ความคิดเห็นที่ 1 บุรุษหน้าเหล็ก  คอมเม้นท์ต่อครับ ตอนเริ่มชัดเจนขึ้น ผ่านการแก้ไขสาม พรบ. เรื่อง จำนองหนังสือรับรองการทำประโยชน์,ขยายระยะเวลา การเช่าอสังหาฯและจำนองสิทธิการเช่า เพื่อจะสนองต่อเจตนารมย์ของต่างชาติที่เข้ามารุกฐานเศรษฐกิจ ไทย สมควรได้รับการต่อต้านอย่างรุนแรง สนับสนุนแนวคิดของท่านสัมมาชนและท่านสู่รู้สู่เห็น แต่ก่อนวิพากษ์-วิจารณ์เรื่องนี้ ขอให้ทุกท่านเปิดใจกว้าง มองประเด็นเหล่านี้ก่อนครับ .............. 1. สินค้าจีนนั้นคุณภาพต่ำแบบสินค้าแบกับดินที่ขายในบ้านเราจริงหรือ ถ้าคุณภาพเช่นนั้น จะส่งไปขายใน อเมริกาและอียู ตลาดซึ่งผู้บริโภคเข้มแข็งในการรักษาสิทธิได้อย่างไร .............. 2. สินค้าจีนนั้นคุณภาพเทียบเท่ากับสินค้าไทย มีปัจจัยเรื่องค่าขนส่งและเรื่องปัจจัยค่าการ ตลาดพ่วงมาด้วย ราคาจะถูกกว่าสินค้าคุณภาพเดียวกันที่ผลิตจากผู้ผลิตรายย่อยหรือ SMEs ของไทยได้ อย่างมีนัยยะสำคัญ จริงหรือ .............. 3. สินค้าที่นำขายใน CCC เป็นพวก Commodity product ซึ่งมีการปรับตัวและเปลี่ยน แปลงในทิศทางที่รวดเร็ว การนำสินค้ามาจากจีนหรือเข้ามาผลิตในประเทศไทย(ซึ่งไม่มีทางที่ต้นทุนจะ ถูกกว่าสินคาทำในไทย) มันทันแก่การหรือ ในเรื่องการบริหารการตลาด .............. 4. จุดเด่นของอี้อูโมเดลไม่ใช่เพียงแค่ศูนย์จำหน่ายสินค้าครบวงจร แต่ยังเป็นศูนย์รวมข่าว สาร ระบบการบริหารจัดการ เช่น การจัดเก็บสินค้า การขนส่ง ด้านภาษี การเงิน การประกันภัยและข้อมูล ข่าวสาร เพื่อสร้างขึ้นเป็นฐานการส่งออกสินค้า เพื่อสร้างทางเลือกใหม่สำหรับผู้ลงทุนและผู้บริโภคที่พรั่ง พร้อมไปด้วยการบริการครบทุกๆด้าน ซึ่งรูปแบบก็จะคล้ายคลึงกับ Communitymall หรือ Shopping Center ซึ่งพวกนี้ก็ไม่ได้ชูประเด็นของสินค้าไทยเป็นหลัก ถ้า CCC ชูประเด็นสิืนค้าเฉพาะจีนเป็นหลักก็ จะเจ้งไม่เป็นท่า แบบ ศูนย์ค้าส่งสินค้าโหล่วซื่อวาน ศูนย์ค้าส่งไทยไชน่าเทรดดิ้ง นครคุนหมิง .............. 5. ในฐานะของผู้ผลิตรายย่อย กลุ่ม SMEs หรือ OTOP การขายหรือผลิตสินค้าให้คนจีนต่างชาติมันก็ได้เม็ดเงิืนไม่ต่างจากการขายให้ คนไทยด้วยกันเองแถมไม่ต้องถูกกดราคาจากพวกนายหน้า คนไทย ยกตัวอย่างปัจจุปัน ชาวสวนยอมขายมะม่วงให้คนเวียตนามโลละ 60 จากที่เคยถูกคนไทยขูดรีด ซื้อไปโลละ 15 บาท แล้วเอาไปขายต่อให้พวกเวียตนามโลละ 80 เปรียบเทียบกับกรณีที่รากหญ้าขายนาไร่เป็นแสน ที่ละไม่กี่ไร่ พวกมันด่าเป็นวรรคเวรว่าขายชาติ แต่พอพวกมันขาย 70 ไร่ ราคา700 ล้านบาท เพื่อสร้าง China City Complex ไม่เห็นมีใครเห่าสักคน ถึงแม้รัฐบาลจะเพิกเฉย เฉื่อยชาและหมกเม็ดในการแก้ปัญหา ย่ำยีคนไทยด้วยกันเอง แต่คนของเราก็จะ ต้องรู้ทันและรอบคอบ และไม่งอมืองอเท้า ................ การใดที่เราได้ประโยชน์เราก็สนับสนุน ................ การใดที่เราเสียประโยชน์ เราก็แอนตี้ต่อต้าน ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องยึดเอาผลประโยชน์ของเราเองเป็นที่ตั้งครับ อ้อ เพิ่มเติมหน่อยครับ กลุ่มธุรกิจไทย 30% ที่ได้รับคัดเลือกเข้าไปเปิดพื้นที่น่าจะขายสินค้าได้ง่ายขึ้น จากการตามข่าว ยังไม่ได้รายชื่อนักลงทุนคนไทยที่ว่า ยกเว้น นาย วิจิตร หยาง ที่บ้านอยู่ในเมืองไทย เจ้าของบริษัทของจีนหลายแห่งทีจดทะเบียนในไทย ซึ่งมีฐานะเป็น รองประธานกลุ่มทุนยูนาน เจ้าของ โครงการครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:07:01

ความคิดเห็นที่ 2 คุณ เหลาสิกนั้ง คอมเม้ันท์ต่อครับ ปีใหม่ได้ไปเที่ยวเสิ่นเจิ้น ไกด์เขาก็ได้เล่าถึง การรวมตัวกันจากบ้านแต่ละหลัง ต่างคนต่างผลิต แต่เวลาทำตลาด จะออกมาในรูปแบบ ออกจากโรงงานผลิต มีเอกลักษณ์ของตัวเอง บางหมู่บ้าน สามารถสร้างแบรน์ของตัวเองด้วย China City Complex จริงๆ เป็นเรื่องที่ใหญ่และสำคัญมาก กำหนดความเป็นความตายของธุรกิจไทยเลย ร้านค้าโชว์ห่วย ได้กลายเป็นอดีต กลายเป็นตำนานไปแล้ว หรือว่า สำเพ็ง โบ้เบ้ ประตูน้ำ กำลังจะตาม ร้านโชว์ห่วยไปด้วย จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:08:55

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ สัมมาชน เข้ามาตอบต่อ ด้วยข้อจำกัดเรื่องเวลาในขณะนี้ ผมขอตอบเฉพาะข้อแรกก่อนนะครับ ........................................................................................................................................ 1. สินค้าจีนนั้นคุณภาพต่ำแบบสินค้าแบกับดินที่ขายในบ้านเราจริงหรือ ถ้าคุณภาพเช่นนั้น จะส่งไปขายใน อเมริกาและอียู ตลาดซึ่งผู้บริโภคเข้มแข็งในการรักษาสิทธิได้อย่างไร .......................................................................................................................................... จีนเป็นประเทศที่ผลิตสินค้าได้ครบวงจรตั้งแต่ต้นน้ำอย่างเหล็ก, ผลิตเชื้อเพลิงได้เอง, เครื่องจักรการผลิต ไปจนถึงสินค้าสำเร็จรูปครับ นอกจากนี้ยังมีเจ้าของสินค้าระดับโลกเกือบทั้งหมดเข้าไปตั้งโรงงานผลิต, สั่งผลิต, ตลอดจนร่วมทุนด้วย เพราะฉะนั้น สินค้าของจีนจึงมีทุกระดับพร้อมจำหน่ายอยู่แล้ว มีเจ้าของโรงงานผลิตยางยืดสนองโรงงานการ์เมนต์แห่งหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า เมื่อไม่นานมานี้เขาเคยเดินทางไปจีนเพื่อเลือกซื้อเครื่องจักรทอยางยืด หลังจากที่เขาใช้เครื่องทอของญี่ปุ่นและไต้หวันมาตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา เมื่อไปถึงและได้ดูงานที่นั่น เขาตัดสินใจกลับประเทศไทยแบบมือเปล่า เพราะได้รู้ว่าจีนขายเครื่องทอยางยืดให้ตลาดทั้งในและนอกประเทศก็จริง แต่สำหรับงานทอที่มาตรฐานสูงของยุโรปและอเมริกาแล้ว เขาใช้เครื่องทอของประเทศสวิสครับ ลูกค้าที่เดินทางเข้ามาเลือกซื้อสินค้าถึงในประเทศไทยด้วยตนเองนั้น เขาไม่ได้คาดหวังสินค้ามาตรฐานยุโรปและอเมริกาครับ ถ้าท่านบุรุษหน้าเหล็กลองเดินสำรวจตลาดโบ๊เบ๊และประตูน้ำ จะเห็นลูกค้าจากอาฟริกา, ตะวันออกกลาง และละแวกอาเซียน เขาเลือกสินค้าที่ราคาถูกและคุณภาพปานกลางที่ไม่จำเป็นต้องผ่านมาตรฐานสากล อะไรเลยทั้งนั้นครับ สินค้าพวกนี้จีนมีศักยภาพเหนือกว่าไทยเราทั้งนั้นในเรื่องของต้นทุน, การออกแบบ และความหลากหลายของวัตถุดิบ แต่คุณภาพและความประณีตการผลิตยังสู้ไทยไม่ได้เท่านั้นเอง ส่วนประเด็นอื่นๆ เช่นค่าใช้จ่าย logistics และอื่นๆนั้น ผมจะกลับมาตอบอีกครั้งนะครับ ตอนนี้ขอทำงานก่อน จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:09:38

ความคิดเห็นที่ 4 คุณสัมมาชน 2. สินค้าจีนนั้นคุณภาพเทียบเท่ากับสินค้าไทย มีปัจจัยเรื่องค่าขนส่งและเรื่องปัจจัยค่าการ ตลาดพ่วงมาด้วย ราคาจะถูกกว่าสินค้าคุณภาพเดียวกันที่ผลิตจากผู้ผลิตรายย่อยหรือ SMEs ของไทยได้ อย่างมีนัยยะสำคัญ จริงหรือ ตอบ ถ้าการขนส่งจากแหล่งผลิตในจีนไปจนถึงตลาดท่าขี้เหล็กของพม่าและตลาดแม่สาย ฝั่งไทยที่เชียงราย กับการส่งสินค้าเลยมาถึงกรุงเทพฯอีก 900 กม.มีความแตกต่างกันไม่มากนัก เมื่อเทียบกับปริมาณสินค้าที่จะขายใน CCC.... นั่นคือคำตอบครับ ยิ่งทุกวันนี้การค้าแบบ e-commerce กำลังกระจายตัวแพร่หลายขนาดนี้ ทุกวันนี้มีการส่งของทางพัสดุผ่านทางแม่สายเข้ามากรุงเทพฯหรือไปที่อื่นๆกัน อย่างสบายๆแล้ว ลองสั่งพวก DVD, กระเป๋า หรือเสื้อผ้าผ่านทางอินเตอร์เน็ทดูสิครับ จะเอาแบบปลีกหรือส่งก็มีตอบสนองให้หมด การตั้งหน้าร้านเพื่อรับออร์เดอร์แบบ big lot ที่ CCC แล้วส่งผ่านคำสั่งผลิตไปทางจีนเพื่อผลิตแล้วส่งตรงจากท่าเรือที่ "หนิงโป" หรือ "เซี่ยงไฮ้" ไปยังประเทศผู้ซื้อ ก็ไม่เห็นจะยากอะไรนี่ครับ ทั้งรวดเร็วและประหยัดต้นทุนได้มหาศาล การตั้ง CCC ให้เป็น show room ขนาดใหญ่ในประเทศไทยนั้นได้ประโยชน์เนื่องจากประเทศไทยเป็นแหล่งท่องเที่ยว สำคัญของโลก และเป็นศูนย์กลางคมนาคมที่สำคัญมากของภูมิภาคครับ เปรียบไปก็เหมือนกับการไปเปิดสาขาที่ทำเลค้าขายดีๆนั่นเอง ขายปลีกรับเงินสดก็ได้ แย่งตลาดขายส่งผู้ผลิตในปรุะเทศไทยก็ได้ 3. สินค้าที่นำขายใน CCC เป็นพวก Commodity product ซึ่งมีการปรับตัวและเปลี่ยน แปลงในทิศทางที่รวดเร็ว การนำสินค้ามาจากจีนหรือเข้ามาผลิตในประเทศไทย(ซึ่งไม่มีทางที่ต้นทุนจะ ถูกกว่าสินคาทำในไทย) มันทันแก่การหรือ ในเรื่องการบริหารการตลาด ตอบ ท่านบุรุษหน้าเหล็กลองเดินสำรวจสินค้าที่สำเพ็งหรือโบ๊เบ๊ดูก่อนนะครับ แล้วจะเข้าใจว่าทำไมต้นทุนสินค้าจากจีนจึงได้คุกคามสินค้าไทยเหลือเกิน ผมยกตัวอย่างสักเรื่องหนึ่งเป็นกรณีศึกษานะครับ เข็มขัดที่มีร้านค้าในสำเพ็งนำเข้าจากจีนมาขายนั้น ราคาขายส่งที่หน้าร้านแถวๆราชวงศ์เส้นละประมาณ 70-90 บาท ผู้ที่ซื้อจากแหล่งนั้นนำไปขายต่อตามสวนจตุจักร, Union Mall หรือร้านขายปลีกตามห้างต่างๆในราคาตั้งแต่ 129 - 239 บาท แต่คนทำเข็มขัดของไทยที่ซื้ออะไหล่หัวเข็มขัดจากแถวๆถนนเสือป่า (ซึ่งนำเข้าจากจีนเป็นส่วนใหญ่) แล้วไปซื้อเทปผ้าหรือผ้าผืนหรือหนังเทียมมาเย็บขึ้นรูป ต้นทุนเฉลี่ยต่อเส้นของพวกเขาไม่ต่ำกว่า 120 บาทขึ้นไปครับ แถมยังมีความหลากหลายของ design น้อยกว่าสินค้าจากจีน เพราะผู้นำเข้าอะไหล่ประดับเขากลัวสินค้าค้างสต็อก จึงเจาะจงเลือกแต่แบบที่แน่ใจว่าขายได้นานๆ เพราะฉะนั้น เมื่อต้นทุนผลิตแพงกว่าบวกกับตัวเลือกของอุปกรณ์ผลิตมีจำกัดมากกว่า เมื่อไหร่ก็สู้ไม่ได้ครับ ยิ่งถ้าผู้ค้าจากจีนนำเข้ามาเองโดยตรง ความหลากหลายของสินค้าบวกกับการตัดคนกลางคือผู้นำเข้าคนไทย สู้ยังไงก็สู้ไม่ไหวครับ 4. จุดเด่นของอี้อูโมเดลไม่ใช่เพียงแค่ศูนย์จำหน่ายสินค้าครบวงจร แต่ยังเป็นศูนย์รวมข่าว สาร ระบบการบริหารจัดการ เช่น การจัดเก็บสินค้า การขนส่ง ด้านภาษี การเงิน การประกันภัยและข้อมูล ข่าวสาร เพื่อสร้างขึ้นเป็นฐานการส่งออกสินค้า เพื่อสร้างทางเลือกใหม่สำหรับผู้ลงทุนและผู้บริโภคที่พรั่ง พร้อมไปด้วยการบริการครบทุกๆด้าน ซึ่งรูปแบบก็จะคล้ายคลึงกับ Communitymall หรือ Shopping Center ซึ่งพวกนี้ก็ไม่ได้ชูประเด็นของสินค้าไทยเป็นหลัก ถ้า CCC ชูประเด็นสิืนค้าเฉพาะจีนเป็นหลักก็ จะเจ้งไม่เป็นท่า แบบ ศูนย์ค้าส่งสินค้าโหล่วซื่อวาน ศูนย์ค้าส่งไทยไชน่าเทรดดิ้ง นครคุนหมิง ตอบ ข้อนี้ผมไม่มีประเด็นโต้แย้งครับ นอกจากจะบอกว่าศูนย์การค้าส่งยุคใหม่ๆของประเทศไทย เช่นกลุ่มใบหยกที่ประตูน้ำเขามีกันอยู่แล้ว อย่างเครือใบหยกเขา ทำ website อำนวยความสะดวกให้กับผู้เช่าของเขาเพื่อติดต่อซื้อขายและ update สินค้ากันอย่างต่อเนื่อง หรืออย่างศูนย์การค้าแห่งใหม่ที่กำลังจะเปิดตัวที่จตุจักรปีหน้าชื่อ In Square เขาก็ใช้อาคารชั้นที่ 7 และชั้นที่ 8 เป็นศูนย์แสดงสินค้าและที่ตั้งของสาขาหนึ่งของกรมส่งเสริมการส่งออกที่นั่น เลย เพื่อสร้างความคล่องตัวในการตกลงซื้อขาย ไม่จำเป็นต้องให้จีนมาลงทุนสร้างศูนย์กลางแบบนี้ให้ครับ 5. ในฐานะของผู้ผลิตรายย่อย กลุ่ม SMEs หรือ OTOP การขายหรือผลิตสินค้าให้คนจีนต่างชาติมันก็ได้เม็ดเงิืนไม่ต่างจากการขายให้ คนไทยด้วยกันเองแถมไม่ต้องถูกกดราคาจากพวกนายหน้า คนไทย ยกตัวอย่างปัจจุปัน ชาวสวนยอมขายมะม่วงให้คนเวียตนามโลละ 60 จากที่เคยถูกคนไทยขูดรีด ซื้อไปโลละ 15 บาท แล้วเอาไปขายต่อให้พวกเวียตนามโลละ 80 ตอบ ผมไม่ตอบจากความเห็นของตนเองนะครับ เอาเป็นว่าเสียงของผู้ผลิตรายย่อยและรายใหญ่ของไทยเขาวิตกว่าต้นทุนการผลิต ของไทยสู้จีนไม่ได้ จึงไม่ต้องไปคิดถึงประเด็นที่ว่าเราจะขายสินค้าให้จีนเพื่อนำไปขายต่ออีกที หนึ่งเลยครับ และขอยืนยันอีกครั้งหนึ่งว่าผู้ค้าส่งของไทยมีความสามารถในการขายตรงกับผู้ ซื้อจากต่างประเทศครับ ไม่ได้ใช้นายหน้าอะไรนอกเหนือจากนั้น อาจบางทีเราอาจจะสับสนปนเปกันเองกับคำว่าสินค้า Commodity Product ซึ่งรวมไปถึงสินค้าพวกผลผลิตการเกษตรซึ่งมีระบบนายหน้าคนกลางตามที่ท่าน บุรุษหน้าเหล็กเข้าใจ แต่ความจริงแล้วอี้อูโมเดลไม่ได้เกี่ยวข้องกับสินค้ากลุ่มนั้นนะครับ ส่วนเรื่องที่เกี่ยวพันไปถึงสินค้า OTOP นั้น โดย concept ตั้งแต่ยุคของทักษิณแล้ว คือการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์พื้นบ้านไทย ซึ่งต้องสร้างทั้งเอกลักษณ์วัฒนธรรมและความแตกต่างพิเศษเป็นแรงจูงใจให้ผู้ ซื้อยอมจ่ายในราคาที่่สูงกว่า Mass Products ทั่วๆไป ดังนั้น CCC หรืออี้อูโมเดลจึงไม่ใช่สนามของสินค้า OTOP เลยครับ การทำตลาดของสินค้า OTOP แยกต่างหากทั้งกลุ่มผู้ซื้อและบริบทในการทำตลาดครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:12:00

