ความคิดเห็นที่ 1 คนทุกคนย่อมมีความฝันครับ ต่างชีวิตต่างทางเดิน ถ้าเรามีความสุขกับสิ่งที่เราทำ ทำตามฝัน แม้มันจะล้มเหลว แต่ก็ดีที่อย่างน้อยก็ยังได้ทำนะครับ ^^ จากคุณ : Bird เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 13:51:30 A:203.153.187.37 X: TicketID:315140

ความคิดเห็นที่ 2 เพราะมีหนังสือ "RICH DAD POOR DAD" แต่ไม่มีหนังสือ "RICH LABOR POUR LABOR" จากคุณ : jaminonez เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 14:19:43

ความคิดเห็นที่ 3 ธุระกิจที่ว่านี่ คือธุระกิจ MLM ป่าวครับ จากคุณ : บองหลา เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 14:24:22

ความคิดเห็นที่ 4 ทุกหนทาง ทุกธุรกิจมันก็ไม่ได้สวยหรู อย่างที่เจ้าของกระทู้ว่า มันก็มีทั้งด้านดี ด้านเสีย คนประสบความสำเร็จก็มี ล้มเหลวก็มี จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 14:57:49

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ใช่ MLM ครับ จะเรียกว่า ผู้ประกอบการ หรือ เจ้าของธุรกิจก็แล้วแต่ แบบว่าเป็นนายตัวเองไม่ต้องเข้างานตรงเวลา ขยันได้มาก ขี้เกียจได้น้อย ที่ถามผมเพียงอยากฟังประสบการณ์ในทางลบบ้าง เผื่อจะได้คิดให้มากขึ้นน่ะครับ จากคุณ : ชัยดี (ชัยดี) เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 15:11:38

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้สินะครับ ผมเองก็อยากเป็นเจ้าของกิจการ แต่รู้ตัวว่ากระดูกตัวเองยังไม่แข็งพอ และ ยังไม่สามารถรับความเสี่ยงในเรื่องการลงทุนไ้ด เพราะงั้น ผมก็ยังคงอยากเป็นพนักงานลูกจ้างต่อไป ถ้าใครคิดว่าตัวเองกระดูกแข็งพอที่จะรับความเสี่ยงเหล่านั้นได้ ก็ลองดูล่ะครับ แล้วคุณจะรู้ว่า การเป็นนายจ้างนั้น ยากกว่า การเป็นลูกจ้าง มากมายนัก จากคุณ : chang_kung เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 16:34:42

ความคิดเห็นที่ 7 เพราะคนสมัยนี้ อยากรวย.. อยากสบาย.. ไม่อยากทำงานหนัก  ดังเช่นกระทู้นี้ครับ... http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B10569245/B10569245.html ผมก็มาเอะใจ..ตั้งแต่ตอนตอบคำถามว่า.. นศ จบใหม่จะอยู่ในสังคมได้อย่างไร? พี่ท่าน(ส่วนมาก)เล่น.. 1. ควร start 27000 บาท??? 2. ค่าน้ำค่าไฟ  3000 บาท  (นอนห้องแอร์ชัวร์) 3. กินข้าวนอกบ้าน 4. Entertain สุดๆ ดูหนัง กินหรูตลอด.. (แล้วหมื่นกว่าจะพอได้อย่างไร) 5. ค่าห้องเดือนละ 4-5พัน 6. ค่าโทร ค่า net ค่า BB เตรียมไว้ เดือนละ 1-2พันบาท พอพวกคุณติดหรู.. แต่ตลาดงานไม่ได้หรูไปด้วย.. เขาจ่ายให้แค่หมื่นต้นๆ หรือหมื่นกลางๆ พอมา "เสพติด" กับความสำเร็จของคนหลายๆคนว่าทำธุรกิจส่วนตัวแล้วรุ่งแล้วรวย.. (โดยเฉพาะในห้อง Silom นี้แหล่ะ) ก็คิดว่า.. เอ๊า..เรามีสมอง..คิดเอง ทำอาชีพเอง.. จะได้รวยๆ เหมือนพี่ๆเหล่านี้.. แต่อาชีพส่วนตัวไม่ได้หรูหรา+ง่ายดายอย่างที่คิดหรอกครับ.. คนที่ล้มเหลวเป็นหนี้เป็นสินจำนวนมากก็เยอะ.. 10คน เจ๊งเสีย9 เพียงแต่ 9คนนั้นบางคนก็อายที่จะพูด.. (ผมไม่อาย..ผมบอกเสมอว่า..ค้าขายไม่ง่าย ผมเจ๊งมาเยอะ..) ซึ่งการทำธุรกิจส่วนตัวนั้น มันก็มีหลักพื้นฐานนะครับ.. แชร์ไว้ด้วยก็แล้วกัน..ผมทำไม่ได้ แต่พวกท่านอาจจะทำได้.. 1. ต้องทำกำไรเสมอ เกรงใจ อาย สงสาร ตัดไปให้ขาดครับ 2. เห็นแก่ตัวให้มาก  (ฟันกำไรได้ให้ฟัน..ไม่ฟัน..เดี๋ยวอดไม่รู้ด้วย..เหอๆๆ) 3. รับผิดชอบให้ในสินค้าและบริการให้น้อย (เพื่อไม่ให้ขาดทุนหรือขาดทุนให้น้อยที่สุด) 4.  ประหยัด อดออม (อย่าปฏิบัติตามกระทู้ที่ผมยกตัวอย่างมานะครับ.. ท่านติดหรู ทำธุรกิจส่วนตัวเจริญยากครับ.. เพราะกำไร เรากินได้..แต่ถ้ากินทุน..ก็เตรียมกู้เพิ่ม เตรียมเจ๊งได้เลย..) ปล ผมก็เคยวิ่งขายของใน net นะครับ..เป็นประเภทซื้อมาขายไป..กำรี้กำไร บางเดือนก็แค่หมื่นกว่าบาท..บางเดือนก็ขาดทุน.. ผมเห็นหลายๆคนอ้างในห้องนี้ว่า.. ทำธุรกิจขายของในnet กำไรเดือนละ 3-5หมื่น บางคนเป็นแสน..ก็ไม่รู้ขายอะไรกันครับ? สบู่ขัดตัว เจลล้างหน้า ขายลูกหมาราคาแพงเหรอครับ? ไม่เห็นเวปเหล่านั้นจะดังทะลุฟ้าให้เห็นเลยด้วยซ้ำ..ก็งงๆ อยู่เหมือนกัน???   ขออภัยนะครับ.ถ้าวิสัยทรรศน์ผมแคบ.. แต่ผมก็เป็นห่วง น้องๆ (แมลงเม่า?) จะหลงไปกับราคาคุยส่วนมากน่ะครับ... จากคุณ : ขออภัยที่แรงนะครับ.. (แก้ปัญหาด้วยปัญญา) เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 17:05:05

