ความคิดเห็นที่ 1 ความสุขของเรานะ นอกจากได้กลับบ้านไปหาแม่แล้ว ก็ได้พาน้องไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา ได้กินของดีๆ สักครั้ง มีเวลานั่งคุยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบบ้างน่ะค่ะ จากคุณ : <NaturaL M> เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 13:25:06

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ถ้าไม่เต็มที่กับงานให้มาก ๆ บริษัทก็พร้อมจะไปจ้างคนอื่นที่เค้าเต็มที่ได้มากกว่า มันมีทางเลือกเหรอครับ ??? จากคุณ : jaminonez เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 13:44:09

ความคิดเห็นที่ 3 มีทางเลือกอยู่แล้วหละครับ กรุงเทพมีงานเยอะก็จริง แต่ความสุขไม่มีหรอกครับ ความสุขที่ว่าความสุขทางใจนะครับ จากคุณ : Sauce เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 13:56:25

ความคิดเห็นที่ 4 จขกท. อยู่แค่สุพรรณเองนิครับ คนรู้จักผมก็อยู่สุพรรณ กลับบ้านตอน weekend แบบ อาทิตย์เว้นอาทิตย์ เค้าบอกนั่งรถชั่วโมงครึ่งเอง บางวันนั่งรถไปทำงานในกรุงเทพยังจะใช้เวลามากกว่าอีก จากคุณ : Ticket id เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 14:17:05 A:125.25.143.117 X: TicketID:305811

ความคิดเห็นที่ 5 -ผมก็เต็มที่กับงาน มันอยู่ที่การแบ่งเวลาครับ คนทำงานเป็นกับอู้งานมันไม่เหมือนกันเน้อ -ผมกลับบ้านเฉลี่ยเดือนละสองครั้งครับ คิดถึงบรรยากาศบ้านนอกอะครับ -ขอบคุณครับ จากคุณ : หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 15:18:18

ความคิดเห็นที่ 6 ผมคิดคล้ายๆ จขกท. และผมจะไปเดือนเมษานี้แล้วครับแจ้งเจ้านายแล้วหลังจากทนอยู่มาสิบปีต้องแลกอะไรไปเยอะ ตอนนี้ได้ประสบการณ์กับเงินทุนก้อนหนึ่งจะกลับไปตั้งหลักที่บ้านเกิดดูซักทีถึงรายได้อาจลดลงแต่ก็ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอยู่กับบรรยากาศเดิมๆสมัยยังเด็กๆ จากคุณ : ลาแล้วบางกอก เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 15:50:11 A:125.24.217.145 X: TicketID:125520

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาให้กำลังใจครับ ^_^ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:07:17

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ากระทู้มา เพราะเป็นคนบ้านเดียวกันครับ จากคุณ : เจ้าชายอินเตอร์ เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:09:07

ความคิดเห็นที่ 9 อยากกลับบ้าน ฮือๆๆ จากคุณ : mcmaster เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:44:04

ความคิดเห็นที่ 10 กทม-สุพรรณนี่โคตรใกล้เลยน่ะ จขกท ก็บ้านเดียวกับผมแหละ แต่ผมนี่แนวอกตัญญูหน่อย ตอนเรียนที่กรุงเทพก็กลับปีละ 2-3 ครั้ง ไปอยู่เมืองนอก 1 ปีไม่เคยกลับแต่พาแฟนมาเที่ยว 2 รอบ ประเสริฐจริงๆ ตรู พอมาทำงานระยองก็แนวเดิมปีละ 4-5 ครั้ง สงสัยเป็นเพราะบ้านใกล้เกินไปมั้งเลยไม่ค่อยอยากกลับ ตอนนี้เลยตัดสินใจซื้อบ้านที่ระยองแล้วให้พ่อแม่ มาเยี่ยมและพักผ่อนที่นี่แทนเพราะผมกลับไปก็ไม่มีไรให้ทำอยู่แล้ว ตอนจบ ปโท แม่บอกให้ไปสมัครเป็นครูมัธยมแถวบ้านตอนนั้นบ้านเกือบแตก เลวจริงๆ ผมนี่ จากคุณ : Che_Eng เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:50:16

ความคิดเห็นที่ 11 คิดว่ามีทางเลือก ก็มีทางเลือก คิดว่าไม่มีทางเลือก ต้องเดินทางไปทางนี้ ก็ไม่มีทางเลือก ไม่ว่าคิดอย่างไรก็ถูกหมด เพราะเราจะเชื่อ และดำเนินชีวิต เลือกทางเดินชีวิตไปตามนั้น สิ่งที่คุณเล่า เหมือนคนรวยหลายๆคนที่ทำงานหนัก ซื้อบ้านสวยๆเพื่อให้คนรับใช้อยู่เฝ้าบ้าน จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 21:07:20

ความคิดเห็นที่ 12 เพื่ออนาคตครับ จากคุณ : ชื่อนี้ไม่มีคนรู้จัก เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 22:17:01

ความคิดเห็นที่ 13 ก็มีความสุขดีน่ะค่ะ ยอมตกงานดีกว่า ไม่มีเวลาให้ครอบครัว แต่พ่อแม่เป็นห่วงมากมาย ... สงสัยจะกลัวชาวเกาะกันแหะ อิอิ คุยกันหลายทีล่ะไม่เก็ทสักที จากคุณ : หวานใจนายโหด เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 22:23:50

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆครับ สักวันจะเอาฝันไปฝากที่บ้าน จากคุณ : ItrusYOU เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 22:48:21

ความคิดเห็นที่ 15 อยากกลับไปอยู่บ้านเหมือนกัน ที่ไหนก็คงไม่มีความสุขเท่าบ้านตัวเอง เช่าหออยู่ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย จนทำงาน บัดนี้อยู่ กทม มา 12 ปีเต็ม แต่ละปีพยายามกลับบ้านให้ได้ปีละ 6 ครั้งอ่ะ โชคดีมีแอร์เอเชีย คุ้มดี ให้นั่งรถทัวร์กลับคงลำบาก เฮ้อออ มองดูดวงดาวก็คงเป็นดาวดวงเดียวกัน มองดูดวงจันทร์ก็เหมือนกับจันทร์ที่บ้านเรา ยามนี้ฉันเหงา คิดถึงบ้าน จากคุณ : น้ำค้างเดือนเก้า เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 22:51:08

ความคิดเห็นที่ 16 หลายคนคิดว่า ความสุขคือเงิน ก็ทุ่มไปเต็มที่ ทำงานไม่ยั้งเพื่อให้ได้เงินเดือนสูงๆ งานจบ คนไม่จบ ก็แบกความเครียดของงานกลับมาบ้านอีก ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น เงินเดือนน้อย แต่ทำหนัก ส่วนนึงคืองานมันหนักจริง ๆ แต่อีกส่วนก็หวังว่าผู้ใหญ่จะเห็นความดี   แบกความเครียดกลับบ้านมาทุกวัน เครียดมาก ก็เริ่มคุมไม่อยู่ แสดงออกให้ครอบครัวเห็น แม่ก็ต้องมานั่งเครียดไปด้วย จนตอนนี้ ผมตัดสินใจออก ออกแบบไม่มีงานลองรับ เพื่อมา ตั้งสติกันใหม่ วันศุกร์ก็ทำงานวันสุดท้าย แต่ไม่แนะนำให้ทำตาม ควรจะหางานให้ได้ก่อน เพราะผมเคยตกงาน ผมรู้ว่ามันเครียด แต่ที่ผมออก มันจำเป็นจริง ๆ เครียดจนพิมพ์บอกคุณ ๆ ไม่ไ้ด้เลยละ จากคุณ : พ่อมดกระป๋อง เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:08:27

