ความคิดเห็นที่ 1 มาวันหนึ่งเราก็เจอดีจนได้ ตอนนั้นทำมาได้ประมาณ 3 อาทิตย์ สักสามทุ่มครึ่งเราขึ้นไปเม้าท์กะเพื่อนชั้นบน ( เป็นตึกสำนักงาน บริษัทเราเช่า 2 ชั้น เราอยู่ชั้นล่าง ) ลงมาก็สักเกือบ 4 ทุ่มได้มั๊งก็ต้องตกใจ เพราะไฟปิดมืดหมด กลับกันหมดแล้ว เราก็งง ๆ อะไรหว่าตอนขึ้นไปคนยังอยู่กันเต็มเลย สงสัยพี่ ต. คงต้อนน้อง ๆ ให้้กลับพร้อมกันอีกตามเคย คือพี่ ต. จะชอบกวาดน้อง ๆ ที่อยู่ดึกขึ้นรถแกให้กลับพร้อมกันหมด ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรแค่รู้สึกว่าพี่คนนี้เป็นคนมีน้ำใจ เรากำลังจะเอื้อมมือไปสแกนนิ้วแล้วก็ชะงัก ไม่ทราบเคยเป็นกันมั้ยคะ คือเวลาไปที่ใดที่หนึ่งแล้วมันรู้สึกแปลก ๆ มันมีอะไรทีทำให้เรารู้สึกว่า ไม่ควรเข้าไป มันมืด ๆ เหงา ๆ แปลก ๆ บอกไม่ถูก ขนาดคนไม่ค่อยมีเซ้นส์ยังรู้สึกเลยอ่ะ แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร สแกนนิ้วเข้าไป และด้วยความที่เราเป็นงก เราก็เปิดไฟเฉพาะที่โต๊ะเรา รอบข้างก็มืดหมด ระหว่างที่กินมาม่าไปด้วย รู้สึกแปลก ๆ อีกแล้วอะ แบบไม่อยากอยู่ที่นี่ ( เราไม่เคยรุ้สึกอย่างนี้เลยค่ะ ตอนอยู่ที่ทำงานเก่าเป็นตึกแถว 5 ชั้น เราเข้ามาทำงานวันเสาร์อาทิตย์ ทั้งตึกมีแค่เรา + พี่ยาม จนถึงเที่ยงคืนคนเดียวประจำค่ะ ดึก ๆ หิวก็เดินมาเข้าห้องครัว ไฟก็ไม่เปิด งก+ชิน ก็เดินคลำไปถึงตู้เย็นได้อย่างชิล ๆ ) เลยโทรหาเพื่อน พอมันรู้ว่าเค้าหนีเรากลับบ้านกันหมด มันก็หัวเราะก๊ากเลยค่ะ ถามว่าเราอยู่ดึกทุกคืนถามจริงไม่กลัวเหรอ ลัดดาแลนด์น๊าาา ตอนนั้นหนังยังไม่เข้าเราก็งง อะไรวะลัดดาแลนด์ พอวางหูก็นั่งทำงานต่อ แต่ใจมันคิดขึ้นมาเองค่ะ ว่าเรามานั่งตรงนี้ทำไม เราไม่ควรอยู่ที่นี่ ไปเหอะ กลับเหอะ รีบไปให้เร็วที่สุด แล้วเราก็เก็บของโดยอัตโนมัติค่ะ แล้วเราจะเป็นคนที่ เวลา shut down เครื่อง เราก็จะเก็บนู่นนี่นั่นไปด้วย แต่วันนั้นไม่รู้นึกอย่างไร กด shut down เสร็จก็นั่งแช่ มองนิ่ง ๆ เข้าไปในจอคอม พอหน้าจอดับ หน้าเราก็โผล่ขึ้นมา พรึ่บ! เราก็ตกใจหน้าตัวเอง 555 แต่ยังนะคะ เราก็ยังจ้องเข้าไปในคอม ซึงสะท้อนวิวข้างหลังเรา ( เรานั่งกลางห้อง ข้างหลังเป็นแผนกช่าง, ข้างหน้าเป็นจัดซื้อ ) แล้วเราไม่รู้นึกยังไง เราก็ยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ ๆ มองซ้ายมองขวาในจอคอม เหมือนจะหาอะไรว่าอยู่ตรงไหน จนเราก็งงตัวเองค่ะ ว่าเราจะหาอะไรฟะ ก็เลยลุกขึ้นไปปิดไฟ ไล่ตั้งแต่ข้างในสุดออกมา และจะบอกว่า ออฟฟิศเราพระและเครื่องรางเยอะมากค่ะ มีทุกจุดทุกมุม ทุกขนาด ทั้งรูป ทั้งองค์ใหญ่ ทั้งผอบ ลืมเล่าไปว่าตอนเช้าของวันนั้น เราไปที่แผนกจัดซื้อข้างในสุด เห็นพระเยอะเราก็ยกมือไหว้ ไหว้ไล่ ๆๆๆ มาเรื่อยจนเสร็จก็ชะงักเจอพี่อีกคนยืนจ้องเราอยู่ เราเขิน ๆ ก็บอกไปว่า ที่นี่พระเยอะดีนะคะ พี่เขาตอบกลับมาว่า.. ทำงานที่นี่ก็อย่างนี้แหละ ต้องมีพระ ไม่มีไม่ได้หรอก... เราก็คิดในใจ โหงานมันเครียดขนาดนั้นเลยเหรอ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 10:52:54 จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:35:05

ความคิดเห็นที่ 2 ปาดค่ะ จากคุณ : ปาดศรี (ปาดศรี) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:44:52

