ความคิดเห็นที่ 1 มีต่อ  ข้าวฟรี อาหารมีแม่ครัวทำให้กิน ทำกับข้าวอร่อยมาก (ขนาดไม่คิดลาออกเพราะติดกับข้าวอร่อยด้วยนา) ข้าวก็นุ่มได้กินข้าวหอมมะลิ กินเหมือนเจ้านาย แค่แยกวงกิน  กินไม่จำกัดปริมาณ ฮ่ะๆ.เรากิน 2 จานแทบทุกมื้อ ขนมได้กินบ่อยก็พวกขนมไหว้เจ้า ไหว้มันทั้งปีๆ....กิจการเจริญรุ่งเรือง เผื่อใครมีลูกจ้าง เงินเดือนน้อยน่ะลูกจ้างอยู่ได้ แต่เรื่องกินอยู่เนี่ยขอเต็มที่หน่อย...จะอยู่นานน....  เพื่อนร่วมงานส่วนมาก ก็มาจากทางภาคอิสาน ควารู้ชั้นประถม ม.ต้น... ปัจจุบัน 20 กว่าปีร้านยังอยู่ พนง.บางคนยังอยู่...เงินเดือน 5-6พัน บางคนอยู่กันจนมีแต่งงานมีครอบครัวพากันมาทำงานด้วยกัน ส่วนมาก พนง.ผู้ชายจะอยู่ที่สโตร์ในซอย...แยกที่กับร้าน  เจ้าของร้านเป็นคนจีน อาเจ็ก อาซิ่ม...ลูกๆ แก เจ๊หมวย เฮียตี๋  ..ลูก 4 คน ไม่รวมอาซ้อๆ อีก 3 คน ลูก+สะใภ้ ทำงานอยู่ที่นี่ 5 คน  เจ็ก..ซิ่ม กับ ลูกสาว ดูแลหน้าร้านขายปลีก..สะใภ้คนเล็กงานบุคคล มาช่วยหน้าร้านบ้าง...ลูกชายคนกลางกับสะใภ้ ดูแลจัดซื้อขายส่ง  ส่วนลูกชายคนโตกับซ้อ แยกไปเปิดร้านเกี่ยวกับขาย รับซ่อม คอมพิวเตอร์ เครื่องถ่ายเอกสารอีกร้าน  เค๊าแบ่ง หน้าที่การบริหารกันได้ลงตัวดี.....  ทำไม ร้านเก่าแก่ถึงอยู่ได้นาน ทั้งๆ ที่มีห้างเปิดใหม่มากมาย  ทำเลดีใกล้ โรงเรียน..ของในร้านมีให้เลือกเยอะครบ..สั่งสมชื่อเสียงมายาวนาน... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 12:10:00

ความคิดเห็นที่ 2 ทำงานที่นี ดูทุกคนก็มีความสุขดี แม้บางคนเงินเดือนไม่ถึง 1 พันก็มี ...เด็กที่จบ ป. 6 เข้ามาใหม่จะได้ เงินเดือน 800 อยู่ที่นี่ ไม่มีเงินก็อยู่ได้... มีน้องคนนึงเดือนนึงเก็บเงินไว้ ใช้เดือนละ 100-300 บาท เพราะถึงเวลาเงินเดือนออก แม่มันก็จะมาคอยเอาเงิน...อย่างน้อยต้องให้แม่เดือนละ 500 บาท......         แต่เบื่อมันเอาเงินให้ที่บ้านเกือบหมด ชอบมาขอยืมของใช้เพื่อน เช่นแฟ๊ปซักผ้า สบู่ยาสีฟัน..อะไรเงี๊ย..... ส่วนเราแม่เราอยู่อีกจังหวัดนึง ถ้าจะนั่งรถมาเอาตังก็คงไม่คุ้ม เราตอนนั้นก็ไม่ค่อยได้คิดถึงใคร....ได้เงินเดือนมาอยากได้เสื้อผ้าสวยๆ ใส่บ้าง เวลากลับบ้านจะได้ดูดี.....ก็คนมันไม่เคยมี กางเกงยีนส์ ตัวนึงร้อยกว่า ก็ซื้อ... มีห้างเพิงมาเปิดใหม่ขายของมียี่ห้อ วันนึงจะหาซื้อมาใส่... เสื้อในวาโก้ ตัวนึง สองร้อยกว่าก็กล้าซื้อ..(เคยซือมาแค่ครั้งเดียวนะ 55...ตากไว้แล้วมันหาย ไม่กล้าซื้ออีก)...เงินใช้ไม่ทันกลางเดือนก็หมด... แต่ไม่กลัวมีข้าวกิน....เค๊าเรียก.รายได้ต่ำ รสนิยมสูงป่าว...           อย่างนี้ต่อให้ทำงานมีรายได้สูงก็คงไม่พออยู่ดี แต่อย่างที่เล่ายังไม่รู้จักคิด.... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 12:33:24

ความคิดเห็นที่ 3 มีต่อรึเปล่าครับ รออ่านต่อครับ จากคุณ : rabellu เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 12:37:28

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อ.. ทำงานไปแรกๆ ดีหมดอยู่มีความสุข..สนุก เรามาจากบ้านนอก ไม่เคยได้กินของดีๆ ไม่เคยได้เห็นแสงสี....อื่อ...คือว่าบ้านเราไปฟ้ายังเข้าไม่ถึง...ได้มีชุดสวยๆ ใส่ทำงานอยู่ในห้องแอร์นะ...ถ้าเทียบกับทำงานถากหญ้า ใส่ปุ๋ย ค่าแรงวันละ 50 บาท...ที่นี่มันก็ดีกว่า..              แต่พอมาพักหลังๆ หลังจากทำงานครบปี..เงินเดือนก็ขึ้นมาอีก 100 ไอ้พวกเพื่อนๆ มันเริ่มคุยกันวุ๊ย...บางคนมันก็ออกไปก่อน..เดี๋ยวนี้ทำโรงงานเค๊าจ้างวันร้อยกว่าแล้วจะออกไปทำงานโรงงาน...วันหยุดก็มีทุกอาทิตย์....เริ่มเปรียบเทียบอีกแระ....ใจเริ่มไม่อยากอยู่ที่นี่...อยากไปทำงาน เป็นสาวโรงงาน...ได้เงินวันนึงร้อยกว่า...วันหยุดจะได้ไปเที่ยวใหนต่อใหนได้บ้าง...อยู่ที่นี่มีเสื้อผ้าสวยๆ แต่ไม่รู้จะใส่ไปให้ใครชม....ก็เดือนนึงหยุดหนเดียว....ใจไม่อยู่แล้ว             ตอนนี้ยังคิดน้อยอยู่เหมือนเดิม...คิดไปเปรียบเทียบ กับสิ่งที่มันดีกว่าเฉพาะ เรื่องเงิน แต่อย่าลืม ค่าใช้จ่ายในการกินอยู่.....ไปทำงานโรงงานดีกว่า            เราลาออกจากที่นี่ มีเงินเหลือแค่หลักร้อย...อยู่กับเพื่อนได้ 3-4 วัน ยังไม่ได้งาน เงินหมดซะก่อน..ร้อนใจ..ทำไงดีวะเนี่ย.เหลือค่ารถร้อยกว่าบาท พอค่ารถกลับบ้าน.....ดูสิยังไม่ได้งานใหม่เลย ดันออกจากที่เก่าซะก่อน....กลับบ้านไปหน้าเหี่ยว... โดนพี่น้องหัวเราะ....แต่ไม่เยาะเค๊าขำกัน....ไปทำงานเป็นปี...ไม่มีอะไรกลับมา            ถ้าเรารู้จักเก็บ ถ้ามีเงินกลับไปบ้านซัก 500 ความรู้สึกคงดีกว่านี้           อันนี้รูปตอนทำงานที่แรก ยูนิฟอร์มสีแดง หน้าตาแจ่มใส...มีความสุขเพราะอยู่ดีกินดี (ถึงจะเงินน้อย) จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 13:29:49

ความคิดเห็นที่ 5 2. ฝ่ายผลิตโรงงาน 6 เดือน วันละ 140    กลับมาอยู่บ้านไม่ได้งานซักที่ เลยหาเรื่องมาอยู่กับน้า..ไปสมัครงานไม่กี่วันก็ได้เรียกไปทำงาน    ทำงานเป็นกะ 7 โมงเช้า เลิก 3 โมงเย็น...เข้า 3 โมงเย็นเลิก 5 ท่ม...เข้า 5 ทุ่มเลิก 7 โมงเช้า..งานสบายนะ นั่งปั๊มวันที่ผลิตทั้งวันๆ    แต่เราก็ไม่ชินกับมันซักกะทีเวลาเข้ากะ 5 ทุ่มเนี่ย ง่วงโคตร อีทีเค๊าสัมภาษณ์ไหวๆ..ไหวหมดแหละ งานหนักก้อทำได้ งานดึกก้อทำได้...    งานที่ทำอยู่ที่ นิคมบางปู สมุทรปราการ...ช่วงนี้ประมาณปี 34-35 อุตสาหกรรมที่นี่กะลังบูม...สวัสดิการที่นี่มีรถบัสรับส่ง...แต่ก้ออีกแหละ    รถบัสผ่านแค่ปากซอย....เวลาเลิกกะดึกเดินเข้าซอย น่ากลัวอ่ะ....โว่ยย.. มีแต่มอไซด์รับจ้างมาจีบ.... วิศวะในโรงงานไม่เห็นมาจีบมั่ง...    วิศวะเค๊าก็ไปจีบสาวในออฟฟิตกันโม๊ด.... ลาออกดีกว่า ...ป่าวหน่ะ พอดีเรียนจบ กศน. ม.ปลายพอดี กะไปเรียนต่อแล้วกลับมาเป็น..เจ๊เหมียนมั่ง    จะได้นุ่งกระโปรงสวยๆทำงานนั่งโต๊ะ แต่งหน้าทาปาก ขีดๆ เขียนๆ กะเค๊าบ้าง ช่วงนี้พอดีแม่เริ่มพอมีรายได้เพิ่มจากการ    ขายของตลาดนัด พวก กะปิ น้ำปลา พอมีเงินหมุนเวียน ส่งให้เรียนต่อได้....กลับมาช่วยขายของนัด เรียน 2 ปี จบ ปวท. แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 54 13:56:48 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 13:54:37

ความคิดเห็นที่ 6 ปาดดดดดด จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 15:29:43

ความคิดเห็นที่ 7 รออ่านต่อจ้า จากคุณ : plawan131 เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 15:30:41

ความคิดเห็นที่ 8 เรียนจบใหม่ๆ ดีใจชะมัด ทีนี้แหละ เราจะได้หางานดีๆ ทำกะเค๊ามั่ง จะไปนั่งทำงานออฟฟิต.....          งานที่ 3 พนักงานธุรการ ทำได้ 4 เดือน เงินเดือน 3,500-3900          จบมาปี 2537 ช่วงนี้ถือว่าเศรษฐกิจดี ไม่ค่อยมีคนตกงาน...แต่วุฒิเราเนี่ยหางานทำยากสุด เค๊าชอบ ปวช. หรือไม่ก็ ปวส.....แต่ก็มีนะ เพื่อนเรา พวกเรียนเกรดดีๆ หน้าตาสวยๆ ได้งานฝ่ายขายโชว์รูมเปิดใหม่ ได้เงินเดือนกัน 7-8 พัน ไม่รวมค่าคอมฯ           เราเลยไปสมัครมั่ง แต่คนละโชว์รูมกัน ได้เป็น พนง. ธุรการ...ฝ่ายซ่อมบำรุง.. ไม่ได้เขียนขอเงินเดือนไป กะเค๊าให้เท่าไรก็เอา อย่างน้อยไม่น่าจะต่ำกว่า 4500/ด. พอเงินเดือนแรกออกมา ... อยากจาร้องให้ 3,500โครตน้อยเลย( บ่นในใจ.. ไอ้เถ้าแก่ขี้เหนียว...รวยก็รวย มีโชว์รูมตั้งหลายสาขา) แต่ก็ทนทำเพราะยังหางานไม่ได้ แต่ลูกพี่ก็ใจดี เป็นผู้หญิง....บอกว่าช่วงทดลองงาน...รอด้วยแหละว่า ถ้าครบ 3 เดือน จะขึ้นให้เท่าไร                          ก็ทำไป สนุกสนาน คอยบันทึกประวัตรถที่เข้าศุนย์ มีเพื่อนเยอะ ค่อนข้างที่จะชอบงานนี้ เพื่อนร่วมงานน่ารักดี ใจดีกับเราที่เป็นน้องใหม่... ไม่เรื่องมาก มีลูกพี่เป็นผู้หญิง คนเดียว นอกนั้นพวกช่างซ่อม ฮาๆดี....ชอบงานแต่ไม่ชอบเพราะเงินเดือนน้อย ผ่าน 3 เดือน เงินเดือน ปรับเป็น 3900/ด.                ลาออกหลังจากรู้ว่าเงินขึ้นมาเป็นเท่านี้ ยังไม่ได้งานใหม่ แต่ไม่ได้เดือดร้อนอะไร เพราะกินอยู่กับพี่สาว...แต่มันน้อยเดี๋ยวอายเพื่อน....หางานใหม่อีก จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 16:20:32

