ขอแชร์ประสบการณ์สมัครงานบริษัทวิจัยการตลาดชื่อดัง (ย้ำแค่ไปสมัครงาน)คะ
|
 |
ขอแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆรับทราบนะคะ เราได้มีโอกาสไปสมัครงานบริษัทวิจัยการตลาดแห่งหนึ่งมาคะ สาเหตุที่ไปสมัครคือเห็นประกาศจากทางอินเตอร์เนต ประกอบกับเราเองก็ยังรองานอยู่ก็เลยตัดสินใจไปคะ
พอไปสมัครงานเราสังเกตว่ามีคนไปสมัครค่อนข้างเยอะมาก ส่วนใหญ่จะเป็นนักศึกษา (เห็นแล้วปลื้มใจคะว่าเด็กๆสมัยนี้ขยันจัง)
จากนั้นก็ไปที่ฝ่ายบุคคล ก็มีการสอบถามว่าสนใจทำงานแบบไหน ระหว่างแจกแบบสอบถามตามห้างฯต้องไปทั้ง 10 วัน ทำทุกวันต้องทำตั้งแต่ห้างเปิด - 2 ทุ่ม (แต่ส่วนใหญ่จะรับน้องๆนักศึกษา) และแจกแบบสอบถามตามบ้าน จะไปเมื่อไรก็ได้ไม่บังคับวัน เราบอกว่าสนใจตามบ้านคะ
ต่อมาเราก็ได้ไปสัมภาษณ์กับหัวหน้าทีม ขอสมมติชื่อว่าพี่A คะ ก็มีสอบถามประวัติทั่วๆไป และพูดจากับเราดีมากๆๆๆ และอธิบายงานว่าจะเป็นการสอบถามตามพื้นที่ที่กำหนดตามแผนที่ที่ให้ไว้ โดยเป็นการเคาะประตูตามบ้าน และต้องเดินทางไปเองตามแผนที่ที่ให้ไว้ โดยได้เงินค่าแบบสอบถามชุดละ 100 บาท (จะให้ก็ต่อเมื่อเป็นแบบสอบถามที่สมบูรณ์ข้อมูลครบตามแบบที่ต้องการเท่านั้น)ใน 1 สัปดาห์ต้องหาคนให้ได้ 20 คน (เหมือนจะง่ายนะ แต่ยากตรงที่ว่าข้อมูลที่ได้ต้องตรงกับกลุ่มเป้าหมาย มิฉะนั้นก็เสียเวลา เท่ากับเหนื่อยฟรี) และต้องส่งข้อมูลภายในวันศุกร์นี้ ส่วนค่าตอบแทนหลังจากงานจบไป ประมาณ 2-3 สัปดาห์ (1 งาน คือ 3 เดือนคะ)
พอได้รับแผนที่แล้วเราอึ้งไปเลย เพราะเป็นซอยค่อนข้างเปลี่ยวและลึกมากๆๆ มีก่อสร้างเยอะๆๆ สถานที่ก็ไม่คุ้นเคยเท่าไร ที่รู้เพราะเคยผ่านไปแถวๆนั้น (จริงๆอยากปฏิเสธ แต่พี่เขาจ้องเขม่นเรามากๆ ทำให้ไม่กล้าปฏิเสธเลย และพูดว่าคนที่ปฏิเสธมักจะอ้างนี่นั่นโน่น พวกใจไม่กล้า ฝ่อ ) พี่เขาก็รวบรัดตัดความพูดให้เราตัดสินใจทำ เราก็เลยต้องรับปาก (โดยในใจเราคิดอยู่ตลอดว่า จะขอเบอร์พี่เขา และจะโทรมาปฏิเสธ) พร้อมกับนัดแนะให้เรามาเอาโน๊ตบุคเพื่อเอาไปเก็บข้อมูล พี่A ก็บอกว่าหากไม่ทำรบกวนโทรมาบอกพี่ด้วยนะ พี่จะได้หาคนแทน จะได้ไม่เสียเวลาซึ่งกันและกัน (เป็นคำพูดที่สุภาพและดูดีมากๆ) ดีกว่าทำงานไปแล้วไม่ชอบจะเลิกกลางคันไม่ได้ต้องทำต่อๆไป
