ความคิดเห็นที่ 1 ข้อผิดพลาดที่ควรปรับปรุงของพนักงานขาย ตอนที่ 3  -  จ้องแต่คว้าปลาใหญ่ “ใบสั่งซื้อใบใหญ่นั้น  ย่อมมีทั้งข้อดีและข้อเสีย.................................” ซึ่งอาจจะทำให้พนักงานขายมีกำลังใจ  มีความเชื่อมั่นในตนเองมากขึ้น  หรือเปลี่ยน บุคลิกให้พนักงานขาย  ต้องกลายเป็นคนเฟ้อฝัน  มองโลกในแง่สวยงาม แต่ลง ท้ายกลับต้องท้อแท้ใจ  ผิดหวัง  เพราะ “ฝันสลาย”  จนเสียผู้เสียคนไปได้เช่นกัน สำหรับ “วุฒิไกร” นั้น  การจ้องหาใบสั่งซื้อใบใหญ่ๆ ได้นำมาซึ่ง “ฝันร้าย” และความขม ขื่นอย่างมหันต์  ยอดขายกว่าห้าล้านบาทต้องหลุดลอยไป ทั้งที่เขาได้ทุ่มเททั้งกายใจ   เป็นเวลาตั้งหลายเดือน  เพื่อจะคว้ามันมาให้ได้ “มันเป็นความผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่ที่สดในชีวิตของเขาเลยทีเดียว” แต่ข้อผิดพลาดทั้งหมดนั้น  เกิดจากตัวของเขาเอง  เขาจริงจังกับมันมากไป  ฝันบ่อย เกินไป  จนทำให้เขาหลงทาง  ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนฉลาด  และไม่น่าที่จะ “ตื่นตระหนก” ใน ช่วงที่เขาควรจะ “ใจเย็น” นั้นเลย “วุฒิไกร”  เป็นพนักงานขายแผ่นเหล็กของโรงงานแห่งหนึ่ง  ซึ่งประสพความสำเร็จอย่าง งดงามจากการที่ได้รับใบสั่งซื้อใบใหญ่ตั้งแต่แรก  แถมยังได้รับคำมั่นสัญญาจากลูกค้า ว่า “จะสั่งซื้ออีก...ในจำนวนที่มากกว่าเดิม” แต่พนักงานขายผู้โชคร้ายของคนนี้  แทนที่จะทำการขายต่อไปเรื่อยๆ  เขากลับทำ หน้าที่ “ไล่ตื้อ” ลูกค้าเพียงอย่างเดียวเท่านั้น วันแล้ววันเล่า  ที่เขาเฝ้าเกาะติด  และคุมตัวลูกค้าแจ  เตรียมปากกาไว้พร้อม  เพื่อที่จะ ให้ลูกค้าตัดสินใจสั่งซื้ออยู่ทุกวินาที  จนในที่สุด  ลูกค้าของเขาก็เหลือกลั้นอีกต่อไป   และปฏิเสธไม่ยอมรับโทรศัพท์จากเขา หรืออนุญาตให้เขาเข้าพบอีกเลย นอกจากครั้งเดียว ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อบอกเลิกเงื่อนไขต่างๆ ทั้งหมด นิทานเรื่องนี้  จบลงอย่างโศกเศร้าเคล้าน้ำตานิดหน่อย  “วุฒิไกร”  ต้องสูญเสียลูกค้า รายใหญ่ไปอย่างน่าเสียดาย  เพราะเขาไม่ได้พยายามสร้างการขายขึ้นใหม่มาเลย  คือ   แทนที่เขาจะพยายามเสนอคุณประโยชน์ต่างๆ และฉวยโอกาสจากการเป็นลูกค้าเก่า   สร้างผลประโยชน์ให้ลูกค้าอย่างเต็มที่  เขากลับไปฝันหวานถึง “คอมมิชชั่นก้อนใหญ่” ที่ จะได้รับ  ฝันเห็นรถยนต์คันใหม่  บ้านหลังใหม่เสีย ในที่สุด  ข่าวร้ายก็ย่างกรายมาถึงเขาโดยไม่รู้ตัว  เพราะความเข้าใจผิดว่าเป็น “ของ ตาย” อยู่ในมือแล้ว  เพียงแต่ใช้ความพยายามนิดเดียวเท่านั้น  ก็จะสำเร็จเอง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:34:00

