ความคิดเห็นที่ 1 แต่เราชอบใช้ชีวิตใน กรุงเทพฯ นะ อาจจะเป็นเพราะ เราไม่มีบ้านที่ ตจว อีกอย่าง ที่ทำงานปัจจุบัน เป็นแหล่งรายได้เดียว สำหรับเรา ... สรุป ณ ตอนนี้ เราชอบทำงานใน กรุงเทพฯ คะ (ไม่รู้จะพลีชีพ รึเปล่า) ... แต่ อนาคตข้างหน้า มันก็ไม่แน่เหมือนกัน ถ้าเรา มีอิสระทางการเงิน ... จากคุณ : ปาดศรี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 11:23:37

ความคิดเห็นที่ 2 ตัวคุณอาจจะคิดว่า คุณประสบความสำเร็จในการเป็นลูกจ้าง จึงคิดว่าวิถีชีวิตการเป็นพนักงานองค์กรเอกชนแบบคุณมัน " ดีกว่า " ไงคะ ถ้าบ้านมีที่ดินสัก 40 ไร่ขึ้นไป แล้วสามารถทำงานเกษตรได้ และที่บ้านเกิดมีความร่มเย็นเป็นสุข การกลับบ้าน มันก็ดีนี่ ??? คุณจะเอาอะไรมาวัดคำว่า " คุณภาพชีวิตที่ดี " หรือคะ... กลับบ้านเกิด ก็ได้ดูแลพ่อแม่ด้วย และเป็นอิสระ ไม่ต้องรับใช้คนแค่ตระกูลใดตระกูลหนึ่ง ( สร้างความร่ำรวยให้เจ้าขององค์กร ) ปล. คนทำงานราชการ ที่คิดอะไรในภาพกว้างมากกว่าแค่เรื่องเงินๆทองๆ สวัสดิการ มันก็มีนะ เหอๆๆๆ จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 11:27:36

ความคิดเห็นที่ 3 เพราะความสุขในชีวิตของคนต่างกันไงคะ ความสุขของใคร ก็ของคนนั้น จขกท. มีความสุขในแบบที่คุณว่ามาข้างต้น ก็ยินดีด้วย แต่ไม่ควรตัดสินความคิดคนอื่นว่า "อุปสรรคนิดหน่อยก็ท้อ แล้วสร้างฝันบอกชีวิตพอเพียง ผมว่าตรรกะมันเพี้ยนนะ" ไม่น่ารักค่ะ จากคุณ : ณ สายน้ำอิง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 11:38:40

ความคิดเห็นที่ 4 คนเราไม่เหมือนกันจริงๆค่ะ ติดไม่เหมือนกัน ทำไม่เหมือนกัน ผลมันก็ต่างกันไป สรุปก็ชีวิตใครชีวิตมัน อ่ะค่ะ จากคุณ : leenalilly เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:20:16

ความคิดเห็นที่ 5 คนเราไม่เหมือนกันจริงๆค่ะ ติดไม่เหมือนกัน ทำไม่เหมือนกัน ผลมันก็ต่างกันไป สรุปก็ชีวิตใครชีวิตมัน อ่ะค่ะ จากคุณ : leenalilly เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:20:32

ความคิดเห็นที่ 6 คนเราไม่เหมือนกันจริงๆค่ะ คิดไม่เหมือนกัน ทำไม่เหมือนกัน ผลมันก็ต่างกันไป สรุปก็ชีวิตใครชีวิตมัน อ่ะค่ะ จากคุณ : leenalilly เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:20:51

ความคิดเห็นที่ 7 คนเราไม่เหมือนกันจริงๆค่ะ คิดไม่เหมือนกัน ทำไม่เหมือนกัน ผลมันก็ต่างกันไป สรุปก็ชีวิตใครชีวิตมัน อ่ะค่ะ จากคุณ : leenalilly (leenalilly) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:21:06

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ.... ทุกคนย่อมมีเหตุผลต่างๆ กันไปตามแต่ละสภาวะ, พื้นฐานทางสังคม, และรสนิยม จนตกผลึกเป็นความคิด และเป้าหมายที่จะใช้ชีวิตอย่างนู้นอย่างนี้   จึงไม่ควรนำมาตรฐานของตนเอง  ไปเป็นบรรทัดฐานของคนอื่น แต่ควรเคารพการตัดสินในการเลือกทางเดินชีวิตของคนคนนั้นนะครับ ผมคิดว่าในห้องนี้ก็แค่เป็นที่รวบรวมความเห็น, ข้อคิด หรือข้อเสนอแนะต่างๆนาๆ ให้กับผู้ที่ต้องการความเชื่อมั่นในการจะตัดสินใจอะไรๆ ซักอย่างก็ได้ครับ เพราะสุดท้ายคนที่เลือก ก็คือตัวเอง  ปัญหาที่จะมาพร้อมการเลือกก็ต้องเจอเอง  ซึ่งก็ต้องว่ากันไปตามแต่ละสถานการณ์ล่ะครับ นี่ยังไม่รวมประเภทที่ตัดสินใจเพราะอารมณ์...อยู่เหนือเหตุผล  ก็พวกอาร์ตตัว... ทั้งหลายนะครับ555 จากคุณ : G_007 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:21:54

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ.... ทุกคนย่อมมีเหตุผลต่างๆ กันไปตามแต่ละสภาวะ, พื้นฐานทางสังคม, และรสนิยม จนตกผลึกเป็นความคิด และเป้าหมายที่จะใช้ชีวิตอย่างนู้นอย่างนี้   จึงไม่ควรนำมาตรฐานของตนเอง  ไปเป็นบรรทัดฐานของคนอื่น แต่ควรเคารพการตัดสินในการเลือกทางเดินชีวิตของคนคนนั้นนะครับ ผมคิดว่าในห้องนี้ก็แค่เป็นที่รวบรวมความเห็น, ข้อคิด หรือข้อเสนอแนะต่างๆนาๆ ให้กับผู้ที่ต้องการความเชื่อมั่นในการจะตัดสินใจอะไรๆ ซักอย่างก็ได้ครับ เพราะสุดท้ายคนที่เลือก ก็คือตัวเอง  ปัญหาที่จะมาพร้อมการเลือกก็ต้องเจอเอง  ซึ่งก็ต้องว่ากันไปตามแต่ละสถานการณ์ล่ะครับ นี่ยังไม่รวมประเภทที่ตัดสินใจเพราะอารมณ์...อยู่เหนือเหตุผล  ก็พวกอาร์ตตัว... ทั้งหลายนะครับ555 จากคุณ : G_007 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:22:54

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ.... ทุกคนย่อมมีเหตุผลต่างๆ กันไปตามแต่ละสภาวะ, พื้นฐานทางสังคม, และรสนิยม จนตกผลึกเป็นความคิด และเป้าหมายที่จะใช้ชีวิตอย่างนู้นอย่างนี้   จึงไม่ควรนำมาตรฐานของตนเอง  ไปเป็นบรรทัดฐานของคนอื่น แต่ควรเคารพการตัดสินในการเลือกทางเดินชีวิตของคนคนนั้นนะครับ ผมคิดว่าในห้องนี้ก็แค่เป็นที่รวบรวมความเห็น, ข้อคิด หรือข้อเสนอแนะต่างๆนาๆ ให้กับผู้ที่ต้องการความเชื่อมั่นในการจะตัดสินใจอะไรๆ ซักอย่างก็ได้ครับ เพราะสุดท้ายคนที่เลือก ก็คือตัวเอง  ปัญหาที่จะมาพร้อมการเลือกก็ต้องเจอเอง  ซึ่งก็ต้องว่ากันไปตามแต่ละสถานการณ์ล่ะครับ นี่ยังไม่รวมประเภทที่ตัดสินใจเพราะอารมณ์...อยู่เหนือเหตุผล  ก็พวกอาร์ตตัว... ทั้งหลายนะครับ555 จากคุณ : G_007 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:23:26

ความคิดเห็นที่ 11 จะมาโพสเพื่อ ??? จากคุณ : Mr.Whaay เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:53:53

ความคิดเห็นที่ 12 ความสุขแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ ทำงานเอกชน อาจมี ได้ไปเทรนต่างประเทศ มีบ้านหลังใหญ่ใน กทม. มีรถขับคันโต วันหยุดดูทีวีจอยักษ์ กินอาหารร้านหรู หยุดยาวไปเที่ยวหัวหิน เขาใหญ่ ตื่นเช้า แต่งตัวออกไปทำงาน อยู่บนถนนวันละ 3 ชั่วโมง กลับบ้านแวะซื้ออาหารสำเร็จ ถึงบ้านค่ำๆ ถ้าทำแล้วมีความสุข คุณยังเหมาะสมอยู่กรุงเทพ จากคุณ : Sci431 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 12:59:35

ความคิดเห็นที่ 13 ความสุขของแต่คนไม่เหมือนกัน เลือกความสุขทางใจ มากกว่าที่เลือกตัวเงิน บ้านนอกไม่มี เงินก็อยู่ได้ ไม่ต้องมานั่งกลุ้ม เช้า กลุ้มเย้น เวลาไม่มีเงินเหมือนในกรุงเทพ เพราะไม่รู้จะเห็นหน้าไปพึ่งใคร ต่างจังหวัด มีพ่อแม่ ญาติพี่น้อง มี นา มี ไร่ ปลุกผัก ทำนา เลี้ยงน้ำ เยอะแยะ มันคือ ความสุขทางใจ จากคุณ : บักเผิ้งณลำน้าพอง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 13:10:51

ความคิดเห็นที่ 14 ผมอยู่บ้านนอกไม่ค่อยป่วย  มาอยู่กทม แล้วป่วยบ่อยแฮะ สงสัยร่างกายผมอ่อนแอกว่าคน กทม จากคุณ : rabellu เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 13:38:28

ความคิดเห็นที่ 15 อืม เห็นด้วยกับ จขกท. นะ (สำหรับผมเอง) แต่คนอื่นก็คงมีเหตุผลต่างๆกันไป ปล. ทำการเกษตรไม่ง่าย หนัก เหนื่อย ยิ่งถ้าต้องพึงเคมีละ เหนื่อยหนัก ปล. คุณ C Legal นี้ ใช่คนที่โพสท์กระทู้ เงินเดือน 30000 ง่ายมากๆ เมื่อก่อนโน๊นนรึป่าวนะครับ อาจจะจำผิด แต่คุ้นๆแฮะ แต่ชอบกระทู้นั้นจริง จากคุณ : Culture เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 13:44:40

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้า จขกท เป็นเพื่อนผม ผมจะบอกว่า มรึงมายุ่งอะไรกับชีวิตกรู กรูจะรับราชการ จะอยากกลับไปทำงานต่างจังหวัด ทำไร่ทำสวน มำการเกษตรมันก็เรื่องของกรู กรูไปขอข้าวมรึงกิน ขอเงินมรึงใช้ เหรอ จากคุณ : เมื่อคืนยังมีอมยิ้มอยู่เลย เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 14:58:52

