เมื่อเพื่อนเก่า มาเป็นเถ้าแก่เรา วางตัวยังไงดีครับ
|
 |
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า .........
ผมตกงาน แล้วก็ค่อยๆหาไป บังเอิญเมื่อคืนไปดูใน jobthai ก็ไปเจองานๆนึงที่น่าสนใจ วันนี้สายๆผมก็ไปสมัครเลย แบบ walk in โดยที่ไม่รู้อะไรว่าเจ้าของเค้าเป็นใคร รู้แค่ว่าที่นี่ำอะไร อยู่ตรงไหน เดินทางสะดวกดี แค่นี้
ไปถึงก็เขียนใบสมัครงานตามปกติทุกอย่าง แล้วเจ้าหน้าที่ก็พาเราเดินไปสัมภาษณ์งาน พอเปิดประตูเข้าไป คนที่สัมภาษณ์เราก็ทักว่า "เฮ้ยหน้าคุ้นๆว่ะ" ผมก็เอ๋อไปนิดหน่อย งงๆ ว่า อะไรวะ ใครเนี่ย
คนนั้น : นี่มะรึงจำกูได้ป่ะ
ผม : เอ่อ...อ๋อเออ พี่เรียนที่ ABCD 1234 ใช่ป่ะ (คุ้นๆแต่ตอนนั้นยังนึกไม่ออกจริงๆ)
คนนั้น : เฮ้ยนี่มะรึงจำกูไม่ได้เหรอวะ
ผม : อ๋อ! (นึกออกแล้ว) นี่มะรึงไอ...ใช่ป่ะวะ
คนนั้น : เออ...กูเอง
จากนั้นก็เริ่มถามที่มาที่ไปทำไมมาสมัครงานที่นี่ได้ ไปทำอะไรมา ก็ตอบไปแบบเกร็งๆครับ คุยกันไปซักพักแบบ เกร็งๆ ไม่รู้จะว่าตัวยังไงดี แล้วผมก็ถามว่า นี่มะรึงมาเป็นผู้จัดการที่นี่เหรอ แผนกอะไร มันตอบว่า "กูไม่ใช่ผู้จัดการ...กูเป็นเจ้าของ"
โอ๊ย...ตกใจ ทำอะัไรไม่ถูก ยิ่งเกร็งเข้าไปใหญ่เลย
สารภาพตามตรงว่า อายมันครับ ตรงที่เราจะมาเป็นลูกน้องมัน กินเงินเดือนมัน แล้วสภาพมันกับสภาพผมต่างกันราว "เทวดากับหมาปั๊ก" ถึงแม้ว่ากิจการนี้จะต่อยอดมาจากกิจการของพ่อมัน แต่ตอนหลังมันก็มาเปิดเป็นบริษัทลูกในชื่อมันเอง แล้วก็บริหารจัดการเอง มีคนงาน มีลูกน้อง แถมบริษัทมันยังไปคว้ารางวัลอะไรต่อมิอะไรด้านนู้น ด้านนี้มาอีกเพียบ เรียกว่าไปได้สวย และรุ่งสุดๆ
เปรียบเทียบอีกเล็กน้อย เพื่อให้เห็นภาพ จะได้ขอคำแนะนำได้ชัดเจนและลึกซึ้ง ตอนนี้มันมีรถขับแต่ผมยังขี่มอเตอร์ไซค์ มันมี iPhone แต่ผมยังใช้ LG สองซิม อยู่ มันแต่งงานแล้วมีลูกด้วย แต่ผมยังโสด และคงโสดไปอีกยาวๆ ไม่มีใครเอา :'(
จริงๆเรื่องพวกนี้ สำหรับผมก็ไม่ได้มีความหมายหรือผลทางจิตวิทยาอะไรมาก แต่มันมีผลต่ออีกคนก็คือไอเพื่อนผมคนนี้นี่แหละ เพราะยังไงมันก็ต้องทำงานร่วมกัน
แต่มันก็เทคแคร์ผมดีมาก ไม่ได้มีท่ามีฟอร์มอะไร พาผมไปดูโรงงาน สอนนู่นนี่ แบบเพื่อนคุยกับเพื่อนด้วยภาษาพ่อขุนรามฯ
มันก็บอกว่า สบายๆ เพื่อนกัน แต่ผมก็เกรงใจมันอยู่ดี เดี๋ยวมันจะเสียระบบปกครองภายในของมันเอง
อีกอย่างอันนี้ต้องบอก ผมกับมันก็ไม่ใช่สนิทกันมาก เป็นเพื่อนร่วมรุ่น ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ก็คุ้นหน้า เคยคุยเคยทักกัน แต่ก็ไม่สนิทอยู่ดี
ผมจึงใคร่ขอคำแนะนำจากผู้รู้ผู้มีประสบการณ์ทุกท่านครับ วางตัวยังไงดี
ไม่ให้เขินด้วยกันทั้งสองฝ่าย ไม่ให้เสียระบบการปกครอง ไม่เสียสัมพันธภาพ
อ้อ...ผมเป็นคนที่นิยมหลักการพึ่งตัวเองมาตลอดด้วยครับ ไม่เคยใช้เส้นไม่ชอบทำตัวเป็นผู้มีอภิสิทธิ์อะไร เพราะไม่มีอยู่แล้ว (เลยไม่ค่อยเจริญมั้ง)
กรุณาให้คำแนะนำด้วยครับ ขอตรงๆ แรงๆ ไม่ต้องเกรงใจครับ
ลืมบอกไปมันให้ผมเริ่มงานได้เลยเมื่อพร้อม
| จากคุณ |
:
บัตรผ่านครั้งที่ 2
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ส.ค. 54 01:40:48
A:125.25.7.144 X: TicketID:326418
|
|
|
| 
ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาในกระทู้ 