ความคิดเห็นที่ 8 อยากเป็นลูกจ้าง หรือเจ้านายละครับ ผมเจ๊งมาหลายอย่างเหมือนท่านบนครับ ตอนนี้ทำงานประจำ แต่ก็มีธรกิจส่วนตัวด้วย จากคุณ : ligay097 เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 17:23:54

ความคิดเห็นที่ 9 อันนี้เลยครับ  "ทำงานส่วนตัวมานานยากจะไปเป็นลูกจ้าง" http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B10571527/B10571527.html จากคุณ : ligay097 เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 17:29:47

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วแต่คนชอบครับ บางคนชอบมีอิสระ ไม่ต้องทำตามใครสั่ง จัดการชีวิตเราเองได้ตลอด แต่ก็มีความเสี่ยงรายได้ไม่แน่นอน เดือนนี้อาจจะได้เยอะ เดือนหน้าอาจจะขายไม่ออกเลยก็ได้ ชอบความเสี่ยงก็ทำธุรกิจเอง หรือบางคนชอบความมั่นคง ไม่ต้องลุ้นว่าเดือนนี้จะได้เงินแค่ไหน ไม่ต้องจัดการอะไรมาก ทำงานที่ได้รับมอบหมายพอ ก็ทำงานประจำ ทุกอย่างมันไม่มีสำเร็จรูปแน่นอนหรอกครับ ขึ้นอยู่กับคุณว่าชอบแบบไหน แล้วตั้งใจทำทางนั้นให้ดีที่สุด จากคุณ : สะเหร่อคุง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 17:43:25

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วแต่จะเลือก แต่อย่าดูถูกดูแคลนอาชีพอื่นๆ ที่รายได้ไม่เท่าตน จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 19:34:13

ความคิดเห็นที่ 12 IMO ใม่มีความหมายใดๆ เลยครับ คนมันเก่งจะเป็นลูกจ้าง หรือเจ้าของธุรกิจ ก็ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเหมือนกัน และในทางตรงกันข้าม............. จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 19:35:53

ความคิดเห็นที่ 13 ช่วงที่เคยทำงานประจำและทำธุรกิจส่วนตัวไปด้วย สรุปทุกอย่างมีสองด้านเสมอนะครับ ขึ้นกับ 2 ข้อนี้ 1. ความรับผิดชอบ เจ้าของธุรกิจ รับผิดชอบสูงกว่าไม่จำกัดจำนวนและเวลา ทุกเรื่องด้วยนะขอบอก แต่ สิง ที่ได้คืนมา ก็คือ ผลตอบแทนทีมากกว่า(ขึ้นอยุ่กับประเภทธุรกิจและขนาดของธุรกิจ) ทำงานประจำ รับผิดชอบแค่ในงานที่ได้รับมอบหมาย แค่เวลาทำงาน เลิกงานก้อไปลัลลา พาแฟนไปกินข้าว พากิ๊กไปเทียว ตจว ผลตอบแทนก้อคงที่ ทำมากทำน้อยได้เท่าเดิม เลยเป็นที่มาของสโลแกนว่า"ไม่หลบไม่อู้ มันสู้ไม่ไหว" 2. ความเสียง เจ้าของธุรกิจ รับความเสียงไม่จำกัด มีโอกาสเจ็ง ถ้าขาดแผนงานทีดี ทำได้จริงๆ ไม่ใช่เขียนสวยหรูแต่ทำไม่ได้ เคยขายของแล้วหักค่าโน้นค่านี้แล้วไม่เหลือ เท่าทุน ขาดทุนก็มี ลูกน้องโกง ทำงานประจำ ความเสียงต่ำกว่า แต่ไมใช่ว่าไม่มี มีโอกาสจะตกงานได้ เสมอ ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งชะเลียไม่เป็น เล่นการเมืองออฟฟิตไม่เก่ง อย่างที่เห็นๆกันนะครับ พิสูจน์ด้วยตัวเอง จากประสบการณ์ทำงาน 22 ปี กับบริษัทใหญ่ 7 แห่ง(ไทย+ญี่ปุ่น+ฝรั่ง+จีน+เกาหลี) แต่สิ้นเดือน แฮปปี้ๆๆๆๆๆ ....หุหุ ไปกระจายรายได้ย่านรัชดา และ อเวจี พออายุเลข 3 กลางๆ เริ่มร้องเพลงพี่เบิรด์ "ฉันมาทำอะไรที่นี่" สรุป ถ้าคิดว่ามี 2 อย่างขั้นต้นก็ยินดีต้อนรับสุ่ประตูผู้ประกอบการ(กรรม) ปล. การลงทุนมีความเสียงผู้ลงทุนควรศึกษาให้ถ่องแท้ก่อน เผื่อสุขภาพจิตของตัวท่านเอง ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : ว่างงาน.... เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 21:02:14 A:58.9.86.37 X: TicketID:261546