ความคิดเห็นที่ 3 พอเราเดินไปข้างในสุดเพื่อปิดไฟ ตรงนั้นมันจะมีเสียงดัง กึกๆ อยู่แล้วเพราะพื้นมันเสีย ตอนเราปิดอยุ่มันก็ดังนะคะ กึกๆๆๆ เบา ๆ เราก็ปิดไฟไล่ ๆ มา ปิดไปด้วยไหว้พระไปด้วย จนใกล้ถึงดวงสุดท้าย อยู่ดี ๆ เราก็สปีดตัวเองขึ้นมากลายเป็นว่าเราไล่ปิดไฟไปด้วยวิ่งไปด้วยค่ะ คือมันรู้สึกขึ้นมาเองว่าเฮ้ย ไปเหอะ รีบ ๆ ไปซะ วันนั้นได้ประจักษ์เลยค่ะคำว่า แจ้น เป็นยังไง จนถึงหน้าประตูเราหันไปไหว้พระอีกทีในท่าแบบพร้อมวิ่งแต่ตัวเอี้ยวไปไหว้น่ะค่ะ หลุดออกมาหน้าลิฟท์ได้ก็โล่งใจ จนเราก็แปลกใจตัวเอง บริษัทข้าง ๆ ก็ปิดไฟมืดแล้ว เท่ากับชั้นนี้เราอยู่คนเดียว แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากนั้นค่ะกลับถึงบ้านก็อาบน้ำนอนสบายใจ.... เช้ามาได้เรื่องเลยค่ะ เราทำงานไม่ได้เลยตั้งแต่เช้ายันเลิกงาน ไฟล์เราเปิดไม่ขึ้นค่ะ เป็นไฟล์ excel สำคัญมากทุกคนรอไฟล์นี้จากเราไม่งั้นทำงานต่อไม่ได้ เราเปิดขึ้นมาเครื่องค้าง แต่ไฟล์อื่นไม่เป็นนะคะ ย้ายไปทำเครื่องอื่นก็เป็นอีก คือมันเปิดได้ แต่พอกด page down ให้เลื่อนลงมา 1 จึ๊ก ใช้เวลา 10 นาที อะไรแบบนี้ เราก็งงค่ะ อะไรวะใช้อยู่ทุกวัน ตั้งแต่ 9 โมงถึง 6 โมงไม่ได้ทำงานอื่นเลยค่ะจนพี่อีกคนปรี๊ดแตก ตวาดเรากลางห้อง เราก็บอกเค้าไปตามตรง แล้วพี่ ต. ก็พูดขึ้นมา "สงสัยน้องบี ( เรา ) ต้องหาธูปเทียนไปไหว้ศาลข้างล่างแล้วมั๊ง" เท่านั้นแหละค่ะ ลุกขึ้นมากันพรึ่บพรั่บ น้อง ก. - เรื่องนั้นใช่มั้ยพี่ พี่ ต. - อ้าวน้องก็รู้เหมือนกันเหรอคะ น้อง ข. - ฮ๊า อย่าบอกนะว่าเรื่องนั้น พี่ ต. - อ้าวนี่ก็รู้เหมือนกัน เรา - อะไรกันเหรอคะ พี่ ต. - อย่ารุ้เลยค่ะเดี๋ยวน้องกลัว เรา - กรำ มาถึง ณ จุดนี้แล้วก็เล่าเลยดีกว่าค่ะพี่ จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:45:56

ความคิดเห็นที่ 4 กำลังมัน ปาดดดด จากคุณ : รอยหยัก เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 10:47:06

ความคิดเห็นที่ 5 พี่ ต. ถามว่า น้องบีจำได้มั้ยคะ.. ที่พี่เดินออกไปแล้วกลับมาอีกรอบชวนกลับบ้าน เพราะเห็นว่าน้องเพิ่งเข้ามาใหม่ ชอบกลับดึก ๆ พี่ถึงได้ถามไงคะ ว่าแน่ใจหรือเปล่าถ้าจะอยู่คนเดียว พี่ก็นึกว่าน้องไม่กลัวอะไร เพราะที่นี่เราเคยเจอค่ะ แผนกช่างข้างหลังน้อง ทำงานดึก ๆ กันอยู่สองคนถึงสี่ทุ่ม สักพักได้ยินเสียงพื้นดัง ตึงๆๆๆๆ เหมือนมีคนวิ่งมาจากจัดซื้อข้างในสุด แล้วก็มาหยุดที่หน้าแผนกช่าง แต่มันไม่มีใครน่ะ ได้ยินทั้งสองคน มองหน้ากันแล้วก็เก็บของกลับบ้านเลย น้องจัดซื้ออีกคนทำโอดึกเหมือนกัน นั่งข้างในสุดน่ะ หันหน้าเข้าหากระจก ทำงานอยู่ดี ๆ มีใครมาเคาะกระจก ก๊อกๆๆๆๆ แต่มันถูกเคาะจากข้างนอกน่ะค่ะ แล้วเราอยู่ชั้น 32 น้องว่าใครมาเคาะล่ะคะ... อีกคนได้ยินเสียงแมวร้อง แล้วน้องว่าแมวที่ไหนล่ะคะ ดึก ๆ ชั้น 32 ข้างนอกมีคีย์การ์ด มันขึ้นมาได้ยังไงอ่ะคะ วันดีคืนดีได้ยินเสียงเหรียญตกบนโต๊ะ เหมือนเวลาเราชูเหรียญสูง ๆ แล้วปล่อยให้มันตกลงบนโต๊ะ ดัง กิ๊ง... แล้วก็กลิ้ง กิ๊งๆๆๆ น้องอยู่คนเดียวดึก ๆ แล้วใครทำเหรียญหล่นเหรอคะ... เพราะว่าที่นี่มันมี ไม่ใช่ชั้นเราแต่เป็นชั้นอื่น มีคนเสียที่ชั้น ๆ หนึ่ง ตกดึกมีคนเห็นคนใส่ชุดขาวเดินในออฟฟิศที่ปิดไฟกลับกันหมดแล้ว พี่ยามส่องไฟฉายบนดาดฟ้าเจอคนชุดขาวนั่งห้อยเท้าอยู่ ชั้น xx ก็เคยเจอคนมาเคาะกระจก ปั้งๆๆๆ เหมือนกันค่ะ เท่านั้นสมองเราก็ประมวลผล เหมือนจิ๊กซอว์ต่อกันเป็นฉาก ๆ หรือว่า.. หรือว่าที่เรารู้สึกเมื่อวานนี้มัน... เราเลยถามไปว่า พี่คะที่นี่มีมั้ยคะ ช้นเราออฟฟิศเราเนี่ย แล้วเราก็เล่าเหตุการณ์เมื่อวานไปเป็นช๊อต ๆ แบบที่เล่าไปใน คห.ที่แล้วนั่นแหละค่ะ พี่เค้าก็บอกว่า ออฟฟิศเราก็เคยมีคนเสียไปนะ เป็นพี่ Messenger แต่คงไม่เกี่ยวมั้งเพราะพี่เค้าไม่ได้เสียที่นี่ ไปเสียที่โรงพยาบาล แต่ ณ ตอนนั้นเราไม่รู้อะไรแล้วค่ะ คิดแต่ว่า.. งั้นเมื่อวานนี้เราไม่ได้รู้สึกไปเองอ่ะดิ เราก็เครียดเลยค่ะ โทรไปเล่าให้เพื่อนฟัง จนเพื่อนเราต้องมานั่งเป็นเพื่อนเพราะเราต้องทำงานดึกอีกแล้วค่ะ ( นั่งทำไฟล์ใหม่ ) น้อง ก. เห็นเรากลัวมากเลยนั่งเป็นเพื่อน จนเราทำเสร็จ ก็สี่ทุ่มอีกละ ชวนกันกลับสามคน เราก็ทำใจกล้า ๆ เดินไปปิดไฟกับเครื่องแฟกซ์ที่แผนกจัดซื้อข้างในสุด เพื่อนเราก็อ่านหนังสือรอ... แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 11:23:53 จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:07:44

