ความคิดเห็นที่ 1 Self- Kaizen ไคเซ็น หลักการปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นทุกวัน ผมใช้กฎมาโดยตลอดชีวิต พัฒนาตัวเองทุกวัน มีข้อบกพร่องอะไร ก็เเก้ไขไป อาจจมีคำถามว่า เงินผมน่าจะเยอะ หนี้ไม่น่าจะมี ถ้ามาเขียนUpdate ถึงความสำเร็จในชีวิต หรือประมาณ คนคุณภาพ เป็นคนคุณภาพ มีหนี้ครับ รายรับเยอะครับ รายจ่ายก็เยอะ ต้องมาดูที่สายงานด้วย ผมก็ทำทุกอย่างเต็มกำลังความสามารถนะครับ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 08:56:17 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 2 งานประจำสอนหนังสือ ก็ได้ระดับหนึ่ง มาบวกกับติว ถึงจะสูงพอที่จะดูเเลคนในครอบครัวได้ เเต่จะให้สูงเหมือนคนมีธุรกิจใหญ่หรืออาชีพทำเงินอาชีพอื่น เช่น ผู้ปกครองโรงเรียนผม นักบินเยอะ นักธุรกิจเกือบทั้งหมด คงยากครับ เเต่เช่นที่กล่าวไว้ ผมเเข่งกับตัวเอง การเปรียบเทียบกับคนอื่น ไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักคือ: เป็นสุดยอดในสายงานคุณ เช่น ผมเป็นครู ทำงานประจำ+ธุรกิจ ผมก็สามารถตั้งเป้าหมายไว้ที่ 100K ต่อเดือนได้ ขณะนี้ 60K+ ต่อเดือน ในขณะที่ครูทั่ว ๆ ไปได้หมื่นกว่า เเต่เขาอาจจะลำซ่ำเเละมีความสุขกว่าผมก็ได้ ไม่ต้องมาทำงานตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อตเเบบผม >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.................. จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 08:58:47 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 3 ตุลาคม 2546 ปลายปี 2546 ผมกลับเมืองไทย หลังจากไปเรียน ไปใช้ชีวิตที่ Melbourne, Australia 14 ปีกว่า ก่อนผมกลับไทย ผมยื่นใบสมัครเป็นครูที่เมืองไทย โรงเรียนมีชื่อเสียงโรงเรียนหนึ่งรับผม ถึงไม่รับ ผมก็กลับเมืองไทยอยู่แล้วครับ คิดถึงบ้าน . ผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น อยากแค่กลับบ้านเท่านั้น กลับมาจะตกงานไหม ไม่กังวล คิดว่า แม้แต่ในต่างประเทศ เรายังหางานทำได้เลย แล้วประสาอะไรกับเมืองไทย ประเทศของเรา ลึก ๆ ผมมั่นใจว่า หางานสอนภาษาตามโรงเรียน ไม่ยาก เพราะผมเองภาษาดีพอตัว และเพราะเงินเดือนไม่มาก ไม่น่าจะมีการแข่งขันสูงมากนัก แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ ใจผมอยากเป็นครูอยู่แล้ว ได้เป็นครูสมใจอยาก เงินเดือนแรก ๆ 7 พันกว่า ต่อมาอีก 6 เดือนเพิ่มให้เป็น 9 พัน (เลื่อน 6 ขั้นแบบพิเศษ เพราะทางโรงเรียนอยากให้ผมสอนนาน ๆ เพิ่งรู้มาว่า ครูภาษาอังกฤษออกบ่อยมาก) ยอมรับว่า เกือบ 3 ปีแรก เงินเดือน+เงินสอนพิเศษ ไม่พอใช้ครับ ชักเนื้อทุกเดือน................................... จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:00:09 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 4 ผมสอนอยู่ที่โรงเรียนแรกได้ปีครึ่ง แล้วย้ายไปทำงานที่สถาบันภาษา เงินเดือนมากกว่าเดิมถึง 2 เท่านิด ๆ ก็ยังไม่พอ ผมเองไม่ค่อยได้ใช้หรอก แต่ภาระผมเยอะ ซึ่งผมผิดเอง ที่ใจอ่อนกับญาติพี่น้อง >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> . ปลายปี 2549 ผมอายุย่าง 35 ผมต้องตัดสินใจครั้งใหญ่อีกครั้งในชีวิต คือ การเปลี่ยนงาน รายได้ 