ความคิดเห็นที่ 17 บ้านน่ะผมไม่เท่าไร  แต่อยากไปหาพ่อ ตลอดทุกนาที  มาทำงานไม่เคยเลยที่จะไม่นึกถึงพ่อ ไม่มีเลยสักครั้งก่อนทานข้าว จะไม่โทรหาพ่อก่อน พอวันหยุดตั้งแต่3 วนขึ้นไปก็รีบกลับไปหาพ่อ ทุกครั้ง นี่ก็รอให้ถึงเมษาครับจะกลับไปหาพ่อนานๆ ยิ่งพ่อแก่ตัวลงยิ่งเป็นห่วงและคิดถึง  ชวนพ่อมาอยู่พ่อก็ไม่อยากมาที่กรุงเทพ (ผมอยู่นนทบุรี) พ่อผมป่วยเป็นมะเร็ง ก็ต้องไปโรงพยาบาลบ่อย  ผมเลยปรึกษาทำเรื่องย้ายกลับไปบ้าน เพื่อไปดูแลพ่อ   พ่อจะบอกว่าอยู่ในกรมน่ะดีแล้วได้รู้จักคนเยอะ อย่าย้ายมาเลย แต่ผมก็ไม่สนทำเรื่องกลับบ้านไปแล้ว อยู่มีคนเยอะไม่มีความสุข ไม่ได้ดูแลพ่อ อนาคตจะได้ดิบได้ดีก็คงต้องมีปมในใจ  เพราะไม่ได้ดูแลพ่อเลย ถ้าเมษา นี้ผมได้กลับบ้านไปอยู่กับพ่อตามคำขอย้าย   คงจะมีความสุขที่สุดในโลกใบนี้แหละครับ จากคุณ : อุ๊อ๊า007 เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:17:35

ความคิดเห็นที่ 18 ... จากคุณ : ปลาเก๋าราดพริกใส่วาซาบิเยอะๆ เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:18:01

ความคิดเห็นที่ 19 จขกท มีชีวิตคล้าย ๆ ผมเลย ผมก็คนสุพรรณ เข้ามาอยู่ กทม ตั้งแต่ 46 จขกท อยู่ อำเภออะไรเหรอครับ จากคุณ : สุดใจรัก เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:23:01

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเห็นค้านกับความเห็น 2 ครับ เต็มที่กับงาน แต่บริษัทก็พร้อมจะจ้างเราออกเหมือนกัน ยิ่งอายุเยอะก็ยิ่งระแวง อย่าคิดว่าเต็มที่กับงานแล้วจะมั่นคง อันนี้ประมาทนะ ผมเห็นด้วยกับ จขกท ใครๆก็อยากอยู่ใกล้ครอบครัวทั้งนั้น แต่คนเราก็มีทางเลือกไม่มาก จขกท กล้ามากครับ ที่คิดนอกกรอบแบบนี้ ผมคงไม่กล้าเสี่ยง ยังมีภาระอีกเยอะ สู้ๆครับ จากคุณ : อยากได้เป้ยมาเปนกิ๊ก เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:35:44 A:124.122.0.50 X: TicketID:307626

ความคิดเห็นที่ 21 ผมมีญาติอยู่คนหนึ่งที่ทำงานตำแหน่งสูง ระดับผู้บริหาร เงินเดือนหลักแสน แต่ใน 1 สัปดาห์ เค้ามีเวลาอยู่กับครอบครอบแค่ 1 วัน ซึ่ง 1 วันที่ว่า เป็นเวลาไม่ถึง 3 ชม. เลยด้วยซ้ำ เพราะเวลาทั้งหมด จะหมดไปกับการนอนพัก เอาแรงไว้สู้งานในวันต่อไป เงินเดือนสูง หน้าที่ความรับผิดชอบมาก ไม่เฉพาะบริษัท แต่รวมถึงปากท้องของ พนง. ด้วย เคยพูดกับเค้า คือเรามองจากภายนอกคิดว่า เค้าคงมีความสุข เงินเดือนเยอะขนาดนี้ เงินเก็บคงเยอะ ครอบครัวก็ไม่ลำบาก อยากได้อะไรก็ได้ ไม่ต้องเดือดร้อน เค้าบอกว่า "ไม่หรอก เหนื่อยทุกวัน แต่ท้อและหยุดไม่ได้ เค้าเป็นผู้บริหาร ถ้าเค้าไม่ทำ คนเดือดร้อนไม่ใช่เฉพาะเค้า แต่ลูกน้องทุกคนจะลำบาก แค่การตัดสินใจผิดพลาดครั้งเดียว จะทำให้เกิดผลเสียหายมาก เค้าเคยลดเงินเดือนตัวเอง เพื่อแบ่งให้ลูกน้องคนอื่น ปวดหัว เป็นไข้ แต่ต้องนั่งเครื่องบิน 2 ชม. เพื่อไปประชุมสาขา 1 วันของคนอื่น อาจมีมากกว่าเค้า คนอื่นยังได้เจอครอบครัว ได้เที่ยว ได้กินข้าวข้างนอก แต่ตัวเค้า วันเดียวหมดไปกับการนอน เล่นกับลูก คุยกับลูกแค่ไม่กี่ประโยค กินข้าวในบ้าน เพราะไม่มีเวลาขับออกไปข้างนอก ลึก ๆ แล้วเค้าก็อิจฉา พนง.ธรรมดา ที่วัน ๆ ทำงาน ตอกบัตร กลับบ้าน เข้า-ออกเป็นเวลา แต่ตัวเค้าเอง มีนาฬิกา ก็เหมือนไม่มี เพราะไม่มีเวลาจะดู ความคิดหมดไปกับการบริหาร รักษายอด และผลประโยชน์ของบริษัท แต่ก็ภูมิใจ เพราะไต่เต้ามาได้ขนาดนี้ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน และโชคดีที่มีครอบครัวที่ดี มีภรรยาที่เข้าใจ" ผมเลยเข้าใจชีวิตตอนนั้น ว่าความสุข ไม่ใช่การหาเงินได้เยอะ ๆ หน้าที่สูง ฐานะดี แค่เราได้คุยกับใครสักคน ได้ใช้เวลากับตัวเอง ได้หยุดพัก ทำตัวสบาย ๆ ก็พอแล้ว วางความเหนื่อยและปัญหาเอาไว้ที่ที่มันควรอยู่ แล้วยกตัวเองออกมาในที่ผ่อนคลาย มันก็สุขได้เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 23:47:15 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 23:44:02 จากคุณ : ทำไมจัง เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 23:43:26

ความคิดเห็นที่ 22 ผมคิดว่า เงินเดือนเยอะ ๆ ผลตอบแทนสูง ๆ ไม่ได้เท่ากับ ไม่มีเวลาหรือเครียด เสมอไป เงินเดือนเยอะ ก็มีเวลาว่างเยอะ ได้ เงินเดือนเยอะ ก็ไม่เครียด ได้ เงินเดือนเยอะ ก็มีความสุข ได้ เงินเดือนเยอะ ก็มีเวลาอยู่กับครอบครัว เล่นกับลูกเมีย ได้ เงินเดือนน้อย ก็ไม่มีเวลาว่าง ได้ เงินเดือนน้อย ก็เครียด ได้ เงินเดือนน้อย ก็ไม่มีความสุข ได้ เงินเดือนน้อย ก็ไม่มีเวลาให้ครอบครัว ได้ อยู่ที่ตัวเราเอง เลือกที่จะเป็น แต่เลือกแล้ว ต้องทำด้วย ไม่งั้นก็เป็นไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 54 00:08:28 จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 00:07:36

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนที่ทำงานอยู่กรุงเทพก็เกิดคำถามแบบนี้ซ้ำๆ กันเป็นประจำค่ะ ได้แต่ถามตัวเองทุกวันว่า "ความสุขที่แท้จริงของเราอยู่ที่ไหน" จนชีวิตช่วงนึงเขวไปเลย แต่อยู่บ้านมันมีความสุขจริงๆ ค่ะ จากคุณ : Birl Gig เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 00:16:09

ความคิดเห็นที่ 24 เหมือนกันเลยค่ะ  แต่อยู่ต่างประเทศ  พอลูกปิดเทอมทีก็จะกลับยาวเลย 2 เดือนครึ่ง   ซึ่งมันทำให้มีปัญหาเพราะต้องออกจากงานที่ทำอยู่ทุก ๆ ปี   ไป ๆ มา แบบนี้มา 6 ปีแล้ว   แต่ปีนี้จะเป็นปีสุดท้ายแล้วที่จะได้มีโอกาสไปดูแลแม่   เงินและงานอาจจะหายากจริง  แต่สู้ค่ะเพราะเชื่อว่าความศรัทธาและตั้งใจ  ไม่มีอะไรต้านทานเราได้ จากคุณ : พระจันทร์ลาลาบาย เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 00:32:56

ความคิดเห็นที่ 25 จากคุณ : ที่คาดผม เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 00:44:43

ความคิดเห็นที่ 26 เงินเดือนพอประมาณอยู่ได้ กลับบ้านปีนึง 5-6 ครั้งต่อปี ครั้งละประมาณ 4 วัน ตามเทศกาลต่างๆ สงกรานต์ก็ลาต่อเนื่องยาวเลยครับ 9-16 ฮี่ๆๆ จากคุณ : ตาชิโบ เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 07:42:44