ความคิดเห็นที่ 15 ใช่ครับเจ้าของกระทู้ มันไม่ได้สวยงามหรอกครับ เพราะผมออกจากงานได้เก้าเดือนแหละ และคิดอยากเป็นเจ้าของธุรกิจ แต่ว่ามันมันง่ายขนาดนั้น เพราะบางเดือนขาดทุนผมยังคิดหวนเหมือนกันว่าเป็นลูกจ้างนี้ดีมีเงินเดือนชนเดือนมีใช้สบายไม่ต้องมานั่งกลุ้มให้ปวดหัวตอนสินเดือน ยังเคยคิดเหมือนกันว่าจะกลับเข้าไปเป็นพนักงานเหมือนเดิม แต่...มีบ้างอย่างที่ทำให้ผมไม่กลับไปนั้นคือ ความฝันไงครับ และผมก็คิดว่าคนเรามีสมองที่จะค่อยๆแก้ปัญหาต่างๆได้ ถึงแม้หลายครั้งเจ๊งไม่เป็นท่าเหมือน คห ข้างบนว่าก็ตาม แต่ถ้าถามว่า ณ เวลานี้ที่บอกว่าเจ๊ง เขาก็ยืนอยู่ได้แล้วนี่ครับ จงเคารพในการตัดสินใจของตนเอง อย่าคิดว่าเส้นทางเราเลือกมันผิด ถึงมันจะไม่ใช่เส้นทางที่ดีสำหรับคนอื่นๆๆ แต่มันเป็นเส้นทางที่ดีที่สุดเพราะเราเลือกเอง อิอิ จากคุณ : nathan_pop29 (nathan_pop29) เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 22:13:27

ความคิดเห็นที่ 16 ต้องยอมรับความไม่เสมอภาคทางสังคมก่อนนะครับ "ทุกๆคนมีโอกาสไม่เท่าเทียมกัน" ครับ ตัวผมทำงานประจำอยู่ แต่ที่บ้านก็ทำกิจการ เป็นบริษัทขนาดเล็กๆ ที่สร้างขึ้นโดยคุณพ่อ และปัจจุบันก็ยังดูแลโดยคุณพ่อ ถ้าถามผมว่า อยากไปทำกิจการที่บ้านมั้ย ? ตอนนี้ผมบอกเลยว่าผมอยากทำงานประจำครับ เหตุผลของผมก็ง่ายๆ ตอนนี้ผมอยากมีสังคม อยากมีเพื่อนร่วมงาน อยากเที่ยว อยากหลั่นล้าตามใจตัวเองอยู่ แล้วงานที่ผมทำก็เหมือนเหยียบเรือสองแคม คือทำประโยชน์ให้ที่บ้านได้ด้วย แต่ในอนาคต ถ้ามีครอบครัว มีภาระทางการเงินที่ต้องรับผิดชอบ ผมก็อยากลงไปทำกิจการที่บ้านครับ เพราะเงินเยอะยังไงมันก็สบายตัวกว่า รายได้จากงานประจำของผมตอนนี้ก็ไม่ใช่น้อยนะครับ แต่ยังไงมันก็สู้รายได้จากกิจการที่บ้านไม่ได้อยู่ดี เรื่องกิจการส่วนตัวก็ขอแชร์นิดนึง ธุรกิจมันจะมีอยู่ 2 ประเภทหลักๆ ครับ คือ ธุรกิจที่ทำง่าย ขายของทั่วไปที่ใครๆ ก็ทำได้ คนจะกระโจนลงมาในตลาดเยอะ แข่งราคากัน กำไรจะน้อย และส่วนใหญ่จะเวียนว่ายตายเกิด เจ๊งกันไปซะเยอะ อีกประเภทจะเป็นการขายสินค้าหรือบริการทางเทคนิก ที่ต้องอาศัยความชำนาญเฉพาะทาง ธุรกิจประเภทนี้คนที่มีความสามารถลงมาทำได้จะน้อยกว่าประเภทแรกมากครับ การแข่งขันก็จะน้อยกว่า กำไรมากกว่า มีโอกาสอยู่รอดสูงกว่า แต่อย่างที่ผมกล่าวไว้ในตอนต้นครับ โอกาสของทุกคนไม่เท่าเทียมกัน แล้วแต่ว่าใครจะเจอช่องทางที่ดีได้ กิจการบ้านผมจัดอยู่ในประเภทสินค้าเทคนิก ซึ่งพ่อผมมีโอกาสได้รู้จักสนิทสนมกับ supplier จากต่างประเทศ จนกลายเป็นตัวแทนจำหน่ายรายเดียวในประเทศไทยได้ กำไรคร่าวๆ จากราคาขายก็ประมาณ 130% ล่ะครับ เผื่อไว้หักส่วนลด อันนี้แค่แชร์ให้ฟังกันนะครับ ไม่ได้มีเจตนาจะโอ้อวด แล้วก็ไม่ได้อยากเปิดเผยข้อมูลที่บ้านมากนักด้วย ที่พูดก็อยากให้เห็นกันว่า เรื่องพวกนี้ มันมากับดวงด้วยครับ โอกาสของแต่ละคนมันไม่เท่าเทียมกันจริงๆ จากคุณ : Allenby เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 22:34:04