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าความคิดแบบ C Legal ดีนะ แต่ผมก็พูดอะไรมากไปได้เพราะผมก็พนักงานรัฐวิสาหกิจ แต่พอจะพูดไ้ด้บ้างคือ ความคิดในการที่จะเพิ่มมูลค่า เด็กรุ่นใหม่ๆหายไปหมด คิดแต่จะขอเงินเดือนสูงๆ แต่พอมีงานมาก็มีปัญหาตลอด การเพิ่มประสิทธิภาพให้ตัวเอง การทำยังไงให้ตัวเองมีมูลค่าความเป็นที่ต้องการมันหายไป แต่เนื่องจากว่าผมอยู่ในมุมที่ต่างออกไป การเพิ่มมูลค่าให้ตัวเอง ส่วนใหญ่ ที่ผมเป็นเมื่อก่อน ผมไม่ได้เข้าเวบแบบนี้ เนื่องจากผมอยู่สาย it จะเข้า web ต่างประเทศหาความรู้เพิ่มเติมเรื่อย ดังนั้นในหัวข้อในพันทิพย์ ในความคิดเห็นผม ส่วนใหญ่จะเป็นประมาณ 1. ช่องก่อนได้งาน  ดูได้จากกระทู้โปรดของผม ที่โพสเรื่องค่าแรงในการทำงาน ทำให้เห็นวัยของคนที่เล่นในนี้ ซึ่งในวัยนี้เอง จะเห็นแต่มุมมองที่สดใส ทำไมบริษัท ไม่จ้างเราเงินเดือน สองสามหมื่น ทำไม เงินเดือน 10000 กว่าๆ น้อยเกินไป เรามาได้มาเยอะมาก 2 เวลาว่างจากงาน ส่วนใหญ่เข้ามาอ่านเพื่อคลายเครียดอยู่แล้ว จะตั้งกระทู้ เรื่องเกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง ก็ใช่ที่ เวลาทำงานก็จำกัด และ เนื่องจาก คนเป็นจำพวก ข้อ 1 มากกว่า ถามเรื่องหนักหัว ไปที่อื่นน่าจะดีกว่า ถึงถามไปไม่มีความเห็นกลับมาเท่าไร แต่ถึงกระนั้นผมก็ชอบเข้ามาที่นี่ สนุกดี เพราะงานผมน้อยด้วย ถึงได้เข้ามาอ่านเรื่อยๆ ถ้าผิดขออภัยนะครับ อันนี้เป้นการแสดงมุมมองน่ะครับ จากคุณ : KidZero เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 15:15:52

ความคิดเห็นที่ 18 เราว่าจุดประสงค์ของ จขกท คือ อยากให้เราเนี่ย ทุ่มเทกับงาน ใช้ศักยภาพของตัวเองให้เต็มที่ พร้อมๆ กับการพัฒนาตัวเราไปเรื่อยๆ จนเก่ง แต่ก็นะ บางที่เค้าก็ไม่ได้มอบหมายงานที่ได้ฝึกและพัฒนาศักยภาพเราเท่าไหร่ แถมถ้าเราไปทำเพิ่มเติม เพื่อตัวเราเอง เค้าดันบอกว่า ถ้างานมันไม่โอเค โดนผู้ใหญ่ว่ามา เค้าไม่รับผิดชอบ เราเองก็ได้แต่เงียบ คิด แต่ไม่ได้ทำ - -* จากคุณ : Kimmery เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 15:20:12

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องแบบนี้เถียงกันไม่จบหรอกครับ งานอิสระ กับ งานประจำ จากคุณ : beeboyguitarpop เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 15:43:01

ความคิดเห็นที่ 20 เคยปีนเขามั้ยครับ?? ขึ้นไปถึงจุดสูงสุด สุดท้ืายมันก็ต้องเดินลงมา แล้วเมื่อถึงเวลานั้น เหลือใครที่เดินไปกับคุณบ้างมั้ย?? เวลามีเงินน่ะ ทุกคนก็รักเราครับ แต่เวลาไม่มีเงิน จะเหลือซักกี่คนที่ยังรักคุณอยู่?? จากคุณ : ganblade เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 15:55:08

ความคิดเห็นที่ 21 คนเราสักยภาพ ไม่เหมือนกัน คิดต่างกัน จขกท.คิดแบบนั้นก็ไม่ผิด แต่ไม่ถูกสำหรับเรา เพราะไม่เคยคิดอยากจะผ่อนบ้านเดือนละ150,000 จุดมุ่งหมายของชีวิตไม่ใช่ บ้านและรถ เราชอบทำงานเพียงเพื่อให้มีเงินใช้จ่ายเอาพอสมควร แต่ถ้าให้ทำงานมากๆ ไม่พักไม่ผ่อน ได้เงินเดือนเป็นแสนๆ เราทำไมได้ เส้นเลือดในสมองคงแตกตายแน่ อย่างตอนนี้ถ้ามีคนมาให้เราเป็นกกจ.เงินเดือน 3-4แสน เรายังไม่เอาเลย เพราะไม่ชอบยศตำแหน่งสูง ไม่นิยมวัตถุ ไม่ชอบที่จะต้องทำตัวหน้าอย่างหลังอย่าง เพื่อจะได้อยู่รอดในสังคม รู้สึกเบื่อที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน ปล.เราเป็นคนกทม.แต่กำเนิดด้วยนะ แล้วก็เห็น เพื่อนๆ ซื้อ Iphone Ipad กัน แต่เราก็ไม่คิดอย่างจะมีบ้าง แต่ก็ไม่ว่าเค้านะ เพราะคนชอบไม่เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 16:23:53 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 16:21:26 จากคุณ : สวนฝั่งธน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 16:20:36

ความคิดเห็นที่ 22 อยากให้ข้าราชการบางส่วนคิดได้เเบบ จขกท ครับ จากคุณ : ปลายธันวา เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 16:42:34

ความคิดเห็นที่ 23 แต่จะมีสักกี่คนที่ประสบความสำเร็จเหมือน จขกท ล่ะครับ ต่อให้ทุกคนเก่งเท่ากันหมดความสามารถเท่ากันหมดผมคิดว่าทางบริษัทเค้าคงไม่จ้างให้เป็นผู้บริหารกันทุกคนหรอกครับ จากคุณ : ขนมจีนแม่แต๋วอร่อยมาก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:10:18

ความคิดเห็นที่ 24 ดวงทุกคนมีเท่าจขกท.ก็คงจะดี ส่วนตัวอยากกลับไปอยู่บ้านนอกค่ะ ใช้ชีวิตแบบพอเพียงที่ไม่ต้องใช้เงินดำเนินชีวิตมากมาย จากคุณ : สวยERROR เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:27:41

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้าได้กลับต่างจังหวัดสิ่งที่มีค่าเหนืออื่นใด คือได้อยู่กับคุณพ่อ คุณแม่ทุกวัน กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน แค่นี้ก็ประเมินเป็นเงินไม่ได้แล้วค่ะ แต่ถ้าคิดระยะสั้น จะเอาชีวิตสบาย หรูหรา ถ้าคุณคิดว่ามันคือความสุขที่แท้จริง เจ้าของกระทู้ก็คิดไม่ผิดหรอกค่ะ จากคุณ : ray_nok เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:30:04

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนนี้อายุ 31 ปี อยู่ปริมณฑล และเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ เพิ่งมาเรียน ป.ตรีก็ที่ กทม.  เรื่องนี้นานาจิตตังค่ะ  ขึ้นอยู่กับความสุขในการใช้ชีวิตของแต่ละคนเลยค่ะ  กทม.ก็มีทั้งส่วนดีและไม่ดี  ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนค่ะ  ปัญหาที่เจอบ่อยคือ ความกดดัน รถติด ฝนตก ขโมย คนไม่ค่อยมีน้ำใจ อาหารแพง อะไร ๆ ก็แพงค่ะ วุ่นวาย และเน้นวัตถุนิยมเกินไป   ตจว.เงียบ สงบ อากาศดี ความเจริญทางวัตถุน้อย  แต่ผู้คนมีน้ำใจมากกว่า กทม อาหารไม่แพง ปลูกผัก ทำสวนครัว ประหยัดหลายอย่าง อากาศก็ดี    ต้องมานั่งคิดเอาค่ะ และก็ลองลงมือทำอย่างที่ จขกท.บอกก็ดีนะคะ  จะได้รู้ว่าเราชอบชีวิต ตจว.จริงหรือเปล่า  หรือแค่เบื่อ เครียดชั่วคราวจนอยากหนี  สภาพชีวิตที่เป็นอยู่ปัจจุบัน    ตัวดิฉันเองก็ขอให้ครบปัจจัยสี่ เป็นอย่างน้อย สุขภาพจิตก็ชอบเงียบ ๆ ธรรมชาติ ๆ ว่าใกล้ ๆ 40 ก็อาจจะมีที่ทาง บ้านที่ต่างจังหวัดเล็ก ๆ ไว้พักผ่อนยามชรา  ระหว่างนี้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ หาเงินที่ กทม ไปก่อน เพราะต่อไป ภาระเรื่องลูกก็ต้องมีอีก  ความคิดคนเราเปลี่ยนไปเรื่อยค่ะ  ตามสถานการณ์ ตามปัจจัยต่าง ๆ ที่เข้ามากระทบความรู้สึก นึกคิดเรา ค่อย ๆ หาตัวเองไปค่ะ  หาสมดุลในชีวิตให้เจอนะคะ  สักวันตัวดิฉันเองก็คงเจอ ชีวิตที่ใช่  แบบเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:47:03

ความคิดเห็นที่ 27 ผมว่าคุณ จขกท. เข้าใจคำว่า "พอเพียง" ผิดไปเยอะเลยนะครับ.. บอกไปตอนนี้คงไร้ประโยชน์.. เวลาเท่านั้นจะทำให้คุณเข้าใจ จากคุณ : เนนก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:48:08 A:125.24.82.180 X: TicketID:324733

ความคิดเห็นที่ 28 เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่างนะคุณ แต่เราไม่ว่าเจ้าของกระทูหรอก ความสุขคนเราไม่เหมือนกัน จากคุณ : BLACK CHA-CHOO เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 17:49:33