ความคิดเห็นที่ 6 เอ่อ แล้ว"พี่อีกคนที่ยืนจ้องอยู่" หายไปไหนละคะ จขกทปิดไฟหมดแล้วแล้วเค้าไม่กลับบ้านด้วยเหรอ หรือว่าเป็น.... ...ยาม จากคุณ : น้องปุยฝ้ายกับเจ้าชายเผือกร้อน เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:07:51

ความคิดเห็นที่ 7 ทำงานอะไรกันดึกขนาดนั้น ทำไมไม่จัดสรรเวลาให้ดี กลับดึกมันอันตรายนะครับ จากคุณ : แอมคุง เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:08:24

ความคิดเห็นที่ 8 ก่อนถึงเครื่องแฟกซ์ เราก็ไหว้พระไปตลอดทางเลยค่ะทุกองค์ที่เดินผ่าน ระหว่างกดปุ่ม Off แช่อยู่นั้น อยู่ดี ๆ พื้นตรงนั้นที่มันเสีย ที่ปกติมันดังกึกๆ เบา ๆ คราวนี้เหมือนมีคนกระทืบลงไปแรง ๆ ดัง กึ้งงงงง เท่านั้นแหละเราแจ้นหน้าตื่นเลยค่ะ วิ่งไปด้วยเรียกไปด้วย น้อง ก.ๆๆๆๆๆ เพื่อนเรากับน้องกำลังเก็บกระเป๋าอยู่ก็ตกใจ อะไรๆๆๆ พี่ เราก็แกล้งบอกว่า เอ่อ แฟกซ์ปิดยังไง ปิดยังไง ก. มาปิดให้หน่อย พี่ปิดไม่เป็น เพื่อนเราก็หัวเราะ นังนี่ขี้กลัว เราก็ไม่กล้าบอกค่ะ ว่าเมื่อกี๊ได้ยินเสียงอะไร จนเดินออกมาหน้าลิฟท์ มันก็รู้สึกแปลก ๆ อีกแล้วอ่ะ ขนลุกซู่ ๆ ออกมานอกตึก ริมถนนกันสามคนเราเดินหันไปมองข้างหลังตลอดทางเลยค่ะ จนขึ้นรถเพื่อนเราคงเห็นเราท่าทางไม่ค่อยดี ก็เลยเฉลยว่า.. มันอ่ะไม่อยากบอกเพราะกลัวว่าเราจะกลัว บีสังเกตไหม พวกกุอยู่ดึกกันประจำนะ แต่ทำไมต้องเข้าห้องน้ำกันเป็นกลุ่ม เพราะว่าที่นี่เคยมีคนได้ยินเสียงสวดมนต์ ในห้องน้ำ เชื่อไหมคะ เรารู้สึกแย่แบบไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงบ้านแล้วเราลงรถปุ๊บเดินเข้าร้านเน็ตปากซอยเลยค่ะ ไม่กล้าเข้าบ้านเพราะวันนั้นเหลือเราอยุ่คนเดียว คือเราไม่เคยเป็นขนาดนี้น่ะค่ะ เรานั่งเล่นเน็ตถึงตีห้าค่ะ ใจมันคิดวนเวียนอยู่แต่ห้องนั้น แผนกนั้น โต๊ะทำงานเรา และความรุ้สึกที่มันค้าง ๆ อยู่ ทำใจให้ลืมไม่ได้ค่ะ เข้าเฟสบุ้คก็ดูว่ามีใครออนมั่งพอดีเพื่อนเราออนอยู่เลยโทรไปเล่าให้มันฟัง เล่าไปขนลุกไปตลอดเลย ไม่รู้เป็นอะไร จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:20:45

