ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนออกจากงาน ผมเริ่มขายของทางเนท พอจะมีรายได้เข้ามาบ้าง ทุกเดือนๆ ก็พอๆกับเงินเดือนอ่ะครับ พอออกจากงาน ก็อาศัยรายรับจากการขายของทางเนตเป็นหลัก ด้วยความที่รู้สึกว่า การเป็นลูกจ้างเขา มันเป็นอะไรที่หนัก+เหนื่อยมากกกก ความคิดต่อต้านสังคมเลยเพิ่มมากขึ้นๆ ก็เลย เอาวะ!! ไหนๆก็พออยู่ได้โดยไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว ก็เลยเริ่มคิดทำอะไรตามความฝันตัวเอง ตอนนั้นความฝันเยอะมาก ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ออกจากงานปุ๊บ ก่อนอื่นเลย ก็ "นั่งๆนอนๆ" อยากทำมานานแล้ว นอนตื่นแบบว่า ไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องดูเวลา ว่านอนตอนไหน ตื่นตอนไหน ไม่ต้องพะวงกับงาน อยากทำไรก็ทำ อยากกินไรก็กิน ให้หายอยาก ให้สมกับที่รอคอยมานาน 5555 คือก่อนหน้านี้ นอนเหมือนเป็นหน้าที่อ่ะครับ คือต้องนอน เพื่อที่จะมีแรงในการทำงานในวันต่อไป แต่ตอนนี้ นอนเพื่อการพักผ่อนจริงๆ คือพักจริงๆเลย ได้ประมาณ 1 เดือน ก็เริ่มคิดถึงเรื่องที่อยากจะทำ แต่สุดๆเลย อยากขายของ อยากเป็นเจ้านายตัวเอง เหมือนที่หลายๆคนบอกแหละครับ อยากออกจากงาน อยากมีกิจการเป็นของตัวเอง อยากออกมาค้าขาย จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 01:10:59 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนั้นพอดี เป็นช่วงงานประจำปีภูเขาทอง ไอ้เราก็เคยเห็นเขาไปเที่ยวภูเขาทอง คนขายของเต็มไปหมด คนเดินเยอะมากกกกกก เอาอันนี้แหละ การค้าที่การันตีเลยว่า ไม่ขาดทุน เพราะคนเดินเยอะมาก ก็เลยติดต่อคนที่ให้เช่าพื้นที่ ถ้าจำไม่ผิด ล็อคละ 3 พันบาท วางเงินแบบมาดมั่น ว่าต้องได้กำไรแน่นอน พร้อมกับชวนเพื่อนมาขายข้างๆด้วย เพื่อนก็อยากลองขายของดูเหมือนกัน ก็เลยเอาล็อคข้างๆกัน แต่มีคนเตือนมาแล้ว ว่าภูเขาทองอ่ะ อย่าไปขายเลย คนเดินเยอะก็จริง แต่แม่ค้า่ก็เยอะมาก แล้วคนเดินอ่ะ เขาเดินเที่ยว ไม่ซื้อของหรอก ผมไม่เชื่อ อะไรจะขนาดนั้น คนเดิืนเป็นหมื่นคน ยังไงก็ต้องมีซื้อของเราบ้างแหละน่า ตอนแรกกะจะขายสายไหมครับ สายไหมที่พันๆไม้ อ่ะครับ เพราะว่าเห็นเป็นงานวัด น่าจะขายดี ติดต่อสอบถาม ที่เขาให้เช่าเครื่องปั่นสายไหม วันละ 200 มัดจำ 5 พัน โอเค ไม่เป็นไร สู้ไหว พอถามเรื่องน้ำตาล โลละ 150 ไม้พัน 100 ละ 50 บาท ค่าไฟจ่ายวัด ดวงละ 20 ตกลงใจว่าจะขายสายไหมนี่แหละ ตอนนั้นก็มาตั้งกระทู้บอกเพื่อนๆ ก็มีคนถาม ผมก็แนะนำไป แต่เพื่อนที่จะขายของด้วยกัน บอกว่า ขายสายไหมไม่ได้หรอก ไม่้คุ้มทุนแน่นอน ไม้ละ 20 อย่างน้อยต้องได้วันละ 100 ไม้ ถึงจะคุ้มทุึนค่าที่+ค่าอุปกรณ์ หลายๆคนช่วยกันไซโค ไอ้เราตอนแรกก็ไม่ได้คิดไร แต่พอหลายคนพูดเข้า ก็นะ.. เสาศิลาแปดศอกตอกเป็นหลัก เอามือผลักนานเข้าเสายังไหว เราก็เลยหวั่นๆ ด้วยความที่เป็นมือใหม่ ไม่เคยขายของอย่างนี้ เคยขายแต่ผัดไทบนรถไฟ ก็เลย เปลี่ยนก็เปลี่ยน ก็มองหาไปเรื่อยๆ ว่าจะขายอะไรดี เป้าหมายต่อไป มองไปที่ทอดมันหน่อกะลา เพราะเห็นมันแปลกดี แต่ก็สู้ราคาต้นทุนไม่ไหว ก็หาไปเรื่อยๆ ก็เห็นลูกชิ้นปลาระเบิดขายดี ก็เลยอยากทำมั่ง เห็นไม่ยุ่งยากอะไร ก็หาเตาแก๊สไว้ หม้อไหไคชอน เตรียมไว้หมด(คำว่าไคชอน มันเป็นคำสร้อยของคำว่า หม้อไห นะครับ ไม่ต้องใส่ใจ ผ่านๆไป 555) โทรนัดอาให้ขึ้นมาจากใต้ มาช่วยทำของขายด้วย ณ เวลา นั้น วาดฝันนับเงินหมื่นแล้วครับ คนเดินวันละหลายหมื่นคน ยิ่งกว่างานสัปดาห์หนังสือ โอ้โห ความฝันของผม บรรเจิดมาก ตัดสินใจขายของกินนี่แหละ ยังไงต้องขายได้ จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 01:26:06 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 3 ตามอ่านนะครับ เพลินดี จากคุณ : ขาหมูเยอรมัน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 01:43:14