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านกระทู้คุณแล้วน้ำตาจะไหลอ่ะ คิดถึงยายมากๆ แต่เราก็กลับไปหายายทุก 2 อาทิตย์นะ +ส่งเงินให้ท่านใช้เดือนละเป็นหมื่น ที่ กทม.ไม่มีความสุขหรอกเมื่อเทียบกับการไม่ได้อยู่กับคนที่เรารัก อยากไปหาอะไรทำที่บ้านเหมือนกันก่อนที่จะสายเกินไป ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะ จากคุณ : คห.1บอกรักฉันที เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 08:26:34

ความคิดเห็นที่ 28 ผมยังโชคดีครับ บ้านอยู่ใกล้กรุงเทพ ขับรถชั่วโมงกว่าๆก็ถึงแล้ว น่าเห็นใจเพื่อนๆที่อยู่บ้านไกลๆครับ กลับบ้านทีเสียเวลาหลายชั่วโมง ยังไงเราต้องก็สู้ๆครับ เพื่อครอบครับของเราครับผม @ความเห็น19-บ้านผมอยู่อ.เมืองครับ @ความเห็น29-อนาคตผมอยากทำได้แบบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 54 09:20:37 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 54 08:51:53 จากคุณ : หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 08:46:26

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นคนต่างจังหวัดเมื่อก่อนก็ทำงานที่กทม.นี่หล่ะค่ะ จบโทต่างประเทศ ได้ทำงานบริษัทฝรั่งใหญ่โตมีความก้าวหน้า ตำแหน่งดีในสายที่เรียนมา ได้ใช้ภาษา ความรู้ ความสามารถทักษะต่างๆเต็มที่ค่ะ ได้มีโอกาสแสดงศักยะภาพเต็มที่เป็นที่ยอมรับของหัวหน้าและเป็นที่รักใคร่ชอบพอแก่พี่ๆและเพื่อนร่วมงาน เราก็ไม่มีปัญหากับงานหรือคนที่เราร่วมงานนะคะ แต่ว่าก็ต้องแลกกันกับการตื่นแต่เช้าเจอรถติด งานหนัก เงินเดือนไม่เยอะไ่ม่น้อย ไม่ขัดสน พอมีเงินเก็บบ้าง ต้องอยู่ห้องคนเดียว ทำงานเหนื่อยๆกลางคืนทุ่มกว่าสองทุ่มกลับมาที่ห้องก็อยู่คนเดียว เสาร์-อาทิตย์ไปโน่นไปนี่นัดเพื่อนบ้างอะไรบ้าง แต่ถ้าช่วงยิ่งงานยุ่งมากๆเครียดๆแม่โทรมาก็คุยกะแม่ไม่ดี เหนื่อยบ้างเครียดเรื่องงานใส่บ้าง รู้เลยว่าตัวเองสุขภาพจิตไม่ดีแล้วอ่ะค่ะ ทีหลังก็ต้องมาถามตัวเองอ่ะค่ะว่าเราจะอยู่อย่างนี้ไปอีกกี่ปี อีก5 ปี 10 ปี เราจะเป็นยังไง อยากอยู่ตรงไหน อยากเห็นตัวเองแบบไหนค่ะ อาจจะได้ความก้าวหน้าในองค์กร มีบ้าน มีรถเป็นของตัวเอง แล้วคนที่เลี้ยงเรามาหล่ะ พ่อแม่เราเองหล่ะแก่ตัวลงทุกวันๆ แล้วจะทำไงปล่อยไว้ยังงั้นเหรอ แล้วไม่อย่างนั้นเราจะทำทั้งหมดเพื่อใครและเพื่ออะไรกัน ตอนนั้นก็หางานที่ต่างจังหวัดได้ใกล้บ้านมากขึ้น ผลตอบแทนก็พอๆกะที่กทม.แต่ว่าความก้าวหน้าในองค์กรอาจจะไ่ม่มากเท่า ก็เลยลองเสี่ยงดูคิดว่าเอาเหอะ ลองดูซักตั้ง อายุเรายังไม่เยอะลองทำซัก 6 เดือน ถ้าไม่ไหวจริงๆ่หรือไม่ดีจริงๆค่อยกลับไปกทม.ก็ยังไม่สาย ไ่ม่อยากมานึกเสียดายทีหลังก็เลยลองดูค่ะ พอเอาเข้าจริงๆมันมีโอกาสงานอื่นๆในแถวท้องถิ่นที่ให้ผลตอบแทนดีกว่าตอนอยู่กทม.ด้วยซ้ำเข้ามา ได้อยู่บ้านมากขึ้น ได้เจอพ่อแม่บ่อยขึ้นพอพ่อแม่ไม่สบายก็ได้พาไปหาหมอ มีเวลาพาไปตรวจสุขภาพเช็คความดันต่างๆค่ะ แรกๆอาจจะต้องปรับตัวเยอะเนื่องจากเราเองก็แทบจะไม่ได้อยู่บ้านมาตลอดเกือบ 10 ปีแหนะ ทำให้รู้สึกว่าความเป็นส่วนตัวหายลงไปบ้างค่ะ ก็ค่อยๆปรับกันไป คิดซะว่าอยู่นอกบ้านยังปรับตัวได้เลย ที่อยู่บ้านแท้ๆทำไมจะทำไม่ได้  สุดท้ายเลยทำให้เราคิดว่าเราคิดถูกแล้วที่เรากล้าตัดสินใจออกมาค่ะแล้วทำให้รู้สึกว่าชีวิตเราตอนนี้ดีกว่าตอนอยู่กทม.ด้วยซ้ำค่ะ จากคุณ : ซ้อ10แห่งวงการบันเทิง เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 09:03:38

ความคิดเห็นที่ 30 บ้านผมชลบุรี ผมยังอยากไปหารัยทำที่บ้านมากกว่าเลย บางทีกลับไปอยู่บ้านก็ใช่ว่าจะแย่ซะทีเดียว มีคนรู้จักมาทำงาน กทม แทบไม่มีเงินเหลือเก็บ กลับไปอยู่บ้าน เงินเดือนน้อยกว่าเดิมครึ่งนึง แต่มีเงินเ้หลือเก็บมากกว่าหลายๆๆเท่า ค่าใช้จ่าย มันลดลงเยอะนะครับ ไหนจะค่าเช่าห้อง ค่าเดินทาง ค่ากิน สุขภาพ ต่างกันหลายๆ จากคุณ : shakariki เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 09:35:59

ความคิดเห็นที่ 31 พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง พึ่งจะนับว่า ออกจากบ้าน มา สิบแปดปีแล้ว อะไรมันจะนานขนาดนี้ ยังจำได้ตอนที่เรียนจบ ปวช   แม่กับพ่อไม่ยอมให้มาเรียนต่อกรุงเทพ เราก็นั่งร้องไห้   แล้วก็ไปซื้อหนังสือสมัครงาน ตั้งหน้าตั้งตา สมัครงาน   บอกกับพ่อแม่ว่า  ถ้าไม่ส่งเรียน ก็จะไปหางานทำ  เราก็ส่งตัวเองเรียนต่อจนจบโท ที่ กรุงเทพให้ได้ สรุป พ่อกับแม่ ต้องยอมกัดฟัน เพื่อให้ฝันของลูกสำเร็จ ปัจจุบันนี้ ลูกก็จบโท  ทำงาน ซื้อบ้านของตัวเอง  ด้วยตัวเอง แถมต่อไป ก็ รับปากที่บ้านว่าจะส่งหลานเรียน ให้สูงถึงเมืองนอกเมืองนา   ถ้าหลานมันจะเรียน    เพราะว่าเมื่อก่อนฝันกลางวัน ว่า จะได้ไปเรียนนอก  แต่สถานะการเงินไม่อำนวย   ปัจจุบัน ก็ยังฝันอยู่ ว่าจะสามารถส่งหลานเรียนได้ ส่วนเรื่องกลับบ้าน  กลับบ่อย หรือ ไม่ก็ให้พ่อ กับแม่ หลาน  มาอยู่กับเราเป็นเดือน  สงกรานต์ ปีใหม่  ถ้าไม่มีทริปยาวไปต่างประเทศ  ก็กลับบ้านทุกครั้ง   กลับไปมองดูชีวิตตัวเอง  เออวุ๊ย  ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ เลย  ต้องต่อสู้ ฝันฝ่าอุปสรรค  ต้องอดทน ต้องมีกำลังใจ   ทั้งนี้ทั้งนั้น ทุกสิ่งทีได้มา  โดย มีทางบ้าน พ่อแม่ คอยเป็นพลัง คอยเป็นแรงใจให้เสมอมา ชีวิตในอนาคต ก็จะเก็บเงิน เพื่อบั้นปลายชีวิต  ทำไร่ทำสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ   ท่องเที่ยวตามที่สังขารจะอำนวย ทั้งนี้ทั้งนั้น  ตอนนี้ ก็ยังฟันฟ่าอุปสรรคกันเกือบทุกวัน เงินเดือนที่ได้มา ตอนนี้ก็มีความสุขกับตัวเลขดีอยู่   แบ่งให้พ่อให้แม่ หาความสุขให้ตัวเอง    เก็บไว้รักษาตัว คาดว่า โรคภัยต้องถามหาแน่ๆ ตอนนี้อยากทำไรก็ทำ   เพราะพึ่งมีคนใกล้ตัว เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ  อายุยังไม่ถึง สี่สิบเลย   ทำให้เราคิดว่า  เออ  ถ้าพรุ่งนี้ตาย  เสียดายแย่เลย   ชัีวิตยังมีอะไรอีกเยอะที่ต้องทำ สู้ ๆ จากคุณ : Gabi เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 10:23:29