ความคิดเห็นที่ 17 #7 แค่แนวคิดในการทำธุรกิจก็ผิดแล้ว ถ้าคุณคิดแบบนี้ก็ไม่แปลกใจที่จะทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ ผมแก้ไขแนวคิดคุณทีละข้อละกัน ไม่อยากให้คนที่ไม่รู้มาอ่านแล้วเข้าใจอะไรผิด ๆ เกี่ยวกับการทำธุรกิจให้สำเร็จ 1. ธุรกิจต้องมีกำไรนั่นถูกต้องครับ แต่การทำ profit maximizing นั้นเป็นแนวคิดสมัยก่อนแล้ว ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้ สิ่งที่ควรทำคือ sustainable profit & growth นั่นคือการรักษาระดับกำไรให้พอเหมาะ และการรักษาฐานลูกค้า รักษาความสัมพันธ์กับคู่ค้า ทั้งต้นสาย (supplier) และปลายสาย (customer) ไม่ใช่ประเภทเจอลูกค้าครั้งแรกก็ฟันหัวแบะ แล้วไปหลอกรายอื่น ๆ ต่อไป อันนั้นไม่ยั่งยืน 2. อ่านตามข้อ 1 ละกัน 3. หากผู้ค้าไม่มีความรับผิดชอบในสินค้าและบริการ นั่นเป็นเพราะคุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่คุณขายไม่ดี หรือไม่ก็คุณเสนอบริการไม่ดี แล้วแบบนี้ใครจะมาเป็นลูกค้าคุณต่อไป ?? 4. ยังดีที่มีอะไรดี ๆ บ้างใน 4 ข้อทั้งหมด อย่างที่คุณเข้าใจนั่นแหละครับ วิสัยทัศน์คุณยังแคบเกินไป แต่ใจคุณแคบมากกว่าที่คิดแบบนี้ ขายของทาง net กำไรเดือนหนึ่งเป็นแสน ไม่ยากหรอกครับ แต่มันก็ไม่ง่าย ที่บอกไม่ยากเพราะว่าคุณสามารถมีตลาดได้ทั้งประเทศ หรือทั้งโลก แต่ที่บอกว่าไม่ง่ายเพราะ คุณต้องหาสินค้าที่เหมาะสมให้เจอ คุณต้องมีความรู้ในสินค้า และที่สำคัญคือต้องหาตลาดให้เจอ แล้วเจาะเข้าไปให้ได้ สบูขัดตัว เจลล้างหน้า ฯลฯ ราคาไม่กี่บาทนั่นแหละครับ ที่ทำกำไรให้หลาย ๆ คนได้เดือน ๆ หนึ่งเป็นหลักแสน พูดตรง ๆ คงไม่เคืองกันนะครับ :) จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 00:38:54

ความคิดเห็นที่ 18 อยากให้กิ๊ฟคห17 แต่หมด ชอบมากค่ะ. จากคุณ : รักแม่นะคะ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 00:44:42

ความคิดเห็นที่ 19 คห17 ขอบคุณมากๆสำหรับความเห็นนะครับ.. แต่แง่มุมของคุณเป็นการค้าขายแบบ "องค์กร/บริษัทใหญ่ๆ" ครับ.. แต่ที่ผมพูดเป็นการค้าปลีก.. หรือการเริ่มต้นธุรกิจครับ.. ซึ่งของผมน่าจะตรงกับกระทู้นี้มากกว่า... เพราะน้อยคนนักที่จะมีเงินทุนมาลงทุนใหญ่ๆ ได้.. ส่วนมากเริ่มจากการลงทุนเล็กๆ  ซึ่งลูกค้านั้นไม่ได้จำเป็นว่า..จะต้องกลับมาหาเราเสมอไป.. และลูกค้าเหล่านี้..ความจงรักภักดี ก็ค่อนข้างต่ำด้วย.. เนื่องจากเราไม่ได้ค้าขายกับเขาแบบมีสัญญาซื้อ-ขายต่อเนื่อง.. แต่ถ้าราคาเราสูงไป.. แน่นอนว่าลูกค้าย่อมต่อรอง แต่เราก็ต้องพยายามต่อรองเพื่อให้เราได้กำไรสูงสุดครับ.. เพราะคนหาเช้ากินค่ำ ไม่สามารถตอบได้ว่า.. วันนี้ตัวเราจะมีรายได้เท่าไหร่? ลุกค้ามีกี่คนกันแน่.. ต้องมาดูตอนเช้าๆ และลุ้นปิดยอดก่อนร้านปิด.... สิ่งที่ผมคิดต่างกับคุณก็คือ คุณมีแนวความคิดที่ดีและความเข้าใจในการทำธุรกิจที่ดี แต่มันเป็นแค่ทฤษฏีครับ..และเหมาะกับองค์กรใหญ่.. ส่วนของผมเจอจากประสบการณ์จริงที่ล้มมา..และวันนั้นผมอยู่ในฐานะเจ้าของ... มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมควรจะแจ้งให้คุณทราบก็คือ ถ้าคุณ "สื่อสาร" กับ พนง ในองค์กรของคุณแบบตรงๆ แรงๆ แบบนี้..ไม่ดีแน่ครับ.. เวลาเขียน ตำหนิ หรือ แย้ง หรือนำเสนอความคิดเห็นให้คนอื่น.. อยากให้คิดถึงจิตใจของคนที่เขาได้รับข่าวสารบ้าง.. ว่าคุณควรจะทำอย่างไร? เพื่อไม่ให้ บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น และยอมรับความคิดเห็นของคุณ.. เนื่องจากคุณอาจจะไม่ต้องการเอาชนะ หรือ ทำให้ตัวเองดูดี แต่ต้องการ "โน้มน้าว+ขาย" แนวคิดนั้นๆ ให้ผู้ที่เกี่ยวข้อง.. แต่ด้วยวิธีการสื่อสารแบบนี้ คนที่ได้รับสารของคุณก็จะดื้อ ไม่ฟัง และไม่ทำตาม ในทุกๆกรณีเพราะ คนอื่นๆที่เขารับฟังหรือเกี่ยวข้อง เขาย่อมมีความ "ภูมิใจ+ตั้งใจ"ในแนวคิดเขาพอสมควร... จะเรียกว่าใจเขา+ใจเราก็ได้... เผอิญผมเป็นพ่อค้ายุคเก่าๆ ขายของอยู่ข้างถนน และผมล้มมา..ก็เพราะผมค้าขายไม่เก่ง.. แต่งานลูกจ้างผมก็ไม่ได้ขี้เหร่น๊า.... มีกินมีอยู่อย่างสบายๆ (จนไม่อยากกลับไปค้าขายอีก..ถ้ายังไม่พร้อม) อิอิ... ส่วนเรื่องค้าใน net โดยเฉพาะการค้าข้ามประเทศ... ก็ไม่ได้ง่าย เช่นว่า..เขาโอนเงินมาแล้วเราส่งของไปนะครับ.. เพราะลูกค้าเกเร ก็อาจจะโจมตีเราในเรื่องของ QCD ได้เช่นกัน.. และตัวผมเองก็เคยโดนโกงมาเป็นแสนบาท... ขายของบน net ไม่ได้มีประตูได้ประตูโกยเงินเพียงอย่างเดียวหรอกครับ.. ประตูเสียก็มี.. คนที่แก้ปัญหาเหล่านี้ได้อย่างสม่ำเสมอและแก้ได้ดี จากเคสขาดทุนเป็นเสมอตัว และเคสเสมอตัวเป็นกำไร จึงจะประสบความสำเร็จครับ... ซึ่งก็อาจจะทำแบบนี้ไม่ได้ทุกเคส... แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 06:55:28 จากคุณ : ปัญญา (แก้ปัญหาด้วยปัญญา) เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 06:46:48