ความคิดเห็นที่ 9 มานั่งเฝ้ากระทู้ 140/วัน กี่ปีแล้วเจ้า ^ ^ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 16:42:25

ความคิดเห็นที่ 10 ที่ทำงานที่ 4 ธุรการ ในซุปเปอร์มาร์ท ก่อนทำงานที่นี่ ต้องวางเงินค้ำประกัน 1 พัน... ก็ไม่รู้นี่ว่าร้านมันจะเจ๊ง เห็นเปิดมาได้ 4-5 เดือน ลูกค้าก็เยอะ..ทำไปได้ 1 เดือน เงินเดือนไม่ออก ทำต่ออีกไม่กี่วัน ร้านเจ๊ง......          วันๆ มีแต่ เซลล์ มาเก็บของคืน มาทวงหนี้... พี่อีกคนที่คอยรับหน้า.. เจ้าของร้านช่วงหลังไม่เคยเห็นหัว ...คิดดู..จำได้ว่าช่วงนั้นฟุตบอลโลก.ลูกค้าในศูนย์อาหารกำลังดูทีวี..มีคนมายกทีวีไปเฉยเลย..เพราะไม่ได้จ่ายเงินเค๊า... . ........สรุปทำงานไม่ได้เงินเดือน แถมเงินประกัน 1 พันก็ไม่ได้คืน.....พากันไปลงชื่อที่กรมแรงงาน ลูกจ้างน่าจะ 20 กว่าคน...นานไปเรื่องก็เงียบ ไม่มีใครได้เงินคืน....          ถ้าเรามองย้อนกลับไป ทำไมร้านเค๊าถึงเจ๊ง ทั้งที่ก็ขายดี...เป็นหุ้นส่วนกัน 2 คน.. รายจ่ายสูงกว่ารายได้.. จ้างพนักงานทำไมเยอะแยะซุปเปอร์มาร์ทเล็กๆ.ขนาดออฟฟิตที่เราอยู่มี พนง. ตั้ง 5 คน. ไม่รวมพนง.ขาย...เจ้าของไม่ค่อยลงมาดูเอง...เงินทุนหมุนเวียนไม่พอ....เอาเงินในระบบไปใช้ทางอื่น.... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 16:50:29

ความคิดเห็นที่ 11 ลงชื่อไว้ก่อนครับ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 16:51:37

ความคิดเห็นที่ 12 ที่ทำงานที่ 5... ห้างสรพสินค้า เงินเดือน 4200...ทำได้ 2 เดือนกว่าๆ งานที่นี่ต้องย้ายมาทำอีก จังหวัดนึง พี่ที่เคยอยู่หอเดียวกันตอนเราเรียนชวนมาอยู่เป็นเพื่อน พี่เค๊าเป็นลูกจ้างร้านตัดผม... เช่าหอชั้นบนของร้านอยู่ เดือนละ 600 หารกัน..พี่เค๊าฝากเพื่อนให้เราได้ทำงานในห้างสรรพสินค้า... เงินเดือนได้น้อยรู้อยู่แล้ว แต่เราอยากทำงาน ...ไม่อยากกลับไปเหงาอยู่ในไร่ ในสวน .........งานนี้แบบมีคนไปฝากด้วยตัวเองเลย เป็นคนใหญ่คนโตในจังหวัดซะด้วย ขนาด พนง.เงินเดือนแค่นี้....เขียนใบสมัครวันนั้นแล้วได้ทำงานเลย...อยู่ฝ่ายอะไรเรียกไม่ถูก ประมาณว่า ทุกๆ เดือน ต้องไปนับ ของในห้าง...พวกเสื้อผ้า ของตามแผนกดีพาร์ท..แล้วก็มานั่งลงข้อมูล.....ทำไปซักพัก... งานที่เคยสมัครไว้เรียกตัวไปสัมภาษณ์... งานที่โชว์รูมรถหรู....ให้เงินเดือน 5000...มีค่าคอมให้ต่างหาก...         คิดอยู่หลายวันว่าจะไปดีหรือเปล่า...เงินเดือนก็เยอะกว่าที่เก่า..สถานที่ก็ดูดีด้วย เกรงใจคนฝากงานมาก..ลำบากใจในการที่จะลาออกครั้งนี้...         จำไว้เลย.. ว่าต่อไปนี้จะไม่ใช้เส้น จะไม่ทำงานที่มีคนฝากให้ทำเด็ดขาด.....          ต้องขอโทษพี่คนที่ฝากงานให้มากๆ......แต่หนูอยากได้เงินเดือนเพิ่ม....ขออนุญาตลาออก............. จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 17:19:47

ความคิดเห็นที่ 13 # 9 # ค่าแรง 140/วัน เมื่อ ประมาณ 20 ปีที่แล้วค่ะ มีค่ากะให้ด้วยค่ะถ้าเข้ากลางคืน จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 17:25:59

ความคิดเห็นที่ 14 มารออ่านจ้า (^^) จากคุณ : ladydunce เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 17:26:37

ความคิดเห็นที่ 15 ที่ทำงานที่ 6 ธุรการทั่วไป... ย้ายกลับมาทำงานที่จังหวัดเดิม....สงสารพี่ต้องจ่ายค่าหอคนเดียว.....แต่ทำไงได้เพื่ออนาคต...อยู่ที่นี้ได้เงินเดือนมากขึ้น แต่เราต้องมาเช่าบ้านอยู่เอง เดือนละ 1200 เพราะเกรงใจพี่สาวเป็นแค่สะใภ้ บ้านอยู่กันตั้งหลายคน... เริ่มโตแล้วคิดมากไม่อยากอยู่บ้านคนอื่น...                โชว์รูมรถเบนซ์ค่ะ...ทำจิปาถะ..ก็นั่งอยู่ด้านหน้าโชว์รูม..เวลาลูกค้าเอารถมาซ่อมก็ออกไปรับรถ....เวลา พนง.ขายไม่อยู่..ก็ต้อนรับลูกค้าที่มาดูรถ..แต่ไม่เคยขายได้หรอกค่ะ..ทำอยู่ตั้งหลายเดือน ..ก็ถึงเวลาจะขายได้ เค๊าก็ต้องจองกับฝ่ายขาย...ไม่ทันเค๊าหรอก.... แต่ยังดีได้ขายพวกอุปกรณ์ ตกแต่ง...คิดเงิน 3 เดือน แบ่งให้ครั้ง เห็นเค๊าเรียกได้ค่า อินเซ็นทีป ได้ที 7-8 พัน.....                 ได้เงินเริ่มเยอะ...ค่าใช้จ่ายก็เยอะ..ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำมันรถมอไซด์ ขี่ไปทำงานทุกวัน....ยูนิฟอร์มก็ไม่มีให้....อิพวกพี่ฝ่ายขายมันก็มีแต่ใส่ชุดสวยๆ มาทำงานเค๊ามีร้านค้าประจำ..มานำเสนอชุดถึงที่ ชุดนึง 7-8 ร้อย...กรูก็อยากได้บ้าง.. ของแพงมันก็สวย ใส่แล้วก็ดูดี...แต่พวกพี่เค๊าขี่รถเก๋งมาทำงาน....แต่เราขี่มอไซด์..ดันอยากจะโก้...                  ไม่มีเงิน เค้าก็บอก ผ่อนได้ 2 หน....เอาๆ ซื้อด้วยๆ.....ลิปสติกแท่งสีทองๆ ซ้วยสวย..ไม่เคยเห็นพี่มันบอกซื้อมาจากรุงเทพฯ บ้านแฟนเค๊าอยู่นั่น ไปทุกอาทิตย์ ฝากซื้อได้....อยากได้ไปโม๊ด.....ของยั่วยวนมันเยอะ...สิ้นเดือนมา จ่ายหนี้หมด แทบไม่พอซื้อข้าวกิน... วัตถุทั้งนั้น...มาจากบ้านนอก.อยากใช้ของดี จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 17:56:20

ความคิดเห็นที่ 16 ทำได้เกือบปี...ขี้เหร่ลงทุกวัน..แหะๆ.เครียด สิวขึ้นตรึม..เงินไม่พอใช้หนี้ยืมพี่สาวมาซื้อมอไซด์ ตอนหลังบอกจะกลับไปอยู่ไร่....เงินค่ามอไซด์พี่ไปเก็บเอาจากแม่ อีก 3 หมื่น.....             ทำงานที่นี่พอได้เห็นชีวิตคนรวยๆบ้าง.....              พอดีลูกกลับจากโรงเรียนแล้ว.....เดี๋ยวค่อยมาเล่าต่อ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 18:08:25

ความคิดเห็นที่ 17 มาลงชื่อรออ่านต่อครับ ^^ จากคุณ : เฉาก๊วยกะบ๊วยเค็ม - -" เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 19:32:28

ความคิดเห็นที่ 18 โห...20ปีแล้ว ว่าแต่...จขกท.ใช้เงินเปลืองจังนะเจ้า -_-' จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 20:37:38

ความคิดเห็นที่ 19 ลงชื่อรออ่านค่ะ มาเล่าต่อเร็ว ๆ นะคะ จากคุณ : ซาละเปาไส้ครีม เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 21:23:36

ความคิดเห็นที่ 20 ปักมุดรอ ค่ะ  น่าสนใจดีค่ะ มาต่อเร็วๆ นะค่ะ จากคุณ : ตลาดนัดความสุข เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 22:33:46

ความคิดเห็นที่ 21 ปักมุดรอ ค่ะ  น่าสนใจดีค่ะ มาต่อเร็วๆ นะค่ะ จากคุณ : ตลาดนัดความสุข เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 22:34:14

ความคิดเห็นที่ 22 โอ้ยยยย อ่านเพลิน + รูปประกอบ น่าติดตามมากๆ อยากให้เป็นกระทู้โหวต จากคุณ : love เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 23:45:48 A:124.121.9.57 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ ^ ได้เลยเจ้า ช่วยกันโหวตคนละจึกสองจึกเดี๋ยวก็ขึ้นค่ะ กระทู้แนะนำยังมีที่ว่างมีหลายที่ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 02:04:51

ความคิดเห็นที่ 24 Vote.. น่าอ่าน แต่ ตินิด.. เว้นระยะ อ่านยากไปหน่อย.. ^&^' จากคุณ : nuynui เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 07:19:57

ความคิดเห็นที่ 25 มาเล่าต่อค่ะ จะเปิดคอมเฉพาะช่วงกลางวันค่ะ.... เคยไปออกบูท ที่ห้างในกรุงเทพฯ อยู่ครั้งนึง ยอดขาย ประมาณอาทิตย์นึงศุนย์เราขายได้ 30 กว่าคัน ตามเคยเราไม่ได้ขายสักคัน... ไปดูพี่ๆ เค๊าขายกัน  เราแค่ไปเหมือนเป็นผู้ช่วยดูแลลูกค้า คนรวยเยอะๆ รถราคาเป็นล้านๆ  ซื้อกันง่ายๆ ขนาดลูกค้าไม่ได้ตั้งใจมาซื้อ บางรายบอกว่าลูกสาวจะมาซื้อแหวนเพชร   แต่เดินมาเจอรถก่อน เห็นแล้วชอบเปลี่ยนใจจองเลย...อาชีพน่าจะเป็นข้าราชการระดับสูง....ตำรวจมั๊งผู้กำกับภาคใหนมิรู้... ที่กรุงเทพฯ  ตอนนั้นเรามองว่าลูกค้านี่ ซื้อของยังกะเดินชอปปิ้ง.....                     พวกเจ้าของร้านทอง...เนี่ยเกือบทุกร้านพวกฝ่ายขายจะไปหาลูกค้ากล่มนี้ ...เจ้าของโชว์รูมรถมอไซด์...รถยนต์ค่ายญี่ปุ่น... เจ้าของโรงงาน ฯ...ผู้ว่า...               ส่วนลูกค้า ทีเดินเข้าโชว์รูม ก็พวกเจ้าของกิจการ รายย่อยๆ  มีบ้างที่เป็นระดับผู้จัดการของบริษัทฯ... เมียคนไทยพาฝรั่งมาซื้อก็หลายรายอยู่...                ทำงานอยู่ที่ได้ 8-9 เดือน เราลาออก ยังไม่ได้ทำงานใหม่ ท้อ...มีเรื่องราวในชีวิตมากมายเกิดขึ้นที่นี่ หลายๆ อย่าง  กลับบ้านกะไปอยู่ช่วยแม่สักพัก ก็เค๊าจ่ายหนี้แทนเราไป....แล้วค่อยหางานทำแถวๆ บ้าน ไม่เป็นไร งานหาง่าย  ปี 38 หรือปี 39 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 07:57:41

