ความคิดเห็นที่ 1 ผมมองปัญหาของกิจการตัวนี้ออกมาเป็นข้อๆคือ 1. ปริมาณการผลิต ผมทำมือทั้งหมด วัตถุดิบผมไปซื้อจากแม็คโคร(อาศัยว่าสะดวกและราคาคงที่) ผมซื้อขนมปังมาสไลด์เอง(ผมมีแค่มีดทำครัวOtopกับเขียง) ผมต้องมาเตรียมเนยเอง(ไม่มีเครื่องตี) ผมต้องอบขนมปังที่สไลด์แล้วก่อน 1 ครั้งเพื่อให้เก็บได้นานขึ้นโดยไม่ขึ้นรา(ผมไม่มีที่เก็บขนมปังเลยต้องทำให้แห้งแล้วใส่กล่องวางไว้) จากนั้นผมก็ต้องมาทาเนยที่ขนมปังเองแล้วอบ แล้วก็แพ็คใส่ถุงตาม นน. ที่จะขาย(ผมขายเป็น นน. ครับ) ปกติผมจะใช้เวลา 1 วันสำหรับการเตรียมวัตถุดิบ (ขนมปังหัวกะโหลก 9 แถว, เนยทาขนม 4 แบบ แต่ตอนนี้เหลือ3 เพราะอีกแบบมันมีปัญหาคนเลยไม่นิยมเท่าไร) ทั้งหมดนี่ทำคนเดียวครับ อีกวันจึงทำการอบขนมและหีบห่อ ผมจะทำได้แค่นี้ เต็มที่กว่านี้ก็ 12 แถว(ขนมปังแถวละ 0.54 กก.) เกินกว่านี้คงไม่ได้นอนครับ ส่วนขนาดที่บรรจุขายก็จะมี 80 ก., 160 ก.และ320 ก. ครับวันไหนมีสั่งแบบ 320 ผมจะเหนื่อยเป็นพิเศษ เลยทำให้ได้ลูกค้าน้อยราย จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:23:49

ความคิดเห็นที่ 2 2. ปัญหาเกี่ยวกับอุปกรณ์ เริ่มแรกมันเกิดขึ้นจากการที่พี่ที่ออฟฟิศท้าผม ว่าขนมปังกรอบมันไม่ได้ง่ายๆ จะทำให้อร่อยเหมือนเจ้าท่าพระจันทร์มันไม่ง่าย นั่นแหละจุดเริ่มต้นครับ ก็ทำๆไป เรื่อยๆ จนออกมาเป็นสไตล์ของผมเองจนออกขาย ผมมีแค่ฝาอบลมร้อน อายุน่าจะ 10 ปี+ เพราะผมเห็นฝานี้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว จะพังเมื่อไรก็ไม่รู้ ตอนนี้ตัวจับเวลาก็ไม่ค่อยดีละต้องคอยเฝ้า ผมเคยลองไปเดินหาฝาอบแล้ว ของที่วางขายอยู่ตอนนี้ไม่เวิร์คสำหรับผมครับ เพราะมันเล็กกว่ารุ่นที่ผมใช้อยู่มาก ก็เลยวางแผนจะซื้อเตาอบใหญ่ไปเลย(เคยถามใน1000tipแล้วครับ) ตอนนี้ก็เก็บตังค์ คงไม่น่าเกินสองสามเดือน อีกส่วนคือขนมปัง ผมต้องมาเสียเวลานั่งสไลด์เอง ต้องลับมืดก่อนทำทุกครั้ง(ไม่งั้นรอยตัดขนมปังมันจะเละ และเสียของ) ผมต้องมาอบแห้งก่อน(เสียเวลามากแต่ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะมีผลกับคุณภาพขนมด้วย) ตรงนี้ผมคงต้องยอมใช้มีดต่อไป เพราะเครื่องสไลด์มันก็ไม่ถูกเลย ต่อมาเรื่องเตรียมเนย ทำมืออีกเหมือนกันครับ ตั้งแต่เริ่มแบ่งเนย(จากกล่อง 5 กก.) เอามาผสมตามขั้นตอนของผม เวลาผสมก็ต้องให้ขึ้นฟูที่สุด(ใช้แรงงานมาก) ทำให้ผมล้าแขนเป็นอย่างมาก(จริงๆผมมีกล้ามแขนอยู่แล้วครับ เลยช่วยได้เยอะ) สรุปว่าอุปกรณ์มันไม่ค่อยพร้อม ผมก็ดันทุรังทำไป ไม่อยากให้ทุนมันจมมากแต่ก็แลกกับเวลาที่เสียไป จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:24:00

