ความคิดเห็นที่ 1 งานธนาคารของคุณแม่ ณ ตอนนั้นรายได้อยู่ที่ประมาณ 40k คุณแม่เป็นคนใช้จ่ายอย่างระมัดระวัง ไม่ฟู่ฟ่า ไม่แต่งตัวอะไรมากนัก แค่ดูดีก็พอแล้ว แต่มาพลาดกับเรื่องคุณพ่ออีกครับ พ่ออยากได้บ้านใหม่เพราะมีปัญหากับคุณยายที่บ้าน(เหมือนละครน้ำเน่ามากเลยครับ ด่าทอกันได้ทุกวัน) เลยดึงดันที่จะไปดาวน์บ้านใหม่ คุณพ่อมีนิสัยถ้าไม่ได้ดั่งใจก็จะฮึดฮัด หงุดหงิด อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ กับคุณแม่ ซึ่งคุณแม่ก็จะยอมทุกครั้งด้วยการ "ให้เงิน" (จุดนี้คุณพ่อรู้ดีครับ ใช้ทุกครั้ง ได้ทุกครั้ง) แล้วบอกว่าถ้าทำงานๆ หนึ่งได้สำเร็จจะคืนเงินให้ สรุปคุณแม่ทั้งกดเงินสดจากบัตรเครดิต เอาเงินลูกทั้ง 3 ที่เก็บไว้ในบัญชี(ของผมมี 100k แน่ะ TOT) รวบรวมจากนู่น นี่ นั่น เพื่อให้คุณพ่อมีบ้านหลังใหม่อยู่ "คนเดียว" แต่แล้วก็ไปไม่รอดครับ จะกี่งานๆ ก็ไม่สำเร็จสักที จนบ้านหลังนั้นโดนยึด ส่วนคุณแม่ก็ติดหนี้ท่วมท้นไปหมด บ้าน รถ บัตรเครดิต(หลายใบซะด้วย) แล้วสิ่งที่ทำให้คนสิ้นเนื้อประดาตัวได้ ก็คือ "ดอกเบี้ย" นั่นเอง ยิ่งผ่านไปๆ มันก็ยิ่งทับถม แม่ชำระเงินขั้นต่ำของธนาคาร A 20k กดเป็นเงินสดกลับมาได้ 15k ไปชำรธนาคาร B แล้วกดออกมาอีกไปชำระธนาคาร C ฯลฯ จากคุณ : องค์ชายแห่งชิลลา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:38:03

ความคิดเห็นที่ 2 ปัจจุบันนี้คุณแม่ได้เป็นผู้จัดการสาขา แต่ต้องไปประจำที่ต่างจังหวัด ตอนนี้ได้เงินเดือน 90k แต่ขอโทษครับ เวลาเรียก statement มาทีนึง มันฟ้องเลยว่ามีหนี้สิน 280% เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาที่โบนัสออก มีแต่คนดีใจว่าจะเอาโบนัสไปทำอะไรบ้าง แต่แม่ผมยังคิดไม่ตกเลย จ่ายบัตรเครดิต คืนเพื่อน จ่ายเงินกู้ โน่น นี่ นั่น หมดเกลี้ยงเลย ส่วนคุณพ่อไม่ได้ทำงานแล้วครับ รับส่งคุณแม่กับน้องคนที่ 3 ที่ตจว.เท่านั้น (ทางกรุงเทพฯ ผมอยู่กับคุณยาย และน้องคนที่ 2) เรื่องจะขอความช่วยเหลือจากญาติคนอื่นๆ นี่ก็เป็นไปไม่ได้เลยครับ เพราะทุกคนก็ล้มกันหมด TOT คุณยายได้บำนาญจากคุณตาที่เสียไปนานแล้ว ก็เอาเงินเหล่านั้นไปแบ่งให้ลูกคนอื่นๆ (ลุง 2 ป้า 2 ลูกพี่ลูกน้อง เยอะมาก) หลายครั้งที่ผมต้องโอนเงินของคุณยายให้ลุงๆ ป้าๆ ผมก็แอบคิดนะครับว่า ไม่สงสารแม่เขาบ้างเหรอไงที่แม่ไม่มีจะกินเพราะต้องส่งให้พวกเขา แต่พอมานึกถึงอดีต เมื่อผมยังอยู่อนุบาล คุณลุงคุณป้ายังมีงานการดีๆ ทำ ตอนนั้นผมเป็นลูกและหลานคนแรก ทุกคนเลยเห่อ ขออะไร อยากให้อะไร พวกท่านก็ซื้อให้หมด พอเรานึกถึงสิ่งต่างๆ ในตอนนั้นก้ดกรธไม่ลงครับ คนเรามันล้มกันได้(แต่ทำไมต้องล้มกันหมดอย่างนี้ TOT) จากคุณ : องค์ชายแห่งชิลลา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:46:16