ความคิดเห็นที่ 26 ทีทำงานที่สุดท้าย..เจ้าหน้าที่ฝ่ายการตลาด รง.ผู้ผลิตชิ้นส่วนรถญี่ปุ่น.... อายุงาน 10 ปี 5 เดือน... อายุ 22-23.. .เงินเดือนเริ่มต้น 5500 +ค่าข้าว ค่าเช่าบ้าน+เบี้ยขยัน.+โอที..ประมาณ 8-9พัน/เดือน อายุ 33 เงินเดือนก่อนลาออก 14500 อยู่ธุรการฝ่ายการตลาด  ทำเอกสารการขายทั่วไป ใบส่งของ วางบิล เก็บเช็ค รับออเดอร์.. ที่นี่จริงๆ ไม่ได้กะทำงานเป็นที่สุดท้าย...แต่ติดกับดักหลายๆ อย่างของที่นี่ ข้อดีก็เยอะอยู่ ถ้าวันนี้ยังไม่มีงานหรือมีอะไรทำที่ดีกว่าก็คงเสียดาย....ได้อะไรดีๆจากที่นี่เยอะมากๆ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 08:11:25

ความคิดเห็นที่ 27 มาลงชื่อรออ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : begine เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:05:52

ความคิดเห็นที่ 28 วันที่เข้ามาสมัครงานที่นี่ เป็น รง.ที่เปิดทำการได้ไม่กี่เดือน หลังจากทำบุญใส่บาตรเมื่อวันออกพรรษาเสร็จ..(ได้บุญทันที). ก็แต่งตัวเรียบร้อย ชวนน้องลองขับรถไปดู รง. กันดีกว่า  แต่ก็เตรียมพวกเอกสารการสมัครตัวจริงไปด้วย ถามยามหน้าป้อมเค๊าโทรติดต่อฝ่ายบุคคล ให้ขึ้นไปคุยเลย ได้เขียนใบสมัคร...เอกสาร ประชาสัมพันธ์ข้างหน้าก็ใจดีช่วยถ่ายเอกสารให้....           รง.คงขาดคนวันถัดมาเรียกให้ไปสัมภาษณ์..เราก็ดีใจอยากได้งานจัด ทำงานแต่ละที่ไม่เคยเรียกเงินเดือน.. เขียนไปในช่องเงินเดือนว่า ตามเกณฑ์บริษัทกำหนด           แต่เงินที่ได้เราก็ค่อนข้างพอใจ...3 เดือนเงินปรับมาเป็น 6000 อีก 6 เดือนถัดมาได้เพิ่มอีก 800 ถ้าเราไม่คิดเอาไปเปรียบเทียบกับใคร เราก็จะพอใจและมีความสุข             อีก 1 ปีถัดมา ขึ้นมาเป็น 8400 งวดนี้ขึ้นเยอะมาก ประมาณ 20 กว่าเปอร์เซนต์ พอดีมีเจ้านายมาใหม่ค่อนข้างโปรด             แต่เรื่องเปรียบเทียบเนี่ย ปกติมันก็มีอยู่ในใจอยู่แล้ว...ก็อดคิดไม่ได้ ทำไมรุ่นน้องมาทีหลังได้เงินเยอะกว่า...  ทำไมตำแหน่งเดียวกันได้เงินเยอะกว่า เราก็หาสิ่งหักล้างพยายามลบมันออกไป...คนอื่นจบ ปวส. เราจบ ปวท.(บ.นี้คิดให้เท่า ปวช.)  เราลงทุนมาน้อยกกว่า เรียนจบ กศน. (สารภาพ ตอนเรียน กศน. เราแทบไม่ได้มาเรียน ขนาดเรียนแค่วันอาทิตย์วันเดียว ไปเรียนแค่ช่วงแรกๆ ไม่กี่เดือน แล้วก็ไปอยู่ที่ นั่น ที่โน่น แต่ได้กลับมาสอบ เราไม่รู้เรื่องกามั่ว...เกรดที่ออกมา 1.59 ชีวิตได้ไปต่อก็ดีแล้ว) แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 09:11:20 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:07:20

ความคิดเห็นที่ 29 มาปาดเบาๆ พร้อมกดโหวต ให้จขกท.แล้วค่ะ^^ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 11:05:04 จากคุณ : pomaily เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:30:35

ความคิดเห็นที่ 30 มารออ่านด้วยคนค่ะ เคยติดตาม K.มินจุน มาหลายครั้ง อ่านเพลินแถมแฝงแง่คิดด้วย จากคุณ : Shine pure เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:41:51

ความคิดเห็นที่ 31 f 5 โหวตๆ จากคุณ : ปากกาออนไลน์ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:43:37

ความคิดเห็นที่ 32 ให้กำลังใจครับ แม่ผมเป็นแม่บ้านเงินเดือน 6500 จนอายุ 50 กว่าปีแล้ว แต่ตอนนี้ผมให้แม่ออกแล้วล่ะครับ เพราะผมเลี้ยงดูแม่ได้ จากคุณ : ZenTriO เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 09:45:39

ความคิดเห็นที่ 33 นั่งเล่าไปทำงานไปน่ะค่ะ มีลูกค้าโทรมาสั่งสินค้าเป็นระยะๆ ทำงานที่นี่...เริ่มมีเงินเหลือเก็บ อยู่บ้านกับพ่อ-แม่   ให้พ่อแม่เดือนนึง 1500-2000 ทุกเดือน ค่าใช้จ่ายบ้านไม่ได้อยู่ในตลาด อยู่ในไร่ ห่างจากตัวจังหวัด 50-60 โล....อีกอย่างอยู่กับพ่อแม่ โดนบ่นโดนสอนตลอด เรามองเห็นเองด้วย พ่อกับแม่ตื่นกันตั้งแต่ ตี 4-5 เตรียมของ พากันขับรถทุกของไปขายตามนัด..ไกลๆ ก็มี...ลำบาก ยกของขึ้นของลง งานหนัก....ยิ่งเวลาฝนตกไม่ต้องพูดถึง          แต่เราทำงานสบายๆ ฝนตกฟ้าร้องเราก็ได้เงินเดือน....      เงินทองกว่าจะได้มาแต่ละบาทน่ะมันยาก กินใช้ ประหยัดหน่อย เก็บออมไว้เผื่อวันใหนทำไม่ได้ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 10:27:07

ความคิดเห็นที่ 34 ทำงานไปได้ 3 ปี บริษัท ให้สิทธิคนที่ทำงานครบ 3 ปีสามารถลาเรียนวันเสาร์-อาทิตย์ได้  ปกติ บ. หยุดทุกวัน อ. และ เสาร์เว้นเสาร์... แต่ใช้สิทลากิจ และหักตังค์ เงินเดือน 9000 ก็โดนหักไปวันละ 300 แต่เรียนจบแล้วก็ไม่ได้เอาวุฒิมาปรับเงินนะ            แต่เราก็เลือกที่จะไปเรียนต่อ เพราะเวลาใครถามจบอะไร พอบอกไปบางคนไม่ค่อยรู้จัก มันวุฒิอะไร....ไอ้ปวท.เนี่ย ก็เรียนไปก่อนแล้วกัน มันคงไม่มีข้อเสียอะไรมากมาย......            เรียนจบมา ก็เป็นความภาคภูมิใจ ของตัวเองแล้วก็พ่อแม่ ลูก 11 คน เราเป็นคนที่ 7 เป็นคนแรกที่เรียนจบ ป.ตรี....นอกนั้น พวกพี่ๆ ประถม-มัธยม ได้รับปริญญาตอนอายุเข้า 28 พอดี.... ช้าไปหน่อย..แต่ก็ไปถึงใช่มั๊ยล่ะ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 10:39:23

ความคิดเห็นที่ 35      ***  ปาด     ***   ปาด ***        ปาด     *** จากคุณ : ปาดศรี เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 10:41:17

ความคิดเห็นที่ 36 เราก็เป็นเหมือนคุณมินจุนอย่างหนึ่งก็คือ ไม่เคยเรียกร้องเงินเดือนอ่ะค่ะ  แล้วแต่เกณฑ์บริษัท ^o^ จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 11:41:04

ความคิดเห็นที่ 37 จขกท สู้ชีวิต ดีจัง รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : นภันต์-สุดขอบฟ้า เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 11:57:50

ความคิดเห็นที่ 38 มานั่งรออ่านเน้อ จากคุณ : กุโบ๊ส เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 12:14:09

ความคิดเห็นที่ 39 มาต่อค่ะ แต่หลังจากเรียนจบมาดวงไม่ค่อยดีเลยค่ะ เรื่องงาน แต่โชคดีได้แต่งงาน(เกี่ยวป่าว).... ช่วงเปลี่ยนนายญี่ปุ่น..คนใหม่ ช่วงเปลี่ยน MD. คนใหม่ มีพนักงานในแผนกเพิ่มมาขึ้น...เงินขึ้นทีนึง 200-1000/ปี นโยบายแปลกๆ ใหม่ๆเข้ามา         แล้วมีอยู่วันนึง เหมือนเรานั่งเล่นคอม เปิดโน่น นี่ นั่นไป เรื่อยๆ เจอคำว่า Salary...ถ้าเป็นเพื่อนๆ เจอเพื่อน จะคลิ๊กดูมั๊ยคะ         แต่เราอาจไม่ใช่คนดีมาก..ก็อดไม่ได้...เปิดดู ใครเงินเดือนเท่าไร ทั้งบริษัทฯ เรารู้หมด  ก็เข้าใจเงินเดือนมันเป็นความลับ แต่ถ้าความลับทำไมไม่เก็บที่ลับให้ดี...เราไม่ได้เก่งคอมฯ มากมายยังเปิดได้ ทำไมคนอื่นจะเปิดไม่ได้....รู้แล้วไม่สบายใจ ก็ถูก..         แต่เราอายคนอื่นเค๊าน่ะ อายน้องๆ เพื่อนๆ ที่เข้ามาทีหลังหรือรุ่นเดียวกัน..ว่าเงินเดือนเราน่ะน้อยกว่าเค๊า...ก็เลยไปบอก อิเจ๊ฝ่ายบุคคลว่า บันทึกเงินเดือนที่เจ๊บันทึกไว้น่ะ มันลิ๊ง เปิดดูได้จากคอมฯ แทบทุกเครื่องในบริษัทฯ          นึกว่าจะได้คำขอบอก..ขอบใจจากมัน ทำหน้าหงิกใส่ เหมือนกับว่าไปสอดรู้สอดเห็น....คราวหลังเห็นมันจ้องจับผิดแต่เรา วันลา วันหยุด ไปทำงานข้างนอก จ้องแต่จะตัดเงิน....          เรื่องนี้เราก็พยายามเลี่ยงอยู่...ไม่ได้ปราถนาจะรู้จิ๊งจริง.. แต่ไม่รู้มันจะรู้ตัวเองปล่าว ...ว่าเมิงแหละที่พลาดเอง...ดวงเราก็โฉลกกับมันจริงๆ อีกที..เอาเอกสารไปถ่ายต่อจากมัน...ใครจะไปรู้ เจ๊แกลืมเอกสาร ลิสเงินเดือน ตอนปรับเงินประจำปีไว้ที่เครื่องอีก....เราก็เอาไปคืน...แต่ก่อนจะเอาไปคืน...แหะๆ..แอบดูจิ๊ดนึง....อยากรุ้ว่าเงินขึ้นกี่บาท ....           อิเจ๊มันยิ่งเกลียด เราเป็น 2 เท่ามั๊ง..... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 12:47:48

