ความคิดเห็นที่ 1 ถือดีไม่ปรับปรุงตัว จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 13:18:49

ความคิดเห็นที่ 2 ข้อผิดพลาดที่ควรปรับปรุงของพนักงานขาย ตอนที่ 7 - ถือดีไม่ปรับปรุงตัว มนุษย์ส่วนใหญ่ มักจะมองตนเองด้วยสายตาที่สั้นๆ เราอาจจะไม่แน่ใจว่า ลูกค้ามีความ รู้สึกต่อเราอย่างไรแต่เรามักจะรู้ตนว่าตนมีจุดดีอะไรบ้างเสมอ ทั้งนี้เป็นเพราะเรา “มักจะ มองข้ามความผิดพลาดของตัวเองและหลงไปกับข้อดีของตน” นั่นเอง ในบางครั้ง แนวความคิดอย่างนี้ ก็ไม่มีอะไรเสียหาย แต่สำหรับพนักงานขายแล้ว มัน อาจจะเป็นบทเรียนที่แพงมากก็ได้ เพราะพนักงานขาย ควรจะวิเคราะห์ตนเองดูว่า “มีจุด ดีจุดด้อยอย่างไรในสายตาของคนอื่นมากกว่า” ถ้าเขาต้องการที่จะประสพความสำเร็จ ในอาชีพการขายอย่างแท้จริง ตลอดเวลาของการทำงานนั้น พนักงานขาย เปรียบประดุจนักแสดงที่ยืนอยู่บนเวที ทุก คนจะพากันประเมินตัวของเขา ไม่ว่าเป็นหัวหน้า เพื่อนร่วมงานหรือลูกค้า เพราะ ฉะนั้น “การพูดอะไรผิด มีกิริยามารยาทซึ่งไม่เหมาะสม หรือ แม้แต่เน็คไทที่มีรสนิยม ต่ำ ก็อาจจะมีส่วนทำให้เขาสูญเสียยอดขายจำนวนแสนไปได้ทั้งนั้น” ลุงรู้จักพนักงานคนหนึ่ง ซึ่งต้องพลาดใบสั่งซื้อไป เพียงเพราะเขาสูบบุหรี่ในสำนักงาน ของลูกค้าทุกครั้งที่ไปพบ ทั้งๆ ที่เขาน่าจะเฉลียวใจแต่ต้นแล้วว่า ทำไมในห้องนั้นถึงไม่ มีที่เขี่ยบุหรี่เลย แต่เขากลับใช้ตะกร้าผงเป็นที่เขี่ยบุหรี่แทน จนลูกค้ารู้สึกรำคาญต่อควัน ที่โขมงเป็นอย่างมาก แต่ก็สุภาพเกินกว่าที่จะต่อว่าพนักงานขายตรง ๆ จึงใช้วิธีปฏิเสธ การสั่งซื้อแทนทั้ง ๆ ที่ได้เตรียมพร้อมจะเซ็นสัญญาอยู่แล้ว การสำรวจตัวเอง “การวิเคราะห์ตนเอง” จะช่วยป้องกันข้อผิดพลาดดังกล่าวนั้นได้ พนักงานขายจึงควรจะ สำรวจว่า “ตนเองมีคุณค่าอย่างไรในสายตาของผู้อื่นบ่อย ๆ” และควรจะระมัดระวังใน เรื่องบุคลิก เครื่องแต่งกาย และกิริยามารยาทตลอดเวลา แม้ขณะอยู่ในงานเลี้ยง หรือ งานสังคม เขาก็ควรจะวางตัวให้เป็นสุภาพบุรุษที่น่านับถือในสายตาของผู้อื่นเป็นนิจ บุคลิกของคนเรานั้น เป็นสินค้าที่ต้องใช้เวลาพัฒนาหลาย ๆ ปี จึงเป็นการยากที่พนักงาน ขายจะเปลี่ยนนิสัยภายในชั่วค่ำชั่วคืน แต่อย่างน้อย เขาก็สามารถที่จะทำบันทึกเป็นราย ละเอียดว่า ตัวเองมี “จุดอ่อน จุดแข็ง” ตรงไหนบ้าง   แล้วจัดการปรับปรุงตนให้เป็นที่รัก ใคร่ นิยมยกย่อง ของคนอื่นเสีย วิธีนี้ จะเป็นการวางรากฐานที่มั่นคงให้กับอนาคต ซึ่งเป็นเรื่องที่กระทำได้ไม่ง่ายนักแต่ก็ ไม่ยากจนเกินไป ลุงเจอพนักงานขายหลายคน ที่มีบุคลิก และนิสัยที่ไม่เหมาะกับอาชีพของเขาเลย ทั้ง ๆ ที่เขาสามารถจะปรับปรุงแก้ไขได้ นับเป็นเรื่องที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เพราะคนเรานั้น ถ้าไม่คิดที่จะพัฒนาตัวเองแล้ว ย่อมหมายความว่า เขากำลังหลอกตนเองว่า “ตนคือผู้ วิเศษ และจะพลอยโกรธขึ้งผู้อื่น ที่พยายามแนะนำด้วยความหวังดีอีกด้วย” ซึ่งลุง ประสบมากับตัวของลุงเองบ่อย ๆ ปัจจัย 4 ประกาศ นักจิตวิทยา ได้วิเคราะห์ออกมาว่า มีปัจจัยอยู่ 4 ประการด้วยกัน ที่ทำให้คนเราเป็นที่ชื่น ชมของคนอื่นคือ “ความเฉลียวฉลาด, ความร่าเริง, ความเป็นมิตร และ ความน่าสนใจ” ทั้ง 4 ประกาศนี้ ก็มีเพียงเรื่องความเฉลียวฉลาดเท่านั้น ที่ต้องใช้เวลาปรับปรุง ยาวนานกว่าเพื่อน แต่ลุงเชื่อว่า คนที่เป็นพนักงานขายได้ ส่วนใหญ่จะมีสติปัญญาอยู่ใน ระดับสูงพอสมควรอยู่แล้ว เพราะอาชีพอย่างนี้ ไม่ใช่จะทำได้เสียทุกคนไป ส่วนปัจจัยอีก 3 อย่างที่เหลือนั้น ดูไม่น่าจะเป็นปัญหาแต่อย่างใดเลย เพราะคนเราทุก คน สามารถฝึกฝนตนเองให้เป็นคนร่าเริง มีความเป็นมิตร และทำตัวให้เป็นที่น่าสนใจ ของลูกค้า และคนอื่นได้ไม่ยากเลยหรืออย่างน้อยที่สุด เราก็สามารถสอบถามในเรื่องที่ เขาสนใจอยู่ และชวนคุยในเรื่องนั้น ๆ ได้ ความที่อยู่ในงานขายมาหลายสิบปี ช่วยให้ลุงเข้าใจได้ไม่ยากว่า “ถ้าเราเริ่มต้นด้วยการชื่นชมผู้อื่นก่อน ผู้อื่นก็จะชื่นชมเราด้วยเช่นกัน” อย่างไรก็ตาม ยัง มีปัจจัยอื่น ๆ ที่จะสร้างความประทับใจให้กับผู้อื่นได้แต่ปัญหาก็คือพนักงานขายส่วน ใหญ่ จะไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า “ตนมีบุคลิกอย่างไรในสายตาของผู้อื่นบ้าง” การสอบถามจากผู้อื่น เพื่อนลุงคนหนึ่งชื่อ “คะนึง” เป็นพนักงานขายที่มองเห็นความสำคัญของจุดนี้เป็นอย่าง มาก เขารู้ดีว่า บุคลิกของเขายังมีจุดอ่อนที่เขาสามารถปรับ ปรุงได้ และเขาก็ได้ความคิดที่เข้าท่ามาก (แต่ต้องใช้ ความกล้าหาญในการลงมือปฏิบัติการเป็นอย่างยิ่ง) อย่าง หนึ่ง นั่นก็คือ เขาได้ทำ “แบบฟอร์มของการประเมินผล” ขึ้นมาและขอร้องให้เพื่อน ๆ และ ลูกค้าของเขาช่วยจดรายละเอียดถึงข้อดี ข้อเสียในตัวเขา และส่งคืนโดยไม่ต้องลงชื่อ วิธีนี้ช่วยให้เขาได้รับข้อมูลที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง และเขาก็สามารถปรับปรุงตัวเองได้ อย่างผิดหูผิดตา เขาบอกกับลุงว่า “มันเป็นการเปิดเผยความลับครั้งยิ่งใหญ่ทีเดียว ผมต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ และลูกค้า เป็นอย่างมาก ที่ทำให้ผมรู้ว่า ผมพูดมากจนเกินไป ชอบสอดแทรก หรือแย่งคนอื่นพูด โดยไม่ยอมรับฟังเท่าที่ควร....” “คะนึง” กล่าวเสริมอีกว่า ถ้ามีใครบอกเขาตั้งแต่ต้นก็คงจะดีไม่น้อย แต่เรื่องอย่างนี้จะ เกิดขึ้นได้ยากมากเพราะไม่มีใครอยากจะบั่นทอนกำลังใจของคนอื่น หรือหาเรื่องให้คน อื่นชังน้ำหน้าโดยใช่เหตุ ตัวอย่างนี้ ทำให้ลุงคิดถึง สโลแกนโฆษณาของน้ำหอมชนิดหนึ่งที่บอกว่า “แม้แต่เพื่อน รักของเธอ ก็ยังไม่ยอมบอกให้เธอรู้....” ขึ้นมาได้ เพราะช่างเข้ากับเรื่องนี้ได้ดีจริง ๆ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 13:33:19