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณความเห็นที่17 ครับ   ตรงใจมาก จากคุณ : kittyob เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 06:58:15

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นด้วยกับความเห็น 17 ผมเองก็ขายของเล็กๆน้อยๆในเน็ต ราคาไม่เกินสองพัน 1. ต้องทำกำไรเสมอ เกรงใจ อาย สงสาร ตัดไปให้ขาดครับ //อันนี้เห็นด้วย 70% 2. เห็นแก่ตัวให้มาก  (ฟันกำไรได้ให้ฟัน..ไม่ฟัน..เดี๋ยวอดไม่รู้ด้วย..เหอๆๆ) //อันนี้ไม่เห็นด้วยเลย 3. รับผิดชอบให้ในสินค้าและบริการให้น้อย (เพื่อไม่ให้ขาดทุนหรือขาดทุนให้น้อยที่สุด) //อันนี้ไม่เห็นด้วยเลย 4.  ประหยัด อดออม //อันนี้เห็นด้วย 100% เคยได้ยินคงบอกว่าขายของในเว็บ "คนสำคัญกว่าของ" ผมก็คิดอย่างนั้น จากคุณ : ดอกไม้ทะเล เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 07:07:08

ความคิดเห็นที่ 22 ตัวผมเองเปิดเว็บไซด์ขายของเป็นอาชีพหลัก  เพราะทำอยู่อย่างเดียวไม่ได้ทำอาชีพอื่น   ของที่ขายก็คือพวก pet shop สบู่แชมพูหมา และอาหารหมาแมว   ไม่ได้ขายของผิดแปลกพิสดารอะไรครับ วันๆนึงมี order ประมาณ 10-20 ราย   กำไรต่อรายเฉลี่ย 100-200 บาท  (เฉลี่ยวันนึงกำไร 2-3 พันบาท)   เดือนนึงรวมก็กำไร 8-9 หมื่อนบาทสบายๆครับ เว็บผมไม่ได้ดังทะลุฟ้าอะไร   ผู้เข้าชมเว็บไซด์วันนึงประมาณ 90-120 คน  อยู่ช่วงนี้ (จากข้อมูลของ google analysis)     ไม่จำเป็นต้องให้ใครก้ได้มารู้จักเว็บไซด์ครับ   ขอแค่คนที่สนใจในสินค้าที่เราขาย  เวลากดค้นหาผ่านพวก search engine แล้วมาเจอเว็บไซด์ของเราก็พอครับ  ซึ่งตรงนี้ต้องศึกษาเรื่อง SEO ให้มากๆครับ เรื่องแนวคิดการทำธุรกิจค่อนข้างเห็นด้วยกับความเห็น 17 ครับ  และคิดว่าไม่ใช่แนวคิดสำหรับ "องค์กร/บริษัทใหญ่ๆ"  แต่ผู้ค้ารายย่อยก็ยึดถือและปฏิบัติได้ครับ อ้อ เห็นด้วยกับเรื่อง "บริการทางเทคนิก ที่ต้องอาศัยความชำนาญเฉพาะทาง" ของ ความเห็นที่ 16 ด้วยครับ   ข้อนี้ถือเป็นจุดได้เปรียบและสร้างความแตกต่างให้เราได้ครับ   ที่เว็บไซด์ของผมเองอยู่ได้สบายๆเพราะเรื่องนี้โดยตรงครับ จากคุณ : kittyob เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 07:30:54

