ความคิดเห็นที่ 1 จากนั้น เราก็ขายดีขึ้นเรื่อย ๆ ระหว่างนั้น วันหยุด ไปขายตลาดนัด เอาเสื้แผ้เด็กไปขาย วันแรกขายได้แค่ สามร้อยกว่าบาทเจอฝน สามีน่ารักมาก ทั้งขายและช่วยเก็บ ให้เราดูลูก สามีไม่เคยบ่นหรือต่อว่า สนับสนุนมาตลอดเรื่องทำมาหากินทั้ง ๆ ที่เขาดูไม่ค่อยชอบเท่าไร (พื้นฐานครอบครัวสามีเป็นข้าราชการ ส่วนเรา แม่เรามีกิจการที่ต่างจังหวัด) ธุรกิจที่เราทำช่วง นั้น ขายชุดคลุม เสื้อผ้าเด็ก ของเล่นเด็ก เสื้อผ้ามือสอง ระหว่างนั้นสามีได้งานใหม่รายได้ดีกว่าเดิม ช่วงนั้นรายได้จากเงินเดือนประจำ สองคนประมาณ ห้าหมื่นกว่าบาท ผ่อนบ้าน 5 พัน ผ่อนรถ 6 พัน ให้ค่าเลี้ยงลูก 6 พัน (จากเดิมให้ สามพัน สี่พัน แต่คนเลี้ยงก็มีปัญหาการเงิน เขาจะไปค้าขาย เราเลยเพิ่มให้ ก็คิดว่าพึ่งพากัน) เสื้อผ้ามือสองที่ขาย เรายกกระสอบมาเลย จ้างแม่บ้านที่ว่างงานในหมู่บ้านซัก  ขายในหมู่บ้าน ขายทางเน็ต กำไรดีมาก ช่วงหน้าหนาวขายเสื้อกันหนาวมือสอง ขายส่งไปเชียงใหม่ สามสี่กระสอบ ช่วงนั้นสนุกกับการหารายได้พิเศษ แต่ก็เหนื่อยสุด ๆ เลย เมื่อรายได้เพิ่มขึ้นเริ่มมองเส้นทางมากขึ้น สุดท้ายไปเช่าพื้นที่บนห้าง ขายชุดคลุมเสื้อผ้าเด็ก แต่ใกล้จากบ้านมาก ต้องจ้างเด็ก (จริง ๆ เราทีแพลนจะลาออกมาทำเอง พอบอกหัวหน้าว่าจะออก หัวหน้าไม่ยอม จบลงด้วยการเพิ่มเงินเดือนให้ ประมาณเกือบหมื่น) เห็นแก่เงินจริง ๆ อีกอย่างใจร้อนอยากทำธุรกิจ  ไม่ได้ดูละเอียดว่า เราสะดวกมากน้อยแค่ไหน เมื่อต้องทำทั้งงานประจำ วันหยุดไปร้าน เพราะวันธรรมดา กว่าจะเลิกงาน ไปรับลูก ก็ไปร้านไม่ได้ บนเน็ตยังคงขายอยู่ แต่ก็ติดตรงของอยู่ที่ร้าน ต้องให้เด็กส่งของให้ การรับโทรศัพท์ คุยกับลูกค้าอธิบายสินค้าก็ยากหน่อย เพราะทำงาน การส่งของก็ลำบาก เพราะเราไกลไปรษณีย์ ขายบนห้างประมาณ หนึ่งปี พอดีมีน้องมาขอเช่าต่อ เราเลยให้เช่า แต่สต็อกของ ๆ เรา ก็ยังอยู่ เราก็เอากลับมา ขายบนเวปเหมือนเดิม รายได้ระหว่างนั้น สองคนรวมรายได้พิเศษ น่าจะประมาณ หกถึง เจ็ดหมื่นบาท ตอนนั้นลูกประมาณ สามขวบแล้ว (เดี๋ยวมาต่อนะคะ ลูกเรียกคะ 555) จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 08:31:52

ความคิดเห็นที่ 2 ลืมบอกไปว่า ช่วงที่ขายบนห้าง ค่าเซ้งแพงมาก เราต้องเอาบ้าน ไปรีเอาสตางค์ ออกมา เลยมีภาระผ่อนบ้าน มากขึ้น ต้องผ่อนบ้านเป็นหมื่นหนึ่งพันบาท ลูกเริ่มเข้าโรงเรียน เปลี่ยนพี่เลี้ยงลูกเพราะคนเดิมกลับต่างจังหวัด แต่ได้คุณป้าใกล้ ๆ บ้านเดิมเลี้ยงต่อให้ รับช่วงหลังเลิกเรียน เราให้คุณป้า สองพันห้าร้อยบาท ทุกอย่างดูราบรื่นเพราะขายบนเน็ต ขายส่งบ้าง ก็สบาย ๆ เพราะมีเงินเดือนประจำด้วย ลูกเข้าโรงเรียนแล้ว ปัญหามีเรื่องการส่งของ เพราะติดเวลาเรื่องงานประจำ การส่งของค่อนข้างลำบาก การคุยเรื่องสินค้า ก็ไม่สะดวก อยากบอกว่าการขายของบนเน็ตใช้ความไว้วางใจ การส่งสินค้า การเอาใจใส่ เราได้ลูกค้าประจำคนหนึ่งที่ทุกวันนี้เป็นเพื่อนกัน เพราะเรื่องลูกคอยปรึกษากันตลอด ลูกค้าส่งก็น่ารักมาก และแล้วปัญหาครอบครัวเริ่มเกิดขึ้น ก็อาจจะเกิดจากเราด้วย ที่สนใจลูก และเรื่องค้าขาย อีกอย่างเราไว้ใจสามี หน้าที่การงานเขาสูงขึ้นภาระหน้าที่ ความเครียด ก็เพิ่มขึ้น สามีได้งานที่ใหม่อีกครั้ง รายได้จากเงินเดือนประจำ เพิ่มขึ้นมาก ปัญหาที่ตามมาคือเวลาการทำงาน สามีต้องไปทำงานไวขึ้นเข้าเจ็ดโมงครึ่ง เราเข้างานแปดโมง ต้องส่งลูกขึ้นรถโรงเรียนก่อน สามีขอออกรถใหม่ เพราะภาระผ่อนรถคนเดิมหมดแล้ว อีกอย่างจะได้สะดวกเราด้วย เราต้องไปเรียนขับรถ ส่งลูกเสร็จ แล้วขับรถไปทำงาน ภาระการผ่อนรถคันที่สองตามมา พอเขียนมาเรื่อย ๆ เริ่มคิดว่า มาถูกห้องหรือเปล่าหรือจะไปชานเรือนดี เอาเป็นว่า เรื่องสินค้าที่เราขาย เราจะอธิบายเพิ่มอีกทีนะคะ   ลูกเรียกอีกแล้ว เอาหาข้าวให้ลูกทานก่อนนะคะ แล้วมาต่อใหม่ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 08:47:18

ความคิดเห็นที่ 3 ว่างแล้วมาเขียนต่อนะค่ะ อ่านกำลังเพลิน อ่านไปนึกภาพไป เหนื่อยตามไปด้วยเลย จากคุณ : kajak เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:00:23

ความคิดเห็นที่ 4 รอด้วยคนครับ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:29:59

ความคิดเห็นที่ 5 มารอฟังด้วยคนค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ ^ ^ จากคุณ : นกปิ๊ดตาลิวเบิร์ด เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:30:09

ความคิดเห็นที่ 6 รออ่านนะคะ อยากให้มีกระทู้แบบนี้ เยอะๆ จังค่ะ จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:34:10

