เล่าต่อ...
เงินทองมันของนอกกาย ท่าไม่ตายมันก็หา(ได้) ยากนะ สำหรับมนุษย์เงินเดือน (ความรักมันบังตา)
จะคิดเข้าข้างแฟนตัวเองตลอด....ถ้าได้คืนสินสอดให้เค้าไปก็ดีนะ จะได้ไม่มีใครมาว่า (แบบเราคิดไปเอง)
แม่พูด " แม่ไม่ได้อยากได้ หรอก เงินน่ะ ถ้ามันรักชอบกันจริงๆ แต่คืนไม่คืนต้องไปถาม พ่อมรึงก่อน "
แม่โบ้ยให้ไปถามพ่อ ใครจะกล้าถาม พ่อ โตรตจะ...ดุ และ โหด...เสียงดังด้วย...
" แม่ถามให้หนูหน่อยน่ะ " แม่อะนะ รักลูกนะ แต่ก็ลำบากใจ ไม่แพ้เรา ไปพูดให้
ได้คำตอบกลับมา " แกบอกจะคืน ไม่คืนก็เป็นสิทธิ์ ของแก " มันก็ถูก
" พ่อมรึง บอกว่า มีปัญญา มาแค่ใหน แค่นั้น หน้าเน่อไม่เอา มาเท่าไรก็มา"
น่าจะลงตัวแล้ว เราไปบอกแฟน ...จะได้ไปขอซะที
"พี่ ทำใจก่อนน่ะ ว่า พ่อเค้าไม่คืนเงินสินสอดให้ แต่ทองเค้าไม่เอา แต่ต้องมีไป
ตามประเพณีให้เจ้าสาว "....
" อ้าว โธ่เอ๊ย! นึกว่าจะใจดี งั้นคงไม่กล้าไปเยอะ เดี๋ยวโดนยึดหมด อ่ะๆๆ "
พี่มันชอบพูดเล่น พูดแซว ทีเล่นทีจริง...ถ้าใครได้ยินก็กระเทือน ไปหมดแหละ
พี่ว่า คงมีงบให้ได้แค่ แสนเดียว กับทอง 10 บาท ตามนี้ก็ได้
ตกลงกันได้ ถึงวันไปขอ ..คุยกันจะจัดงาน วันนั้นวันนี้ เอาแบบนั้นแบบนี้
พิธีการไทย พิธีการจีน...อิเจ้าบ่าว มันแทบจะพูดอยู่คนเดียว พ่อกะแม่เราก็ อือๆ ตาม
จนผู้ใหญ่ที่เป็นพยานฝั่งเรา นึกว่า แฟนเราเป็นพ่อสื่อ มีฮา
" เฮ่ย หนูเจ้าบ่าว คนโน้นใช่ปะ " ป้าแกชี้ไปทางพี่เขยแฟน นั่งเงียบ แต่งตัวเรียบร้อย
" โอ่ย ป้า คนนี้ๆ " ชี้ไปทางแฟนเรา.กำลังพูดฉอดๆ ....ป้าแกเขินใหญ่
" เอ้า ป้าก็นึกว่าเป็นคนนี้ อ่ะๆๆ "
ไม่ได้พูดถึงเรื่อง จำนวนสินสอด แต่รู้กันอยู่แล้วว่าจะมายังไงก่อนหน้านีบอกแม่ไปแล้ว