ความคิดเห็นที่ 3 3. ปัญหาเกี่ยวกับต้นทุนแพ็คเกจ เนื่องจากผมใช้ถุงคุกกี้ มันเลยดูเล็กครับ ยกตัวอย่าง ขนาด 80 ก. ผมจะต้องใช้ถุงคุกกี้ขนาดเล็กสุดถึง 2 ถุง และนำไปใส่ถุงกระดาษอีกชั้นแล้วจึงแปะสติกเกอร์ ทำให้ต้นทุนสูงครับ จริงๆก่อนหน้านี้ ผมจะใช้ถุงคุกกี้ 3 ขนาด ใส่ขนมเสร็จแล้วซีลปิดปากถุงเลย พอดีว่าทะลึ่งคิดแทนคนกินอีก เลยเอาถุงขนาดเล็กมาใส่แทนเพราะขนมปังกรอบแกะแล้วควรจะกินให้หมดทันที ไม่งั้นมันจะไม่กรอบอีก ผมก็เลยแบ่งเป็นถุงเล็กๆนั่นแหละ(จริงๆแฟนผมบอกทำแบบนี้ดีแล้ว มันจะได้เก็บนานๆ ขอ(แกมบังคับ)ผมกินฟรีทุกทีอ่ะ เสียดายดันมีเรื่องเมื่อสิ้นปีอีก) แต่ตอนนี้เริ่มคิดว่าจะกลับมาใช้แพ็คเกจแบบเก่าควบคู่กันไปครับ ไม่ไหว ทุนจมไปกับแพ็คเกจเยอะเกินจะรับได้ เพราะผมอยากให้ลูกค้าจ่ายค่าขนมมากกว่าจ่ายค่าแพ็คเกจ จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:24:16

ความคิดเห็นที่ 4 4. ปัญหาเรื่องการวางจำหน่าย เนื่องจากโดยนิสัยผมเป็นคนเงียบๆ ไม่สุงสิงกับใครที่ไม่รู้จัก ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าหาคนอื่นก่อน เลยไม่มี Connection อะไรเลยครับ อาศัยขายคนรู้จักเอา จะว่าไปมันก็ได้ไม่คุ้มเสียเท่าไร(กิจการยังตั้งตัวไม่ได้ว่างั้นเถอะ) ผมอยากได้ที่วางจำหน่ายอยากได้โอกาสในการวางจำหน่ายแค่นั้นเองครับ ผมไม่รู้จักใครเลย และไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน ตอนนี้จะกลับมาทำต่อคิดได้แค่ว่าขายผ่านเน็ตและถ้าผมไปฝากเขาขาย เขาก็เอาส่วนแบ่งเยอะเกินไป เพราะผมตั้งราคาขายถูก(ถือว่าถูกมาก) ไม่รู้ผมโง่หรือซื่อบื้อกันแน่ (หมายเหตุ ขนมปังผมใช้เนยแท้ ไม่มีการผสมมาการีนแม้แต่นิดเดียว ยกเว้นตัวขนมปังอันนั้นซื้อเขามา และยังใช้ชีสเป็นส่วนผสมอีก ต้นทุนเลยสูง) จริงๆที่ผมตั้งราคาต่ำๆแบบนี้เพราะว่า อยากให้คนซื้อได้กินแค่นั้นเอง แต่รอบนี้ยังไงก็คงต้องปรับราคาขึ้นอีก เพราะต้นทุนมันเพิ่ม จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:24:31