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนตัวผมเองก็ขอทุนกับมหาวิทยาลัย ได้ทุนค่าเล่าเรียนปีละ 1 เทอม (อีก 1 เทอมแม่ทำเรื่องเบิกได้) กับทำงานพิเศษที่คณะ ได้ชม.ละ 50 เฉลี่ยเดือนนึงก็ 3000 บ. แต่ก็ใช้แค่ในส่วนของตัวเองนี่แหละ แม่ก็ไม่ได้ส่ง อาจจะให้น้อง ให้ยายบ้างแต่ก็ไม่มาก) กับการประกวดเขียนเรื่องสั้นต่างๆ ได้เงินมาบ้างประปราย(ตอนนี้กำลังเขียนนิยายส่งสนพ.อยู่ แค่คงอีกสักระยะ) จากคุณ : องค์ชายแห่งชิลลา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:49:00

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจให้ครับสู้ๆ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:49:26

ความคิดเห็นที่ 5 จากที่กล่าวมานี้ แม้จะยังไม่ทั้งหมด(ถ้าทั้งหมดจริงๆ ทั้งเรื่องน้องคลอดก่อนกำหนด ปัญหาระหว่างคุณพ่อ-คุณยาย ศาสนาพุทธ-อิสลาม(พ่ออิสลามครับ) ผมว่าเขียนเป็นมหากาพย์ไตรภาคของครอบครัวๆ นึงได้เลย เยอะมาก) ซึ่งจากจุดนี้ ผมกับคุณแม่ ควรจะตั้งต้นยังไง และจัดการกับสภาวะการเงินของบ้านอย่างไรดีครับ(เรื่องปัยหาครอบครัวคงต้องปล่อยไปก่อน เพราะหากมีเงิน ทั้งพ่อและยาย คงหยุดป่วนกันได้มากกว่านี้) ขอบคุณทุกๆ ท่านที่รับฟังนะครับ จากคุณ : องค์ชายแห่งชิลลา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:51:48

ความคิดเห็นที่ 6 ให้ GIVE เป็นกำลังใจครับ สู้ๆ จากคุณ : treser[*_-] เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:52:33

ความคิดเห็นที่ 7 มีความเข้าใจปัญหา และช่วยเหลือครอบครัวได้เป็นอย่างดี ยกย่องครับ ปัญหาคุณรู้อยู่แล้วอยู่ที่คุณพ่อคุณล่ะครับ คือความอดทนน้อยไปนิดและทำอะไรไม่รอบคอบ ส่วนคุณแม่คุณน่าจะต้องระมัดระวังกว่านี้ คือเล่นกดเงินสดจากบัตรทั้งที่รู้ว่าดอกมันมหาโหดเลยนะนั่น การซื้อบ้านสักหลัง ทุกคนอยากมีครับ แต่ก้อต้องระมัดระวัง เพราะหลายต่อหลายคนก้อโดนยึดบ้านเพราะสาเหตุง่ายๆ คือ คิดว่าผ่อนไหว แต่พอผ่อนไปสัก 6 เดือนถึงหนึ่งปี เริ่มบวกดอกเบี้ยและ MLR ก้อเริ่มหนักขึ้นมากโขเลยล่ะครับ จุดนี้คุณแก้ปัญหาได้เพียง คุณทำงานหาเงินโดยคุณไม่เป็นภาระของแม่คุณเพิ่มถือว่าน่ายกย่องแล้วครับ ส่วนการปก้ปัญหาจริงๆ พ่อและแม่คุณน่าจะต้องร่วมมือช่วยกันแก้ไขครับ จากคุณ : E20PBO เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 17:24:02

