ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าคุณพ่อคุณแม่ยังแข็งแรงดี.... ฐานะแม้จะเกษียณแล้ว...แต่ไม่เดือดร้อนอะไร ............................................................ แนะนำให้น้องเรียนต่อปริญญาโท...มากกว่าออกไปหางานทำ เพิ่มศักยภาพ+คุณวุฒิ...จบโทหางานประจำง่ายกว่า... แต่ถ้าทำงานส่วนตัว....ลุยเลยครับ....ไม่ต้องรอจบตรีด้วยซ้ำ จากคุณ : tumyota เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 12:15:39

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตต้องยืนด้วยเท้าของตัวเองครับ ปัญหาคุณรู้อยู่แก่ใจ ทำไมไม่แก้ที่ต้นเหตุ จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 12:59:16

ความคิดเห็นที่ 3 ไปสอบวัดผล วัดสกอร์ ได้ก็เป็นการข้อดีค่ะ แต่ บางบริษัทฯ ไม่ต้องใช้ผลสอบภาษา อังกฤษ อะไรทั้งนั้น บริษัทฯ หรือองค์กร เล็กๆ แต่จ่ายหนักๆ ก็มีให้เห็น แต่ภาษาอังกฤษ ต้องระดับใช้ในที่ทำงานได้จริงๆ ในโลกของธุรกิจจริงๆ ซึ่งในสถานศึกษาอาจจะไม่ได้ตรงนี้ หรือได้จากสถานศึกษาน้อยมาก ที่พูดได้ เพราะพี่เอง (หรือป้าดี) ก็เคยเป็นนักศึกษามาก่อน อังกฤษ เกรดสี่ ทุกเทอม ตั้งแต่มัธยม แต่พอ มาทำงานจริงๆ ต้องมาหัดเรียนรู้ มาประยุกต์ ปรับใช้ใหม่ แต่เบสิคเราแน่น จึงทำให้เกิดการเรียนรู้ได้เร็ว ทำให้ผ่านจุดนั้นมาได้ ซึ่ง จขกท มีจุดนี้  (พี่เองจบ บัญชี แต่มาทำงานด้านส่งออก ก็มาหัด มาเรียนรู้จากที่ทำงานเหมือนกัน รวมถึงภาษาอังกฤษด้วย) ...   อย่าปิดกั้นตัวเอง ว่าจบสาขานี้ ชั้นจะต้องทำงานเกี่ยวกับที่เรียนเท่านั้น อยากให้ลองเปิดกว้าง ทำตัวเป็นแก้วน้ำใสๆ สะอาดๆ รองรับความรู้ใหม่ๆ ... สรุป ขอให้ จขกท โชคดีแล้วกันค่ะ (เพราะ พี่ หรือป้า ดี ก็เริ่มจะออกทะเลแล้ว) ...   แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 54 13:31:31 แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 54 13:27:43 จากคุณ : ปาดศรี เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:23:12

ความคิดเห็นที่ 4 ปัญหาอยู่ที่ความไม่มั่นใจในตัวเองทั้งนั้น ต้องเปลี่ยนทีทัศนคติตัวเองก่อนค่ะ แล้วลุยเรื่องงานหรือเรียนต่อไปเลย ลองเปรียบเทียบดูว่าระหว่างทำงานก่อน หรือเรียนต่อแบบไหนเราไหว เอาแบบที่รบกวนพ่อแม่น้อยที่สุด สู้ ๆ ค่ะคนดี ^_^ จากคุณ : หมาแม่กลอง เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:35:49

ความคิดเห็นที่ 5 จขกท.ต้องตั้งสติก่อนครับ ค่อยๆทำไปทีละอย่าง จัดลำดับความสำคัญก่อนหลังให้ได้ก่อน แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 54 15:02:14 จากคุณ : พี (peh_chai) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:37:01

