 |
ผมเคยเป็นลูกจ้าง ผมเข้าใจ
ปัจจุบันผมเป็นเจ้าของกิจการ ผมเข้าใจ
นิ้วคนเราไม่เท่ากันฉันท์ใด ความต้องการของแต่ละคนไม่เท่ากันฉันท์นั้น
บางคนต้องการความมั่นคง ก็พยายามเข้าเป็น ข้าราชการ
บางคนต้องการความมั่นคงประมาณนึง เงินเดือนคุ้มค่า ต้องการมีประสบการณ์ ก็เป็นลูกจ้าง (ลูกจ้างก็มีหลายระดับ ตั้งแต่ผู้บริหาร ยัน ภารโรง) (ที่ว่ามั่นคงประมาณนึง ก็เพราะว่า มีกฏหมายแรงงานรองรับ)
บางคนพร้อมที่จะเสี่ยง เสี่ยงทั้งเจ๊ง ทั้งรวย มีความพร้อมทั้งความรู้ความสามารถและเงินทุน ก็เป็นเจ้าของกิจการ
ผมเชื่อว่า ลูกจ้างส่วนใหญ่ ฝันอยากจะเป็นเจ้าของกิจการกันทั้งนั้นแหล่ะ
แต่บางคน ฝันไกลเกินตัว เกินความเป็นจริง จึงได้แต่ฝัน
บางคน ฝันนั้นทำได้จริง แต่ไม่มีเงินทุน
บางคน ฝันในสิ่งที่ตัวเองทำไม่เป็น
แต่สำหรับผม
ผมเริ่มจาก "เจ้าของกิจการจำเป็น" คือ ตกงาน ไม่มีใครรับทำงาน หางานไม่ได้ จนต้องทำอะไรซักอย่าง
แล้วไอ้ซักอย่างที่ผมทำนั้น ก็ทำเรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้
ไม่ร่ำไม่รวยล้นฟ้า พอมีพอกิน มีรถ มีบ้าน มีเมีย มีแมว3ตัว - -"
นั่งๆนอนๆอยู่บ้าน ดูโทรทัศน์มากกว่าอยู่หน้าคอม นอนมากกว่าเดิน ขับรถไปหาลูกค้าอาทิตย์ละครั้ง
เดือนนึง ถ้านับวันทำงานจริงๆ ไม่ถึง10วัน ด้วยรายได้ที่ ฮิ้ว...........แฮปปี้
ในสิ่งที่ จขกท.รู้สึกว่า เจ้าของกิจการบางคน ดูถูก คนที่เป็นลูกจ้าง
คนอื่นเป็นไงผมไม่รู้นะ
แต่ผมรู้สึกอย่างนั้น แต่... ในบางแง่มุมนะ
ถ้าคนที่เป็นลูกจ้าง เพราะ มีความสุขกับการเป็นลูกจ้าง แบบนี้ ผมไม่เคยดูถูก ผมกลับชื่นชมเสียด้วยซ้ำ เพราะการมีความสุขในสิ่งที่ทำ คือสิ่งที่ดีที่สุด
แต่ถ้า
คนที่เป็นลูกจ้าง ด้วยการกล้ำกลืนฝืนใจทำ เพราะ ไม่กล้าเสี่ยง ,ไม่เก็บหอมรอบริบเป็นเงินทุน ,สิ่งที่ฝันคือฝันลมๆแล้งๆ ,ได้แต่ฝันไม่เริ่มลงมือทำแม้แต่การดิ้นรนหาความรู้ในแนวทางนั้น แบบนี้แหล่ะที่ผมดูถูก
ผมมีเพื่อนคนนึง เขาเป็นช่างซ่อมมอไซค์ แต่ชะตาชีวิตผันแปร กลายมาเป็นยาม หรือ รปภ.นั่นแหล่ะ
ตอนที่รู้จักกันใหม่ๆ(ตอนนั้นผมเป็นเจ้าของกิจการแล้ว) เขาเล่าความฝันให้ผมฟังว่า เขาอยากจะเปิดร้านซ่อมมอไซค์เล็กๆของตัวเองที่ต่างจังหวัด