ความคิดเห็นที่ 40 รออ่านค่ะ เขียนได้ดี มีข้อคิดที่น่าสนใจค่ะ ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 12:53:38

ความคิดเห็นที่ 41 รออ่านครับ จากคุณ : Hammerboy เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 13:00:58

ความคิดเห็นที่ 42 รู้เงินเดือน มันก็คิดอีก แหละถ้าเราได้น้อยผิดปกติ....แต่พอทำใจรับได้...ไม่ค่อยอยากอยู่ ในออฟฟิตเท่าไร... ออกไปข้างนอกเราก็ได้ค่าปฏิบัติงานนอกสถานที่... สวัสดิการดีใช่มั๊ยละ...ออกไปวางบิล..เก็บเช็คลูกค้า..จริงๆ คนขับรถไปก็ได้...         แต่บางครั้งก็ต้องไปด้วยตัวเองบ้าง.เพื่อทำความคุ้นเคย...กับฝ่ายจัดซื้อ หรือบัญชี เผื่อวันหลังมีปัญหาเรื่องเอกสาร...เอาเอกสารเสนอราคาไปส่ง...งานจัดส่งไปมีปัญหา..ออกไปพร้อมกับฝ่ายอื่น..ลูกค้าเรียกประชุมก็บ่อย....อาทิตย์นึงได้ออกมาข้างนอกบ้าง ไม่น่าเบื่อ.....อย่างน้อยได้ออก 1-2 ครั้ง/สัปดาห์         อยากจะไปหางานใหม่โดยใช้วุฒ ป.ตรีไปสมัครที่อื่น...เขียนไปขอเงินเดือน 20000 ก็มีบริษัทฯ สนใจเรียกไปสัมภาษณ์...ได้ไปหลายที่ค่ะ...แต่เงินเดือนเท่านี้ เค๊าอยากได้คนที่มีความสามารถด้านภาษาอังกฤษด้วยค่ะ...แต่เราอ่อน..อีกอย่างอายุ 29 ปีแล้ว จังหวะท้องพอดี....ไม่ต้องไปใหนแระ..รอคลอดก่อนแล้วกัน จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 13:06:26

ความคิดเห็นที่ 43 รออ่านด้วยครับ ครบรสดีนะครับ จากคุณ : codelaw เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 13:20:30

ความคิดเห็นที่ 44 อีกสามวันค่อยมาดูอีกที(อารมณ์ค้าง) จากคุณ : เจ้าพ่อเจริญกรุง เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 15:45:59

ความคิดเห็นที่ 45 วุฒิ ปวท.นี่คืออะไรคะ ???? เพิ่งเคยได้ยินเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 16:03:35

ความคิดเห็นที่ 46 อ่าว กะลัง สนุก  อย่าลืมเล่าเรื่อง ความรักด้วยนะครับ  โหวตแรก ของเดือน จากคุณ : เลิศศักดิ์ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 16:13:42

ความคิดเห็นที่ 47 ทำงานอยู่ฝายที่ต้อง ประสานงา(น) กับลูกค้า... งานมันช่วยฝึกให้เรามีความอดทนค่ะ.. เพราะฝ่ายที่เราอยู่ Marketing & Sales เราก็ไม่รู้ว่าไปทำอยู่ตรงนี้ได้ไง...ไม่ใช่คนพูดเก่ง บุคลิกก็ไม่ค่อยเหมาะเท่าไร...มีแค่...เราเถียงคนไม่ค่อยเป็นเท่านั้นเองมั๊งที่เป็นข้อดีเวลาไปเจรจากับลูกค้า                            อีกอย่างนึง...เริ่มแรกเค้ารับมาเพื่อทำเอกสารงานขายงัย แต่พี่ที่เป็นหัวหน้าเค๊าลาออกไป....ระหว่างรอคนเราทำไปพลางๆ เค๊าเปิดโอกาสให้เราแล้วค่ะ....แต่เราความสามารถไม่ถึงเอง... เลยไปไม่ถึงใหน...ก็ไอ้ฝ่ายในโรงงานแต่ละคน...ก็เก่งๆกันทั้งน้าน...ปากเก่ง..ฟังมันไม่ทัน...เถียงมันก็ไม่ทัน...เราขี้แยด้วยโดนด่าร้องให้ประจำๆ..                ทุกเดือน เราต้องไปรับ ออเดอร์มา แล้วก็ต้องมานั่งทำแผนจัดส่งให้ฝ่ายโรงงาน....ออกประมาณการ เพื่อให้แต่ละแผนกเตรียมแผน (คือลูกค้า จะผลิตรถ/เดือน/ร่น) เราต้องเอามาเทียบว่าแต่ละรุ่นใช้ Part.โรงงานเราตัวใหน.....เพื่อเอาให้แต่และแผนกเตรียมงาน..เตรียมวัตุดิบ.. เตรียมคน...เตรียมการจัดส่ง ฯ..              เค้ารับหัวหน้าแผนกเราเข้ามาใหม่..ลาออกเปลี่ยนไปหลายคนแล้ว...บางคนก็เก่งแต่จะเอนเตอร์เทนลูกค้า....โกงเบิกบ่อย..เบิกเกิน...โดนไล่ออกก็มี..(ไอ้คนที่โดนไล่ออกเนี่ย ล่าสุด โกงเงินเราไปอีก 2 หมื่น ยังตามไม่เจอตัวเลย ขอประจานมันหน่อย.).. จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 16:18:01

ความคิดเห็นที่ 48 #45# ปวท. แหะๆ ขนาดเรียนผ่านมาเองยังจำไม่ค่อยได้เลย น่าจะย่อมาจาก ประกาศนียบัตรวิชาชีพเทคนิค คือต้องเรียนจบ ม.6 แล้วไปเรียนต่อ 2 ปี แต่เดี๋ยวนี้ ไม่มีแล้วจ๊ะ ปรับเป็น ปวส. หมดแล้ว เราเป็นรุ่นสุดท้าย..... --------------------------------------------- #46# เรื่องความรักนี่ ดีเวอร์ มากๆ เลยไม่กล้าเล่าเดี๋ยวจะหมั่นใส้เอา....แต่เจอความรักที่ทำงานที่นี่...ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีคุ้มค่าสุด.ในชีวิตเลยค่ะ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 16:36:31

ความคิดเห็นที่ 49 คั่นหน้าไว้ก่อนค่ะ  วันจันทร์มาอ่านต่อ จากคุณ : อยากเป็นแม่ที่ดี เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 16:59:20

ความคิดเห็นที่ 50 ต่อค่ะ ตัวเรา...เราก็รู้ตัวเองว่ามีความสามารถขนาดใหน....ทำได้ขนาดใหน คนบางคนไม่เหมาะสำหรับเป็นผู้นำ....แต่เป็นผู้ตามที่ดีได้....ให้เราทำอะไรเราทำได้หมดค่ะ..          ก็เราโตมากับการเป็นลูกน้องระดับล่างมาตลอด...ถ้าให้เราเป็นหัวหน้าเราใช้คนไม่เป็นหรอก...คงทำเองหมด           เราชอบฟัง ชอบอ่าน และก็สนใจเรื่องของคนเก่งๆ ค่ะ ที่ทำงานเราก็ได้เจอได้เห็นคนเก่งๆ หลายคน แบบเก่งจริงๆ ...อยากเก่งแบบเค๊าบ้าง..           แต่พวกเก่ง ประจบประแจงนั่นก็ส่วนหนึ่งนะ เราก็ชื่นชม เอ่ออ.... มันทำได้ยังไง แต่ไม่ได้อยากเอาอย่างน่ะ.....แต่จำเอาไว้ว่าลักษณะมันจะเป็นแบบนั้น แบบนี้                       ช่วงหลังๆ ที่เงินเราไม่ค่อยขึ้น ตำแหน่งก็ไม่ไปใหน ถึงพยายามยอมรับความจริง แต่มันก็เซ็งอ่ะ...  เรื่องปรับเงินปรับตำแหน่ง...เค๊าปรับกันทุก 6 เดือน มันกลายเป็นเรื่องที่เราไม่ชอบ           งานเราก็วนไปวนมา งานเดิมๆ....หลังจากเราคลอด...ลาหยุดงานก็บ่อย เพราะเด็กป่วยบ่อย..  ข้อดีที่นี่ก็คือ มีสวัสดิการรักษาพยาบาลให้ปีละ 15000 ...ลูก สามีภรรยาเบิกได้..........แต่วันลาทุกครั้งโดนเอามาคิดในการประเมินทุกเรื่อง.....                      เรื่องจะปรับอะไรไม่ปรับอะไรเนี่ย...เราต้องทำใจไว้ทุกครั้งว่ามันจะออกมาไม่ดี ตัดสินใจว่าจะลาออก เพราะคิดว่าอยู่ไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น...พอดีใกล้จะถึงวันฉลองครบรอบ 10 ปีของบริษัทฯ.... เราไม่อยากอยู่ถึงวันนั้นค่ะ..ทำใจไม่ได้ ทั้งๆที่อยู่มาเกิน 10 ปี              ก็คนอื่นๆ เค๊ามีการได้ปรับตำแหน่ง กันไปถึงใหนๆ....มีแค่ไม่กี่คนค่ะ รวมเราด้วย....ทำงานที่นี่เราเก็บเงินได้ตามที่เราวางแผนไว้ด้วย...            ออกมามีเงินเก็บ 5 แสนกว่าบาท...รวมกับเงินสะสมที่ บริษัทจ่าย มีเงินประมาณ 7 แสนค่ะ...(โบนัสแต่ละปีของที่นี่ดีทีเดียว 3-5 เท่า)....ก็ไม่ได้ประหยัดหรือเก็บเงินเก่งอะไรมากมาย.....            แต่เงินตรงนี้ทำให้เราเอาไปทำอะไรได้.... ออกมาโดยยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร แต่อุ่นใจว่าเรายังมีเงินทุนตรงนี้... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 17:25:03

ความคิดเห็นที่ 51 นับถือ จขกท ค่ะ สูชีวิต ดีจัง จากคุณ : ทุเรียนสีชมพู เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 18:02:41

ความคิดเห็นที่ 52 มารอฟังเรื่องความรักด้วยคน ^ ^ จากคุณ : fantastic GiRL เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 18:21:20

ความคิดเห็นที่ 53 รอฟังต่อค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 19:07:28 จากคุณ : เล็กน้อยถึงปานกลาง เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 19:07:08

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณครับ จากคุณ : W.NoWz!! เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 20:19:17

ความคิดเห็นที่ 55 รอลงชื่อ รออ่านด้วยคนค๊า จากคุณ : nongleknoi เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 54 23:04:44

ความคิดเห็นที่ 56 ลงชื่อค่ะ^^ จากคุณ : Fany Ren เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 05:36:45

ความคิดเห็นที่ 57 มาลงชื่อรอฟังนะค๊า ได้แง่คิด ประสบการณ์ดีๆ มากมาย จาก จขกท. ขอบคุณมากๆ นะค๊า จากคุณ : แม่ปันเป้ย เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 08:27:30