ความคิดเห็นที่ 9 วันรุ่งขึ้นวันเสาร์ เราก็ไปไหว้พระ ใจเราคิดถึงแต่ห้องทำงานออฟฟิศ พอดีเพื่อนรุ่นน้องที่กำลังบวชชีพราหมณ์อยู่โทรมา เราก็เล่าคร่าว ๆ ให้ฟัง รุ่นน้องก็บอกไม่เป็นไรเดี๋ยววางสายแล้วมีสวดมนต์เดี๋ยวแผ่เมตตาให้ พี่อยุ่ตึกอะไร ชั้นอะไร ผู้หญิงชุดขาวใช่ไหม เดี๋ยวแผ่ให้ จนวันอาทิตย์เราก็ยังรู้สึกแย่ ๆ อยู่ค่ะ ( น้อยลงนิดนึง ) รุ่นน้องสึกมาพอดีก็มาหาที่บ้าน เราก็สารภาพไปตามตรง ตัวเอง.. เราไม่อยากไปทำงานพรุ่งนี้เลยอ่ะ รู้สึกไม่ดีไม่อยากไป น้องเค้าก็เลยโทรไปหาพี่คนรู้จัก ที่มีเซ้นส์ทางด้านนี้ พี่บีเดี๋ยวน้องให้คุยกับคุณ น. นะเค้าเซ้นส์แรง แต่เค้าไม่ใช่คนทรงนะทำงานอย่างอื่นแต่ก็ปฏิบัติธรรมด้วย น้องเค้าก็เกริ่นคร่าว ๆ คุณ น. คะพอดีมีรุ่นพี่เค้าเจอเรื่องแปลก ๆ มาค่ะคุณ น. ลองคุยกับพี่เขาให้หน่อยนะคะ เราก็รับสายมา สวัสดีค่ะชื่อบีค่ะ เพิ่งได้งานใหม่ วันก่อนทำงานดึกออกมาคุยกับเพื่อนกลับไปไฟปิดหมดแล้วเดินเข้าไปปุ๊บรู้สึกไม่ดีเลย... คุณ น. - "รู้สึกแปลก ๆ ขนลุกแบบแย่ ๆ ไม่อยากอยู่ต่อใช่มั้ย" เรา - "ค่ะ" คุณ น. - "วันนั้นวันที่ 18 ใช่มั้ย" เรา - "เอ่อ จำไม่ได้ค่ะ แต่วันนี้ 20 กว่า ก็น่าจะใช่นะคะ" รุ่นน้อง - "ไม่มีอะไรหรอกพี่บี คุณ น. เค้ามีวิธีคำนวณ วันที่ 18 น่าจะเป็นวันพระใหญ่นะ" คือตอนนั้นเราแอบหวังไว้ไงคะ ว่าเขาจะตอบกลับมาว่า ไม่ต้องกลัวนะทุกอย่างน้องคิดไปเองไม่มีอะไร ที่ไหนได้ เขาตอบกลับมาว่า... คุณ น. - "เขาเป็นใครๆๆ อ๋อ.. ไม่ต้องกลัว ผู้ชาย ผู้ชายนะ...อุบัติเหตุ... เขามาดี มาขอให้น้องทำบุญไปให้ ไม่มีอะไร" แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 11:39:19 จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:35:51

ความคิดเห็นที่ 10 ปาด อย่าบอกนะ  ว่าตึก ตรง .............อ ....... ตึกนั้น ลือ แบบนี้ ตอนเราทำงานอยู่ อ่านตอน ชั้น  32  มีเสียงเคาะกระจกจากข้างนอก นี้มันเรื่องเดียวกันเลย จากคุณ : boublekao เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:48:39

ความคิดเห็นที่ 11 ความรู้สึกตอนนั้นมันปนเปกัน ใจนึงก็โล่งใจ ที่ไม่ใช่ผู้หญิงชุดขาวที่ดูจะน่ากลัวกว่าเพราะไปแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ฆ่าตัวตาย  ( ซึ่งความจริงมีรายละเอียดมากกว่านี้ แต่ไม่กล้าเล่าเพราะมันต้องพาดพิงคนที่ทำงานค่ะ ) ใจนึงก็วูบ ๆ ตายละ.. แสดงว่ากรูเจอจริง ๆ หรือนี่ ไอ้ที่จ้องคอมวันนั้นคือยืนอยู่ข้าง ๆ หรือข้างหลังเรา ให้เราจ้องหาเพราะงี้นี่เอง พี่ผู้ชาย อุบัติเหตุ ก็มีคนเดียวแหละ ..พี่ messenger รุ่นน้อง - "พี่บี ๆ ไปทำบุญกันนะ รู้มั้ยถ้าเราทำบุญให้ แต่ถ้าเขาบุญไม่ถึงเขาก็รับของเราไม่ได้นะ" คุณ น. - "บีไปทำบุญนะ จัดสังฆทานไปเลย แล้วเขาจะคุ้มครอง และบีจะมีโชคใหญ่ เขาพยายามสื่อกับเราวันนั้น เพราะเป็นวันพระ น้อยหน่า ๆ ( รุ่นน้อง ) บอกพี่บีเขาไปสิ ว่าเขาจิตอ่อน ที่คนนั้นเขามาหา เพราะบีกับเขาเคยเกิดเป็นญาติกัน รู้มั้ยถ้าวันนั้นหนูรู้ตัวและทำบุญให้เขา เขาจะได้รับเลยนะ เพราะวันนั้นวันพระใหญ่" เราเคยได้ยินมาว่า ถ้าเขามาหาเราพยายามสื่อสารกับเรา บุญที่เขามีอยู่จะลดลงไป เราก็แอบอึ้งค่ะ นึกภาพเขาพยายามสื่อกับเรา ซึ่งถ้าเรารู้สักนิดว่าต้องทำอะไรต่อไป ก็คงทำบุญให้เขาไปแล้ว เสียดายโอกาสจริง ๆ แล้วอยุ่ ๆ เราก็ร้องไห้ออกมาเองค่ะ เสียใจในความรู้ช้าของเรา ก็เลยตั้งใจว่า ..เราจะไปทำสังฆทานให้พี่เขาค่ะ วันรุ่งขึ้นไปเล่าให้เพื่อนฟัง มันก็ตกใจว่าเฮ้ย พี่ messenger เหรอ เขาเป็นคนดีมากนะ เขาโดนรถชนไปเสียที่โรงบาล เราเลยถามชื่อมาค่ะ พี่เขาชื่อ ก นามสกุล ข แต่เรื่องราวไม่ได้ราบรื่นนักหรอกค่ะ เรามีงานด่วนเข้ามาเรื่อย ๆ ต้องกลับดึก ตื่นมาก็สายแล้วต้องเข้าบ่าย เลยไม่ได้ทำบุญให้สักที เสาร์อาทิตย์ว่าจะไปๆๆ ก็โดนโอทีอีก วันแรงงานก็ต้องเข้ามาทำ อะไรกันนี่... ก็ผลัดเขามาเรื่อย ๆ ค่ะ และเขาก็มาหาเราเรือ่ย ๆ เขามายังไงหรอคะ.. จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 11:51:54