ความคิดเห็นที่ 7 ถีง ไหนแล้ว น๊า.... สามีได้ที่ทำงานใหม่ เงินเดือนสูงขึ้น เราทำงานที่เดิม เงินเดือนเคยขึ้นเยอะไปแล้ว ระหว่างนี้ ขึ้นปีละ 800 บาทมั้ง เพราะไปทำงานสายบ่อย ๆ บางครั้งต้องลาไปรับลูกที่โรงเรียน   และแล้วมรสุมชีวิตก็เริ่มเกิดขึ้น เราไม่โทษใครน่ะคะ ทุกอย่างมันมีเหตุผลอยู่แล้วในตัวของมัน เรากับสามีเริ่มระหองระแหง อาจจะเพราะเราใช้ชีวิตคู่กันมาพอสมควร ต่างคนต่างแสดงความเป็นตัวเองมากขึ้น เราเริ่มรู้สึกแปลก ๆ (ขอเล่าเยอะนิดนะคะ) ถามสามีเลยว่า คุณมีอีกคนในใจใช่ไหม ไปแอบรักใครรึป่าว คุณมีครอบครัวแล้ว มันผิด ตัดใจได้ไหมกับผู้หญิงคนนั้น ถ้าไม่ได้จริง ๆ ก็ขอให้แยกกันอยู่ อยู่ด้วนกันแบบนี้ แบบที่เราไม่มีตัวตน เราทรมาน สงสารลูก อยากบอกว่าไม่เคยทะเลาะกันต่อหน้าลูกเลย ตอนนั้นลูกสาว สามขวบกว่า สามีไม่เคยไม่กลับบ้านนะคะ กลับบ้านทุกวัน ถึงจะดึกบ้าง ตีสามบ้าง  สำหรับเราชีวิตของคนมันสั้น ถ้าเขาทำแล้วมีความสุขไม่เดือดร้อนคนอื่นก็ไม่เป็นไร เพราะลูกก็อยู่กับเรา เราก็มีวามสุขดี ทุกข์ใจบ้างถึงความผิดปกติในครอบครัว สามียังยืนยันว่าเราคิดมาก มันไม่มีอะไร เรายังเป็นภรรยาเขาคนเดียว เมื่อสถานการณ์ครอบครัวไม่ปกติ สภาวะจิตใจเราไม่ดี ทุกอย่างหยุดหมด ขายของบนเน็ต เราว่างเปล่ามาก หยุดทุกอย่าง และหยุดนิ่งทบทวนเหตุการณ์ต่าง ๆ สุดท้าย เราจับได้เองว่าสามีปันใจให้ผู้หญิงคนหนึ่ง (ซึ่งเป็นลูกของลุงคนขับรถที่เรานับถือในบริษัท แล้วเราฝากงานให้เพราะช่วงนั้นบริษัทของสามีต้องการรับพนักงานใหม่)  จับได้จากเดา Pass word จากเมล์ส่วนตัวเขา คงไม่ต้องบอกว่าได้รู้อะไรบ้าง เรื่องเขาสองคนเกิดมากนานมาก ประมาณปีกว่า ก่อนออกรถคันที่สอง ทุกอย่างหยุดนิ่ง ทิ้งทุกอย่าง ทบทวนตัวเองอยู่กับลูก ว่าเราจะทำอย่างไรดี เราอยู่ได้ไหม เรายังต้องการสามีคนนี้อีกไม๊ เราจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างนี้ต่อไปหรือเปล่า อยากบอกว่าน้ำหนักลดลง 14 กิโล ในระยะเวลา 2-3 เดือน เราบอกให้สามีเลือก เพราะเรารู้แล้ว ถามน้องผู้หญิงว่าทำไมทำกับพี่แบบนี้ รู้ไม๊ว่าพ่อน้องต้องเสียใจแค่ไหนถ้าเขารู้ อย่าบอกพ่อหนูนะ พ่อต้องเสียใจ แม่คงโกธรจนตายแน่ ๆ แม่หนูไม่สบาย ระหว่างสามีคบคนอื่นอยู่เงินก็ไม่ได้หายไปไหนมากมายนะคะ เลยไม่รู้อะไร เขาก็กินเลี้ยงปกติ เราบอกเด็กแค่ว่า ให้เรื่องเลว ๆ แบบนี้มันจบซะ จะเอาแบบไหน ถ้าคุณสองคนรักกัน เราจะอยู่กับลูก  แต่ถ้าเขาคิดว่ามันจะจบไปหลายครั้งแล้วพี่ แต่ไม่จบซะที ในเมื่อเรารู้แล้วขอให้จบ หยุดการติดต่อทั้งหมด ถ้าน้องไม่กลัวเสียชื่อว่านอนกับสามีคนอื่นมาแล้วกี่ครั้ง ไม่อยากให้พ่อเสียใจ ก็สมควรจบจริง ๆ ส่วนสามี เราบอกเลยว่าเราไม่อายนะ ถ้าคุณไม่กลัวอาย ขายขี้หน้าว่าเอาลูกน้องไปนอนด้วยก็จบซะที เราไม่เคยไปหาน้องผู้หญิงคนั้นเลย ทั้ง ๆ ที่รู้จักทั้งบ้าน ทั้งที่ทำงาน เพราะมันเปล่าประโยชน์ รู้ว่าผิดแต่ปล่อยอารมณ์ ขาดความยั้งคิด ในสังคมปัจจุบันคงจะมีแบบนี้เยอะมาก คิดแล้วเหนื่อย เราจะเลี้ยงลูกต่อไปยังไง ความไว้วางใจที่มีมันหมด เรายังจับจุดให้ตัวเองไม่ได้ มันงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ว่าเราทำไมไม่รู้อะไรเลย ทบทวนมองกลับมาที่ตัวเอง เราผิดด้วยใช่ไหม ไม่ว่าจะเกิดขึ้นด้วยเพราะอะไร ทิ้งอดีต แล้วเดินกับปัจจุบัน เราเมล์บอกน้องว่า ทำตัวให้เป็นคนดี อยู่ในศีลธรรม อดีตเราเปลี่ยนไม่ได้ สิ่งที่ผ่านไปแล้วให้ผ่านไป พี่ก็จะพยายามลืมมันไป เราอโหสิกรรมให้ จากคุณ : pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:36:52

ความคิดเห็นที่ 8 เยี่ยมครับ กำลังติดตามอ่าน จากคุณ : Dr.D70 เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:50:10