2 หมื่น+สอนพิเศษ หมื่นห้า = 3.5 หมื่น ไม่พอใช้ครับ หลายปากหลายท้อง ผมมีบ้านให้ผ่อน แต่ไม่มีรถ รู้ว่า ถ้าแบบนี้ เราตายหยังเขียดแน่ ๆ ก็ตัดสินใจว่าต้องไป ต้องเสี่ยง โรงเรียนนี้ คือโรงเรียนนั้นที่ผมตัดสินใจมาสอนเมื่อเกือบ 5 ปีก่อน และเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิต ผมจึงอยากแนะว่า บางครั้งคนเราอาจจะชัดเจนกับตัวเองเมื่ออายุค่อนข้างมากก็ได้ครับ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:01:12 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าคุณในที่ที่ไม่ใช่ รายได้ไม่ O หรืออะไรก็ตาม แบบว่า รู้สึกว่า ความยากจนกำลังเคลือบคลาน แก้ไขด่วนครับ ต้องกล้าตัดสินใจ ถึงแม้คุณจะ 35 หรือ 40 ครับ เพราะคนที่รู้สึกแบบนั้น ถ้าไม่ทำอะไรเลย คุณรู้ไหม คุณอาจจะจมไปกับบริษัทนั้น ๆ หรือเขาให้คุณออกในเวลาต่อมา ทำอะไรสักอย่าง >>>>>>>>>>>>>>> อาจมีคำถามว่า: ถ้าตัดสินผิดล่ะ หรือไม่โชคดีแบบผม ไม่แย่หรือ? ผมอยากเรียนให้ทราบแบบนี้ครับ ชีวิตจริง ๆ มันมีทั้งมุมที่โหดร้ายและน่ารัก คุณและผมก็รู้ ส่วนจะตระหนักมากน้อยเพียงใด ก็ขึ้นอยู่ในแต่ละคน ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย คุณหรือผมมีโอกาส รุ่ง ร่วงเหมือนกัน ต้องยอมรับความจริงนะครับ ไม่มีใครรู้ ว่าการปลี่ยนงานไม่ใช่จะดีเสมอไปหรอก หรือร้ายหรอก ในสังคมมีคนรวย คนจน คนชนะชีวิต คนแพ้ชีวิต คนดี คนไม่ดี คนที่ทุกวันมีแต่ทุกข์ ( ดูที่สีหน้าพวกเขา) หรือคนที่มีความสุข ( ใบหน้าขาวกระจ่างใส) ดังนั้น อย่าไปเกรงกลัวชะตา ต้องกล้าเลือก.......................... จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:02:29 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 6 กล้าเลือกว่าจะเป็นอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างไร ตั้งเป้าหมาย และลุยเลย ผิดหวัง หกล้ม เจออุปสรรค อย่าหยุดฝัน อย่าหยุดหาทางออก ถามตัวเองคำถามนี้ : เดินไปข้างนอก หลังเลิกงานไปหลาย ๆที่ หรือที่ห้างหลังเลิกงาน แล้วเลือกว่าจะเป็นคนแบบไหน มันอาจต้องใช้ Sense ความสามรถในการมองคนว่า คนไหนของจริง คนไหนสร้างภาพ เพราะนี่ก็อีกความสามารถหนึ่งที่คุณต้องมี และ ลุกขึ้นมาแล้วประกาศก้องว่า ฉันอยากมีชีวิตแบบนั้น ๆ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:03:42 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 7 ชีวิตที่ผมต้องการ คือ มีธุรกิจเป็นของตัวเอง มีรายได้มากกว่ารายจ่าย กลับบ้าน มีแฟนทำอาหารไว้ให้ทาน หรือ ว่าง ๆ ขับรถไปทานข้าวกันที่ร้านอาหารหรู ๆ บรรยากาศดี ๆ ให้รางวัลตัวเองที่ทำงานหนัก ไม่ใช่เพราะฟุ่มเฟือย จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:04:26 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องความอยากเป็นเจ้าของธุรกิจ ผมมีมานานแล้ว และก็พยายามจะทำให้ความฝันนี้เป็นจริงตลอด และก็เสียเงินมาตลอด ผมไม่เสียดายนะที่นำรายได้ของผมมาลงทุน มันไม่ได้เป็นแบบมาเป็นก้อน แต่เป็นแบบเป็นรายเดือน ไม่ง่ายเลยนะครับ เพราะปัญหาของผมคือ เรื่องเวลาและร่างกาย การที่ผมทำงานประจำอยู่ มันลุยเต็มที่ไม่ได้ ตรงนี้อยากแนะเลยว่า ถ้าใครอยากทำคล้าย ๆผม ต้องอย่าให้งานหลักกระทบเด็ดขาด