ความคิดเห็นที่ 32 อยากกลับเหมือนกัน กำลังหาลู่ทาง ไม่คิดจะอยู่ที่นี่นานมาก ไม่ชอบอะไรเลยสักอย่าง ต่อให้เงนเดือนลดลงครึ่งนึงก็ยอม จากคุณ : .. (โนเนมคับ) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 10:45:43

ความคิดเห็นที่ 33 เหตุผล และความจำเป็นต่างกันค่ะ อธิบายให้ใครฟังไม่ได้ทั้งหมด แต่ต่างคนก็ต่างรู้ตัวเองดีว่าทำไม คนตจว. พอถึงช่วงเวลาเหนื่อย ท้อ หรือเบื่อ ก็จะคิดที่อยากกลับบ้านเป็นเรื่องธรรมดา ถ้ากลับไปแล้วไม่ลำบากคนที่บ้านก็ดีค่ะ วางแผนดีๆ เพราะมีหลายคนกลับไป ก็กลับมาหางานในกรุงอีก ดิฉันก็มีความจำเป็นที่ต้องอยู่เมืองกรุงต่อไป เพราะตัวเองผูกปมเอง ตอนนี้ก็พยายามแก้อยู่ค่ะ เหนื่อย เหงา ท้อ แต่ก็มีความสุขปนอยู่พอไม่ให้ชีวิตแห้งแล้ง อย่างโทรหาแม่ทุกวัน ไม่ใช่กลัวแม่เหงานะคะ แต่ตัวเราต่างหากที่เป็นฝ่ายเหงา T_T ความสุขมีอยู่ทุกที่ ไม่ว่าเราจะอยู่ไหน แม้ความจำเป็นทำให้เราต้องอยู่ไกล แต่ความห่างนั้นก็หาใช่อุปสรรคไม่ ดิฉันเป็นคนนึงที่บ้านมีระยะทางห่างจากกรุงเทพเกือบ 900 กม. เดินทางโดยรถทัวร์ 9 ชั่วโมง แต่ดิฉันกลับบ้านเดือนละครั้งค่ะ ขาไปเย็นวันศุกร์ ถึงบ้านเช้าเสาร์ ขากลับคืนวันอาทิตย์ ถึงที่ทำงานเช้าวันจันทร์ ได้อยู่บ้านสองวัน กับอีกหนึ่งคืน ...คืนเดียว...แต่เป็นคืนที่มีความสุขที่สุดในเดือนนั้น จากคุณ : ซัมวัน เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 10:52:13 A:58.8.237.7 X: TicketID:215804

ความคิดเห็นที่ 34 ต้นเดือนหน้าก็จะกลับไปอยู่บ้านเหมือนกันค่ะ ถึงจะอยู่แค่สมุทรปราการ มันไม่ได้ไกลจากกทม. เท่าไหร่ แต่รถมันติด ก็เลยเหนื่อยกับการเดินทาง ตื่นแต่เช้า กลับก็มืด ล้าเต็มทน เงินเดือนที่ได้มา หมดไปกับค่าเดินทางซะเยอะ เงินเหลือเก็บนี่ไม่มี ใช้เดือนชนเดือน เสื้อผ้าก็ไม่ค่อยได้ซื้อ อะไรประหยัดได้ก็ประหยัด ก็เลยมองหางานใหม่ ในนิคมอุตสาหกรรมแถวบ้าน เงินเดือนก็ได้รับเพิ่มขึ้นบ้านกับบริษัท นั่งรถเพียงแค่ 10 นาที ได้มีเวลาอยู่กับพ่อแม่เพิ่มมากขึ้น ได้กลับไปกินข้าวเย็นพร้อมพ่อแม่ มันก็มีความสุขแล้วคะ อยากให้ถึงเดือนเมษาเร็วๆจัง ลาก่อน กรุงเทพมหานคร *____________* จากคุณ : อุลตราหมูน้อย เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:00:04

ความคิดเห็นที่ 35 "ความสุข" และ "ความพอดี" มันอยู่ในใจของทุกคน ไม่มีใครไปกำหนดให้ใครได้ เราคือผู้กำหนดความ "ความพอดี" ที่ทำให้เรามี "ความสุข" ด้วยตัวเอง ใน "ความสุข" และ "ความพอดี" ที่เรากำหนดเอง ย่อมมีทั้ง "การได้มา" ที่อาจต้องแลกด้วย "การสูญเสีย" และในทางกลับกัน "การสูญเสีย" ที่ต้องแลกกับ "การได้มา" อยู่ที่เราพึงใจและพอใจกับ "ความสุข" ที่เกิดจากการแลกเปลี่ยน"การได้มา" และ "การสูญเสีย" เหล่านั้นหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นสัจจะเสมอ คือ "เวลา" ไม่เคยคอยใคร และเราจะไม่มีวัน "ย้อนเวลา" กลับไปแก้ไขสิ่งที่เป็นไปแล้วได้เลย จากคุณ : หมูทะเล (หมูทะเล) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:16:24

ความคิดเห็นที่ 36 เราก็เคยเป็นคนนึงที่มีชีวิตคล้ายๆกับจขกท เข้ากรุงเทพตั้งแต่สมันเรียนมหาลัย 4ปีจบก็ทำงานละแวกปริมณฑล5ปี เปลี่ยนงานก็เข้ามาทำในกรุงเทพอีก5ปี รวมแล้ว 14ปีที่ออกจากบ้านไป ระหว่างที่ทำงาน ด้วยเนื้องานเอง ผู้ร่วมงานบางคนเป็นเหตุผลให้เครียดได้มากถึงมากที่สุดจนเป็นโรคไทรอยด์ ในด้านความเป็นอยู่เช่าหออยู่คนเดียวกลับจากทำงานเครียดๆก็อยู่กับตัวเองคนเดียว ถึงแม้จะได้ไปเดินห้างตอนเย็น หาข้าวกิน เสาร์อาทิตย์เดินห้างก็คนเดียว ตั้งแต่เรียนทุกเดือนก็จะกลับบ้านเดือนละครั้งซึ่งจะปฎิบัติแบบนี้มาตลอด ตั้งแต่ออกจากบ้านมาไม่มีความสุขเลย จะบ่นกับคนรอบตัวตลอดว่าอยากกลับบ้านๆ อยู่กรุงเทพมีเงินเดือน ส่งให้ที่บ้านเดือนละ5พัน มีงานไม่เหงา จะซื้ออะไร ไปไหนก็ได้ อิสระทำได้ทุกอย่าง แต่แปลกนะกลับไม่มีความสุข บ่นมาเป็นสิบๆปีแต่ก็ไม่กล้าลาออกจากงานมาเฉยๆ บางคนบอกว่าให้หางานใหม่ซิ แต่เราคิดว่าไม่อ่ะพอแล้ว มันถึงคำว่าจุดอิ่มตัว ถ้าหาได้แล้วเงินเดือนเยอะขึ้นก็ต้องทนอยู่ที่กทม ซึ่งเราไม่ต้องการมีชีวิตที่ไม่มีครอบครัวเเบบนี้อีกแล้ว จุดเปลี่ยนก็มาถึง..... บริษัทมีแพ็คเก็จถ้าใครอยากออก เราก็เอาตรงนี้แหละทำให้เราได้กลับมาอยู่บ้าน ชีวิตได้อยู่ใกล้พ่อแม่ มีความสุขดีแบบสงบๆ ใกล้กันก็ทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดา แต่เราก็ไม่ได้อยู่คนเดียว ไม่ต้องเครียดงาน ไม่ต้องรีบตื่นเช้าฝ่าดงรถติด สุดท้าย สบายใจค่ะ จากคุณ : smile เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:23:36 A:113.53.208.3 X: TicketID:286504

