PANTIP.COM : B10993206 ใครเคยจับ จับเสือมือเปล่า มั้งเล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อยสิครับ [e-commerce]

ความคิดเห็นที่ 12

ขอแชร์ประสบการณ์แล้วกันครับ เห็นตั้งในห้อง e-commerce แต่ของผมไม่เกี่ยวกับห้องนี้เท่าไร คงไม่ว่ากัน

เคยตอนเรียนป.ตรี ครับ ผมเรียนที่ต่างจังหวัด สมัยนั้นครอบครัวผมค้าพืชไร่ ประกอบกับผมช่วยงานพ่อผมมาตลอด
เลยทำให้พอมีความรู้อยู่บ้าง รู้จักเพื่อนๆพ่อ ที่เป็นพ่อค้าเหมือนกันอยู่บ้าง

พอขึ้นปี 2 อยู่ดีๆโอกาสก็มาหา พอดีต้องทำรายงาน แล้วต้องไปลงพื้นที่กับชาวบ้าน เลยได้รู้จักกับผู้ใหญ่คนนึงแบบไม่ได้ตั้งใจ
เค้าเป็นพ่อค้ารายย่อย เป็นเจ้าของลานเล็กๆรับซื้อ ข้าว รับซื้อพืชไร่ แต่กว้างขวางในอำเภอ รู้จักคนเยอะ ผมก็เริ่มเห็นช่องทางว่าน่าจะมีโอกาสทำมาหากินได้
เลยพยายามตีสนิท รายงานผมส่งไปแล้ว แต่ก้ทำเนียนว่า ยังทำไม่เสร็จ เพื่อที่จะได้ไปหาไปคุย ไปหาข้อมูลบ่อยๆ แล้วก็สืบว่าเขาชอบอะไร
พอรู้ว่าเขาชอบอะไรก็ไปหาข้อมูลให้แน่นๆ ตอนนั้นรู้ว่าผู้ใหญ่คนนี้ชอบปืน ผมรียกลับมาหาหนังสือเกี่ยวกับปืนอ่านใหญ่เลย
พอรอบหน้าไปคุยกับเขา ผมก็โมเมเลย คุยว่าผมชอบปืนมาก รู้เรื่องดี ทีนี้เข้าทางเลย ทีนี้ คุยไม่หยุดเลย

ผมสังเกตมาจากตัวเองว่า เวลาผมคุยกับคนที่ชอบอะไรเหมือนๆกัน จะรู้สึกดี รู้สึกถูกใจ ผมเลยคิดว่าคนอื่นก็น่าจะเป็นเหมือนผม
เลยลองเอาไปใช้ครั้งแรก แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ผมไปมาหาสู่กับผู้ใหญ่คนนี้เป็นเดือนสองเดือน จนเขาเอ็นดูผมมาก
จนวันนึงผมคิดว่าทุกอย่างน่าจะโอเคแล้ว ผมเลยตัดสินใจไปคุยกับเขา บอกว่าบ้านผมก็รับซื้อข้าว พืชไร่ ผมขอซื้อจากเขาไปขายพ่อผมได้ไหม

ตอนแรกก็คิดว่าเขาคงไม่ให้ง่ายๆ เพราัะอย่างแรกผมเป็นเด็ก อีกอย่างเขาเขี้ยวมาก ไม่ขายให้คนไม่รุ้จักเลย
แต่กลายเป็นว่าเขา ตกลงทันที เขาบอกว่าเขาชอบคนทำมาหากิน แล้วก็เอ็นดูผมเหมือนลูกเหมือนหลาน

ทีนี้ผมก็เลยแอบไปติดต่อกับเพื่อนพ่อผมที่น่าไว้ใจได้ ว่าจะเอาของไปขายให้ แต่กำชับว่าอย่าบอกพ่อ
เพราะว่าผมกลัวพ่อรู้ แล้วพ่อจะซื้อเอง แล้วผมจะไม่ได้กำไร haha ตอนนั้นไม่มีเงินซักบาท ก็คิดว่าจะทำยังไงดีน้อ ถึงจะเอาเงินมาซื้อ
จะขอยืมพ่อแม่ก็กลัวจะสงสัย เลยไปขอผุ้ใหญ่คนนี้อีกรอบว่า ขอเอาของไปขายแล้วเงิน 3 วันจ่ายทีได้ไหม ผู้ใหญ่คนนี้ก้ใจดีเหลือเกิน ตอบตกลงผม
แล้วก็ไปขอกับเพื่อนพ่อว่า ขอเงินแบบวันต่อวันได้ไหม เขาก็ตกลง จนการค้าขายครั้งแรกเกิดขึ้น ตื่นเต้นมาก ตอนนี้มีเงินเก็บทั้งเนื้อทั้งตัว
แค่สองหมื่น ก็เอาเงินนั้นแหล่ะมาจ้างรถ เพราะต้องจ่ายก่อน

แล้วก็ทำแบบนั้นเรื่อยมา ลงแรงอย่างเดียว เงินลงทุนไม่ต้องมี ความเสี่ยงเป็นศูนย์ ไม่เอากำไรมาก แต่ก็ถือว่ามากอยู่ดี เที่ยวล่ะ5-6 พันได้
เพราะตั้งใจว่าจะซื้อของจากต้นทางแพงๆ จากวิ่งวันละเที่ยว มาเป็นสองเที่ยว สามเที่ยว

จนมีวันนึงความแตก เพราะเอาของไปลงที่เดิมไม่ได้ ไม่รุ้จะทำยังไง เลยตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากพ่อ ต้องให้พ่อช่วยซื้อ
ก็บอกความจริงพ่อไปหมด พ่อก็บอกว่าเอามาขายไปให้พ่อก็ได้ เดี๋ยวพ่อให้ค่านายหน้า 10สตางค์ แต่ผมไม่เอาดีกว่า รุ้สึกไม่ดีที่ต้องมาเอาค่านายหน้าจากพ่อ
ตั้งแต่นั้น หลักๆเปลี่ยนมาขายให้พ่อไม่เอากำไร แต่ส่วนเกินขอเอาไปขายเองบ้าง ก็ได้นิดๆหน่อยๆ

จนจบปริญญาตรีมาผมมีเงินในบัญชีเกือบล้าน สมัยนั้นผมถือว่าเยอะมาก จนตอนนี้ผมเข้าทำทำแทนพ่อเต็มตัวแล้ว
ก็ยังติดต่อค้าขายกับผู้ใหญ่คนนี้อยู่ ผมอยู่ในสถานะที่ช่วยผู้ใหญ่คนนี้ได้แล้ว มีอะไรผมก็ช่วยเหลือเขาตลอด
เพราะผมถือว่า ผู้ใหญ่คนนี้เป็นครูสอนค้าขายให้ผมคนที่สองต่อ จากพ่อผม

แบบนี้เรียกว่าจับเสือมือเปล่าไหมครับ อาจะเรียกไม่ได้เต็มตัว เพราะต้องลงแรง ต้องมีพื้นฐาน มีคอนเน็คชั่นบ้าง

จากคุณ : King Bamboo

เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 54 12:36:14