เพราะคุณอาจจะไม่เหลืออะไรเลย หรือเหมือนยิ่งเร่งให้ตัวเองตายก่อนจะประสบความสำเร็จ เพราะธุรกิจก็ต้องการเวลาและการทุ่มเท . งานประจำของคุณเช่นกันครับ เวลาทำงานผมถึงเฉลี่ยปาไป 12-13 ชั่วโมงต่อวัน เสาร์และอาทิตย์จะทำน้อยกว่า 12 ชั่วโมง แต่จะได้งานมากกว่าครับ แต่ผมถือว่าท้าทาย เพราะมีหัวในด้านธุรกิจอยู่แล้ว จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:05:38 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 9 ผมทำงานอาทิตย์ละ 85-90 ชั่วโมง ใช้ร่างกายและสมองมากพอดู ยกตัวอย่าง วันเสาร์และอาทิตย์ ผมต้องตื่นไม่เกิน 6 โมงเช้า เพื่อที่จะไปสอนClass แรกที่บ้านเด็กตอนเช้า เวลา 7.45 น. มันไม่อยากตื่นนะในบางครั้ง ไม่ใช่ขี้เกียจ แต่มันเหนื่อย มันล้า ถ้าใจไม่รัก+ติดที่ค่าใช้จ่ายและคนข้างหลัง >>>>>>>>>> จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:06:10 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 10 ปัจจุบันนี้คุณควรจะคิดและมุ่งที่จะเป็นเจ้าของธุรกิจครับ เงินเดือนโดยส่วนใหญ่ไม่เคยมากพอครับ และกว่าจะได้มากพอ คุณอาจจะต้องทำงานเกิน 5 ปี และเงินเดือนมาก ความรับผิดชอบก็มากตามครับ และถ้าเกิดอะไรขึ้นมา คนเงินเดือนมากๆๆ อาจต้องไปก่อน No job security for sure ครับ เชื่อผม คิดเรื่องธุรกิจไว้บ้างครับ การที่ผมกระโดดลงมา ผมก็ว่านะ Ok อายุไม่แก่เกินไป (40 ปี) + ประสบการณ์มากพอตัว และไม่ได้คาดหวังมาก เพราะผมยังอยากจะทำงานประจำอยู่ ณ เวลานี้ แต่การเริ่มธุรกิจ ผมว่าจะทำให้ผมตื่นตัวมากขึ้น และเข้าสู่ Mode ที่ว่า ไม่มีอะไรที่แน่นอน ต้องต่อสู้ ต้องเรียนรู้ในการให้กำลังใจตัวเอง ต้องทุ่มเท ชีวิตกินเงินเดือนอย่างเดียว ไม่ค่อยได้ช่วยกระตุ้นมากนัก >>>>>>> .. จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:06:55 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 11 ผมอยากแนะว่า ถ้าคุณจะเริ่มธุรกิจจริง ๆ สำรวจตัวคุณก่อน และอย่าตามกระแส และที่สำคัญ ต้องตั้งใจและมุ่งมั่นมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าคุณควบ 2 งาน ระวังครับ ถึงผมจะระวัง ก็ปวดหัวมาแล้ว เพราะมีบ้างที่งานชนกัน >>>>>>>>>>>>>>>> .. The price of success ก่อนจบ Update นี้ อยากจบที่ราคาของความสำเร็จ การทำงานหนักและได้เชื่อว่า ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง ก็มีโทษ มีผลทางลบเหมือนกัน เหมือนที่กล่าวไว้ครั้งที่แล้ว ขอให้คุณไตร่ตรองตรงนี้ด้วย มีไม่น้อย ที่คุณสามารถประสบความสำเร็จทั้งการงานและครอบครัว แต่ก้มีไม่น้อย ที่ความรักกลับกลายเป็นเรื่องยาก เหมือนผม เรื่องงาน เมื่อมีปัญหา มันแก้ได้ไม่ยากนะ แต่เรื่องความรัก มันยากนะ ไม่ใช่หันมาแล้ว รายได้สูงก็จริง แต่ยังไม่ได้เริ่มครอบครัวตัวเองเลย ผม 40 ปีนี้ ผมถึงบอกคุณได้ เพราะรู้เลยว่า ค่อนข้างจะ late แล้ว ไม่รู้จะมีแฟนเมื่อไหร่ มีลูกเมื่อไหร่ และจะแข็งแรงพอที่จะเล่น จะเข้าใจลูกตัวเองไหม? มัน Late จริง ๆ ถ้าคุณอายุน้อยกว่าผม โปรดหันดู โปรดมองหาคนที่จะมาเป็นพ่อหรือแม่ของลูกไว้บ้าง เรื่องแบบนี้ ผ่านแล้วมันอาจจะผ่านไปเลยนะ ไม่รู้จะกลับมาหรือเปล่า แต่ถ้าคุณไม่ Mind ก็ Ok ไป แต่ผม