ความคิดเห็นที่ 29 อิฉันว่าจุดประสงค์ จขกท ไม่ได้หมายความว่า การหาเงินให้ได้เยอะ ๆ ในกรุงเทพมันดีกว่าการไปอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อแม่หรอกมังคะ เห็นหลายคนตีความไปแบบนั้น.. เค้าไม่ได้เน้นเรื่องเงิน แต่เค้าเน้นเรื่องความสามารถ แต่เค้ามองว่าคนที่ตั้งใจกลับไปอยู่ชนบทโดย "พ่ายแพ้" กับการใช้ชีวิตในกรุงเทพ แล้วหันกลับไปโดยหวังว่าจะให้ชีวิตชนบทเยียวยาตนเองนั้น มันไม่ใช่สิ่งที่"คนมีศักยภาพ"ควรจะทำ การกลับชนบท โดยกลับไป เพราะว่าหาเงินในกรุงเทพไม่พอใช้ อิฉันมองว่ามันคือความพ่ายแพ้ คุณต้องมองว่าคุณพัฒนาตัวเองให้แข่งขันกับคนอื่นได้หรือยัง  ต้องพัฒนาศักยภาพตัวเองจนบริษัทไหน ๆ ก็ต้องแย่งตัวสิ คิดจะพัฒนาตนเองจนเป็นผู้เชี่ยวชาญในสายงานตนเองบ้างไหม  หรือมองแต่ว่า บริษัทไม่เคยเปิดโอกาสให้ ก็แล้วทำไมจึงไม่สร้างโอกาสขึ้นมาเอง... แต่คนที่กลับชนบท โดยมีความคิดที่ว่าจะเอาความรู้ที่มี ศักยภาพที่มีไปใช้ประโยชน์พัฒนาชนบทนี่สิ น่านับถือ.. ตัวอิฉันเองก็ตั้งใจว่าพออายุระดับหนึ่ง มีเงินเก็บระดับหนึ่ง ก็อาจจะไปอยู่ชนบทที่สะดวก ๆ เหมือนกันค่ะ  อยากไปเกษียณอยู่ชายทะเล.. จากคุณ : คนดีผีคุ้ม เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 18:22:13

ความคิดเห็นที่ 30 ก็ไม่เชิงว่าจะมาบอกว่า อยู่ที่ไหนดีที่สุด โตมาไม่เหมือนกันก็ย่อมเข้าใจถึงข้อดีของที่ตนเคยอยู่น่ะค่ะ ทุกวันนี้เราทำงานในเมืองก็เพ่อเก็บเงินไปใช้ชีวิตเงียบๆในบั้นปลายที่บ้านสวนต่างจังหวัดของเรา เพราะเราอยากอยู่ในที่ๆมีต้นไม้ ภูเขา กินผักป่า และหมาแมวรอบตัว พอมาเล่าเรื่องนี้ให้คนที่โตมาในเมืองหลวงเขาก็ไม่เข้าใจ 55 เหมือนที่เราไม่เข้าใจว่าเขาบอกว่าชีวิตในเมืองดีที่สุดเช่นกัน แต่ก็ทำงานต่อไป เพราะยังไม่ถึงเป้า ^^ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 18:43:33 จากคุณ : Janur เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 18:41:57

ความคิดเห็นที่ 31 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 19:27:28 จากคุณ : แกะแดง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 19:06:27

ความคิดเห็นที่ 32 คนที่ไม่ได้คิดแบบกระทู้นั้นและไม่ตอบมีเยอะแยะครับ ผมคนนึงล่ะ ที่ไม่ตอบเพราะบริบทของชีวิตแตกต่างกัน มองโลกก็ต่างกัน พูดให้เข้าใจยาก จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 19:10:07

ความคิดเห็นที่ 33 เท่าที่ผมเจอนะ พวกที่บ่นๆอยากกลับไปอยู่บ้านนอก ผมเห็นกลับไปก็ไม่ค่อยรอดสักราย สุดท้ายก็กลับมาทำงานในเมืองอยู่ดี 55555 หรืออีกที่ก็พวกพ่ายแพ้กับการแข่งขันในเมืองที่มันสูงมาก ก็เลยหนีไปอยู่บ้านนอกเเพราะการแข่งขันน้อยกว่า ตกปลา จับปู เก็บผักริมรั้วกิน (แต่ปัจจุบันบ้านนอกขนาดนี้ก็ไม่ค่อยจะมีแล้วนะ) จากคุณ : รูปหล่อ_พ่อคนดี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 20:07:42

ความคิดเห็นที่ 34 ผมก็อยากกลับไปอยู่บ้านนอกนะ ผมทำงานในออฟฟิศญี่ปุ่นมา 3ปี(ตำแหน่งสถาปนิก) อุปสรรคหนักๆใหญ่ก็ไม่ค่อยมี ชีวิตราบรื่นดี ตังค์พอใช้ มีเงินเก็บพอควรไม่เป็นหนี้ อยู่ไปเรื่อยๆคงเงินเดือนถึงแสน(ดูจากรุ่นพี่ในออฟฟิศ ไม่ถึงก็เฉียดกันทุกคน อายุประมาณ 37-40)หรือถ้าย้ายออฟฟิศตอนนี้เงินเดือนก็คงเพิ่มอีก แต่.... ยังไงๆก็อยากกลับบ้านนอกอยู่ดี ตอนนี้สอบ ielts ผ่านแล้ว จะพยายามยื่นapplication ไปยูดีๆที่อังกฤษก่อนสิ้นปีนี้เพื่อไปเรียนปีหน้า โดยความใฝ่ฝันก็คือ จะไปสมัครเป็นอาจารย์อยู่ มช. หรือถ้าม.แม่ฟ้าหลวงเปิดคณะถาปัดเมื่อไร ผมจะเป็นคนแรกๆที่ไปสมัครเลย...(บ้านผมอยู่เชียงราย). มันไม่เกี่ยวว่าเจออุปสรรคแล้วท้ออยากกลับบ้านนอกหรอก บางคนอาจใช่ แต่ไม่ใช่ทุกคน เพียงแต่วิถีชีวิตแบบบ้านนอกมันถูก"จริต"กับคนบางคนมากกว่าแค่นั้นเอง(1ในนั้นคือผม) อากาศดี ชีวิตไม่รีบเร่ง คุยกันก็ง่าย รู้สึกว่าที่ไหนๆก็เหมือนบ้าน ผู้คนเป็นมิตร(ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน มันมีจริงๆ) สรุป ถ้าให้ผมรวย เจริญก้าวหน้าแล้วแก่ตายในเมืองนี้ ผมยอมอยู่แบบจนๆไปแก่ตายอย่างสบายใจที่บ้านผมดีกว่า จากคุณ : la..la..means เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 20:15:48

ความคิดเห็นที่ 35 ความชอบและความพึงพอใจของแต่ละคนมันต่างกัน บางคนชอบอยู่เมืองกรุง เพราะพึงพอใจในความสะดวกสบาย ทันสมัย บางคนชอบอยู่บ้านนอก เพราะพึงพอใจในความสงบ เรียบง่าย เราก็เป็นคนนึงที่ขอโบกมือลาให้เมืองกรุง ตั้งแต่ฝึกงานตอนอยู่ปี 4 รู้สึกว่ายิ่งอยู่ จิตใจยิ่งห่อเหี่ยว ทั้งคน ทั้งรถ วุ่นวายไปหมด เคยไปกินหมูกระทะกับเพื่อน กว่าจะกลับถึงที่พักนั่งรถ 3 ต่อ ผิดกับกินแถวบ้านนอก กินเสร็จแล้วบิดมอไซต์กลับบ้าน 5-10 นาที นอนตีพุงสบายใจ และที่เห็นชัดอีกอย่าง คือ "คน" เข้ากรุงเทพครั้งแรก เราโดนหลอกทั้งรถตู้โกง แท็กซี่หลอก (สงสัยจะหน้าตาบ้านนอก) ไปเดินเซ็นทรัลลาดพร้าว คนเป็นพัน ๆ กลับรู้สึกอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เหมือนอยู่คนเดียวบนโลก ต่างคนก็ต่างมุมมอง แต่มุมมองของเราคือ คนเราถ้ารักจะพัฒนาตัวเอง ต่อให้อยู่ท้องนา ป่าเขา ไฟฟ้า น้ำประปา เข้าไม่ถึง ก็พัฒนาตัวเองได้ ดังเช่นปราญช์ชาวบ้านที่เห็นออกรายการทีวีอยู่ทุกวัน เขาก็คนบ้านนอกทั้งนั้น ถ้าใครต่อใครเอาแต่คิดว่าพัฒนาได้แต่ในเมืองกรุง ป่านนี้ กทม. คงไม่มีที่ยืนแล้วกระมัง ด้วยความเคารพ จากคุณ : พูดแล้วเศร้าเล่าแล้วขำ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 20:16:26

ความคิดเห็นที่ 36 ผมกลับชอบความคิดแบบเจ้าของกระทู้แฮะ ฟังดูทำให้ฮึดให้สู้ดีออก ความเห็นส่วนตัวคิดว่าอยากกลับบ้านน่ะไม่มีใครว่าหรอก แต่ไม่น่าจะกลับไปเพราะไม่มีที่ไป ก่อนที่จะคิดแบบนั้นจริงๆ ผมว่าควรจะคิดที่จะพยายามแล้วหาวิธีทางที่จะประสบความสำเร็จก่อนน่าจะดีกว่า ถ้ากลับไปเพราะประสบความสำเร็จแล้วหรืออยากกลับไปพัฒนาบ้านเกิดแบบนั้นเป็นอีกเรื่องนะครับ น่าชื่นชมมากเลยล่ะ .....แต่ดูจากส่วนใหญ่ไม่ชอบหรือว่าความคิดผมนี่เป็นคนส่วนน้อยของสังคมหรือเนี่ย?? O_o!!! จากคุณ : [-KUNG-] เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 21:08:27

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้ามาแนะนำ ก็น่าจะดีกว่านะครับ ไม่น่าจะมาแบ่งแยก ถูกผิดกันเลยครับ เลยกลายๆ จะมองเป็นด้านลบเลยครับ (มองในด้านการแนะนำ ก็ขอบคุณสำหรับชี้ให้เห็นอีกด้านหนึ่งครับ) ^_^ จากคุณ : Russell2 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 21:37:44