ความคิดเห็นที่ 12 ( นอกเรื่อง ) เราเล่าตกไปนิดนึงว่า ขอย้อนกลับไปตอนพอคุยกับคุณ น. เสร็จวันรุ่งขึ้นเราก็ไปถามพี่ ต. ค่ะ ว่าที่เคยเล่าว่ามีพี่ messenger เสียไปอ่ะ เค้าเป็นใครอะไรยังไงหรอ พี่ ต. ก็บอกเหมือนเพื่อนเราแหละค่ะ ว่าเขาเป็นคนดี น่ารัก เป็นพนักงานยุคบุกเบิกของบริษัทเราเลยแหละ ทำไมเหรอคะ เราก็บอกคร่าว ๆ ว่าเออ ที่บีเล่าว่ารู้สึกแปลก ๆ วันนั้นก็น่าจะเป็นพี่เค้าหละมาหา ทันใดนั้น น้อง ข. ที่นั่งใกล้เราก็เดินมาสมทบ คุยอะไรกันหรอคะ พี่ ต. ก็เล่าคร่าว ๆ ว่าเราเจออะไร น้อง ข. - เออ ข. ว่าจะถามตั้งนานละ ทำไมบริษัทเรา.. ตอนอยู่คนเดียวเสียงมันดังจังเลยวะพี่ เรา, พี่ ต.- ( กำลังลุ้น ) น้อง ข. - มันดังแบบดังไปทั่วห้องเลยอ่ะ เดี๋ยวไอ้นู่นก็ตก ไอ้นี่ก็ดัง ปึงปังรอบ ๆ เลยเนี่ย พี่สังเกตป่ะ ตอนกลางวันพวกเรานั่งกันเต็มเลยนะ ไม่มีใครคุยกับใครเลยนะ โคดเงียบเลย แต่พอ ข. อยุ่ดึกคนเดียวทีไร เอาละ ไอ้นั่นดังกึ่ง ดังปึ้งตรงนั้นตรงนี้ อยู่คนเดียวเสียงดังกว่าอยู่หลายคนอีก เรา - เออว่าจะถามอยุ่ ข ชอบอยู่ดึก ๆ ไม่กลัวหรอ น้อง ข - ก็กลัวนะพี่ แต่งานมันก็ต้องทำให้เสร็จน่ะ บางทีก็ให้แฟนขึ้นมานั่งเป็นเพื่อน แต่พอแฟนมาก็ไม่มีเสียงอะไรนะ คือก่อนหน้านั้นเราก็เคยแอบคิด ตอนเราเจอใหม่ ๆ เราก็นึกถึงน้อง ข. นี่แหละค่ะ ว่าเออ ไอ้ ข. มันก็อยู่ดึกบ่อย ๆ นี่หว่าหรือมันไม่เคยเจอวะ ที่ไหนได้ น้องเขาเคยเจอค่ะ แต่เป็นคนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ ก้เลยไม่ได้เล่าให้ใครฟัง แต่ตอนที่คุยกันนี่เราว่าน้องเขากลัวค่ะ เชื่อไหมคะ สามคนรู้สึกพร้อมกันเลยค่ะ อยู่ดี ๆ ก็มองหน้ากัน แล้วก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนวันที่เราเจอเลยค่ะ รู้สึกขึ้นมาเองว่า ..ไปเถอะ อย่าอยู่ตรงนี้ ยืนอยู่ทำไม รีบไปเหอะ.. มันหนืด ๆ แปลก ๆ พูดไม่ถูกอ่ะ ( ตอนนั้นดึกแล้วเหลือเราสามคน ) แล้วน้อง ต. ก็พูดขึ้นมา ..เนี่ยๆๆ เอาอีกละ เมือ่กี๊ตอนเราคุยกันแรก ๆ ไม่รู้สึกอะไรเลยใช่มั้ย เนี่ย อยุ่ดี ๆ พี่รุ้สึกเหมือนกันใช่มั้ย เขามาแล้วนะ เขามาเป็นเวลาด้วยนะ ประมาณนี้แหละ สี่ทุ่ม วันก่อนพี่บีเจอตอนกี่โมงนะ ..พอเราบอกว่าสี่ทุ่ม น้อง ข. ก็ใส่รองเท้าเก็บกระเป๋าเลยค่ะ ข.เคยรุ้สึกนะ แบบทำงานลืน ๆ อยู่ดี ๆ ก็อยากกลับ รู้สึกเลยว่าอยู่ไม่ได้แล้ว แบบที่รู้สึกตอนนี้แหละ แล้วเราสามคนก็ปิดไฟ แจ้นลงข้างล่าง ขึ้นรถ พี่่ ต. ออกมาพร้อมกัน เราก็เลยเล่าให้ฟังในรถค่ะว่าเราคุยกับคุณ น. มาว่ายังไง พี่ ต. บอกว่า ดีแล้วที่น้องบีบอก พี่จะได้ไปทำบุญให้เขา แต่ความจริงเราก็ทำบุญให้เขาทุกปีนะ วันต่อมา พี่ ต. ก็เดินมาหาเราค่ะ ว่าเจอเรื่องแปลก ๆ ที่บ้าน พี่ ต. บอกว่า เมื่อคืนนี้ที่พี่สัญญาว่าจะไปทำบุญให้อ่ะ เช้านี้พี่ก็ตื่นตามปกติใช่มั้ยคะ แล้วก็เล่นกับลูก เล่นไปเล่นมาอยู่ ๆ นาฬิกาปลุกมือถือก็ดังขึ้นมาเองโดยที่พี่เค้าไม่ได้ตั้งปลุกค่ะ พี่เค้าก็แปลกใจ เอ๊ะเราตั้งปลุกเหรอ เอาหน้าจอมาดูปรากฎว่าไม่ได้ตั้งปลุกไว้จริง ๆ แล้วอยู่ดี ๆ มันดังได้ไงอ่ะ พอดูเวลาตอนนั้น 7 โมงแล้ว พี่ ต. ก็เลย assume ว่า อ๋อ..สงสัย "พี่คนนั้น" เขาคงมาทวงมั้ง ..ว่าให้ออกไปตักบาตรได้แล้ว เราฟังไปก็เหลือเชื่อนะคะ แต่วันต่อมาเราก็เจอกับตัวเหมือนกัน คือเราตั้งปลุกไว้ที่ 6.00 น.ใช่มั้ยคะ แต่เราตื่นมาก่อนก็เปิดทีวีและนอนกำมือถือเอาไว้ พอ 6.00 ปลุกจริง ๆ ค่ะ แต่ปลุกแบบเป็นเสียงดนตรีดังขึ้นมา ตื่๊ออออ ตื่อๆๆต๊๊อๆๆ เราก็ตกใจค่ะ เพราะที่เราตั้งไว้เป็นเสียงนาฬิกาปลุกแบบสั่นค่ะ เอาหน้าจอมาดูมันก็ขึ้นไอค่อนว่าเราตั้งสั่นจริง ๆ แล้วเสียงดนตรีมาจากไหน เราเจอแบบนี้ 2 ครั้งค่ะ นึกถึงพี่เขาเลยว่าเขามาทวง แต่เราก็ยังไม่ได้ทำบุญให้เขานะคะ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 12:13:36 จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:05:37