ความคิดเห็นที่ 37 ผมก็คนสุพรรณครับบ้านอยู่เดิมบางนางบวช ชีวิตผมก็คล้ายๆพี่นี่แหละ ก็กลับบ้านบ้างเป็นครั้งคราว ตอนนี้ได้มาทำงานใกล้บ้านสบายใจขึ้นเยอะเลยครับ จากคุณ : Xoneris เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:29:24

ความคิดเห็นที่ 38 ออกจากบ้านมาตั้งแต่มัธยมต้นครับ มัธยม 6 ปี มหาวิทยาลัย 8 ปี ทำงานอีก 2 ปี 16 ปีนี่ไวเหมือนโกหกเลยครับ บางทีก็มีแอบร้องไห้คิดถึงบ้านบ้างเวลากลับมาห้องตอนค่ำๆแล้วไม่มีใคร รอบตัวมีเพียงกำแพงปูนเย็นๆ กับแสงสว่างสังเคราะห์ที่มาตามสาย มองไปนอกหน้าต่าง แม้มันจะสว่างไสว แต่ไม่รู้ทำไม ในใจมันถึงมืดมน อีก 2 ปีผมเรียนป.โทจบแล้ว ผมก็จะกลับบ้านเหมือนกันครับ พ่อแม่ก็แก่เฒ่าขึ้นทุกวัน อยากมีเวลาทำกับข้าวให้พ่อแม่กิน ดีกว่าต้องไปเคาะโลงเรียกท่านขึ้นมากินข้าว...... จากคุณ : basicball เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:30:09

ความคิดเห็นที่ 39 ถ้ามีเงิน ไม่มีหนี้สิน ไม่มีโรคภัย นั่นแหละคือความสุข จากคุณ : เป็นแป้ง เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 11:33:22

ความคิดเห็นที่ 40 พึ่งโทรคุยกับยาย (ญาติผู้ใหญ่คนสุดท้ายที่เหลืออยู่) ยายถามว่า "เมื่อไหร่จะมาหายายบ้าง จะรอให้ยายตายไปก่อนหรือไง" อึ้งไปเลย...ไม่ได้เจอยายมาน่าจะร่วมๆ 3 ปีได้แล้วมั้ง 16 ปีที่ทำงานอยู่ต่างประเทศ (อะไรจะทนได้นานขนาดนี้) กลับบ้านปีละ 4-5 ครั้ง อาทิตย์ที่แล้วโทรไปอวยพรวันเกิดลูกอายุครบ 15 ปี ลูกบอกว่า "พ่อไม่เคยอยู่กับผมในวันเกิดของผมเลย" เป็นคุณเจอแบบนี้คุณจะทำยังไง.... จากคุณ : SPaibool เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 12:24:07

ความคิดเห็นที่ 41 อยากกลับ ตจว เหมือนกันค่ะ แต่ยังคิดไม่ออกว่าควรจะไปทำอะไรที่นั่น พยายามอยู่เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ชิห์สุหัวฟู (ชิห์สุหัวฟู) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 13:59:33

ความคิดเห็นที่ 42 ผมทำงานสุดกำลัง แต่ไม่ทำงานสุดชีวิต เวลางานเต็มร้อย หมดเวลางานบ้านใครบ้านมัน ทำงานตามเงินเดือน อยากให้ทำเพิ่มต้องจ่ายเพิ่ม จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 15:20:31

ความคิดเห็นที่ 43 เราจะทำงานไปตลอดชีวิต และให้คนอื่นมา่เช่าเวลาเราไปจนเกษียนเลยเหรอก็น่าคิดนะครับ ผมเองก็ทำงานประจำหลายปี แต่ตอนนี้กำลังหาทางสร้างอิสรภาพที่แท้จริงในการทำงานอยู่ครับ ไม่นานเกินรอ ปล.กลับไปหาแม่ทุกเสาร์อาทิตย์ครับ เพื่อกำลังใจในการทำงาน สักวันเราจะอยู่ไปด้วยตลอดไป รอหน่อยนะแม่ จากคุณ : neung009 (neung009) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 16:22:12

ความคิดเห็นที่ 44 คิดดีๆ นะครับ ชีวิตจริง ตอนยังไม่มีงานทำนี่โคตรเครียดเลยครับ ตอนเพื่อนสมัยเรียนมาถามว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่ ตอนพ่อแม่ต้องมาตอบคำถามเพื่อนเขาว่าลูกเรียนจบแล้วทำงานอะไร ตอนนั้นผมยังคิดว่าขอทำงานที่ไหนก่อนก็ได้ แบบไม่เอาเงินเดือนก็ได้ จะออกจากงานหาอะไรมารองรับ และปรึกษาคนรอบข้างก่อนก็ดีครับ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 16:25:42

ความคิดเห็นที่ 45   ^    ^    ^ ความเห็นข้างบนครับ อย่าไปแคร์ความคิดคนอื่นมากครับ พ่อแม่เราท่านคงไม่อายหรอกครับ น่าจะดีใจนะ มีลูกกลับมาอยู่ด้วย ไม่เหงาดี เรื่องออกจากงานแล้วไม่มีอะไรมารองรับเนี่ย ถ้าจะออกกันจริงๆ ก็คงจะต้องมีงานอะไรที่มันพอจะทำเงินให้เราได้พอสมควรมารองรับหรืออาจจะเงินเก็บซักก้อนใหญ่ๆแล้วค่อยชิ่งอะครับ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 54 17:27:25 จากคุณ : หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 17:27:10

ความคิดเห็นที่ 46 มีแบบพ่อแม่ชอบหลั่นล้าอยู่กรุงเทพ ส่วนลูกๆรอพ่อแม่อยู่ต่างจังหวัดบ้างมะ จากคุณ : lARtZnolASt เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 23:49:36

ความคิดเห็นที่ 47 ความสุขของผมในชีวิตการทำงานคือ สัดส่วนที่เหมาะสมของเวลาของตนเองและงานครับ เงินมากมายเท่าไรก็ไม่สำคัญเท่าครอบครัวที่มีความสุขหรอกครับ สำหรับผมนะ ขอเพียงพออยู่ได้ จากคุณ : ko_oasis เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 08:37:19

ความคิดเห็นที่ 48 ผมเป็นอีกคนที่มาทำงานไกลบ้านมาก กลับบ้านทีขับรถ 10~11 ชั่วโมง แต่ก็พยามกลับบ้านปีละ 4 ครั้ง แม้ว่าตอนนี้พ่อกับแม่มาอยู่ด้วย(เกือบสองปีแล้ว)  แต่ก็ยังกลับ เพราะคิดถึงบ้านเกิด(ที่ไม่มีคนอยู่)  ถือโอกาสพาพ่อกับแม่กลับด้วย บ้านที่อยู่ปัจจุบันยังไม่มีความผูกพันธ์นัก   แม้ว่าจะอยู่มา 6 ปีแล้ว ว่าแล้วก็คิดถึงเมืองดอกบัว จากคุณ : kawao เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 08:52:20

ความคิดเห็นที่ 49 พยายามจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่ให้ได้สองเดือนครั้งครับ จากคุณ : RedMiyoun เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 12:31:25

ความคิดเห็นที่ 50 อยู่บ้านเรายามหนาวก็หนาวก็เพียงกาย ข้างกองไฟยังมีไออุ่น กลับจากนายังหอมละมุน กรุ่นดอกราตรีลอยลมข้างทาง อยู่เมืองหลวงยามเหงาทนหนาวโดยเดียวดาย ตากแสงไฟนีออนก็ไม่สร่าง ดั่งเศษดาวลอยในฟ้ากว้าง พรุ่งนี้เส้นทางจะเป็นอย่างไร จากคุณ : เถียร เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 12:33:22

ความคิดเห็นที่ 51 ที่สุดท้ายที่จะทำงานคือ กทม ยอมหางานธรรมดาอยู่บ้านนอกดีกว่าครับผม เพราะเป็นเด็กบ้านนอก จากคุณ : monasa เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 16:23:06

