|
; ขอบอกเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมของตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครับ (ต่อยอดจาก คห.ที่ 30) , ขอท้าวความตั้งแต่สมัยเรียนนะครับ เนื่องจากผมเป็นคนหน้าตาดีพอสมควร ตอนเรียนมหาลัย ก็มีน้องๆ ตั้งแฟนคลับให้ แต่ผมก็ไม่สนใจ ใครดีกับผม ผมก็ดีด้วย แต่ผมดีกับทุกคนเท่าๆ กัน ไม่ได้ให้ความสนใจใครเป็นพิเศษ , แต่หลายๆ ครั้ง (เกือบทุกครั้ง) เวลาที่ผมสนิทกับรุ่นน้อง หรือเพื่อนผู้หญิงคนไหน ทุกคนที่ผมสนิทด้วย หรือคุยเล่นๆ แบบเป็นกันเองด้วย จะคิดกับผมมากกว่าคำว่ารุ่นพี่ หรือเพื่อนทุกครั้ง ขนาดผมเคยพูดให้รุ่นน้องผู้หญิงฟังขำๆ ว่าใครสนิทกับผมแล้ว จะคิดกับผมเกินกว่าคำว่าเพื่อนทุกครั้ง สุดท้ายรุ่นน้องคนที่ว่า ก็ยังคิดกับผมเกินคำว่าเพื่อนอีก และยังแซวผมที่เล่นทีจริงว่า ถ้าผมจะแต่งงานต้องรอให้เขาหาแฟนให้ได้ และแต่งไปก่อนผมถึงแต่งได้ (ตอนนี้เขาก็แต่งไปแล้วครับ ^^) ทำเอาในปัจจุบันนี้ ผมยังต้องวางตัวห่างๆ และทำตัวเป็นคนนิ่งๆ ไม่คุย หรือหยอกล้อกับลูกน้องผู้หญิง หรือเพื่อนหญิงคนอื่นๆ ที่อายุใกล้ๆ กันในที่ทำงานเลย -_-, จนมีหลายๆ คนบอกว่าผมดูเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง, แต่ถึงขนาดนี้แล้ว ก็ยังมีผู้หญิงเริ่มรุกผมก่อนเป็นช่วงๆ -_- ; จนผมทำงานที่ปัจจุบัน มีรุ่นพี่ผู้หญิงเพื่อนร่วมงาน ก็มีครอบครัวแล้วนะครับ มาคุยกับผม (เนื่องจากเพื่อนรุ่นผมคนนึง เคยทำงานกับเขามาก่อน) ซึ่งคนส่วนใหญ่จะไม่กล้าตีซี้กับผมมาก เพราะที่ทำงานผมจะวางบุคลิกค่อนข้างนิ่ง และจริงจังเวลาทำงาน, ด้วยนิสัยผมถ้าใครคุย หรือขอคำปรึกษา ผมจะไม่ค่อยปฏิเสธ ถ้าใครดี ผมก็ดีด้วย, เค้าก็มาขอคำปรึกษาแล้วก็เล่าเรื่องปัญหาครอบครัว ผมก็ให้คำแนะนำ และแก้ไขไปตามสมควร แต่ถ้าเค้าชวนไปเที่ยว ถ้าไม่ไปกันหลายๆ คน ผมก็ไม่ไป เพราะคิดว่ามันอาจมีปัญหาตามหลังได้, เค้าก็ย้ำเสมอว่า เค้าไม่คิดอะไรเกินเลย แต่ผมมองมุมที่ว่าบางครั้งเราก็ต้องดูความเหมาะสมด้วย เพราะคนในสังคมหลายๆ คนเขาไม่ได้คิดเหมือนกันหมด , จนวันหนึ่งก็เกิดเรื่องจนได้ เพราะมีลูกน้องผมที่เป็นสาวโสดพูดจาค่อนข้างแรงใส่รุ่นพี่คนนี้ ตอนที่คุยกับผม, โดยส่วนตัว ผมก็คิดว่าเขาใช้คำพูดไม่เหมาะสม