 |
ยังตามอ่านอยู่นะคะ ^^
ตอนยังไม่ออกจากงานเราก็ขายของออนไลน์อยู่ค่ะ ก็พอขายได้เรื่อยๆ กำไรนิดหน่อย แต่ก็ไม่ซีเรียส พอออกจากงานมาแล้วเริ่มเครียดค่ะว่าจะเอาไงต่อไปดี ด้วยความที่ตอนลาออก ที่ทำงานเค้าไม่ให้อะไรมาเลยนอกจากเงินเดือนๆสุดท้าย เรากลัวเงินหมดเลยต้องรีบตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง ก็เลยมาลงตัวที่เสื้อผ้าเด็กมือสองค่ะเพราะต้นทุนไม่สูงมากเมื่อเทียบกับเสื้อผ้าผู้ใหญ่ และอีกอย่างคือในตลาดที่เราเล็งไว้มีเสื้อผ้าผู้ใหญ่เยอะแล้ว
เริ่มขายครั้งแรกวันที่ 4 มกราที่ผ่านมานี่เองค่ะ ตอนนั้นเป็นเสื้อกันหนาวเด็ก ปรากฏว่าขายดีมาก จนมีแม่ค้าหลายคนที่ปกติขายแต่เสื้อผ้าผู้ใหญ่เริ่มหันมาลงเสื้อผ้าเด็กกันบ้าง
พอเริ่มเข้าหน้าร้อน เราก็สั่งเสื้อผ้าเด็กล็อตใหม่มา แต่กลับขายไม่ดีเลย ยอดตกฮวบฮาบ แม่ค้าหลายคนที่เริ่มลงผ้าเด็กเหมือนเรา ค่อยๆทยอยเอาผ้ามากองเซลล์กันยกใหญ่ เพื่อกลับไปขายเสื้อผ้าผู้ใหญ่ตามเดิม เหลือแต่เราที่ยังพยายามจะเคลียร์ของให้หมดเพราะสั่งของมาเยอะ แล้วตลาดที่เราขายเป็นตลาดเปิดท้าย ค่อนข้างเป็นตลาดล่าง สินค้าทุกอย่างในตลาดจะถูกมากถึงมากที่สุด เรียกว่าเจ็บตัวเลือดซิบเลยค่ะ
แต่ตลอดเวลาที่ออกขายตลาดนัด เราก็ยังขายในเน็ตคู่ไปด้วย แล้วในบรรดาของที่สั่งมา มีเสื้อผ้าบางตัวดูดีมากๆ มียี่ห้อ เราก็เก็บไว้ขายในเน็ต พอมีคนคลิกซื้อเราดีใจบอกไม่ถูกเลยค่ะ เพราะที่ตลาดนัด ต่อให้สินค้าเราสวยแค่ไหน เนื้อผ้าดี สะอาดสะอ้านขนาดไหนเค้าก็ไม่สน ขอถูกไว้ก่อน เสื้อยืดเด็กผู้หญิงน่ารักๆ เราขาย 30 เค้าต่อเหลือ 10 บาท ถ้าไม่ได้เค้าก็ไม่เอา เหนื่อยและท้อมากจนอยากกลับไปทำงานประจำ
ตอนขายเสื้อกันหนาว ราคาที่ตั้งไว้ก็จะมี 50,35,20 เสาร์อาทิตย์จะได้ไม่ต่ำกว่า 600 บาท จันทร์-ศุกร์ อยู่ที่ประมาณ 300 บาท แต่พอลงผ้าบางหน้าร้อน เสาร์-อาทิตย์ เหลือไม่ถึง 400 จันทร์-ศุกร์ ได้ร้อยกว่าบาท บางวันก็ไม่ถึง บางทีหักค่าที่ออกแล้วขาดทุนด้วยซ้ำ ก็เลยตัดสินใจว่าจะขายแค่เสาร์-อาทิตย์ก็พอ วันธรรมดากลับไปลุยในเน็ตต่อเหมือนเดิม
และทุกเสาร์-อาทิตย์พอขายของเสร็จกลับบ้านก็จะมานั่งนับเงินและคิดว่า จะเอายังไงดี เลิกดีมั้ย เอาไปขายเหมา ขายเซลล์ซะให้มันหมดๆไปเลยดีมั้ย เท่าไหร่ก็เอา แต่อีกใจก็ยังคิดจะยื้อ (ยังดื้ออยู่ 55+) บอกตัวเองว่านี่เพิ่งผ่านมา 4 เดือนเอง ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา เราไม่ควรใจร้อนกับมัน (สถานการณ์ในตลาดนัดครั้งล่าสุด มีคนเดินเยอะมากค่ะ แต่คนที่ถือถุงใส่สินค้านี่นับคนได้เลย นอกนั้นเดินตัวเปล่า T___T)
ตอนนี้ก็เลยมีอาการคล้ายคนบ้าค่ะ 55+ นั่งจิตตกอยู่ซักพักก็ฮึดใหม่ ลุกขึ้นมาเขียนรายการที่น่าจะเอามาขายเสริมได้ แล้วก็มานั่งมองลิสต์ไปจิตตกไปอีก ว่าถ้ายิ่งซื้อยิ่งเจ็บตัวซ้ำอีกล่ะ วนอยู่อย่างงี้ค่ะ 55+
ต้องขออภัยคุณ Dreams Catcher ด้วยนะคะที่มาใช้พื้นที่เวิ่นเว้อซะยาวเลย 55+ ขอให้ทุกคนมีกำลังใจที่ดีนะคะ แล้วก็ยังรออ่านของคุณ Dreams Catcher อยู่นะคะ ^___^
| จากคุณ |
:
จิงโกะจัง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 เม.ย. 54 19:40:10
|
|
|
|
|
กว่าจะมาเป็นแม่ค้าออนไลน์ ขายงานฝีมือผ่านเน็ต