ความคิดเห็นที่ 9 รายได้พิเศษที่เพิ่มขึ้น ที่เราหวังว่าทุกอย่างจะแทนที่งานประจำของเราหยุดนิ่ง เมล์ที่จะซื้อของเรา ถ้าซื้อแล้วโอนเงินมาเราก็ส่งให้ เวปไม่ได้ทำเพิ่ม สินค้าไม่ได้ถ่ายรูป เพราะไม่มีอารมณ์ทำมาหากินอย่างอื่น อยู่กับงานประจำ เช้าเตรียมอาหารให้สามีตามปกติ เตรียมส่งลูกไปโรงเรียน ร้องไห้ งองแงบ้าง จนเราน้ำตาซึมเพราะห่วงลูก ส่งขึ้นรถโรงเรียน แล้วเราก็เบิ่งรถไปทำงาน สายบ้างทันบ้าง  ตามแต่ที่จะทำได้ ผ่านมาหลายปี ตอนนี้ลูก จะเจ็ดขวบแล้ว เรากับสามีเงินเดือนรวมกันเฉียดแสน รถคันที่สองจะผ่อนหมดปลายปีนี้ สามีซื้อบ้านหลังที่สอง ใกล้โรงเรียนใหม่ของลูก เราไปส่งลูกเอง เย็นเสร็จจากงานประจำก็ไปรับลูก บ้านหลังแรกให้คนอื่นเช่า ผ่อนบ้านสองหลัง ผ่อนรถ 1 คัน ค่าเรียนลูก ค่าสังคม ค่าประกันชีวิต ต้องซื้อกองทุนลดหย่อนภาษี แทบไม่มีเก็บ ตอนนี้เริ่มเบื่องานประจำอีกแล้วคะ เริ่มมีความคิดจะทิ้งงานประจำกลับมาเป็นแม่ค้าอีกครั้ง ของที่เหลือจากตอนนั้นบางชิ้นก็ยังอยู่หุ่นที่เคยใช้ทำมาหากินก็ยังอยู่ แต่เท่าที่สำรวจตลาดออนไลน์ ตอนนี้คู่แข่งเยอะมากกกก เราก็มอง ๆ อยู่ ว่าจะเริ่มยังไง กลับไปมองเวปตัวเองของเก่าภาพยังอยู่ แต่ โดเมนเนมคงใช้ไม่ได้แล้ว ไว้เริ่มต้นใหม่อีกครั้งจะเล่าให้ฟังเพิ่มเติมต่อไปนะคะ ช่วงนี้จิตใจตัวเองนิ่งแล้วคะ ไม่คิดเรื่องเดิมอีกแล้ว แต่ไม่ลืมนะคะ เมื่อมันผ่านไปแล้ว ปล่อยมันผ่านไปคะ อยากบอกกับทุก ๆ คนว่า อดีตที่มันเลวร้าย ไม่ต้องทวงถามว่าใครผิด เพราะไม่มีใครอยากให้รื้อฝืนสิ่งที่ผิดพลาดไปในอดีตของแต่ละคนมาพูดอีกหรอกคะ เพราะไม่มีใครอยากทำอะไรที่ผิด เมื่อมันผ่านไปแล้วก็ปล่อยมันไป อยู่กับปัจจุบัน ทำทุกอย่างเหมือนเป็นวันสุดท้ายของฃีวิต เราจะไม่เสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา เพราะเราเต็มที่กับมันแล้ว อยากเป็นกำลังใจ ให้กับทุกคน กับตัวเอง เพราะยังมีอีกหลาย ๆ คนที่ประสบชะตากรรมแบบเดียวกัน จากคุณ : pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 09:54:17

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่องธุรกิจ ขายของมือสอง ตอนนี้หลานเราก็เปิดร้านขายของมือสอง คล้าย ๆ กับแฟรนไซน์ นะ เราไม่เอ่ยชื่อนะคะ เมื่อสงกรานต์กลับไปดู เสื้อผ้าเกรดก็โอเค นะคะ แต่เราว่ามันหนา น่าจะขายยาก แต่ถามหลาน เขามีลูกค้าส่งหลายเจ้าที่รับไปขายตามตลาดนัด รายได้หมุนเวียนแบบรวมทุนนะ ประมาณ 7 -8 หมื่นบาท เราไม่ได้ถามกำไรนะ ตอนที่เราทำ ติดต่อเพื่อนกันทางเน็ตนี่แหละคะ เพื่อนเป็นคุณแม่หารายได้พิเศษเหมือนกัน รับคัดผ้ามือสอง ส่งแบบกระสอบให้เรา ตอนนั้นโชคดีคะ ผ้าที่เรารับมา ชุดเด็กมือสองของญี่ปุ่น สวยมาก 1 กระสอบ ได้ชุดเสื้อบ้าง กางเกงบ้าง กระโปรงบ้าง มันมียี่ห้อของมันคะ  กระสอบหนึ่งตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด เกือบหมื่น แต่มีผ้าเป็นชิ้นประมาณ 1,200 ชิ้น มีผ้าขาดแค่ 5 ชิ้นเท่านั้น สภาพเสื้อถือว่าดีมาก บางตัวขายได้ 120 บาท 60 บาท บ้าง คละกันไป นี่ขายปลีกนะคะ แค่ขายในหมู่บ้าน (หมู่บ้านระดับปลายกลางนะคะ ไม่หรู) ก็ได้หลายพันแล้ว สรุปกระสอบนั้นได้กำไรหลายอยู่นะ กระสอบตุ๊กตา อยากบอกมันน่ารักมาก ส่งมานี่เนี๊ยบ ๆ ทั้งนั้น ช่วงกลับไปบ้านตอนสงกรานต์ เห็นแม่ค้าขายของในตลาดนัดขายตุ๊กตามือสองแล้วนึกถึงตัวเอง เรากับลูกไปเลือกกระเป๋ามือสองของเด็กนะคะ ใบเล็ก ๆ ห้อยคอเป็นโดเรมอนบ้าง หมีบ้าง ใบละ 50 บาท วิญญาณแม่ค้าเริ่มจะกลับมาเข้าสิงในทันที เพราะกระสอบตุ๊กตาตัวเล็กถ้าจำไม่ผิด น่าจะประมาณ 7 พันมั๊ง จากคุณ : pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 10:06:28

ความคิดเห็นที่ 11 อยากบอกเคยไปเรียนทำสมูตตี้แล้วด้วยนะคะ สามีไปเรียนชงกาแฟ แต่ก็มีเหตุทำให้ต้องหยุดธุรกิจนี้ไปก่อน ตอนนี้คุณสามีอยากเปิดร้านขายส้มตำเล็ก ๆ แต่เรายังว่างอยู่เลย อยากทำอยู่บ้านเช้าไปส่งลูก เย็นไปรับ ตอนนี้กำลังมองอยู่ว่าทำอะไรดี ตอนนี้ฝึกฝีมืองานผ้าอยู่ ช่วงที่สภาพจิตใจย่ำแย่ คลุกตัวเองอยู่กับงานฝีมือ จดจ่ออยู่กับงานฝีมือ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นงานของตัวเองเสร็จแล้วก็ภูมิใจ ให้ลูกได้เล่นได้ใช้ เย็บกระเป๋าบ้าง ตุ๊กตาบ้าง ตุ๊กตาถุงเท้าบ้าง ถักหมวกบริจาคบ้าง ถักหมวกถวายพระบ้าง ทำนู้นทำนี่ เป็นของขวัญวันเกิด ประมาณนี้ สุขใจดีคะ แต่ตอนนี้เริ่มจะหิวเงินอีกแล้วคะ อยากลาออกจากบริษัทที่อดทนทำมา 12 ปี กว่า รักบริษัทแต่พอเปลี่ยนประธานที นโยบายเปลี่ยน เปลี่ยนหัวหน้าที แล้ว ตามอารมณ์ลำบาก อายุก็เยอะแล้ว คงจะไม่เริ่มกับบริษัทอื่นแล้วคะ (ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ แล้วมีคนรับน่ะ 55) ต้องออกไปข้างนอกคะ เดี๋ยวว่าจะกลับมาคุยต่อ มีใครสงสัยอยากรู้อะไรหรือป่าวคะ ไม่รู้กระทู้นี้ช่วยใครได้บ้าง แต่เราได้ระบาย 555 สบายใจคะ จากคุณ : pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 10:15:45

ความคิดเห็นที่ 12 เราตามอ่านค่ะ เดี๋ยวมาตามเรื่อยๆ นะคะ ชอบกระทู้แนวนี้มากค่ะ เราว่าเราได้เห็นมุมมอง และ ความคิด ความเป็นมาของชีวิต ดีค่ะ คนที่เคยเข้ามาบ่นๆ เรื่องทุกข์โน่น นี่ นั่น จะได้เข้าใจว่า ชีวิตมันหลากหลายนะ คนเรามีหลายมุม งานก็มีหลากหลายให้่ได้ลอง ได้เรียนรู้ ได้มีประสบการณ์ ความคิดก็มีหลายแง่มุม คิดดี ทำดี ผลก็ออกมาดี เดี๋ยวมาใหม่นะคะ ขอบคุณ จขกท ค่ะ จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 10:20:24

ความคิดเห็นที่ 13 มันมากๆๆ มาเขียนต่อเร็วๆนะคะ 5555 จากคุณ : SaythatyouloveMe เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 10:55:03

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วได้อารมณ์ดีครับ อยากให้มีเรื่องราวแบบนี้มาเยอะๆ จากคุณ : niyommoo เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 11:00:35