ความคิดเห็นที่ 6 - จะทำงานหรือเรียนต่อแล้วแต่คุณ - ทุนรัฐบาลรอค่อยข้างนาน ทำงานไปพลางๆก่อนก็ได้ - เรียนต่อโททำให้ เงินเดือนอัพขึ้นเยอะกว่าปรับเงินเดือนประจำปี เพราะใช้ฐานเงินเดือนคนละฐาน - เรียนโท ต้องดูว่าทุนครอบคลุมหมดหรือไม่ ต้องเตรียมค่าใช้จ่ายอื่นๆ พอสมควร - สอบภาษาอังกฤษเพื่อยื่นประกอบการทำงาน ใช้ TOEIC ให้ไปหาบัตรลดค่าสอบตาม Job Fair เอา - บางบริษัทเอา TOEIC แต่ไม่จ่ายค่าภาษา บางบริษัทไม่เอา TOEIC บางบริษัทเอา TOEIC และจ่ายค่าภาษา - หนังสือเตียมสอบ TOEIC มีตามร้านหนังสือทั่วไป แนะให้อ่านคู่มือที่เป็นภาษาอังกฤษเลยจะดีมาก - ระดับภาษาอังกฤษกรอกดีเลิศไปเลย เพิ่มโอกาสสัมภาษณ์งาน พอโดนเรียกก็เตรียมตัวไป - ภาษาเกาหลี ถ้าพูดติดต่อสื่อสารเชิงธุรกิจได้ กรอกไป แต่ถ้าได้แค่ชีวิตประจำวัน อย่ากรอก จะเสียเครดิตตัวเองเปล่า ๆ เวลาสัมภาษณ์ จากคุณ : SpinZyLe เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:40:46

ความคิดเห็นที่ 7 ปัญหาที่น้องกลัว มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะคะ ถามตัวเองว่าเป้าหมายที่ตั้งใจจะทำจริงๆมันคืออะไร พี่เห็นด้วยความคิดเห็นด้านบนทั้งหมด รวบรวมสติใหม่นะคะ เมื่อก่อนที่บ้านพี่เองยังจะให้พี่ออกจากมหาวิทยาลัยเลยเพราะพ่อพี่ไม่มีเงินส่งพี่เรียน แต่พี่ก็หาหนทางทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยและกู้เงินเรียนไปด้วย ยืนด้วยลำแข้งตัวเองมานับแต่นั้น ชีวิตมันไม่ได้ผกผันจาก 100 ไปเป็น 0 ทันทีแน่นอนค่ะถ้าน้องพี่สติหาหนทางให้ตนเองได้ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : รองเท้าส้นเข็ม เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 14:27:16

ความคิดเห็นที่ 8 คิดว่า จขกท น่าจะมีทักษะด้านภาษาที่ดีได้ ถ้าได้รับการฟื้นฟู เพราะจขกท. สามารถศึกษาภาษาเกาหลีได้ ก็คงจะมีทักษะการศึกษาทางด้านภาษาได้ดี สาเหตุความไม่มั่นใจเรื่องภาษาอังกฤษมาจากการขาดความต่อเนื่องในการศึกษา ถ้าหมั่นฝึกฝน หาช่องทางศึกษาเพิ่มเติม และนำความรู้ไปสอบวัดระดับให้ได้คะแนนการันตีความสามารถตัวเอง น่าจะเป็นเรื่องไม่ยากที่จะหางานดีๆ ได้ เรื่องโครงการที่คิดจะทำก็อย่าทิ้ง รอโอกาสที่ตัวเองพร้อม เก็บทุนและประสบการณ์การทำงานเรื่อยๆ สักวันจะยืนด้วยตัวเองได้แน่นอน เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่ต้องท้อ ตัวเรามีความสามารถ มั่นใจเข้าไว้ จากคุณ : olyaod เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:03:03

ความคิดเห็นที่ 9 ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียวค่ะ สู้ ๆ นะคะ จากคุณ : Violetina เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:42:17