ความคิดเห็นที่ 5 5. ผมต้องการขยายกิจการ แต่ไม่มีทุนมากพอ ไม่มีสถานที่(ปัจจุบันผมทำที่บ้าน) และผมก็ไม่กล้าเสี่ยงที่จะไปกู้เงินมาทำ ผมต้องใช้ความระมัดระวังมากในการลงทุน ด้วยเหตุผลที่ "ผมล้มไม่ได้" ผมมีงานประจำ ผมมีหนี้ ผมมีแม่ ผมไม่มีญาติพี่น้องที่จะมาช่วยเหลือได้ครับ(พูดง่ายๆ ผมไม่มีใครคอยช่วยเหลือและให้คำปรึกษาเลย) และผมก็ไม่อยากไปรบกวนเพราะทางญาติเองฐานะทางการเงินก็ไม่ต่างจากผมเท่าไร ผมเองไม่สามารถที่จะเขียนแผนธุรกิจออกมาเพื่อที่จะเอาไปยื่นธนาคารได้ เพราะสิ่งที่ผมคิดจะทำส่วนใหญ่มันเป็น concept มาก่อน(ตอนนี้ก็ยัง concept) ผมสำรวจต้นทุนไม่เก่ง และไม่ค่อยรู้เรื่องการคำนวนต้นทุน โดยเฉพาะต้นทุนที่มันต้องมานั่งเทียนเอา พยายามเขียนหลายทีแล้วครับ แต่พอเห็นว่ามันเป็นการนั่งเทียนเขียน เลยเขียนไม่ออกเลย เพราะไม่รู้จะไปตอบธนาคารยังไงเหมือนกัน ผมอยากรู้ว่าผมจะหาที่วางขายที่ไหน ทำตลาดอย่างไร บริหารต้นทุนและดำเนินงานให้มันเจริญก้าวหน้ากว่านี้อย่างไร ผมอยากลืมตาอ้าปากครับ(ลึกๆก็อยากรวยอยู่นะ) จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:24:45

ความคิดเห็นที่ 6 รออ่าน............."วิธี"การขาย เพราะเท่าที่อ่าน ปัญหาตอนนี้คือ ทำมาแล้วขายไม่หมด จึงต้องแก้ปัญหาที่ ต้องหาวิธีการขายก่อนที่จะไปเน้นเพิ่มปริมาณขนมปังกรอบ จากคุณ : คนผ่านมา เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:46:03 A:125.24.206.51 X: TicketID:314958

ความคิดเห็นที่ 7 อย่างที่กล่าวไปแล้วครับ ผมขายให้คนที่ออฟฟิศและคนรอบข้าง ซึ่งอาจจะเป็นเพื่อนๆของแม่ หรือคนรู้จัก ซึ่งมันไม่มากครับ ความตั้งใจจริงๆของผมคืออยากใช้วิธี "ปากต่อปาก" เพราะผมมองว่ามันเป็นวิธีที่ประหยัดและได้ผลค่อนข้างมาก(หากสินค้าดีจริงๆ) แต่ผมก็ไม่รู้จะไปบอกใคร(เป็นคนไม่ค่อยยกหางตัวเองครับ) ส่วนใหญ่ คนที่มาชิมแล้วก็มักจะสั่งครับ แต่ด้วยความที่มันเป็นแค่ขนม ไม่ใช่อาหารที่จำเป็นเท่าไรนัก คนเลยเบื่อเร็ว จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:04:53