ความคิดเห็นที่ 13 ขยันพิมพ์จัง ตามมาอ่านให้กำลังใจ ^ ^ จากคุณ : ความลับของสับปะรด&ชั่วโมงที่25 เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:17:22

ความคิดเห็นที่ 14 หลังจากนั้นมาเราก็เจอเนือง ๆ ค่ะ วันที่เราเจอจัง ๆ มากที่สุด คือตอน 10 โมงเช้าค่ะ กลางวันแสก ๆ เนี่ยแหละ นั่งทำงานอยู่ท่ามกลางคนมากมาย อยู่ดี ๆ ก็ได้ยินเสียงเจ้านายเรียก "บี..." เรานิ่งเลยค่ะ ช็อก และไม่หันด้วย เพราะอะไรรุ้ไหมคะ เพราะนายนั่งในห้องข้างหลังเรา ( ฮวงจุ้ยโต๊ะเราคือนั่งหันหลังให้ประตูห้องเจ้านาย เขาว่ากันว่าไม่ดี ) แต่เสียงที่เราได้ยิน มันไม่ได้มาข้างหลังแบบตรง ๆ ในระนาบเดียวกัน มันมาทางข้างบนหัวเราค่ะ ทางเพดานมุมห้องสูง ๆ ข้างหลังเราอ่ะ เป็นเสียงนายเราเลยแหละ เสียงผู้หญิงเย็น ๆ เบา ๆ เหมือนมาไกล ๆ มันหวิว ๆ เหมือนเรียกมาจากบนเขาสูง ๆ หลังจากเราอึ้งไปประมาณ 10 วิ สิ่งแรกที่ทำคือ.. เราพับกระจกลงค่ะ เป็นกระจกที่เราตั้งให้สะท้อนวิวข้างหลังเพื่อแก้ฮวงจุ้ย แต่พอดีมันสะท้อนไปทางที่ได้ยินเสียงไงคะ ก็เลยกลัวว่าจะเห็นอะไร จากนั้นก็ค่อย ๆ หันไปช้า ๆ แล้วก็ตกใจเพราะเห็นน้อง ก. ( คนที่เราเรียกมาปิดแฟกซ์ใน คห. บน ๆ ) ยืนถือแฟ้มยืนตะลึงอยู่ ก็ตกใจกันเองไป เรา - ก. เมื่อกี๊ได้ยินเสียงใครเรียกป่ะ ก. - ได้ยิน เรา - เจ้านายเรียกใช่ป่ะ ก. - ไม่ใช่พี่ นายเขียนอะไรอยุ่ไม่รุ้ นายไม่่ได้เรียกพี่ เรา - แล้ว ก. ได้ยินเสียงนั้นว่าไง พอ ก. ตอบมาเราก็ตกใจ เพราะ ก. ไม่ได้ยินเสียงเรียก "บี" แต่เขาได้ยินเสียงใครสักคนเรียกเขาเองค่ะ ว่า "ก.!!!" เป็นเสียงผู้ขายห้าว ๆ แหบ ๆ มาจากมุมเพดานสุงมุมเดียวกันเลยค่ะ น้องเขาก็เลยยืนชะงัก จังหวะเดียวกับที่เราหันไปนี่แหละค่ะ หรือจะพูดอีกนัยหนึ่งคือ เขาเรียกน้อง ก. แล้วค่อยเรียกเราค่ะ มองหน้ากันพักนึงก็แยกย้ายไปทำงาน แต่ไม่จบเพียงเท่านั้นค่ะ เป็นเสียงนายมาเรียกเราอีก "บี...." คราวนี้เราไม่ทันระวังตัวก็เดินเข้าไปห้องนายเลย แต่นายเราบอกไม่รู้เรื่องค่ะ ไม่ได้เรียกเรา เท่านั้นเราก็อึ้งอีกรอบค่ะ แล้วก็อธิษฐานในใจว่า.. พรุ่งนี้ พรุ่งนี้แน่นอนพี่ พรุ่งนี้ตักบาตรชัวร์ ๆ แล้วคืนนั้นเราก็ฝันค่ะ จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:28:53

ความคิดเห็นที่ 15 ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จากคุณ : mcmaster เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:32:05

ความคิดเห็นที่ 16 ตามมาอ่าน ขอฮานิดนึง ตรงปิดคอมแล้วตกใจหน้าตัวเอง     เราเป็นบ่อยตอนทำงานหน้าคอมดึกๆ จากคุณ : pondsomby เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:37:15

ความคิดเห็นที่ 17 จัดยาวมาเลย สงสัยจะสุดๆ ละเนอะ เป็นกำลังใจให้จ้า หมั่นทำบุญ สวดมนต์ ทุกอย่างคงจะดีขึ้น คิดทางที่ดี เค้าอาจมาเตือนให้รีบกลับบ้าน การกลับดึกมาก ทำงานหนักเกิน อาจทำร้ายตัวเราเองได้ จากคุณ : olyaod เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:42:35