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นเพราะบริษัทดีๆในเมืองไทยมีน้อยส่วนใหญ่เป็นรัฐวิสาหกิจ คนส่วนใหญ่จึงทำงานเอกชนหรือบริษัทข้ามชาติซึ่งทำงานหนัก ถูกกดขี่ ทนไม่ไหวเลยอยากออกมาทำส่วนตัว ทั้งๆที่ Career Path ของทุกๆอาชีพหากตั้งใจก็สามารถอยู่ได้อย่างสบายๆถ้าไม่ใช้จ่ายเกินตัว       ดังนั้นคนในห้องนี้เวลาเห็นกระทู้ประมาณว่าทิ้งเงินเดือน3หมื่นมาขายหมูปิ้งได้วันละร้อยจะชื่นชมมาก จากคุณ : Rising shot เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 07:43:34

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ #19 ที่ยังไม่เคืองกันนะครับ ผมคิดว่าเรื่องมุมมองการค้าขายที่ผมบอกไป จะบอกว่าเป็นแบบองค์กรใหญ่เค้าทำกันก็ไม่ผิดครับ แต่จะบอกว่าใช้กับธุรกิจส่วนตัวเล็ก ๆ ไม่ได้ก็ไม่เชิงนะ อย่างที่ #22 ว่าไว้ ว่าแนวคิดแบบนี้ก็นำมาใช้กับระดับเล็ก ๆ ได้เช่นกัน อีกอย่าง ที่ผมยืนยันว่าใช้ได้ ก็เพราะว่าผมก็มีธุรกิจค้าขาย online อยู่เหมือนกัน พูดง่าย ๆ คือที่พูดมาเป็นประสบการณ์โดยตรง ผมถึงยืนยันว่า มันใช้ได้ และธุรกิจนี้ก็ทำรายได้ให้ผมได้เดือนละหลักแสนมาเป็นเวลา 3-4 ปีแล้ว โดยรายได้แตะหลักแสนแบบคงตัวภายในปีที่ 2 ด้วยซ้ำ สินค้าของผมเป็นแบบ niche ครับ เดือน ๆ หนึ่งส่งของให้ลูกค้า 30-50 รายเท่านั้น และ order เฉลี่ยก็ หลักร้อยถึงหลักพัน จะมีหลุด ๆ บ้างหลักหมื่นมา ก็เดือนละ 1-2 ครั้ง ... แค่นี้เดือนละแสน ก็ถึงแล้วครับ ไม่ยากเลย เรื่องการทำกำไร ถึงแม้ผมจะบอกว่าเราไม่ควรทำกำไร (% margin) มาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ให้คิดแค่ร้อยสองร้อยบาท หรือเอากำไร 5-10% แต่ว่าหมายความว่าให้ดูตลาดภายนอกเป็นหลัก สำหรับสินค้าปลีก สินค้าบางชนิดที่เป็น red ocean เราอาจจะทำ margin ได้น้อยที่ market fair price แต่ว่าสินค้าบางชนิด สำหรับตลาดเฉพาะกลุ่ม ถ้าเราจับโดน เราสามารถ mark ราคาขายได้เป็นเท่าตัวโดยยังไม่เท่าราคาตลาดด้วยซ้ำ เช่น สินค้าที่อาจอยู่ในกลุ่มฟุ่มเฟือย เป็นสินค้าราคาแพงที่หายาก และมีคนสนใจเฉพาะกลุ่มจริง ๆ ที่สู้ราคาเพื่อคุณภาพสินค้า สินค้าประเภทนี้ ณ อัตรากำไรสูง ๆ ... ส่วนมากแล้วราคายังอยู่ในระดับเหมาะสมที่ยังไม่เกิด price war กับคู่แข่งด้วยซ้ำ กำไรอีกส่วนที่เพิ่มขึ้น เกิดจากข้อดีของการค้าขาย online นั่นคือ ต้นทุนการบริหารจัดการ โดยเฉพาะเมื่อเราขายของผ่าน website เพราะเราแทบไม่ต้องจ้างคนถ้าทำเองได้ เราไม่จำเป็นต้องมีหน้าร้าน เราไม่จำเป็นต้องมีตัวอย่างโชว์สินค้า ค่าใช้จ่ายหลักมีเพียงแค่ domain, web hosting และค่าทำเวบไซท์ ถ้าไม่สามารถทำเองได้ ส่วนค่าโฆษณาก็เป็นเหมือน variable cost ที่ตราบใดที่มันมากขึ้น ก็หมายความว่าลูกค้าเข้ามาหาคุณมากขึ้น และนั่นคือยอดขายที่เพิ่มมากขึ้นนั่นเอง การค้าใน net ไม่จำเป็นต้องเป็นขายของข้ามประเทศหรอกครับ เพราะความเสี่ยงเรื่องการรับประกันสินค้า และค่าจัดส่งที่อาจไม่เหมาะสมกับสินค้าที่เราขาย ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ ค้าขาย online ไม่ประสบความสำเร็จ เราไม่จำเป็นต้องมองว่า การค้าขาย online คือการหาสินค้าในประเทศ แล้วส่งไปนอกประเทศเสมอไป เราสามารถหาของนอกประเทศ แล้วนำมาขายให้ในประเทศเรานี่แหละ ได้เช่นกัน และผมเองก็ทำแบบนี้ อย่าลืมว่า หากเรามีโฆษณาและ google rank ที่ดี มี keyword ที่เหมาะสมที่คน search คำนี้แล้วจะเจอเราอยู่หน้าแรก ๆ คนทั้งประเทศคือลูกค้าคุณครับ อย่าดูถูกพลังของการ search ค้นหาสินค้าทาง search engine นะครับ มันสร้างรายได้ให้ได้มาก ๆ เลยล่ะ สุดท้าย เรื่องการสือสาร ขอบคุณที่ตักเตือนครับ อย่างที่ว่าไว้ ที่ผมบอกไปล่วงหน้าว่าหวังว่าจะไม่เคืองกัน ในชีวิตจริง ผมไม่พูดแบบนี้แน่ ๆ เพราะมันฟังตรง ๆ แล้วก็แรง แต่เผอิญว่านี่เป็นโลก Cyber ผมเลยมองว่า พูดตรง ๆ ไปเลยได้ เราสามารถสื่อสารความรู้สึกแบบตรง ๆ ไปได้เลย แบบฟังปุ๊บแล้วเข้าใจว่าอยากจะสื่ออะไร เพราะถ้าเป็นชีวิตจริง อย่างที่ว่าไว้ผมคงเลือกพูดอ้อม ๆ หรือเงียบ ๆ ดีกว่า เพราะถ้าพูดไปอาจจะโดนชกได้ :) แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ไม่เคืองกันนะครับ จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 09:04:57