Mind ถึงจะไม่ทุกข์ร้อน ถ้าจะอยู่คนเดียว แค่เสียดาย เก่งแต่งาน แต่ไม่เป็นงานเรื่องความรัก เรื่องงานผมก็เดินต่อไป ผมทุ่มเกิน 100 ครับ แต่จะหันมาดูแลเรื่องความรัก (ถ้ามีครั้งใหม่)ให้มากขึ้น หรืออาจจะต้องทำใจไปเลยว่า ต้องอยู่คนเดียวมั้งเรา สู้ ๆๆๆๆครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคน พบกันอาทิตย์หน้าครับ ป ล: ถ้าเขียนอะไรผิดไปบ้าง ขอโทษมา ณ ที่นี่ครับ ผมไม่มีเจตนาร้ายใด ๆ ทั้งสิ้น มีเเต่ความปรารถนาดี จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:07:36 A:192.168.9.4 X:180.183.119.202 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 12 -------------------------ผมไม่เเน่ใจว่าทำไม กระทู้ที่ผมโพส ไม่ขึ้นครับ ใช้เวลานานเกินไป--------- อาจเป็นเพราะ file ผมมันขึ้นว่า Rich Text Document หรือเปล่าครับ ผมไม่มีความรู้ด้าน com เพราะกระทู้อื่นที่ตอบในนี้ กระทู้ขึ้นเลยครับ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 09:28:57 A:192.168.9.4 X:180.183.115.5 TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ ^ ^ จากคุณ : นกปิ๊ดตาลิวเบิร์ด เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 10:09:29

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่านต่อค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เรียมเจ้าขา เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 10:55:14

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเป็นคนนึงที่อยู่ในขวบปีเดียวกับคุณ เห็นหลาย ๆ อย่างที่คล้ายกัน บางมุมไม่เหมือนกัน แต่ ผมเชื่อว่า คุณเห็นคำตอบของชีวิตแล้วล่ะ จากนี้เหลือแค่ ทำบางอย่างที่เหลือตามเป้าประสงค์ เท่านั้น ได้แนวคิดจากคุณเยอะ ขอบคุณสำหรับข้อมูล ครับ จากคุณ : พระรามล่องหน เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 11:27:00

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับแนวทางครับ จากคุณ : rabellu เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:43:58

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณสำหรับแนวทางชีวิตนะคะ ตอนนี้ก็พยายามทำสองอย่างควบคู่ไปคืองานประจำและธุรกิจเล็กๆ น้อยๆ รวมทั้งพ่วงเรรียนปริญญาโทอีก 1 ใบ ยอมรับว่าเหนื่อยมากกกกกกกกกกก บางครั้งก็เริ่มท้อจนอยากจะร้องไห้ แต่พอได้อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยค่ะ ^^ จากคุณ : UntouchableG เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 11:16:35

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากนะคะ สำหรับแนวคิดดีๆ เราอายุใกล้ 35 แล้ว และกำลังคิดจะเปลี่ยนงาน ตอนแรกไม่มั่นใจเลย แต่ตอนนี้ ได้กำลังใจไปเต็มเปี่ยมแล้นค่ะ ^^ จากคุณ : Aliz~ เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 22:08:35 A:223.206.61.125 X: TicketID:308943

ความคิดเห็นที่ 19 ตัวเองเปลี่ยนงานตอนสามหก มาทำเซเว่น รู้สึกหัวช้า ต่อต้าน หัวหน้า ไม่รู้จะไปรอดมั๊ย ลูกค้าก็เรียกพี่ๆ ตลอด แก่ รู้สึกไร้ค่าอย่างช่วยไม่ได้ จากคุณ : puffypuf เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 02:08:36