ความคิดเห็นที่ 38 "ถอย" ไม่ได้แปลว่าพ่ายแพ้ "เลือกสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข" ไม่ได้แปลว่าไม่มีศักยภาพ ความพอใจของคนเราต่างกันนี่คะ หาจุดที่เหมาะสมกับ "ศักยภาพ" ของตัวเอง และทำแล้วมีความสุขดีกว่ามั๊ยคะ ไม่ได้วัดกันที่ฐานเงินเดือน ไม่ได้วัด กันที่รายได้ แต่อยากให้วัดกันที่ดัชนีความสุขค่ะ สุขมากก็ได้คะแนนมาก สุขน้อยก็ได้คะแนนน้อยลดหลั่นกันไป ไม่ได้นับว่า แพ้หรือชนะกันนะคะ สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหารค่ะ ชีวิตยังไม่ สิ้นลมหายใจ เราก็มีขึ้นมีลงกันได้ค่ะ ก็หวังว่าวันหนึ่ง เมื่อคนที่รักการทำงาน รักความก้าวหน้า รักเก้าอี้ตำแหน่งใหญ่โต รักเงินเดือนสูง ๆ คงไม่คิดจะพักระยะยาวที่บ้านตากอากาศสงบ ๆ ที่ไหนซักแห่งนะคะ ไม่งั้นคงเสียดายศักยภาพของคุณ ๆ แย่เลยค่ะ ปล. เห็นด้วยกับข้อนี้ของเจ้าของกระทู้ข้อเดียวค่ะ 4. อยู่กรุงเทพสบายเกิน เอานวัตกรรม ความรู้เรากลับ ตจว ดีกว่า จะสร้างมันขึ้นมาไม่เอาแบบพ่อ แม่ที่รอฟ้าฝน แต่ไม่ใช่อยู่สบายเกินนะคะ แต่อยากเอาความรู้ของเรากลับไปทำงานที่รักที่ บ้าน แบบมีระบบระเบียบแบบแผนค่ะ ไม่ใช่สักแต่ว่าทำ ๆ แล้วก็รอโอกาส เพราะฉะนั้น ก็ที่มาบ่น ๆ กัน ก็เพราะเค้าหาลู่ทางค่ะ หาทางหนีทีไล่ เพื่อจะ ได้แน่ใจว่า ไปแล้วไม่ต้องซมซานกลับมากันต่างหากล่ะคะ จากคุณ : fantastic GiRL เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 21:56:10

ความคิดเห็นที่ 39 คุณมองอะไรด้านเดียว เล่นเหมารวมหมดว่าคนที่อยากย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเป็นพวกขี้แพ้ สิ่งที่แต่ละคนมองหามันไม่เหมือนกันไปซะหมดหรอกนะคะ ยกตัวอย่าง สำหรับดิฉันเอง กทม ขาดอะไรหลายๆอย่างที่อะไรก็แทนไม่ได้ เช่น ความสงบที่หาได้ทั่วไป วิวธรรมชาติสวยๆ อากาศดีๆ การได้อยู่ใกล้แม่และครอบครัว เป็นต้น ตอนอยู่ใหม่ๆ ก็เห่อวัตถุและแสงสีอยู่หรอก แต่พอลองจนอิ่ม มันก็เริ่มระลึกได้ว่า ดิฉันไม่มีทางที่จะตั้งรกรากในที่แบบนี้แน่ หาวิวพระอาทิตย์ตกลงแผ่นน้ำกว้างๆ หรือทุ่งหญ้า ป่าละเมาะไว้วิ่งเ่ล่นกับหมา ยังไม่ได้เลย อีกอย่าง ทำงานเอกชนแล้วรู้สึกว่า คุณค่ามันงั้นๆ ได้เงิน จบ ไปสอนหนังสือเด็กดีกว่า ได้สร้างความแตกต่างให้เกิดขึ้นเยอะแยะมากมาย ดิฉันจบวิทย์บริสุทธิ์ แต่งานที่ทำมา ได้เพราะภาษาล้วนๆ ซึ่งเกิดจากการฝึกฝนด้วยตัวเองทั้งหมด ไม่เคยเรียนพิเศษหรือไปอยู่เมืองนอกอะไรทั้งสิ้น ดิฉันได้งานทุกที่ที่ไปสัมภาษณ์ เชื่อไหม ตอนแจ้งลาออกจากงานปัจจุบัน หัวหน้ายังบอกว่า ดิฉันจะมีอนาคตในบริษัทนี้ไปอีกไกล เพราะทักษะภาษา ลูกค้าของบริษัทยังชวนไปทำงานด้วย เพราะเหตุเดียวกัน และที่กลับบ้านนอก ก็ได้จากการสอบชิงทุน ซึ่ีงมีเป้าหมายชัดเจนว่าจะไปทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติได้ยังไงต่อไป และไม่ใช่ทุกคนที่จะได้ ไม่ได้อยู่ๆ เบื่อ ท้อแท้แล้วกลับ ไม่ได้จนตรอกอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ดิฉันเลือกเอง จากคุณ : ลัลลา เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 21:57:44

ความคิดเห็นที่ 40 ก็ถ้าคิดว่าเป็นลูกน้องเค้า ทำงานเอกชน แล้วมีความสุข จนเกษียณ มันก็ดีค่ะ แต่ถ้าเป็นเรา คงอยากซื้อที่ นา ที่เชียงราย บ้านเกิด พอพร้อมก็กลับไป ปลูกพืชกิน เลี้ยงไก่ เอาไข่ มากิน แค่คิดก็มีความสุขแล้วค่ะ นี่แหละเราว่ามีความสุขกว่าการตื่นแต่เช้า มาทำงานแล้วกลับบ้าน ให้มันหมดไปวันๆซะอีก จากคุณ : nong_ao เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 22:18:09

ความคิดเห็นที่ 41 1.ประสบความสำเร็จในชีวิตตามที่มุ่งหวังไว้ มีฐานะอยู่ในระดับที่ต้องการ สามารถจับจ่ายใช้สอยได้ไม่ขาดมือ และไปเกษียณอยู่ ต่างจังหวัด ใช้ชีวิตสุขสงบ 2. มุ่งที่จะไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะรู้ว่าตัวเองมีความรู้ความสามารถที่จะทำให้ชนบทพัฒนาขึ้น สิ่งที่ตัวเองทำอยู่ดีขึ้น รักที่จะทำงานในสิ่งที่มุ่งไป 3. เงินใช้ในปัจจุบันขาดมือ เหนื่อยหน่ายกับงานและสังคมเพราะปรับตัวเข้ากับมันไม่ได้ เงินเดือนไม่ขึ้นสักที ง้ั้นกลับไปชนบทดีกว่า ใช้น้อยๆก็น่าจะพอกินเนอะ. หรืออาจจะมองในแง่ดีว่าเป็นการใช้ชีวิตให้เหมาะสมกับศักยภาพของตนเองอย่างที่มีคนบอก สาเหตุ3 ข้อที่คนไปอยู่ชนบท   ไปอยู่ชนบทเหมือนกัน แต่ต่างกันนะคะ จากคุณ : คนดีผีคุ้ม เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 22:26:23

ความคิดเห็นที่ 42 เราก็อยากกลับบ้านนอกนะ แต่เสียดายที่เราไม่มีที่ทางให้ยืนด้วยตัวเองได้ (สมัยก่อน เป็นเด็กลูกทุ่งลุยสวนลุยนา เพราะพ่อแม่ให้ปู่ย่าเลี้ยง แต่พอท่านทั้งสองเสียไป พ่อก็ขายที่นาส่วนที่เป็นมรดกตัวเองใช้หนี้พนัน...พ่อเราใช้วัยหนุ่มได้ล้มเหลวเลยแหละ....เรื่องมันยาวววววว เอาว่าตอนนี้เราไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแค่ความรู้เลี้ยงชีพ) ที่เราอยากตอบกระทู้นี้เพราะดูเหมือนจขกท.จะมีทัศนคติว่า คนที่อยากกลับบ้านนอก เป็นกลุ่มที่ดูเหมือนจะท้อถอยกับการพัฒนาตัวเองและไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานในเมือง ก็อาจจะจริง แต่คงไม่ทุกคนกระมังคะ ^_^ จขกท.บินสูง และอาจกำลังสนุก ท้าทายอยู่ เลยยังไม่คิดถึงจุดๆหนึ่งที่ตัวเองรู้สึกว่าพอแล้ว ดิฉันอาจไม่ได้บินสูงเหมือนจขกท. แต่ก็ไม่เคยตกหลุมอากาศ การงานก้าวหน้าดี เงินก็ดี ความรู้ ทักษะก็เพิ่มขึ้นทุกวัน ที่ทำงานก็ดีที่ลงทุนกับพนักงาน ให้เรียน ให้สอบกับโปรเฟสเซอร์ต่างประเทศทุกปี ความรู้ด้านการรักษาใหม่ๆเรียกได้ว่าอัพเดทกันระดับเวิร์ลคลาส ไม่ต้องกังวลเรื่องการให้ออก มีแต่เรื่องสัญญาผูกมัดให้อยู่นานๆ แต่ ยิ่งนาน ยิ่งใกล้สิ่งที่เรียกว่าวัตถุนิยมเท่าไหร่ ก็ยิ่งเห็นว่ามันกลวง ไม่มีอะไรเลย อาจเพราะเรามีประสบการณ์เฉียดตายด้วย แถมงานซ่อมแซมมนุษย์ก็ยิ่งย้ำว่า คนเรา ไม่ได้เป็นเจ้าของอะไรเลยซักอย่าง แม้กระทั่งตัวเราเอง ก็เลยย้อนกลับมาถามตัวเองบ่อยๆ ว่าคือชีวิตที่เราต้องการแล้วหรือ .....เผอิญว่า มันไม่ใช่.....เท่านั้นเอง อาจมีคนที่อยากกลับบ้านนอกแบบเราแต่ไม่ได้กลับเพราะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความก้าวหน้าของการงานแบบเราบ้างก็ได้นะ ^_^ จากคุณ : เพราะคุณคนเดียว เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 22:35:00

ความคิดเห็นที่ 43 อยู่ในเมืองกรุง เหมือนหนูในจั่นที่ต้องปั่นตลอดเวลา บางครั้งแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก  แต่พอย้ายมาต่างจังหวัด มีเวลาเพิ่มขึ้นจากการที่รถไม่ติด ตื่นเช้ามาจิบกาแฟ อ่านหนังสือพิมพ์ก่อนไปทำงาน  ความคิดปลอดโปร่ง มีเวลาเหลือเผื่อแผ่ทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ให้ชุมชน วัด โรงเรียน ฯลฯ  ผมคิดว่าจะไม่กลับเมืองกรุงอีกแล้วครับ จากคุณ : doctorpond เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 22:41:07

ความคิดเห็นที่ 44 อยู่ในเมืองกรุง เหมือนหนูในจั่นที่ต้องปั่นตลอดเวลา บางครั้งแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก  แต่พอย้ายมาต่างจังหวัด มีเวลาเพิ่มขึ้นจากการที่รถไม่ติด ตื่นเช้ามาจิบกาแฟ อ่านหนังสือพิมพ์ก่อนไปทำงาน  ความคิดปลอดโปร่ง มีเวลาเหลือเผื่อแผ่ทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ให้ชุมชน วัด โรงเรียน ฯลฯ  ผมคิดว่าจะไม่กลับเมืองกรุงอีกแล้วครับ จากคุณ : doctorpond เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 22:41:33

ความคิดเห็นที่ 45 ต่างคน ต่างจิต ต่างใจ ต่างความสามารถ ถ้าทุกคน คิดเหมือนคุณ มีความต้องการเหมือนคุณ ป่านนี้ จะเป็นยังไงหนอ......... จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 00:12:36