ความคิดเห็นที่ 5 บุรุษหน้าเหล็ก เข้ามาตอบต่อ ตลาดค้าส่งสินค้าเบ็ดเตล็ดเมืองอี้อู ชื่ออังกฤษ ก็คือ Yiwu China Commodity City Commodity product เป็นลักษณะของสินค้าประเภทโภคภัณฑ์ที่ลูกค้ามองว่าไม่มีความ แตกต่างของสินค้า หรือ พูดง่ายๆ ว่าไม่สนใจแบรนด์เนมของสินค้า หรือพูดลงไปลึกกว่านั้น ก็คือ ไม่สนใจในที่มาของสินค้าว่าจะ ผลิตมาจากที่ใด หมวดสินค้า ได้แก่ เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม, เครื่องไฟฟ้า, อัญมณีและเครื่องประดับ, อะไหล่รถ ยนต์, ของตกแต่งบ้าน, ของเล่นและสินค้าไลฟ์สไตล์, อาหาร และสินค้าแปรรูป ก่อนอื่นการพูดคุย ต้องจำกัดวงอยู่ในสินค้า กลุ่มนี้ จุดประสงค์การตั้ง CCC เพื่อช่วยให้ไม่ต้องเสียภาษีสินค้าที่นำเข้าโดยตรงจากจีน เปิดช่อง ทางขายโดยไม่ผ่านคนกลาง ซึ่งเขาสามารถทำได้ตามสิทธิ์ของเขาจาก FTA กับไทย การขายสินค้าย่อมต้องมี 2 ภาคเสมอ นั่นก็คือ ผู้ผลิตและผู้จำหน่าย ซี่งถือเป็นเรื่องธรรมดา ของการค้า ส่วนผู้ผลิตและผู้จำหน่ายจะเป็นบริษัทเดียวกันหรือไม่ ไม่ใช่สาระ การเปรียบเทียบสินค้าใดก็ตาม ย่อมเป็นสินคาที่ต้องมาจากฐานเดียวกันเท่านั้น 1. สินค้าจีนนั้นคุณภาพต่ำแบบสินค้าแบกับดินที่ขายในบ้านเราจริงหรือ ถ้าคุณภาพเช่นนั้น จะส่งไปขายใน อเมริกาและอียู ตลาดซึ่งผู้บริโภคเข้มแข็งในการรักษาสิทธิได้อย่างไร ......... สินค้าจีนมีหลายระดับทั้งระดับที่ต่ำกว่า เท่าเทียม หรือ สูงกว่าไทย ......... ทำไมภาครัฐจึงปล่อย พ่อค้าเอาเปรียบผู้บริโภค โดยนำสินค้าขยะเข้ามาขาย 2. สินค้าจีนนั้นคุณภาพเทียบเท่ากับสินค้าไทย มีปัจจัยเรื่องค่าขนส่งและเรื่องปัจจัยค่าการ ตลาดพ่วงมาด้วย ราคาจะถูกกว่าสินค้าคุณภาพเดียวกันที่ผลิตจากผู้ผลิตรายย่อย &SMEs ของไทยได้อย่างมีนัยยะสำคัญ จริงหรือ ......... สินค้าจีนคุณภาพเทียบเท่ากับสินค้าไทยก็มี ราคามันก็สูงตามขึ้นไปตามคุณภาพ ราคาของไม่ได้อยู่ที่ค่าขนส่งและค่าการตลาดอยางเดียว มันมีหลายปัจจัยที่เป็นตัวเพิ่มต้น ทุนสินค้า ......... ถ้าเราอ้างว่ามี e-commerce หรือ สั่งซื้อจาก CCC แล้วส่งสินค้าจากโกดังจีน ถ้าเช่นนั้น CCC จำเป็นต้องมาเปิดที่เมืองไทยทำไมครับ ......... เบื้องหลังโครงการ CCC เกิดมาจากความคิดของกลุ่มพ่อค้าคนจีน นำโดย นาย ตงฟู่ นายกสมาคมพ่อค้าเมืองอู้หยี-จิงเจีย ที่ต้องการจะมาปักธงสร้างธุรกิจในประเทศไทย เพื่อรองรับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ซึ่งมีประชากร 590 ล้าน การค้าของกลุ่ม ประเทศอาเซียนมีมูลค่าถึง 352,711 ล้านเหรียญสหรัฐฯคิดเป็น 25% ของ มูลค่าการค้า รวมของตลาดโลก คาดว่า มูลค่าการค้าระหว่างกันสูงถึงปีละ 500,000 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งจีนต้องการเค็กก้อนนี้ครับ ......... การที่จีนจะฮุบตลาดได้ ย่อมต้องจะได้สิทธิจาก แหล่งกำเนิดสินค้าก่อน สินค้าที่ ส่งเข้าไทย จำหน่ายได้เฉพาะในไทย แต่ ไม่ได้สิทธิในเรื่องภาษีเมื่อส่งออกนะครับ ดังนั้น สิ่งที่จีนทำ จึงต้องสร้าง CCC เข้ามาก่อนเพื่อเป็นบริษัทค้าส่ง ขั้นต้นก่อนโรงงานจีนจะมา มันก็ต้องจ้างไทยผลิต ขึ้นมาก่อน และในความจริงเท่าที่ผมเคยสัมผัสมา ราคาสินค้าผลิต ในไทยไม่ได้แพง แต่ที่มาแพงเพราะโดนคนไทยด้วยกันเองกดราคาแล้วเอามาขูดรีดราคา กับผู้บริโภค ......... ดังนั้นผมจึงว่า นายทุนชาวจีนมีแนวโน้มที่จะสั่งสินค้าจากโรงงานในประเทศไทย มากกว่าที่นำเข้าสินค้าจากจีนเองครับ เพราะได้สิทธิเรื่องแหล่งกำเนิดสินค้า ซึ่งสามารถลด ต้นทุนเรื่องภาษาีได้ ท่านสัมมาชนยกตัวอย่างกรณีศึกษา ผมก็จะยกบ้าง อย่างกรณีพวกไต้หวัน ผมชอบคบมาก กว่าญี่ปุ่น พวกนี้หัวแข็งไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบ ผู้ค้าคนไทยไม่ค่อยชอบ เห็นไหมครับข้อ มูล เราเริ่มต่างกันแล้ว ราคาขายส่งเข็มขัดที่มีร้านค้าในสำเพ็งเส้นละประมาณ 70-90 บาท อะไหล่หัวเข็มขัด พวกไต้หวันฉีดออกมาขาย อันหนึ่งแค่ 25 บาท หรือ แว่นตาแบรนด์เนม ขาสปริงที่ขายในร้่านหลายๆพัน ราคาอันละไม่ถึง 100 ค่าเคลือบสีก็ไม่เกิน 50 ถ้าชุบก็เป็น หรือ เสื้อผ้า ชิ้นละ 5-10 บาทมีหนักหนาในเมื่องไทย วิธีการมันก็ Outsource เหมือนๆ กับไทย แต่พวกตัวแทนจำหน่ายเอามาขายเป็นร้อยๆ ท่านอยู่ในวงนี้ก็น่าจะรู้ดีเหมือนผม ต้นทุนการผลิตของไทยอาจจะสู้จีนไม่ได้ แต่ถ้าจีนมาตั้งโรงงานในไทย ต้นทุนมันก็ไม่หนี กัน แต่ราคาที่จีนตั้งขายนั้น มันทุบหม้อข้าวพวกค้าส่งของเมืองไทย ......... นี่คือปัญหา จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:13:10

ความคิดเห็นที่ 6 บุรุษหน้าเหล็กต่อครับ OTOP นั้น โดย concept ตั้งแต่ยุคของทักษิณแล้ว คือการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์พื้นบ้านไทย ปรัชญาของ OTOP ไม่ใช่จุดประสงค์นี้ครับ เป้าหมายที่แท้จริงของ OTOP คือการพัฒนา ได้เห็นชัดจากการต่อยอดของ OTOP ก็คือ วิสาหกิจชุมชน ไม่ได้มุ่งเน้นเรื่องการผลิตหารายได้อย่างพวก SMEs ครับ แต่ OTOP เป็นการพัฒนาบุคคลากรเพื่อสร้างผู้ประกอบการใหม่ เพื่อเข้าไปลุยในตลาดผู้ประกอบการย่อย นะครับ ตามโครงสร้างที่มี OTOP เป็นแกนนำนี้ ทำให้ในยุคทักษิณ สามารถสร้างผู้ประกอบการใหม่ได้ถึง ปีละกว่า 300,000 ราย แต่มาถึงยุคนายมาร์ค ผู้ประกอบการเก่าไร้เงินทุนสนับสนุนล้มหายตายจากไปและ ผู้ประกอบการใหม่ก็ไม่เกิด มีการปล่อยให้พวกต่างชาติเข้ามาเป็นผู้ประกอบการรายย่อยเขามาแข่งขันกับคน ไทยจนธุระกิจบางภาคของไทยแทบสูญพันธ์ ที่เห็นชัดก็พวกการท่องเที่ยวและค้าส่งสินค้าเกษตรข้ามชาติ ปรัชญาการค้าของจีนไม่เหมือนปรัชญาการค้าของชาติอื่นครับ ท่าน stapanavej เขาไม่ขนตัวเงินกลับ ประเทศแต่จะซื้อทรัพยกรของชาตินั้นกลับไป ในรูปแบบของเป็นการค้ากินรวบครบวงจรด้วยเครือข่ายธุระ กิจของเขา เขาสามารถสร้างวงจรและวัฎจักรขึ้นมาได้โดยไม่มีความจำเป็นต้องร่วมกับนักลงทุนเจ้าถิ่นอัน นี้เป็นจุดที่น่ากลัวของจีน ( แต่เวียตนามน่ากลัวกว่า ) จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:13:51