ความคิดเห็นที่ 4 ก่อนงานภูเขาทองจะเริ่ม 2 วัน เขาเปิดให้แม่ค้าไปลองขายก่อน เราก็ไปเดินเล่น ดูลาดเลาไว้ โอ้โห คนเดินเยอะมากๆๆ วาดฝันบรรเจิดเลยครับ เดินไปเจอร้านลูกชิ้นปลาระเบิด นั่งแอบดูพักนึง โอ้ ทำไมมันร้างอย่างนี้ นั่งดูเกือบชั่วโมง ขายไม่ได้เลย เดินต่อไป เจอร้านผัดหมี่ ผัดมาม่า อื้อหือ แม่ค้าผัดแทบไม่ทันเลย กล่องละ 10 บาท ขายง่ายๆ เลยเปลี่ยนใจเอาโค้งสุดท้าย ขายผัดหมี่นี่แหละ มันคนละทำเลกับป้า ป้าเขาไม่ว่าเราหรอก วันขายจริงมาถึง อาขึ้นมาจากใต้ มาช่วยทำ ตื่นขึ้นมาเตรียมของแต่เช้า วุ่นวายมากกกกก ทำไปวาดฝันไป จะหมดก่อนมืดไหมว้า แล้วถ้าหมดแล้ว เราจะทำเพิ่มไหม 555 ถึงเวลาจริง เอาขึ้นแทกซี่ ไปวัดสระเกศ ตั้งร้านไม่ทันเสร็จ ประเดิมไปแล้ว 4 กล่อง โห !! กำลังใจมาเป็นกอง .. หลังจากนั้น .....เงียบเป็นป่าช้า ทั้งคืนได้ประมาณ 20 กว่ากล่อง รู้ซึ้งถึงค่าของเงินเลยครับ อ่อ แล้วก็ร้านเพื่อนก็เหมือนกัน ขายน้ำ +เฉาก๊วย ขายไม่ออกเลย หันไปทางขวาหน่อย ล็อคใกล้ๆ ขายสายไหม ปรากฏว่าขายดีมากกกกกก ไอ้เราก็หงุดหงิด พาลลงกับเพื่อนว่า เห็นไหม สายไหมขายดี ถ้าไม่ใช่เพราะพวกแก ผมขายดีไปนานแล้ว 555 หงุดหงิดมาก วันต่อมา เลยหยุด ตั้งหลักก่อน ไปเดินเที่ยวเฉยๆ สายไหมขายดีมาก + น้ำสตรอเบอร์รี่ปั่น ขายดีเว่อร์ วันต่อมา ก็ทำผัดหมี่นี่แหละไปขายใหม่ แต่ทำให้น้อยกว่าวันแรก วันนี้ทำคนเดียว อากลับไปแล้ว ก็เหมือนวันแรกครับ ขายได้ แต่น้อย คิดในใจ คำนวณเอง ทำแบบนี้ มันขาดทุนทุกวันๆ ไม่เอาแล้ว พอๆๆ ก็เลยเลิก ไม่ขายแล้ว อีก 5-6 วัน ก็ปล่อยให้เป็นล็อคว่างไป ใครจะขายอะไรก็ได้ เอามาตั้งเลย ผมว่าผมขายไม่ได้แล้ว ป้าร้านตรงข้าม ที่ขายลูกชิ้น ยิ่งแย่ใหญ่เลย ทั้งวันทั้งคืนนั้น ป้านั่งหาวแล้วหาวอีก ลูกชิ้นแห้งแล้วแห้งอีก ขายได้ไม่กี่ไม้เอง วันต่อมาไปเที่ยว เดินดูแล้ว เห็นมีแต่คนประกาศเซ้งที่ต่อให้เช่า เลยเข้าใจว่า ที่เขาบอกต่อกันมา ว่างานภูเขาทองอย่าได้เข้าใกล้ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง คนเดินเยอะจริงครับ เยอะมากๆ แต่ว่าเดินเที่ยวซะส่วนมาก ซื้อของกินก็ซื้อกินที่มันง่ายๆไว้ก่อน ซื้อแล้วเดินกินได้เลย แม่ค้าเจ๊งกันระนาว สรุป ลงทุนไปเกือบหมื่น ได้กลับมาพันกว่าบาท บทเรียนราคาแพงมากกกกกก จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังผวาเรื่องการลงทุนอยู่เลยครับ จะทำอะไรคิดแล้วคิดอีก รู้เลยว่า โดนงูกัดครั้งนึง กลัวเชือกกล้วยไปสิบปี มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ยังไม่จบครับ จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 01:45:58 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนจองที่งานภูเขาทอง ผมจองล่วงหน้า 2 เดือนครับ เขาเปิดให้จองล่วงหน้า ระหว่างนั้น ผมก็เล่นเนตไปเรื่อย ไปเจองานๆนึงเข้า “รับสมัครนักจัดรายการวิทยุ” โอ้ ! นี่ก็ความฝันนึงของผมเลยนะนั่น เป็นนักจัดรายการ เป็นความฝันในลำดับต้นๆของผมเลย