ความคิดเห็นที่ 58 วันนี้ไม่ได้ไปหาแม่..      เพราะพ่อกับแม่พากันไปเที่ยว ตปท. แน่ะ...หรูนะ เค๊าไปลาวกัน.....         เล่าต่อ...         ช่วงเวลา 10 ปีของที่ทำงานสุดท้าย  ช่วงเวลาดีๆ ได้สิ่งดีๆ มาก็เยอะ...บริษัทฯ จะมีการส่ง พนักงานไปอบรมสัมนา... อย่างน้อย ปีละ 2 ครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากๆ....ในการไปอบรมแต่ละครั้งก็จะได้อะไรกลับมา...           แต่มีอยู่ครั้งนึง...เคยไปอบรมประมาณเรื่องการพัฒนาตนเองเพื่อเพิ่มศักยภาพในการทำงาน....อันนี้เราจำแม่นเลย           อาจารย์ที่อบรมบอก...คุณเข้ามาตำแหน่งอะไร..ถ้าทำงานมา 10 ปี          ตอนเข้ามาเสมียน... 10 ปีผ่านไป....ตำแหน่ง.. เสมียน อาวุโสค่ะ..เอออ..ให้ลาออกไปหาอย่างอื่นทำเลย... เฮ้ยนี่ กรูทำงานมา 8 ปีแล้วนี่หว่า          ไม่ได้ๆ..ถ้า....กรูทำครบ 10 ปี เผลอๆ... ตำแหน่งเสมียน อาวุโส จะได้ป่าวก็ไม่รู้.. ปีหน้าเตรียมลาออก.....ไปทำอย่างอื่นดีกว่า....           ตำแหน่งใน บ. ไล่ไปจากต่ำสุดนะ.......Staff B, Staff A, Senior Staff. Asst. Mgr, Sec. Mgr , Dep. Mgr, MD.            เราเป็น Staff.A...,ตั้งแต่นายคนแรก ย้ายไป ตอนที่เงินเดือนขึ้นเยอะๆ...จนถึงวันลาออก                         แต่ก่อนจะลาออกเราพร้อมนะ      1 . มีทุน ระหว่างรอหางานใหม่ หรือทำอะไรต่อ      2 . ไม่มีหนี้สิน...ไม่มีภาระที่จะต้องจ่าย...(พ่อแม่ มีรายได้ มีเงินเก็บ ของตัวเอง)      3 .  ครอบครัวยอมรับ...ดีกว่าทำงานนั้น.แล้วมานั่งเครียด กับ..ซะมีและลูก... แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 54 09:22:26 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 09:15:46

ความคิดเห็นที่ 59 ต่อค่ะ เรื่องลาออก..บางคนบอก " เธอน่ะ ก็ทำได้ซิ่.. เพราะว่ามี ปั๋วเลี้ยง " มิได้ค่ะ เรามิเคยมีความหวัง...ที่จะนั่ง งอมืองอเท้า รอเงินจากซะมีมาเลี้ยง เราขอแค่ให้เค๊าเป็น..อย่างที่เค๊าเป็นอยู่... รักลูก รักเมีย รักครอบครัวเค๊า ไม่รังเกียจครอบครัวเรา... แค่นั้น.....    ตอนนั้นต่างคนต่างมีเงินเดือน...ต่างคนต่างเก็บ.. ไปกินข้าวด้วยกันก็ผลัดกันจ่าย (แต่งงานแล้ว)...ส่วนกลางเค๊าจ่าย หมด เราจ่ายเฉพาะใช้ส่วนตัว ให้พ่อแม่เราบ้าง..เหลือเราก็เก็บ.. เราคงไม่สบายใจถ้าเราเอาเงินเค๊าไปให้พ่อแม่เรา....        หลังออกมาเราก็คิดตลอด ว่าจะทำยังงัยเพื่อให้เรามีรายได้เข้ามา.... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 09:57:31

ความคิดเห็นที่ 60 ตอนเราลาออก...ในแผนกเดียวกัน ลาออกพร้อมกัน 3 คน... คนที่ออก ก็ทำงานมา 3-5 ปี ตำแหน่งสูงกว่าเรานะ..ทำงานคนละที่..2 คนนี้ จะอยู่ออฟฟิต ที่กรุงเทพฯ เข้า รง. เป็นบางครั้ง...คนนึงเป็น Asst.Mgr   อีกคน Senior...      วันที่ออกกันเนี่ย...ทำงานวันสุดท้ายเนี่ยเลี้ยงส่งกันอย่างยิ่งใหญ่เลยน่ะ... เลี้ยงกันทั้ง บ.  อิๆ ตรงกับวันเลี่ยงประจำปี ของ รง.พอดี พนง.ตอนนั้น 5-6 พันคนเลยนะนั่น.....        จุดพลุฉลองกันเลย....ปุ้งๆๆๆ..ปีหน้าขอให้โบนัสมันน้อยๆ ..555         ก่อนลาออกเรายังมี แอบงก ลาออก หลังจากได้โบนัส 4 เดือน...ตอนต้นปี...ออกเดือน กพ. เพราะมันมี 28 วัน...ทำงานแค่ สิบกว่าวันที่เหลือก็ใช้วันลาพักร้อน... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 10:26:33

ความคิดเห็นที่ 61 รออ่านค่ะ จากคุณ : *_*Dryice*_* เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 10:45:13

ความคิดเห็นที่ 62 รออ่านค่ะ จากคุณ : เค้กเนย เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 11:48:19

ความคิดเห็นที่ 63 เรื่องจะลาออกไม่ลาออก เนี่ยคิดเป็นปีเลยนะ...เสียดาย เดี๋ยวกลางปีปรับเงิน.....อยู่...ก็ได้ขึ้นอีกหน่อย....ออกเถอะ ปรับทีนึงจิ๊ดเดียว เดี๋ยวสิ้นปีได้โบนัสนา... อยู่ .. เอาโบนัสก่อน...ออกหลังจ่ายโบนัสสิ ทุก 3 เดือน บริษัทฯมีกินเลี้ยงโรงแรมหรูทุกๆ 3 เดือนเลย สนุกจะตายอยู่สิ... ออกเหอะไม่เห็นอยากกินเลย..กินไปก็อ้วนเปล่าๆ วันท่องเที่ยวก็มีนะ...ออกเหอะ ไปหาเที่ยวเองก็ได้ กีฬาสีที่บริษัท เดือน พย. สนุกดีน่ะ... พอ..เล่นมาหลายปีแระ เริ่มเซ็ง..... ไม่ได้ รับเลือกให้เป็นเชียร์ลีดเดอร์หนิ มีค่ารักษาพยาบาลด้วย... ออกเหอะ น่าจะพอจ่ายได้มั๊ง จะป่วยซักเท่าไร แต่งงานเค๊าก็มีเงินช่วยอีก... ก็แต่งแล้วเค๊าให้เบิกได้แค่หนเดียวหนิ ... คลอดลูกก็มีเงินให้อีก....เบิกมา 1 คนแล้ว...คนที่ 2 ไม่รู้จะมาเมื่อไร (บ.จ่ายให้ 2 คน 1-2 พันจำไม่ได้แระ) มีประกันชีวิตให้ด้วยน่ะ...  อืมอันนี้ดี..แต่ตัดใจเถอะ ถ้าตายเค๊าให้พวงหรีดด้วย........เอ่ออ..อันนี้ ข้าพเจ้าไม่อยากได้....... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 13:25:26

ความคิดเห็นที่ 64 คั่นไว้ จากคุณ : เล็กน้อยถึงปานกลาง เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 13:46:37

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามารอ จากคุณ : zuka1 เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 14:45:15

ความคิดเห็นที่ 66 เล่าถึงเรื่องเจ้านายแต่ละคนนิดนึง... มิได้เคยหลงรักเจ้านายตัวเองเน้อ.... หัวหน้าคนแรกเลย.เป็นผู้ชาย อายุรุ่นพี่เราประมาณ 3-4 ปี...ที่เป็นคนขอเราเข้ามาช่วยงานในแผนกตั้งแต่แรก ...คนที่เราถือว่าช่วยสอนงาน จากที่ไม่ค่อยจะเป็นอะไรเลย เราถือว่าลูกพี่คนนี้..เป็นตัวอย่างที่ดี.. ของการทำงาน เค๊าจะเป็นคนเจ้าระเบียบ ทำอะไรเป๊ะๆ...ตรวจงานต้องละเอียดยิบ ให้เราทำเอกสารให้...กว่าแกจะเซ็นต์ให้ได้ ต้องไปแก้ไข 3-4 รอบ...        ตอนร่วมงานกัน แรกๆ เราก็บ่นในใจแหละ ว่าเรื่องมาก...อะไรกันนักหนา ตอนนั้น ช่วง รง.เปิดใหม่ๆ แผนกเรามีคนแค่นี้ ขึ้นตรงกับ MD. เลย  พี่เป็นคนมีความสามารถ ได้ทั้งภาษาญี่ปุ่น และ อังกฤษ        เป็นคนเก่งจริง อะไรจริง ไม่กลัวว่าแผนกใหนจะมาเล่นงาน...        แต่อย่างว่า...คนเก่งจริง ก็เค๊าก็อยากได้อะไรที่มันเหมาะสมกับเค๊า        บริษัทนี้ให้ตามที่เค๊าต้องการไม่ได้...เค๊าก็ไปที่ดีกว่า เก่งจริงก็ไม่ต้องกลัวใช่มั๊ยล่ะ                ทำงานร่วมกันไม่นาน แค่ประมาณ ไม่ถึงปีค่ะ หัวหน้าไปแระ เรายังอยู่                แผนกเราไม่มีหัวหน้าค่ะ เหลือเราทำเอกสารขายอยู่คนเดียว...รอหัวหน้าเป็นคนญี่ปุ่นมาใหม่....อีก 3 เดือน..        ช่วงนี้ ไม่มีลูกพี่คุ้มกะลาหัว....        ฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ อยากจะให้ทำเอกสารแบบโน้น.. แบบนี้...ทะเลาะ ไปเกือบทุกแผนก.....                    หัวหน้าคนญี่ปุ่น....Ihara (อิฮาร่า) ถ้ามันงี่เง่า นินทาเรียก อีห่าราก....        ข้อดี...ถ้าอารมณ์ ดีใจหาย        ข้อเสีย... เจ้าอารมณ์ โมโหทีเห็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้..        ปามือถือพังไปหลายเครื่อง  แต่เป็นคนเก่ง  ฉลาดรู้เรื่องหมด..อยู่ไทยไม่กี่เดือน         พูดภาษาไทยคล่องเลย (อิๆ...สงสัยมีเมียคนไทยมั๊ง...)                  เราชื่นชมก็ในเรื่องของความฉลาดของเค๊าน่ะ เหมือนไม่รู้เรื่อง...แต่จริงๆ โครตๆเก่ง                     ได้จากเค๊าอย่างนึงคือ...ทำอะไรเค๊าจะเป็นคนชอบจดค่ะ..แล้วเค๊าก็สอนแหละ           ว่าถ้าไม่จด...พอเราเดินออกไปจาก ห้องพอสะดุดล้มเราก็ลืมแล้ว...จริงๆนา            สิ่งที่เราได้ ซึมซับมา เล็กๆ น้อยๆ เราไม่ได้คิดเวลานั้น พอเราได้มีโอกาสเอา             มาใช้สักครั้งนึง เราว่ามันคุ้มค่ามากๆเลย แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 54 14:48:53 แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 54 14:47:23 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 14:45:38

ความคิดเห็นที่ 67 เป็นกำลังให้เจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : ปลาดาว (pladown) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 15:28:54

ความคิดเห็นที่ 68 อ้าวววว ยังไม่จบนี่ เด๋วจะแวะมาอ่านเรื่อยๆคับ จากคุณ : uchchasawad (uchchasawad) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 18:56:17

ความคิดเห็นที่ 69 มาต่อเลยครับ รอ รอ จากคุณ : ร้าวราน..ใน..ร้าวฉาน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 19:28:25

ความคิดเห็นที่ 70 อ้าววว นึกว่า โพสจบแล้ว มารออ่านอยู่ จากคุณ : วีทีอาร์ เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 22:15:17

ความคิดเห็นที่ 71 รอนะคะ^^ จากคุณ : งูจงอางน้อย เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 05:33:01