ความคิดเห็นที่ 18 เราฝันว่า กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียงกลางดึก แล้วก็รู้สึกเหมือนมีใครอยู่ตรงขาเรา เลยลืมตาขึ้นมาเห็นเป็นผู้ชายชุดขาว ๆ นั่งยอง ๆ ก้มอยู่ตรงปลายเตียง เราก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ เฮ้ยใครอ่ะ เข้ามาได้ยังไง ไปๆๆๆ แล้วเราก็ดุนหลังเขาให้ออกไป พอถึงหน้าประตู ผู้ชายคนนี้ก็หันมาหัวเราะ แหะๆๆ แบบทะเล่้นใส่น่ะค่ะ เราก็ตกใจ คิดในใจว่าเฮ้ย..ทำมผู้ชายคนนี้หน้าใหญ่ผิดคนธรรมดา ศีรษะเขาโตกว่าคนทั่วไป หน้าใหญ่ ๆ ผิวคล้ำ ปากหนา ๆ ผมตั้ง ๆ เกรียน ๆ แล้วก็หน้าเป็นมันเมือก ๆ ตื่นมาก็ตงิดใจนิด ๆ พอดีเจอเพื่อน มันก็ถามว่ายังเจออยู่ป่ะ เราก็ถามเรื่องพี่ messenger นั้น ว่าส่วนสูงเท่านี้ๆๆ ลักษณะ ทรงผมแบบนี้ๆๆ ใช่ไหม เพื่อนเราหน้าเปลี่ยนเลยค่ะ ถามว่าเรารู้ได้ไง เลยเล่าเรือ่งฝันให้ฟัง มันก็แอบพูดขำ ๆ ว่าพี่เค้าคิดไรกะเมิงเปล่าวะ ต่อมาเราก็ไปตักบาตรให้เขาค่ะ แล้วก็ไม่เจออะไรแปลก ๆ อีกเลย แต่ผลจากเรื่องนี้ ทำให้เรากลายเป็นคนแบบนี้ค่ะ - เราไม่เคยล้างหน้าสะอาดอีกเลย เพราะไม่กล้าหลับตา มันหลอนว่าตอนที่เราหลับตานวดโฟมแล้วลืมตาขึ้นมาจะเจอใครบางคนยืนอยู่ข้างหลัง ล้างไปแสบตาไปค่ะ ฟองยังไม่ทันหมดก็ออกมาเอาทิชชู่ชุบน้ำลูบๆๆๆ ฟองออก - ไม่เคยแง้มประตูห้องน้ำไว้ขณะอาบน้ำอีกเลย ไม่ว่าจะอยากฟังข่าวทีวีไปด้วยแค่ไหนก็ตาม เพราะกลัวจะเห็นใครบางคนเดินแว้บผ่านช่องประตู - ค่าไฟขึ้น เพราะเปิดทีวีทิ้งไว้ทุกคืนจนสว่าง - หน้าโทรม เนื่องจากเปิดทีวีทิ้งไว้มันเลยหลับไม่เต็มตา บางทีก็ตื่นมาดูกลางดึก จากวันนั้นถึงวันนี้ผ่านมาเดือนกว่าแล้วค่ะ ตั้งใจว่า.. จะจัดเต็มสังฆทานให้พี่เขาสักที เร็ว ๆ นี้ ส่วนตอนนี้ก็เป็น PR โปรโมทให้เขาไปพลาง ๆ ก่อน คือเราจะคอยบอกทุกคนว่า.. ถ้าวันไหนไปทำบุญ รบกวนช่วยเอ่ยชื่อพี่เขาให้หน่อยค่ะ ช่วย ๆ กัน พี่เขาชื่อ xxxxx นามสกุล xxxxx นะ ฝากหน่อย เรื่องนี้หลายคนในออฟฟิศยังไม่รู้ เราเคยถามคนที่ชอบอยู่ดึกว่า ..อยู่คนเดียวดึก ๆ ไม่กลัวเหรอ บางคนตอบเรามาว่า.. ไม่มีหรอก ตึกนี้มีแต่ผู้หญิงชุดขาวชั้นอื่นคนนั้นเท่านั้นแหละ แต่ออฟฟิศเราไม่มี เพราะพี่นอนค้างออกบ่อย ไม่มีแน่นอน คอนเฟิร์ม... ขอบคุณที่ฟังจนจบค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 54 14:11:06 จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:47:07

ความคิดเห็นที่ 19 กี๊ดๆๆๆ กรี๊ดๆ จากคุณ : ปาดศรี (ปาดศรี) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 12:53:05

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาจากอีกทู้ค่ะ นับถือ จขกท. เลยค่ะ เป็นเรา หลอนประสาทตายไปแล้ว... จากคุณ : honey_neko เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 13:50:43

ความคิดเห็นที่ 21 เห้ย   เสียงเคาะกระจกชั้น 32 อย่าบอกนะว่า.......... สไปเดอร์แมน แต่น แต๊นนนนนน ล้อเล่นครับ จิตตกสวดมนต์่บ่อยๆครับ จากคุณ : เส้นขอบฟ้าเวลาพระอาทิตย์ตกดิน เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 13:52:47

ความคิดเห็นที่ 22 เจ้าของกระทู้ไปตั้งห้องสยามเถอะนะครับ ไม่ได้ว่าที่ตั้งผิดห้องนะ แค่อยากอ่านเรื่องอื่นๆ ของคนอื่นต่อ รับรอง กระทู้แนะนำแน่ พันทิพย์ขาดกระทู้ผีๆ มาได้พักนึงแล้ว ( แหม ผมก็พักอยู่ห้องคนเดียวนะเนี่ย ไอ้ห้องข้างบนมันทำของตกมาเป็นเดือนๆ ละ แต่ไม่เคยไปเคาะประตูห้องมันเหมือนกัน ) ^^ ... จากคุณ : Reki เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 20:41:38