ก็เลยเมล์ไปขอรายละเอียดพร้อมกับสมัครเลย เขาก็ติดต่อกลับมา ให้ส่งเดโมการจัดรายการไปให้เขา ผมก็ส่งไป สักพักติดต่อกลับมา บอกว่า อยากให้เริ่มงานใน 1-2 วันนี้เลย ตอนนั้นสับสนมากกกกก อยากไปก็อยากไป เพราะมันเป็นงานในฝันของผมเลย ดีเจเนี่ย แล้วคลื่นที่ผมจะได้ไปจัด เป็นคลื่นหลักของจังหวัดชัยภูมิ ครอบคลุมพื้นที่ 7 จังหวัดภาคอีสาน มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากๆ แต่อีกใจ ก็อยากขายของงานภูเขาทองก่อน เพราะว่าอันนี้ก็อยากทำเหมือนกัน ก็เลยบอกเขา ว่าสะดวกไปหลังลอยกระทง รอได้ไหม ถ้ารอได้ก็ตกลง ถ้ารอไม่ได้ ก็หาดีเจใหม่เลย สักพักเขาก็บอกว่า รอได้ เราก็เลยเดินหน้าเจ๊งกับงานภูเขาทองอย่างที่เล่ามา 555 ตอนนั้น พอบอกว่าจะไปเป็นดีเจ หลายคนก็ท้วง และก็ค้าน ว่าไปทำไม ไกลก็ไกล เงินก็น้อย แต่ตอนนั้นไฟแรงมาก ผมก็บอกทุกคนที่ถามไปว่า “เงินเดือนแค่นี้อ่ะ ผมทำงานอะไรก็ได้ อยู่ กทม ก็ทำงานได้มากกว่านี้อีก”(เงินเดือน 7 พัน) แต่สิ่งที่จะได้ มันคือประสบการณ์ และก็การได้ทำตามความฝันของตัวเอง ที่ใฝ่ฝันมานานแล้ว ใครห้ามก็ไม่ฟังแล้วครับ หลังจากเจ๊งกับงานภูเขาทอง ก็เก็บเสื้อผ้า ขึ้นรถทัวร์ไปชัยภูมิ พอไปถึง ลำบากกว่าที่คิดมาก ที่ตั้งคลื่นอยู่นอกเมือง ร้านค้าก็ไม่มี ออกไปทีต้องซื้อของเข้ามาตุนไว้ วันแรกๆก็ยังไม่ได้คิดอะไร ยังตื่นเต้นกับการได้ทำอะไรตามใจฝันอยู่ จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 01:57:51 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 6 พออยู่ไปแล้ว อะไรๆ ก็ไม่เป็นไปอย่างใจคิด หลายอย่างมาก กดดันอีกแล้วครับท่าน เป็นน้องใหม่ ไม่มีประสบการณ์ อาศัยใจรักล้วนๆ กดดันกับความคาดหวังของคนอื่น ให้เป็นงานเร็วๆ ให้ดึงสปอนเซอร์ให้ได้ ทำยอดอีก เฮ่อ !! เยอะ อาชีพในฝัน พอมาสัมผัสจริงๆ มันไม่ใช่เลยอ่ะ ตั้งหลักได้ ก็เลยถามกับตัวเอง ว่าเรามาทำอะไรที่นี่ ? แต่ก็มีคำตอบให้กับตัวเองไว้แล้ว ว่ามาเพื่อให้รู้ มาเพื่อให้เห็น เพื่อที่จะได้ไม่ค้างคาใจ เผื่ออนาคตจะมีคำถามกับตัวเองออกมาว่า ทำไมตอนนั้น มีโอกาสทำไมไม่คว้าไว้ อีกอย่างก็..มาเพื่อให้มันลุล่วงกับความฝันของตัวเอง แต่ในใจลึกๆแล้ว เสียดายความฝันอันนี้มาก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมเลือกที่จะไม่มาทำงานนี้ อยากให้มันเป็นแค่ความฝัน ไม่อยากทำให้มันเป็นจริง เสียดายความฝันที่สวยงามอ่ะ 555 อาชีพในฝันของผม ไปซะแล้ว 1 จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 02:15:19 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 7 ทนทำได้ 2 เดือน ก็ออกมา นั่งๆนอนๆอยู่ห้องอีกแล้ว แต่คราวนี้มันเยอะแล้ว นอนจนพอแล้ว รู้สึกว่าชีวิตไม่มีคุณค่า จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 02:17:35 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 8 มาอ่าน จากคุณ : bestjeab เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 02:51:19