ความคิดเห็นที่ 72 มาต่อค่ะ เล่าเรื่องลูกพี่ต่อค่ะ อยากมีลูกพี่เก่งๆ...คนเก่ง เอาไว้รับหน้าพวกแผนกอื่นๆ.... ตำแหน่งเราเจ้าหน้าที่ ธรรมดา มีการรับลูกพี่คนไทยเข้ามา 1 คน อายุรุ่นพี่เรา 2-3 ปี เหมือนเดิม... แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ..เป็นคนไม่เก่ง ในความรู้สึกเรา เป็นหนุ่มเจ้าสำอางค์..หรู..แต่งตัวหล่อ..แต่ว่าทำงาน.. โครตตไม่ได้เรื่อง.... วันแรกที่มาทำงาน...ขับรถวอลโว่คันเอเริ่มมาทำงานเลยวุ๊ย... เจอเรา ก่อนเข้า ออฟฟิต พอดีรู้ไงว่าวันนี้จะมีคนมาร่วมงานที่แผนกเรา วันนั้นเราเดินมาข้างหน้าพอดี... " สวัสดีค่ะ พี่มาทำงานที่นี่เหรอค๊ะ " มันเก๊กมาก..โว่ยหน้าหมั่นใส้ " ห้องบุคคลไปทางใหน " ..แบบ เรานึกในใจ โธ่ ไอ้หล่อ กรูน่ะมีแฟนแล้วโว๊ย มันคงนึกมั๊ง ว่าสาวบ้านนอก จะไปจีบมัน....พอแระนินทาแค่นี้ รับมาตำแหน่งสูงกว่าเราขั้นนึง ที่เราว่าเค๊าไม่เก่ง...ถ้าเทียบกับพี่คนแรก ความหล่อ..ความเนี๊ยบสูสีกัน... แต่เรื่องการทำงานฟ้ากับเหว พี่คนนี้จะไม่ชอบทำงานเรื่องเอกสารค่ะ...ลายมือยังกะไก่เขี่ย..ทำเอกสารเละเทะ ชอบหมักหมมงานเอกสาร...ถนัดแต่จะออกไปทำงานข้างนอก กะล่อน...ไม่ค่อยชอบเข้าออฟฟิต... วันใหนมีต้องเข้าออฟฟิต...ก็เข้ามาสายโด่ง... แก้ตัวเก่ง....ชอบอ้าง..รถยางระเบิด..ยางแตกประจำ ..  คิดว่าคนอื่นเค๊าโง่รึไง บางวันก็ขับวอลโว่.. บางวันก็ขับ บีเอ็ม..มาทำงาน..รถก็ใหม่..ไอ้รถ 2 ยี่ห้อเนี๊ย เสียประจำๆ        อีกนิดนึงอยากให้คนอ่านหมั่นใส้อีตานี่เพิ่มหน่อย เนื่องจากยืมเงินเราไม่คืน มาจาก กุรงเทพ กินอาหาร รง.ไม่ได้..ข้าวแกงมากมาย.ต้องสั่งอาหารพิเศษแม่ครัว กินใส้กรอก ใข่ดาวทุกวัน....โธ่ใส้กรอกสีๆ ด้อนละ 3 บาท... แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 54 15:36:01 แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 54 07:39:22 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 07:38:16

ความคิดเห็นที่ 73 ข้อดีของพี่แกมั่งเนอะ เป็นคน พูดเพราะ ปากหวาน ไอ้เรื่องจะไปมีปัญหากับแผนกอื่นน่ะน้อย แก้ตัวเก่ง.. อันนี้ชมนะ... มันช่วยให้เรารอดตัวในระยะสั้น แต่......ระยะยาวมันจะเป็นปัญหาสุมๆ ไว้  แล้วทีนี้แหละแก้ยาก พวกลูกค้า..ที่ชอบกินชอบ อยากได้โน่นได้นี่ ชอบเอนเตอร์เทน จะชอบค่ะคู่ค้าแบบนี้ แต่ถ้าทำแล้วไม่เนียน...ไม่คุ้มค่า บ.เค๊าดูรู้...จะเก็บไว้ทำไม วันนึงก็ถูก หัวหน้า และ HR เรียกคุย โดนไล่ออก เรียบร้อย.... แต่ก็ถือว่านานนะ อยู่ได้ตั้ง 2ปี แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 54 08:09:43 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 07:51:11

ความคิดเห็นที่ 74 อีก 4 วันจะกลับมาติดตามต่อนะค๊า จากคุณ : เล็กน้อยถึงปานกลาง เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 08:25:17

ความคิดเห็นที่ 75 ลงชื่ออีกที จากคุณ : zuka1 เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 11:05:47

ความคิดเห็นที่ 76 เอาเรื่องความรักด้วยนะค๊า อยากอิจฉาๆ จากคุณ : เจจู เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 12:01:38

ความคิดเห็นที่ 77 อ่านถึงตรงนี้ ..................................................... จากคุณ : gunapide เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 14:21:23

ความคิดเห็นที่ 78 มาเล่าต่อค่ะ... มีนโยบายจาก MD. คนใหม่เรื่อง บริหารจัดการ ผจก.คนญี่ปุ่นฝ่ายเราต้องไปนั่ง ที่ ออฟฟิตกรุงเทพฯ อาคาร BB. นายชวนไปอยู่ทำงานที่โน่นด้วย ที่ รง.จะหาคนมาทำแทน....แต่เราไม่ไปเนื่องจาก.. แกรมมี่ยังไม่ย้ายมา.เกี่ยวมาก.(อิๆเผื่อจะไปเป็นศิลปินแทน เจเน็ต) ใจก็อยากไปเหมือนกันแต่ติดกะลังมีความรัก....มีแฟนทำงานที่ รง. เพิ่งกะลังคบกัน ไม่ถึงปี....มีหวังถ้าไป เสร็จอิพวกสาวๆ แผนกอื่นแน่...สาวๆมีเป็นร้อย มันยิ่งจ้องกันอยู่.....แฟนเรามันยิ่งซื่อบื้อๆ .... แล้วกว่ามันจะติดกับดักเราไม่ได้ง่ายๆน่ะ สรุปเรานั่งทำงานอยู่ รง. แผนกเราคนเดียว..รับน้องใหม่เพิ่มเข้ามาอีกคน รับน้องใหม่เข้ามา...ฆ่าตัวเองเลยนะนั่น   เป็นรุ่นน้องอายุน้อยกว่าเรา 3 ปี..เพิ่งจบปวส. สาว ขาว หมวยน่ารัก...พูดเก่งบุคลิก เหมาะกับการเป็น เซลล์ทุกอย่าง ก็มาเป็นผู้ช่วยแหละ ช่วยกันทำเอกสาร.... อีกอย่างรับสวยๆ มามันก็ได้ผล ...ลูกค้าคุยงานง่ายขึ้นมาอีกหน่อย(เฉพาะผู้ชาย) จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 14:30:27

ความคิดเห็นที่ 79 ความอดทนสูงจริง ๆ ครับ คั่นหน้า ==================================== จากคุณ : Lazy Genius เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 14:50:57

ความคิดเห็นที่ 80 ที่ว่ารับมาฆ่าเราเนี่ย เนื่องจากน้องเป็นคนเก่งค่ะ บุคลิก แคล่วคล่องว่องไว.....ช่างพูด...งานเอกสารก็เก่ง ทำแป๊บเดียวเสร็จ ตำแน่งเข้ามาน้อยกว่าเรา 1 ขั้น มาช้ากว่าเรา 2 ปี รับมาเงินเดือน 6500 มาแรกๆ แผนก เรา ฮอตมากๆ...หนุ่มแวะเวียนมาคุยมาแซวประจำ ทำงานได้ 5 เดือน ประกาศแต่งงาน.....เพื่อนเราเอง...อิๆ แผนสกัดดาวรุ่ง จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 14:56:15

ความคิดเห็นที่ 81 แต่มีน้องมาช่วยก็ดีอย่าง คือช่วยได้มากจริงๆ เรียกว่านายจ้างคุ้มค่า....เราทำงานน้อยลง น้องมันก็เป็นคนไม่กลัวใคร ปากไวเถียงเก่ง เถียงแทนได้.... อยู่มาได้ 2 ปี น้องก็ได้ปรับตำแหน่งเท่าเรา เงินเดือนทิ้งกันประมาณ 2 พัน แต่...MD. คนใหม่โปรดน้องแผนกเรามาก... ตอนนั้น แอบอิจฉานิดหน่อย...อยู่ไปๆ เงินเดือนน้องต่างจากเรา 2 ร้อย คนมีความสามารถก็ควรได้รับสิ่งตอบแทน.... คิด....น้องเค๊าผิดอะไรล่ะ....ทำใจยอมรับ เราก็อยู่ได้ แต่จิตใต้สำนึก...มันก็อึดอัด.. หลังจากเราออกมาได้ครึ่งปี น้องได้ปรับตำแหน่ง... อีก 3 เดือนต่อมาเขียนใบลาออก บ. ขอให้อยู่ต่อ เพิ่มเงินให้อีกเกือบหมื่น........ มีโทรคุยกันตลอด...ตอนหลังแป่ก ต้องย้ายไปอยู่กับอีกแผนกนึง เปลี่ยน MD..... ฝ่ายวางแผนการผลิต...ซึ่งก่อนหน้าเป็นไม้เบื่อไม้เมากันอยู่ ไม่มีการปรับตำแหน่ง...ลูกพี่ไม่โปรด..ต้องลาออก อะไรก็เป็นไปได้...ชีวิตมีขึ้นมีลง ปัจจุบันย้ายไปเป็น ผช.ผู้จัดการอีก บริษัท กำลังจะได้โปรโมทเป็นผจก. เงินเดือนตอนนี้ 3 หมื่นกว่า.....อายุ 33 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 15:20:03

ความคิดเห็นที่ 82 เฉลยและ จขกท.อายุ36ปี ;P จากคุณ : เจ้าพ่อเจริญกรุง เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 16:31:33

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณที่แบ่งปันนะครับ :) จากคุณ : korkiat เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 17:53:08

ความคิดเห็นที่ 84 มารออ่านด้วยคนครับ จากคุณ : เต่าเทอร์โบ (udom.t) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 18:16:10

ความคิดเห็นที่ 85 รออ่านนะคะ จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 18:47:40

ความคิดเห็นที่ 86 ขอคั้นนะครับ จากคุณ : JEEPSHED เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 19:34:17

ความคิดเห็นที่ 87 คั่นหน้าค่ะ มารออ่านเช่นกัน จากคุณ : pin chonburi เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 23:06:31

ความคิดเห็นที่ 88 รออ่านน่ะค่ะ กำลังสนุกเลย ? จากคุณ : เขียนบน iPhone (ใฝ่ฝัน) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 23:28:46

ความคิดเห็นที่ 89 ถึงน้องจะเรียนจบมาจาก กทมฯ แต่พื้นฐานครอบครัว มาจากครอบครัวชาวสวน ฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร....มีภาระพอสมควร ถึงจะปากจัดปากไว...แต่ก็เป็นคนมีสัมมาคารวะ... เหมือนเรามีกันอยู่ 2 คนในแผนก... เคยทะเลาะกัน มันก็ยอมเรานะ.. คุยกันจ๊อกๆ แจ๊กๆ ในแผนก....มันมีปัญหาครอบครัวบ่อย สามี..เป็นคนชอบสังคม ใจใหญ่...กินเหล้า.. ถึงไม่เจ้าชู้..แต่ตอนเมามันก็มี ชอบปรึกษาปัญหากับเรา....(แฟนมันเพื่อนเราเอง แต่อันนี้โทษเราไม่ได้...แค่แนะนำให้มันรู้จักกันอย่างเดียวที่เหลือมันคุยกันเอง) แฟนมันเงินเดือน 4-5 หมื่น แต่ทำไม่เหลือ...ชอบใช้บัตรเครดิต ภาระต้องผ่อนบ้าน.. ผ่อนรถกัน...ชอบซื้อของเงินผ่อน น้องมันก็เบื่อ....... คุยกันทุกเรื่อง...ปัญหาชีวิต..ละคร..ดารา..นินทาชาวบ้าน...ทำมาหากิน อยากจะหารายได้เพิ่มยังไง....ช่วงเราท้องอ่อนๆ ลงทุนทำธุรกิจกัน ชวนกันไปขายของ ในห้างสรรพสินค้า....มันชอบแต่งตัว....เราชอบอะไรกระจุ๊ก..กระจิ๊ก ประสบการณ์ลงทุน...ขายของ ในห้าง การร่วมกันทำธุรกิจ...... ทำงานพร้อมกันทีเดียว 2 ที่..2อย่าง.เป็นยังไง เดี๋ยวมาเล่าต่อ... วันนี้สาร์ทจีน ต้องไปใหว้ที่บ้านแม่สามี.... แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 54 07:20:17 แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 54 07:19:07 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 07:16:10

ความคิดเห็นที่ 90 ได้สาระและความรู้มากค่ะ มาต่อนะคะ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 07:39:50

ความคิดเห็นที่ 91 $$$$$อ่านถึงตรงนี้$$$$$ จากคุณ : nanaejoy เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 08:44:13

ความคิดเห็นที่ 92 นั่งรออ่านด้วยคนค่ะ  เหมือนอ่านนิยายตอนเข้ามาทำงานที่กอทอมอใหม่ๆ เลยอ่ะ อิๆๆๆๆ จากคุณ : แม่น้ำฟ้า เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 11:26:33

ความคิดเห็นที่ 93 เล่าเก่งจังค่ะ อ่านเพลินเลยสนุกดี กลับมาต่อไวๆนะคะ เพิ่งไหว้เสร็จเหมือนกันค่ะ จากคุณ : dnong เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 13:53:58