ความคิดเห็นที่ 46 ถึง จขกท.  นิ้วมือของคนเรายังไม่สามารถยาวเท่ากันได้ทุกนิ้ว แล้วเหตุใดกันเล่า เราถึงไปตัดสินคนอื่นๆด้วยความคิดของเราคนเดียว คนเราก็เหมือนนิ้วมือนั่นแล มีความแตกต่างกันไป จะให้เหมือนกันหมดคงเป็นไปไม่ได้     แต่ก็ขอบคุณนะสำหรับความคิดเห็นอีกด้านนึงที่นำเสนอมาให้อ่าน จากคุณ : mamakrapong เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 00:24:10

ความคิดเห็นที่ 47 ตอนทำงานที่ กรุงเทพฯก็ชอบนะคะ แต่รัก ชีวิตที่บ้านเกิด ตจว มากกว่าค่ะ เหตุผลของเราก็คือได้อยู่ใกล้ครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ไม่ต้องดิ้นรนมาก ที่สำคัญ อยู่ ตจว ไม่ค่อยป่วยเลย พอมา ทำงาน กทม. ป่วย ปี ละ 5-6 ครั้ง ทุกวันนี้อยากกลับบ้านเกิด รออายุสัก 40-50 เรากลับแน่ๆ คิดถึงบ้าน อยากกลับไทย อิอิ จากคุณ : MajestyLove เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 01:49:39

ความคิดเห็นที่ 48 มนุษย์เราจริงๆใช้เงินกันไม่เยอะหรอกครับ ที่เหลือเอาไว้อวดคนอื่น ตอนเด็กๆเคยเป็นไหม กับคำว่าความสุขเนี่ย ตั้งแต่ประถม คิดว่าถ้าสอบได้มัธยมแล้วจะมีความสุข พออ่านหนังสือสอบเข้าได้โรงเรียนมัธยม ก็มีความสุขได้แปปเดียว แล้วก็ต้องขวนขวายสอบเข้ามหาลัย โดยคิดว่าถ้าเอนติด ที่ดีๆ ชีวิตจะมีความสุข พอสอบเข้าไปได้ ก็ไม่มีความสุข ต้องทำเกรด เพื่อให้ได้งานดีๆ พอได้งานดีๆ ก็คิดว่าต้องเงินเดือนเพิ่มๆ ๆ  อยากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คำถามคือ เมื่อไรจะีมีความสุขในปัจจุบันบ้าง มัวแต่คิดถึงเรื่องความสุขในอนาคต มองสิ่งที่สวยงามอยู่ไกล แต่ถ้าลองมองดูสิ่งที่สวยงามใกล้ๆตัว มีความสุขกับคำว่าพอ ตื่นมา ตื่นไปทำงานไม่ต้องเช้ามากเพราะรถไม่ติด เลิกงาน 5 โมงกลับบ้าน 6 โมงมากินข้าวกับพ่อแม่ มีเวลาอยู่กับท่าน ค่าข้าว ค่าครองชีพก็ไม่แพง ค่าสังคม ที่ต้องทำตัวไฮโซ อวดคนอื่นก็ไม่ต้อง ตอนเป็นเด็ก เราเคยคิดรึเปล่าว่า เวลาพ่อแม่บอกว่า พ่อแม่ต้องทำงาน ไม่มีเวลาให้เรา แต่มีเงินให้เรา เราดีใจรึเปล่า ทำไมตอนโตถึงรู้สึกว่าเงินมันสำคัญขนาดนั้นล่ะ ทั้งๆที่เวลามันเหลือน้อยลงทุกทีๆ ที่จะได้อยู่ด้วยกัน http://www.youtube.com/watch?v=6OySfDynOeQ ลองฟังดูึีัครับ จากคุณ : สาManUtd เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 02:51:00

ความคิดเห็นที่ 49 บางคน รากอยู่ไหน ก็ต้องกลับไปยังรากที่บ่มเพาะตัวเอง มีบ้านนอกให้กลับ ก็ดีเท่าไหร่แล้ว สุดท้ายคนเราก็กลับบ้านเก่ากัน แต่เห็นด้วย กับ จขกท. ว่าต้องพยายามให้ถึงที่สุด เค้นทุกศักยภาพ ออกมาให้เต็มที่ที่สุดก่อนจะยกธงขาวหรือหันหลังกลับไป แต่การกลับบ้านนอกก็ไม่ผิดอะไร ก็พอใจอยากงมหอย จับปูเหมือนเดิม นี่นา ตามตำราคนแก่โหยหาอดีต 5555 จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 06:38:52

ความคิดเห็นที่ 50 รอให้ถึงรอบของ จขกท.ครับ จากคุณ : Mr.Papirus เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 07:09:29

ความคิดเห็นที่ 51 จขกท เข้าใจคำว่า พอเพียง ผิดจริงๆด้วย น่าสงสารในหลวงนะคะ ปลูกฝังเท่าไหร่คนไทยก็ไม่เข้าใจ อ่านกระทู้นี้แล้วก็ยิ่งเข้าใจว่าทำไมคนอยากกลับไปหาธรรมชาติกันมากขึ้น ส่วนมากงานบริษัทในกทม.ยิ่งสูงมันก็ยิ่งหนาวคะ บางที่คุณอาจจะต้องลองถามลูกน้อง คนรอบข้างคุณบ้าง ว่าเค้าคิดยังไงกับคุณ ตัวเงินที่คุณมีปัญญาผ่อนบ้านเดือนละเป็นแสนนี่มันวัดความสำเร็จไม่ได้หรอกนะคะ ถ้าคุณยังสุขภาพดีอยู่ก็ปีนเขาต่อไปเถอะคะ ถ้ายามใดสุขภาพไม่ไหวก็ค่อยเอาเงินประกันไปรักษา แต่บางทีคุณอาจจะทำบุญมาดีได้อยู่บนยอดเขาจนวันสุดท้ายของชีวิตไม่ต้องลงมาก็ได้มั๊ง :) จากคุณ : big_little เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 09:39:43

ความคิดเห็นที่ 52 กำกับชีวิตตัวเองกันเถอะครับ ใครใคร่อยู่เมืองกรุงอยู่ ใครใคร่อยู่ต่างจังหวัดอยู่ แต่อย่างไรก็เอาตัวให้รอด พาคนอื่นรอดด้วยยิ่งดี บางคนมีเป้าหมายอย่างไรก็ดื่มกระทิงแดงแล้ววิ่งพุงชนเป้าหมายของตัวเองไป อย่าเอาหัวมาชนกันเองเป็นพอ :-) จำนวนคนมันเยอะ แย่งกันกินแย่งกันใช้ ใครมันจะไปรู้ว่าใครแต่ละคนเจออะไรมาบ้าง มีพื้นฐานมาแบบไหน มีปัจจัยเกื้อหนุนต่างๆอย่างไร และมีโชคดีโชคร้ายหรือโอกาสในชีวิตมากน้อยเท่าไหร่ จากคุณ : mr_en เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 09:48:11

ความคิดเห็นที่ 53 คุณพลาดไปนิดที่อ้างถึงงานราชการครับ ถ้าไม่มีตรงนี้ผมว่าน่าจะดีขึ้นเยอะ เเต่จขกทไม่ได้บอกว่าการพอเพียงไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีนะครับ แต่เป็นเรื่องของมุมมองมากกว่าครับ ถ้าคุณพอเพียงเพราะนั่นคือสิ่งที่คุณต้องการจริง ๆ ไม่ใช่เพราะการยอมจำนนผมว่านั่นจะดีมากครับ และถึงแม้ว่าเราจะพอเพียงแต่เราก็ยังสามารถเพิ่มศักยภาพในตัวของเราเองได้ครับ :) จากคุณ : Mr.Learning เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 09:52:20

ความคิดเห็นที่ 54 เข้ามาบอก อีก 1 เสียง ที่อยากกลับต่างจังหวัด จากคุณ : dikmor เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 09:54:54

ความคิดเห็นที่ 55 จำความได้ เรื่อง ตัวตายก็มิวายเป็นเถ้าสู่ดิน ก็เหมือนคนบ้านนอก มาเมืองหลวง มองไปทางไหน ก็เป็นป่าคอนกรีต อยู่บ้านนอกปลูกผัก กินได้ ไร้สารพิษ Back to Origin ยังใช้ได้กลับเราอยู่ค่ะ จากคุณ : makotojung เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 10:19:50

ความคิดเห็นที่ 56 ความสามารถ ศักยภาพ ความถนัด และความพอใจของแต่ละคน ไม่เท่ากันหรอก อีกอย่าง วันนี้ จขกท.คิดและพอใจกับชีวิตแบบนี้ ไม่แน่ว่าวันหน้า จขกท. อาจจะอยากเปลี่ยนไปใช้ชีวิตอีกแบบก็ได้ ไม่งั้นจะมีคำว่าจุดพลิกผันในชีวิตหรือ :) คนบางคนเหมาะกับสภาพแวดล้อมแบบในเมืองหลวง อยู่คอนโดหรูหรา เค้าก็แฮปปี้มีความสุขดี หรือบางคนนั่งๆรอรถติดก็ทำงานกับโน๊ตบุค หารายได้เข้ากระเป๋าตัวเองได้ แต่บางคนแค่เข้ามากรุงเทพวันเดียว ก็อยากจะหนีกลับบ้าน ตจว. นั่งรอรถติดละก็คิดไปด้วย นี่ถ้าอยู่ที่บ้าน เอาข้าวเปลือกไปเลี้ยงไก่ ยังจะดีเสียกว่า มองคอนโดก็สงสัย อยู่กันไปได้ไงอึดอัดตายเลย สู้บ้านเราก็ไม่ได้ มีที่เผื่อหมูหมากาไก่นอนได้อีกตะหาก เห็นมั้ยคะว่า ความถนัด ความพอใจมันแตกต่างกันจริงๆ ^ ^ จากคุณ : อ้วนดีนะ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 10:53:01

ความคิดเห็นที่ 57 คนเรามันก็ธรรมดาที่จะมองหาสิ่งที่ดี สิ่งที่เหมาะสมกับตัวเองป่าวครับจขกท  ถ้าเค้าคิดว่า เค้ากลับบ้านไปปลูกผักแล้วเหมาะกับเค้า แล้วเค้าตัดสินใจก็ดีแล้วไม่ใช่หรอครับ ผมว่าเค้าควรจะยกย่องเค้าด้วยซ้ำว่าเค้ากล้าที่จะเดินไปในทางที่เค้าคิดว่าดี ไม่เชื่อลองถามคนในห้องนี้สิครับว่าเค้ากล้าที่จะทำในสิ่งที่เค้าอยากทำกันรึเปล่า ผมเชื่อนะว่าเกินครึ่งยังไม่กล้า เกินครึ่งที่อยากกลับต่างจังหวัดแต่ไม่กล้าออกจากงาน คุณจขกทระวังเค้าจะมาตอกนะครับว่า สุดท้ายเอ็งก็เป็นแค่ลูกจ้าง ส่วนข้าถึงเงินจะไม่เยอะเท่าเอ็มข้าก็ยังเป็นนายของตัวข้าเองว่ะ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 10:54:49