ความคิดเห็นที่ 8 สำหรับของกินผมว่าเราต้องมีสูตรเด็ด หรือ ความแตกต่างครับ ถ้าคล้ายๆหรือเหมือนๆคนอื่น นอกจากเราจะขายไม่ได้มากแล้วยังทำราคาไม่ได้ด้วยเพราะมีตัวเปรียบเทียบ เพราะฉะนั้น ถ้าสินค้าเราเด่นจริง กินแล้วทุกคนโอ้โห... แบบนี้ทำน้อยแต่ขายแพงกว่าชาวบ้านหน่อยก็ยังขายได้ จำนวนที่ทำก็ไม่ต้องเยอะ เอาให้ขายหมดครั้ง/ครั้ง จะได้มีคนรอจะซื้อ ผมก็เลยอาจจะให้คำแนะนำดูว่า คุณลองทำขนมนั้นให้สุดยอดเท่าที่ทำได้ ได้ไหมครับ ? เอาแบบโคตรอร่อยไปเลย มันจะแก้ปัญหาเรื่องอื่นๆตามมาได้มากมายทั้งเรื่องขายของไม่หมด,ไม่มีคนบอกต่อ,ต้นทุนสูงแต่ขายได้น้อย เป็นต้น ไม่แน่ใจคำแนะนำผมนั้นพอจะช่วยคุณได้ไหม แล้วว่าสำหรับการขายของกิน ผมว่าปัจจัยที่เราคุมได้และที่จะเป็นจุดเด่นของเราไปยาวๆคือสูตรเด็ดครับ จากคุณ : modzzz072 เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:05:26

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท. อยู่ในสภาวะที่ล้มไม่ได้  มีงานประจำ มีหนี้ มีภาระ แต่ต้องการหลุดออกจากงานประจำ  หารายได้เพิ่ม แนะนำว่าให้ จขกท. ทำแบบ part-time ไปก่อน คือ เสาร์-อาทิตย์ ไปขายตามตลาดนัดหรือตลาดน้ำ  ทำให้สินค้ามีโอกาสขายได้มากขึ้น หรืออาจได้ที่ขายส่ง(มีคนติดใจ) และทำให้ จขกท.พัฒนาฝีมือออกรสชาดใหม่ๆ มาด้วย สู้ค่ะ จากคุณ : เจ๊วรรณา เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:07:49

ความคิดเห็นที่ 10 เรียน คห.9 ลองที่ตลาดนัดแล้วครับ(แถวบ้าน) ไม่เวิร์ค ส่วนมากคนแถวนี้รายได้น่าจะต่ำครับ(ลำลูกกาคลอง9) ขายที่อื่นผมก็อยากไป แต่ผมไม่รู้ว่าที่ไหนถึงจะดี ในใจมี  scope อยู่แล้วครับ แน่นอนว่าต้องคนเยอะๆ มีกำลังซื้อ อย่างตลาดนัดใน กทม(ยกตัวอย่างนะ) เรียน คห. 8 ขนมผมแตกต่างมั้ย แตกต่างครับหากได้ลองชิม และหากเทียบราคาและคุณภาพกับเจ้าอื่น ของผมดีกว่าตรงที่ใช้เนยแท้ 100% ครับ ไม่เสริมเติมแต่งสารสังเคราะห์อื่นใด และขั้นตอนในการทำพิถีพิถันกว่า(พูดว่าเรื่องมากกว่าก็ไม่แปลก) แต่มันไม่เป็นที่รู้จักอ่ะสิ -"- ผมละเบื่อตัวเองจริงๆ จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:29:07

ความคิดเห็นที่ 11 ผมจะบอกอะไรคุณให้อย่างนึงนะ บริษัททุกบริษัท หรือร้านทุกร้าน มีหน้าที่สำคัญแค่สองอย่าง อย่างแรกคือสร้างสินค้า หรือนวัตกรรม อย่างที่สองคือขายสินค้า ถ้าตามที่ฟังคุณสร้างสินค้าแต่คุณไม่ถนัดการขายสินค้ามีวิธีแก้สองอย่าง อย่างแรกไปหาหนังสือเกี่ยวกับการขายสินค้ามาอ่าน กับสองหาทางให้คนอื่นขายสินค้าให้ ไม่จำเป็นหรอกครับที่ผลิตสินค้าแล้วต้องขายเอง คุณดูที่ขวดอิชิตันสิ ผู้ผลิตชาเขียวอิชิตัน ก็คือบริษัทยูโรเปี้ยนฟูด แต่คุณตัน เป็นคนทำการตลาด เพราะฉะนั้นลองหาคนมาทำการตลาดให้สิครับ แล้วโลกของคุณจะกว้างขึ้น จากคุณ : Miloteam เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:34:18

