|
ว้าว ต้องขอชื่นชม คุณผู้หญิง หรือภรรยาของใครบางคนที่ทำงาน และรักความก้าวหน้า ออกมาเผชิญชีวิตด้วยการเป็นแม่ค้า ซึ่งผมมองว่าอย่างน้อยก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่เราได้เก็บเกี่ยวนะครับ (หลายคนอาจจะเสียค่าเรียนถูกบ้าง แพงบ้างแล้วแต่การลงทุน)
ผมก็เริ่มต้นจากการเป็นลูกจ้าง เป็นพนักงาน เงินเดือนเริ่ม10,000บาทเมื่อสิบกว่าปีก่อนซึ่งก็เรียกได้ว่าไม่มากไม่น้อย แล้วก็ออกมาทำกิจการของตัวเอง หุ้นกับเพื่อนทำร้านตู้ปลาทะเล ดำเนินกิจการได้ปีกว่าๆก็เจ๊ง เพราะกลุ่มลูกค้ามันน้อยมาก ตลาดแคบ ก็กลับไปสมัครงานเป็นลูกจ้างเหมือนเดิม ทำเป็นลูกจ้าง ย้ายที่ทำงานไป3-4ที่ในเวลา2-3ปี เงินเดือนก็ขยับไปแตะ3หมื่นบาท แล้วก็ลาออกมาพร้อมกับทุนก้อนนึงจากครอบครัว6แสนบาท เปิดร้านอินเทอร์เน็ต+ร้านการ์ตูน
ทำได้อยู่2ปี ซึ่งระหว่างนั้นจังหวะก็มาถึง พอดีกิจการอู่รถของพ่อตาไม่มีใครดูแล ผมก็ขอเข้าไปเทคโอเวอร์ด้วยเงินลงทุนแรก2แสนบาท(เอาจากสินสอดมา+กู้เครดิตผ่อนดอกเบี้ยถูก) ทำคู่กันไปกับร้านเน็ต จนอู่รถเริ่มกิจการดีขึ้นตามลำดับ ผมก็ตัดสินใจเซ้งร้านเน็ต+ร้านการ์ตูนได้เงินก้อนมาอีกประมาณ3แสนกว่าบาทก็เอามาขยายกิจการอู่รถ ซึ่งปัจจุบันก็ทำมาได้3ปีแล้ว เป็นรายได้หลักของครอบครัว ตกเดือนละ1-2แสนบาท
ส่วนภรรยา เราแต่งงานกันตอนผมเปิดร้านเน็ตครับ ที่บ้านให้ทุนมาเปิดร้านนั่นแหละครับ แต่เราต้องมาต่อยอดกันเอง ภรรยาก็ช่วยดูแลกิจการ เธอไม่เคยทำงานบริษัทมาก่อนเพราะเรียนจบ ผมก็จับแต่งงาน 555 ซึ่งก็เสียดายที่เธอน่าจะมีประสบการณ์ทำงานสักหน่อยน่าจะดีกว่านี้ แต่ผมอาศัยมีกิจการตัวเองก็เลยให้เธอมาช่วยดูแล
แต่ปัจจุบันตอนผมเปิดอู่ และปิดร้านเน็ตไป เธอก็ไม่ได้ช่วยอีก อาจจะเพราะเธอไม่ถนัดและก็เพิ่งมีลูกชายให้ผมเมื่อปีก่อน เธอก็เลยเป็นแม่บ้านหลัก ผมก็จ้างแม่บ้านมาช่วยทำงานบ้านและเลี้ยงลูก บังเอิญเธอชอบพวกเครื่องสำอางค์ลาแมร์ กระเป๋าโค๊ช เธอก็ชอบซื้อของผ่านเน็ตบ่อยๆ และหลายครั้งก็เอามาขายต่อให้เพื่อน ผมก็มีไอเดียบอกเธอว่า ไหนๆก็ชอบแล้ว น่าจะหางานทำที่ไม่กระทบกับเวลา ก็เลยให้เธอเปิดร้านขายของผ่านเน็ตซะเลย ซึ่งตอนนี้ก็เปิดมาได้2เดือนแล้ว เห็นเธอมีความสุขดีครับ อีกอย่างการขายของผ่านเน็ตไม่ต้องอยู่เฝ้าหน้าร้านเอง แค่มีมือถือIphone , Ipad ติดตัวไว้เพือ่จะได้onlineได้ตลอดเวลาก็พอแล้ว
ตอนนี้ชีวิตก็เริ่ม Happyครับ เพราะดีใจที่เห็นภรรยาเริ่มต้นจะเป็นแม่ค้าด้วยตัวเอง ผมก็อาจจะสนับสนุนอยู่เบื้องหลังแค่นั้นครับ
พอได้มาอ่านกระทู้นี้ก็รู้สึกว่า ชีวิตทุกคนก็ต้องต่อสู้ และดิ้นรนเพื่อไปสู่คำว่าประสบความสำเร็จและความสุขในชีวิต ผมชื่นชมหลายๆคนที่มาแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตในกระทู้นี้ครับ
จากคุณ |
:
จิงกะโบ๋
|
เขียนเมื่อ |
:
วันอาสาฬหบูชา 54 19:03:49
|
|
|
|
|