ความคิดเห็นที่ 58 ทุกวันนี้ผมก็พอใจกับการเป็นลูกจ้างนะครับ แต่ก็ยังอยากกลับบ้านนอกอยู่ดี เพราะตั้งเป้าหมายไว้ครับ เก็บเงินจากกทม.ซักก้อน แล้วไปลงทุนค้าขายที่บ้าน จากคุณ : suramatee13 เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 10:58:16

ความคิดเห็นที่ 59 อย่าคิดแทนคนอื่นเลยค่ะ แต่ละคนไม่เหมือนกัน ความสามารถในการทำงานต่างกัน สิ่งที่จขกท.พูด บางทีมันเป็นแค่อุดมคติ ตำรา หรือคู่มือ แต่เวลาปฏิบัติจริง แต่ละคนทำได้ไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน ทำได้ดีคนละด้าน ถ้าคนอยากกลับไปตจว.กันเยอะๆ สิดี คนทำงานดีๆ ได้กระจายไปตามตจว. ดีกว่ามาแออัด กระจุกกันอยู๋ในกทม.หมด ตจว.ค่าครองชีพถูกกว่าเยอะ อยู่กทม.บางทีเงินเดือนเยอะแค่ไหนก็เป็นแค่ลูกจ้าง แต่กลับไปตจว.อาจเป็นเจ้าของกิจการ เริ่มจากเล็กไปใหญ่ก็ได้ จากคุณ : JiGGO InLove เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 11:15:23

ความคิดเห็นที่ 60 เมื่อก่อนเราก็ชอบนะเมืองกรุง อะไรๆมันก็สะดวกสบาย ศิวิไลซ์ไปหมด อยากจะซื้ออะไรก็ง่าย มีขายทุกอย่าง เดินทางสะดวกสบาย เราอยู่บ้านนอกมาตั้งแต่เกิด บ้านเกิดเรานี่เงียบมากๆ แทบจะไม่มีอะไรเลย ชาวบ้านเขาก็กินอยู่ง่ายๆ หาปลา ปลูกผัก ทำสวนไปตามเรื่อง ชีวิตมันเรียบๆเรื่อยๆ เวลาเหมือนเดินช้า เรารู้สึกอย่างนั้นนะ บางทีก็เบื่อ เพราะมันไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเลย สำหรับคนหนุ่มสาวอย่างเรา เราก็เลยดิ้นรนมาทำงานในกรุงเทพ เพราะว่าอยากเรียบรู้ประสบการณ์ชีวิต อยากให้ตัวเองแกร่งขึ้น เราเข้ามาอยู่กรุงเทพคนเดียว ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง เงินเดือนก็โอเค สำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว เราไม่ค่อยซื้ออะไรมากอยู่แล้ว เป็นคนง่ายๆ อยู่ยังไงก็ได้ แต่พออยู่จริงๆ เราถึงรู้ว่า ชีวิตในเมืองมันเหงามากๆ อยู่บ้านยังได้เจอหน้าพ่อแม่ ได้คุย ได้ช่วยแม่ทำกับข้าว ได้เดินเล่น ได้เล่นกับหมา แต่อยู่กรุงเทพ มันทำไม่ได้ อะไรก็จำกัดไปหมด จะทำตัวชิลล์ๆสบายๆเหมือนอยู่บ้านก็ไม่ได้ เพราะในเมืองมันมีคนอยู่เยอะ ใครเป็นยังไงก็ไม่รู้ เป็นโจรรึเปล่าก็ไม่รู้อีก ไว้ใจกันยาก ถ้าไม่มีเงินก็ลำบาก เพราะว่าทุกอย่างต้องซื้อหามาด้วยเงินทั้งนั้น แต่อย่างว่า แต่ละคนก็มีความชอบ ความคิด ทางชีวิตที่ต่างกัน ส่วนตัวเราทำงานเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปอีกสองสามปี ก็คงจะกลับบ้าน เพราะอยากไปดูแลแม่กับพ่อ เราเป็นคนไม่เก่ง เราได้แค่นี้ เราก็พอใจแล้ว ขอแค่ให้ตัวเองมีความสุข ไม่เบียดเบียนใคร ก็พอ จากคุณ : ดวงเทียน เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 12:01:28

ความคิดเห็นที่ 61 จขกท จะมาโพสเพื่ออะไรครับ ???? คนเรามันคิดไม่เหมือนกัน กับบางคน พ่อแม่ที่เขาอยู่ ต่างจังหวัดอาจจะมี ทรัพสินให้เยอะอยู่ก็ได้ คนเรามีหลายแบบ ชอบไม่เหมือนกัน  จะมาคิดแทนคนอื่นทำไม ผมเข้าใจว่า คุณ เงินเดือนสูง รายได้ดี ความสามารถเยอะ แต่คนเรามันไม่เหมือนกัน งั้นองค์กรมันจะรวยกันเหรอครับ หรือที่เรียกว่า พวกเหยื่อการตลาดเหรอครับ จากคุณ : red-racket เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 12:08:12

ความคิดเห็นที่ 62 ยุค ลืมตา อ้าปาก ของ การเกษตร มาแรง อดใจไม่ไหว จริงๆ ที่จะอยากทิ้ง เงินเดือน พนักงาน อันน้อยนิด ไปทำกิจการตัวเอง จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 12:08:14

ความคิดเห็นที่ 63 กระทู้พลีชีพ... จากคุณ : ครั้งหนึ่งยังจำได้ไหม เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 13:14:11

ความคิดเห็นที่ 64 ่จขกท. มีแง่คิดที่ดีนะครับในเชิง "พัฒนามูลค่าของตนเอง"...ในเชิงทุนนิยม เหมาะสมอย่างมากกับกลุ่มคนที่ตีค่าของคนผ่าน เงินตราสิ่งฟุ่มเฟือยหรูหรา ถ้าความสุขของคนคือ การทำงานให้ต่างชาติ การไปเที่ยวต่างประเทศ การมีรายได้หลักแสน มีรถประจำตำแหน่ง มีประกันชีวิตที่ร.พ.สุดหรู ....จขกท.มาถูกทางที่สุด แต่ ถ้าบางคน ความสุขของเค้าอยู่ที่การทำเกษตรบนที่ดินหลายสิบไร่ของตัวเอง ไปเที่ยวป่าหลังบ้าน ชายหาด ทะเลตำบลข้่างๆ มีรายได้หลักหมื่น...แต่รายจ่ายหลักร้อย มีรถสำหรับไปอำเภอ...แต่เดินไปทำงานที่สวนข้างบ้าน มันคงไม่ใช่การสร้างฝันบอกชีวิตพอเพียง...เจออุปสรรคนิดหน่อยก็ท้อ เหมือนที่จขกท.บอกมั้งครับ? แค่บริบทของความสุขมันต่างกัน...เป้าหมายในชีวิตต่างกัน ก็แค่นั้น จากคุณ : ผ่านมาแซว (ไผ่แผ่วพริ้ว) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 13:56:50

ความคิดเห็นที่ 65 เข้าใจ จขกท นะ แต่ไม่ได้เห็นด้วยทั้งหมด มองโลกหยาบไป มองแค่มุมของตัวเองคนเดียว คนเรา ศักยภาพมันไม่เท่ากัน จขกท ก็คงมีศักยภาพ และโอกาสประมาณหนึ่ง ถึงได้มีรายได้ดี มีโอกาสที่ดี อยู่กทม ก็เลยสบายดี แต่คนบางคนเค้ามีศักยภาพไม่เท่า จขกท จริงอยู่ด้วยว่าส่วนนึงอาจไม่ขยันเท่า หรือขยันเท่า แต่มันทำได้แค่นี้ก็มี เมื่อเค้าไม่ประสบความสำเร็จ เค้าอยากกลับบ้านไป มันก็เรื่องของเค้า ตัวเราเอง อาจจะไม่ถึงจขกท นะ ไม่ได้ expat condition ก็ทำงานบริษัทไทย ถึงจะชั้นนำของประเทศก็เหอะ ถ้า board ให้ก็บ้าแระ แต่ก็มีรายได้ดีๆ ไม่ต้องถึงกับผ่อนบ้านเดือนละแสนห้า แต่รายรับก็หกหลัก ได้กลับบ้านห้าโมงเย็นทุกวัน ทำงานที่เดียวกับสามี วันหยุดก็พากันเที่ยวกับลูก กับสามี เมืองไทยบ้าง ยุโรปบ้าง (อย่าหมั่นไส้กันนะ)  มีชีวิตที่ดีว่างั้นเหอะ แต่สุดท้ายเราก็หวังจะกลับบ้านนอก ไม่ใช่บ้านเกิดเรา แต่ก็ต่างจังหวัด อยากไปอยู่เชียงใหม่ กะว่าจะเออลี่ไปสมัครเป็นครูให้กับรร.เล็กๆ  ที่อยากไป ไม่ใช่เพราะไม่ประสบความสำเร็จ แต่มันไม่ถูกจริตกับการอยู่กรุงเทพอ่า เหนื่อยนะ การทำงานให้ได้ผลตอบแทนดีๆ แปลว่าเราต้องทุ่มเทให้กับบริษัทเยอะ และทำรายได้ให้เค้ามากกว่าที่เค้าจ่ายเราเป็นสิบเป็นร้อยเท่า  เค้าสั่งไปไหนก็ต้องไป ต้องจากบ้าน จากครอบครัวก็ต้องไปเพราะเป็นงาน อยากกลับไปอยู่แบบค่อยๆ ละเลียดใช้เวลาในชีวิต คนเรามี 24 ชม เท่ากัน จะอยู่ไปอีกกี่ปีก็ไม่รู้ อยากละเลียดเวลา ใช้กับสามีและลูก ให้มันผ่านไปช้าๆ อย่างเป็นสุขมากกว่า อยากตื่นตีห้าเพราะอยากตื่นไปรดน้ำต้นไม้ พรวนดิน เจ็ดโมงทำกับข้าวให้สามีกับลูกกินแบบละเลียดๆ สายๆ จิบชา กินกับ scone homemade ระหว่างวันก็เล่นหุ้น หาเงินขำๆ เย็นๆ ก็เดินดูสวน ชื่นชมกับผลไม้ ดอกไม้ ผักหญ้าที่ปลูกมากับมือ  สุขใจจะตาย อีกเหตุผลก็คือ เป็นเด็กต่างจังหวัดนะ โตมาและเกิดมาที่ตจว ยังนึกถึงวันเก่าๆที่แสนสุข หน้าหนาว ได้ปั่นจักรยานสีแดงคันเล็กๆ ไปตามถนน เงยหน้ามองฟ้าสีสดใส เวลาอ้าปากก็มีไอหนาวพุ่งออกมา ปั่นไปในตัวเมืองเล็ก ๆ เช่าการ์ตูนมาอ่านบ้าง ไปตลาดบ้าง  สนุกดี วันเสาร์อาทิตย์ บางทีก็ปั่นจักรยานไปทำกิจกรรมที่รร.กับเพื่อน มันสงบและสุขใจนะ คนที่เค้าอยากกลับไปใช้ชีวิต ตจว โดยที่ประสบความสำเร็จก็มี หรือถ้าเค้าจะกลับด้วยความพ่ายแพ้ แต่เค้ามีครอบครัวที่รักเค้ามากๆ อยู่ก็มี อย่าไปดูถูกใคร จากคุณ : sastress เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 14:31:15