ความคิดเห็นที่ 2 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:35:03

ความคิดเห็นที่ 3 “ช่วงเวลาแห่งการบ่มฟัก” ในการขายรายใหญ่ๆ นั้น  ย่อมต้องใช้เวลา “บ่มฟัก” นานเป็นพิเศษ  ซึ่งหมายถึงช่วง เวลานับตั้งแต่ลูกค้าเริ่มแสดงความสนใจในสินค้า  จนถึงช่วงเวลาที่เขาจะเซ็นใบสั่งซื้อ   ช่วงเวลานั้นจะเป็น “ช่วงแห่งความเงียบ” ที่สร้างความกระวนกระวายและทรมานใจแก่ พนักงานขายได้ไม่น้อย แต่ในบริษัทใหญ่ๆ นั้น  การที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายจัดซื้อ  เกิดความเห็นชอบที่จะสั่งซื้อสินค้า นั้น  ถือว่าเป็นเพียงบันไดขั้นแรก  เพราะการตัดสินใจขั้นสุดท้าย  จะต้องผ่านขั้นตอน และเจ้าหน้าที่อื่นๆ อีกมากมาย  ซึ่งบางครั้ง  อาจจะต้องรวมถึงตัวประธานบริษัท  หรือ กรรมการบริษัท  หรืออาจจะต้องปรึกษาหารือ  ได้รับความเห็นชอบจากผู้ถือหุ้นเสียก่อน ด้วย ซึ่งบุคคลเหล่านี้ “จะไม่มีวันตัดสินใจเนื่องจากทนการตื้อของพนักงานขายไม่ได้เด็ด ขาด”  อย่างน้อยที่สุด  การตัดสินใจสั่งซื้อสินค้าจำนวนเงินครึ่งร้อยล้านบาทอย่างใน กรณีของ “วุฒิไกร” ข้างต้นนั้น  ย่อมไม่เหมือนการพิจารณาสั่งซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ โน๊ตบุ๊คสักหนึ่งเครื่องแน่นอน ใบสั่งซื้อใบใหญ่  จึงเปรียบเสมือน “เปลวไฟที่ร้อนระอุ”  ซึ่งหากเดิมความร้อนแรงเข้า ไปอีก  จนคุกรุ่นเกินอัตรา  ย่อมเผาไหม้รายได้ของพนักงานขายให้มลายเป็นจุลได้ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:38:51

