 |
ผมเริ่มต้นการเดินทางนี้ด้วยการเป็นนักศึกษามหาลัยของรัฐแห่งหนึ่งครับ ในคณะที่ได้ขึ้นชื่อว่า มีอัตราส่วนเพศชายต่อ
เพศหญิงมากที่สุด
ด้วยความเป็นคนที่ไม่ชอบเอาใจใส่ต่อการเรียนมากนัก พูดง่ายๆคือเกเรนั่นแหละครับ ทำให้มีเหตุจำเป็นต้องใช้จ่าย
เงินไปกับ สุรา ยาสูบ มากเป็นพิเศษ และนั่นก็เป็นเหตุให้หาเรื่องมาลงทุนทำธุรกิจเล็กๆกับเพื่อนๆครับ
อะไรจะดีไปกว่า ขายเหล้า และ บุหรี่ เห็นทีคงจะไม่มีครับ ณ ชั่วโมงนั้น เพื่อนสี่คน กับเงินลงทุนคนละ 2,500 บาท
รวมเงินลงทุนล็อตแรกคือ 10,000 บาท เอาล่ะ เรามาเริ่มขายบุหรี่กัน !!
หลังจากเรารับบุหรี่ราคาถูกจากหาดใหญ่มาขายในเมืองกรุง(ก็แบบเดียวกับที่เปิดแผงขายกันเกลื่อนที่สยามฯนั่นแหละ
ครับ) ก็เอามาขายกับคนใกล้ตัวเป็นอันดับต้นๆครับ ปรากฏว่าขายดีมาก .... ตอนนั้นในห้องของผมที่หอ แทนที่จะมี
ตำราเรียน กลายเป็นร้านขายบุหรี่ย่อมๆครับ ใครในหอต้องการบุหรี่แปลกๆ เป็นต้องวิ่งมาหาที่ห้องนี้ทุกที
วันๆนึง ต้องมีอย่างน้อยๆ หนึ่งถึงสองค็อตต้อน บางวันอันได้สิบถึงยี่สิบค็อตต้อน (1 ค็อตฯ มี 10 ซอง) บางทีอาจจะดู
น้อยนะครับในเรื่องของยอดขาย แต่ด้วยราคาที่รับมาแบบถูกแสนถูกแล้ว กำไรจึงมีมากโขครับ ยิ่งด้วยอายุตอนนั้นเพียง
17 ปีแล้วล่ะก็ ถึงขั้น "ตาตั้ง" เลยครับ
เมื่อทำไปได้ซักสองสามเดือนเริ่มรู้สึกว่าอ้ายพวกเพื่อนที่ร่วมลงทุนมันไม่ยอมทำอะไรกันเลย มีเรามัวแต่ต้องมานั่งขาย
ของให้มัน ....พูดตรงๆเลยว่า ตอนนั้นเหมือนถูกเอาเปรียบครับ ดังนั้นผมจึงแบ่งกำไรทุกๆอย่างให้ผู้ร่วมลงทุน และ
ก็ทำเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
เมื่อผมลุยเดี่ยวแล้ว นอกจาก บุหรี่ ก็ต้องมี เหล้า เข้ามาเพิ่มครับ แหล่งที่รับเป็นแหล่งเดียวกัน บอกตรงๆว่าช่วงนั้น
ขายของแบบ งงๆครับ ประมาณว่า ลงเงินไปเท่าไหร่ กำไร ก็ 150% ตัวเลขไม่คงที่ครับ บางเดือนขายได้ดี บาง
เดือนขายดีมากกกกก ............ ไม่มีเดือนไหนแย่ครับ ส่วนเรื่องรายได้ตอนนั้นน่ะก็ตกอยู่ประมาณ
40,000 ++ ต่อเดือน รวมกับเงินที่ได้ประจำจากทางบ้านอีก 12,000 บวกกันได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นแหละครับ
บางคนอาจจะดูว่า เป็นเงินที่น้อยนิด (สำหรับบางท่านที่รวยๆ ... ผมมันจนครับ) คนไม่เคยมีอย่างผม มันก็ต้องดีใจ
เป็นของธรรมดา ช่วงนั้น ธุรกิจมืดเริ่มเข้ามาครับ เค้าเริ่มได้ยินชื่อเรา ก็เริ่มมีคนเอานู่นเอานี่มาขาย เช่น เซ๊งโต๊ะบอล
หุ้นทำบ่อน ปืนเถื่อน ยาเสพย์ติด ฯลฯ บอกตรงๆว่า เอาเงินมาล่อก็ไม่ไปครับ เพราะเสี่ยงคุกเสี่ยงตารางเหลือเกิน
ที่แน่ๆคือ แม่ผมสอนเสมอว่า เวลาที่คิดจะซื้อ-ขาย อะไรที่ผิดกฏหมายนั้น ให้ลองก้มหน้ามองแบงค์ทุกครั้ง ลูกมองแล้วเห็นใครในแบงค์ ... แล้วลูกยังจะกล้าทำผิดอีกเหรอ??
ผมทำธุรกิจนี้ เป็นระยะเวลาหลายเดือนอยู่เหมือนกัน น่าจะประมาณครึ่งปีเห็นจะได้ ช่วงนั้นป๋าสุดๆ ผมไปเที่ยวผับทุกวัน กินเหล้าเกือบทุกวัน เงินทีจับจ่ายไปกับเรื่องนี้นั้น แทบจะบอกได้ว่า ไม่มีเงินเก็บแม้แต่น้อยครับ
และชีวิตก็เริ่มแย่ลงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา.........
++เดี๋ยวมาต่อนะครับ ขออนุญาต อาบน้ำ ประแป้งก่อน ++
| จากคุณ |
:
กยิราเจ กยิราเถนัง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ส.ค. 54 23:03:09
|
|
|
|
|
<<จากเงิน 2,500 บาทของแม่ จนถึง 200,000 กับธุรกิจเล็กๆของเด็กอายุ 17 >>>
ปาด 