ความคิดเห็นที่ 3 สวมนิสัยดีแทนที่นิสัยเสีย “วิธีขจัดนิสัยไม่ดีที่ง่ายที่สุด” ก็คือ “การเปลี่ยนไปมีนิสัยดีแทน” ซึ่งแม้ว่า จะตัดนิสัยไม่ ดีออกไปไม่ได้หมด แต่อย่างน้อยที่สุด ก็จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นบ้าง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราเป็นคนขี้คุย ก็ลองหัดฟังคนอื่นดูบ้าง ไม่ว่าจะเป็นผู้จัดการฝ่าย ขาย หรือเจ้าหน้าที่ฝ่ายผลิต เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า ฯลฯ เราอาจจะกล่าวคำยกย่องชมเชยลูกค้า หรือบริษัทของเขาจากใจจริง ซึ่งไม่เลยเถิดจน เกินไป เพื่อแสดงให้เขาเห็นว่า เราสนใจในตัวเขาบ้าง เมื่อเราสามารถมองเห็นจุดอ่อนของตนเองแล้ว ก็จงอย่าปล่อยปละละเลยไปเสีย พยายามสวมนิสัยดีเข้าแทนในทุกโอกาส เช่น “ถ้าเป็นคนยิ้มยาก ก็ต้องฝึกหัดยิ้มบ่อย ๆ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ก็ตาม” การฝึกฝนจะทำให้เกิดความเคยชิน หลังจากที่เริ่มปรับปรุง แล้ว ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ก็จงยั้งใจอย่าหวนกลับไปใช้นิสัยเดิมมิฉะนั้น ก็จะเข้า อีหรอบเดิมนั่นแหละ ถ้าเราเป็นคนนิสัยดี ไม่เห็นแก่ตัว ชอบสมาคมเราก็จะพบว่า ลูกค้าหรือคนที่เราติดต่อ ด้วยมีนิสัยอย่างเดียวกัน สัจธรรมนี้ หาใช้ได้เกิดขึ้นเฉพาะอาชีพการขายไม่แม้ในอาชีพ ครูบาอาจารย์ แพทย์ หรือนักการเมือง ก็สามารถนำไปประยุกต์ใช้ให้เกิดผลดีกับตนเอง ได้ “เพราะคนทุกคน เกิดมาแล้วต้องขายทั้งนั้น” กระทั่งการจีบผู้หญิง ก็คือการ ขายอย่างหนึ่งเหมือนกัน ความมั่นใจ....... คุณสมบัติอย่างหนึ่ง ที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับพนักงานขายก็คือ ความเชื่อมั่นในตนเอง และสินค้าของตน ถ้าขาดสิ่งนี้ไป พนักงานขายก็จะต้องไปยืนประหม่าเวลาเผชิญหน้ากับ ลูกค้า และบรรยากาศการเสนอขาย ก็จะเต็มไปด้วยความน่าเบื่อหน่าย พนักงานขายทุกคน จะต้องเข้าใจกฎเบื้องต้นในการขายที่ว่า “ฟอร์มดีมีชัยไปกว่าครึ่ง” ถ้าเขาสามารถทำให้ลูกค้าเกิดความรู้สึกว่า “ตัวเขา และสินค้า มีคุณค่า” เขาก็จะสามารถ ชนะใจลูกค้าได้ไม่ยาก พนักงานขาย ยังจะต้องหาวิธีทำให้ลูกค้าเกิดความสนใจในตัวของเขาเองอีกด้วย  ซึ่ง สามารถกระทำได้ โดยการ “สนทนาในเรื่อที่ทันสมัย หรือสอดแทรกความคิดเห็นให้ถูก กาลเทศะ” ลุงอยากจะพูดถึงพนักงานขาย 2 คน ที่ลุงรู้จัก เมื่อ 15 ปีก่อนคือ “จุมพล” กับ “โกวิทย์” ทั้งคู่จบการศึกษาพร้อมกัน และทำงานให้กับบริษัทจำหน่ายสีแห่งเดียวกัน แม้ว่าทั้งสอง จะเป็นเพื่อนสนิทกันมีรสนิยมที่ต้องกันหลายอย่าง แต่ก็มีปรัชญาในการทำงานที่แตก ต่างกันอย่างสิ้นเชิง “จุมพล” บอกว่า “ถึง 5 โมงเมื่อไหร่ ผมจะโยนเรื่องธุรกิจออกจากสมองทันที” แต่ “โกวิทย์” กลับตรงกันข้าม เพราะเขาครุ่นคิดถึงการพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลาซึ่ง เขาไม่จำเป็นจะต้องหักโหมแต่อย่างใดเลย ส่วนใหญ่แล้ว เขามักจะใช้เวลาว่างวิเคราะห์ ดูว่า มีจุดบกพร่องตรงไหนบ้าง นอกจากนั้น เขายังสำรวจตนเองต่อหน้ากระจก เพื่อดูว่า ผู้อื่นมองเห็นเขาเป็นอย่างไร เขาฝึกซ้อมคำพูดเสนอขายกับภรรยาของเขาเป็นนิจ ถ้ามี จุดอ่อน เขาก็จะหาวิธีปรับปรุงแก้ไขทันที ภายในเวลาเพียง 5 ปี รายได้ของ “โกวิทย์” ก็เพิ่มขึ้นอีกเกือบ 3 เท่าตัว ในขณะ ที่ “จุมพล” ยังคงแช่อยู่กับที่ ในที่สุด “จุมพล” ก็เป็นฝ่ายถาม “โกวิทย์” ว่า “เราผิดอะไรตรงไหนหรือ” “โกวิทย์” ก็ตอบว่า “ไม่มีอะไรหรอก เพียงแต่นายใจเย็นไปหน่อยเท่านั่นเอง เพราะนายคิดว่าความรู้ของ นายจะช่วยให้ประสพความสำเร็จได้ ซึ่งก็จริงอยู่ แต่การเป็นพนักงานขายนั้น เราต้อง ขยันเป็นพิเศษ และต้องหาเวลาพัฒนาตนเองอีกด้วย” “จุมพล” แย้งว่า “แต่เราไม่อยากจะทำงานตลอด 24 ชั่วโมงนี่ มันยังมีงานอื่นให้ทำอีกเยอะแยะ” “โกวิทย์” ตอบว่า “ก็จริงอยู่หรอก แต่นายจะเพิ่มความสุขใส่ตัวได้มาขึ้น ถ้านายขายดีขึ้นไม่ใช่หรือ นาย อาจจะแปลกใจก็ได้ ถ้าเราจะบอกว่า เราใช้เวลาเพียงวันละชั่วโมงเดียวเท่านั้นในตอน เย็น ในการวิเคราะห์ตัวเอง” จะเห็นได้ว่า ข้อแตกต่างระหว่าง 2 คนนี้ ก็คือ “โกวิทย์” มองตัวเองอย่ามีเป้าหมายใน ขณะที่ “จุมพล” พยายามวิ่งหนีตัวเอง ในที่สุด “จุมพล” ก็เข้าใจและเริ่มลงมือปรับปรุงตนเองเป็นการใหญ่ เขาเริ่มมองเห็นตัว เองอย่างใกล้ชิดเป็นแรกในชีวิต และเขาก็ได้รับผลตอบแทนอย่างคุ้มค่าจากยอดขายที่ เพิ่มขึ้น “จงอย่ากวาดกลัวต่อการวิเคราะห์หรือตำหนิตนเอง เพราะมันเป็นเครื่องมือที่จะช่วยให้ คุณเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เป็นพนักงานขายที่ดีขึ้น” ในโลกนี้ ไม่มีใครที่เก่งมาแต่กำเนิดหรอก ยอดนักขายในปัจจุบันส่วนใหญ่จะ ต้องกระ.......กระสน ไต่เต้าฝ่าฟันอุปสรรคนานาชนิด จนก้าวมาสู่จุดยืนอันมั่นคง และ ประการสำคัญก็คือ ทุกคนจะหมั่นวิเคราะห์ตนเอง เพื่อหาทางปรับปรุงและพัฒนาอยู่ เสมอ ลองยกกระจกขึ้นส่อง และทำตามแบบอย่างผู้สำเร็จเหล่านั้นบ้าง จะดีไหมครับ ____________________________________________________________ ตอนต่อไป  :  - ข้อผิดพลาดประการที่ 8  :  หวาดกลัวผู้มุ่งหวัง ----------------------------------------------------------------------------------- จาก  The 36 Biggest Mistakes Salesmen make and how to correct them.  ของ  George N. Kahn วุฒิวัฒน์  อรรถจริยา  แปลและเรียบเรียง อมร  ถาวรมาศ.....เรียบเรียงใหม่ amorntvm@hotmail.com ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ตอนที่แล้ว..................................................................... ข้อผิดพลาดที่ควรปรับปรุงของพนักงานขาย ตอนที่ 6 – ข้ามหน้าฝ่ายจัดซื้อ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B10979716/B10979716.html เรียนท่านผู้อ่านที่เคารพ  :  อ่านแล้ว  กรุณาเก็บเข้า “คลังกระทู้เก่า” ด้วยนะครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 13:54:23