ความคิดเห็นที่ 94 เข้ามารายงานตัวว่า รออ่านค่า จากคุณ : แม่ปันเป้ย เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 15:20:52

ความคิดเห็นที่ 95 มาแล้วค่ะ..... พอดีมีพี่สะใภ้ ขายของอยู่ในห้าง ขายพวกเครื่องประดับ สร้อยแหวน..ต่างหู เป็นรถ คีออส....คุยให้ฟังว่ากำไรเดือนนึง 2-3 หมื่น ถ้าขายดีๆ บางทีก็มากกว่า โห....กำไรมันได้มากกว่าเงินเดือนเราอีกเนาะ เงินเดือนเก็ไม่ได้เยอะอยู่แล้ว..... อยากลาออกไปขายมั่ง......แต่ได้แต่คิด เคยเกริ่นกับ แฟนนิดๆ.. แต่เค๊าไม่เห็นด้วยเท่าไร เรื่องนี้ก็มีคุย ปรึกษากับน้องในแผนก...ที่ทำงาน น้องมันก็เงินเดือน พอๆ กัน แถมแผนกเรากำลังประสบปัญหา... มันจะเอาเราสองคนไปลงตรงใหน คือแผนกเราเนี่ยพอ ผจก.ญี่ปุ่นไม่อยู่...แผนกอื่นก็อยากให้ยุบไปอยู่ส่วนโรงงาน ช่วงนี้...ก็เซ็ง กันอยู่ เงินก็ขึ้นนิดเดียว.... จนวันนึงพี่สะใภ้ มาคุย บอกว่าร้านข้างๆ กำลังจะออก อยากเอาไว้ แต่ทุนไม่พอ เห็นว่าเราอยากทำ เลยโทรมาบอก.... ตอนนั้นเราก็ยังไม่พร้อมเท่าไร...แถมเพิ่งท้อง ได้ 2 เดือนอีกตังหาก แต่ความ..งก...อยากจะได้เงินเพิ่ม.. คิด...ถ้าขายของดี...ได้เงินเยอะกว่าเงินเดือน...กรูจะไม่ง้อเงินเดือนบริษัทฯ เลยคอยดู คุยกันกับน้อง เราเอาล๊อคไว้ดีกว่า แต่ก็แอบกลัวกันอยู่....เงินมีไม่มากเท่าไร...ไอ้เราแฟนก็ไม่เห็นด้วย แต่ตอนนั้น.. อารมณ์ อยากจะขายของ มีมากกว่าอารมณ์จะทำงานออฟฟิตแล้ว ตกลงจะเอาร้านไว้... แต่ไม่เอาร่วมหุ้นกันนะ ล๊อคขนาด 3*3 แบ่งพื้นที่กันคนละครึ่ง ขายของคนละอย่าง คนขายต้องหาคนที่ไว้ใจได้.....น้องมันจะเอาน้องสาวแฟนมันมาจ้างวันละ 200... คนขายใช้คนเดียว....จ่ายคนละ 100 ค่าเช่าล็อคเดือนละ 12000 แบ่งจ่ายคนละ 6000 กะลงทุนกัน...คนละ 3 หมื่น... วางแผนกันอย่างดี.... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 16:45:46

ความคิดเห็นที่ 96 Dd จากคุณ : fc (TEDDY&NANCY&WINNIE) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 17:13:03

ความคิดเห็นที่ 97 ไม่เคยปรึกษาสามี..รู้ปรึกษาเค๊าคงไม่ให้ทำ.... แต่มันเป็นจังหวะ... ตอนนั้นแฟนเรามีแพลนต้องไปสัมนาที่ ตปท. 2 อาทิตย์ รู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว....ช่วงนั้น แถมมันจะตรงกับวันหยุดต่อเนื่อง 5 วัน อะไรๆ มันเป็นใจไปหมด ส่วนน้อง...แฟนมันไม่ว่าอะไร ทีแรกแฟนเราจะยกเลิกไม่อยากไป...ห่วงเมียจะอยู่ยังไง...จะกินอะไร...แถมกำลังท้องอีก เราก็คะยั้นคะยอ... ไปเท้อะๆ...ไม่ต้องกลัวเราเหงา เดี๋ยววันหยุด...จะกลับไปอยู่บ้านแม่เราชั่วคราว.... "ไปแล้วซื้อกระเป๋าหนังใบเล็กๆ แบบสายสะพายยาวๆ...มาฝากล่ะ..เสื้อสวยๆด้วยน่ะ " "ชุดเด็กน่ารักๆ.....เจออะไรสวยๆ ก็ซื้อมาด้วย  " " อย่าลืม...ถ่ายรูปสวยๆ..และก็หนุ่มๆ อิตาลีมาให้ดูด้วยน่ะ"...... พอแฟนไป เย้ๆๆ วันหยุดวันแรก รีบนั่งรถตู้ไป...สำเพ็ง...แหล่ง แม่เราขอตามไปเที่ยวด้วย...แต่ใจจริงเค๊าอยากไปเป็นเพื่อนเรา .เราจะขายกระเป๋า กระเป๋าใบใหญ..เป๋าใบเล็ก..ป๋าใส่เหรีญ สารพัดกระเป๋า... ขายที่คาดผม...กิฟติดผม กิฟเกาหลีมาแรง...กะลังนิยม... ส่วนน้อง...มันขาย อุปกรณ์มือถือ ซองใส่ ม ที่ห้อย พวงกุญแจ ของตั้งโชว์ ของใช้ น่ารักๆ ที่ใส่ปากกา...แก้วน้ำการ์ตูน..มีต่างหูนิดหน่อย วันเปิดร้านวันแรกๆ เรามาเฝ้าขายของเอง.. วันแรกร้านค้าใหม่ สินค้าใหม่...เจ้าของมาขายเอง ขายดี...ขายได้ 4-5 พัน หน้าระรื่น วันถัดมายังขายดีของเริ่มขาด...ต้องไปซื้อของมาเติม ของในร้านดูน้อย...ไม่หน้าเข้าร้าน..ต้องลงทุนเพิ่มอีก 2-3 หมื่น ต่อมา....พวกเราต้องไปทำงานกัน... ให้ลูกจ้างอยู่เฝ้า... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 17:53:09

ความคิดเห็นที่ 98 ลงชื่อรออ่านนะค๊า มาต่อ เร็ว ๆ นะคะ จากคุณ : nongleknoi เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 21:57:32

ความคิดเห็นที่ 99 แวะมาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:42:15

ความคิดเห็นที่ 100 เล่าต่อ... ซะมีเรากลับมา...ซื้อกระเป๋า..ซื้อเสื้อ.ชุดเด็ก..มาฝาก(ได้ตามสั่งทุกอย่าง แม้แต่รูปหนุ่มอิตาลี).... ซื้อหม้อมา 2 ใบด้วย (แกชอบทำอาหาร) เราสารภาพ...ว่าไปลงทุนขายของ....พี่แกอึ้งๆๆ...พูดไม่ออก.... แต่คงห้ามอะไรไม่ได้.....งอนนิดหน่อย...บอกว่ามาบอกทีหลังก็ไม่มีประโยชน์อะไร ทำก็ทำ....เค๊าก็ต้องมาช่วยอยู่ดี...จะปล่อยให้ทำคนเดียวได้ไง ช่วงอาทิตย์แรกๆ ขายดี เดือนแรกๆ... ก็ยังถือว่าได้กำไร วันอาทิตย์ให้ลูกจ้างหยุดเราไปขายเอง...แฟนก็ตามไปช่วยด้วย วันเสาร์หยุด เว้น 1 อาทิตย์ เราไปซื้อของ แฟนต้องไปส่งซื้อของ...... ต่อมา...คนเริ่มชินกับร้าน... เริ่มชินกับของ เป็นเรื่องปกติ...ถ้าคุณไม่คอยดูคอยเรียง...ปรับปรุง..ของเละเทะ ยอดขายเริมลดลง...ทำงานก็คอยโทรเช็ค.... กลางวันเย็น... ร้านขายของได้เท่าไร วันใหนขายได้เกิน 2 พันก็ดีใจ.. วันใหนขายได้หลักร้อยก็เริ่มกังวล กับน้องก็คล้ายๆ กัน.... เหมือนงานเริม่มากขึ้น..ต้องคอยจัดคอยเรียงให้หน้าดู...ลูกค้าต้องการอะไร กิฟชอปกำไรเยอะ...ถ้าขายหมด.... แต่ถ้าขายเหลือ....ของขายเหลือนั่นแหละคือกำไร 3-4 เดือนหลัง ท้องเราก็โตขึ้น เหมือนทำอะไรก็ไม่ได้ดังใจ เริ่มมีปัญหากับน้อง...เราให้เปอร์เซ็น ลูกจ้างถ้าขายของได้เยอะ น้องบอกไม่บอกเค๊า....เดี๋ยวลูกจ้างก็ขายแต่ของพี่สิ .ถ้าขายได้น้อยก็มีหน้าหงิกนิดหน่อย..และปัญหาจุ๊กจิ๊กอีกหลายอย่าง แต่ละอย่างมันก็ปัญหาขี้ผงๆ....แต่ถ้าปล่อยไว้นาน ฝุ่นมันจะหนา....เดี๋ยวเช็ดไม่ออก คราวหลัง...เราเลยว่าจะเลิกขายไม่งั้นปัญหาจะเยอะมากว่านี้.... เซ้งพื้นที่..เซ้งของ ให้กับน้องลูกจ้างที่ขายอยู่เพราะเค๊าอยากจะได้อยู่ แต่ลูกจ้างมีเงินไม่มากขอผ่อนเอา... เราก็เอา เพราะไม่งั้นของจะเอาไปใหน แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 54 07:43:57 แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 54 07:42:36 แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 54 07:42:02 จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 07:40:52

ความคิดเห็นที่ 101 น้องยังขายอยู่...แต่ต่อมาอีก.2 เดือน..ก็เซ้งให้ลูกจ้างเหมือนเรา ทำงานบริษัทฯ อย่างเดียวก็พอ...กำไรพอได้...เหนื่อย..ได้ไม่คุ้มเสีย.... ทุกวันนี้....8-9 ปีแล้วอดีตลูกจ้างยังขายอยู่.... เห็นบอกว่าพออยู่ได้...ขายเองจ้างคนเฝ้าเฉพาะเวลาไปซื้อของ สรุป...ขายของงานนี้...ขาดทุนไป 3-4 พัน ได้แต่กำไรประสปการณ์อีกแระ แต่ยังไม่เข็ด...ไว้เดี๋ยวขอทำใจให้สบายๆ ก่อน หลังคลอดลูก....ถ้ามีโอกาส เดี๋ยวค่อยว่ากัน น้องมันก็ยังไม่เข็ด.... เหมือนยังได้ทำกันไม่เต็มที่...ตอนหลังมันไปลงทุนขายเสื้อผ้า ไปซื้อเสื้อผ้าที่ประตูน้ำ...ลงทุนกับเพื่อนอีกคน มันบอกไปดูดวง....หมอดูบอกให้ลงทุนกับคนผิวขาว....(เราผิวคล้ำ) ทำได้ 3 เดือน เลิกเหมือนเดิม..หนักกว่าเก่า ขาดทุนหลักหมื่น...... สำหรับเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องดวงเท่าไร...คิดว่าขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปมากว่า จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 09:02:38

ความคิดเห็นที่ 102 ไม่รู้จะมีคนอ่านต่อหรือเปล่า.... แต่เรายัง มีอารมณ์จะเล่าอยู่อะ..... แต่อันนี้จะเป็นเรื่อง...หลังออกมาจากที่ทำงานแล้วนะ วันแรกๆ ที่ออกจากที่ทำงานใหม่ๆ....2-3 วันแรกก็แปลกๆ เหมือนกัน ทำไมความรู้สึกไม่เหมือนวันที่ลาหยุดพักร้อนเลย....นี่เราจะทำอะไรต่อไป พอหยุดไปสัก 2 อาทิตย์...เริ่มเหงาแล้ว... ตอนเช้าเตรียมตัวให้ลูกไปโรงเรียน.....บ่ายๆ เย็นๆ ไปรับ ลูก 3 ขวบ แต่ช่วงระหว่างวันนี่สิ..... เราไม่ได้ออกไปใหน...อยู่บ้าน ออกไปเดินห้าง เริ่มเบื่อ....เหมือนเราไม่มีคุณค่า หายใจทิ้งไปวันๆ ถ้าจะไปหางานทำแบบเดิมคงไม่สะดวก...เรื่องเวลา เพราะติดที่ลูก...เมือ่ก่อนจ้างคนเลี้ยง....พอเราออกจากงานมา เลิกจ้างคนเลี้ยง ไม่มีคนรับส่ง...แถมเราก็อายุมิใช่น้อยแล้ว หาอะไรทำที่เป็นอาชีพติดตัวดีกว่า.... อาชีพต่อไป... ไปเป็นคนตัดเย็บเสื้อผ้า..... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 13:25:12