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องการสร้างงาน สร้างอาชีพและความเป็นอยู่ของครอบครัวให้ดีขึ้น รวมถึงพนักงาน เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า คู่ค้า ซัพพลายเออร์ทั้งหมด จากคุณ : pc เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 09:16:27 A:124.121.114.254 X: TicketID:315677

ความคิดเห็นที่ 26 มีพี่ๆ น้องๆ หลายๆท่าน มาพูดถึงความสำเร็จในอาชีพส่วนตัวค้าขายทาง net แล้วนะครับ.. เพื่อให้ตรงกับหัวข้อกระทูั.. ว่าถ้าเรา (แมงเม่าน้อยๆ รวมทั้งผมด้วย..)เข้ามาทำแบบนี้บ้างแล้วไปไม่รอด.. หรือ ปริ่มๆ หรือ ขาดทุนนะครับ... ข้อด้อยของการค้าขายใน net ก็คือ 1. กำไรครับ.. ถ้าเป็นสินค้าทั่วๆไป.. ราคาต้องถูกกว่าหน้าร้าน..ถ้าไม่ถูกกว่าหน้าร้าน ก็ขายไม่ได้ชัวร์ๆ เพราะคนก็มองว่า.. เอ๊ะ.. ซื้อสินค้าแบบหยิบจับได้ไม่ดีกว่าเหรอ? จริงอยู่ค่ารถออกจากบ้านไปกลับก็ 70กว่าบาทแล้ว..แต่ได้ของเลย..ไม่ต้องรอ ส่วนสินค้าบน net ต้องให้ไปรษณีย์หรือบริษัทส่งของมาส่งให้ในวันสองวันถัดไปนิครับ.. ถ้าสั่งเช้าเย็นได้ของ. ก็ต้องเสียค่าขนส่งด่วนหรือ มอไซต์รับจ้าง...ถ้าราคาขายใน net เท่ากันกับหน้าร้าน..แต่ถ้ารีบใช้..วิ่งออกไปซื้อดีกว่าครับ... 2. คู่แข่งมากครับ.. ถ้าเป็นการขายสินค้าทาง net เราคิดได้ คนอื่นก็คิดได้.. กำไรมันก็เลยน้อย..เพราะถ้าต้นทุนสินค้ามาเท่าๆกัน.. ราคาขายย่อมต่างกันไม่มาก... 3. ลูกค้ารู้มาก.. เพราะแค่10 นาที ถ้าลูกค้าต้องการซื้อ xxx เขา search google หาคู่เทียบได้เป็นสิบๆเจ้า... ลูกค้าก็ย่อมต้องเลือกเอาเจ้าที่ถูกที่สุดเงื่อนไขดีที่สุดครับ.. 4. กลุ่มลูกค้าไม่เยอะ.. แม้สินค้าเราถูก ถูกกว่าหน้าร้านถูกกว่าท้องตลาด..เนื่องจากเราไม่มีหน้าร้าน ไม่มีต้นทุนลูกจ้าง ไม่เสียภาษีรายได้ (บางเจ้านะครับ..บางเจ้า) และอื่นๆ แต่เนื่องด้วยประเทศเรามีประชากรที่ใช้ net ยังมีปริมาณที่น้อยอยู่... กลุ่มลูกค้าจึงไม่กว้างขวางเยอะแยะเท่าที่ควร.. ประเภทปากต่อปากก็มีเยอะ... 5. ความน่าเชื่อถือ (ส่วนมากให้โอนเงินก่อนสินค้าส่งทีหลัง..)โอนไปแล้วโกงอ่ะป่าว.. เอาเลขบัตรเครดิตเราไปทำอะไรอ่ะป่าว.. ดังนั้น ผู้ค้าบน net หลายๆเจ้า จึงต้องมีหน้าร้านครับ...เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือให้เวป..บางเจ้าก็ใช้กลยุทธ์..คือลูกค้ามาซื้อหน้าร้านก่อน..พอมั่นใจ..ก็ใช้ net เป็นช่องทางเลือกในการโอนเงินเพื่อซื้อสินค้าและบริการในครั้งต่อไป..เพื่อความสดวกสบายของตัวลูกค้าเอง (แต่ไม่เร็ว..เพราะต้องรอเช็คยอดเงินรวมถึงการจัดส่ง)  แต่ที่แสบ..คือบางเจ้าก็สร้าง login เป็น "หน้าม้า" เชลียร์เวปตัวเอง.. อันนี้จับได้ก็มาก.. โดยเฉพาะ comment เกี่ยวกับเรื่อง อาหาร... 6. ปัญหาเรื่อง Quality และ Delivery เนื่องจากสินค้านั้นเป็นแค่รูปภาพ..ไม่ได้เห็นของจริงๆ ดังนั้นพ่อค้าก็ต้องพยายามดูแลด้านคุณภาพให้ดีที่สุด ว่าสินค้าที่ลูกค้าจะได้ไปนั้น..ตรงกับที่โมษณาไว้มากที่สุด... แต่ลูกค้าก็กลัวครับ.. 7. ลูกค้าแสบ.. ลุูกค้าโกง รับของไปแล้วบอกไม่ได้รับ. ให้ส่งไปใหม่ เปลี่ยนใส้สินค้าแล้วส่งกลับมาเคลม อันนี้แหล่ะครับ.ที่ผมบอกว่า.. ต้องแก้เป็นกรณีๆ ไป จากขาดทุนเป็นเสมอตัว จากเสมอตัวเป็นกำไร(นิ๊ดหน่อย..) 8. เพิ่งนึกได้..ติดอยู่ที่ริมสมอง(อิอิ) การบริหารสต็อคครับ.. เนื่องจากใน net จะขายได้น้อย และขายช้า (ยกเว้นสินค้าผิดกฏหมาย) บางที ของที่เสียเร็ว หรือมีระยะเวลาในการจัดเก็บ..ก็จะต้องบริหารให้ดีนะครับ..มากไป..เหลือทิ้งเยอะแยะ เงินจม สินค้าไม่น่าเชื่อถือและอื่นๆ  ถ้าน้อยไป... กำไรยิ่งหด..(เพราะซื้อน้อยได้ส่วนลดจากบริษัทน้อย) หรือสินค้าขาดแคลนไม่มีส่งมอบ เดี๋ยวลุกค้าบอกโกงอีก.. และอื่นๆ อีกมากมายครับ... ที่เขียนมานี่..ไม่ได้อิงตำราเล่มไหนนะครับ.. มาจากประสบการณ์ล้วนๆ เพราะร่อนเร่ วนเวียนกับการขายของบน net มากว่า10ปีเช่นกัน...แต่ที่เขียนมาเพื่อไม่ได้ให้ทุกคนเดินหนีหรือเกลียดกลัวการขายของใน net นะครับ.. เพียงแต่ต้องการ "กระตุกแขน+เตือน" หน้าใหม่ ว่านี่คือ Weakness และ Treat ของการค้าขายบน net นะครับ.เผื่อบางท่านลืมนึกไป.. แต่สุดท้าย ผมไม่เก่งพอครับ..ผมยอมรับ.. แต่ให้กลับไปทำอีกก็เอาครับ..เพราะมันทำคู่ขนานกับงานประจำได้.. แต่ยังหาสินค้าหรือบริการ "โดนๆ" มาขาย/นำเสนอเพื่อนๆไม่ได้สักที แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 10:15:15 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 10:14:48 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 10:03:01 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 10:00:34 จากคุณ : ปัญญา (แก้ปัญหาด้วยปัญญา) เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 09:58:52