ความคิดเห็นที่ 52 ถ้าพวกคุณ-คนต่างจังหวัด- คิดว่ามากรุงเทพมันแย่ขนาดนั้น คุณจะแห่เข้ามากันทำไมครับ? ก็ทำที่ต่างจังหวัดไปสิ ผมเบื่อมากไอ้พวกชอบบอกว่ากรุงเทพแย่อย่างงั้น กรุงเทพแย่อย่างงี้ แล้วก็ไม่ยอมกลับบ้าน เพราะอะไร? แล้วถ้าการกลับบ้านต่าจังหวัดมันมีความสุขขนาดนั้น แล้วคนกรุงเทพจะหาความสุขนั้นได้ไง ในเมื่อบ้านเข้าอยู่กรุงเทพ?? จากคุณ : CARAGIO เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 17:18:41

ความคิดเห็นที่ 53 ทำไมความเห็นข้างบน เขียนแบบนี้ รู้สึกแย่วะ ลองอ่านดูใหม่แล้วตีความดีๆนะครับ เราไม่ได้ว่ากรุงเทพไม่ดีครับ แต่อยากจะอยู่กับพ่อแม่และครอบครัวมากกว่าและอารมณ์คนคิดึงบ้านนะ หรือคุณไม่มีพ่อแม่สั่งสอนครับถึงได้คิดได้อย่างนี้ ถ้ามีปัญหาเคลียร์กับผมได้นะครับ ผมไม่ชอบคุณอย่างแรง ขอโทษนะครับ ถ้าผมรุนแรงไป แต่ผมไม่เข้าใจความคิดของคุณเลยจริงๆ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 23:07:17 จากคุณ : หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 22:31:03

ความคิดเห็นที่ 54 ^ ^ #52 พยายามจะแหวกแนว มีความเห็นไหนเค้าบอก กทม. แย่หรอครับ มีแต่คนเค้าคิดถึงบ้านก็แค่นั้น "เลือกได้" ใครจะมาละครับ กทม. จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 22:34:55

ความคิดเห็นที่ 55 เห็นด้วยกับคุณจขกทจริงๆ  ผมเองก็เป็นคนหนึ่งยังแบ่งเวลาให้งานกับที่บ้านไม่ค่อยลงตัวนัก  แต่ว่าก็พยายามตอบแทนนะเวลากลับบ้านก็ต้องอะไรติดไม้ติดมือ  หรืออย่างเบาะๆก็ต้องเลี้ยงใหญ่กัน  ถังมันจะแทนกันไม่ได้ก็เถอะ เอ๊ง เพิ่งเห็นความเห็นแบบแหวกแนว  จขกท ข้ามไปเลยครับ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 22:38:56 จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 22:36:11

ความคิดเห็นที่ 56 เอามาฝาก จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 22:39:08

ความคิดเห็นที่ 57 กำลังใจเก่า ๆ ที่ยังดีอยู่ จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 22:41:22

ความคิดเห็นที่ 58 เบื่อพวกโชว์ กะออกความเห็นแล้วเท่ห์แน่ๆ อ่านหนังสือไม่แตก ส่วนมาก คนที่เค้ามาแชร์เค้าบ่นคิดถึงบ้าน   กรุงเทพไม่ได้แย่อะไรเพียงแต่คุณต้องเข้าใจว่าว่า ผมคือคนต่างจังหวัด และมาใช้ชีวิตใน กทม. มันต่างกันมากมาย ทั้งชีวิตความเป็นอยู่ อาหารการกิน บุคคลรอบข้างครับ ผมเลยคิดถึงบ้าน และคนที่บ้าน ที่คุณถามว่าเข้ามาทำไมในกรุงเทพ คนส่วนมากก็เข้ามาหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง และอีกหลายคน ต้องหาเงินส่งให้ทางบ้าน ถึงเค้าไม่อยากมาก็ต้องมาเพราะรายได้ดีกว่าต่างจังหวัดเยอะ ผมเชื่อว่าคนต่างจังหวัด ส่วนใหญ่ ถ้ามีทางเลือกผมว่าเค้ายอมอยู่จังหวัดบ้านเกิดครับ แต่อย่างว่า งานที่รองรับก็น้อย ไม่เหมือน กรุงเทพและปริมณฑล หรือจังหวัดใหญ่ๆ การมาทำงานหาเงินก็ต้องแลกกับความรู้สึกคิดถึงบ้าน  หรือคนที่บ้าน เชื่อไหม การที่คนออกมาทำงานต่างจังหวัด แค่ได้ยินข่าวว่าคนทางบ้านเจ็บป่วย และลากลับบ้านไม่ได้บ้างหรือติดงานสำคัญ  บางคนน้ำตาตกใน คิดถึง บ้านแทบขาดใจ ไม่มีใจจะทำงานต่อไป กินข้าวแทบไม่ลง   คุณคิดว่าคนพวกนี้เค้ามาทำไมที่ต่างจังหวัดล่ะ มองกว้างๆบ้างนะ จะได้ไม่ออกความเห็นอย่างนั้นอีก เห็นใจคุณนะ ความเห็นที่ 52 แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 23:29:03 จากคุณ : อุ๊อ๊า007 เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 23:24:13

ความคิดเห็นที่ 59 ด้วยความเคารพนะครับ ผมอาจจะอ่านตกหล่นไปบ้างต้องขออภัย แต่ผมเห็นคนต่างจังหวัดที่เข้ามาทำงานหลายคนบ่นแบบนี้บ่อย หรือไม่ก็ชอบตัดพ้อว่าทำงานกรุงเทพไม่ดีงู้นงี้ อยากกลับต่างจังหวัด หรือไม่ก็ทำงานจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว ด้วยความเคารพนะครับ ผมเป็นคนโคราชครับ เข้ามาทำงานและเรียนในกรุงเทพตั้งแต่เด็กๆ โดยพ่อแม่นี่แหละเต็มใจส่งเข้ามา ทุกวันนี้ผมทำงานแล้ว มีความสุขกับงาน มีความสุขกับเมืองกรุง และกลับไปเยี่ยมพ่อแม่เดือนละหน หรือพ่อแม่จะขึ้นมาเยี่ยมผมเองครับ ครอบครัวเรามีความสุขเสมอ และรักใคร่กลมเกลียวกันดีครับ และด้วยความเคารพนะครับ คือมีคนเค้าด่าผมและท้าผมต่อยตีครับ ผมจะทำยังไงดีครับ ผมจะไปเจอกับเค้าตัวๆดีมั้ยครับ? แต่ที่แน่ๆผมแจ้งทีมงานไปแล้วครับ จากคุณ : CARAGIO เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 23:25:55

ความคิดเห็นที่ 60 ยอมรับผิดครับว่าใช้คำรุนแรง แต่ผมไม่เสียใจครับ ผมรู้ว่าคุณไม่ได้อ่านตกหล่น ยอมรับผิดแต่อย่าแก้ตัวครับ ตกลงคนกรุงเทพหรือโคราช งงครับ คนดีแก้ไข คน[^_^]แก้ตัวครับ ผมขอใช้สิทธิ์ที่เป็นผู้ตั้งกระทู้ ขอพูดกับคุณตรงๆว่า คุณไม่จำเป็นต้องเข้ามาตอบในกระทู้นี้เลยครับ ถ้าคุณไม่เห็นด้วย จะมาทำให้คนอื่นเขาเสียใจทำไมครับ แล้วที่บอกว่ามีแต่คนตัดพ้อกรุงเทพเนี่ย ผมว่าไม่เห็นแปลก ในเมื่อเราคนต่างจังหวัดไม่คุ้นกับความวุ่นวายและการที่ต้องอยู่คนเดียว ปัญหาที่มันเล็กน้อยมันก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ครับ ซึ่งคุณอาจจะเข้มแข็งกว่าผมหรือใครหลายๆคนที่เข้ามาตอบในกระทู้นี้ ตัวคุณเลยไม่ได้รู้สึกว่าการอยู่ไกลบ้านเนี่ยมันรู้สึกยังไง แต่ทำไมคุณต้องมาว่าคนต่างจังหวัดด้วยครับ ผมยอมรับว่าผมมันคนบ้านนอก แต่ก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เคยเอาเปรียบคนอื่น จุดประสงค์ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็แค่อยากจะให้เพื่อนๆกลับไปเยี่ยมคนที่บ้านบ้าง เพราะตัวผมเคยเสียคุณตาไปโดยไม่มีโอกาสที่จะได้ดูแลท่านเลย ยังเสียใจจนถึงทุกวันนี้ ผมเรียนคุณตรงๆนะ ผมแค่อยากกลับบ้านไปดูแลผู้มีพระคุณจริงๆครับ แต่พอเจอคุณตอบอย่างนี้แล้วผมโมโหมากครับ ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าผมไม่เสียใจที่ต่อว่าคนอย่างคุณ ปล.เสียดายความรุ้สึกดีๆที่มีในกระทู้นี้ที่เสียเพราะความคิดของคนๆเดียว ขอโทษทุกๆท่านที่เสียเวลามาอ่านข้อความของผมด้วยครับ ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านจากใจจริงของหนุ่มสุพรรณครับ เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆเพื่อคนที่เรารักครับ แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 02:37:39 แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 02:15:35 แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 02:02:29 จากคุณ : หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 01:42:48