ความคิดเห็นที่ 7 คุณสัมมาชน ต่อ จากข้อความของท่านบุรุษหน้าเหล็ก ......ดังนั้นผมจึงว่า นายทุนชาวจีนมีแนวโน้มที่จะสั่งสินค้าจากโรงงานในประเทศไทย มากกว่าที่นำเข้าสินค้าจากจีนเองครับ เพราะได้สิทธิเรื่องแหล่งกำเนิดสินค้า ซึ่งสามารถลด ต้นทุนเรื่องภาษาีได้..... ตอนที่เรื่องของ CCC ถูกจุดให้เป็นประเด็นสาธารณะใหม่ๆ หนึ่งในผู้ที่นำมาเปิดเผยคือคุณจิโรจน์ ตั้งกิจงามวงศ์ เลขาธิการสมาคมผู้ผลิตเครื่องเรือนไทย เขาได้คาดการณ์เอาไว้ว่าผู้ประกอบการชาวจีนใน CCC เขาเตรียมผลิตชิ้นส่วนเฟอร์นิเจอร์พร้อมประทับตรา Made in Thailand ตั้งแต่ในโรงงานที่จีน แล้วค่อยนำมาประกอบสำเร็จรูปเพื่อสวมแหล่งกำเนิดสินค้าในประเทศไทยครับ ซึ่งเท่าที่ผมคุยกับ SMEs ในสำเพ็งและโบ๊เบ๊บางราย เขากลัวในลักษณะเดียวกันนี้แหละครับ เพราะวัสดุประกอบสินค้าของไทยนั้นไม่หลากหลายเท่าจีน และต้นทุนก็ไม่ใช่ราคาถูก เมื่อเทียบกับจีน ผู้ประกอบการของไทยที่นำวัสดุและวัตถุดิบจากจีนเข้ามาอย่างถูกกฎหมายนั้น เสียเปรียบสินค้าที่ผลิตสำเร็จรูปจากจีนเพราะอัตราภาษีนำเข้าวัตถุดิบ ครั้นจะสั่งมาจากแหล่งผลิตประเทศอื่น ราคาก็สู้จากจีนไม่ไหวเป็นส่วนใหญ่ เำพราะฉะนั้นผู้ผลิตรายย่อยชาวไทยจึงใช้ความประณีตและเอกลักษณ์การออกแบบ เข้าสู้ สินค้าจีนนั้นไม่น่ากลัวเท่าไหร่หรอกครับ ถ้าปะทะกับของไทยในตลาดต่างประเทศ หรือต่างคนต่างขายจากประเทศของตน ที่น่ากลัวจนเป็นความหวาดวิตกของคนที่กำลังออกเสียงต่อต้านก็คือ การที่จีนเข้ามาใช้พื้นที่ในประเทศไทยค้าขายแข่งกับไทยเลย ผมเข้าใจดีว่าเรากำลังเข้าสู่ยุคข้อตกลงการค้าระหว่างประเทศที่นำไปสู่ "ตลาดการค้าเสรี" และเข้าใจว่าไทยหลีกเลี่ยงการลงทุนลักษณะนี้ไม่ได้ื แต่เท่าที่ผมทราบ ไม่ได้มีกฏเกณฑ์บังคับหรือมาตรการใดๆจากภาครัฐที่เตรียมพร้อมป้องกันการทุ่ม ตลาดของจีน จากที่ผมเคยสัมผัสลักษณะทำการค้าของจีน บอกตรงๆครับว่าผมไม่เชื่อว่าจีนจะสั่งสินค้าที่ผลิตโดยผู้ผลิตของไทยอย่าง ตรงไปตรงมา ทุกวันนี้ผมยังเห็นการรุกแบบกองโจรของ พ่อค้าจีนในย่านเยาวราชเต็มไปหมด ตั้งแต่โสเภณีจีน, คนเขียนป้ายอวยพรภาษาจีน ไปจนถึงสินค้าแฟชั่นและอิเล็คโทรนิคส์ พื้นที่แบ่งเช่าค้าขายขนาดเล็กตั้งแต่ย่านวังบูรพาไปจนถึงย่านเสือป่าก็มีคน ขายของที่พูดไทยแทบไม่ได้ทั้งนั้น ยิ่งหากเป็นการค้าตามช่องทางมาตรฐานที่ได้รับการสนับสนุนจากทางการและอยู่ใน พื้นที่ศูนย์รวมขนาดใหญ่อย่าง CCC แล้ว ความรู้สึกของผู้ประกอบการรายย่อยทั่วๆไปค่อนข้างตรงกันครับ....ว่ารอดยาก ที่จริงก็ยังมีบางฝ่ายเขาไม่เห็นว่า CCC จะเป็นพิษเป็นภัยกับผู้ค้าชาวไทย เช่นทายาทของกลุ่มใบหยกที่บอกว่า ลูกค้าที่ซื้อสินค้าจีนเป็นคนละกลุ่มกับลูกค้าที่นิยมสินค้าไทย นั่นเพราะเขามีการจัดตั้งและเตรียมยุทธศาสตร์ที่มั่นคงเพื่อบริการผู้เช่า ครับ รายย่อยอื่นๆที่ไม่รู้จะจับมือรวมกลุ่มกับใครย่อมรู้สึกเคว้งคว้างและหวาด วิตกอย่างช่วยไม่ได้ ยิ่งมีการแสดงออกผ่านทางสื่อสารมวลชนจากบริษัทการค้าขนาดใหญ่และสมาคมการค้า ที่สำคัญๆเชิงหวาดวิตกแบบนี้แล้ว รายย่อยๆย่อมต้องขวัญเสียเป็นธรรมดาครับ แต่ ถ้าเรามีรัฐบาลที่มีชั้นเชิงการค้าระหว่างประเทศดีพอ เข้าใจถึงสถานการณ์และความหวาดวิตกของผู้ค้าระดับรายย่อย มีการระดมสมองสัมนาและเตรียมมาตรการรับมืออย่างเป็นระบบและรู้เท่าทัน คงไม่ระส่ำระสายกันอย่างที่เห็นอยู่อย่างแน่นอน นี่เจอแต่รัฐมนตรีสมองนิ่ม เสนอทางออกแบบมั่วๆเอาตัวรอดไปก่อน ว่าจะให้ใช้อาคารสนามบินดอนเมืองให้ผู้ค้า OTOP เพื่อผ่อนคลายความวิตก แค่ผู้ค้าและอุตสาหกรรมรายย่อยกับผู้ค้า OTOP เขาไม่ใช่กลุ่มเดียวกัน บริบทของปัญหาไม่เหมือนกัย นายอลงกรณ์ยังไม่รู้เลย.......แล้วจะให้ใครเขาเชื่อน้ำยาได้อย่างไร? และที่ตลกร้ายยิ่งกว่านั้นยังมีครับ หลังจากที่นายอลงกรณ์เสนอให้กับกลุ่มธุรกิจที่เข้าพบไม่เกิน 3 วัน หน่วยงานที่บริหารพื้นที่สนามบินดอนเมือง ออกมาปฏิเสธว่าข้อเสนอของนายอลงกรณ์นั้นปฏิบัติไม่ได้ เพราะผิดระเบียบราชการ ซึ่งจนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่เห็นนายอลงกรณ์มาพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกเลย ไม่ว่าจะเป็นความพยายามที่จะทำให้เป็นไปได้ หรือเสนอทางเลือกอื่นๆให้ แค่พูดแล้วก็ลืมๆไปไม่ต้องรับผิดชอบอะไรตามสันดานป (censored) จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:15:15

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ spfc แจมครับ ขออณุญาตแจมด้วยนิดสนึงนะครับ ข้อมูลตรงนี้ยังไม่มีใครพูดถึงครับ เห็นคุณบุรุษหน้าเหล็กและคุณสัมมาชน discuss เรื่อง CCC คือรบ. จีนเขาอุดหนุนการส่งออกอย่างมาก เขาจะคืนภาษีให้กับผู้ส่งออกในอัตราร้อยละ 16 (นี่คือเมื่อปีที่แล้วไม่ทราบว่าปีนี้ให้เท่าไหร่) รบ.จีนใช้เป็นเครื่องมือในการสนับสนุนผู้ส่งออก อัตรานี้ยืดหยุ่นได้ครับ ไม่เหมือนไทย กี่ปีกี่ชาติ ก็ 7% เพราะฉนั้น จีนเขาไม่กลัวเรื่องสหรัฐกดดันให้เขาขึ้นค่าเงินหยวนเท่าไหร่ กดขึ้นเขาก็คืนภาษีให้มากขึ้น มันก็แค่นั้น ของไทยเอกชนต้องสู้เองตามยถากรรมครับ นี่คือสาเหตที่ทำไมจีนถึงสามารถขายของถูกกว่าต้นทุน เป็นไปได้ว่านี่เป็นสาหตุทำให้สินค้าของจีนที่สามารถส่งออกไปทั่วโลก จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:16:04

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ oldcat แจมครับ ข้อได้เปรียบของจีน 1. แรงงานถูก 2. ต้นทุนที่ใช้ในการผลิตต่ำ เช่น น้ำมัน ถ่านหิน ไฟฟ้า ปะปา ค่าเช่า ไร้VAT ภาษีปลายปี 3. รัฐอุดหนุนเงินทุนผ่านระบบสหกรณ์ ทั้งเงินต้น เงินทุนหมุนเวีัยน โดยไม่มีดอกเบี้ย 4. การคืนภาษีสินค้าส่งออก 5. ค่าเช่าพื้นที่ใน China City Complex ถูก หรือ ปลอดค่าเช่าในระยะััเริ่มแรก รวมทั้งอุดหนุนเงินทุนเริ่มต้นในการตบแต่งพื้นที่ 6. การลงทุนของรัฐใน China City Complex ไม่หวังกำำไร พร้อมงบอุดหนุนในแต่ละปี แล้วพ่อค้าไทยตัวคนเดียวโดดๆ ไร้การอุดหนุนจากรัฐ นำสินค้าจีน มาขายแข่งพ่อค้าจีน ในประเทศไทย เมื่อใหร่จะสู้เขาได้ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:16:38

ความคิดเห็นที่ 10 บุรุษหน้าเหล็ก ตอบครับ จีนภาษีให้กับผู้ส่งออก มันไม่ใช่สาระ เรื่องของราคาซึ่งสามารถสำแดงราคานำเข้าเท่าใดก็ได้ เห็นชัดกรณี บุหรี่ยี่ห้อมาร์ลโบโร และ แอลแอนด์เอ็ม และการสนับสนุนเขาก็จะแค่คืนภาษีเพื่อ ลดต้นทุนการส่งออก ไม่ใช่เพราะลดต้นทุนการผลิตครับท่าน spfc สินค้ากลุ่มอุตสาหกรรมเฟอร์นิเจอร์ ........ระดับแมสมาร์เก็ต ไทยสู้สินค้าจากจีนและเวียดนามไม่ได้ ดังนั้นเมื่อรัฐบาลจีนได้เลิก อุดหนุนการส่งออก อีเกียร์ของสวีเดนจึงย้ายมาจากจีนมาทำตลาดแมสในไทย โดยร่วมสยาม ฟิวเจอร์ ลงทุนโครงการมูลค่า 1.2 หมื่นล้านบาทขึ้นมา ........ระดับนิช มาร์เก็ต ตลาดส่งออกหลักคือ ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลียและ เนเธอร์แลนด์ รวมกันคิดเป็นสัดส่วน 65% ส่วนอีก 35% ส่งออกไปตลาดใหม่ อาทิ แคนาดา จีน ฝรั่งเศส อินเดีย ซึ่งส่วนใหญ่เราต้องให้พวกยักษ์ใหญ่ค้าปลีกระดับโลกอย่างวอล-มาร์ตและ อีเกียร์ หรือยักษ์ใหญ่ค้าปลีกระดับภูมิภาคหรือประเทศทำตลาดให้ เราไม่ได้ลงลุยตลาดเอง กรณีของเครือใบหยก ตอนที่มีการตั้งพรรคประชาสันติ ขึนมา ผมเคยให้ข้อมูลถึงสาเหตที่นาย นายพันธุ์เลิศ ใบหยก มอบให้ลูกชายคนโตคือนายปิยะเลิศ และ ลูกสาวคนโตคือนางสาวสะธี มาคุมแทนและลงไปประสานและสนับสนุนกลุ่ม SMEs จุดประสงค์ไม่ได้เพิ่อมาต่อสู้กับ CCC แต่ต้องการสร้างอิมเมจในการเป็นเจ้าของธุระกิจเครือข่าย รอการร่วมมือ ต้องเกมอ่านให้ออก ผมให้เฉพาะข้อมูลรายละเอียดบางส่วนที่ขาดหายไป แต่ไม่วิพากษ์ต่อนะครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:17:11

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ spfc ต่อครับ คุณบุรุษหน้าเหล็กครับ ในเมื่อภาษีนำเข้าสินค้าจากจีนตอนนี้มันเหลือ 0 แล้ว ภายใต้ Asean-China ดังนั้นการ declare สินค้าที่ต่ำกว่าราคาขายจริงจึงไม่มีความจำเป็น ผมเพียงแต่นำเสนอว่ารัฐบาลจีนเขาฉลาดและทำเพื่อผู้ส่งออกจริง ทำให้เขาส่งออกไปได้ทั่วโลกอย่าง ชิล ชิล ผลที่ตามมาคือมีเงินทุนสำรองพุ่งขึ้นมาเป็นอันดับ หนึ่ง หรือ สอง ของโลกแล้วภายในระยะเวลาไม่กี่ปีเท่านั้น ส่วนเรื่อง Ikea นั้น ผมไม่แน่ใจ แต่เท่าที่ทราบ Ikea เป็นผู้ขายเฟอร์นิเจอร์หลากหลายมาก แต่ส่วนใหญ่วัตถุดิบนั้นส่วมากทำจากไม้ยางพารา ซึ่งก็แน่นอน ไม้ยางผลิตในไทยเป็นอันดับ หนึ่งของโลก ดังนั้นมันย่อม make sense ที่จะใช้ไทยเป็นฐานผลิต ครั้งนึงไทยก็เคยส่งให้ Wal-Mart, K-Mart เยอะแยะ แต่เนื่องจากค่าแรงเราเพิ่มขึ้น ลูกค้าเหล่านี้ก็ย้ายไปซื้อประเทศอื่น อันนี้มันเป็นธรรมชาติครับ ผมเคยขายสินค้าให้พวกนี้มานานหลายปีมาแล้ว เอาแค่นี้ก่อนก็แล้วกันนะครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:17:40