ความคิดเห็นที่ 10 พ่อเกษียนต้องเปลี่ยนชีวิต กังวลใจ บางคนพ่อตาย รู้จักคิดวางแผนและตั้งสติได้ ไม่เห็นเค้าจะเป็นอะไรเลย ลองคิดดูดี ๆ นะ ว่าปัญหาอยู่ตรงไหน คุณ หรือ การเกษียนของพ่อคุณ จากคุณ : NongMuay เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 17:05:04

ความคิดเห็นที่ 11 เราว่าคุณคิดมากไปนะ ตั้งสติแล้วมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้วก็เดินต่อ รับรอง OK ค่ะ จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 17:24:49

ความคิดเห็นที่ 12 ผมยังมองไม่เห็นเลยว่าชีวิตคุณมีปัญหาที่ตรงไหน ???? จากคุณ : รูปหล่อ_พ่อคนดี เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 18:10:06

ความคิดเห็นที่ 13 อยากรู้ว่าตัวเองภาษาแน่แค่ไหน ก็ลองวัดได้ง่ายๆ้ด้วยการสอบ TOEFL iBT หรือไม่ก็ IELTS เพราะมันมีครบทุกทักษะ ถ้าเก่งจริง ไม่มีอะไรจะต้องกลัวค่ะ ดิฉันจบวิทย์ แต่จบมาทำงานด้านภาษา ตอนสมัครงานครั้งแรกในชีวิต ส่งเรซูเมไปที่เดียว เพราะเงินดึงดูด ฝรั่งเจ้าของบริษัทโทรมานัดสัมภาษณ์ สัมภาษณ์ปุ๊บเค้าบอกตกลงรับเลย ภาษาอังกฤษดีนี่ได้เปรียบจริงๆ แล้วพ่อแม่คุณไม่ได้วางแผนชีวิตหลังเกษียณไว้เลยเหรอคะ จากคุณ : ลัลลา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 18:53:42

ความคิดเห็นที่ 14 เท่าที่อ่านดู ผมว่าปัญหาใหญ่ที่สุดของคุณน่าจะเป็นความไม่มั่นใจในตัวเองมากกว่า จากคุณ : BEETONG เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 21:24:35

ความคิดเห็นที่ 15 คำว่า Good command of English,English communication skillหรือ Good command of spoken and written in English มันกลายเป็น เงื่อนไขยิดฮิต ที่เขียนลงบนประกาศหางานสมัยนี้ไปหมดแล้ว ประเด็นคือ จะมีสักกี่งาน ที่ต้องใช้ทักษะภาษาอังกฤษอย่างชนิดที่เรียกว่าดีกัน และดีอย่างที่ครบทุกอย่าง ทั้ง พูด ฟัง อ่าน เขียน คุณต้องดูว่า งานที่คุณสมัครเป็นอะไรมากกว่า ว่าตำแหน่งอะไร และบริษัทสัญชาติอะไร มีลูกค้าสัญชาติอะไร ถ้าคุณเป็นวิศวกรบ.ญี่ปุ่น  คำว่า Good command of English ขอให้อ่านได้คล่องก็พอ สำเนียงจะห่วยแตก หรือดูหนังฝรั่งไม่รู้เรื่องสักประโยคเลย มันก็ไม่เป็นปัญหานัก แต่ถ้าคุณไปสมัครตำแหน่ง ไกด์ หรือประชาสัมพันธ์ โรงแรม  คุณก็ต้อง พูด ฟัง อ่านดีแน่นอน เว้นเขียนที่อาจจะไม่ต้อง การที่คุณขอตัวไปทำแลป ก็แสดงว่า คุณมาสายวิทยาศาสตร์ ดังนั้นอย่าวิตกจริต แล้วก็ไปสอบ TOEIC ให้มันได้เลข เกินกว่าที่เค้ากำหนดในประกาศรับสมัครงาน  ก็จบแล้ว  ไว้ได้เรียกสัมภาษณ์ ค่อยไปท่องสคริปภาษาอังกฤษสำหรับสัมภาษณ์หน้ากระจก 2-3 คืนล่วงหน้า ก็เหลือเฟือ ถ้าคุณกดดัน และเกร็งจนเกินไป คุณจะพลาด งานดีๆ ที่คุณสมควรจะได้ ใจเย็นๆ ก็ละกันครับ จากคุณ : Sgt.Oat เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 00:06:29