ความคิดเห็นที่ 15 มาลงชื่อรออ่านด้วยคนค่ะ  เป็นคุณแม่ลูกสอง แล้วต้องเป็นตัวหลักในการหารายได้เลี้ยงครอบครัวค่ะ  ตอนนี้ทำร้านเน็ต ร้านรับถ่ายเอกสาร  รายได้ไม่พอเลี้ยงครอบครัว  อยากหารายได้เพิ่มอยู่พอดี  กำลังมองหาลู่ทางแต่ยังไม่เห็นทาง ขอแสงสว่างช่วยนำทางด้วยเถิด   ใครมีอะไรดีๆ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ   ของใช้เด็กมือสอง ของเล่นเด็กมือสอง  ตุ๊กตามือสอง  หาแหล่งจากที่ไหนคะ  ถ้าขายตจว. แบบบ้านนอก ๆ พอไหวไหมกับเศรษฐกิจยุคนี้ ตอนนี้มืดแปดด้าน จากคุณ : ป้าสำออย เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 11:19:37

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณที่มาแบ่งปันนะค่ะ เราก็ขายสินค้าทางเว็บไซด์เหมือนกัน ขายมา 6 ปีแล้วค่ะ บอกตรงๆ ว่าพักหลังๆ ก็เริ่มมีปัญหากับสามีเหมือนกัน เนื่องจากบ้างานเกิ๊น..นนน ส่วนสามีก็อยากให้เราเป็นภรรยาในอุทร 55555+ ดูแล ปรนิบัติ แล้วฉันจะเลี้ยงดูเธอเอง แต่เราเป็นประเภทชอบทำงาน อยากหาเงินเอง คุณแม่เลยให้เพื่อนดูดวงจีนให้ แกบอกว่าเราจะร่ำรวยและเจริญก้าวหน้าทางธุรกิจ แต่จะเสียสามี ถ้ายังบ้างานเกิน ให้รีบปรับปรุงตัวด่วน ตอนนี้เลยหายบ้างาน เสียเงินไม่กลัว แต่สามีรักมากยอมเสียไม่ได้เด็ดขาดค่ะ 55555+ จากคุณ : สกุลลัน (สกุลลัน) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 12:45:05

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบจังประโยคที่บอกว่า  อดีตผ่านไปแล้วอย่ารื้อฟื้น ทำวันนี้ให้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต   เพราะทุกวันนี้เราก็เจ็ษปวดกับอดีตเหลือเกิน กว่าจะหลับตาลงได้ในแต่ละวันช่างแสนทรมาน..ขอบคุณน๊ะค่ะข้อคิดดีๆ ทำให้เรารู้ว่าความเจ็ษปวดเป็นแค่ความรู้สึกของเราเอง..เราจะไม่รื้อฟื้นไม่พูดถึงพยายามไม่นึก จากคุณ : อิง (แก้วการะเวก) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 14:06:38

ความคิดเห็นที่ 18 แว๊ปมาแป็บเดี๋ยวนะคะ พอนึกออกเรื่องทำกิน เราเป็นลูกคนจีนคะ แม่เป็นคนจีนมาจากจีนเลยนะ(แอบคิดเอานะ ว่าแม่เราอายุตอนนี้เท่าไร) พ่อเป็นคนไทย (เสียชีวิตไปนานแล้ว ตั้งแต่เรายังเด็ก) เรามีพี่น้องทั้งหมด 8 คน สนุกสนาน อบอุ่นใจ ตอนนี้หลานคุณยาย 18 คน ร่วมลูกเราหนึ่งคน แม่เราทำอาชีพค้าขาย (ของกินได้) ตอนเราเด็ก ๆ เคยคิดทำไมแม่ต้องขายของแบบนี้ มันเหนื่อยนะ ตื่นแต่มืด ตีสี่ ตีห้า เก็บร้านที ทุ่มสองทุ่ม ขณะที่ข้างบ้านขายจำพวกของสังฆทาน (เขียนถูกป่าวหว่า) ดูสบายจัง ยุ่งยากแค่ส่งของเท่านั้น แต่สมัยนี้ ต่างจากสมัยก่อน กลับไปบ้านได้รับรู้ว่ามันเปลี่ยนไปแล้ว ของแบบสังฆทานมีขายปลีก ทั่วไปอย่างดาษดื่นในห้างค้าปลีกใหญ่ ๆ ขณะที่ของกินได้ของแม่เรา ยังคงขายได้ตามปกติ ดูจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ ยิ่งช่วงเทศกาล ขายดีมาก หมุนเวียนช่วงสงกรานต์ วันหนึ่งหมื่นห้าถึงสองหมื่น แต่เหนื่อยมากนะ ตอนนี้ขอแม่รับช่วงธุรกิจอยู่ แต่แม่เรากลับเสียดายเงินเดือน แต่ท่านก็อายุเยอะแล้ว ยังคงขายของอยู่ อยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้ ธุรกิจน้ำดื่มสมุนไพร ก็น่าสนใจนะคะ น้ำเก๊กฮวย เฉาก๊วย ใบบัวบก น้ำมะพร้าวประมาณนี้ เป็นอีกอย่างที่หน้าบ้านแม่เราขาย อยากบอกว่าขายดีมาก เพราะเมืองไทยเป็นเมืองร้อน น้ำส้มคั้นสด แช่เย็น สดชื่นเป็นที่สุด บ้านแม่เราเป็นตึกแถว 3 ชั้น ในจังหวัดไม่ไกลจากกรุงเทพมากนัก หน้าบ้านแม่เรียงของเต็มไปหมด อะไรที่จะเป็นเงินเป็นทอง แม่พยายามทำหมด ช่วงหน้าร้อนสมัยเราวัยรุ่น ขายไอติมโยก ที่ใส่น้ำแข็งกับเกลือเม็ดน่ะคะ เดี๋ยวนี้หาซื้อไม้ละ 3 บาทเชียวนะ เห็นมีธุรกิจไอติมแบบนี้ เขาเรียกว่าไอติมโบราณ มีตู้แช่ แบบแช่น้ำแข็งนะคะ แล้วก็มีไอติมแบบนี้ เรียงอยู่ในถุง ๆ ละประมาณยี่สิบไม้มั๊ง ไม้ละ สาม บาท น่าสนใจนะคะ ขายตลาดนัดน่าจะดี มีหลายรสนะ ชาเย็น กาแฟ ชาเขียว น้ำแดง นมเย็น กระทิ แต่เราไม่ทราบรายได้หรอกนะ แต่เห็นตอนกลับไปหาแม่คราวนี้ ใกล้ ๆ บ้านเขาขาย ดูขายดีเชียว รู้จักถั่วปากอ้าหรือถั่วปากเป็ดไม๊คะ เราขายกับแม่มาแล้วนะ เหนื่อยและร้อนมาก ทอดทั้งวัน เพื่อน ๆ ทราบไม๊คะ ว่าขั้นตอนก่อนออกมาเป็นแบบนั้น มันซับซ้อนมากกก ..อยากบอกว่า โปรดติดตามตอนต่อไป มาเกริ่นไว้ก่อน 555 จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 14:30:26

ความคิดเห็นที่ 19 คุณอิง (แก้วการะเวก) คะ เราอยากบอกว่าทุกอย่างต้องใช้เวลาคะ เราจะเจ็บปวดถ้าเรานึกถึง ฝึกจิตให้จดจ่อกับสิ่งอื่น แล้วจะลืมความทุกข์ สำหรับเราโชคดี ที่สามีกลับมาทำหน้าที่พ่อของลูก เหมือนเดิม แต่ไม่ไว้ใจเหมือนเมื่อก่อนนะคะ แล้วเราก็ไม่ได้รักเขาเหมือนเดิม เขาคงรู้ดี ทำตัวเองให้มีความสุขกับทุกขณะจิต อย่าทุกข์ กับความเลวของคนอื่น ขอให้รักตัวเอง ให้มาก เพราะเราเป็นคนเลือกว่า เราจะอยู่แบบมีความสุข หรือเราจะอยู่กับความทุกข์ที่เป็นอดีต มันไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ จริง ๆ แล้วไม่มีใครอยากทำสิ่งเลว ๆ หรอกคะ เขาทำเขาก็ทุกข์ใจ (มั๊ง) จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 14:37:35