ความคิดเห็นที่ 12 บุรุษหน้าเหล็กตอบครับ FTA มันมีเงื่อนไชและข้อจำกัดในตัวของมันเองตามแต่ข้อตกลง กรณีฟิลิปปินป์กับอินโดนีเซียในเรื่อง บุหรี่ก็เช่นกัน ซึ่ง 2 ประเทศนี้อยู่ในข้อตกลงเขตการค้าเสรีอาเซียน ประเทศที่ปลูกยางทั่วโลกมีประมาณ 24 ประเทศ ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 63.157 ลานไร รอยละ 90 อยูในทวีปเอเชีย อินโดนีเซียมีพื้นที่ปลูกยางมากที่สุด 20.494 ลานไร รองมาคือประเทศไทย 14.235 ลานไร มาเลเซีย 7.813 ลานไร และ จีน 3.75 ลานไร่ เวียตนามไม่เบาครับ 2.906 ลานไร่ ถ้าคิดรวม กลุ่ม CLMV ก็อยู่ประมาณที่ 5.718 ลานไร่ มากกว่าจีนดังนั้น จำนวนวัตถุดิบในการป้อนโรงงานก็ถือว่า ไม่ใช่ปัจจัยก่อนหน้านี้ IKEA มีฐานการผลิตอยู่ที่จีน พอจีนรัฐบาลจีนยกเลิกอุดหนุนการส่งออก โรงงานเฟอร์นิเจอร์ในจีน ต้องปิดกิจการลงไปหมื่นกว่าโรงงาน IKEA ก็ย้ายฐานมาไทย ไม่ไปเวียตนาม ทั้งๆ ที่ เวียตนามเป็นตลาดที่มีความเพียบพร้อมกว่าไทยไม่ว่า จำนวนพลเมือง อัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจ ค่าแรงงาน การส่งเสริมการลงทุนและส่งออก รวมไปถึง สิทธิพิเศษทางภาษีในฐาน ประเทศด้อยพัฒนา เรื่องมันมีสาเหตที่มาที่ไปแต่ไม่ขอพูดถึง ครั้งนึงไทยก็เคยส่งให้ Wal-Mart, K-Mart เยอะแยะ แต่เนื่องจากค่าแรงเราเพิ่มขึ้น ลูกค้าเหล่านี้ก็ย้าย ไปซื้อประเทศอื่น อันนี้มันเป็นธรรมชาติ เพราะท่าน spfc เคยขายสินค้าให้พวกนี้มานานหลายปีมาแล้ว แต่ท่าน spfc พูดถึงตลาดไหน ถ้าตลาดแมสอาจจะจริง แต่ถ้าตลาดนีช นั้นไม่ใช่นะครับเพราะธุระกิจส่ง ออกเฟอร์นิเจอร์ไทยโตสวนกระแสเศรษฐกิจโลกทำเป้าได้เกินความคาดหมายมาทุกปี ทางผมตอนนี้ก็ยัง ค้าอยู่ เพราะเทียบกับธุระกิจอื่นแล้วให้ผลตอบแทนดีมากครับโดยเฉพาะช่วง 4-5 ปีหลังนี่ ถือว่ายุคทอง ถึงแม้ตลาดแมส ยอดเราก็ไม่เคยตก เพราะการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดของกลุ่มประเทศเอเซียนครับ เอาแค่นี้ก็พอครับ ผมไม่ได้แก้ตัวแทนรัฐบาลชั่ว เพียงแต่ให้ข้อมูลครบทุกด้าน เพื่อให้มีการมองต่างมุม จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:18:16

ความคิดเห็นที่ 13 บุรุษหน้าเหล็ก ตอบครับ รัฐบาลยุคนี้หลงประเด็น ถึงขนาดถลุงเงิน 20,000 ล้าน ภายใต้กลยุทธ์ แผนปฏิบัติการไทยเข้มแข็ง ชื่อ โครงการเมืองไทย เมืองนักคิด หรือ ครีเอทีฟ ไทยแลนด์ ที่ให้นายอลงกรณ์ พลบุตรและนาย อภิรักษ์ โกษะโยธิน คุมโครงการ สินค้า Brandname ข้ามชาติ เขาไม่ได้ขายไอเดียความคิดแต่เขาขายเทคโนโลยี่ไม่ใช่การดีไซน์ เมื่อกับผมเห็นคนวิจารณ์เรื่องไก่ทอด KFC ว่าทำแล้ว เหมือนอย่างโน้นอย่างนี้ อ่านแล้วก็นน่ารักดี แต่ในความเป็นจริงแล้ว KFC ไม่ได้ขายไก่ทอด แต่เขาขายเทคโนโลยี่ทำร้านไก่ทอด ท่าน spfc เข้าใจความหมายในคำพูดของผมไหมครับ ถาม : หนังคุณภาพดีสำหรับทำเฟอร์นิเจอร์ คุณพอจะหาตลาดได้ไหม ตอบ : ถ้าเป็นหนังช้างหรือหนังจรเข้มีครับ แต่ถ้าเป็นหนังอื่นไม่มีครับ ประเทศไทย มีหนังฟอกที่ไม่ ได้ใช้ประโยชน์ปล่อยให้เสียหายเป็นจำนวนมากมายในแต่ละปี ท่านอยู่ในวงการนี้น่าจะรู้ดีกว่าผมนะ สาเหตที่เป็นเช่นนี้ เพราะเราวางการตลาดผิด ในยุคนายกทักษิณเกือบแก้ปัญหานี้ได้ เพราะใช้กลไก ของ OTOP แ้ก้ไข แต่ตอนนี้ OTOP ล่มสลายเพราะรัฐไม่ช่วยเรื่องการตลาด ธุระกิจเหล่านี้ซบเซา ถึงขนาด เอาหนังมาต้มขายให้รับประทานในตลาดนัด ก็ยังแก้ไขวิกฤตินี้ไม่ได้ ดังนั้น คงต้องปล่อย ให้ต่างชาติมาวางสินค้าในตลาดแมสให้เพื่อระบายหนังฟอกที่เหลือใช้ ที่เล็งไว้ก็จีนหรือเวียตนาม พรรค ป...(censored) เหมาะสมกับนายทุนที่หากินภายในประเทศขุดรีดประชาชนและเป็นกันชนให้พวกนายทุน ในการบอนไซผู้ประกอบการรายย่อยหรือกลุ่มทุนข้ามชาติที่เข้ามาบุกตลาดเมืองไทยครับ ชอบใครชอบมัน วิจารณ์ยาก ผมโชคดีได้เข้าร่วมประชุมกับพวกนักธุระกิจหลายๆระดับ ทำให้รู้ว่าใน มุมมองนักธุระกิจในแต่ละชนชั้น มันมีทั้งความเหมือนในความต่างและความต่างในความเหมือนครับ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 16:48:29 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:19:50

ความคิดเห็นที่ 14 เขาพิมพ์มาเท่านี้ก่อนครับ  update 28/03/2554 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:20:51

ความคิดเห็นที่ 15 วัง เวง จัง รัด บาน ไท  ไม่เห็นพูด ถึง /  ซื๊อ  ม้วน  ชน ก็ ไม่ เขียนถึง จากคุณ : หัวใจนก เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:31:11

ความคิดเห็นที่ 16 มาอ่านเฉย ๆ ครับ อืม คุณสัมมาชน เขียนแล้วอ่านรู้เรื่องที่สุดสำหรับคนนอกวงการนะครับ จากคุณ : PoojeeChunn เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:24:15

ความคิดเห็นที่ 17 ยาวมาก... แต่เรื่องที่ผมกลัวอีกเรื่องนึงก็คือ... เดี๋ยวสินค้าจีน กับไทยมันจะปนเปกันไป เนื่องจาก.. มาส่งสินค้าออกจากประเทศไทย แต่ความจริง คือ สินค้าจีน (ซึ่งส่วนใหญ่คุณภาพแย่) ถ้าคนต่างชาติมองผิวเผินก็คิดว่ามาจากไทย แต่ไหงคุณภาพตกต่ำลง !!! จนสุดท้ายทำให้ภาพลักษณ์โดยรวมของสินค้าไทยในสายตาคนต่างชาติ "ลดลง" ไปอีก... ถึงตอนนั้น ไม่ใช่แค่ SMEs ที่ได้รับผลกระทบ แต่จะกระทบไปธุรกิจอื่นๆของคนไทยที่กำลังจะส่งออกด้วย เรียกว่าอาจจะโดนกันหมด !!! ป.ล. ปกติผมเห็นให้แต่ชาติที่เค้าเจริญกว่า มีสินค้าคุณภาพดีกว่า มีเทคโนโลยีที่ดีกว่ามาลงทุนนะ แต่ไหงปัจจุบันกลายเป็นให้จีนเข้ามาลงทุนซะได้ล่ะ ? หรือว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาลงทุนแล้ว... เลยไม่มีทางเลือก ? จากคุณ : หลี (EmployeeMan) เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:56:11

ความคิดเห็นที่ 18 ผมก็ซื้อสิน ค้าจีนที่ราคาถูก ครับ แถวคลองถม ครับ ผมในฐานะผู้บริโภค ผมก็จะซื้อสินค้าจีน ครับ เพราะ ราคาถูกครับ คนไทยค้าขาย กันเอง เอาเปรียบผู้บริโภค คนไทย เหลือเกิน ครับ แทนที่คิด หาหนทางที่จะสู้ กับเค้าผมว่าทำให้พ่อค้าคนไทยอย่าเอาเปรียบทางด้านราคา กับผู้บริโภคกับ คนไทยด้วยกัน เองเลยครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 18:55:34

ความคิดเห็นที่ 19 เปิดไปเลย คนไทยนี่กลัวการแข่งขันแบบเสรีจริงๆ แต่ถ้าได้จับกลุ่มกันแล้วเอาเปรียบคนอื่นล่ะถนัดสุดๆ นิสัยคนไทยแท้ เปิดไปเดี๋ยวก็รู้ว่าคนไทยไม่ธรรมดา จากคุณ : pot-automotive เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 22:24:03

ความคิดเห็นที่ 20 บทความนั้นมันเอียงนะ ให้ข้อมูลแปลกๆ จากคุณ : ธุลีดาว เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 01:22:49

ความคิดเห็นที่ 21 แต่ผมอยากให้เปิดนะ จากคุณ : theeradol เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 06:46:56

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณผ่านไปยังทั้ง 2 ท่านที่โต้ตอบกันด้วยนะครับ ชอบอ่านการโ้ต้ตอบกันด้วยข้อมูลแบบนี้จัง เปิดโลกผมได้เยอะมากเลย จากคุณ : basicball เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 09:03:01

ความคิดเห็นที่ 23 การคิดทำสินค้าดีๆ  คงทน  ออกมา ถึงราคาจะสูงกว่า   แต่คุ้มค่าเงิน สว่านจีนตัวละ 200   300   คุณภาพห่วยแตก. เปลืองทรัพยากรโลกตั้งเท่าไร. แต่คนบางคนคงไม่คิดกระมัง คิดแค่ว่า  กรูต้องได้ถูกๆ ของราคาถูก  ทำให้เกิดความเห็นแก่ตัว ความโลภ เพราะมันถูก  เลยไม่มีหัวคิดจะรักษา ใช้แบบทิ้งขว้าง จากคุณ : นางสเตนเลส เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 22:54:10

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ จากคุณ : rabellu เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 01:58:34

ความคิดเห็นที่ 25 ขอยกมือหนึ่งเสียง ไม่เอาโครงการค่ะ ทำไมเราต้องให้นายทุนจีนมาเปิดร้านขายของหน้าบ้านเรา โดยที่มาจ้างเราผลิต ทำไมเราไม่ผลิตเองขายเอง ไม่ต้องคิดอะไรให้มันซับซ้อนมากนัก ทุกวันนี้เราเองทำแบรนด์เสื้อผ้าขายเอง ไม่เห็นประโยชน์ใดๆ ของโครงการนี้ นอกจากทำลายฐานการค้าของตัวเองชัดๆ เราอยู่แบบของเรา พัฒนาคุณภาพสินค้า ดีกว่ามานั่งแข่งขันด้านราคา ทำแบบนี้มีแต่จะทำให้ทั้งตลาดๆ หมกมุ่นอยู่แต่เรื่องถูกๆๆๆๆ โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ ภาษาที่เราใช้ไม่สละสลวยมากนัก เพียงแค่อยากแชร์ความเห็นจากผู้ผลิตรายย่อยคนนึง ที่อยากพัฒนาคำว่า Made in thailand ให้มันเป็นความจริง มากกว่าให้สินค้าจีนเข้ามา แล้วมาติดป้าย Made in Thailand ของเรา ไหนว่ารัฐบาลนี้ยึดถือเศรษฐกิจพอเพียง ถ้าโครงการนี้ขึ้นมาก็ไม่ต่างอะไรกับห้างดอกบัวที่เข้ามาบีบโชห่วยของไทย จ้างคนไทยทำงาน แล้วคนไทยก็ไม่ได้เป็นเจ้าของธุรกิจ เป็นแค่ลูกจ้างของนายทุนที่เข้ามา ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : CoCo Chateux เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 04:14:37

ความคิดเห็นที่ 26 ต่อแต่เอาจาก กระทุ้เก่าของที่โน่น บุรุษหน้าเหล็ก   จุดก่อสร้างของไชน่า ซิตี้ คอมเพล็กซ์ อยู่บริเวณถนนบางนา ก.ม.9 บริเวณโชว์รูมวัสดุบุญถาวร จุดเด่นของ CCC อี้อูโมเดลเน้นการเป็นตลาดค้าส่งสินค้าเบ็ดเตล็ด ปัจจุบันถึงแม้ว่าอี้อูมีบริษัทกว่า 25,000 แห่ง มีร้านค้ามากกว่า 62,000 ร้าน และ มีสินค้าให้เลือกกว่า 1.7 ล้านชนิด แต่ก็มีสินค้าที่ผลิตเอง แค่ประมาณ 30% ดังนั้นการที่สินค้าไทยจะสอดเข้ามา มันเป็นเรื่องของโอกาส มันอยู่ที่ นโยบายและทักษะของภาครัฐ ที่จะหาประโยชน์จากการนี้ได้หรือไม่ ถ้าภาครัฐมีทักษะ ไทยก็จะได้ประโยชน์ครับ แต่ถ้าด้อยความสามารถ เราจะเสียค่าโง่ เพราะนอกจากต้องขนสินค้า จีนเข้ามาขายในประเทศแยกตลาดกับผู้ประกอบการรายย่อยคนไทย ยังทำสินค้าแลกเปลี่ยนกับ สินค้าพวกธุรกิจเกษตรและอุตสาหกรรมการเกษตรซึ่งเป็นจุดแข็งของประเทศไทยอีก ถึงจะไม่เชื่อในความสามารถของรัฐบาลนี้ แต่เมื่อเรื่องยังไม่ชัดเจน จึงต้องรอดูก่อนครับ ศักยภาพของ CCC เมื่อยังเทียบกันไม่ได้กับศูนย์รวมห้างสรรพสินค้า อย่างแพลตตินั่ม เซ็นทรัล เวริดิ์ เกสรพลาซ่า สยามสแควร์ สยามเซ้นเตอร์ สยามพารากอน .. ฯลฯ แต่ ศูนย์เหล่านี้ไม่เคย ชูประเด็นสินค้าของไทย เมื่อปีที่แล้ว รัฐบาลจีนได้เลิกอุดหนุนการส่งออก ทำให้โรงงานเฟอร์นิเจอร์ในจีน ปิด กิจการกว่า 8,000-9,000 โรงงาน ดังนั้นจึงมีการย้ายฐานการสั่งซื้อมาไทย ทำให้ การส่งออกมีมูลค่าเพิ่ม ขึ้นถึง 17.05 % ธรรมดาลูกค้านิชมาร์เก็ตของไทย ส่วนใหญ่ วอล-มาร์ต และอีเกียร์ เป็นผู้ทำ ตลาดให้ การที่ IKEA ร่วมกับ สยามฟิวเจอร์ ดีเวลอปเมนท์ ยอมทุ่มเงิน 12,000 ล้าน เพื่อตั้ง ศูนย์กลางซื้อขายสินค้าเฟอร์นิเจอร์จึงน่าจะเป็นผลดีต่อผู้ประกอบการรายย่อยของไทย ส่วนการ ที่ เอส.บี.เฟอร์นิเจอร์ ลงทุนสร้าง เอส.บี.ดีไซน์สแควร์ บริเวณ บางนา ก.ม.4 เพราะ อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ หมดสัญญาเช่ากับอิมพีเรียล บางนา ไม่ใช่เพื่อชน IKEA ซึ่งคนละตลาด จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:42:03