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านทบทวน คห.8 ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมจะลองอีกสักตั้งครับ หน้าขนมใหม่ก็คิดไว้นานแล้วแต่ยังไม่ได้ลองทำ การทำอาหารมันคือการทดลองไม่รู้จบจริงๆ T^T ทุนหมดซะก่อน จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:35:43

ความคิดเห็นที่ 13 ก็วนกลับมาคำพูดเดิมละคะ ........คุณยังขาด"วิธี"การขาย ไม่ใช่ปริมาณสินค้า ดังนั้นเราไม่เห็นด้วยกับการลงทุนอุปกรณ์ทำขนม แต่คุณยังขาดวิศัยทัศน์,แนวความคิดการขาย จากคุณ : คนผ่านมา เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:39:34 A:27.130.120.119 X: TicketID:314958

ความคิดเห็นที่ 14 คห 11 ขอบคุณครับ ผมก็หาอยู่ครับ แต่ผมจะเอาที่ไหนไปจ้างเขา ผมไม่มีอ่ะครับ เคยคิดจะให้เป็นส่วนแบ่งแทนเหมือนกัน ประเด็นคือหาคนยาก ปริมาณการผลิตก็น้อย แถมจะเอา%เยอะอีกตะหาก ผมได้กำไรห่อนึงไม่ถึง 30%เลยด้วยซ้ำ เหตุเพราะอยากขายของดีราคาถูก อยากให้คนได้กินกันเยอะๆเนี่ยแหละครับ จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:40:30

ความคิดเห็นที่ 15 งั้นขอไปศึกษาวิธีการขายเพิ่มอีกดีกว่าครับ เริ่มเข้าใจละครับ จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 22:42:00

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วทำไมต้องขายถูกหล่ะครับ ไม่ลองหาวิธีที่จะทำให้ขายแพงได้มากขึ้นหล่ะ ตลาดมี3ระดับ คือ บน กลาง ล่าง ถ้าอยากปรึกษาหลังไมค์มาจะช่วยตอบให้กระจ่าง จากคุณ : Miloteam เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:04:35