ความคิดเห็นที่ 20 อยากทราบว่า จขกท แบ่งเวลางานประจำ กับธุรกิจส่วนตัวยังไงอ่ะครับ แล้วปกติพักผ่อนยังไง หรือว่าไม่ได้พักผ่อนเลย?? ผมอยากศึกษาเป็แนวทางอ่ะครับ จากคุณ : มังกรน้ำลายไหล เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 21:34:13

ความคิดเห็นที่ 21 จขกท จิตใจคุณสุดยอดมาก นับถือ นับถือ อย่าว่าผมเสือกนะ  ผมว่าคุณนะหัวใจแม่ค้าเต็มตัวแล้ว อย่ามัวรอเลยทำให้มันเต็มตัวเลยดีกว่า คุณจะรุ่งมากๆ แถมยังได้ดูแลลูกอย่างใกล้ชิดด้วย คุณเป็นคนดีมากๆ จากคุณ : ศรีวรลักษณ์ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 00:58:04

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:26:01

ความคิดเห็นที่ 23 มาตามอ่านด้วยคนค่ะ ^ ^ รออยู่นะคะ ^ ^ จากคุณ : น้องทะเล เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:29:23

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีดีนะคะ จากคุณ : ม่านใบไผ่ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:40:17

ความคิดเห็นที่ 25 เยี่ยมมากๆครับ จากคุณ : thongchai9309 เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:31:35

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท เป็นคนจิตใจดีมากค่ะ ขอชื่นชม จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 18:57:29

ความคิดเห็นที่ 27 เรามาคุยกันต่อนะคะ วันนี้ ที่ทำงาน ยุ่งมาก ๆ ไม่ได้แว๊ปมาเลยคะ .. คุณมังกรน้ำลายไหล ค่ะ เวลาพักผ่อนคือหลังลูกหลับคะ ตอนเธอเล็ก ๆ เธอนอนไวคะ 1 ทุ่ม ตื่นประมาณ เที่ยงคืนแล้วหลับต่อ แต่ยอมรับได้นอนน้อยคะ ประมาณ 3 - 4 ชั่วโมง ในหนึ่งวันคะ ขายสินค้าประเภท เสื้อผ้ายุ่งยากตรงวัดไซด์คะ อกกี่นิ้ว ยากกี่นิ้ว เนื้อผ้าเป็นแบบไหน ยืดได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าเด็กเล็ก ก็เป็นไซค์ไปคะ 3 เดือน 6 เดือน ประมาณนี้นะคะ มือสองต้องบอกสภาพ รอยเปื้อนมีไหม ตำหนิเป็นไงบ้าง ที่สำคัญคือความซื่อสัตย์ต่อลูกค้านะคะ เพราะคุณจะได้ลูกค้าประจำ และจะได้ลูกค้าเพิ่ม ปัญหาของการขายของบนเน็ต นอกจากจะต้องถ่ายรูปให้สวย รายละเอียดแล้ว เรื่องค่าขนส่งเป็นอีกประเด็นหนึ่ง ที่มีผลต่อการตัดสินใจ เช่น สั่งซื้อเท่าไหรจัดส่งฟรี หรือส่งด่วนให้เลย สืบเนื่องเรื่องขนส่งคือเลขไปรษณีย์จำเป็นมากในกรณีส่งลงทะเบียนหรือ ems เพราะคุณสามารถแทร็กกลับได้ว่าสินค้าของคุณนั้นไปถึงไหนแล้ว การแพ็คสินค้า ประเภทเสื้อผ้านั้น เราต้องใส่ถุงใสหรือถุงแก้ว หรืออื่น ๆ เพื่อป้องกันการเปียกหากการจัดส่งระหว่างทางมีปัญหาความชื้น สำคัญมากนะคะ เพราะไม่ยังงั้นสินค้าเสียหายแน่ ๆ คะ สินค้าบางอย่างต้องใช้แพ็คกันกระแทกคะ แล้วยัดกระดาษอีกชั้นเพื่อกันกระแทก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสินค้าประเภทนั้น ๆ อันนี้สืบเนื่องจากประสบการณ์ของเราเองนะ ซึ่งอาจจะยังไม่ดีพอก็ได้ เรื่องบัญชีโอนเงิน มีผลกับการตัดสินใจเช่นกัน เพราะถ้าต่างจังหวัดอย่างเรา ลูกค้าในกรุงเทพต้องเสียค่าโอนหากต่างธนาคาร ก็ 25 บาทแล้วนะคะ หรือมีบัญชีธนาคารน้อยไป เช่น ถ้าเรามีแบงค์ม่วงอย่างเดียว ลูกค้ามีแบงค์เขียวก็เสียค่าโอน เช่นกัน เพราะฉนั้น ราคาสินค้าที่เราจะกำหนดนั้น ควรคำนึงถึงค่าขนส่ง (น้ำหนัก) ความสะดวกสบายในเรื่องการชำระค่าสินค้า เช่นถ้ารับชำระบัตรเครดิตได้นี่ ช่วยในการตัดสินใจได้ดีมากที่เดียว คร่าว ๆ น่ะคะ ไว้นึกออกจะมาเพิ่มเติมอีกครั้งคะ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:01:14

ความคิดเห็นที่ 28 คราวก่อนทิ้งท้ายเรื่องถั่วปากอ้าไว้นะคะ เพื่อเติมเป็นความรู้รอบตัวหละกันนะคะ ถั่วปากอ้า ตอนที่แกะจากกระสอบเนี้ยมันเป็นแบบภาพแรกนะคะ ต้องล้างน้ำ แล้วแช่น้ำไว้ประมาณ สองสามวัน คะ มันจะบวมขึ้นเป็นแบบประมาณภาพสองน่ะคะ จากนั้นแหละขั้นตอนสำคัญ คือเราต้องผ่าด้านที่ไม่มีร่องดำนะคะ โดยใช้มีดผ่าทีละเม็ดคะ ฮาเลย คิดออกไม๊คะ ไม่ได้กินกันได้ง่าย ๆ นะคะ ที่บ้านเราสมัยตอนเราสาว ๆ (ตอนนี้ก็สาวตอนปลายแล้วคะ..เศร้าใจ) ที่บ้านเราใช้คัดเตอร์หงายขึ้นแล้วเอาดินน้ำมันยึดสองด้านของคัดเตอร์ไว้ ช่วงกลางมันจะเป็นคมคัดเตอร์ แล้วกดเอาเม็ดถั่วลงไปกดที่ละเม็ด ๆ นี่แหละคะ เร็วกว่ากันเยอะ อยากนั้นก็เอาไปทอดคะ โรยเกลือ ตามรูปที่สาม หอมและอร่อยเลยคะ  ขั้นตอนประมาณนี่คะ ยากกว่าจ่ายเงินให้บังขายถั่วใช่ไหมคะ 555 จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:16:41

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนนี้นึกธุรกิจออกอีกอย่างนะคะ เคยอ่านเจอว่าเป็นธุรกิจที่บางคนไม่ได้เคยนึกถึง เราไม่ค่อยมีความรู้เท่าไรนะคะ แต่เป็นความชอบส่วนตัว นับว่าเป็นของสะสมของเราเลยทีเดียวหละคะ โบยให้เดากันไว้ก่อนนะคะ แล้วขอตัวไปเตรียมเรื่องก่อน แล้วจะกลับมาเฉลย นะคะ วันนี้อาจจะต้องขอตัวไปจัดการตัวน้อยก่อนคะ แย่งเครื่องคอมกันอยู่ เธอขอเล่นเกมส์อยู่คะ  ^^ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:21:57