ความคิดเห็นที่ 4 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:42:05

ความคิดเห็นที่ 5 “การปฏิบัติการอย่างมีหลักการ” มีแนวทางที่เหมาะสมอีกหลายอย่าง  ที่พนักงานขาย  สามารถชักจูงให้ลูกค้าตัดสินใจ เร็วขึ้นได้  เช่น  หลังจากที่ได้สร้างความสนใจให้เกิดขึ้นกับลูกค้าแล้ว  พนักงานขายจะ ต้อง “รักษาระดับความสนใจนั้นให้อยู่ต่อไป”  ซึ่งหมายความว่า  เขาจะต้องเข้าใจปัญหา ต่างๆ ของลูกค้า และช่วยหาแนวทางบรรเทา  หรือแก้ไขให้เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่า  เขา เอาใจใส่ต่อลูกค้าอย่างจริงใจ พนักงานขายที่มีโอกาสได้รับใบสั่งซื้อใบใหญ่  จะต้องแน่ใจว่า  การติดตามผลของตน ในแต่ละครั้ง  มีคุณค่าอย่างแท้จริงต่อลูกค้า  ซึ่งไม่ใช่เป็นเพียงการย้ำเตือนหรือทำให้ ลูกค้าเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ลองตั้งคำถามให้กับตัวเองว่า  เราสามารถหาวิธีลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการผลิตให้ลูกค้า สักเดือนละสองแสนบาทได้หรือไม่  หรือเราสามารถที่จะวิเคราะห์ข้อโต้แย้งของลูกค้า และนำเสนอคำตอบที่เหมาะสมให้กับเขาได้หรือไม่ ตัวอย่างข้างต้นนี้  คือแนวทางบางอย่าง  ที่จะทำให้พนักงานขายประสพความสำเร็จได้ จากการสนใจต่อลูกค้าอย่างแท้จริง  เพราะถ้าพนักงานขายมัวแต่สนใจในเรื่องของตัว เอง  หรือพะวงแต่คอมมิชชั่นที่จะได้รับ  ย่อมหลีกไม่พ้นที่จะต้องประสบเคราะห์กรรม แบบเดียวกับ “วุฒไกร” ไปได้ “เพราะผู้สั่งซื้อส่วนใหญ่  จะมีสัญชาติญาณวิเศษที่ล่วงรู้ความเห็นแก่ตัวของพนักงาน ขายได้โดยไม่ยาก  และในขณะเดียวกัน  ก็สามารถมองทะลุความจริงใจของพนักงาน ขายได้โดยง่ายเช่นกัน” ภาวะลำบากของพนักงานขาย  ก็คือ  ช่วงระหว่างการเสนอขาย  กับการสรุปการขายดัง กล่าวข้างต้น  เรารู้ดีว่า  ได้อุ่นเครื่องผู้มุ่งหวังแล้วเป็นอย่างดี  การเสนอขายในครั้งต่อ มา  ก็ดูเหมือนว่าเป็นไปด้วยความเรียบร้อย  แต่ไม่เข้าใจเลยว่า  “ทำไมลูกค้าจึงได้ถ่วง เวลาการติดสินใจออกไปอีก” จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:45:23

