เมื่อความสำเร็จต้องแลกกับทุกอย่างในชีวิต
|
 |
ผมเริ่มทำธุรกิจส่วนตัวตั้งแต่อายุ26ตอนนี้ก็6ปีแล้ว เป็นธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง เริ่มจาก0เลย ทำทุกอย่างตั้งแต่เจ้าของยันภารโรงเหนื่อยมาก ผ่านมา6ปี บริษัทก้าวหน้าขึ้นมาก
มีทั้งทำโครงการบ้านจัดสรรขาย งานก่อสร้างทั้งเอกชน และราชการ ปีนี้เป็นปีแรกที่เราจะมูลค่ารวมของงานแตะระดับ 100ล้านเป็นปีแรก
ทุกวันนี้ทำงานหนักมากแทบจะไม่ได้ขยับไปไหนเลย 2วันที่ผ่านมาป่วยจนต้องพักผ่อนที่บ้าน มานั่งคิดย้อยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในหลายๆปีที่ผ่านมา รู้สึกว่าทำงานมากแลกกับความก้าวหน้า และเงิน
5ปีที่แล้วหักโหมมาก ทำงานจนร่างกายไม่ค่อยสมบูรณ์เคยล้มจนเดินไม่ได้มา2ครั้งเป็นโรคเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง กายภาพกันเป็นเดือนกว่าจะเดินได้ จำได้ว่าตอนเดินไม่ได้นี่ก็ยังให้คนขับรถมารับแล้วยังซมซานไปทำงานก็ตลกดี
ปีที่ผ่านมาคงเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดมีแพลนจะแต่งงานกับแฟนที่คบกันมา7ปี...แต่สุดท้ายมันก็ต้องมาล้มเลิกในวินาทีสุดท้าย แหวนก็ซื้อแล้วทุกอย่างพร้อม แต่มันก็มีอันต้องเลิกกันไป
เสียใจมาก ผมเดินทางไปสวิสคนเดียวหลังจากเลิกกันไม่นานเพราะซื้อตั๋วไว้ไปฮันนีมูนกันไว้แล้ว เริ่มคิดได้ว่าอาจเป็นเพราะเราทำงานจนไม่มีเวลา บางวันคุยโทรศัพท์กันไม่ถึง5นาที อาทิตย์นึงเจอกันครั้งหนึ่ง กินข้าวดูหนัง เป็นแบบนี้มาหลายปี
ผมรู้แล้วหละว่าที่เขาเลิกกับผมเพราะผมไม่มีเวลาให้ จนเขาอาจจะไปเจอใครอีกคนที่ให้ในสิ่งที่ผมให้เขาไม่ได้
คนในครอบครัวผมบอกว่าผมบ้างาน มันก็จริงของเขา6ปีที่ผ่านมาหายใจเข้าออกเป็นเงินเลย มีบริษัทผลิตปุ๋ยเคมี ปล่อยกู้ อีกต่างหากนอกเหนือจากบริษัทรับเหมา เงินๆๆๆๆๆคือสิ่งที่ต้องการ
แต่มาวันนี้ผมรู้สึกแล้วว่ามันไม่คุ้มค่าเลยกับสิ่งที่ผมต้แงเสียไปให้ได้มันมา ร่ายกายไม่แข็งแรง ไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว ที่สำคัญเสียผู้หญิงที่เรารักที่สุดไป
ตอนนี้ผม32 แล้วเพื่อนฝูงมีลูกโตๆกันหมดแล้ว แต่ผมนี่สิไม่รู้เมื่อไร
อย่างนึงที่ผมอยากจะบอกผู้หญิงคนนึงที่ผมเคยรักเขามากที่สุดคือ ผมขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจากผมตลอดเวลาที่ผ่านมา ตอนนี้ผมก็ยังคิดถึงคุณอยู่ตลอดเวลา ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เสียใจจริงๆที่ต้องแลกระหว่างความรักของเรากับความก้าวหน้า
ถ้าวันนี้ย้อนเวลากลับไปได้ผมยอมที่จะทำงานแบบค่อยเป็นค่อยไปแล้วเลือกที่จะอยู่กับคุณดีกว่า ผมไม่เคยโกรธคุณเลยที่เราเลิกกัน...เพราะทุกอย่างมันผิดที่ผมเอง
ผมแค่อยากบอกคุณว่าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมีความสุขมากถึงจะแค่7ปีก็ตาม ถึงวันนี้ผมก็ยังอยากจะบอกคุณว่า...ผมยังรักคุณอยู่ แต่ก็ได้แต่บอกกับตัวเองเท่านั้น
ที่เล่ามาทั้งหมดไม่อยากให้ใครทำตามเพราะมันไม่คุ้มค่าเลยกับสิงที่เกิดขึ้นกับผม อยากให้ดูไว้เป็นอุทาหรณ์ว่า เงินไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต การที่ได้อยู่กับครอบครัวและคนที่เรารักต่างหากที่สำคัญ
เราไม่วัดกันที่เงินวัดกันที่ความสุขของชีวิตมากกว่า ตัวผมแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ส่วนพวกคุณยังมีโอกาส...อย่าเอาอย่างผมเพราะมันต้องแลกมาด้วยสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่เงินหาซื้อให้คุณ...ไม่ได้ ขอบคุณนะครับที่อดทนอ่านจนจบ
| จากคุณ |
:
neotov 
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ก.ค. 54 03:17:21
|
|
|
| 
..(เป็นตัวอย่างที่แย่มาก)
)