ความคิดเห็นที่ 23 วู้วว อ่านจนจบ จนได้ตรู อ่านไปก็หลอนไป เฮ้อๆๆ ตอนอยู่ที่ทำงานเก่า เคยกดลิฟท์ลงคนเดียวตอนดึกๆประมาณ 4 ทุ่ม (ทำงานเป็นกะค่ะ) จู่ๆ ลิฟท์ที่เรากดลง ก็ขึ้นไปเรือยๆ ขึ้นไปเรือยๆ .......... ปิ๊งงง แล้วลิฟท์ก็จอดตรงชั้น 37 ภายนอกลิฟท์มืดมากกกกกก แบบว่า ไม่มีคน คนกลับหมดแล้วอ่ะค่ะ เราก็เฮ้ย ไรวะ กะว่ามีไรโผล่เข้ามากรูวิ่งออกนอกลิฟท์ก่อนล่ะ ด้วยความช็อก กะความมืดที่เจอ .... ลิฟท์ก็ค่อยๆปิด แล้วก็เลื่อนลงไปชั้น G ปกติ แม่เจ้าาาาาาาา ...... ก็ชั้นบนน่ะ ขึ้นไปอีกชั้น (38 Fl.) มันเป็นชั้นเพนท์เฮาส์ ของจข.ตึก ซึ่งเสียไปไม่ถึงเดือน !!!! จากคุณ : รักหนักแน่น เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 21:58:22

ความคิดเห็นที่ 24 เค้ากลัวอ่ะ จะหยุดอ่านตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว แต่อดอยากรู้ไม่ได้ บรื๊อออส์ ขนลุก จากคุณ : DenBerg เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 22:41:36

ความคิดเห็นที่ 25 จิตอ่อน ก็ เจอหลากหลายครับ อย่าไปกังวลกับมันมากนัก มันก็จะค่อยๆ เลือนไปเอง บางครั้ง ก็เป็นสัญญาณปลอมที่จิตเราปรุงแต่งขึ้นมาเองทั้งนั้นครับ ผมเคยอยู่ในคอนโดที่ว่า ดุสุดๆ ตั้งสองสามปี ไม่เห็นมีอะไร ตอนซื้อต่อมา ข้างห้องก็ถามว่าเจออะไรบ้างไหม เพื่อนไปใครมาค้าง เจอเรื่องแปลกๆเล่าให้ฟังบ้าง ก็ฟังๆ ไป ให้คิดว่า คุณไม่ได้ติดค้างใคร ชีวิตคุณก็มีเส้นทางของคุณ สิ่งใดจะมาพัวพันก็ช่างเขา ถ้ามีจริงก็อยู่ได้ไม่นานหรอก แค่เรื่องงาน การดำเนินชีวิตประจำวันก็วุ่นวายมากเกินพออยู่แล้ว ไม่น่าจะต้องไปวุ่นเรื่องเหนือธรรมชาติ ให้รกสมองอีก ส่วนเรื่องไฟล์เสีย ผมทำงานกับคอมมาตลอดชีวิต ถ้าไฟล์เจ๊งเกี่ยวของกับเรื่อง เหนือธรรมชาติ คงเจอผีมาเป็นร้อยพันตัวแล้วกระมั้งนั่น สรุป ทำใจให้สบายครับ ถอนตัวออกมาอย่าไปลุ่มหลงถลำลึกกับเรื่องเหล่านี้ แล้วมันจะค่อยๆลดลงเอง จากคุณ : ดาวสุริยะ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 13:26:10

ความคิดเห็นที่ 26 กลัวมากให้เจริญมรณะสตินะครับ ให้คิดถึงความตาย ว่าคนเราเกิดมาต้องตาย  อีกหน่อย คนเราทุกคนก็ต้องตายเหมือนกัน จะไปกลัวอะไรนักหนา ตกใจกลัว ขาดสติ วิ่งหนีตกบันได จะตายซะจริงๆ ด้วยการขาดสติ ไม่ใช่เพราะผี จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 15:17:11

ความคิดเห็นที่ 27 นับถือเจ้าของกระทู้ค่ะ เราเชื่อว่าตอนพิมพ์ไปนึกไป ภาพมันจะชัดมาก แต่เจ้าของกระทู้ก็ยังพิมพ์จนจบ เราเป็นคนกลัวเรื่องแบบนี้นะ แต่พอมาอ่านผลจากเรื่องนี้แล้ว เราขำลั่นห้องเลย ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ ส่วนตัวเราคิดว่า ถ้าเจอเข้าขนาดนี้ คงทำให้เราอยากทำบุญบ่อยๆแล้วล่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : การ์ตูนนิเวิส เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 15:32:56

ความคิดเห็นที่ 28 ตึกไหนครับอยากรู้ เด็วว่างๆ ผ่านไปจะไปอยู่เป็นเพื่อน :) จากคุณ : nopex เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 17:11:53

ความคิดเห็นที่ 29 มีจริงครับ แล้วมันจะผ่านไปเองครับ ผมเป็นผู้ชายแท้ๆๆยังโดน เป็นความรู้สึกที่พูดยาก มีความคิดว่าถ้า2คนละจะโดนไหม? ไม่เืหลือครับ ของเขาแรงจิงๆๆ เป็นกำลังใจให้ครับสู้ๆๆ เฮ่อออ จากคุณ : คนเคยโดน (itab2525) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 17:51:15

ความคิดเห็นที่ 30 #29 อยุ่ออฟฟิศเดียวกะเราหรือเปล่าคะ จากคุณ : I Get fizzy เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 22:41:53

ความคิดเห็นที่ 31 แล้วชั้นอื่นผู้หญิงชุดขาว เค้าเจอไรกันบ้างเหรอ ไม่เห็น จขกท เล่าให้ฟังเลย จากคุณ : เพชรน้ำสุด เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 01:53:58

ความคิดเห็นที่ 32 ผีแบบไหนกันเนี่ย ลงทุนหลอกแบบเบสิค ๆ ไม่กี่ครั้ง ได้กินบุญไปอีกนาน น่าจะมาให้เลขบ้างอะไรบ้าง เผื่อจขกท.และพี่ ๆ ที่ทำงานโชคดีจะได้แบ่งกันกินแบ่งกันใช้บ้าง จากคุณ : Pong Wim เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 09:31:45