ความคิดเห็นที่ 9 ก็เลยตัดสินใจบวช กลับไปบวชที่บ้านนอก ตอนช่วงสงกรานต์ ไม่ได้ไปไหนเลย เขาห้ามออกไปเที่ยวไหน บอกว่ามารผจญมันเยอะ บวช 15 วัน แต่ได้อะไรเยอะมากกกกก มุมมองความคิดเปลี่ยนไปเลยครับ แนะนำเลยครับ ใครที่คิดอะไรไม่ออก ไปบวช 5555 หลังสึกออกมาก็เลยตัดสินใจ กลับเข้าระบบอีกครั้ง หลังจากต่อต้านสังคมอยู่นาน(ระบบลูกจ้าง 555) แต่ก็เลือกงานอยู่นานนะครับ ว่าจะทำงานไรดี ผมไม่อยากทำงานที่ต้องทำยอด ต้องรับผิดชอบอะไรเยอะๆ ต้องใช้สมองคิดอะไรมากมาย หรือเป็นงานเอกสารที่อยู่กับตัวเลข อยากทำงานที่ทำแล้วจบไปวันๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ถึงเวลาก็ทำ ถึงเวลาเลิกงานก็เลิก ก็เลยมาลงตัวที่ “ยาม” พนักงานรักษาความปลอดภัย นี่แหละครับ อาชีพที่มีแต่คนมองว่าเป็นอาชีพที่ต้อยต่ำ ไม่มีค่า ไม่มีศักดิ์ศรี ถือเรซูเม่เข้าไปสมัคร เขางงกันเป็นแถบ -*- ทำไมมาเป็นยาม ทำไมไม่ทำงานออฟฟิศ อะไรงี้ ผมก็บอกตามตรงอะครับ ว่าไม่อยากทำงานที่ต้องใช้สมองคิดวุ่นวาย อยากทำงานที่จบไปวันๆ แต่เรื่องรายได้ ก็ไม่ใช่เล่นเลยนะครับ พออยู่ได้เลยแหละ ปกติ ก็วันละ 350 บาท มากกว่าที่รัฐบาลใหม่จะขึ้นให้อีกนะครับ 555 หรือถ้าเรามีวุฒิ ใช้วุฒิปรับ ก็จะถูกส่งไปลงหน่วยที่สำคัญๆ ที่ต้องใช้ความรู้ ก็จะได้วันละ 450 บาท สำหรับผม แค่นี้ก็อยู่ได้แล้วครับ สำหรับชีวิตที่ไม่ได้ดิ้นรนอะไร ปล. บอกไว้ก่อน ผมไม่ได้เช้าชามเย็นชามนะครับ แต่ว่าตอนนี้เหนื่อยหน่ายกับชีวิต ก็เลยทำตัวเป็นปลาตาย ลอยตามน้ำ …….วันข้างหน้า ที่ผมมีแรงบันดาลใจ ให้สู้ไหวอีกครั้ง ผมจะลุกขึ้นมาว่ายทวนน้ำอีกครั้งหนึ่งครับ ผมยังมีความฝันอีกหลายอย่างที่ยังไม่ลุล่วงกับใจของตัวเอง นะครับ ที่อยากทำก็ กระเป๋าเรือเมล์ ขับแท็กซี่ มอเตอร์ไซค์วิน แมสเซนเจอร์ เป็นไกด์ (แต่ละงาน -*- เฮ่อ !) และก็ความฝันที่ท้าทายสุดๆ เขียนหนังสือครับ กะว่า ถ้าผมทำที่นี่ไม่ไหวแล้ว จะลองไปสมัครเป็นกระเป๋าเรือเมล์ดู แล้วก็ค่อยไล่ๆทำไปทีละอย่าง อิอิ คุณล่ะครับ มีความฝันบ้างไหม ? แล้วทำตามฝันบ้างหรือยัง ? จากคุณ : สายลมแผ่วพลิ้ว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 04:49:54 A:202.176.68.63 X: TicketID:319987

