PANTIP.COM : B11459111 ตอนที่ 11 โจ จีราร์ด ยอดนักขายบันลือโลก บทที่ 6 ต้องเป็นผู้รู้จักฟัง.(ต่อ)...โดย "ลุงแอ็ด" [นักขาย]

ความคิดเห็นที่ 3

6. กฎ 12 ข้อสำหรับการรับฟัง

1. ปิดปากให้สนิท เปิดหูให้กว้าง

2. ฟังโดยตลอดและตั้งใจ อย่าฟังครึ่ง ๆ กลาง ๆ

3. ฟังด้วยหู ดูด้วยตา พร้อม ๆ กันจะทำให้เกิดความตั้งใจมากขึ้น มิฉะนั้นจะเข้าหูซ้าย ทะลุหู

ขวา เพราะขาดความสนใจ

4. ฟังโดยใช้ภาษาท่าทาง นั่งให้ตรง ไม่ขัดคอ และแสดงกิริยาประกอบการฟัง เข่น พยัก

หน้า ผงกหัว

5. เป็นเสมือนกระจกส่องหน้าให้ผู้พูด ยิ้มเมื่อผู้พูดยิ้ม ผงกหัวเมื่อคู่สนทนาผงกหัว

6. อย่าขัดคอคนอื่นในขณะที่เขากำลังพูด

7. หลีกเลี่ยงการรบกวนจากภายนอก ควรมีสถานที่เหมาะสม ไม่อึกทึกครึกโครม หรือ

ถูกรบกวนด้วยเสียงโทรศัพท์ หรือแขกที่จะมาพบ

8. หลีกเลี่ยงเสียงรบกวน เช่น ปิดทีวี วิทยุ หรือเสียงเพลง

9. หลีกเลี่ยงการมองดูสิ่งที่น่าสนใจอื่น ๆ เช่น ภาพตกแต่งผนังห้อง การปฏิบัติงานในสำนัก

งาน หรือแม้แต่วิวภาพนอกสำนักงาน

10. ตั้งใจฟัง มีสมาธิในการฟัง อย่ากัดเล็บ มองดูนาฬิกาข้อมือ หรืแม้กระทั่งการสูบบุหรี่

เพราะจะทำให้สมาธิในการฟังหายหมดไปได้

11. พยายามจับความให้ได้ชัดเจน เพราะบางครั้งผู้พูดอาจไม่สามารถถ่ายทอดความในใจได้

ครบถ้วน ต้องสังเกตดูอากัปกิริยา น้ำเสียง และบางทีอาจถามให้พูดซ้ำหรือย้ำให้แน่ชัดได้

12. อย่าเป็นสมาชิก ATANA ซึ่งย่อมาจาก All Talk And No Action ชอบคุยซุบซิบ

นินทาหรือคุยกันในขณะที่คนอื่นกำลังพูด หรืออธิบายอะไรอยู่เป็นการเสียมารยาทอย่างร้ายแรง

12 ข้อที่ผมบอกนี้ ถ้าหากลองทำดูจะช่วยให้คุณเป็นนักฟังที่ดีได้

คุณเชื่อไหม ถ้าคุณถามใครสักคนหนึ่งว่า หากได้เลือกการสูญเสีย หรือพิการประสามสัมผัส

อย่างหนึ่งอย่างใดใน 5 ประการ คือ ตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ ไม่รู้สึกในการสัมผัส และการดม

กลิ่น จะเลือกเอาอย่างไหน

ส่วนใหญ่จะตอบว่าขอเลือก หูหนวก เพราะเชื่อว่ายังดีกว่าตาบอด หรือเป็นใบ้ ที่จริงแล้ว ถ้า

ตาบอดเรายังพอจะคลำทาง หรือมองเห็นได้โดยการนึกการเดาหรือคาดคะเนเอา แต่ถ้าหูหนวก

แล้ว เราจะตกอยู่ในโลกของความเงียบ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ไปชมการแสดงดนตรีที่ดีเยี่ยม ณ โรงละครแห่งหนึ่ง นักร้องเสียงบาริโทน

ที่เป็นหัวหน้า ร้องได้ไพเราะมาก ผู้ฟังต่างชอบอกชอบใจในลีลาและน้ำเสียงของเขา ซึ่งผมก็

เห็นจริงด้วย เพื่อนบางคนที่เข้าไปนั่งฟัง ชี้ให้ผมดูพ่อแม่ของนักร้องคนนั้น ซึ่งนั่งอยู่แถวหน้าติด

กับเวทีเลย มีสีหน้าแสดงความ ปิติยินดีกับความสำเร็จของลูกชายของเขา

พอการแสดงดนตรีจบลง ผมได้พบกับผู้อำนวยการเพลง ซึ่งเป็นเพื่อนของผม ผมก็เอ่ยปาก

ชมนักร้องเสียงบาริโทนผู้นั้น และยินดีด้วยกับพ่อแม่ของเขาที่ลูกชายมีความสามารถในการร้อง

เพลง เพื่อนผมกลับบอกผมว่า

“พ่อและแม่ของเขาหูหนวกทั้งคู่ จึงไม่มีโอกาสได้ยินเสียงอันแสนไพเราะของลูกชายเขาเลย

แม้แต่น้อย เมื่อผมรู้ความจริงข้อนี้ครั้งแรก ผมถึงกับร้องไห้เห็นใจเขาทั้งสอง”

คุณล่ะ คิดอย่างไรบ้าง

คุณอยากได้ยิน หรืออยากหูหนวก

จากคุณ : ลุงแอ็ด

เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 08:41:37