ความคิดเห็นที่ 66 ความคิดเจ้าของกระทู้ฟังดูแล้วก็ดี แต่ดีสำหรับคุณ ไม่ใช่สำหรับทุกคน ไร้สาระ จากคุณ : lunarz_h (Lunarz_h) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 14:40:58

ความคิดเห็นที่ 67 เอาเป็นว่าผมเข้าใจที่คุณ จขกท สื่อมาเรื่องการสร้างแรงบันดาลใจในการสู้ชีวิตละกัน เพียงแต่คุณไปสะกิดโดนหลาย ๆ จุดเข้าไปหน่อย ทั้งวิจารณ์ ทั้งดูเหมือนโชว์ เลยสะบักสะบอม โบราณว่าไว้ เข้าเมืองตาหลิ่ว ตาไม่หลิ่ว อย่าเอานิ้วเท้ามากระดิกตรงหน้า หวังดีแค่ไหน ก็เจ็บตัวฟรี .... จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 15:05:03

ความคิดเห็นที่ 68 ผมเห็นด้วยกับทุกๆความเห็น เพราะต่างคนต่างมุมมอง ต่างจริต ต่างความคิด ต่างความฝัน ต่างเป้าหมาย ต่างความสุข ต่างปัญหา.. แต่..ผมสงสัยว่ากระทู้นี้เป็น "กระทู้แนะนำ" ได้ไง??? จากคุณ : Dune Wizard เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 15:25:03

ความคิดเห็นที่ 69 ความหมายของเจ้าของกระทู้ คงต้องการให้คนอื่นๆ พยายามเพิ่มศักยภาพตัวเองให้ได้เงินเยอะ เพียงพอต่อการดำรงชีพในกรุงเทพ แต่การสื่อสารออกมาค่อนข้างแรงไปนิดนึงค่ะ คงทำให้หลายๆท่านอ่านแล้วเคือง เราว่ามันก็ไม่ผิด ทั้งเจ้าของกระทู้ และกระทู้เก่าที่อยากกลับ ตจว. นั่นแหล่ะค่ะ ถ้ามองแบบเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ไม่เอาความคิดตัวเองเป็นหลัก เจ้าของกระทู้เองก็เป็นคน ตจว. ไม่ใช่เหรอคะ เราเองก็คน ตจว. ค่ะ ลึกๆแล้วคนที่มีพื้นเพอยู่ ตจว. แทบทุกคน อยากหวนกลับคืนบ้านเกิดทั้งนั้นแหล่ะ นอกซะจากคุณจะมีความทรงจำอันเลวร้ายในวัยเด็กถึงไม่อยากหวนกลับไป ระหว่าง อยู่ในเมืองกรุง เงินเดือนเยอะ สวัสดิการดี แต่เป็นลูกจ้างเค้าทำงานให้คนอื่นรวย ต้องมานั่งเครียด เพื่อ บ. คนอื่น ( ย้ำนะคะว่า บ. คนอื่น ) อยู่กรุงเทพต่างคนต่างอยู่ จะ ไม่มีใครสนใจใคร เรื่องน้ำใจแทบไม่ต้องถามถึง กับ อยู่บ้านนอก ไร่ นา สวน เป็นของเราเอง เหนื่อย แต่ไม่ทุกข์ หรือต่อให้เครียด ก็เครียดเพื่อสิ่งที่เป็นของตัวเอง เพื่อนบ้านใกล้เคียง ถามสารทุกข์สุขดิบ กันทุกวัน มีอะไรเดือดร้อนก็พึ่งพาได้ โดยที่ไม่ใช่ญาติพี่น้องกัน   ไม่ขอเสนอแนะนะคะ อันไหนดีไม่ดี ต่างคนมองต่างมุมค่ะ ^__^ ปล. คุณเจ้าของกระทู้เองถ้าทั้งเก่ง ทั้งมีศักยภาพ ทำไมไม่เปิด บ.เป็นของตัวเองคะ เสียดายศักยภาพ จะมัวเหนื่อยให้คนอื่นเค้ารวยอยู่ทำไมกัน จากคุณ : เกือบแล้วเชียว เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 15:33:54

ความคิดเห็นที่ 70 อ้าวเป็น กท แนะนำแล้ว ขอบคุุณท่านที่แสดงความเห็นอย่างสุภาพ ผมไม่ได้จ่ายค่าบ้าน 150000 ต่อเดือน บริษัทจ่ายให้ครับเป็น allowance กรุณาอย่าหยาบคาย ผมไม่ได้ว่าคนที่อยากกลับบ้านนอก บ้ารึเปล่า ผมบอกว่าอย่าอยากกลับเพราะคิดว่าอย่างพ่ายแพ้ ถ้ายังไม่ได้สู้เต็มที่ กทม มีข้อดีมากมาย ของให้ทำ ให้ดู ให้ไปเที่ยวฟรีเต็มเมือง กลับ ตจว มันเป็นชีวิตเรียบง่ายในฝันแบบเหมือนไปเที่ยวปาย หรือน่าน สำหรับหลายคน อย่ามายกเรื่องผมไม่รู้จักคำว่าพอเพียง คนละเรื่อง ผมว่าคนถามอาจไม่รู้จักคำว่าความเพียร หรือการอดทน เรื่องนี้คือผมตั้งข้อสังเกตุเรื่องคนที่รู้สึกพ่ายแพ้กับเมืองกรุง กลับไปคุณอาจไปพ่ายแพ้ที่บ้านเกิด เพราะกลับไปทำไร่ ทำสวนนะมันไม่ง่าย โดนกดราคา น้ำท่วม พ่อค้าคนกลาง อยากกว่าหลายเรื่อง ถ้าอยากกลับ ตจว เพราะเหตุอื่นๆ คนที่ถามว่าผมมาโพสเพื่ออะไร ผมขอถามกลับ คุณมาโพสถามผมทำไม ที่มันที่สาธารณะ ผมสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้กับหลายคน  ถ้าผมทำข้าวผัดอร่อย  ผมมาโพส คุณต้องถามมั้ยว่าโพสทำไม คนอื่นอาจไม่อยากกินข้าวผัดแบบนี้ แต่มันมีหลายคนที่อยาก อ้อ ผมเป็นลุูกจ้างจริง และไม่กลัวคนที่ตอกกลับ ผมสบายแล้ว และพอเพียง เป็นเจ้าของกิจการเหนื่อยกว่า อยากกว่าแยะ เงินมากกว่าไม่รู้เอาไปทำอะไร ใช้ไม่เยอะ พ่อแม่ผมเป็นเจ้าของกิจการ ตจว เงินมากกว่าผมเยอะ เหนือยสุดๆ ไม่เอา ไม่โลภครับ จากคุณ : C Legal เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 16:00:02

ความคิดเห็นที่ 71 คิดอย่างเจ้าของกระทู้ก็ดีครับ ถ้างอมืองอเท้าโอกาสก็ไม่เข้ามา แต่บางคนเค้าก็ไม่ไหวจริงๆ น่ะ ผมเองก็พนักงานความสามารถกลางๆ อยากรวยมั้ย อยากโตมั้ย อยาก แต่ถ้าพยายามจนตัวเองทรมานเกินไป มันก็ไม่ไหวครับ อยากหางานดีเงินๆดีๆ แต่ความสามารถของเรามันก้ไม่ได้โดดเด้ง ขนาดจะได้เท่าเจ้าของกระทู้จริงๆ ทุกวันนี้อยากลาออกไปท่องเที่ยว หาจุดยืนของตัวเองจริงๆ จากคุณ : SimonSay เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 16:37:06

ความคิดเห็นที่ 72 แต่คุณ ณ สายน้ำอิง น่ารักครับ 555+ จากคุณ : ฮักอ้ายเตอะ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:25:15

ความคิดเห็นที่ 73 เราเป็นคนกรุงเทพคะ กรุงเทพโดยกำเนิด แต่ไม่ชอบกรุงเทพ ไม่อยากอยู่กรุงเทพ มีความฝันว่า สักวันจะไปอยู่เชียงใหม่ ปัจจุบันเราขายของ on line ยังมีชีวิตอยู่ในกรุงเทพ ยังมีหน้าที่ต้องดูแลบุพการี ยังสามารถอยู่กรุงเทพได้อย่างปกติสุข ชีวิตต่างจังหวัด เป็นความชอบ เป็นความฝัน เป็นความตั้งใจ สักวันเราจะทำให้ได้ จากคุณ : จก วายร้าย เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 21:50:06

ความคิดเห็นที่ 74 เป็นพวก First Jobber แต่เริ่มมองอนาคตไกลๆและอันใกล้นี้ว่า อยากกลับบ้าน ไปหางานทำที่บ้าน แต่สายงานที่บ้านมันก็ไม่มีกับที่เราจบ ไม่ตรงกับที่เราฝัน เพิ่งเข้าใจว่าความจริงกับความฝันมันต่างกัน มีหลายคนที่ทำให้ฝันตัวเองเป็นจริงได้ แต่ของผมไม่รู้ว่าจะอดทนกับชีวิตเมืองกรุงได้แค่ไหน อยู่ กทม มา 5 ปี พักคนเดียว มีเหงามีคิดถึงบ้านบ่อยครั้ง เิงินที่ได้ตอนนี้ไม่เหลือเก็บแน่ๆ (อาจเพราะเพิ่งเริ่ม) แต่ในใจก็อยากพิสูจน์ตัวเอง เสียดายความสามารถตัวเอง (อันนี้ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า) เลยต้องอดทนไปสักพัก คิดว่าถ้าหางานที่รักได้คงจะมีความสุขมากกว่านี้ แต่เสียดายที่ทุกอย่างมันยังอยู่ที่เมืองหลวง เลยต้องทนกันไป ความฝันจะได้กลับบ้านคงจะสวนกับความฝันที่อยากทำ จากคุณ : jazpada เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 22:27:53