ความคิดเห็นที่ 30 รออ่านต่อนะคะ จขกท มองโลกในแง่ดีมากค่ะ เราก็พยายามไม่คิดถึงเหมือนกัน เเต่พอมาอ่านเรื่องนี้ก็นึกถึง(เเบบเบาๆ)ซะงั้น 555 จากคุณ : Big Bear's Journee เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:55:51

ความคิดเห็นที่ 31 จขกท มองโลกแง่ดีมาก ชอบจัง จากคุณ : ลิงคุง เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:32:22

ความคิดเห็นที่ 32 รออ่านค่าาา แจกกิฟถล่มทลาย 55555555555 จากคุณ : เสมียนน้อยนั่งแทะส้ม เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:38:53

ความคิดเห็นที่ 33 รออ่านต่อค่ะ อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจในการทำงาน และบทเรียนบางอย่าง ว่าแต่นอนน้อย แล้วไม่เหนื่อย/เพลียหรอคะ รักษาสุขภาพด้วย จากคุณ : Juneau เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:06:17

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณทุกคนชมคะ .. วิธีคิด.. ทางบวกสำหรับเรา คือ ดีนะที่ไม่ใช่เราที่เผลอใจหรือทำผิด เพราะเราคงจะเสียใจมากกว่านี้ ทางกลับกัน รื้อฟื้นไป คิดไปก็เจ็บทั้งคู่ เมื่อจะเดินร่วมทางกันต่อ ก็ต้องทิ้งอดีตที่ผ่านมา ทุกคนมีอดีตทั้งนั้นคะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วคะ อย่าคิดเยอะเลยนะ ถือไว้มันหนักก็วางมันลงเถอะคะ แวะเอาภาพเสื้อผ้ามือสองของญี่ปุ่นมาให้ดูคะ บางคนอาจจะนึกไม่ออก ประมาณนี้นะคะ cr: นุช เพื่อนกันเองคะ แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 21:27:09 จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:26:42

ความคิดเห็นที่ 35 รูปใหญ่ไปคะ ไปย่อมาให้ดูใหม่นะคะ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:29:06

ความคิดเห็นที่ 36 ติดตามอ่านอยู่นะคะ   ได้ข้อคิดจากประโยคนี้ของคุณ จขกท. ทำให้คิดได้ หลังจากที่จิตตกมาหลายวัน จนเกือบเผลอทำอะไรผิด ๆ ไปค่ะ  ขอบคุณสำหรับ ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ บุญรักษาค่า   ชอบประโยคนี้ใน คคห.19 มาก ๆ ค่ะ เราอยากบอกว่าทุกอย่างต้องใช้เวลาคะ เราจะเจ็บปวดถ้าเรานึกถึง ฝึกจิตให้จดจ่อกับสิ่งอื่น แล้วจะลืมความทุกข์ สำหรับเราโชคดี ที่สามีกลับมาทำหน้าที่พ่อของลูก เหมือนเดิม แต่ไม่ไว้ใจเหมือนเมื่อก่อนนะคะ แล้วเราก็ไม่ได้รักเขาเหมือนเดิม เขาคงรู้ดี ทำตัวเองให้มีความสุขกับทุกขณะจิต อย่าทุกข์ กับความเลวของคนอื่น ขอให้รักตัวเอง ให้มาก เพราะเราเป็นคนเลือกว่า เราจะอยู่แบบมีความสุข หรือเราจะอยู่กับความทุกข์ที่เป็นอดีต มันไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ จริง ๆ แล้วไม่มีใครอยากทำสิ่งเลว ๆ หรอกคะ เขาทำเขาก็ทุกข์ใจ (มั๊ง) แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 21:35:03 จากคุณ : ฉันจะมีความสุขทุกวัน เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:33:54

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนนี้เราก็หารายเสริมจากอาชีพขายก๋วยเตี๋ยวค่ะ  เป็นงานฝีมือ  ที่ใช้เวลาทำตอนกลางคืน ขายทางเน็ตแต่ขายไม่ค่อยดีค่ะ  ก็เลยกำลังหาตลาดไปขายเอง  ถ้าจะอาศัยขายทางเน็ตอย่างเดียวคงไม่พอกิน  คุณ จขกท.เป็นผู้หญิงที่เก่งมาก ๆ จากคุณ : ฉันจะมีความสุขทุกวัน เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:38:17

ความคิดเห็นที่ 38 นับถือเลยค่ะ ให้แรงบันดาลใจดีมากค่ะ ชีวิตครบรสนำเสนอได้กลมกล่อม แบบคนเข้าใจชีวิต จากคุณ : chachapink เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:30:05

ความคิดเห็นที่ 39 กำลังกลุ้มใจอยู่พอดีเลยค่ะ...พอดีว่าเราอยากหาอาชีพเสริมที่ทำอยู่ที่บ้านอยู่กับลูกได้ด้วยน่ะค่ะ เพราะว่าคงต้องออกจากงานเร็วนี้เพราะไม่มีใครดูลูกเวลาคุณย่าเค้าไม่อยู่ แล้วบริษัทเราเขาไม่อยากให้นำลูกไปด้วย เราก็เข้าใจเหตุผลของเขาค่ะ แต่ไม่มีใครเลี้ยงลูกให้เราได้เลยคงต้องลางาน 3 วัน ถ้าลางานช่วงนี้คงมีปัญหาคาใจกันแน่ๆอยู่แล้ว จึงตัดสินใจจะลาออกแต่ว่าไม่รู้จะทำงานอะไรที่บ้านดีค่ะ พอดีเจอกระทู้นี้(ซึ่งโดนใจเราอย่างมาก)เราก็อยากขายของทางเน็ตค่ะแต่ไม่รู้อะไรเลย รบกวนช่วยชี้แนะหน่อยนะคะ ปล.ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ กลุ้มใจจริงๆค่ะ T__T จากคุณ : pinnaree เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:48:39

ความคิดเห็นที่ 40 ทุกคนสู้ๆ นะคะ ปัญหาชีวิตมีกันได้ทุกคน อย่าไปจมกับมันมาก เราเป็นคนเลือกเองว่าจะทุกข์กับอดีตหรือจะสุขกับสิ่งที่กำลังจะทำต่อไป ไม่ว่าจะเจออะไร พยายามอย่าเศร้านานค่ะ สุดท้ายร้ายแรงแค่ไหนก็ต้องสู้ อย่าไปกลัว จากคุณ : ดินสอเปลี่ยนไส้ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:59:15

ความคิดเห็นที่ 41 เจ้าของกระทู้เก่งและเข้มแข็งมากค่ะ อ่านถึงตอนที่คุณสามีเจ้าของกระทู้นอกใจ ร้องไห้เลยค่ะ ชีวิตมันยากนะคะ ลูกผู้หญิงอย่างเรา ต้องอดทนทุกอย่าง...สู้ ๆ ค่ะ เราจะอ่านไว้เตือนใจ เราอยากเก่งแบบเจ้าของกระทู้บ้างค่ะ ตอนนี้เราสนใจเสื้อผ้ามือสองและตุ๊กตาจากญี่ปุ่นค่ะ สั่งซื้อทางเว็บไหนได้บ้างคะ หรือว่าต้องไปเลือกซื้อเองค่า จากคุณ : fantastic GiRL เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 13:13:16

ความคิดเห็นที่ 42 เก่งค่ะ ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้กับตัวเอง ยังไม่รู้เลยว่าจะไปทางไหนยังไง แต่ที่แน่ๆ คงจะจบกันไป จากคุณ : กะตุกอืด เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 15:27:02