ความคิดเห็นที่ 27 บุรุษหน้าเหล็กต่อครับ อี้อู ในที่นี้อ้างอิงถึง ตลาดค้าส่งอี้อู (ตลาดสินค้าเล็กยี่อู) ตั้งที่ ตำบลอี้อู เมืองจินหัว มณฑลเจ้อเจียง สาธารณรัฐประชาชน ไม่ใช่มาดามอู๋อี๋ หนึ่งในสี่รองนายกรัฐมนตรีของจีน ผู้ได้รับสมญานามสตรีเหล็กแห่งแดนมังกร อดีตสตรีผู้ทรงอิทธิพลที่สุดของจีน คนสนิทของนายกรัฐมนตรีจู หรงจี อู๋ คนของผู้นำรุ่นที่ 3 เจียง เจ๋อ หมิน ซี่ง เป็นคอมมิวนิสต์สายเหมาที่ถูกประธานาธิบดีหู จิ่นเทา คอมมิวนิสต์สายเติ้ง เขี่ยพ้นทางไปเมื่อการประชุม สมัชชาประชาชาติครั้งที่ 17 ของพรรคคอมมิวนิสต์จีน เมื่อ ปี 2007 เรื่อง CCC มันเป็นเรื่องที่พูดยากครับ เพราะในความเป็นจริง มันเป็นข้อแลกเปลี่ยนในการไปเปิดตลาด ของสินค้าไทยในจีน แต่ปัญหามันเกิดขึ้นจากการให้อภิสิทธิ์แก่จีนมากเกิืนไป เมื่อครั้งนายมาร์คนำคณะรัฐมนตรีชุดใหญ่ไปเยือนสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างเป็นทางการระหว่างวันที่ 24-27 มิถุนายน 2552 เรื่องมันจึงเลยเถิดจนเกินงามมาจนบั้ดนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงื่อนไขการให้ธนาคารพาณิชย์อันดับที่หนึ่ง ของจีน ก็เข้ามาเทคโอเวอร์ธนาคารสินเอเซีย เปลี่ยนชื่อเป็นธนาคาร ICBC ไทย เพื่อรองรับระบบการ เงินการซื้อขายสินค้าและการลงทุน ทำให้จีนใช้อัฐย้ายซื้อขนมยาย ไม่ต้องขนเม็ดเงิน เข้ามาลงทุนในประเทศไทย จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:44:12

ความคิดเห็นที่ 28 สัมมาชน จีนมีทุกอย่างที่ไทยมี แต่ไทยกลับมีไม่ครบทุกอย่างที่จีนมี ปัจจัยชี้ขาด 2 ปัจจัยที่ทำให้ไทยไม่มีทางสู้คือ ขนาดของฐานประชากรที่จะส่งผลถึงการผลิตเชิงปริมาณ และการที่ประเทศไทยไม่มีอุตสาหกรรมเครื่องจักรที่สนับสนุนอุตสาหกรรมการผลิตในประเทศอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย ประเทศไทยต้องพึ่งเ้ครื่องจักรเพื่อการผลิตจากต่างประเทศเกินกว่า 80% ผลิตผลทั้งหมด ในขณะที่จีนสามารถผลิตเครื่องจักรที่ตอบสนองอุตสาหกรรมการผลิตทุกประเภทได้เกือบ 100% จึงเป็นคำตอบว่าทำไมไทยจึงสู้ต้นทุนกับจีนไม่ได้เลย ในกรณีที่ผลิตสินค้าคุณภาพระดับเดียวกัน ทางออกก็เหมือนกับที่คุณชายเหตุผลบอกนั่นแหละครับ คือเราต้องยกระดับไปสู่สินค้าที่ใช้แรงงานฝีมือและการออกแบบไปสู้กับจีน เพียงแต่ว่า มีเฉพาะบริษัทระดับยักษ์ใหญ่ไม่กี่แห่งเท่านั้นที่มีศักยภาพในระดับนี้ สำหรับบริษัทระดับล่างๆลงมานั้น แค่หาทางรองรับมาตรฐาน ISO ต่างๆตลอดจนถึง พยายามผ่านมาตรฐาน Okotech และล่าสุดคือมาตรฐานปลอดสารปนเปื้อน Reach ก็กระอักเลือดแล้วครับ เพราะแค่ค่าใช้จ่ายผ่าน lab test ก็บังคับให้ผลิตจำนวนมากๆเพื่อเฉลี่ยต้นทุน ปัญหาที่ตามมาก็คือ บรรดารายเล็กรายน้อยเหล่านั้นจะหาตลาดมารองรับค่าใช้จ่ายเหล่านี้ได้สักกี่รายกัน จะมีก็แต่โรงงานขนาดใหญ่เท่านั้นที่จะมีหน่วยตรวจสอบแบบนี้ภายในอยู่แล้ว เว้นเสียแต่ว่าภาครัฐอย่างเช่นกระทรวงวิทยาศาสตร์ฯกับกระทรวงพาณิชย์จะช่วย ด้วยการก่อตั้ง LAB กลางเพื่อทดสอบคุณภาพสินค้าให้กับผู้ประกอบการขนาดกลางและขนาดย่อม ที่ได้มาตรฐานการยอมรับจากนานาชาติในอัตราค่าใช้จ่ายที่พอรับกันไหว ยิ่งตอนนี้จีนกำลังบุกประชิดเข้ามาในบ้าน โดยที่ไม่มีการเตรียมการป้องกันล่วงหน้าใดๆเลยจากภาครัฐ บรรดา SMEs ของไทยที่ผลิตสินค้ามาตรฐานระดับล่างในหลายๆสาขาอาชีพก็มีแต่จะถูกขยี้เพียงอย่างเดียว จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:47:15

ความคิดเห็นที่ 29 สัมมาชน ต่อ เรื่องการสวมสิทธิ์ GSP หรืออะไรประเภทนั้น ผมว่าไม่น่าวิตกเท่าไรหรอกครับ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาบริษัทของไทยเราใช้กันเต็มโควต้าทุกปี แถมยังรุกไปใช้ของประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย ที่สำคัญ ผู้ผลิตและผู้ส่งออกรายใหญ่ของเราไม่ได้กลัวจีนเลยครับ พวกเขาออกไปขยายการค้าในเวียดนามตั้งนานแล้ว และจับตลาดระดับบนซึ่งจีนยังตีด่านไม่ผ่านเท่าไหร่เลย ที่น่าวิตกคือผู้ผลิตระดับกลางและระดับย่อยมากกว่า ตลาดส่งออกเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มของไทยนั้น ไม่ได้มีแค่ที่ส่งโดยกระบวนการมาตรฐานเท่านั้นครับ แต่มี "ตลาดล่าง" ที่มาจากกลุ่มประเทศตะวันออกกลางและอาฟริกากันจำนวนมาก เมื่อก่อนมีพวกมาเลเซีย,สิงคโปร์ และอินโดนีเซียเป็นลูกค้ารายใหญ่เหมือนกัน แต่ปัจจุบันน้อยลงมากแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งอินโดนีเซียนั้นเขาพัฒนามาเป็นคู่แข่งของเสื้อผ้าตลาดล่างของไทยในภูมิภาคอาเซียนแล้วครับ คำว่าการส่งออกเสื้อผ้าตลาดล่างนั้นหมายความว่า จะมีคนต่างชาติเช่นจากอาฟริกาเดินทางเข้ามาเลือกซื้อสินค้าในประเทศไทยด้วยตนเอง พวกนี้จะพักตามโรงแรมเล็กๆหรือเกสต์เฮ้าส์ในย่านประตูน้ำและละแวกใกล้เคียง แล้วเดินเลือกสินค้าในย่านสำเพ็ง, โบ๊เบ๊ และประตูน้ำเป็นหลัก มีทั้งหิ้วสินค้ากลับไปด้วยตนเองและมีบริษัทขนส่งจัดการให้ ในช่วงเศรษฐกิจดีๆนั้น เฉพาะร้านเล็กๆหรือแผงเล็กๆในโบ๊เบ๊ขนาดไม่เกิน 20-40 ตรม.สามารถขายได้ถึงวันละ 7-80,000 บาท เงินหมุนเวียนในย่านประตูน้ำนั้นอยู่ในหลักเกิน 10 ล้านบาทต่อวันเลยทีเดียว นี่เฉพาะที่พวกต่างชาติซื้อนะครับ ไม่เกี่ยวกับที่ขายส่งในประเทศ ตลาดประเภทประตูน้ำของไทยนี่แหละครับคือคู่แข่งของจีน ผมเคยเห็นตลาดลักษณะเดียวกันนี้ที่เมืองกว่างโจวและเวินโจวของจีนที่มีขนาดใหญ่มหาศาลมาก โดยเฉพาะที่กว่างโจวนั้น ทางการของจีนถึงขนาดจัดงานมหกรรม Canton Fair ปีละประมาณ 3 ครั้ง เป็นงานที่บรรดาผู้ค้าส่งทั่วเมืองกว่างโจวพร้อมใจกันจัดรายการขายแบบพิเศษ ประชาสัมพันธ์ผ่านทุกสื่อทั่วโลกเพื่อดึงกำลังซื้อจากตลาดเสื้อผ้าไปสู่ที่นั่น ผมเชื่อว่ามีพ่อค้าไทยไปร่วมกว้านซื้อสินค้าราคาถูกมาขายในประเทศไทยไม่ใช่น้อยเช่นกัน ดังนั้นพ่อค้าจีนจึงมีความช่ำชองมากในพอที่จะถล่มตลาดในประเทศไทยได้อย่างสบาย ถ้าหากมีคนเปิดช่องให้เขาเข้ามา และวันนี้ก็กำลังจะมาถึงแล้วด้วย ความวิตกกังวลของพ่อค้าขายส่งและโรงงานระดับกลางและระดับย่อยเขาจึงหมายถึงตลาดนี้ครับ ไม่มีใครเขาเชื่อนายอลงกรณ์หรอกครับ ที่บอกว่า China City Complex จะเปิดโอกาสให้นักธุรกิจของไทยเข้าไปมีส่วนร่วมถึง 50-70% ของพื้นที่ เพราะลำพังแต่ผู้ค้าชาวจีนก็ไม่พอจะรองรับแล้วครับ ที่สำคัญ พ่อค้าของไทยเขามีพื้นที่เพียงพอกันอยู่แล้วในย่านประตูน้ำที่กำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วในขณะนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องขอร้องให้จีนมาลงทุนให้ เขาจึงได้พูดกันไงครับ ว่านี่คือเจตนาเปิดรั้วให้หมาป่าเข้ามาขย้ำลูกแกะในประเทศไทยชัดๆ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:48:35

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ มหาชำร่วย   อย่างนี้ก็เท่ากับเป็นการทำลายทั้งการค้าและการผลิตของคนไทยไปพร้อม ๆ กันสิครับ เพราะผมเคยได้ยินแม่ค้าเขาคุยกันว่าเราไปนำเข้าเสื้อผ้าจากจีนมาขายต่อให้พวก อาฟริกันและตะวันออกกลางเยอะอยู่เหมือนกัน ถ้าพ่อค้าจากจีนเข้ามาใช้บ้านเรา เป็นตลาดโดยผ่าน China City Complex ก็เท่ากับเขากำลังจะใช้บ้านของเราเป็น ที่ ๆ แย่งลูกค้าไปจากเราเอง ขณะที่ผู้ผลิตรายย่อยของเราก็กำลังเสี่ยงกับการถูกทุ่ม ตลาดด้วยสินค้าจากจีนไปพร้อม ๆ กันใช่มั๊ยครับ ผมว่ารัฐบาลนี้มันบ้าไปแล้ว ผมขอแวะไปเรื่องของภาคการผลิตซักนิดนึงซึ่งน่าจะ เกี่ยวโยงกับเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน กล่าวคือการที่รัฐบาลนี้กำลังจะหาเสียงจากนโยบาย ประชาวิวัฒน์และกำลังจะเพิ่มภาระต้นทุนด้านพลังงานให้กับภาคอุตสาหกรรมทั้งรายใหญ่ และรายย่อยจากการยกเว้นค่าไฟฟ้าให้กับครัวเรือนที่ใช้ไฟฟ้าไม่เกิน 90 หน่วยโดยปล่อยให้ ภาคอุตสาหกรรมเป็นผู้ Absorb ต้นทุนการผลิตไฟฟ้าจำนวนนี้ไป พร้อม ๆ กับการผลัก ภาระการชดเชยราคา LPG ให้ไปตกอยู่กับผู้ใช้น้ำมันโดยทั่วไปและผู้ใช้ LPG ในภาคการผลิตนั้น มันก็น่าจะเป็นความคิดที่แย่มากพออยู่แล้ว เพราะรัฐบาลกำลังจะเข้าไปบิดเบือนโครงสร้าง ต้นทุนอุตสาหกรรมจนยุ่งเหยิงไปหมด สินค้าและบริการในประเทศนี้กำลังจะยืนอยู่บน ต้นทุนที่ไม่เป็นจริง ซึ่งหากในอนาคตเกิดมีปัจจัยแทรกซ้อนเพิ่มขึ้นมาอีกในส่วนประกอบ ของโครงสร้างต้นทุน เราจะแก้ได้ยากมากเพราะทุกอย่างมันถูกบิดเบือนผสมผเสกันจน ไม่รู้จะควานหาต้นทุนที่แท้จริงได้อย่างไร ซึ่งเพียงแค่นี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่อันตราย ต่อภาคอุตสาหกรรมอย่างรุนแรงที่สุดแล้ว และสิ่งเลวร้ายที่ตามมาก็คือการเสียเปรียบ ในการต่อสู้ราคากับสินค้าจากประเทศอื่น ๆ ในตลาดโลกเนื่องจากต้นทุนการผลิตของเรา มันไม่ใช่ต้นทุนที่ปรับขึ้นลงตามสถานการณ์โลกที่เกิดขึ้นจริง แต่กลับต้องไปขึ้นอยู่กับ การบิดเบือนราคาจากนโยบายของรัฐ แต่พอมาเจอเรื่อง China City Complex นี้เพิ่มเข้ามาอีก ผมคิดว่ารัฐบาลนี้ถ้าไม่บ้า ไปแล้วอย่างสัมบูรณ์ ก็จะต้องเป็นรัฐบาลที่เป็นตัวการบ่อนทำลายระบบเศรษฐกิจ ของชาติให้ย่อยยับไปในทุกภาคส่วน ไม่ว่าจะเป็นภาคการผลิตหรือภาคการพาณิชย์ ผมแน่ใจตัวเองว่า ผมไม่ได้มีอคติกับรัฐบาลนี้มากเกินไปเสียจนไม่พยายามจะมองในด้านดี แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาจากนโยบายของรัฐบาลในช่วง 2 เดือนนี้ มันไม่ถูกต้องจริง ๆ และเสี่ยงมากกับการเป็นต้นเหตุของความล่มสลายของระบบเศรษฐกิจในระยะต่อจากนี้ไป จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:50:01