ความคิดเห็นที่ 6 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:46:14

ความคิดเห็นที่ 7 “แรงกดดันจากบริษัท” นอกจากนั้น  ยังมีปัญหาที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นอีก  คือ  แรงกดดันจากบริษัท  ซึ่งคอยตามจี้ ตัวพนักงานขายเกี่ยวกับการสั่งซื้อรายใหญ่นี้  ยิ่งถ้ายอดขายนี้  สำคัญถึงขั้นที่จะมีความ หมายต่อยอดกำไรขาดทุนในปีนั้นของบริษัทละก็  พนักงานขายเป็นต้องเผชิญกับ “ศึก 2 ด้าน” ที่ขนาบเข้าหาอย่างหนักหน่วงทีเดียว เพราะในสถานการณ์อย่างนั้น  ทั้งตัวพนักงานขาย และผู้บริหารเอง จะลืมคิดไป ว่า  “บริษัทของลูกค้านั้น  ก็มีสิทธิ์ที่จะมีเรื่องสำคัญเฉพาะหน้า  ซึ่งจะต้องรีบจัดการ อย่างรีบด่วนก่อนเช่นกัน”  เพราะเป็นไปได้  ที่บริษัทลูกค้าอาจจะกำลังขายกิจการไป รวมกับคนอื่น  หรือกำลังจะซื้อกิจการอื่นเข้ามาร่วมด้วย  หรือมีการเปลี่ยนแปลง โยก ย้ายผู้บริหารระดับสำคัญ  หรืออยู่ระหว่างจัดเตรียมงบประมาณ ฯลฯ  ซึ่งภาวะอย่าง นั้น  “การสั่งซื้อจะมีความสำคัญน้อยลงไปชั่วขณะ” “วราวุฒิ” ลูกศิษย์คนหนึ่งได้เล่าให้ลุงแอ็ดฟังว่า  น้ำหนักของตนเองเคยลดไปถึง 3 กิโลกรัม เนื่องจากกังวลจนนอนไม่หลับ  ระหว่างการรอคอยการตัดสินใจสั่งซื้อจำนวน 20 ล้านบาท  จากโรงงานเวชภัณฑ์แห่งหนึ่ง  เพราะทุกครั้งที่เขาจะสรุปการขาย  ก็มักจะ มีเหตุบังเอิญให้ลูกค้าต้องเลื่อนการตัดสินใจออกไปอีกทุกที  และเป็นอย่างนี้มา 6 เดือน เต็ม เขาเกือบตัดสินใจ เลิกแยแสกับบริษัทดังกล่าว แบบหัวเด็ดตีนขาดอยู่แล้ว  ก็พอดีได้รับ โทรศัพท์จากฝ่ายโน้น  ติดต่อแจ้งให้ทราบว่า  บริษัทพร้อมที่จะเซ็นสัญญาแล้ว  “วรา วุฒิ” จึงรีบเดินทางไปพบผู้บริหารดังกล่าวทันที  และการสั่งซื้อก็เสร็จสิ้นลง ภายใน 15 นาทีเท่านั้น ผู้บริหารนั้น  ได้กล่าวขอโทษขอโพยวราวุฒิในความล่าช้า  พร้อมกับอธิบายให้เขาทราบ ว่า  สาเหตุทั้งหมด  เกิดจากการที่บริษัทได้ซื้อกิจการโรงงานอื่นเข้ามารวมกัน  ซึ่งจะทำ ให้มีกำลังผลิตเพิ่มขึ้นอีกเป็นสองเท่าตัว  และทำให้บริษัท จำเป็นต้องรอจนทุกอย่าง เสร็จสิ้นก่อน จึงจะตัดสินใจสั่งซื้อได้ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:49:30