ความคิดเห็นที่ 43 เก่งจัง ค่ะ...สวดยอด จากคุณ : นารี เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 16:20:56 A:119.160.212.160 X: TicketID:119530

ความคิดเห็นที่ 44 เริ่มจะสนใจเรื่องชีวิตมากกว่าเรื่องการเงินซะแล้ว นี่สิดราม่าแท้ๆไม่ใส่เครื่อง แปลกใจนิดๆที่ยังเอาสามีไว้อยู่..แต่อีกใจก็เข้าใจ ผู้หญิงรักคนจาก 0ไป100 จริงๆ จากคุณ : lARtZnolASt เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 19:44:46

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามาติดตามอีกรอบนะคะ จขกท เป็นคนมีสติดีค่ะ focus แต่เรื่องดีๆ กำหนดทิศทาง มันก็จะไปได้ดี ใช่ไหมคะ คุณเก่งมากค่ะ เรานะ ถ้าเจอเรื่องสามีแบบนี้ ไม่รู้เราจะทนกับใจเราได้มากแค่ไหน ยังไม่อยากคิดถึงเลยค่ะ เพราะเรื่องอื่นๆ เรารับได้ แต่เรื่องนี้ รับไม่ได้จริงๆ ค่ะ อยากเก่งให้ได้ซักเศษเสี้ยวของ จขกท มากๆ ไว้มีอะไร ขออนุญาตส่ง ข้อความหลังบ้านไปหา ไปปรึกษา จะได้ไหมคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 21:17:18

ความคิดเห็นที่ 46 อย่างกับพี่ที่ผมรู้จัก ทำงานที่ศรีราชาหรือเปล่าครับ จขกท จากคุณ : ต้วมเตี้ยมน้อย (ต้วมเตี้ยมน้อย) เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 22:02:46

ความคิดเห็นที่ 47 เข้ามาอ่านและให้กำลังใจ จขกท ครับผม จากคุณ : V_Accy เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 00:17:39

ความคิดเห็นที่ 48 จขกท. เก่งและมีกำลังใจดีมากเลยค่ะ นับถือจริงๆ จากคุณ : A~aey เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 02:00:36

ความคิดเห็นที่ 49 แวะมาทักทายนะคะ .. คุณ Dreams Catcher  หลังไมค์มาได้คะ .. แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะช่วยอะไรได้มากน้อยแค่ไหนนะคะ คุณ ต้วมเตี้ยมน้อย โลกมันกลมขนาดนั้นเลยหรอคะ .. อ่านในกระทู้แล้วคิดว่าน่าจะใช่หรือเปล่า ทำให้เรานึกถึงน้องคนหนึ่งเหมือนกันนะ แต่เราไม่ได้ทำที่ศรีราชานะ ถ้าใช่ น้องคนที่พี่เคยโทร.ไปร้องหม่ร้องไห้ให้ฟังหละก็ ตอนนี้ฉันสบายดีแล้วนะ ลองหลังไมค์มาคุยกันก็ได้คะ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 05:31:48

ความคิดเห็นที่ 50 มุมมองชีวิตคู่ สำหรับเราเปลี่ยนไปนานแล้วนะ (แต่ความรู้สึกยังเหมือนเดิม) เริ่มแรกรักมันตื่นเต้นใช่ไหมคะ มันจะคิดถึง ยิ้มได้ทั้งวัน (สำหรับเรานานมาก จนลางเลือนเต็มที ) นั่นอาจจะเป็นในวัยหนุ่มสาว ฉะนั้นน้องที่อยู่ในวัยนี้เก็บความทรงจำนั้นไว้ดี ๆ เมื่อเวลาเดินทางมากขึ้น ความรู้สึกตรงนั้นมันอาจจะเลือนลางก็ได้ สำหรับเรา การตัดสินใจเกือบทั้งหมดอยู่ที่อารมณ์ไม่ได้ โกธรไม๊ มากมายแบบบรรยายไม่ถูก ช่วงที่รับรู้แรก ๆ (นึกแล้วยังน้ำตาซึม..แต่เดี๋ยวจะปรับอารมณ์เข้าสู่โหมดปกติ) ขับรถไปทำงานร้องไห้ตลอด (น่าจะหลายเดือนอยู่) ย้ำคิดอยู่อย่างนั้น ทำไม ทำไม คำถามมากมายที่เหมือนจะโทษตัวเองว่าเราผิดตรงไหน กว่าจะได้คำตอบว่าจริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่เรานะที่ผิด ก็เกือบไปเหมือนกันนะ หลังลูกหลับ เราขับรถออกมาหลังหมู่บ้าน ร้องไห้ กรีดร้องอยู่ในรถ หายบ้าก็ขับรถกลับบ้าน ทุกอย่างอยู่ที่สติ เท่านั้นจริง ๆ สิ่งที่สำคัญคือลูก .. ลองถามความรู้สึกตัวเอง ว่าสำหรับลูกแล้ว พ่อจำเป็นมากน้อยแค่ไหน การที่เราจะแยกเขาออกจากกัน มันทำร้ายจิตใจลูกไม๊ คำถามอีกมากมายจะตามมาจากลูกสาวตัวน้อยจากการตัดสินใจของเรา "แม่จะเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับหนู" เราบอกกับลูกเสมอ วันนี้มาแนวเศร้าแฮ่ะ เริ่มจะดราม่าแล้ว น้ำตาไหลอีกแล้ว เปลี่ยนโหมดก่อนนะคะ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 05:45:17

ความคิดเห็นที่ 51 มาถึงความตั้งใจจริง ๆ ซะทีคะ ที่โปยไว้ (นั่งคิดดู..ว่าถูกห้องหรือเปล่าน๊า กระทู้ เราน่าจะไปชานเรือนหรือเปล่า) วันก่อนไป 7-11 เห็นหนังสือเล่มหนึ่ง อ่านไปหน่อยแล้วก็เข้าใจว่านี่แหละที่เคยอ่านเจอว่าเป็นอีกเส้นทางหนึ่งที่บางคนไม่นึกถึง หรือเพราะไกลตัว เรื่องของสะสม สำหรับเรา เราชอบสะสมเหรียญ ด้วยความที่จะเก็บไว้ให้ลูกดู กับส่วนตัวสวดมนต์ตลอด คาถาชินณบัญชร (เขียนถูกป่าวหว่า) เลยพลอยชอบเหรียญของหลวงปู่โตด้วย เวลาเหลือน้อยแล้วคะ ต้องเตรียมอาหารให้ลูกแล้ว เอารูป ของสะสมของเรามาใช้ชมคะ อาจจะดูแปลกสำหรับผู้หญิง แต่เราก็ศึกษาอยู่นะ เหมือนเป็นความรู้รอบตัว .. แล้วจะหาเวลาแวะมาใหม่นะคะ จากคุณ : Pingjks (princessping) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 06:02:29