ความคิดเห็นที่ 31 งานนี้ผมมองว่า ได้ไม่คุ้มเสีย มันเหมือนการให้คนจีนมาเปิดหน้าร้าน เพื่อรับ order ตรงมากกว่า แค่เว็บ Alibaba ก็ดึงคนไปได้พอสมควรแล้ว  ยิ่งเจอตรงนี้คงยิ่งไปใหญ่ ใครที่คิดว่า สินค้าของจีนมีแต่คุณภาพต่ำ  กลับไปคิดทบทวนใหม่ จีนสามารถทำสินค้าตั้งแต่คุณภาพห่วย  ไปจนคุณภาพดีเยี่ยมได้ (แต่ก็แปรผันไปตามราคา) ยกตัวอย่างง่ายๆ  ราคาอาจจะไม่เป๊ะนะครับ อย่าง iPhone ปลอม อ. ผมไปซื้อที่จีน (กวางโจว) ตกเครื่องละ  500 บาท ผมไปเจอที่แม่สายฝั่งพม่า  ตกเครื่องละ 2000 บาท ได้ข่าวว่าในกรุงเทพ ตกเครื่องละ 3-5000 บาท คิดว่าถ้าดีลตรงจะเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : EITHER เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:52:26

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ toto ผมค้าขายกับจีนมากว่า10ปี และรู้จักอี้อูโมเดลดีใครไม่เคยไปจะนึกภาพไม่ออก มันเกินจินตนาการที่พ่อค้าบ้านเราที่ไม่เคยไปจะนึกได้ พอรู้ข่าวนี้ผมช็อคไป2-3วันแล้วเริ่มศึกษาหาทางออกซึ่งยังไม่เจอ เปิดมาเจอเว็บนี้เข้าก็รีบลงทะเบียนเข้ามา อยากบอกว่ารัฐบาลทำไปได้อย่างไร!!!คนไทยส่วนใหญ่ของประเทศจะได้รับผลกระทบที่รุนแรงยิ่งกว่าพายุเศรษฐกิจครั้งใดๆที่ผ่านมา ไม่กระตุกเหมือนปี40 ไม่เหนื่อยใจเหมือนปี49-50แต่จะซึมลึกและเป็นวงกว้างยาวนานยากจะเยียวยา ผู้ได้ประโยชน์ก็มีครับแต่ไม่ใช่ประเทศไทยและประชาชนจำนวนมหาศาล ผมไปอี้อูมาราว10ปีตั้งแต่ตลาดนี้ยังแตกเป็นตลาดเล็กตลาดน้อยกระจายในตัวเมืองจนเปลี่ยนไปเป็นทุกวันนี้ลองนึกภาพตลาดนัดใกล้บ้านเล็กๆแปลงร่างเป็นจัตุจักรละกันครับ ที่อี้อูนี่ผมให้เวลาคุณ5วันเดินให้ทั่วยังยากเลยครับ นอกจากเดินอย่างเดียวไม่สนใจอะไรอาจเป็นไปได้ ร้านนึงๆก็ประมาณ3*3ตารางเมตรเองแต่โดยมากก็เป็นผู้ผลิตและผูแทนจำหน่ายจากทั่วประเทศจีน อี้อูโมเดลไม่มีสินค้าทางการเกษตรแนวของกินนะครับเป็นสินค้าทั่วไปทุกๆๆๆๆอย่างยกเวันอาหารและจักรกลหนัก อันนี้อธิบายภาพชัดๆได้เลยครับว่าความน่าสพรึงกลัวที่จะเกิดขึ้นต่อไปในแวดวงพ่อค้าบ้านเราและเหล่าผู้ผลิตและโรงงานทุกขนาดจะต้องเจออะไรในอนาคต จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:52:35

ความคิดเห็นที่ 33 คุณ สัมมาชน ไทยเราไม่ได้กำลังตาโตหรือโลภมากกับยอดสั่งซื้อของจีนหรอกครับ กรุณาอย่าเข้าใจผิด เพราะผู้ผลิตของไทยรู้ตัวดีว่าไม่มีปัญญาผลิตได้ตามยอดที่จีนส่งเข้าตลาดอยู่แล้ว ใครที่คิดว่าจะแย่งตลาดกับจีนนั้นเพ้อฝันครับ เพราะไม่มีปัญญาจะแข่งด้านราคากับจีนได้เลย แค่เขาไม่มาทุ่มตลาดทำลายเราก็ขอบคุณมากแล้ว ยกตัวอย่างของผมเองก็ได้ครับ ลูกค้าจากยุโรปรายหนึ่ง เมื่อสั่งโรงงานในประเทศไทยผลิตสินค้าแต่ละล็อตเขาจะมีการ revise ราคาทุกครั้ง ช่วง 2-3ปีหลังมานี้ ลูกค้าของผมซึ่งเป็นผู้ deal กับผู้สั่งซื้อโดยตรงเจรจากับผมจนต้องยอมลดราคาในส่วนการผลิตของผมไปแล้ว 3 ครั้ง จนหลังสุดเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา ผมบอกกับลูกค้าว่าผมไม่ไหวแล้ว ถ้าเขาหารายอื่นมาแทนที่ผมได้ก็ทำไปเลย ไม่ต้องห่วงว่าผมจะไม่พอใจ เพราะเข้าใจในความจำเป็นของเขาดี เมื่อมีโอกาสได้คุยกันไม่กี่วันก่อนผมถามลูกค้านั้นว่า ตกลง order ล็อตนั้นเขาสามารถหาใครมาทำแทนผมได้หรือไม่ ปรากฏว่าเขาเองก็หลุดมือไปเหมือนกัน ทั้งๆที่เขาก็ลดต้นทุนในส่วนของเขาเองสู้แล้ว โดยยอมส่งวัตถุดิบกึ่งสำเร็จรูปไปให้ลูกค้าผลิตต่อในส่วนที่ผมเคยทำให้เอง แต่ผู้สั่งซื้อบอกว่า...ทางจีนทำได้ครบวงจรในราคาที่ถูกกว่าข้อเสนอทางฝ่ายเราอีกหลายเปอร์เซ็นต์.... ส่วนเรื่องหา "นวัตกรรม" มาแข่งกับจีนนั้น ผมอยากจะให้แยกแยะให้ดีก่อนครับ ประเด็นเรื่อง CCC นี้สร้างความวิตกให้กับผู้ผลิตขนาดกลางและรายย่อยของไทยนะครับ ไม่ใช่รายใหญ่ ที่เห็นผู้แทนระดับสูงออกมาโวยนั้นก็เพราะเขายังตั้งตัวไม่ทันในระยะเฉพาะหน้านี้เท่านั้นเอง พวกรายใหญ่ๆนั้นนอกจากจะมีทุนและแผนกวิจัยของตนเองแล้ว เขายังรวมตัวกันเป็นสมาคมต่อรองกับภาครัฐเพื่อของบอุดหนุนการวิจัยและพัฒนากันได้เป็นหลักหลายสิบล้านถึงร้อยล้านต่อปี นอกจากนั้นยังมีงบอุดหนุนการจัดแสดงสินค้าในต่างประเทศอีกปีละหลายครั้ง ภายใต้การอำนวยความสะดวกของหน่วยราชการ ผลประโยชน์ทั้งหมดตกเวียนอยู่ในกลุ่มที่เป็นสมาชิกสมาคมเกือบทั้งสิ้นครับ ในขณะที่ผู้ผลิตสำเร็จรูปเพื่อขายขนาดกลางตลอดจนถึงระดับย่อยนั้นไม่มีทางเข้าถึงได้เลย นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งของการได้ประโยชน์จากภาษีที่ไม่เท่าเทียมกันในสังคม "มือใครยาวสาวได้สาวเอา" ในเมื่อภาครัฐไม่เหลียวแลช่วยเหลือ แล้วพวกเขาจะเอาทุนที่ไหนมาสร้าง "นวัตกรรม" ครับ? สมมุติหากมีคนใจถึงทำอย่างนั้นจริงๆ คุณชายเหตุผลจะทราบหรือเปล่าว่า เขาจะต้องบวกต้นทุนค่าวิจัยเข้าไปในราคาขายกี่เปอร์เซ็นต์ของต้นทุนผลิตจริง? และที่แย่ยิ่งกว่านั้น อะไรก็ตามที่ใหม่แปลกและขายได้ในตลาดของเรานั้น เพียงไม่นานก็จะถูก "ก็อปปี้" โดยที่ผู้ลงทุนใน "นวัตกรรม" นั้นยังไม่ทันจะถอนทุนด้วยซ้ำ....ลองดูพวกเทปผีซีดีเถื่อนเป็นตัวอย่างได้เลยครับ...ภาครัฐของไทยเคยคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาให้กับผู้ลงทุนคิดค้นได้ที่ไหนกัน ผลที่ตามมาคือเจ้าของนวัตกรรมถูกบังคับให้ขายตามต้นทุนจริง แต่พวกก็อปปี้กลับขายได้ในราคาที่ต่ำกว่า สุดท้ายผู้บริโภคย่อมจะเลือกซื้อราคาที่ถูกกว่าอย่างแน่นอน..... แล้วคิดว่าพวกเจ้าของนวัตกรรมเขาจะยืนหยัดอยู่ได้นานเท่าไหร่ครับ? คุณชายเหตุผลเคยเห็นประเทศไทยเคยมีวัฒนธรรมในการช่วยซื้อของจากเจ้าของลิขสิทธิ์ตั้งแต่เมื่อไหร่? ผมเห็นแต่คนที่ชอบซื้อของโดยเอาราคาเป็นที่ตั้งทั้งนั้นครับ ในขณะที่สินค้าจากจีนนั้น เขามีทั้งสินค้าที่มีต้นทุนการวิจัย แต่ผลิตในจำนวนมหาศาลเพื่อส่งขายในตลาดทั่วโลก เช่น คอมพิวเตอร์ชื่อ Lenovo, มีทั้งสินค้าเลียนแบบที่ไม่คำนึงถึงจรรยาบรรณทางการค้าอย่างพวกโทรศัพท์มือถือที่มี brand ของตนเองแต่เลียนแบบดีไซน์ของยี่ห้อดังๆอย่างหน้าตาเฉย แถมยังมีสินค้า brand ระดับโลกที่จีนไปซื้อกิจการมาจากยุโรปอเมริกาอย่างรถ Humvy เป็นต้น อย่าว่าแต่เล็กๆอย่างทุนท้องถิ่นในไทยเลยครับ ทุนยักษ์ใหญ่ระดับโลกที่ไปลงทุนในจีน ยังร้องทุกข์กันให้ขรมเพราะฤทธิ์เดชของทุนจีนที่มีภาครัฐหนุนหลังมาแล้ว พวกบริษัทระดับโลกที่ไปลงทุนในจีนเพราะหวังจะฮุบตลาดขนาดมหาศาล หลังจากถ่ายทอดเทคโนโลยีให้กับผู้ร่วมทุนชาวจีนจนฝ่ายนั้นตั้งหลักได้ เริ่มรู้ตัวว่ากำลังจะถูกบีบให้ถอนทุนกลายๆกันหลายรายแล้ว อย่างพวกบริษัทผลิตรถยนต์เป็นต้น ทางออกของปัญหานี้อยู่นอกเหนือจากศักยภาพของเอกชนรายย่อยของไทยจะรับมือไหวครับ ลำพังแต่เราผลิตสินค้าออกไปสู้กับจีนในตลาดต่างแดนนั้น จะสู้ได้บ้างหรือไม่ได้บ้าง ดีๆชั่วๆเราก็ยังมีตลาดภายในประเทศเป็นหลังพิงได้ แต่วันนี้ที่มีข่าวว่าจีนจะบุกเราถึงบ้านด้วยยุทธศาสตร์พละกำลังที่เราไม่มีทางต้านได้ แถมยังเป็นรัฐบาลไทยเองที่จูงมือกลุ่มทุนนี้เข้ามา ซึ่งแน่นอน ไม่มากก็น้อยที่จะถูกพ่วงเงื่อนไขที่ได้เปรียบพวกทุนท้องถิ่นเป็นข้อแลกเปลี่ยนเสริมเข้าไป ภายใต้ข้ออ้างว่าเป็นแรงจูงใจผู้ลงทุนต่างประเทศ ความวิตกและตระหนกจึงแผ่ขยายไปทั่ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนที่เคยไปสัมผัสกับฤทธิ์เดชของจีนถึงถิ่นด้วยตนเองมาแล้ว จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:54:15

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ สัมมาชน สำหรับกรณี CCC นั้น เท่าที่ผมประมวลดูคร่าวๆแล้ว มีความวิตกที่แตกต่างกันระหว่างผู้ประกอบการขนาดใหญ่และขนาดเล็กของไทยชัดเจนอยู่ 2 ประเด็นครับ สำหรับผู้ประกอบการขนาดใหญ่นั้น เนื่องจากตลาดใหญ่ได้แก่การส่งออก ดังนั้นพวกเขาจึงกลัวพื้นที่ Free Zone ซึ่งมีนัยว่าผู้ค้าจากจีนสามารถอาศัยช่องว่างทางกฎหมาย นำสินค้าจากจีนมา repack แล้วส่งออกในนามสินค้าที่มีแหล่งกำเนิดจากประเทศไทย ซึ่งเป็นการแย่งชิงโควต้าการส่งออก โดยอาศัยความได้เปรียบเรื่องราคาเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ของไทยแท้ๆ ที่สำคัญ ในสายตาของตลาดโลกแล้วภาพพจน์คุณภาพการส่งออกสินค้าไทยซึ่งยังเหนือกว่าของจีนมาก ส่วนความวิตกของผู้ประกอบการรายย่อยของไทยนั้น คือการถูกแย่งตลาดภายในประเทศโดยสินค้านำเข้าจากจีน ซึ่งอาวุธมีสำคัญคือความหลากหลายและราคาถูก สมมุติว่า เราจะยอมเชื่อเหตุผลของนายอลงกรณ์และกลุ่มผู้สนับสนุน ที่อ้างว่าไทยหลีกเลี่ยงหรือปิดกั้นสินค้าข้ามชาติไม่ได้เพราะข้อตกลงการค้าเสรี อย่างนั้นภาครัฐก็ต้องหันมาให้ความช่วยเหลือผู้ประกอบการไทยในด้านภาษี ถ้ายังมี vat 7% รวมถึงสารพัดภาษีการค้าตลอดจนภาษีนำเข้าวัตถุดิบสำคัญๆอย่างปัจจุบัน ทำให้ตายอย่างไรก็สู้ต้นทุนจีนไม่ไหวครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 10:00:10