ความคิดเห็นที่ 16 สิ่งที่ต้องทำอย่างเร่งด่วนที่สุด คืออย่าไปคิดหรือทำ ให้เกิดความทุกข์ใหม่ๆมาทับถมความทุกข์เดิมๆ กันเป็นชั้นๆ ครับ   เพราะจะทำให้ปัญหานั้นมีความสลับซับซ้อนมากขึ้น จนไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาไหนก่อนหรือหลังดี ปัญหาหรือความทุกข์คุณในตอนนี้ คือความกังวลใจที่ครอบครัวขาดรายได้ เนื่องจากคุณพ่อเกษียณ  และการทำอาชีพเกษตรของคุณพ่อคุณแม่ไม่ประสบความสำเร็จ  ทำให้คุณกลัวว่าจะไม่ได้เรียนต่อหรือทำตามความฝันที่วางไว้  คุณตัดสินใจที่จะออกไปหางานทำ แต่ก็เกิดความกลัวหรือไม่มั่นใจในภาษาอังกฤษของคุณ จะเห็นว่าความกังวลใจของคุณจะเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆ เพราะคุณไปสร้างมันขึ้นมา  ถึงคุณจะสมัครงานและมีคนเรียกสัมภาษณ์ คุณก็จะกลัวอีกว่าจะสัมภาษณ์ผ่านมั้ย  ถึงสัมภาษณ์ผ่านและได้งานทำ คุณก็จะกลัวอีกว่าจะทดลองงานผ่านมั้ย ฯลฯ   สิ่งที่คุณจะต้องทำพร้อมกันกับการตัดวงจรของความกลัว คือการเปลี่ยนทัศนคติของคุณ  ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นเปรียบเสมือนเครื่องทดสอบความสามารถของคุณเอง ว่าคุณมีความสามารถพอที่จะข้ามพ้นอุปสรรคที่กีดขวางต่างๆ เหล่านี้ได้หรือไม่ ในเบื้องต้น  คุณอาจจะเริ่มจากการศึกษาว่าจะต้องปลูกพืชชนิดไหน ที่จะทำให้มีรายได้เข้ามาหรือพืชชนิดไหนที่กำลังได้รับความนิยม  ผมแนะนำให้คุณลองหาข้อมูลของ แก่นตะวัน ซึ่งเป็นพืชที่กำลังได้รับความนิยม เนื่องจากเป็นพืชอาหารที่ช่วยลดความอ้วน  คุณอาจจะบอกคุณพ่อคุณแม่คุณให้หันมาปลูกพืชชนิดนี้แทนพืชเดิม หรือปลูกเสริมเข้าไปก็ได้ หรือคุณมีความรู้ในภาษาเกาหลี  คุณอาจจะลองศึกษาดูว่ามีไม้ประดับชนิดใดในประเทศเกาหลีที่ในเมืองไทยยังไม่มี และสามารถปลูกในเมืองไทยได้ คุณก็สั่งซื้อเมล็ดพันธุ์เข้ามาปลูกและจำหน่ายทางเว็บไซต์ต่างๆ เช่น เว็บเกษตรพอเพียง เป็นต้น เมื่อคุณแก้ปัญหาของการทำเกษตรที่บ้านได้แล้ว คุณก็ค่อยแก้ปัญหาอย่างอื่นต่อ เช่น ทำยังไงคุณถึงจะได้เรียนภาษาต่อ หรือถ้าคุณไม่คิดที่จะเรียนต่อแต่จะหางานทำ คุณก็ลองสมัครงานบริษัทที่ต้องใช้ภาษาเกาหลีแทนภาษาอังกฤษเป็นต้น ค่อยๆคิดแก้ปัญหาไปนะครับ  คนอื่นปัญหาหนักกว่านี้ยังผ่านพ้นไปได้  ขอให้คุณโชคดี จากคุณ : loveten เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 06:36:07