ความคิดเห็นที่ 8 ขอชื่นชม จขกท มากคะ มีความรับผิดชอบดีมาก ทั้งเรื่องการเรียน ครอบครัว และตัวเอง เป็นกำลังใจให้นะคะน้อง สู้ๆคะ จากคุณ : กระจ่างเนตร เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 18:08:39

ความคิดเห็นที่ 9 ล้มได้ก็ลุกขึ้นมาได้ ฟ้าหลังฝนยังมีครับ น้อง ความผิดพลาดถือเป็นประสบการณ์ที่ดี เราจะได้เห็นคุณค่าของเงินทุกบาททุกสตางค์ก็ตอนนี้ล่ะครับ จากคุณ : phochanart (phochanart) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 18:15:40

ความคิดเห็นที่ 10 แค่แนะนำนะคะ เราก็ไม่ได้มีประสบการณ์ทางด้านการบริหารการเงินอะไรหรอก แต่เคยเจอกับตัวเอง ประมาณว่าทำบัตรเสริมให้เพื่อนสนิทแล้วเขาเอาไปกดใช้แล้วหนี ยอดรวมทุกสิ่งอย่างแล้วประมาณ 2 หมื่นต้นๆ ซึ่งเราเองก็เงินเดือนไม่มากและไม่เพียงพอที่จะไปใช้หนี้ของเพื่อน ช่วงแรกๆ เราก็พยายามพูดคุยกับธ.แต่เขาก็ไม่ยอมเพราะถือว่าเราเป็นบัตรหลัก เราเลยไม่จ่ายสะเลย (ติด black list) บ.ทวงหนี้ก็ทวงทุกวัน คิดไปมาเรายังไม่มีบ้านไม่มีรถ จะทำอะไรก็คงลำบาก เลยตัดใจลองคุยกับทางบ.ทวงหนี้และธ. (เราคิดว่าทางธ.คงตัดเราเป็นหนี้เน่าไปแล้ว) ซึ่งเขาก็ให้เราจ่ายประมาณ 50 % ของยอด และออกหนังสือการไม่มีหนี้สินต่อกันให้เรา น่าจะไม่เกิน 1 ปี black list เราก็หมดไปคะ ลองดูนะคะ เผื่อ case study นี้จะมีประโยชน์บ้าง เป็นกำลังใจให้คะ สู้ๆๆ จากคุณ : recy devils เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 18:27:38