ความคิดเห็นที่ 103 มาลงชื่ออ่านอยู่นะคะ คุณ เจ้าของกระทู้ เล่าเรื่องเก่ง เเละ เรื่องราวก็มีประโยชน์มากค่ะ จากคุณ : hot oil (hot oil) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 13:38:11

ความคิดเห็นที่ 104 ลงชื่อ อ่านอยู่ครับ ========================================== จากคุณ : Lazy Genius เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 13:51:18

ความคิดเห็นที่ 105 ดีใจค่ะ...ทีเรื่องที่เล่า...จะได้ประโยชน์กับใครบ้าง ขอบคุณ..ทุกความเห็นที่ติดตามอ่านค่ะ .... จากพื้นฐาน...ที่เย็บผ้าไม่เป็นเลย เริ่มจากถามคนรู้จักก่อนค่ะ..แถวๆบ้าน รู้มั๊ยที่ใหนเค๊ามีสอนตัดเย็บผ้า หาไปหามา...ได้ไปเรียนเย็บผ้า..ที่ในวัดแห่งหนึ่ง... มีเปิดสอนทั้ง..ตัดเย็บเสื้อผ้า...ตัดผม...เสริมสวย นวด...ดูหมอ....งานประดิษฐ์ เป็นของรัฐบาลมาเปิดสอน....อ้อ..ค่าเรียนแค่ 150/คอร์ท(3เดือน) เราเห็นยังงี้..รู้สึก..โอ้....เราไม่ต้องกลัวตกงานแล้ว ไม่ต้องกลัวเหงา..ได้เจอกับเพื่อนกลุ่มใหม่ พวกเค๊าอาจจะไม่ใช่ หนุ่มๆสาวๆ ออฟฟิต เหมือนสังคมก่อน มีหลายวัย..หลายอาชีพมาเรียนกัน แม่บ้าน...นักเรียน..วัยรุ่น..คนทำงาน จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 14:16:41

ความคิดเห็นที่ 106 ระหว่างเรียนไป..ก็มีโน่นมีนี่ให้มอง เราอยู่ใน บริษัทมา 10 กว่าปี..เราไม่เคยเห็นเรื่องราวพวกนี้เลย เรียนได้เดือนกว่าๆ...เดี๋ยวๆ ก็มีคนมาหาช่างไปเย็บผ้า เดี๋ยวร้านเสริมสวยขาดคน ก็มาหาคนไปช่วย เราเรียนจบ 1 คอร์ท ตัดกระโปรง...กางเกงพอได้ เสื้อแบบง่ายๆ ได้ ลงเรียนต่ออีกคอร์ทนึง...ระหว่างนี้ มีคนเข้ามาหาคนไปเย็บผ้าโหลบ่อยๆ เราอยากเย็บเสื้อแบบสวยๆ มากกว่า ขอไปฝึกงาน..กับร้านตัดเสื้อผ้าเลย ยังไม่ค่อยชำนาญเท่าไร....งานอิสระมันไม่ค่อยมีอะไรมาบังคับเท่าไร มีพรรคพวกมาชวนไปดูนั่นดูนี่เรื่อย พี่สะใภ้ร้านเริ่มอยู่ตัว..ชวนเราหุ้น ไปดูตึก...เช่าตึก...เปิดออฟฟิตรับสมัครพวกบัตรต่างๆ ไม่รู้ใครพอรู้จักช่วงนั้น...พวกบัตรกู้..บัตรเงินสด โอเค แคท ..สารพัดบัตรเครดิต ไปร่วมหุ้นกับพี่สะใภ้...ซึ่งพี่สะใภ้ความรู้ ป.6 แถมเป็นคนไม่ช่างคิด เจริญหละตรู.....ทำไมเพิงนึกได้ตอนหลัง มันก็ว่าดียังโง้นยังงี้...คนที่ทำอยู่มีรายได้เยอะ..ทำไม่ยาก คิดแต่ข้อดี...เราก็ว่าดีเหมือนกัน.... ช่วงแรกไม่ได้กำไร...เอ้อ..ช่วงแรกเราเพิ่งเปิดมั๊ง...คนยังไม่รู้ เดือน 2... คนมาสมัครบัตรกันเพียบ ส่งเอกสารไปเป็นฟ่อน.... ถ้าผ่านการอนุมัติ เราจะได้ เปอร์เซ็นต์...ไม่ต่ำกว่า 3 หมื่น แต่ไม่เป็นดังคาด...อนุมัติกลัมมาไม่ถึงครึ่ง....ติดลบล่ะ... จ้างพนักงานเดือนละ 6500 ค่าเช่าเดือนละ หมื่นห้า... ตึกอย่างสวยลงทุนทาสีใหม่ ติดประตูกระจกอย่างดี จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 15:04:46

ความคิดเห็นที่ 107 มาต่อ.... ทุกเดือนให้ความหวังเรา..ตลอด ลูกค้าเข้ามาเพิมขึ้นจากเก่าตั้งเยอะ อนุมัตแล้ว...เดี๋ยวเงินจะออกวันที่เท่านั้น เท่านี้... เราก็ เอ้อ..ไม่เป็นไร...มีแต่มาเอาเงินเพิ่ม เราไม่เคยไปดูนั่งตัดเสื้อผ้าไป...ชุดละ 600 แบ่งกับร้านคนละครึ่งมั้ง... กะจะมีรายได้ 2 ทาง.... ตอนหลังเราเริ่มคิด..ถ้าจะไปไม่รอด ขืนปล่อยไว้นานหมดตูดแน่... เอ็งจะทำทำไปคนเดียว....ขอบายก่อน สรุปงานนี้....เจ๊ง...ไปทั้งหมด 7 หมื่น แงๆ มันก็ทำต่อไม่ไหวเพราะ...ไม่มีใครจ่ายค่าร้านให้ ปิดกิจการ.... จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 15:07:05

ความคิดเห็นที่ 108 คุณมินจุน ประสบการณ์ หลากหลายจริงๆเลย รอฟังต่อนะคะ จากคุณ : hot oil เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 15:30:13

ความคิดเห็นที่ 109 รออ่านน่ะค่ะ ;) จากคุณ : เขียนบน iPhone (ใฝ่ฝัน) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 16:05:43

ความคิดเห็นที่ 110 รออ่านตลอดเลยนะคะ อย่าเพิ่งเลิกเขียนนะคะ คุณมินจุน เขียนสนุก สำนวนเป็นกันเอง เหมือนคุยกับเพื่อน เรื่องที่เขียนก็มีประโยชน์ ได้แนวคิดหลากหลายดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่สละเวลามาเขียน จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 16:26:49

ความคิดเห็นที่ 111 รออ่านต่อนะค่ะ จากคุณ : preeyanartdpu เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 16:27:13

ความคิดเห็นที่ 112 เล่าต่อนะ... ออกงานมาไม่กี่เดือน...เงินมันลดฮวบๆ...หายไปๆ ลงทุนซื้อจักร โน่นนี่อุปกรณ์ ไปตั้งแยะ เย็บผ้าได้ตังค์แค่นิดเดียว..... อยากมีรายได้มากกว่านี้ก็ต้องดิ้นรนหาอะไรทำ...ต่อไป ยังมีโครงการจะทำโน่น...นี่อีกตั้งหลายอย่าง   ถ้านึกได้เดี๋ยวมาเล่า..... ปัจจุบันเราทำขายส่งเกี่ยวกับพวกวัสดุก่อสร้าง ธุรกิจตอนนี้ค่อนข้าง โอเค...ถือว่าดีมาก...สำหรับคนที่เคยมีรายได้น้อยๆอย่างเรา..... อาจไม่ค่อยสะดวกเล่าเท่าไร.... เนื่องจากเราไม่รู้ว่า...อาจจะเจอ ลูกค้า...คู่แข่ง..คู่ค้า อื่นๆ อีกหลายอย่าง เดี๋ยวจะมีผลกระทบตามมา .... แต่เดี๋ยว..จะเข้ามาเล่าเรื่องความรักช่วงระหว่างที่ทำงานมา.ให้อ่านกัน สาระจะน้อยหน่อย.....อย่าว่ากันน๊า จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 16:30:02

ความคิดเห็นที่ 113 เรื่องงาน เรื่องธุรกิจ เรื่องความรัก อะไรก็ได้ค่ะ เล่ามาเลย ได้ประโยชน์ทั้งนั้นค่ะ มีสาระ และสนุกมากค่ะ เอามาปรับเปลี่ยนใช้ได้กับสิ่งที่เราทำอยู่ตอนนี้ค่ะ จากคุณ : แม่ปันเป้ย เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 18:35:09

ความคิดเห็นที่ 114 มาต่อเลยนะ รออยู่จ้า ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์จ้ะ จากคุณ : What i'm try to say is เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 20:31:33

ความคิดเห็นที่ 115 ผมขอเก็บ..ในส่วนของช่วงการทำงานไปใช้หน่อยนะครับ....มันใช้ได้ดีทีเดียวเลย ถ้าเป็นไปได้ อยากไปนั่งทานข้าวกับ จขกท. สักมื้อ อยากไปนั่งฟังด้วยหูตัวเอง.......... ขอบคุณที่แบ่งปัน.เพราะมันทำให้ผม ซึ่งกำลังจะตัดสินใจ ลาออก โดยยังไม่ได้งานใหม่ ให้ผมตัดสินใจได้ว่า.........ยังไงก็จะออก.....แล้วค่อยหาใหม่ดีกว่า.... จากคุณ : LANCELOTton เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 20:58:51

ความคิดเห็นที่ 116 มาต่อค่ะ... ถ้าถามว่าเจอความรักตอนใหน ก็ต้องบอกว่า...เจอตอนทำงานนี่แหละ... เกริ่นยาวหน่อยนะ...เพราะเรื่องความรักกว่าจะลงตัว ก็เหมือนเรื่องงานนั่นแหละค่ะ เจออุปสรรคมากมาย....ผิดหวัง..เสียใจ...แต่พอผ่านมันมาได้ ก็เก็บสิ่งดีๆไว้ โตเป็นสาว แรกๆ ก็มีได้พวกจิ๊กโก๋แถวบ้านมาจีบ สมัยนี้เรียกเด็กแว๊น.. เราไม่สนใจหรอก...ไอ้พวกนี้ร่อนไปล่อนมา...ไม่ทำงานทำการ ไม่มีอนาคต.... ตอนทำงานที่แรก...อยู่เหมือน รร.ประจำ...วันหยุดเดือนละ 1 วันไม่ค่อยได้ไปใหน เรียกว่าไม่มีใครมาจีบเลย...มีลูกค้า พวกเด็กนักเรียนเทคนิคเทคโน...มาแซวเล่นบ้าง ทำงานโรงงาน อย่างที่เล่า ก็ไอ้พวกมอไซด์รับจ้าง...พนักงานในไลน์การผลิต ก้อมีบ้าง...แอบสนใจช่างในโรงงาน....แต่มันไม่เคยสนเรา... .เค๊าชอบเสมียนนุ่งสั้นขาขาว...อยู่บนออฟฟิตโน่น...อีกอย่างเราอยู่ไม่นาน แต่ถ้าอยู่นาน มีหวังคงไม่พ้นกล่มพวกที่ว่านี้ ตอนกลับมาเรียน..ปวท. ตั้งใจอย่างมากมาย..จะเป็นเสมียนให้ได้ ตั้งใจเรียน...ไม่เคยมองใคร..ไม่คบใคร เรียนจบทำงานโชว์รูม...พวกช่างซ่อมมาชอบเหมือนกัน แต่เราคิด...เงินเดือนตรู...ยังได้แค่ 3500 เงินมันจะได้มากกว่าเท่าไรฟะ แถมไอ้พี่ๆ ช่างพวกนี้ ก็มอมๆ แมมๆ....ขี่แมงกะไซด์อีกตังหาก... หนูอยากขี่รถเก๋งงง........ จากคุณ : มินจุน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 21:18:24