เช้าวันต่อมาเราตัดสินใจโทรไปบอกเหตุผลที่ไม่ทำว่า เราไม่สะดวกเรื่องพื้นที่ที่ให้เราสำรวจ เพราะซอยเปลี่ยวและเป็นซอยลึก มีก่อสร้างเยอะ เกรงเรื่องความปลอดภัยในชีวิตของเรา อีกทั้งเราก็เป็นผู้หญิงคนเดียวด้วย จะถือโน๊ตบุ๊คไป ก็กลัวจะโดนทำร้ายและแย่งโน๊ตบุ๊คไป (ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่า แต่กลัวจริงๆคะ) จึงขอเปลี่ยนเส้นทาง พี่เขาบอกไม่ได้คะ และบอกเราว่าน้องคะพี่เข้าใจ และอย่าวางหูนะคะ จากนั้นด่าเราใหญ่เลยคะว่า ทำไมเลิกละคะ รู้ไหมว่าห้ามเลิก เราก็บอกว่าพี่เคยบอกไม่ใช่หรือคะว่าหากปฏิเสธไม่ทำก็ให้บอกดีกว่ารับงานแล้วทิ้ง และด่าเราว่าเสียเวลามาสมัครทำไม อย่ามาอ้างแบบโง่ๆเลย หรือต้องการพื้นที่แค่ซอยบ้านตัวเอง เราก็บอกว่าไม่ใช่คะ ที่ไหนก็ได้คะที่มีความปลอดภัยไม่น่ากลัว เขาบอกว่าไม่จริงหรอกคะ ขี้เกียจก็บอกดิ ทุเรศที่สุด ทำเป็นใจเสาะ เราก็เลยเถียงกลับแบบสุดทนว่า เป็นพี่ทำไมไม่ลองทำเองละคะ รวย มีรถขับ ก็ขับไปเองสิ ดีแต่สั่งคนอื่น ได้ค่าหัวคิวไปเยอะ และให้ชุดละ 100 บาท ค่ารถไปกลับ ค่ากินก็แทบจะไม่พอแล้วคะ (ต้องนั่งรถโดยสารไปนะคะ แล้วช่วงนี้ฝนตกด้วย) ถ้าเป็นพี่จะเดินไปเก็บข้อมูลแล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตและทรัพย์สินพี่จะทำยังไงคะ พี่นั่งออฟฟิศดีแต่สั่งๆ และได้เงินไปเนี่ยมันไม่ทุเรศเหรอคะ ในเมื่อเราไม่ทำพี่ก็ไม่มีสิทธิ์มาด่า เพราะเป็นการตกลงกันแล้ว จากนั้นเราวางหูและปิดเครื่องเลยคะ
พี่แกเล่นโทรมาด่าที่บ้านเราเลยคะ เราก็อึ้งว่าทำไมทำกันแบบนี้ละ ในเมื่อเป็นข้อตกลงระหว่างกัน มันเกินไปไหมคะ เราก็เลยย้อนถามว่าพี่จะเอายังไงคะ ในเมื่อเราไม่ทำพี่ก็น่าจะเข้าใจเหตุผล ไม่น่าจะมาด่าเพื่อความสะใจเลย
ดีแค่ไหนแล้วที่เราไม่เข้าไปเอาโน๊ตบุ๊คแล้วหนีไป แล้วตัวพี่ไม่คิดจะทำงานหรือไงคะ เล่นโทรมาด่าคนอื่นแบบนี้ เรามีเบอร์บริษัทนะ จะโทรไปบอกผู้บริหารให้ว่าพนักงานของคุณไม่ทำงาน เอาแต่ระรานคนอื่น ได้ผลพี่แกวางหูไปเลย แต่ก่อนวางหูนะ ทิ้งคำพูดไว้เจ็บแสบมากว่าอย่าให้เจอตัวนะ
เอามาแชร์ให้ทราบกันคะ ขออนุญาตไม่บอกชื่อบริษัทนะคะ แม้จะส่งหลังไมค์ก็ขออนุญาตไม่ตอบคะ เพราะเจตนาเราคือแชร์ให้ทราบมิได้ประจานคะ
ตัวเราเองก็ยอมรับว่าไม่กล้าพอพี่จะปฏิเสธต่อหน้า หากปฏิเสธต่อหน้าคงไม่เป็นแบบนี้ และเรายอมรับว่าคิดไม่รอบคอบพอ ขอให้เพื่อนๆคิดดีๆนะคะ
คนที่เคยทำก็อาจจะยอมรับข้อเสนอได้ก็ไม่เป็นไรคะ เพราะแต่ละคนก็มีเหตุผลต่างๆกันไป
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 11:49:21
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 10:28:10
| จากคุณ |
:
หมี่ซั้วพริกเผา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 ส.ค. 54 10:26:46
|
|
|
| 