ความคิดเห็นที่ 11 บ้านเราคล้ายๆคุณ  พ่อเป็นใหญ่ในบ้าน  อยากทำอะไรก็โวยวายๆ เสียงดัง ส่วนมากแม่จะคล้อยตามซะหมด  สมัยก่อนพ่อทำธุรกิจค่ะ มีเงิน มีรถยุโรปขับและบ้านมีรถเกินจำนวนคน  มีตึกให้คนเช่า  ต่อมาธุรกิจล้มสมัยปี 40 ตอนนั้นเราเรียนม. 3 ค่ะ  ส่วนแม่รับราชการ งานที่เงินเดือนน้อย แต่มั่นคงและสวัสดิการมากมาย เนื่องจากตอนนั้นค่าเงินบาทพุ่งกระชูด บ้านเราเป็นหนี้ท่วมหัว ชนิดที่ว่าพ่อต้องหนีหนี้ออกจากบ้านไปกลบดานอยู่ทีอื่นเลย  แม่เรารับภาระหนัก เจ้าหนี้มาตามทวงตามด่าถึงบ้าน  บางคนอยู่ต่างประเทศก็โทรมาหาได้ทุกวี่ทุกวัน ช่วงนั้นบ้านเราหวาดผวามากกับการรับโทรศัทพ์ ถ้าถามถึงช่วงเวลานั้นว่าจนขนาดไหน จำได้ว่านั่งรถเมล์ไปเรียน ขึ้นได้แต่รถเมล์เขียวกระป๋องคันเล็กๆ จะนั่งรถเมล์แดงซึ่งแพงกว่าก็ไม่ได้เพราะไม่งั้นวันนั้นจะไม่มีตังกินอะไร บางวันไม่มีตังซักบาทเดียวก็หยุดเรียนมันไป   แต่ตลอดเวลามาบ้านเราโชคดีอย่าง พี่น้องฝ่ายพ่อรักกันมาก อาๆช่วยกันจ่ายค่าเทอมให้เราและให้ค่าขนม(แบบพออยู่พอกินจริงๆเพราะอาๆก็ไม่ได้รวย  เงินที่ได้มาเทียบกันไม่ได้อย่างสมัยก่อนแต่มันก็มีค่ามาก)   หนี้ทั้งหมดแม่เราทยอยจ่ายด้วยเงินเดือนข้าราชการ แม่เป็นอาจารย์ จะมีเงินเดือน ค่าสอนภาคพิเศษ ค่าประจำตำแหน่งต่างๆ หลายหมื่นอยู่ค่ะ ทยอยจ่ายหลายปีมากจนเราเข้ามหาลัยหนี้ก็ค่อยๆลดแต่ไม่หมดนะคะ  ตอนนั้นพ่อเริ่มทำธุรกิจใหม่อีก เงินที่ได้มา ไม่ได้มาช่วยแม่จ่ายหนี้ พ่อเราเป็นคนจมไม่ลงค่ะ  ได้เงินมาซักก้อนก็เอาไปซื้อรถ ซื้อโน้นซื้อนี้  พอจ่ายไม่ทันก็ขายวนเวียนอยู่แบบนี้  รถบางคันแม่เราก็เซ็นค้ำประกันให้ด้วย  พอพ่อไม่จ่าย แม่เราก็ต้องจ่ายอยู่แบบนี้ หนี้ไม่หมดซะที เดือนๆหนึ่งได้มาหลายหมื่นใช้หนี้หมดเหลือซื้อกับข้าวไม่กี่พัน คือต้องประหยัดมากๆเพราะกินกันทั้งบ้าน    ถ้าถามว่าแก้ปัญหายังไงเรื่องที่พ่อชอบสร้างภาระ แล้วแม่ก็ตามใจพ่อเสมอๆ บอกตรงๆตอนนี้ยังคิดไม่ออก เพราะพ่อก็เป็นแบบนี้มาตลอด  ส่วนแม่ก็ยอมพ่อทุกครั้ง ถึงขนาดกลัวเราโกรธ ไปเซ็นโน้นนี่นั่นแต่ไม่บอก พอเรื่องแดงมีหนังสือทวงหนี้ถึงได้รู้กัน  แต่เผอิญเรื่องร้ายกลับเป็นเรื่องดีเมื่อแม่หมุนเงินไม่ทัน ติดเครดิตบูโร ทำให้เซ็นกู้หรือค้ำไม่ได้อีก เราดีใจนะที่แม่ติดแบลคลิส  จะได้ไม่มีหนี้เพิ่มขึ้น  ส่วนเรากับพี่ๆน้องๆก็ตั้งใจเรียนหนังสือให้จบและทำงานค่ะ  ตอนนี้ที่บ้านดีขึ้นมากเพราะลูกสองคนเรียนจบแล้ว เหลือน้องคนสุดท้องที่เรียนมหาลัยอยู่  พ่อทำธุรกรรมทางการเงินไม่ได้เพราะล้มละลาย(ใครว่าไม่ดี แต่เราดีใจเอามากๆ)  ส่วนแม่ติดแบลคลิส(ดีใจอีกเช่นกัน)  ส่วนเราในฐานะลูกก็ดูแลพ่อแม่ค่ะ  ถึงยังไงเราก็รักเค้ามาก  เค้าเลี้ยงดูเรามา เราจะไม่เคยให้เงินก้อนแก่พ่อ จะต้องทยอยๆให้ เพราะรู้ว่าถ้าให้เงินก่อน วันเดียวจะหมด เรียกว่ารู้นิสัยพ่อแม่ตัวเองแล้วปรับที่เราเองนี่แหละ  ส่วนอาๆที่เคยจ่ายเงินค่าเทอมเรากับพี่น้อง เราไม่เคยลืมพระคุณเลย บอกตรงๆรักเหมือนพ่อเหมือนแม่  เงินที่เค้าให้อาจจะไม่มาก แต่พระคุณที่เค้ามีในยามนั้นมันพูดไม่ถูกเพราะตอนนั้นเราลำบากมากจริงๆ  ตอนนี้ก็สนิทกับอาๆค่ะ รักมาก ดูแลกันเสมอ อยากเป็นกำลังใจให้ จขกท. อยากบอกว่าเวลาที่ยากลำบากแบบนี้ เราต้องผ่านมาให้ได้ ถ้ามันแย่ให้นึกว่าก็มันแย่ขนาดนี้แล้ว คงไม่มีอะไรที่แย่มากไปกว่านี้  คนอื่นทนได้เราก็ต้องทนได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Loma Loma เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 18:28:27