ความคิดเห็นที่ 61 55555555555555555555555555555+ จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:02:53

ความคิดเห็นที่ 62 อัดกันแหลก เลววุ้ย เอ้อ หนุ่มสุพรรณครับ คุณก็แรงไปหน่อยนะ จะเป็นคนที่ไหนก็ประเทศไทยคิดอะไรมาก แล้วผมก็เป็นคนนนท์ ถือว่า คน กทม เข้าใจนะครับ ว่าใครเข้ามาทำงานแล้วเป็นยังไง  ถ้ามีทางเลือกกลับบ้านเถอะ อย่ามาเลย จริงๆนะ จากคุณ : GTNEWSTHAILAND เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:18:51

ความคิดเห็นที่ 63 เกรียนแตกแล้ววุ้ย จขกท. คำว่าคนบ้านนอก ผมไม่เคยคิดว่าเป็นคำด่าเลยครับ เคยโดนคนเค้าตะโกนใส่ว่า "ไอ้บ้านนอก" ผมก็ตะโกนกลับไปว่า "ไอ้คนกรุง" ก็เท่านั้นครับ จากคุณ : basicball เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 11:49:40

ความคิดเห็นที่ 64 ตั้งกระทู้ Look ดูดี พอหลังไมค์ ไหงเป็นงั้น อะไรเนี่ยยยยย จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:26:43

ความคิดเห็นที่ 65 เห็นคห. บนๆ แล้วจะบอกว่า @หนุ่มสุพรรณแต่อยู่กรุงเทพ เลวได้ใจครับ ไม่แมน แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 17:01:36 จากคุณ : ฉันมันตัวเปล่า เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 14:35:10

ความคิดเห็นที่ 66 กรุณาปรับปรุงวุฒิภาวะทางอารมณ์ด้วยครับ จากคุณ : tinypooh เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 14:49:57

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้าอยู่กรุงแล้วมันไม่มีความสุข ก็อยู่บ้านที่ตจว.สิครับ ถ้ากลับไปเยี่ยมปีละ2หนมันไม่พอ ก็เพิ่มจำนวนสิครับ จากคุณ : Schweissnaht เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 16:01:32

ความคิดเห็นที่ 68 หนุ่มสุพรรณไม่ควรทำแบบนี้นะครับ ตกใจหมด จากคุณ : Mr.Feynman เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 17:14:54

ความคิดเห็นที่ 69 ทำไมผมจะเข้ามาตอบกระทู้นี้ไม่ได้เหรอครับ? ก็มันเป็นกระทู้สาธารณะนี่หว่า แล้วการที่ผมเห็นต่าง แปลว่าผมไม่มีสิทธิ์จะออกความเห็น? ก็อย่างที่ผมบอกไป คนต่างจังหวัดมากมายที่ดั้นด้นเข้ามาเมืองกรุง มาทำงาน แล้วก็บ่น แล้วก็คิดถึงบ้าน คือมันไม่ผิดที่คุณจะคิดถึงบ้าน มันเป็นเรื่องธรรมดา แต่การที่คุณคิดอย่างนี้ล่ะ มันเลยทำให้คุณไม่มีความสุข คือคุณคิดว่า "เข้ามาเพื่องาน/เงิน" มันก็ทำให้คุณไม่มีความสุข ผมอยากจะบอกว่ามันไม่ใช่ข้ออ้าง การที่คุณไม่ทำงานต่างจังหวัด มันแปลว่าคุณกำลังก้าวเข้ามาสู่วิถีชีวิตแบบทุนนิยมแล้ว (ถ้าคุณไม่ทุนนิยม คุณก็อยู่ต่างจังหวัด ทำงานต่างจังหวัดไปสิ ปลูกข้าว หาปลา อะไรก็ว่าไป มีข้าวกิน มีผักกิน มีค่าหยูกยาอะไรตามอัตถภาพ ไม่ต้องเข้ามาทำงานรับใช้คนอื่นๆเพื่อให้ได้เม็ดเงิน)ซึ่งเมื่อคุณก้าวเข้ามา คุณก็ต้องยอมรับในระบบของมัน คุณต้องศึกษาว่าระบบมันทำงานยังไง แล้วถามตัวเองว่ารับได้ไหม? ถ้ารับไม่ได้ก็กลับบ้าน ถ้ารับได้ก็ทำ ซึ่งมันก็ไม่ใช่ว่าระบบนี้ผิด แล้วระบบต่างจังหวุดถูก มันไม่มีอะไรถูกผิด มันมีแต่ว่าคุณจะทำในระบบไหน คุณเลือกได้อยู่แล้ว อย่าบอกว่าเลือกไม่ได้ อย่าบอกว่ามีลูกเยอะ มีภาระ ต้องเลี้ยงดู ก็แล้วทำไมคุณไม่คุมกำเนิด? ไม่วางแผนครอบครัว คุณเดินหมากชีวิตพลาดแล้วก็โทษสังคมม โทษว่าเพราะระบอบทุนนิยมทำให้ชั้นต้องเดินทางเข้ากรุง มันไม่ใช่ คนต่างจังหวัดก็มีมากมายที่ไม่ได้ทำงานในกรุงเทพ เค้าก็มีชีวิตอยู่ได้ เพราะอะไร??? แล้วทำไมคุณอยู่ไม่ได้ เพราะอะไร? คนกรุงหลายคนมีความสุข เพราะอะไร? แล้วคุณจะมีความสุขกับวิถีชีวิตคนกรุงบ้างได้มั้ย? แม้กระทู้นี้จะตั้งขึ้นเพื่อบอกว่าอย่าทำงานหนักจนลืมครอบครัว แต่เพราะมันมีเนื้อหาเกี่ยวกับเงินเดือน ความสุข กรุงเทพ ต่างจังหวัด และการบ่นเรื่องบ้าน เรื่องงาน ฯลฯ ซึ่งเป็นประเด็นที่ผมเห็นหลายๆคนบ่นคล้ายๆกัน ผมก็เลยแสดงความเห็นผมเท่านั้นล่ะครับ จากคุณ : CARAGIO เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 17:36:25

ความคิดเห็นที่ 70 นิยามความสุขของแต่ะคนไม่เหมือนกัน ฉะนั้น คนๆ หนึ่งจะสุขได้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละปัจจัย จากคุณ : เส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:59:14

ความคิดเห็นที่ 71 โดนมากค่ะ ตอนนี้อยู่ ตปท. อยากกลับไปอยู่กับครอบครัวมากๆ แต่ต้องทำงานใช้หนี้ เศร้าค่ะ ทนต่อไป จากคุณ : RUDDER_PP เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:26:12

ความคิดเห็นที่ 72 เป็นคนจังหวัดใกล้ๆค่ะ ถ้าตาม กระทู้ที่ตั้ง ก็ถูกค่ะ ส่วนตัวแล้ว พ่อแม่เป็นข้าราชการ พอเกษียณก็อยู่สบายๆ กลับบ้านไปเยี่ยมเดือนละครั้ง ถึงจะใกล้แต่ก็เดินทางไกล ไม่สะดวกเท่าที่ควร แต่พอดำริว่า จะย้ายกลับไปอยู่บ้าน พ่อแม่ดีใจนะคะ แต่ถามว่า แล้วจะทำอะไรที่นี่ ... พอบอกว่า จะทำส่วนตัว พ่อแม่กลับบอกว่า จะทำไหวหรือ ? หลายๆ อย่างมันสวนทางกันอ่ะคะ บางคนอาจจะมีเหตุผลมากกว่า ที่ทำไม ต้องอยู่กทม. หรืออยู่ในเมือง แลกกับการทำงานที่มีเงินเดือนสูงๆ เพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจ อวดกับหลายๆ คนตามประสาคนแก่ว่า ลูกมีหน้าที่การงานที่ดี ต่างคนต่างเหตุผล เพราะฉะนั้นแลกเปลี่ยนกันอย่างสุภาพจะดีกว่าค่ะ... ปล. แอบเห็นหลังไมค์แล้ว ข้อความรุนแรงค่ะ ทำให้เกิดทัศนคติที่ไม่ดีกับเจ้าของกระทู้ไปเลย ยังไงก็อยากแสดงความคิดเห็นเลยล็อคอินมาตอบบ้างอะไรบ้างค่ะ จากคุณ : Ex-TeRMinaToR เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 01:23:45