ผมจึุงถามเขาว่า "แล้วทำอะไรไปบ้างแล้วล่ะ"
เขาบอกว่า "ก็ไล่ซื้ออุปกรณ์จำเป็นไปทีละอย่าง สองอย่าง นี่ก็เก็บเงินมาตั้ง2เดือน เพื่อที่จะซื้อขาตั้งล้อ (อุปกรณ์ที่เอาไว้ตั้งศูนย์ล้อมอไซค์อ่ะ .. ผมก็เรียกไม่ถูกเหมือนกัน) "
เฮ้ย.... แบบนี้ผมไม่ดูถูกนะ ไม่เลย ผมกลับคบกับเขาเป็นเพื่อนกันได้เลย ผมชื่นชมเขาด้วยซ้ำ
จนกระทั่งเขาเปิดร้านเล็กๆได้จริง และก็เจ๊งไปเป็นที่เรียบร้อย (เหตุเพราะนิสัยส่วนตัวของเขา ผมไม่ขอเล่า) แต่เขาก็ไปเรียนต่อรามคำแหง ไปเรียนซ่อมคอมพิวเตอร์ แต่ก็ไม่รอดเหมือนเดิม แต่เขาดิ้นรนนะ ถึงจะกลับมาเป็นยาม แต่เขาก็ไม่หยุดที่จะหาทางขยับขยายตนเอง แบบนี้แหล่ะที่ผมไม่ดูถูก
จขกท.เคยคิด หรือเคยได้ยินคนอื่นพูดบ้างไหมครับ ประมาณว่า
"ถ้าฉันรวยอย่าง ...(ใครซักคน)... ฉันจะทำนั่น ทำนี่ ซื้อนั่น ซื้อนี่ ลงทุนอันนั้น ลงทุนอันนี้"
ใช่ครับ ..ผมก็เคยคิด
แต่ผมเลิกคิดไปนานล่ะ
ตอนที่เริ่มทำกิจการส่วนตัวใหม่ๆ จากที่เคยคิดว่า "ถ้าฉันรวยอย่างคนนั้น" เปลี่ยนมาเป็น "ฉันจะทำอย่างไรถึงจะรวยอย่างคนนั้น"
พอเปลี่ยนทัศนะคติ ,เปลี่ยนความคิดเพ้อเจ้อ อืม์... ชีวิตมันเปลี่ยนไปเฮะ...
ถึงคำถามสุดท้ายที่ว่า
ทำไมบางคนพอใจกับการเป็นลูกจ้าง แต่ทำไมบางคนอยากเป็นเจ้าของกิจการ
ขอตอบว่า .. ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ ว่าใครอยากเป็นอะไร แต่ให้ดูที่ความพอใจของเขา, ความทะเยอทะยานของเขา, ความตั้งใจจริงในการทำงานของเขา, ความสุขของเขา, ความอดทน-รักดี-ไฝ่ดีของเขา, ความพยายามของเขา
ที่ให้ดูไม่ใช่อะไร เพราะ ให้ดู ให้สังเกตุ แล้วให้เอามาคิด คิด สะท้อนชีวิตของตัวเราเอง
เจ้าของกิจการอยู่ได้ เพราะมีลูกจ้าง
ลูกจ้างอยู่ได้ เพราะมีเจ้าของกิจการ
ใครจะเป็นอะไร ช่างแม๋ม ดูตัวเองดีกว่า ว่าอยากจะเป็นอะไร
ยะโฮ่..... วอท ซัพ แม๋น.........
| จากคุณ |
:
aumpaump12  
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 พ.ย. 54 21:19:47
|
|
|
|
|
ลูกจ้างกับเจ้าของกิจการ แตกต่างกันตรงไหนครับ ?