ความคิดเห็นที่ 12 ผมว่าต้องจัดการเรื่องหนี้บัตรต่างๆก่อน ลองคุยกับทางธนาคารดูว่าปรับโครงสร้างหนี้ได้ไหม ไม่งั้นคุณจะตั้งตัวไม่ได้สักที มีเท่าไหรจ่ายดอกหมด จากคุณ : ชินเอมอนซัง เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 20:17:51

ความคิดเห็นที่ 13 อายุแค่นี้รู้จักรับผิดชอบเกินตัว สู้ต่อไปครับ จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 20:47:37

ความคิดเห็นที่ 14 จขกท ขอชมที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินตัวครับ คุณช่วยได้ด้วยการไม่ทำตัวให้เป็นภาระของพ่อแม่ อาจลองหางานพิเศษอื่นทำดูด้วยครับ เช่นสอนพิเศษเด็ก งานเซเว่น ส่วนเรื่องคุณแม่  ลองบอกให้ท่านทำใจ ปล่อยหนี้เสีย ติดบูโร เพื่อจะได้ไม่เกิดหนี้ใหม่ และเข้ากระบวนการประนอมหนี้ หนี้บัตรเครดิตมันพอกตัวเร็วมากครับ จากคุณ : Wobbegong เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 22:06:33

ความคิดเห็นที่ 15 ผมมองเห็นอนาคตของจขกท.ว่าท่าจะรุ่งนะ อาจเป็นนักเขียนบทความ สารคดี นสพ.หรือนักประพันธ์ได้ คงชอบอ่านนิยาย(ดูจากชื่อ Login) ปัญหาของพ่อแม่ คุณทำได้ดีแล้ว พยายามให้กำลังใจคุณแม่ให้สุดๆเลย ผมว่าท่านทนอยู่มาได้เพราะมีกำลังใจจากลูกๆครับ จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 22:16:32

ความคิดเห็นที่ 16 ลองตาม คห.11 ค่ะ จากคุณ : 234 เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 00:25:19 A:125.24.58.5 X: TicketID:288777

ความคิดเห็นที่ 17 พี่ขอปรบมือให้ดังๆ เลยค่ะ ขอชื่นชมจากใจ น้องเป็นคนดี คิดดี ตั้งใจทำดีต่อบุพการี บุญกุศลจะหนุนนำในภายหน้าแน่นอนค่ะ ครอบครัวพี่ก็เคยประสบกับเหตุการณ์ตอนปี 40 พ่อแม่ตกงานทั้งคู่ อยู่กันมาได้ตลอดรอดฝั่งเพราะบัตรเครดิต 2 ใบ กับเงินเก็บของแม่ กดบัตรนี้ ไปจ่ายอีกบัตรกันอยู่ 2 ปี จนพี่เรียนจบปวส. ได้งานทำ เข้าใจมากๆ ดอกเบี้ยบัตรเครดิตทำให้เราเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา จ่ายเงินต้น ตัดเป็นดอกเบี้ยเกือบหมด แล้วอีกกี่ชาติจะหมดหนี้ ยิ่งยังหยุดใช้มันไม่ได้ ก็ยิ่งพอกทั้งหนี้เก่าและหนี้ใหม่ วนไปเหมือนงูกินหาง มันเป็นความทุกข์ในหัวใจที่สุดแล้ว สำหรับการต้องเป็นหนี้นะค่ะ ทุกวันนี้พี่ขยาด เพราะเห็นตัวอย่างที่เกิดขึ้นในอดีต ไม่จำเป็นจริงๆ เช่น ซื้อบ้าน รถ พี่จะไม่ก่อหนี้ให้ตัวเองเลยค่ะ พี่เคยมีรุ่นพี่ หน้าที่การงานดี แต่เขามีหนี้บัตรเครดิตเยอะมากๆ จนวันหนึ่งเมื่อเขารู้ตัวว่าไม่ไหวแล้ว เขา List ออกมาเลยว่าเป็นหนี้ที่ไหนบ้าง เท่าไหร่ แล้วเขาไปเจรจากับเจ้าหนี้ ซึ่งบางแห่งก็ระงับบัตรไป และให้ผ่อนจ่ายเป็นงวด ตัดดอกเบี้ยน้อยลง คือ พี่คนนี้แกบอกว่าถ้าไม่ช่วยแกก็ให้ไปฟ้องเอา พี่รู้ว่าคุณแม่ของน้องท่านทำงานธนาคาร ต้องรู้ดีว่าควรจะทำยังไงนะค่ะ อยู่ที่่ว่าท่านจะลงมือหรือเปล่า หรือจะต้องจำทนอยู่ในวังวนแห่งหนี้ต่อไป จนกว่าจะตายกันไปข้าง ลองเสริช์คำว่า ชมรมคนเป็นหนี้บัตรเครดิต ในอากู๋นะค่ะ น่าจะมีคำแนะนำดีๆ ให้น้องสบายใจขึ้นค่ะ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะค่ะ ขอให้นิยายที่เขียนได้พิมพ์ไวๆ ออกแล้วก็บอกกันบ้าง จะได้อุดหนุนนะค่ะ จากคุณ : สกุลลัน (สกุลลัน) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 02:33:40