ความคิดเห็นที่ 27 คห.26 ยอดเยี่ยมเลยครับ สินค้าที่ผมขาย เป็น oligopoly ค่อนข้างจะผูกขาดจากปัจจัยการผลิต ทำให้ผู้ซื้อ ต้องเข้าหาผู้ขาย แต่ผมไม่เอากำไรมาก คิดว่าผู้ผลิตอยู่ได้ ลูกค้าอยู่ได้ เราอยู่ได้ก็โอเค เน้น long term เป็น optimize profit สินค้าผมมีลักษณะเป็น seasonal มากๆ ผมกำลังจะหาวิธีแก้ปัญหาอยู่เช่นกันครับ จากคุณ : ดอกไม้ทะเล เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 19:45:55

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าโจทย์ชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ อย่างผมเพิ่งอายุ20 ผมคิดว่างานประจำสบายดีนะครับ แลดูเกือบจะมั่นคง แต่ก็อย่าลืมว่า มันมีหลายองค์ประกอบที่ทำให้งานมันไม่มั่นคง ไม่ใช่แค่ธุรกิจส่วนตัวที่มีความเสี่ยงอย่างเดียวหรอกครับ งานประจำก็เช่นกัน เพียงแต่อาจจะช้ากว่าก็เท่านั้นเอง ชีวิตครับเกิดมาครั้งเดียว ถ้าจะทำอะไรก็ทำๆไปเถอะครับ รวยก็รวยครั้งเดียว ตายไปก็เอาไปไม่ได้ หนี้ก็เอาไปไม่ได้เช่นกัน เพียงแต่การจะมีหนี้อาจจะต้องคิดมากกว่าปกตินิดหน่อย โอกาสถ้ามันไม่วิ่งมาหาเรา เราก็วิ่งไปหามันเหอะครับ โลกมันหมุนอยู่ตลอด นั่งเฉยๆก็เฉาตาย สรุปในความคิดผม ผมชอบความเสี่ยง><" หนุกหนานดีครับ หน้าฝนก็ต้องเก็บของหนีฝน บลาๆๆ ปล.ตอนนี้เป็นหนี้เกือบแสนครับ 555 ลงทุนนิดหน่อยยย จากคุณ : เด็กน้อยหน้าลิง เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 00:54:05

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นด้วยกับคุณ แก้ัปัญหาด้วยปัญญา ขายของทางเนทไม่ได้ง่ายเลยจริงๆ จากคุณ : take me home country roads เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 54 14:42:04