ความคิดเห็นที่ 52 ขายเสื้อผ้าเด็กออนไลน์เหมือนกันค่ะ แต่คนละแนว ของเราโชคดีที่สามีเป็นคนลาออกจากงานมาอยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องค้าขายเราว่าคุณจขกทมีหัวทางด้านนี้อยู่แล้ว เปิดเว็บขายเหนื่อยและรายละเอียดเยอะมากก็จริง แต่เราว่ายังน้อยกว่าการมีหน้าร้าน (รึปล่าว) เพราะขายออนไลน์สามารถทำที่บ้านได้ และมีเวลาอยู่กับลูกเมื่อเค้าต้องการ (แต่ stock ของเต็มบ้านเลยเนี่ยและบางทีลูกค้าโทรมาตอนสี่ห้าทุ่ม เอ๊ะยังงัย ^^) เมื่อก่อนเราก็เคยออกไปขายตลาดนัด เหนื่อยมาก บางทีฝนตกก็ขาดทุนกันไป มีหน้าร้านออนไลน์ซักร้าน เลือกขายของที่ถนัดก่อนแล้วค่อยๆเพิ่มสินค้าอย่างอื่นไปด้วย ขายดีก็ต่อยอดไปหรือขยายร้านไปร้านที่สอง ขายไม่ดีก็ตัดออก ของเรางานประจำก็ยังทำอยู่ แล้วก็ยังมีร้านเสื้อผ้าเด็กออนไลน์ (เปิดมาเกือบสี่ปีแล้วค่ะ) ตอนนี้เกือบจะเป็นจับฉ่ายแล้วค่ะ มีเทียนหอมโลชั่น เนคไท เพื่อนอยากฝากขายอะไรก็เอามาลงโหมด การขายของที่เป็นของเฉพาะกลุ่ม(พระเครื่อง)ก็ดีค่ะ ถ้าเราสนใจและมีความสุขที่จะทำ เราขอเป็นกำลังใจให้นะคะทั้งเรื่องครอบครัว,ค้าขายและในทุกๆเรื่อง จากคุณ : อิ อิ อิ เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 11:17:04

ความคิดเห็นที่ 53 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ตอนแรกมีคำพูดมากมายที่อยากจะให้กำลังใจ แต่อ่านมาถึงท้ายนี้รู้แล้ว ว่าคุณเข้มแข็งมาก ..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบนโลกใบนี้เราจะสามาถรอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้ค่ะ จากคุณ : เออีไอโอยู เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 17:32:15

ความคิดเห็นที่ 54 เป็นเรื่องน่ายกย่องมากเลยค่ะ สำหรับ  จขกท เห็นแล้วเข้าใจชีวิตขึ้นมากเลย ชอบที่อดทนเพื่อลูกมาก นึกถึงแม่เราเลยที่เป็น single mom ทำทุกอย่างเพื่อเราและน้อง สร้างฐานะด้วยสองมือ จริงๆๆ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดี ที่นำมาแบ่งปันนะคะ จากคุณ : I know who am i เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 20:16:34

ความคิดเห็นที่ 55 จขกท เก่ง+เข้มแข็งมากมายค่ะ อยากได้ซักครึ่ง ตอนนี้เพิ่งคลอดน้องได้เดือนกว่าเอง เงินเดือนจากงานประจำก็น้อยนิด เมื่อเทียบกับภาระที่มีไม่สมดุลกันซะเลย นี่ก็เพิ่งไปรับของมากะว่าจะลองขายทางเน็ตดูบ้าง เผื่อจะมีรายได้เพิ่ม แอบคิดอยู่ว่า จะทำได้ดีแค่ไหน แต่ยังไงก็จะสู้เพื่อลูก+สามีและครอบครัวเราค่ะ เอารูปน้องมาแปะให้ดูค่ะ ยิ้มกันเข้าไว้นะคะ จากคุณ : แม่น้องทิกเกอร์_บ้านซื่อตรง เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 20:50:51

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ เป็นกำลังใจที่ดีเลยคะ รบกวนขอทราบเกี่ยวกับเสื้อผ้าเด็กมือสองของญี่ปุ่นด้วยคนคะ จากคุณ : การเดินทางของความรัก เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 22:33:41

ความคิดเห็นที่ 57 ได้อ่านเรื่องราวและประสบการณ์ชีวิตของเพื่อน ๆ แล้ว  ทำให้มีกำลังใจขึ้น หลังจากที่เมื่อไม่กี่วันก่อน จิตตกอย่างแรง   ชีวิตคนเราล้วนมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น  อยู่ที่ว่าเราจะทำใจยอมรับกับมันได้หรือไม่  หากเรามีสติ  เราก็สามารถที่จะผ่านวิฤตินั้นไปได้  ขอบคุณ คุณ จขกท.และเพื่อน ๆ  ที่นำประสบการณ์และเรื่องราวดี ๆ มาแบ่งปันกันค่ะ จากคุณ : ฉันจะมีความสุขทุกวัน เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 00:07:40

ความคิดเห็นที่ 58 เก่งมากค่ะ จิตใจคุณเข้มแข็งจริงๆ จากคุณ : เชื่อในถั่วงอกนะ เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 09:04:41

ความคิดเห็นที่ 59 เป็นกำลังใจให้ท่านจขกท.ครับ ... จากคุณ : ltf06 เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 10:07:51

ความคิดเห็นที่ 60 เข้ามาอ่านอย่างน้อยก็ 3 รอบแล้ว ดีใจที่คุนผ่านชีวิตครอบครัวมาได้ แต่เราเลือกที่จะแยกทางกัน กลายเป็น Single mom ลูกชาย 2 คนค่ะ เราเองก็ขายของทางเน็ต ไม่มีงานประจำทำเพราะเวลาไม่อำนวยที่จะไปทำงานประจำ สู้ ๆ ค่ะ พิมพ์ไม่ออกค่ะ จากคุณ : กัญจน์ญภา เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 10:09:33

ความคิดเห็นที่ 61 จขกท เก่งจังคะที่สามารถมีสติ ในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้ แถมยังคิดบวกอีกด้วย พออ่านประสบการณ์ จขกท แล้ว นึกถึงตัวเองมากเลยคะ น้องที่ office เขาส่งมาให้อ่านเพื่อเตือนสติเราด้วยคะ เพราะเรื่องของ จขกท ตรงกับเรามา สามีอยากให้ออกจากงานมาเลี้ยงลูก แต่เราก็ยังดึงดันไม่ออก แล้วเราก็ต้องมาเจอกับปัญหาชีวิตครั้งใหญ่ กับการที่สามี มีเมียน้อย บอกตรง ๆ เราเองก็ยังทุกใจ และคิดมากจนถึงตอนนี้อยากจะเดินผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายนี้ไป แต่ต่างตรงที่สามี จขกท แก้ไขตัวเองแล้ว แต่สำหรับเราไม่เลย แต่ยังดีที่เขาก็ยังดูแลครอบครัวและลูก ขอบคุณที่ตั้งกระทู้ อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจ และก็ได้รู้ว่ายังมีจนอีกไม่น้อยที่ต้องเจอปัญหา ถ้าเราสู้ และปล่อยวางมันลงบ้าง ทุกอย่างคงดีขึ้น ขอบคุณคะ จากคุณ : benjaluk_n (benjaluk_n) เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 10:56:24

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ดีดีนะคะ จากคุณ : Shine pure เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 11:23:53

ความคิดเห็นที่ 63 บางครั้งชีวิตครอบครัว มันก็ต้องอาศัยมากกว่า ความอดทน อีกนะคะ จากคุณ : roased เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 11:54:07

ความคิดเห็นที่ 64 จขกท เก่งมากเลยค่ะ  อาโปเองก้อขายของในเวบเหมือนกัน แต่ตังหายหมด เพราะชอบช๊อปเหลือเกิน  TT ปีนี้มีความตั้งใจจะดูแลลูกให้มากขึ้น+เก็บตังให้มั่นๆสักหน่อย(มีลูก 3 คน เลี้ยงเอง+ขายของไปด้วย) เวลาขายของ (นั่งดูของยั่วยวนทั้งวัน ของขายได้ไม่ได้บ้าง) ก้อจะจัดเวลาซะใหม่ บางครั้ง บางทีขายของไม่ได้ อารมณ์เสียใส่สามีก้อมี คิดๆก้อกลัวที่จะเสียเค้าไปเหมือนกัน ได้อ่านทู้นี้แล้ว มีสติและกำลังใจมากมายเลยค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 54 00:44:45 จากคุณ : ar_bowl เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 00:41:45

ความคิดเห็นที่ 65 รออ่านครับ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน ได้ข้อคิด มากขึ้นครับสำหรับเรื่องชีวิตคู่ จากคุณ : oดินสอน้อยo เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 15:05:16