ความคิดเห็นที่ 8 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:50:16

ความคิดเห็นที่ 9 “สาเหตุของความล่าช้า” สำหรับตัวอย่างข้างต้น  “วราวุฒิ”  เกือบจะสูญเสียยอดขายไปด้วยความท้อแท้ใจ   เพราะบริษัทดังกล่าว  ได้เก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ  จนเขาไม่อาจรู้ได้เลยว่ามีอะไร เกิดขึ้น  ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะสุดวิสัยทีเดียว “บ่อยครั้ง  ที่เราจะพบว่า  ในระหว่างรอแล้วรอเล่านั้น  แทนที่พนักงานขายจะค้นหา สาเหตุที่แท้จริง  กลับเกิดทัศนคติในทางร้ายเสีย  และโทษโน่นโทษนี่ให้วุ่นไปหมด” ทั้งๆ ที่เขาอาจจะค้นหาข้อมูลต่างๆ ได้จากรายงานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรายงานของตลาด หุ้น  รายงานประจำปีของบริษัทนั้นเอง  บุคคลที่เกี่ยวข้องในวงการ  เจ้าหน้าที่ระดับ ต่างๆ ของบริษัท ฯลฯ โดยไม่ยากนัก  เพราะเป็นที่ทราบอยู่แล้วว่า “ข่าวลือ เป็นสื่อที่ สามารถแพร่สะบัดได้เร็วมาก”  ขอเพียงแต่ให้ใช้ความพยายามแกะรอยนิดหน่อยเท่านั้น เอง นอกจากนั้น  อย่าลืมว่า  คู่แข่งของคุณหาได้เฉยเมยกับการสั่งซื้อครั้งใหญ่ของลูกค้า รายนี้ไม่  เพราะฉะนั้น  อุปสรรคอันยิ่งใหญ่  กลับจะเป็นของคู่แข่งนี้เอง  เนื่องจากผู้มุ่ง หวังทุกคน  ย่อมอยากจะได้รับเงื่อนไขที่ดีที่สุด โดยเหตุนี้  พนักงานขายจะต้องรู้ข้อเสนอของคู่แข่ง  และหาหนทางเอาชนะให้ได้  ไม่ว่า จะเป็นด้านราคา  คุณภาพ  บริการ  ชื่อเสียงของบริษัท หรืออะไรก็ตาม ที่คุณสามารถ ค้นคว้าออกมาได้  และรีบจัดการโต้ตอบให้รุนแรง และรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ “โทมัส เจ วัทสัน”  แห่งบริษัท “ไอบีเอ็ม” เคยให้ข้อเสนอแนะกับพนักงานขายว่า  “จง ติดตามบุคคลที่พูดว่า  “ไม่”  ตลอดเวลา  มิฉะนั้น  ในสัปดาห์หน้า  เดือนหน้า  หรือปี หน้า  เขาอาจจะไปพูดคำว่า “ตกลง” กับคนอื่น  ซึ่งขายสินค้าแบบเดียวกับคุณเสีย   เพราะการขาย  คือการให้ข้อเสนอที่ดีที่สุดกับผู้ซื้อนั่นเอง  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความ สะดวกหรืออะไรก็ตาม...” ข้อแนะนำของ “วัทสัน” ข้างต้นนี้  ควรจะฝังลึกเข้าไปในหัวใจของพนักงานขายทุกคน   ที่หลงผิดคิดว่า  การขายเพียงอย่างเดียวนั้น  จะช่วยนำทางให้เขาประสพความสำเร็จใน บั้นปลายได้  เพราะมีตัวอย่างของพนักงานขายมากมาย  ที่ใช้การติดตามบริการลูกค้า เป็นประจำ  ด้วยความมานะอดทน  จนในที่สุด  ก็สร้างความสำเร็จให้กับตนเองได้อย่าง ไม่น่าเชื่อ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:54:41

