PANTIP.COM : B11067558 ข้อผิดพลาดที่ควรปรับปรุงของพนักงานขาย ตอนที่ 15 - ร้องไห้แทนการสร้างสรรค์...โดย "ลุงแอ็ด" [นักขาย]

ความคิดเห็นที่ 6

“กิตติเชษฐ”...นักธุรกิจมือใหม่......

ดังตัวอย่างของ “กิตติเชษฐ” ผู้ซึ่งเริ่มเป็นนักธุรกิจมือใหม่ เขาเคยเป็น

เซลส์ขายอะไหล่รถยนต์ให้โรงงานอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง ซึ่งได้ไอเดีย

บุกเบิกเริ่มผลิตอุปกรณ์อะไหล่รถยนต์อีโค่คาร์ขายให้นิคมอุตสาหกรรมแห่ง

หนึ่งในเขตกรุงเทพมหานครเป็นเจ้าแรก ยอดขายของกิตติเชษฐดีวันดีคืน

จนทำให้เขาละเลยคู่แข่ง ซึ่งส่งพนักงานขายมาช่วงชิงตลาดอย่างดุเดือด

และยอดขายของกิตติเชษฐ ต้องถูกเชือดเฉือนแบ่งปันไปด้วย เขาถึงกับ

น้ำตาร่วง เพราะคิดว่า “ช่างไม่ยุติธรรมเสียเลย ที่คนอื่นมาช่วงชิงพื้นที่ที่เป็น

ผู้บุกเบิกแท้ ๆ”

แต่นั้นแหละ คือธุรกิจ กิตติเชษฐออกจะซื่อบริสุทธิ์ไปสักหน่อย เขาน่าจะรู้ดี

ว่าในสภาวะการแข่งขันทุกแห่ง “จะต้องมีการห้ำหั่นกันอย่างถึงพริกถึงขิงทั้ง

นั้น”

เมื่อบริษัทคู่แข่ง ส่งพนักงานขายออกมาบุกตลาดใหม่ ๆ นั้น กิตติเชษฐไม่

ได้ตั้งตัวแม้แต่น้อย เขาปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่ง

บริษัทคู่แข่งก้าวหน้าถึงขนาดตั้งโรงงานในเขตนั้น ในขณะที่โรงงานของกิตติ

เชษฐอยู่ไกลถึงภาคอิสาน

ซึ่งทำให้โรงงานของ “กิตติเชษฐ” มีจุดอ่อนคือการส่งสินค้าช้ากว่าคู่แข่ง ยัง

ผลให้ไม่อาจจะสู้กับคู่แข่งที่กลายมาเป็น “เจ้าถิ่น” ได้เลยแม้แต่นิดเดียว

ยอดขายของเขาตกฮวบไปพร้อม ๆ กับกำลังใจ เขารู้สึกท้อแท้ และเกือบจะ

ตัดสินเลิกกิจการ

แต่โชคดี ที่ภรรยาของกิตติเชษฐที่เป็นอาจารย์สอนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่ง

หนึ่งยังคอยสนับสนุนในการทำธุรกิจของสามี เธอเชื่อว่าถ้าเขาปรับกลยุทธ์

ใหม่ มีสินค้าตัวใหม่ และหันหน้าปักหลักสู้อย่างจริงจังแล้วก็จะไม่เป็นมือ

สองรองใครเช่นกัน เธอจึงพยายามให้กำลังใจเขาอยู่ตลอดเวลา

เธอก็มักจะยกตัวอย่างความสำเร็จของบุคคลสำคัญต่างๆ ให้เขาเห็นเป็น

อุทาหรณ์

คำพูดที่เธอยกมาอ้างเป็นประจำก็คือ...คำพูดของนักปราชญ์คนหนึ่ง ที่ว่า

“ความสำเร็จ เกิดจากการมีเป้าหมายอันมั่นคง”

และคำพูดของ “ขงจื้อ” ที่ว่า

“สิ่งประเสริฐที่สุดก็คือ ความกล้าหาญที่จะทำงานใหญ่ เอาชนะในสิ่งที่

มโหฬารแม้ว่าจะต้องประสพความล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ยังดีกว่าการฝัง

ตัวกับความต่ำต้อยซึ่งไม่เคยผิดหวัง แต่ก็ไม่เคยสมหวัง เพราะพวกเขาจะ

ต้องทนอยู่ท่ามกลางความมืดมัวที่ไม่มีวันรู้จักคำว่า ชัยชนะ หรือ ปราชัย”

ทั้งหมดที่เธอพยายามบอกสามีก็คือ “การกังวลใจหรือผิดหวังต่อชีวิตเป็นสิ่ง

ที่โง่เง่าที่สุด” เพราะถึงอย่างไร คู่แข่งก็ไม่มีวันล้มหายตายจากไปได้หรอก

ทำไมถึงไม่เผชิญหน้า เพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้จะดีกว่า

เธอพยามชี้ให้สามีเห็นว่า คำพูดทั้งหมดล้วนกลั่นออกมาจากประสบการณ์ทั้ง

สิ้น และยังใช้ได้เป็นอมตะตลอดการอีกด้วย

ในขั้นต้น กิตติเชษฐก็ยังสับสนอยู่ แต่เมื่อเขาได้ศึกษาคำพูดเหล่านั้นบ่อย

เข้าเขาก็เริ่มรูสึกว่า น่าจะเป็นเครื่องบอกอะไรเขาได้บ้าง

เมื่อถึงวันเกิดของเขา ภรรยาของเขาได้มอบของขวัญ ซึ่งเป็นภาพที่ประกอบ

ด้วยคำพูดต่างๆ เหล่านั้นพร้อมกับแนบโน้ตสั้นๆ ว่า “การท้อแท้ใจ เป็นสิ่งที่

ฟุ่มเฟือย และแพงเกินฐานะของเรา”

กิตติเชษฐแขวนภาพเหล่านั้นไว้ในห้อง และอ่านมันทุกครั้งที่เขารู้สึกหดหู่ใจ

ในที่สุด เขาก็เริ่มมองโลกในแง่ดี และเริ่มปรับปรุงตน เป็นคนใหม่ขึ้นมาอีก

ครั้งหนึ่ง

เขาเริ่มยอมรับ และมองเห็นว่า “คู่แข่งก็คือมนุษย์ปุถุชนธรรมดาที่มีทั้งจุด

อ่อนและจุดแข็ง” และทุกๆ บริษัทก็ไม่ได้มีข้อดีพร้อมมูลไปหมด เขาจึงคิด

ว่า น่าจะใช้จุดดีที่มีอยู่ เป็นตัวนำ เพื่อเอาชนะคู่แข่งให้ได้ รวมทั้งใช้เทคนิค

การขายใหม่ๆ มาช่วยเสริมในจุดอ่อนต่างๆ อีกด้วย

ปัจจุบันนี้ กิตติเชษฐเป็นมาเป็นผู้นำของการผลิตอะไหล่สำหรับรถยนต์อีโก้

คาร์เหมือนเดิมพร้อมยังแตกไลน์ใหม่ๆ เพื่อเสริมการตลาดออกไปอีกด้วย

“สมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของผู้ชายก็คือ ภรรยาที่เข้าอกเข้าใจในสามี”

จากคุณ : ลุงแอ็ด

เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 18:49:57