ความคิดเห็นที่ 10 ติดตามอยู่ครับ จากคุณ : jack เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 07:13:32 A:110.168.101.158 X: TicketID:323864

ความคิดเห็นที่ 11 เยี่ยมเลยทำตามความฝันอ่ะ ชอบๆๆ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 09:02:14

ความคิดเห็นที่ 12 ผมไม่ทราบครับว่าคุณอายุเท่าไร แต่คิดว่าคงยังไม่มาก แต่คุณได้ใช้ชีวิตได้คุ้มค่าจริง ๆ อยากทำอะไรก็ทำ ทำให้มันรู้ไปเลยว่าความจริงกับความฝันมันต่างกันอย่างไร ดีกว่ามาคิดเสียใจทีหลังว่าทำไมมีโอกาสแล้วไม่ลอง แต่อยากให้คุณวิเคราะห์ตัวเอง หาจุดแข็ง ความถนัด ความสามารถ ความชอบ โอกาส บวกกับความขยัน ใจสู้ของคุณที่มีเป็นทุนอยู่แล้ว ที่เหลือก็อาศัยดวงช่วย เศรษฐีหลาย ๆ คน ก็มีที่มาคล้าย ๆ คุณนี่แหละครับ ปรบมือให้ดัง ๆ ครับ สู้ ๆ จากคุณ : ชัยดี (ชัยดี) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 09:03:33

ความคิดเห็นที่ 13 ดิฉันว่า การเป็นคนเเบบ จขกท.นี่ สุดยอดจริงๆนะคะ อิสระดี แต่ ต้องไม่มีภาระนะคะ คิดตามความฝันเหมือนกันค่ะ แต่ยังเก็บเอาไว้เงียบๆ เหมือนเป็นเเสงเทียนริบหรี่อยู่เท่านั้นเอง ตอนนี้มีแม่ มีน้อง จึงไม่อาจทำอะไรตามใจตนเองได้ แต่ความฝันดิฉันคงไม่มอดไปค่ะ แต่รอแค่ซักวัน มันจะลุกโชนเป็นคบเพลิงดวงใหญ่ขึ้นมา จากคุณ : คนหมุนโลก เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 09:24:22