ความคิดเห็นที่ 17 อืมแหละ มีบริษัทสิงคโปร์ เค้ารับคนที่มี Good command of English,English communication skillหรือ Good command of spoken and written in English เค้าว่าอย่างนั้นนะ จบใหม่นานมาแล้ว ก็ไปสมัคร ปรากฎว่าผ่านเงินเดือนตอนนั้นสตาร์ทจบใหม่มากว่าพนักงานแบงค์และ ข้าราชการประมาณ 5-6 เท่า ภาษาอังกฤษก็ไม่ใช่ว่าหรูเขียนเป็นภาษาวรรณคดีได้ เขียนพวก analysis มันก็ซ้ำกันถ้าทำไปนานๆ ของงี้มันอยู่ที่ความมั่นใจ ถ้ามั่นใจก็ทำเลยอย่าลังเล จากคุณ : aaa เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 12:41:41 A:110.49.243.37 X: TicketID:318204

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าไม่มั่นใจในตัวเอง ลองไปสอบToeic ก็ได้น้ะคะ เผื่อว่าถ้าคะแนนดีจะมั่นใจขึ้นมาบ้าง จริงๆหลายๆบริษัทก็ไม่ได้ซีเรียสว่าต้องมีผลการสอบภาษา อยู่ที่การสัมภาษณ์ค่ะ แต่ถ้าไม่มั่นใจแบบนี้ อาจจะลำบากได้น้ะคะ บางทีปัญหามันแค่ก้อนหิน แต่น้องมองใหญ๋เท่าภูเขาเองน้ะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : ผ่องใส เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 15:09:28

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วมีคำถามเดียวจริงๆ ว่าตกลงจะไปทางไหนกันแน่ เดี๋ยวจะเรียนภาษา เดี๋ยวจะรอทุน เดี๋ยวจะหางานให้เร็วที่สุด ไม่ได้ว่านะ อ่านแล้วเข้าใจว่าเน้นหางาน แต่อ่านแล้วรู้สึกเลยว่ากำลังลังเลมาก เพราะเหมือนยังไม่ตัดทางเลือกอื่น หาคำตอบให้ตัวเองก่อนดีกว่า ถ้าได้งาน แล้วได้ทุนรัฐฯด้วย จะเอายังไง ไม่ได้ต้องการให้เสียกำลังใจนะ อยากให้ใจเย็นๆ คิดให้ดีๆ ว่าในสถานการณ์แบบนี้ เราจะเอายังไง จะทำอะไร เอาให้ชัดก่อน ถ้าลังเลแบบนี้ มันจะไม่ได้ดีซักอย่าง คนเราจะก้าวหน้า ส่วนใหญ่เป็นเพราะเขารู้จักตัวเอง รู้ว่าต้องการอะไร และต้องทำอะไรเพื่อให้ได้มันมา มันคือพื้นฐานที่สำคัญที่สุด จากคุณ : หมูน้อยออมสิน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 23:56:03

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นกำลังใจให้นะคะ จขกท. สู้ๆค่ะ เท่าที่อ่านดูพี่น่าจะได้แนวคิดหลายๆแนวแล้วจะกพี่ๆที่เข้ามาตอบ ตั้งสติ แล้วค่อยๆคิดเรียงลำดับ หรือไม่ก็ปรึกษาญาติผู้ใหญ่ที่เรานับถือ อาจารย์ หรือคนที่เราคิดว่าเค้าสามารถให้คำตอบเราได้ ชีวิตมันมีโอกาสเสมอค่ะ อยู่ที่ว่าเราจะเปิดใจยอมรับรึเปล่า บางทีก็มาแบบไม่รู้ตัว สำคัญคือสติ คำเดียวเท่านั้น จากคุณ : MU Salaya (kaenice) เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 54 20:13:57