ประสบการณ์ตั้งแต่วันที่ปิดกิจการถอดป้ายร้านออก มีล้มก็ต้องมีลุก
|
 |
อยากเอาประสบการณ์มาเล่าเพื่อให้เป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังเริ่มต้นกิจการใหม่ หรืออยากทำกิจการของตัวเองครับ
3 ปีที่แล้วตอนที่ผมเปลี่ยนจากอาชีพลูกจ้างรับเงินเดือนประจำมาเริ่มเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ ได้ไปเช่าพื้นที่เปิดร้าน จำได้ว่าตอนนั้นเห่อมากภูมิใจมาก ซื้อข้าวของซื้อเฟอร์นิเจอร์มาตกแต่งร้านไปเยอะพอสมควร
ผ่านไป 6 เดือนด้วยความเป็นมือใหม่เน้นธุรกิจอยู่ตัวเดียว พอซัพพลายเออร์ต้นทางเปลี่ยนนโยบายมาทำตลาดเองแข่งกับตัวแทน แล้วลดมาร์จิ้นตัวแทนจำหน่ายลง ธุรกิจก็อยู่ไม่ได้ พยายามฝืนอยู่ได้ 2-3 เดือนก็ตัดสินใจคืนพื้นที่เช่า วันที่ขนของออกจากร้าน ถอดป้ายร้านออก ใจหายเลย ความภาคภูิมิใจหายหมด ตั้งแต่วันนั้นตั้งใจไว้เลยว่าจะไม่ให้มีความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว เฟอร์นิเจอร์ก็เก็บเอามากองไว้ที่บ้าน ใ้ช้บ้านเป็นที่ทำงานแล้วเปิดเว็บขึ้นมาเป็นหน้าร้านแทน ป้ายร้านก็เอามาซุกไว้ในห้องเก็บของ ตอนเข้าไปหาของก็มองเห็นอยู่บ่อยๆ แต่ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าเก็บไว้ทำไม แล้วจะได้เอากลับมาใช้อีกเมื่อไหร่
ผ่านไปอีก 2 ปีมีล้มลุกคลุกคลานมาบ้างแต่เข้มแข็งขึ้น คราวนี้ไม่ได้ืำทำธุรกิจตัวเดียวแล้ว แ่ต่มีธุรกิจเล็กๆอยู่ 2-3 อย่าง พยายามยึดหลักการคล้ายๆตามหลักเกษตรกรรมแบบพอเพียงของในหลวง เมื่อธุรกิจตัวใดมีผลกระทบก็มีตัวอื่นรองรับอยู่ก็เลยไม่มีผลกระทบมาก
จนถึงวันที่จำเป็นต้องมีออฟฟิสไว้ทำงานและรองรับลูกค้าอีกครั้งหนึ่ง เลยตัดสินใจสร้างออฟฟิสใหม่ขึ้นในพื้นที่ของตัวเอง แล้วก็เอาป้ายอันเดิมที่เก็บไว้มากกว่า 2 ปีปัดฝุ่นแล้วล้างเอาขึ้นมาติดตั้งใหม่ เพื่อเป็นกำลังใจไว้เตือนตัวเองให้ถึงวันที่เคยถอดป้ายออก คิดว่าคราวนี้ถ้าต้องถอดป้ายออกอีกทีก็คือต้องเป็นการขยายออฟฟิสย้ายไปที่ใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมแล้ว
ทุกวันนี้บางทีก็นั่งมองป้ายนั้นด้วยความคิดอะไรหลายๆอย่าง ก็เลยเอามาเล่าให้ฟังเผื่อจะมีประโยชน์บ้างครับ
| จากคุณ |
:
babyonboard  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ก.พ. 54 18:09:36
|
|
|
| 