ความคิดเห็นที่ 14 คุณประชาคม ลุนาชัย ก็เขียนหนังสือตอนเป็นยาม ตอนเป็นชาวประมงนี่แหละค่ะ มีหนังสือที่เขาเขียนเกี่ยวกับช่วงชีวิตช่วงนั้นด้วย เผื่อเป็นแรงบันดาลใจ แต่ขออภัยจำไม่ได้ นึกถึงอีกคนคือ เฮมมิงเวย์ จากคุณ : ลำดวนกวนลำใย เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 09:51:25

ความคิดเห็นที่ 15     ขอบคุณที่นำเรื่องราว ในชีวิต มาแบ่งปัน ปาด คะ         แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 54 10:12:04 จากคุณ : ปาดศรี (ปาดศรี) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 10:09:17

ความคิดเห็นที่ 16 เยี่ยมมาก คุณกล้ามาก ดีครับ ใช้ชีวิตให้คุ้ม จากคุณ : pebaggio เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 11:09:07

ความคิดเห็นที่ 17 นายเป็น ตัวของตัวเองมาก นาย เจ๋ง หว่ะ จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 11:52:48

ความคิดเห็นที่ 18 สรุป ยามหน้าบริษัท มาเล่าเรื่องให้ฟังว่าตัวเองเคยทำอะไรมาก่อน แค่นั้นเอง จากคุณ : พด เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 13:13:34 A:124.121.179.147 X: TicketID:314898

ความคิดเห็นที่ 19 อย่างน้อยคุณก็ได้ลงมือทำในสิ่งที่ (เคยเป็น) ความฝันมาตลอด ไม่ว่าอาชีพไหนก็ล้วนแต่มีคุณค่าและความสำคัญในตัวเองทั้งนั้นค่ะ ขอชื่นชมจากใจค่ะ จากคุณ : สกุลลัน (สกุลลัน) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 16:00:31

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นนักเขียนได้อยู่นะคะ สำนวนอ่านเพลินดีค่ะ ภาษาก็โอเค ใครจะดูถูกดูแคลนอย่าได้แคร์ อย่างน้อยคุณก็ได้ลงมือทำอะไรหลายอย่าง ถึงมันจะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง ดีกว่าได้แต่คิดๆๆๆ แก่ลงทุกวัน สุดท้าย ไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ฝันเลยซักอย่าง จากคุณ : fahsaihome เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 17:29:22

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็อยากทำแบบนี้บ้าง อยากทำอะไรที่ไม่เคยทำ อยากเป็นสาวโรงงาน พนักงานเซเว่น อยากๆ ไปหมดทุกอย่าง แต่สังคมครอบครัว รอบข้าง บีบบังคับ ได้แต่อยู่ในกรอบ .. อยากบินแบบนี้บ้างจัง ^^ จากคุณ : cool_n (CooL_N) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 20:12:06

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ โดยเฉพาะตรงท่ีมีความฝันแล้วไม่รอท่ีจะทำตามท่ีฝัน ตอนนี้ก็ได้เรียนรู้ว่า ความฝัน มักมาพร้อมกับความจริงท่ีน่ากลัวเสมอ.. แต่ไม่เสียใจท่ีได้เลือกค่ะ เพียงแต่มีความฝันใหม่มาแทนท่ีแล้วค่ะ แหะๆ เป็นกำลังใจให้ จขกท นะคะ จากคุณ : เจ้าหัวป่อง เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 54 02:08:31

ความคิดเห็นที่ 23 ฝันเยอะเหมือนกัน จขกท.ใช้ชีวิตสุดคุ้มเลย จากคุณ : หิ้งห้อยในแสงตะวัน เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 54 04:35:55

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาอ่าน ความคิดของ จขกท ไม่ธรรมดาครับ   วันข้างหน้าคุณจะ"ใหญ่" มากๆ อ่านแล้วผมมีกำลังใจเยอะเลย  ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ค่ง หยาง เจี่ยน เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 54 06:37:55

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณ จากคุณ : เท็นโคจิ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 12:54:43

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบ ใช้ชีวิตคุ้มดี จากคุณ : bookalive เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:11:32