 |
จขกท.
ต้องขอโทษเพื่อนๆ ด้วย...คือเมื่อวาน มันจังหวะด้วยค่ะ ว่าต้องออกไปข้างนอก ถ้าเล่าต่อคงได้นิดเดียวอยู่ดี
ช่วงหัวค่ำถึงกลางคืน...จะไม่ค่อยได้เปิดคอมเท่าไร...ใช้เวลาอยู่กับครอบครัว
เพราะไม่งั้น...พ่อก็นั่งเล่น เฟตบุค, แม่พันทิป, ลูกดูละครหรือเล่นเกมอยู่คนเดียว
ไม่ต้องกังวลนะคะ..ไม่ได้คิดมากอะไร...มีเรื่องราวในชีวิตที่เราจะต้องใส่ใจมากกว่านี้
สามี-ภรรยา...สามัคคีกัน ครอบครัวก็มีความสุข...กิจการเจริญรุ่งเรือง
พี่-น้อง สามัคคีกัน...ช่วยกันทำ..ช่วยกันคิด เราเห็น รวยๆ ทั้งนั้น
แล้วถ้ายิ่งคนในประเทศชาติสามัคคี ช่วยกันคิด...ช่วยกันพัฒนาสังคม ประเทศจะได้เจริญๆ เวิ่นเว้อซะยาวเลย.......เล่าต่อนะ
............................
จริงๆ บริษัทฯ ที่เค๊าทำอยู่...ไม่ได้กำไรมาหลายปีแล้ว...ถึงจะเงินเดือนสูง แต่ไม่เคยมีโบนัส...
มีแต่เงินเดือน เดือนที่ 13...แต่เงินเดือนพี่ก็ขึ้นทุกปี.....เราคิดว่าน่าจะอยู่ได้น่า....เห็นบอกจะเจ๊งๆ แต่พี่ก็อยู่มาเกือบ 10 ปี
พี่เล่าให้ฟัง....วันนี้ ผู้บริหารเรียกคุย พนักงาน เกือบทุกคน โดยเฉพาะคนที่เงินเดือนสูงๆก่อน.....
ต้องมีการลด คอส เนื่องจากว่าค่าใช้จ่ายสูง.......แผนกพี่มีแค่ 2 คน อีกคนเป็นรุ่นน้อง จบธรรมศาสตร์
สรุป บริษัทยื่นเงื่อนไข....ให้พีอยู่ต่อยอมลดเงินเดือนคัวเอง 10-20 % (ประมาณนี้มั๊ง..เราจำไม่ได้)
หรือ...ให้คุยกันเองกับอีกคนนึง....เลือก..ว่าใครจะอยู่ ใครจะไป
น้องที่ในแผนก ที่พี่รับมาก็เป็นคนเก่ง..ทำแทนได้ทุกเรื่อง...บางเรื่องก็ยังเก่งกว่าด้วยซ้ำไป
เพราะจบทางด้าน วิทยาศาสตร์ คอมพิวเตอร์มาโดยตรง...พี่รับเข้ามาช่วยงานทีหลัง
เพราะไม่งั้น จะไปใหน..ลา หรือทำอะไรไม่ได้เลย
น้องก็ค่อนข้าง ซีเรียสพึ่งแต่งงานไม่นาน...แถมเมียยังเพิ่งคลอดลูกอีก...กลัวจะโดนออกคงได้เงินชดเชยไม่เท่าไรเพิ่งทำได้ประมาณ 2 ปี
พี่เลยตัดสินใจ.....ทีจะเลือก
เลือกลาออก...รับเงิน 11 เดือน พร้อมเงินเดือน เดือนสุดท้าย รับมาประมาณ 1 ล้านพอดี
คิดว่า เลือกเอาเงิน....น้องก็ได้อยู่ต่อ....พี่ก็ได้ตังค์
คิดว่าเงินจำนวนนี้ น่าจะพอ ระหว่างรอที่จะหางานใหม่...หรือจะเอาเงินไปลงทุนทำอะไร
พี่ตอนนั้น ก็พอมีเงินเก็บพอสมควร แต่ก็ยังไม่มากพอสำหรับคนที่มีครอบครัว...ต้องการอยู่ในสังคมระดับหนึ่ง
| จากคุณ |
:
มินจุน 
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ส.ค. 54 07:46:54
|
|
|
|
|
เมื่อวันที่สามีต้องตกงาน ตอนอายุใกล้ 40
