Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
>>ขอแชร์ชีวิตการทำงานจาก 30,000 บาท ไปกว่า 10,000,000 บาท ในเวลา 4 ปีครับ ติดต่อทีมงาน

สวัสดีครับ !! อ่านประสบการ์ชีวิตการทำงานของหลายท่านๆในสีลมมาเยอะ ได้ข้อคิดเยอะมากๆเลย แต่วันนี้อยากออกมาเขียนมั่งครับ ขอโอกาสเพื่อนๆช่วยแวะมาอ่านกัน หวังว่าคงไม่ว่ากันนะ  ^^"

ขอกล่าวก่อนว่า จขกท. เล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ถ้าใช้ถ้อยคำอะไรผิดไป ขออภัย ณ ตรงนี้ก่อนเลยนะครับ (ติชมได้นะครับ ตอนยังไม่เป็นสมาชิกก็เคยโดนว่าใช้คำสื่อสารผิดครับ T_T)

เรื่องชีวิตที่ จขกท. จะเล่านั้น ไม่ขอนํ้าเน่า ไม่ขอทำตัวเป็น Idol หรือใหัคติกับใคร (แต่ถ้าเอาไปใช้ได้ก็ขอขอบคุณและรู้สึกดีครับ อิอิ) ไม่ได้คิดว่าตัวเองเก่งอะไรมากมาย ไม่งั้นคงรวยเป็นร้อยเป็นพันล้านแล้ว แต่ก็ภูมิใจในตัวเองในระดับนึงครับเลยอยากจะมาแชร์ให้ฟัง  เผื่อเทคนิคการหาเงินของผมจะมีประโยชน์สำหรับเพื่อนๆบ้าง และถ้าวันนึงตกตํ่าก็จะเอามาแชร์เช่นกันครับ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ :)

เพราะผมก็เป็นมนุษย์คนนึงที่มีนิสัยธรรมดามากๆ ข้อดีมี ข้อเสียก็เยอะ มีอิจฉา มีอยากได้โน่น อยากได้นี่ อยากรวย อยากเท่ห์ ฯลฯ

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด.... ผมอยากได้เงินครับ ทำไมจึงอยากได้เงินลองมาอ่านกันดูนะ

ตั้งแต่เล็กๆแล้ว ผมเกิดมาในครอบครัวที่ ฐานะปานกลาง จัดว่าสบายมากๆ ได้เรียนโรงเรียนดีๆ มีคนขับรถรับ-ส่ง เงินไม่มีขาดมือ อยากไปไหนก็ได้ไป อายุไม่ถึง 12 อเมริกาก็ไปมา 3 รอบแล้วครับ ยุโรปนี่ก็แทบจะทุกประเทศด้วย

จนมาถึงช่วงต้มยำกุ้ง... ที่บ้านเริ่มมีปัญหาเรื่องเงิน แม้ว่าจะไม่ถึงขนาดล้มละลายก็เถอะ แต่ว่ามันก็ไม่ค่อยคล่องอะครับ แบบว่าของเล่นที่เมื่อก่อนอยากได้แล้วต้องได้ มันก็ไม่ได้ ปัญหาเริ่มเกิด พ่อแม่เริ่มจะมาเครียดใส่ผม บางทีขออะไรไปตามประสาเด็กไม่คิดไรมาก กลับโดนตวาดกลับมา แรงบ้างไม่แรงบ้าง แต่ทำเองเซ็งจิตมากๆครับ -*-

จะว่าผมเป็นคนอดทนน้อยก็ถูกครับ เพราะเป็นคนแบบนั้นจริงๆ เรื่องราวการถูกโดนด่าเรื่องเงินแบบนี้เป็นมาต่อเนื่องนานแรมปี ผมรู้สึกอึดอัด อัดอั้นใจมากๆ หล่อหลอมทำให้ตัวเองรู้สึกมีปมด้อยทางด้านการเงินอยู่ลึกๆ

อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนคงคิดว่า ผมน่ะสบายแล้ว อืม.... ก็จริงครับ ชิวิตผมในสายตาบางท่านมันสบาย เงินยังมีใช้ โรงเรียนยังได้ไป ยังมีบ้านอยู่ ยังมีครบแค่มีน้อยลง แต่ Limit ของคนเราไม่เท่ากันถูกไหมครับ สำหรับผม ณ ตอนนั้น ผมรุ้สึกว่าผมมีปมด้อยทางการเงินครับ สลัดยังไงก็ไม่หาย

เพราะความรู้สึกนี้แหละ เป็นจุดเริ่มเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ผมจะเล่าต่อไปนี้

ขออนุญาตแบ่งเป็นช่วงเวลานะครับ

ช่วงแรกมันเริ่มต้นตอนผมเรียนมหาวิทยาลัยเอกชน ปี 3 กับ เงินจำนวน 30000 บาท จากบัญชีเก็บออมสมัยยังเป็น ด.ช. ของผมเอง

ช่วงที่ 1

เรียนปี 3 .... จขกท. เป็นคนที่ฉลาดระดับนึง แต่ขี้เกียจระดับสูงครับ เลือกเรียนคณะที่คิดว่าง่ายสำหรับตัวเองที่สุด คณะนี้สาวเพียบ ชายน้อย ชายเทียมปานกลาง อิอิ ทำให้มีจุดชมวิวเยอะพอสมควร สบายตาดี
พอใกล้ๆจะสอบก็ วุ่นวายอ่านหนังสือ 1 คืน ประมาณว่า อ่านเสร็จขอกระดกกระทิงแดง 1 ขวด แล้วหยิบปากกาไปสอบเลยครับ ความรู้สึกเหมือนคนเมาค้าง แต่ว่า จขกท. เมาหนังสือครับ มันยังอยู่ในหัวสดๆใหม่ในขณะตอนทำสอบ
เกรดเลยค่อนข้างโอเค แม้ว่าจะไม่ค่อยมีคะแนนห้องกับคะแนนงาน ก็เกิน 3.0 ไปหน่อยๆ เอาเป็นว่าเรื่องเรียนไม่มีปัญหา ช่วงที่ไม่มีสอบ เวลาว่างมันเยอะ เพราะไม่ค่อยสนใจเรียน นับว่าเป็น 1 ปัจจัยในการเริ่มธุรกิจแรกของการทำธุรกิจ

เข้าสู่ปัจจัยที่ 2 .... ณ ตอนนั้น จขกท. จีบสาวอยู่ครับ ตามประสาวัยรุ่นอะนะ และแล้วก็ ย้ายเข้ามาอยู่หอด้วยกัน แต่พ่อแม่ไม่รู้ อิอิ ( ถึงรู้เค้าก็คงไม่ว่า แต่ก็ไม่ได้บอกอยู่ดี เผื่อไว้ก่อน ) ผู้หญฺิงคนนี้มีบุญคุณกับ จขกท. มากๆครับ เพราะว่า เริ่มต้นชีวิตการทำงานให้ (แบบ งงๆ)

 

 


ไว้เย็นนี้มาต่อนะครับ ง่วงแล้วไปนอนก่อน

แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 54 10:27:47

 
 

จากคุณ : Prinus
เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 54 10:22:30

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com