ความคิดเห็นที่ 18 กำลังประสบค่ะ ที่จริงบริษัทนั้นมันเป็นของเจ้านายเก่าพ่อน่ะ แล้วเขาไม่มีทุนทำต่อ ก็เลยให้พ่อบริหารแทนมานานแล้ว ตอนแรกนึกว่าแบงค์จะมาtake over แต่คือทางแบงค์ให้พ่อเราบริหารต่อไป ไม่รู้จะยืดไปได้แค่ไหน เป็นห่วงมากๆ เราก็อยากเรียนจบเร็วๆเลยเกิน ส่วนตัวตอนนี้ก็พยามช่วยทำงานเล็กๆน้อยอีกแรง จากคุณ : Much the same เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 02:58:46

ความคิดเห็นที่ 19 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ยัยม่ำ เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 06:37:40

ความคิดเห็นที่ 20 สู้ๆ ครับ คนไม่ยอมแพ้จะได้พบกับชัยชนะครับ ลองหางานพิเศษเพิ่มเติมดูครับ เช่นขายของในเน็ท ลองดูครับ จากคุณ : playboyrama เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 08:14:05

ความคิดเห็นที่ 21 เอาอย่างคุณแม่ค่ะ อย่ายอมแพ้นะคะ ชีวิตคล้ายๆบ้านเราเลย เมื่อสิบปีก่อน พ่อเราลาออกจากราชการเพื่อมาร่วมทำธุรกิจกับเพื่อน แต่ก็ไปไม่รอด แม่เราก็เป็นข้าราชการเงินเดือนหมื่นกว่าๆเลี้ยง 4 ชีวิต พ่อแม่เราน้อง ดีหน่อยที่เราสอบเข้าม.รัฐและกู้ยืมเรียนได้ จึงผ่อนภาระให้แม่ได้บ้าง ทุกครั้งที่แม่กู้สวัสดิการมาได้หลักแสน พ่อก็จะขอไปลงทุน กี่ครั้งๆก็เป็นการพอกพูนหนี้สินให้แม่ เราเข้าใจนะว่าพ่อพยายามจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี (นึกถึงธีร์ในลัดดาแลนด์) จนต้องเริ่มพูดคุยว่าพ่อน่าจะพอได้แล้ว ลูกๆก็มีงานทำ ไม่ต้องลงทุนอะไรอีก พ่อก็ยอมรับที่จะอยู่เฉยๆ ตอนนี้ก็มีหน้าที่ขับรถไปรับส่งแม่ แล้วก็ทำธุระต่างๆให้ก็พอ สำหรับเรา พ่อเป็นอย่างทุกวันนี้ก็พอใจแล้ว ไม่ได้คาดหวังให้เป็นอย่างพ่อคนอื่นๆ หลายอย่างที่ผ่านมาทำให้เรากลัวชีวิตคู่ไปเลย เรายอมรับว่ามีกำแพงกับผู้ชายที่จะเข้ามาทำความรู้จักเลยแหละ ผู้ชายเวลาล้มเหลว จะยิ่งทำยิ่งทุ่มกับมันให้มากกว่าเดิม ถ้ามองความผิดพลาดครั้งแรกออก และทำครั้งใหม่อย่างมีแบบแผนก็จะสำเร็จ แต่ถ้าใครมุทะลุก็จะเจอความล้มเหลวซ้ำซาก ส่วนผู้หญิงเมื่อเจอความล้มเหลวจะหยุด และไม่ไปแตะต้องสิ่งนั้นอีก เห็นความใจร้อนของคุณพ่อทำให้เกิดอะไรบ้าง เมื่อมีอารมณ์ก็ต้องพยายามใจเย็นให้ได้ เห็นความอดทนของคุณแม่ ที่ประคับประคองครอบครัวมาได้ เมื่อเจออุปสรรคก็ขอให้อดทนอย่างท่านนะคะ จากคุณ : ณดี เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 09:43:16 A:58.8.107.205 X: TicketID:215804