แต่ผมไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่, แต่หลังจากนั้น เรื่องไม่จบ เพราะรุ่นพี่คนนี้ไปเถียงกับลูกน้องผมอีกทีหลังเนื่องจากโกรธ กิริยาที่ลูกน้องผมพูด แล้วรุ่นพี่ก็เอาเรื่องที่ทะเลาะกับลูกน้องผมไปเล่าให้แฟนของเค้าฟัง เรื่องเลยไปถึงฝ่่ายบุคคล ก็เป็นเรื่องเป็นราวกันไป , แล้วรุ่นพี่ก็มาบอกผมว่า ลูกน้องผมต้องคิดกับผมมากกว่าเจ้านาย กับลูกน้องแน่ ผมต้องระวังการวางตัวด้วย -_-, ผมก็ไม่ได้เถียงอะไร แต่ก็บอกไปว่าแค่นี้ ไอ้บุคลิกที่ทำอยู่ที่ทำงาน พวกเด็กๆ ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาพูดเล่นหัวด้วยแล้ว แค่ผมมองดุๆ หน่อย เขาก็จะวิ่งหนีผมกันหมดแล้ว, แต่ผมก็บอกเขาไปตรงๆ ว่าผมก็ยังต้องสนิท และพูดคุยกับลูกน้องทุกคนเหมือนๆ เดิม เพราะยังต้องสร้าง bonding ในการทำงานด้วย ; สุดท้ายจากเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น ก็เล่นเอาผมงงๆ ว่าตูก็อยู่ของตูดีๆ ดันมีคนทะเลาะกัน แล้วเอาผมไปเป็นชนวนอีก, ขนาดพยายามป้องกันเต็มที่แล้ว ก็ยังเกิดเรื่อง แต่ก็ทำใจครับ เพราะเคยเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องปวดหัวจากเรื่องผู้หญิงมาหลายรอบแล้ว T^T PS. แต่ตลอดการทำงานที่ผ่านมาผมไม่เคยถูกว่า หรือถูกตำหนิเรื่องความสัมพันธ์เรื่องชายหญิงในที่ทำงาน หรือเคยเสียประวัติด้านนี้มาก่อนนะครับ จะมีก็แต่เรื่องปวดหัวอย่างที่กล่าวมาข้างต้น ; ผมเลยอยากขอความเห็นครับ :- 1. ผมยังควรคุยกับรุ่นพี่เหมือนเดิมมั้ยครับ หรือควรวางระยะห่างมากขึ้น เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้อีกในอนาคต ? 2. การให้ลูกน้องโทรศัพท์ ปรึกษาเรื่องงาน นอกเวลางาน เป็นการให้ความสนิทสนมเกินควรกับลูกน้องมั้ยครับ ? (รุ่นพี่ comment ว่า ถ้าเราคุยกับลูกน้อง นอกเวลางาน จะทำให้เขาคิดเกินกว่าเพื่อนร่วมงานได้; แต่ผมขอยืนยันว่าผมคุยเฉพาะเรื่องงานที่จำเป็น และถ้าไม่เร่งด่วน ผมก็จะบอกตรงๆ รอคุยในเวลางาน หรือในที่ประชุมครับ) 3. การวางตัวในที่ทำงานขนาดไหนที่เรียกว่าใกล้ชิดเกินไป หรือขนาดไหนที่เรียกว่าทำตัวห่างเหินเกินไปครับ ? (ถ้ายกตัวอย่างให้ได้จะเป็นพระคุณมากครับ ^^)
จากคุณ |
:
หนุ่มเมืองกรุง (ณ ปัจจุบัน)
|
เขียนเมื่อ |
:
30 เม.ย. 54 15:43:14
A:58.8.26.205 X: TicketID:315462
|
|
|
|
|