ความคิดเห็นที่ 75 ถ้านี่คือ บริบทของคนกรุงเทพ เราคงเป็นกรุงเทพแต่ตัว อยากกลับไปอยู่ยุโรป... "ทำงานเอกชน อาจมี ได้ไปเทรนต่างประเทศ มีบ้านหลังใหญ่ใน กทม." "มีรถขับคันโต วันหยุดดูทีวีจอยักษ์ กินอาหารร้านหรู หยุดยาวไปเที่ยวหัวหิน เขาใหญ่" -->ไม่มีรถขับ ไม่ขับรถ ไม่คิดขับ ไม่ดูทีวีมาตั้งแต่อายุ 13 แต่ใช้เนต ฟังข่าว ไม่ชอบกินอาหารร้านหรู ชอบอาหารไทยมั่ก โดยเฉพาะแม่ครัวตามท้องถิ่น อยากทำให้ได้รสชาติงั้นบ้าง จะได้ไว้เปิดคอร์สทำเงินกับยุโรปกลาง ยุโรปเหนือ ยุโรปใต้ หยุดยาวนี่ อยากนอนนนนน " ตื่นเช้า แต่งตัวออกไปทำงาน อยู่บนถนนวันละ 3 ชั่วโมง" --> เช้านี่เพิ่งนอน เรานอน ตื่น มีสังคม ใช้ชีวิตเหมือนที่ยุโรปมา 8 ปีแล้วตั้งแต่กลับมาเมืองไทย อยู่บนถนน แค่ตอนจะไปวิ่ง กับตอนกลับบ้าน ขากลับแวะซื้อของ วันหนึ่งอยู่บนถนนไม่เกิน1ชั่วโมง " กลับบ้านแวะซื้ออาหารสำเร็จ ถึงบ้านค่ำๆ " --> เราชอบกับข้าวไทยนะ ยิ่งเผ็ดๆ รสจัด แต่ไม่กะทิ ถึงบ้านเที่ยงคืน นอนเช้า ตื่นบ่ายๆ งานเริ่มเย็นถึงห้าทุ่ม ถ้าทำแล้วมีความสุข คุณยังเหมาะสมอยู่กรุงเทพ --> เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบ แย่ง กิน ใช้ แบบชีวิตออฟฟิศ ชอบซื้อของตอน 22.00-23.59 เรามีความสุข ในภาคชีวิตกิจการ ที่ไม่ต้องทำยอด แย่งถนน แย่งธนาคาร แย่งกินข้าวเที่ยงแบบออฟฟิศ ไม่ต้องไปเที่ยวเทศกาลที่ตั๋วแพง ที่พักแพง จากคุณ : kuddle เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 05:30:31

ความคิดเห็นที่ 76 ผมกับแฟน เป็นคน ตจว. ทั้ง 2 บ้าน ตจว. มีสวนไร่นา อยู่แบบพอเพียงได้สบาย ผมกับแฟน ทำงานผ่านเนทอยู่บ้าน ไม่ต้องผจญรถติด ไม่เครียดไม่กดดัน ก็อยู่สบาย ผมกับแฟน "ยัง" ไม่อยากอยู่ ตจว. อาจจะเพราะเบื่อตั้งแต่เด็ก หรือยังไม่ถึงเวลา ที่จะกลับไปอยู่ ผมกับแฟน ชอบชีวิตใน กทม. เดินห้าง ดูหนัง จริงๆ ตจว.ก็มี แต่... ต้องยอมรับว่า ห้าง โรงหนัง ในกทม. กับ ตจว. คุณภาพต่างกันลิบ แถมมีให้เลือก เปลี่ยน เพียบ ผมกับแฟน ชอบอยู่ กทม เพราะ ผมสามารถเดินทางใน กทม โดยสามารถกำหนดเวลาไปไหนต่อไหนได้ ทำให้ไม่ต้องใช้เวลาบนถนนมากมาเหมือนใครหลายๆคน ไม่ต้องแย่งที่กิน ที่เที่ยว ธนาคาร เหมือนคนอื่น ผมทำธุระวันธรรมดาได้สบายมาก ส่วน เสาร์-อาทิตย์ ก็อยู่บ้าน ดูหนัง ดูบอล ทำงาน นอนเล่น พักผ่อน ว่างๆ ก็ไปเที่ยวตจว.วันธรรมดาที่พักก็ถูก คนเที่ยวก็น้อย ช่วงไหนหยุดยาวก็อยู่ กทม รถโล่ง จะไปไหนก็สบาย ถ้าคุณมีชิวิตแบบผม คุณยังอยากอยู่ กทม. หรือ ตจว. ล่ะ ใช่ ทุกคนคิดไม่เหมือนกัน เพราะ พื้นฐานชีวิต แต่ล่ะคนไม่เหมือนกัน แต่ถ้าบางอย่างเอื้ออำนวย คุณอาจจะยังไม่อยากกลับไปอยู่ ตจว. ก็ได้ จากคุณ : JudasJr เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 08:04:53

ความคิดเห็นที่ 77 เราไม่ได้คิดว่าตัวเองแพ้นะแต่เราเบื่อ มากกก อยู่บ้านนอกเดี๋ยวเราก็เบื่อ 555 เอาแน่นอนเอากับชีวิตไม่ได้ จากคุณ : MePool MuPee เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 09:08:03

ความคิดเห็นที่ 78 เป็นเราก็อยากใช้ชีวิตแบบนั้นนะ ถ้ามีบ้านแบบ จขกทบ้านนั้น แม้จะได้แพคเกจ expat ก็ตาม จากคุณ : not defendant เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 09:33:13

ความคิดเห็นที่ 79 แค่กรอบแคบๆที่ตั้งขึ้นมาเอง เนอะ ว่ามะ จากคุณ : ยุ่งจิง เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 12:28:16

ความคิดเห็นที่ 80 ยอมรับว่าตัวเองอยากกลับบ้านเพราะแพ้ค่ะ ยอมแพ้แล้วกับสมรภูมิชีวิตนี้ เหนื่อย อยากหลับตายาวๆ จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 17:52:21

ความคิดเห็นที่ 81 เอ คุณ C Legal ทำงานสำนักงานกฎหมายหรือเปล่าคะ (เดาจากชื่ออมยิ้ม) ถ้าใช่ ไม่ทราบพอบอกได้ไหมคะ ว่าที่ไหน (หลังไมค์ก็ได้ค่ะ) ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Brunette เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 18:13:16

ความคิดเห็นที่ 82 นานาจิตตัง จากคุณ : Blue_HaY เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 21:44:04

ความคิดเห็นที่ 83 ก็แค่กระทู้อวยตัวเอง จากคุณ : whocares เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 04:37:06 A:99.96.91.155 X: TicketID:313320

ความคิดเห็นที่ 84 สุดยอดมากๆๆๆ ครับ กับกระทู้นี้  ... เน้น ย้ำอีกครั้งนะครับว่า ช่วยๆๆ กันกด VOTE ก็ดีนะครับ เพี่อที่ กระทู้จะได้อยู่ได้นานๆ นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 10:39:12

ความคิดเห็นที่ 85 เพลง "บ้านนอก" ของพี่เป้ เสลอร์ มันช่วยกระตุ้นหรือเปล่านะ? XD จากคุณ : แวะมา (UpSinthe) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:12:13

ความคิดเห็นที่ 86 เจ้าของกระทู้ไม่ได้ยัดความคิดอะไรให้ใครเลยครับ เค้าไม่ได้บังคับให้ใครทำตามแนวคิดเค้าทุกอย่าง แต่เสนอแนวคิดให้ฟัง อะไรที่คิดว่าเราเอาไปประยุกต์ได้ ก็นำไปใช้ครับ จากคุณ : ๛กอล์ฟ เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 19:12:06

ความคิดเห็นที่ 87 สำหรับผม อยู่ที่ไหนก็ได้ ขอแค่อยู่แล้วมีความสุขพอครับ งานที่จังหวัดไหนก็มีทำครับ ถ้าไม่เกี่ยง ชอบเที่ยวไปเรื่อยๆ ไปอยู่มาหลายจังหวัดละ สไตล์ความเป็นอยู่ต่างกันนะคร้าบบ ^^ จากคุณ : DZ (deavgunner) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 19:26:38

ความคิดเห็นที่ 88 อย่าไปว่า จขกท เลยครับ เค้าหวังดี อยากให้แง่คิดในอีกด้านเหมือนกัน สำหรับคนที่ไม่มีที่ให้กลับหรือยังไม่ถึงเวลากลับ จขกท อยากให้เพื่อนๆ สู้ครับ หนทางมันไม่ได้ง่ายดาย แต่ก็ไม่ได้ยากเกินพยายาม ตัวผมก็ผ่านมาแล้วมันเหนื่อยยากจริง การทำงานบริษัท แต่มันไม่มีที่ให้กลับน่ะครับ เลยต้องสู้กัน ^ ^ หนทางบางคนไม่มีให้เลือกมากนัก แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 54 11:34:33 จากคุณ : sailompantip เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:20:03

ความคิดเห็นที่ 89 ชอบความคิด จขกท นะคะ เราก็อยากไปยังจุดนั้น เราเชื่อว่าคนส่วนใหญ่ลึกๆแล้วก็ต้องการ มันเป็นทฤษฎีความต้องการของมนุษย์ ที่จะต้องการมากขึ้นๆ แต่หลายคนไม่ได้มีความสามารถที่จะทำแบบนั้นได้ เลยปลอบใจตัวเองว่า ทำแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่หวังอะไรขนาดนั้น รวยไปก็นอนโลงเหมือนกัน สำหรับเรานะคะ เราคิดว่ามันเป็นแค่คำ ปลอบใจตัวเองค่ะ เราจะเชื่อก็ต่อเมื่อคนๆนั้นไปถึงจุดที่สูงมากๆได้ แล้วทิ้งทุกอย่างมาใช้ชีวิตธรรมดา เหมือนคนๆหนึ่งที่เรารู้จัก เค้าพยายามจน มีทุกอย่างจากเด็กต่างจังหวัดธรรมดา มีบ้านหลังใหญ่หลายหลัง  มีรถหรูหลายคัน เที่ยวต่างประเทศ ใช้ของแบรนด์ แต่วันหนึ่งคนๆนี้ขายทุกอย่างเอาเงินมาสร้างโรงเรียนเล็กๆ ในชนบท เปลี่ยนการแต่งตัว ไม่แต่งหน้า ถ้าใครทำได้แบบนี้เราเชื่อนะ แต่ถ้ายังทำไม่ไ้ด้แล้วบอกว่า พอเพียง เราว่า ปลอบใจตัวเองค่ะ จากคุณ : caleste เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 54 02:10:32