ความคิดเห็นที่ 10 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 09:55:51

ความคิดเห็นที่ 11 “การสร้างฐานที่มั่นคง” เป็นสิ่งที่ควรจำไว้ว่า  พนักงานขาย จะต้องพยายามบุกทะลวงผู้มุ่งหวังตลอดเวลา  และ เริ่มต้นทำสงครามใหม่  ครั้งแล้วครั้งเล่า...แต่ในขณะเดียวกัน  ก็อย่าได้ทำตัวจู้จี้หรือ เซ้าซี้โอดครวญให้เขาเกิดความรำคาญใจเป็นอันขาด  วิธีที่ถูกก็คือ  การเสนอความคิด ใหม่ๆ แนวทางใหม่ๆ เพื่อเป็นเครื่องกัดกร่อนจิตใจของลูกค้าทุกครั้งที่เข้าพบ เจ้าหน้าที่ฝ่ายจัดซื้อทั่วไป  พร้อมที่จะรับฟังข้อคิดเห็น  และข้อเสนอแนะต่างๆ ที่เกี่ยว กับปัญหาของเขาเสมอ  “จงมอบกระสุนให้แก่เขา  เพื่อเขาจะได้นำไปปราบหัวหน้าของ เขา  และถ้าเขาบอกว่า  การตัดสินใจต้องอยู่กับกรรมการแล้วละก็  จงเสนอรายละเอียด และข้อมูลต่างๆ ให้เขามากที่สุดเท่าที่จะทำได้  เพื่อที่เขาจะได้ทำหน้าที่ขายให้คุณ แทน” อย่างไรก็ตาม  ก่อนอื่น  พนักงานขายจะต้องแน่ใจว่า  เขายอมรับสินค้าของคุณอย่าง สิ้นเชิง  และไม่มีข้อโต้แย้ง  ก่อนที่จะไปเสนอคณะกรรมการ  เพราะมันเป็นขั้นสุดท้ายที่ จะ “ชี้ต้นตายปลายเป็น” แล้วว่า  คุณจะได้รับใบสั่งซื้อหรือไม่ ถึงสินค้าของคุณ  ยังมีปัญหาอะไรบางอย่าง  ก็ขอให้บอกผู้มุ่งหวังว่า  “บริษัทของคุณ   พร้อมที่จะทำการวิจัย  และปรับปรุงพัฒนาสินค้าอย่างเต็มที่”  เพื่อให้เขาเบาใจ อย่าลืมว่า  “ลูกค้ารายใหญ่” จะต้องได้รับการเอาใจทั้งจากตัวคุณและบริษัทของคุณ ด้วย  ผู้ซื้อจะเกิดความสบายใจได้ก็ต่อเมื่อมั่นใจแล้วว่า  เขาจะได้รับบริการและการ เอาใจใส่จากผู้ขายอย่างเต็มที่ เพราะเป็นเรื่องธรรมดาอยู่เอง  ที่จะไม่มีใคร  ยอมปล่อยใบสั่งซื้อที่มีตัวเลขหกหลัก  ให้ กับบริษัทที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า  หรือไม่มีประสบการณ์  หรือผลงานอะไรไปแน่ๆ นอกจากนั้น  พนักงานขายจะต้อง  “ไม่ใช่วิธีขอใบสั่งซื้อจากลูกค้ารายใหญ่  โดยอาศัย ความสัมพันธ์ส่วนตัวเป็นสื่ออย่างเด็ดขาด”  เพราะบริษัทธุรกิจ  ไม่ใช่มูลนิธิหรือหน่วย งานสังคมสงเคราะห์  ที่จะมาสนใจกับความเดือดร้อนของคุณหรือของใคร จริงอยู่  พนักงานขายทุกคน  ย่อมมีสิทธิ์ที่จะคำนึง  และเป็นห่วงอนาคตของตนเอง  แต่ การขายนั้น  เป็น “ทางขนาน” ซึ่งคุณจะต้องเรียนรู้ “การให้” เสียก่อน  แล้วจึงจะมี โอกาสเป็น “ฝ่ายรับ” เพราะฉะนั้น  จงแสดงให้ลูกค้าเห็นว่า  คุณพยายามช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่  เพราะคุณ สนใจในปัญหาของเขาเหนือสิ่งอื่นใด  แล้วเขาจะประทับใจมากกว่า พนักงานขายที่กำลังจ้องใบสั่งซื้อใบใหญ่  ส่วนใหญ่จะตกอยู่ใน “สภาพจนตรอก”  แต่ ขอให้รู้ไว้เถิดว่า  นั่นคือ “โอกาสทอง”  ที่คุณจะแสดงให้ผู้ซื้อได้ทราบถึงเทคนิคและ แนวความคิดใหม่ๆ อันจะช่วยเพิ่มผลงาน  ประหยัดค่าใช้จ่าย ฯลฯ  ให้กับเขาได้อย่างไม่ จบสิ้น  “ถ้าคุณสามารถจูงใจเขาได้อย่างนี้  ตัวผู้ซื้อนั่นแหละ  ที่จะเป็นฝ่ายขอปากกา จากคุณ  มาเซ็นชื่อในใบสั่งซื้อเอง” ________________________________________________________________ ตอนต่อไป  :  - ข้อผิดพลาดประการที่ 4  :  ไม่ใส่ใจเครื่องทุ่นแรง ________________________________________________________________ จาก  The 36 Biggest Mistakes Salesmen make and how to correct them.   ของ  George N. Kahn วุฒิวัฒน์  อรรถจริยา  แปลและเรียบเรียง อมร  ถาวรมาศ.....เรียบเรียงใหม่ amorntvm@hotmail.com จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 10:02:27

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณครับ ลุงแอ็ด ผมกำลังจะเป็นพนักงานขายพอดีเลยครับ จากคุณ : N!-MO-N!C-z เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 10:54:58

ความคิดเห็นที่ 13 มาเก็บ ความรู้ ครับ จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 13:33:51

ความคิดเห็นที่ 14 มาเข้าชั้นเรียนด้วยครับ จากคุณ : seto16 เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 14:45:58

ความคิดเห็นที่ 15 มาเข้าชั้นช้าไปมั๊ยคะ มาลงชื่อเก็บความรู้ค่ะ จากคุณ : Fierce cat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 54 17:39:33

ความคิดเห็นที่ 16 มาช้ายังดีกว่าไม่มา อ่านทุกเม็ด ทำความเข้าใจทุกประโยค ขอบคุณลุงแอ็ดครับ จากคุณ : dj.tor เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 54 01:09:44