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ สำหรับกำลังใจ เมื่อวาน เราเหนื่อยท้อกับปัญหาที่เจอ วันนี้  การอดทน ฝ่าฟัน ของคุณและแม่คุณ ทำให้เรามีกำลังใจ คนอื่นหนัก คนอื่นแย่กว่าเรา เค้ายังสู้ ขอบคุณจริงๆ - เรื่องหนี้บัตรเครดิต ขอให้อดทนวันนี้อ่านประกาศของ กระทรวงการคลัง จะให้ ธนาคารออมสิน+กรุงไทย รับโอนหนี้บัตรเครดิตไปเป็น หนี้สินระยะยาว  ทำให้เรายอดชำระรายเดือนน้อยลง คุณรีบให้คุณแม่หารายละเอียดและ โอนหนี้ไปเป็นหนี้ที่เดียว เราเข้าใจคุณแม่คุณ ที่ต้องแบกรับ "เครดิตไม่ดี ทั้งที่ตัวเองทำงานธนาคาร" สู้สู้นะค่ะ  หน้าตา หัวโขน มันเป็นเพียงสิ่งที่เรายึดติด จากคุณ : boublekao เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 09:46:19

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกคนมากเลยนะครับ คุณแม่พูดเสมอ(เคยทะเลาะกับพ่อบ่อยครั้งมาก) แล้วมักจะจบลงที่คำว่า "ผู้ชายที่ไม่เชื่อคำห้ามของผู้หญิง ไม่เจริญสักคน" ผมลองเทียบพ่อ-แม่ หรือญาติที่รู้จักอื่นๆ ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนั้นครับ ผู้หญิงจะมองการณ์ไกล คิดถึงอนาคตและครอบครัวมากกว่าจริงๆ จากคุณ : องค์ชายแห่งชิลลา เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 11:17:26

ความคิดเห็นที่ 24 แม่ จขกท  น่าจะ เชียวชาญ เรื่องการบริหาร หนี้สอนนะ ไม่น่าเป็นห่วง  จขกท เรียนให้จบ มีงานทำก็ ผ่านไปได้เอง จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 16:51:58

ความคิดเห็นที่ 25 เก่งมากทั้งน้อง จขกท และ น้อง Loma ค่ะ เป็นกำลังใจให้ ครอบครัวพี่มีปัญหาคล้ายกันตอนพี่โตกว่าน้องทั้งสอง พี่ยังเหนื่อย ตัดสินใจออกจากงานประจำมาแก้ไขหนี้สินและธุรกิจของที่บ้านที่ยุ่งอีรุงตุงนังเนื่องจากเราทิ้งปัญหาไว้นานเกินไป เจ้าหนี้ 4 แบงค์ แก้ไปทีละเรื่อง เข้าปีที่สี่ เหลือก้อนสุดท้าย แบ็งค์สุดท้าย กำลังตัดใจขายสินทรัพย์บางอย่างปลดหนี้ก้อนใหญ่ ก้อนสุดท้าย รอให้คนมาซื้ออยู่ค่ะ สู้ต่อคะ น้องทั้งสองน่าชื่นชมกว่าเด็กบ้าแบรนด์เนมมากนัก จากคุณ : ComAve เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 20:17:01