ความคิดเห็นที่ 4 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 13:55:49

ความคิดเห็นที่ 5 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 14:04:48

ความคิดเห็นที่ 6 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 14:05:31

ความคิดเห็นที่ 7 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 14:06:49

ความคิดเห็นที่ 8 เหมือนเดิมครับลุง จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 15:02:00

ความคิดเห็นที่ 9 “ความเฉลียวฉลาด, ความร่าเริง, ความเป็นมิตร และ ความน่าสนใจ” ข้อสุดท้าย น่าสนใจนี่คือยังไงคะ ลุงแอ็ดยกตัวอย่างให้หน่อยสิเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 15:08:32

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นคนที่น่าสนใจ......คนที่น่าสนใจ.......คนที่น่าสนใจ......คนที่น่าสนใจ......เป็นคนที่ทำให้คนอื่นสนใจ คนที่เป็นคนที่คนสนใจ.....คนเป็นที่คนอื่นให้ความสนใจ......เป็นคนที่ได้รับความสนใจจากผู้อื่น....... เป็นผู้ที่มีผู้อื่นสนใจ.....เป็นที่ได้รับความสนใจจากผู้อื่น....ใครๆ ต่างก็สนใจคนนั้นกันใหญ่เลย.... ความหมายเดียวกันครับ................................................................................ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 16:01:10

ความคิดเห็นที่ 11 . จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 20:27:32

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณครับลุง จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 54 09:55:19

ความคิดเห็นที่ 13 ติดตามสิ่งดีๆจากลุงแอ๊ดตลอดนะครับ  ขอบคุณมากครับสำหรับการแบ่งปัน เอ่อ..ลุงแอ๊ดไม่รวมตอน1 - ปัจจุบันไว้ในหน้าเดียวกันหรอครับ จะได้ตามอ่านง่ายๆ     จากคุณ : หมูอ้วนพุงดำ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 54 06:43:00