ความคิดเห็นที่ 73 opoio แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 54 02:29:42 จากคุณ : nos (Nosfertu) เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 02:28:46

ความคิดเห็นที่ 74 จขกท. แรงไปมากเลย ป่านนี้โดนแบนล๊อกอินแล้วล่ะค่ะ RIP จากคุณ : หนึ่งหยดน้ำหลับไหลในสายน้ำ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 10:27:03

ความคิดเห็นที่ 75 เสือ มักจะรักสันโดด จากคุณ : ไม้กล้า เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 12:44:15

ความคิดเห็นที่ 76 เห็นใจคน ตจว ค่ะ  งานในจังหวัดมันน้อยจริงๆ ถ้าไม่มีเขตอุตสาหกรรม เห็นส่วนมากจะมีแค่งานราชการ ไม่ก็เป็นงานเกษตรกรรมไปเลยซึ่งรายได้ไม่แน่นอน แต่พูดก็พูดเราว่าใครๆก็คงอยากทำงานที่บ้านตัวเองทั้งนั้น  แต่โอกาสมันไม่ได้  เราเองขนาดบ้านอยู่ใกล้ กทม ไปกลับบ้าน-ที่ทำงาน ยังรู้สึกเสียดายเวลาเดินทางกับเวลาทำงานในแต่ละวัน รู้สึกมันผลาญเวลาในชีวิตเราจัง เวลาที่ได้อยู่กับครอบครัว คนที่เรารัก มีแค่ 1 ใน 3 ของชีวิต   ปล.ไม่ชอบคำพูดที่ว่าอยู่ กทม แล้วไม่สบายใจไม่มีความสุข อะไรทำนองนี้เหมือนกัน เหมือนว่าคน กทม กลายๆ ทั้งๆที่ตัวเองก็เลือกมาทำงานใน กทม เอง  กทม ก็มีข้อเสียแบบ กทม ส่วน ตจว ก็มีข้อเสียแบบ ตจว  ถ้าคนอื่นมาบอกว่าอยู่จังหวัดของเราแล้วไม่มีความสุข เราก็คงรู้สึกไม่ดีเหมือนกันนั่นล่ะ จากคุณ : ทังโคริริน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 13:28:29

ความคิดเห็นที่ 77 เป็นคนต่างจังหวัด เข้ามาทำงานที่กทม. อยู่กทม. มีความสุขดีมากค่ะ ได้ครบตามไลฟ์สไตล์ที่ต้องการ เลยย้ายทั้งครอบครัวมาอยู่พร้อมกันที่กทม. กลับบ้าน ตจว. ปีละ 2 ครั้ง ปีใหม่ กับ สงกรานต์ (ไปปัดหยากไย่ที่บ้าน ทำความสะอาดพอบ้านไม่ร้าง) ส่วนเรื่องเงินเดือน ถ้า คหสต ก็ยังยืนยันว่า รายได้ที่มากก็มีความสุขกว่ารายได้ที่น้อย รายได้ที่มากกว่า ย่อมมี demand ในการจับจ่ายใช้สอย สนอง need ตัวเองได้มากกว่ารายได้ที่น้อย คุณภาพการดำรงชีวิตก็ดีกว่า เข้าถึงการบริการต่างๆ ได้ง่ายกว่า แต่ไม่ได้ดูถูกคนเงินเดือนน้อยหรือมากกว่าต่างกันนะคะ แค่ไม่อยากเป็นพวกองุ่นเปรี้ยวแค่นั้นแหละ จากคุณ : อาซิ่ม เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 15:42:16

ความคิดเห็นที่ 78 ใครก็อยากอยู่บ้านค่ะ ถ้าบ้านที่ว่าสามารถทำมาหากินเลี้ยงปากท้องและครอบครัวได้ ตอนนี้แม่เราป่วย ค่าใช้จ่าย รพ.รัฐตกเดือนละห้าหมื่น... ไม่มีเงิน ไม่มีงาน เราก็ทุกข์เหมือนกัน YY เพราะบ้านก็ไม่ได้ร่ำรวย ตอนนี้ยังไม่ได้รักษาแม่เลย เพราะยังไม่ถึงคิวที่จองและยังไม่มีเงินพอ แค่ไปตรวจ รพ รัฐปีละสองครั้งตามกำหนด กว่าจะไป รพ ทีก็ต้องขับรถสองร้อยกว่าโล บางทีก็คิดว่าอยากขายบ้านหนีไปทำงานต่างประเทศ ติดแค่ยังไม่พร้อมเรื่องเงินเก็บ สู้กันไปก่อน เท่าไหร่เท่ากัน ไม่ชอบกรุงเทพเพราะอากาศร้อน แต่ก็มีทุกอย่างที่เราต้องการ เทคโนโลยี ห้องสมุด โรงพยาบาล และห้าง 555 ที่เล่ามาแค่จะบอกว่าบางทีก็ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ ขึ้นกับว่าเลือกอยู่ที่ไหน แล้วจะทำตัวให้มีความสุขหรือเปล่า ปรับตัวยังไงให้อยู่รอดค่ะ ความสุขของใครมีมากแค่ไหน ใครก็ตัดสินแทนไม่ได้ เพราะความสุขเป็นสิ่งที่ต้องมองจากภายในของตัวเอง ส่วนเรายอมรับว่าถ้ารายได้เยอะขึ้นเรามีความสุขมากขึ้นค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 19:05:38

ความคิดเห็นที่ 79 หน้ากระทู้่ ทำพูดจาดีมีเหตุผล เกือบเคลิ้มตาม พอลับหลัง โห...หยาบเหลือเกิน จากคุณ : Knight เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 20:57:35

ความคิดเห็นที่ 80 เอาหลังไมค์มาโพสต์หน้าห้องถือว่า เสียมารยาทมาก ต่อให้รุนแรงแค่ไหนก็ตาม ก็ไปเคลียร์กันหลังไมค์นั่น ส่วน จขกท ก็ไร้วุฒิภาวะโดยสิ้นดี แล้วก็หยาบคายมากไปหน่อย การแสดงความคิดเห็นมันก็ต้องมีทั้งที่เราชอบและไม่ชอบ อะไรที่เราไม่ชอบก็แค่ปล่อยมันไป ไม่ใช่ตามไล่กัดกันไปกัดกันมา จากคุณ : Che_Eng เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 21:27:20

ความคิดเห็นที่ 81 จขกท.เหมือนผมเลยครับ...แต่เป็นเรื่องการพูดคุยในกระทู้นะ คือต่อหน้าในกระทู้ผมจะเกรียนมาก...แต่ลับหลังมจะน่ารักน่าชังเป็นคนดีศรีสยามมากครับ อ่อ...จะมาบอกว่ากระทู้ลงเว็บมาม่าแว้ว ขอให้เพลาๆความแรงนะครับจะได้ไม่ตกเป็นขี้ปากเว็บนู้น ^ ^ จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 21:31:35

ความคิดเห็นที่ 82 ยอมรับนะว่า จขกท ตอบโต้หลังไมค์แรงไปเย้ออ แต่ตัวก่อเหตุก็ใช่ย่อย อยากแรงแต่ดันใช้คำพูดแดกดันคนอื่น คนมาทำงานในกทม มันเลือกได้รึ ก็ความเจริญมันมากระจุกอยู่ในนี้ คนมาเรียนมาทำงาน สักพักเขาก็ไป เขาจะบ่นบ้างอะไรบ้าง คิดถึงบ้าง มันผิดหรือ? คนนะเว่ยไม่่ใช่เทพ จะได้ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ใช้คำพูดดีๆมันจะตายกันรึไงวะเนี่ย ประเทศ จากคุณ : zong12 เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 00:55:06

ความคิดเห็นที่ 83 ไปดีกว่า - -" จากคุณ : monasa เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 22:57:36

ความคิดเห็นที่ 84 กระทู้กลายพันธุ์ เซ็งว่ะ จากคุณ : น้ำค้างเดือนเก้า เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 21:47:48

ความคิดเห็นที่ 85 จขกท ครับ คุณ เกรียน จริงๆ ทำงาน หรือ ยังเรียนอยู่ ครับ จากคุณ : eau_med เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 54 17:01:18