ความคิดเห็นที่ 35 ไว้มาอ่านต่อครับ โดยส่วนตัว ไม่ซื้อสินค้าจีนทึ่วางขายถูกๆครับ เพราะมันคือ "ขยะ" ของเล่นห่วยๆ ถ่านไฟฉาย หูฟัง SD Card หม้อข้าว กะทะ ... ขยะ ล้วนๆ ใช้ไม่เคยทน ซื้อมาต้องทิ้ง (แล้วจะเสียเงินทำไม) เสื้อผ้า ใช้ไม่ทน เก่าง่าย ทิ้งเร็ว "ขยะ" บ้านเราทั้งนั้น ... ถ้าทำที่จีนแต่คุณภาพดี ขายแพงหน่อย ผมซื้อครับ LEGO จากอเมริกา ทำในจีนก็ไม่เป็นไร ถือว่าผ่านคิวซีแล้ว ... หรือ เสื้อผ้าอะไร ถ้าเป็นอีกเกรด ผมซื้อครับ ใช้ทน ไม่เก่าง่าย เบื่อพวกเอา "ขยะ" มาหลอกขายครับ จากคุณ : KENG76 เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 10:56:50

ความคิดเห็นที่ 36 แวบแรกที่เห็นข่าวยังคิดเลยว่า แล้วประตูน้ำจะทำไงฟระเนี่ย คิดคล้ายกับพี่ๆด้านบน อย่าเข้ามาเลย T T จากคุณ : V_Accy เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 13:57:56

ความคิดเห็นที่ 37 ผมเป็นคนนึงที่เป็นผู้ส่งออกสินค้าจากไทยไปสู่ประเทศต่างๆ ลูกค้ากลุ่มที่สั่งสินค้าจากผมก็สั่งสินค้าจากจีนเช่นกัน การเข้ามาของอี้อู่โมเดล ระยะแระกลุ่มที่นำสินค้าจากจีนมาขายพวกนี้ตายก่อน ระยะยาว SMEs ที่จะเกิดโดยคนไทยคงไม่ต้องเกิดครับ จีนเค้าวางแผนระยะยาวมาครับ  รัฐบาลเราไม่ทันเกมส์เค้า ... หรือว่าทันแต่ไม่ใส่ใจเพราะตัวเองเอาเงินเข้ากระเป๋าไปแล้วเหนาะๆ เค้าเทคโอเวอร์แบงค์ไปแล้วเพื่อความสะดวกการทำธุรกรรมการเงิน ต่อไปเค้าก็ใช้พื้นที่ประเทศเราเป็นหน้าร้านรับออเดอร์ส่งต่อกลับไปที่ฐานการผลิตโดยไม่ต้องนำเข้ามา แต่ถ้าประเทศไหนแอนตี้สินค้าเค้า เค้าก็จะจัดการสวมโสร่งสินค้าเค้าเป็น MADE IN THAILAND เท่านี้จีนก็ส่งออกไปได้ทั่วโลกโดยใช้ MADE IN THAILAND  เป็นไงครับ  มาตรฐานของไทยจะเสียชื่อก็งานนี้ละครับ อย่ามาพูดครับรัฐบาลจะตรวจสอบ  มีมาตรการคุม คุมยังไงละครับเงินมันหอม หรี่ตาไปข้างคงไม่เป็นไร ส่วนหลายๆท่านที่บอกว่าสินค้าไทยขายแพงขายโก่งราคา อย่าลืมครับ ถ้าคุณยังเป็นมนุษย์เงินเดือนคงยังไม่กระทบอะไรมากมาย  แต่ผู้ประกอบการที่แบกรับภาระต้นทุนภาษีกำลังจะตายครับ ถ้าคุณเป็นพนังงานแบงค์นั่นแปลว่ายอดเงินกู้ของธนาคารจะลดลง ขายประกันคงจะยากเพราะเงินหมุนในระบบไม่พอจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อประกันคุณ ถ้าคุณทำงานโรงพิมพ์ยอดการสั่งพิมพ์คุณจะตกลงเพราะเทคโนโลยีของเค้าทันสมัยและถูกกว่าคุณหลายเท่าเชียวครับ นี่ยกตัวอย่าง 2 อาชีพนะครับ โบนัสที่จะได้รับคงไม่ต้องหวังครับ ไม่ลดคนก็บุญเท่าไหร่แล้วครับ มองให้ดีๆครับอย่าคิดว่ามันไม่เกียวกับคุณเพราะคุณไม่ได้ทำธุรกิจที่เค้าจะเข้ามาถล่ม ระบบเศรษฐกิจมันเป็นลูกโซ่ครับ คนจีนเค้ามุ่งมาตัดส่วนแบ่งการตลาดเราโดยตรงครับ เค้าจะทิ้งแค่เศษเงินและซากขยะให้เราครับ ด้วยความที่เค้าทุนหนักทุ่มตลาดทีเดียวผู้ประกอบการเราตายเกลื่อน พวกที่กู้แบงค์มาทำธุรกิจทั้งหลายต้องกุมขมับ ผลพวงที่เค้าได้รับมหาศาลครับประเทศเค้าคนเยอะครับ ได้ระบายคนมาที่เราเป็นล้านที่จีนคงไม่ต้องแแย่งกันขาย แล้วอย่าหวังจะได้ภาษีจากคนจีนนะครับเพราะตลาดนี้ไม่เก็บภาษี แล้วคุณรู้สึกยังไงเวลาพวกคุณเงินเดือนออกแล้วโดนหักภาษี ณ ที่จ่าย จากคุณ : BellieMyBoss เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 20:57:28

ความคิดเห็นที่ 38 มีนายทุนคนนึงกำลังจะไปเปิดห้างที่จีนครับ เลยต้องยอมให้เค้าเอา้เข้ามาบ้าง รายย่อยไทยไม่อยากคิด จากคุณ : KhunGong เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 22:12:31

ความคิดเห็นที่ 39 คห 38 นั่นแหละครับ หนึ่งในข้อแลกเปลี่ยน ที่เราต้องยอมให้จีนทะลักเข้ามาเพื่อคนกลุ่มนึง จากคุณ : BellieMyBoss เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 22:31:22

ความคิดเห็นที่ 40 จอ เอีย   ไ   t ป่ะครับ เป็นบริษัทหนึ่งของ ยักษ์ใหญ่ที่นี่ครับ   food แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 11:24:54 แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 11:24:05 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 10:06:55

ความคิดเห็นที่ 41 ใครไปจีนน่าจะทราบดีว่าร้านสะดวกซื้อน่ะมันเยอะ  แต่ไม่มียี่ห้อ จอ เอีย ไ ไปโผล่ไปที่นั่น และนี่ขึ้นหนึ่งในข้อแลกเปลี่ยน คุ้มเหลือเกินครับนั่น แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 10:30:16 จากคุณ : BellieMyBoss เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 10:29:39

ความคิดเห็นที่ 42 1 คนที่นำของจีนเข้ามาขายอย่างตามสำเพ็งตายก่อน 2 คนที่รับของจากสำเพ็งมาขายตายตกตามกัน เพราะถ้าจีนเข้ามาเค้าคงไม่อยู่แค่หน้าร้าน แต่ต้องมีสายส่งด้วยแน่ 3 โรงงานหลายๆอุตสาหกรรมสิ้นชีพ อย่าไปหวังว่าจีนจะมาจ้างเราผลิต เค้ามีออเดอร์เค้าก็จ้างบ้านเค้าสิ ลองดูวัตถุดิบหลายอย่างเรายังนำเข้าจากจีนอยู่เลย เค้าจะมาจ้างเราทำไม 4 ชื่อเสียงประเทศป่นปี้ Brand Thailand จะเน่าหมดเพราะมันจะปนกันมั่วจนแยกไม่ออกว่าไหนของไทยไหนของจีน จีนเค้าสามารถทำของเกรดดีๆแข่งกับเราได้ แล้วพอส่งของล็อตหลังๆค่อยทำเกรดต่ำ เอากำไรเยอะๆ นี่เป็นวิธีที่เค้าทันกันเป็นปกติ คนจะกินให้อิ่มไม่จำเป็นต้องหนักท้องตั้งแต่ของว่างครับ วันนี้มีธุระครับ ไว้ค่อยมาว่ากันใหม่ จากคุณ : คนรู้มาก เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 13:10:35

ความคิดเห็นที่ 43 ผมว่าจีนไม่เสียเปรียบหรอกครับ  ไทยจะไม่ได้อะไรเลยด้วยซ้ำ ผมเคยเจอมา พ่อค้าจีนแผ่นดินใหญ่เขี้ยวมากครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 16:01:23

ความคิดเห็นที่ 44 เข้ามาอ่าน เพราะติดตามข่าวนี้มาระยะหนึ่ง ค่อนข้างกังวลนิดหน่อย เพราะต้องหากลยุทธ์ที่จะปรับตัวไม่ให้ตายไปกับ วังน้ำวนแห่งนี้ แต่ยังคิดไม่ออก จากคุณ : kaws เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:44:33

