|  | 
กรณีเลิกจ้าง  (ไม่ใช่สมัครใจลาออก)  เงินชดเชยที่นายจ้างจ่ายให้ตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน ในส่วนที่ไม่เกินค่าจ้าง 300 วันสุดท้าย และไม่เกิน 3 แสนบาท ได้รับยกเว้นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา
 
 สำหรับค่าชดเชยส่วนที่เกินกว่า 3 แสนบาทขึ้นไป  ถ้าคุณทำงานกับบริษัทนี้มานานครบ 5 ปีแล้ว  เงินส่วนเกินยังมีสิทธิคำนวณภาษีแบบ "เงินได้ที่นายจ้างจ่ายให้ครั้งเดียวเพราะเหตุออกจากงาน"  ซึ่งวิธีการคำนวณ  ก็คือให้นำเงินส่วนเกินตั้ง  แล้วหักด้วยค่าใช้จ่ายขั้้นต้นได้เท่ากับ 7,000 บ. คูณจำนวนปีที่ทำงาน    หักแล้วเหลือเงินเท่าไหร่  ก็ยังหักค่าใช้จ่ายขั้นที่สอง ได้อีกครึ่งหนึ่งของเงินที่เหลือ (ก็คือเอา 2 หารเลย)
 
 
 เหลือเงินเท่าไหร่  จึงเข้าตารางอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาเลย (โดยวิธีนี้จะไม่ได้รับยกเว้นภาษีในส่วน 150,000 บาทแรก)
 
 
 เช่น ได้ค่าชดเชยมา 500,000 บ. และสมมุติว่าคุณทำงานทีนี่มา 10 ปีแล้ว
 
 เฉพาะค่าชดเชยส่วนที่ไม่เกิน 300,000 บาท จะได้รับยกเว้นภาษี จึงไม่ต้องนำไปรวมคำนวณ
 
 
 แต่ส่วนค่าชดเชยที่เกิน 3 แสนบาทแรก จะต้องนำไปรวมคำนวณภาษีกับรายได้อื่นตามปกติ  เว้นแต่คุณทำงานที่บริษัทนี้มาแล้วครบ 5 ปี จึงมีสิทธิแยกคำนวณได้แบบเงินได้ที่นายจ้างจ่ายให้ครั้งเีดียวเพราะเหตุออกจากงาน
 
 
 วิธีคำนวณ
 - เงินได้ส่วนเกิน                                                200,000 บาท
 - หัก ค่าใช้จ่ายขั้นต้น  (7,000 บ. คูณ 10 ปีทำงาน)  = 70,000 บ.
 - เหลือ                                                           130,000 บ.
 -  หักค่าใช้จ่ายขั้นสอง อีก 50%                                65,000 บ.
 -  เหลือเงินสุทธิ               65,000 บ.
 
 นำเงินสุทธิที่เหลือ เข้าตารางอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา
 0 - 65,000 บ.  คูณภาษีอัตรา 5%    เป็นภาษีเท่ากับ 3,250 บ.
 
 สรุป  คุณจะเสียภาษี 3,250 บาท
 
 
 ถ้านายจ้างหักภาษี ณ ทีจ่ายไว้อย่างถูกต้องแล้ว โดยใช้วิธีนี้  คุณก็มีสิทธิเลือกสียตามที่ถูกหักไว้ โดยไม่ต้องนำไปรวมคำนวณกับเงินได้อื่นอีก  แต่คุณจะต้องแสดงรายการเงินได้ส่วนเกินนี้ในใบแนบ ภงด. 91 ด้วย
 
				 
				
					| จากคุณ | : 
รัษฎา     |  
					| เขียนเมื่อ | : 
28 ธ.ค. 54 22:22:02 |  
					|  |  |  |  |