ความคิดเห็นที่ 45 ผ่ายุทธศาสตร์ไทย! รับมือทัพทุนจีน อกสั่นขวัญแขวนและหวั่นวิตกกันไปต่าง ๆ นานา   เมื่ออาซือหม่ากรุ๊ป หนึ่งในกลุ่มทุนจากจีนแผ่นดินใหญ่ ประกาศจะลงทุนสร้างศูนย์ค้าส่งยักษ์ หรือที่เรียกกันติดปากในชื่อ "ไชน่า ซิตี้ คอมเพล็กซ์" มูลค่าการลงทุนกว่า 45,000 ล้านบาท ริมถนนบางนา-ตราด กม.10  ซึ่งล่าสุดกลุ่มผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (เอสเอ็มอี) ของไทย กำลังรวมพลหาแนวทางต้านสุดฤทธิ์ เพราะหวั่นเกรงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น นายธนิต  โสรัตน์  รองประธานสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (ส.อ.ท.) แกนนำแนวต้านครั้งนี้ระบุว่า ไชน่าซิตี้ ที่เข้ามาถือเป็นแค่หนังตัวอย่างการรุกเข้ามาของกลุ่มทุนจีน ในการบุกตลาดไทยและอาเซียน ที่จะรวมตัวกันเป็นประชาคมเศรษฐกิจ หรือเออีซี ที่จะเกิดขึ้นในปี 2558 แต่หนังจริงในอนาคตอาจได้เห็นทุนขนาดใหญ่จากเซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง กวางโจว และมณฑลอื่น ๆ ของจีน หลั่งไหลกันเข้ามาลงทุนในไทย  และอาจสร้างผลกระทบในระดับที่รุนแรงมากกว่า หากภาครัฐและเอกชนไทยยังไม่มียุทธศาสตร์การตั้งรับที่ดีพอ เบื้องหลังความยิ่งใหญ่ของจีน: ย้อนอดีตไปเมื่อปี 1979 หรือ พ.ศ. 2522 รัฐบาลจีน ภายใต้การนำของเติ้ง เสี่ยว ผิง ได้ประกาศเปิดประเทศจีนสู่โลกภายนอก และได้วางแผนพัฒนาเศรษฐกิจอย่างเป็นระบบ เป็นขั้นเป็นตอน โดยแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ระยะที่ 1 (2524-2533) เป้าหมายเพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ของจีนเป็น 2 เท่า และแก้ปัญหาการขาดแคลนอาหาร และเครื่องนุ่งห่ม ระยะที่ 2 (2534-2542) เป้าหมายเพิ่มจีดีพีเป็นอีก 2 เท่า และยกระดับความเป็นอยู่ของประชาชน  และระยะที่ 3 (2543-กลางศตวรรษที่ 21) เป้าหมายจีพีดีของจีนจะเติบโตทัดเทียมกับประเทศที่พัฒนาแล้ว และประชาชนมีฐานะร่ำรวยขึ้น จากแผนพัฒนาดังกล่าวที่รัฐบาลจีนต่างยุคสมัยได้สานต่ออย่างเป็นรูปธรรมแบบเอาจริงเอาจัง ถือว่าได้บรรลุตามเป้าหมายอย่างงดงาม โดยในปี 2553 ที่ผ่านมา ขนาดเศรษฐกิจของจีนได้แซงหน้าญี่ปุ่นขึ้นเป็นอันดับ 2 ของโลก และในอนาคตก็มีโอกาสที่จะแซงหน้าสหรัฐอเมริกา ขึ้นแท่นเป็นอันดับ 1 ขณะที่ปัจจุบันจีนได้กลายเป็นเจ้าหนี้อันดับ 1 ของสหรัฐฯ แทนญี่ปุ่น รวมถึงจีนได้ครองความยิ่งใหญ่ของโลกในอีกหลายด้าน อาทิ เป็นผู้ส่งออกอันดับ 1 ของโลก และได้ดุลการค้าต่อเนื่องมากที่สุดในโลก มีทุนสำรองเงินตราต่างประเทศมากที่สุดในโลก โดยในปี 2553 จีนมีทุนสำรองสูงถึง 2.84 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ด้านการลงทุน มีนักลงทุนต่างชาติเข้าไปลงทุนในจีน(inward)  และนักลงทุนจีนออกไปลงทุนต่างประเทศ(outward) เป็นอันดับต้น ๆ ของโลก จีนมีประชากรมากที่สุดในโลก กว่า 1,300 ล้านคน มียอดขายรถยนต์เป็นอันดับ 1 ของโลก และจีดีพีจีนยังขยายตัวต่อเนื่อง โดยในปีที่ผ่านมาเศรษฐกิจจีนขยายตัวสูงถึง 10.3% เป็นอันดับต้น ๆ ของโลกฯลฯ ทุนจีนผงาดหนึ่งในจักรวาล: จากทุนสำรองของรัฐบาลจีนที่มีมหาศาล ในปี 2543 ทัพธุรกิจและวิสาหกิจของจีนโดยการหนุนหลังของรัฐบาล ได้เริ่มออกไปลงทุนในต่างประเทศ สอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจฉบับที่ 11 ของจีน(2549-2553)ที่เพิ่งจบลงไป รวมถึงแผนพัฒนาเศรษฐกิจฉบับที่ 12 ที่จะเริ่มต้นขึ้น รัฐบาลได้สนับสนุนให้ทุนจีนเดินออกไปลงทุน ขยายอาณาจักรทางธุรกิจทั่วโลก (Outward FDI) สรุปตัวเลขล่าสุดในปี 2553 มีรัฐวิสาหกิจและเอกชนจีน ออกไปลงทุนตั้งบริษัทในต่างประเทศ 3,125 แห่ง กระจายอยู่ใน 129 ประเทศ รวมมูลค่าการลงทุนกว่า 59,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ หรือกว่า 1.7 ล้านล้านบาท (คำนวณที่ 30 บาท/ดอลลาร์สหรัฐฯ) และสรุปตัวเลขการลงทุนสะสมของจีนทั่วโลก จนถึงปี 2553  มีมูลค่าทั้งสิ้นกว่า 258,800 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ 4 เป้าหมายลงทุนนอก : ดร.อักษรศรี  พานิชสาส์น ผู้อำนวยการศูนย์บริการวิชาการเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ระบุถึงเหตุผลที่จีนเดินออกไปลงทุนต่างประเทศ ว่า มี 4 ประการ 1. เพื่อแสวงหาความมั่นคงทางพลังงานและทรัพยากรธรรมชาติ  2.เพื่อขยายตลาดสินค้าและบริการของจีนสู่ตลาดต่างประเทศ เช่นการไปลงทุนในสหรัฐอเมริกา หรือยุโรป ก็เพื่อเข้าไปอยู่ใกล้แหล่งตลาดเหล่านั้นโดยตรง 3.เพื่อเข้าถึงเทคโนโลยีและการบริหารงานที่มีมาตรฐานในระดับสากล เพื่อเรียนรู้ความทันสมัย เทคโนโลยี และนวัตกรรมในด้านต่าง ๆ และเหตุผลที่4 เพื่อแก้ปัญหากระแสกดดันจากคู่ค้า ในการกีดกันสินค้าที่ผลิตในจีน ทั้งนี้ ในปี 2553 ล่าสุด ภูมิภาคที่จีนเข้าไปลงทุนที่มีมูลค่ามากที่สุด ได้แก่ เอเชีย แอฟริกา ลาตินอเมริกา และยุโรป สัดส่วน 46.3, 38.9, 6.8 และ 5.4% ตามลำดับ โดยรูปแบบการลงทุนของจีนส่วนใหญ่นิยมออกไปซื้อกิจการในต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกิจการเหมืองแร่ การแปรรูป การผลิต การแสวงหาแหล่งพลังงาน และการบริการก่อสร้าง สถิติจีนลงทุนไทยพุ่ง: สำหรับการลงทุนของจีนในไทย จากข้อมูลของกระทรวงพาณิชย์จีนระบุ ในปี 2551 จีนลงทุนไทยมูลค่าทั้งสิ้น 4371.16 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เป็นอันดับ 5 ของการลงทุนจีนในภูมิภาคอาเซียน รองจากสิงคโปร์ อินโดนีเซีย เวียดนาม และพม่า ขณะที่จากข้อมูลของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน(บีโอไอ)ระบุในปี 2553 มีโครงการลงทุนจากจีนได้รับการส่งเสริมจำนวน 28 โครงการ มูลค่าการลงทุน 17,312 ล้านบาท เพิ่มขึ้นจากปี 2552 ที่มีโครงการจากจีนได้รับการส่งเสริมจำนวน 15 โครงการ มูลค่าการลงทุน 7,009 ล้านบาท หรือเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว ซึ่งในอนาคตการลงทุนของจีนในไทยจะยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เห็นได้จาก แค่ช่วงต้นปีนี้มีคณะนักธุรกิจและวิสาหกิจของจีนจากหลายมณฑล เข้ามาศึกษาลู่ทางการลงทุนในไทยแล้วกว่า 7 คณะใหญ่ จีนมองไกลรุกอาเซียน: ดร.อักษรศรี ยังตั้งข้อสังเกตว่า ยุทธศาสตร์การค้า การลงทุนของจีนในไทยและอาเซียน ได้มองไกล มีการคิดล่วงหน้า และมีการวางแผนอย่างเป็นระบบ เริ่มจากชักชวนอาเซียนทำเขตการค้าเสรี(เอฟทีเอ)กับจีนในปี 2543  เพื่อใช้ความตกลงเป็นใบเบิกทางในการเข้าสู่ตลาด และใช้การเข้ามาลงทุน เพื่อเข้าถึงทรัพยากรธรรมชาติของอาเซียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสินค้าโภคภัณฑ์และพลังงาน และล่าสุดได้ชักชวนอาเซียนดำเนินโครงการรถไฟความเร็วสูงจากจีนมายังอาเซียน ซึ่งจะแล้วเสร็จในปี 2558 ซึ่งจะส่งผลให้จีนส่งสินค้าเข้ามาทำตลาดอาเซียน (600 ล้านคน) รวมทั้งส่งชาวจีนเข้ามาทำธุรกิจในอาเซียนได้สะดวกรวดเร็วขึ้น ดังนั้นการทำธุรกิจกับจีนของนักธุรกิจไทย เพื่อให้ได้ประโยชน์มากที่สุด จะต้องรู้เขา รู้เรา รู้จริง และรู้ให้เท่าทันจีน ไม่ควรกีดกันทุนจีน : ขณะที่นายพรศิลป์  พัชรินทร์ตนะกุล รองประธานกรรมการ สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย ให้ความเห็นว่า ไทยไม่ควรกีดกันการลงทุนจากจีน หากมาถูกต้องตามขั้นตอนของกฎหมาย เช่นในกรณีโครงการไชน่าซิตี้ คอมเพล็กซ์ แต่หากสงสัยว่าเข้ามาไม่ถูกต้อง ก็ควรใช้กฎหมายในการตรวจสอบและป้องกัน เช่น ใช้กฎหมายการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว กฎหมายการแข่งขันทางการค้า กฎหมายการตอบโต้และป้องกันการทุ่มตลาด เป็นต้น สำหรับแนวทางในการรับมือการลงทุนจากจีน เพื่อให้ไทยได้ประโยชน์สูงสุด บีโอไอ ควรปรับเปลี่ยนนโยบายส่งเสริมการลงทุน โดยนอกจากเน้นอุตสาหกรรมสะอาดเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และเป็นอุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับสูง และมีมูลค่าเพิ่มแล้ว แนวทางใหม่ควรเน้นให้การส่งเสริมอุตสาหกรรมที่รวมกลุ่มกันผลิตในลักษณะเป็นคลัสเตอร์ เพื่อช่วยลดต้นทุนในการแข่งขัน ระวังไทยเสียมากกว่าได้: ด้านดร.สมภพ  มานะรังสรรค์ อธิการบดี สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ กล่าวว่า ไทยควรต้อนรับการลงทุนจากจีน ไม่ควรไปกีดกัน เพราะจะเกิดปัญหาด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศได้ ในกรณีโครงการที่มีปัญหา เช่น ไชน่า ซิตี้  คอมเพล็กซ์ ทั้งสองฝ่ายควรหาทางออกร่วมกัน และหันหน้าพูดคุยกันด้วยเหตุด้วยผล  ไม่ใช้อารมณ์และความรู้สึกมาตัดสิน ส่วนโครงการลงทุนที่ไม่มีคุณภาพในลักษณะตีหัวเข้าบ้านจากจีนก็ควรหาทางลดทอนลง อย่างไรก็ดีโดยข้อเท็จจริงในเวลานี้จีนถือเป็นศูนย์กลางด้านห่วงโซ่อุปทาน หรือซัพพลายเชนด้านการผลิตสินค้าของเอเชีย ขณะที่ไทยถือเป็นศูนย์กลางซัพพลายเชนด้านการผลิตสินค้าของอาเซียน และยังต้องพึ่งพาวัตถุดิบระหว่างกัน ดังนั้น หากบรรยากาศการลงทุนในไทยไม่เอื้ออำนวย จะทำให้จีนไปลงทุนประเทศอาเซียนอื่น อาจทำให้ไทยสูญเสียความเป็นศูนย์กลางซัพพลายเชนของภูมิภาคได้ แนะต้องรุกกลับ: ขณะที่นายธนิต  โสรัตน์ รองประธาน ส.อ.ท.กล่าวว่า ทางสภาอุตสาหกรรมฯ ซึ่งมี 39 กลุ่ม มอง จีนเป็นทั้งคู่แข่งและคู่ค้า ในเรื่องกระแสทุนจีนเป็นกระแสโลกคงต้านไม่ได้ แต่ไทยต้องมียุทธศาสตร์ในการตั้งรับให้ดี เพื่อไม่ให้ผู้ประกอบการของไทยได้รับผลกระทบในวงกว้าง ในทางกลับกันผู้ประกอบการของไทยไม่ควรตั้งรับอย่างเดียว แต่ควรรุกกลับจีนเช่นกัน เช่น การวางแผนออกไปลงทุนในจีน ในธุรกิจที่มีศักยภาพ เพราะในอีก 5 ปี 10 ปีข้างหน้า การทำธุรกิจโดยหวังแค่ตลาดในประเทศคงอยู่ยาก เพราะค่าแรงไทยเริ่มสูงขึ้นและอาจถูกปลาใหญ่กินปลาเล็ก สอดคล้องกับ ดร.สุทัศน์  เศรษฐ์บุญสร้าง ผู้แทนการค้าไทย (ทีทีอาร์)ที่ระบุว่า ไทยควรรุกตลาดจีนในกลุ่มสินค้าอาหาร และสุขภาพ  เพราะไม่ว่าจีดีพีจีนจะโตกี่เปอร์เซ็นต์ แต่ยังต้องบริโภคอาหาร ดังนั้น จึงขอแนะนำให้ผู้ประกอบการด้านอาหารของไทย ไปลงทุนในจีน รวมถึงธุรกิจอื่น ๆ ที่เห็นว่ามีอนาคต เพราะไม่เช่นนั้นแล้วจีนซึ่งได้ชื่อว่าเป็นจอมเทกโอเวอร์ อาจจะเข้ามาซื้อกิจการของคนไทยมากขึ้นในอนาคต  นอกจากนี้ผู้ประกอบการควรเร่งหาทางเป็นพันธมิตรทางธุรกิจ กับนักธุรกิจรุ่นใหม่ของจีน ที่มีการบริหารจัดการธุรกิจที่เป็นระบบสมัยใหม่ เพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน ในรุกตลาดอาเซียนและตลาดอื่น ๆ จากทรรศนะของกูรูจากภาคธุรกิจและภาควิชาการข้างต้น สรุปได้ว่า ไทยคงไม่สามารถต้านกระแสจีนภิวัตน์ ซึ่งเป็นกระแสของโลกได้ แต่จากนี้ไปคงถึงเวลาแล้วที่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง จะต้องช่วยกันระดมความเห็น และวางยุทธศาสตร์ในการรับทุนจีน รวมถึงสินค้าจีนจะเข้ามาทำตลาดในไทยครั้งใหญ่อย่างจริงจังและเป็นรูปธรรม โดยคำนึงถึงผลประโยชน์ของชาติเป็นที่ตั้ง ขณะที่ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจะต้องเร่งวางแผนป้องกัน เพื่อให้ธุรกิจของคนไทยได้รับผลกระทบน้อยที่สุด จากหนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจฉบับที่ 2,622 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 09:53:52

ความคิดเห็นที่ 46 บุรุษหน้าเหล็ก  ต่อครับ เรื่องธรรมดาครับท่าน thapple ก็บริษัทขนส่งของไทย บริษัท SLT Intertrade (1998)Co., Ltd. เป็นผู้ให้บริการจัดซื้อ/จัดส่งในเมืองอี้อู โดยมีสำนักงานที่กรุงเทพฯและสำนักงานในมณฑลกว่างตงด้วย อยู่ดีๆจะเข้าไปขอพื้นที่ในตลาดค้าส่งอี้อูไม่ได้เพราะตามข้อตกลง เรามีการแบ่งเป็นเขตไทยโซนกับเขา ต้นปี 2554 จะเริ่มมีการก่อสร้างศูนย์ค้าส่ง ไทย-ไชน่า อินเตอร์เนชั่นแนล ซิตี้ (CCC) คาดว่า เฟสแรก ศูนย์ค้าส่ง 5 แสนตารางเมตร มีแผนเปิดบริการไตรมาส 2 ปี 2555 ไม่ใช่อีก 2-3 ปีครับ การแบ่งพื้นที่ให้คนไทย 30% นั้นเป็นไปตามทฤษฏี แต่ในทางปฏิบัติ ภาครัฐยังเพิกเฉยในการเจรจาอยู่ ครับ ถาม : CCC กับ สำเพ็ง อะไรจะดี อะไรจะร่วง ? ตอบ :ไม่ร่วงทั้งคู่ แต่ CCC น่าจะรุ่งกว่าเพราะไม่กดราคาพวกผู้ผลิตปลายน้ำ เหมือนพวกพ่อค้าสำเพ็ง ถาม : ต้องการ ความคิดเห็น เพื่อวางแผนอนาคต ส่วนตัวมุมมองค่อนข้างลบมาก ตอบ : รายละเอียดที่ให้มาไม่มากพอจะบอกได้ เพราะจะได้หรือเสียประโยชน์ ขึ้นอยู่ที่ท่านยืนอยู่ฝั่งใด ครับ update 01.04.2554 11:48 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 13:58:34

ความคิดเห็นที่ 47 ติดตามมาอ่านในฐานะผู้บริโภค ก็นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่าจะเป็นยังไงต่อ แม้ว่าพวกคุณจะได้พออธิบายมาให้เห็นภาพบ้างก็ตาม น่าจะมีผลกระทบถึงผู้บิริโภคด้วย ถึงแม้ใครจะมองว่าผู้บริโภคจะได้มีตัวเลือกมากขึ้น แต่ไม่อยากคิดแบบเห็นแก่ตัวเท่าไหร่ เพราะคนรู้จักหรือเพื่อนๆก็มีอาชีพค้าขายเหมือนกัน แล้วก็ไม่แน่ว่าตัวเองในอนาคตก็อาจจะต้องมายึดอาชีพค้าขายด้วย อยากให้รัฐบาลคิดถึงคนของเราไว้ก่อน โดยเฉพาะพวกที่อยู่กลางๆล่างๆน่ะๆจะตาย ส่วนตัวใหญ่ๆเขาสบายแล้ว จากคุณ : 0*0 (toytoytoy) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 19:34:57

ความคิดเห็นที่ 48 =_=" จากประสบการณ์ทำ รง และค้าขายกับจีนมาตลอด10ปี ผมบอกได้ว่าถ้ามาไทย ผม+รง หมวดอุตสาหกรรมผม+ซัพ+ลูกค้าร้านค้าที่ซื้อผม+ใครก็ได้ที่อยู่ในวงผม   เจ๊งหมดครับ จากคุณ : mrpoporo เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 23:27:10

ความคิดเห็นที่ 49 http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X10432088/X10432088.html ลองอ่านดูครับ สินค้าจากเมืองจีน จากคุณ : MAX เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 00:35:25