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยกับ คห.16 อย่าคิดว่า "ขายถูก คือ วิธีการขายที่ดีที่สุด" นะคะ เพราะลูกค้าทั่วไปเชื่อว่า "ราคาสินค้า คือ คุณภาพ(และปริมาณ)ของสินค้านั้น" กลายเป็นความเชื่อในใจคนซื้อว่า "ของดีไม่จำเป็นต้องแพง แต่ของแพงมักจะดี" เพราะเป็นสินค้าเน้นคุณภาพ ( ถ้าหากเป็นสินค้าที่เน้นปริมาณจะกลับกัน ที่ต้องเฉือนที่คำว่า คุ้ม+เยอะ) ( เห็นพูดบ่อย เราเลยเข้าใจว่าจุดแข็งของคุณ คือ ใช้ของคุณภาพดี ) แต่สำหรับมุมมองลูกค้าแล้ว ของคุณภาพดีนั้น ย่อมไม่เข้าพวกกับคำว่า"ถูก" เพราะเมื่อไหร่ที่ของถูกแล้วบอกว่า ใช้เนยแท้100% ไม่ปนมาการีน เอย อะไรนั่น แปลว่าพ่อค้าโกหก และเกิดคำถามว่า"สินค้านี้ดีจริงๆ หรือ" แต่เมื่อของที่ขายแพง(เช่น ผักปลอดสารพิษ) คนกลับเชื่อสนิทใจว่า ของชิ้นนี้มีคุณภาพจริงๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++ เราถึงบอกว่า คุณขาด"วิธีการขาย" แทนที่ คำว่า "ถูก" จะไปส่งเสริม "สินค้าที่ขาย" ตามที่มุ่งหวังไว้ กลับกลายเป็นว่า มันทำให้เกิด ข้อสงสัยในใจลูกค้าว่าของถูกนี้มีคุณภาพจริงที่โฆษณาชวนเชื่อไหม สิ่งที่ควรทำก็คือ ทำให้ชิมคะ ทำเป็นห่อเล็กๆ แล้วแจกให้กินทั่วๆ หลายๆ คน ของๆ คุณ หอม อร่อย ดีจริง แล้วแจกจริง ( ตรงนี้ทำให้เกิดคำว่า "ฟรี" คนไทยชอบนักละกับคำๆนี้" ) คนจะแห่มาเอาของฟรีเองคะ แล้วจะเกิดการ "บอกต่อปากต่อปาก" ที่คุณมุ่งหวังไว้ ทั้งนี้ สิ่งที่ตามมาคืิอ ต้นทุนที่ไม่เกิดรายได้(ของแจก) จึงนำไปสู่ คุณต้องโฟกัสว่า "ใครที่จะมาซื้อของคุณ" เพราะเราจะไม่แจกมั่ว แจกแหลก +++++++++++++++++++++++++++ ตอนที่แจก ก็ท่องไว้นะคะ ไม่มีว่าจะทำธุรกิจอะไรก็ล้วนแต่มีต้นทุน(ตามวิธีการขาย) ดังนั้น อย่าทำท่าขี้เหนียวเวลาแจก เพราะเห็นมานักต่อนัก ทำให้ชิมฟรีแต่พ่อค้ากลับมีท่าทีเหนียม , ไม่อยากแจก นั่นทำให้เกิดภาพลักษณ์ติดลบในใจลูกค้า จากคุณ : คนผ่านมา เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:19:06 A:27.130.120.119 X: TicketID:314958

ความคิดเห็นที่ 18 เคสของ จขกท ผมว่าน่าสนใจนะ ในทุกธุรกิจ มันมีแกนหลักๆแค่ 3เรื่อง การผลิต(ทำ) การตลาด(ขาย) การเงิน(คิดบัญชี) คุณมีความชัดเจนในโปรดักและกระบวนการผลิตที่สุด รู้ว่าต้องปรับอะไรตรงไหน   แต่บกพร่องด้านการตลาด และบกพร่องหนักด้านการเงิน ทั้งเงินทุนและวิธีคิดต้นทุน เอาทีละเรื่องนะครับ อันไหนเอาไปใช้ได้ก็เอาไปใช้นะครับ เรื่องการเงิน คุณต้องคำนวนออกมาให้ได้ก่อนว่า ขนมปังกี่แถวกี่แถวของคุณเนี่ยะ มันผลิตออกมา บรรจุห่อได้กี่ห่อ แล้วราคาขายห่อละกี่บาท เอาต้นทุนของ กับ ยอดขายก่อน ส่วนเรื่องค่าตัว ค่าโสหุ้ย ค่าคอมมิชชั่น ฝากขาย ค่อยๆบวกเข้ามา แล้วลองประมาณว่าจะผลิตได้+ขายได้วันละกี่ห่อ (ผมพยายามจะอ่านว่าคุณขายได้กี่ห่อ ห่อละกี่บาท แต่คุณไม่ได้บอก ) เดือนหนึ่งขายได้เท่าไหร่ หักต้นทุนและโสหุ้ยแล้วคุ้มค่าเหนื่อยไหม ถ้าไม่คุ้ม และมั่นใจในวัตถุดิบ แปลว่าตั้งราคาถูกเกินไป การตลาด มั่นใจในรสชาติของตัวเองไหม ถ้ามั่นใจ คิดชื่อแบรนด์ให้คนจดจำ แข่งกันที่รสชาติและคุณภาพ ถ้าจะแข่งด้วยราคา แล้วตีหัวเข้าบ้าน ขายขาจรอย่างเดียวก็ไม่ต้องคิดชื่อแบรนด์ คุยกับคนไม่เก่ง ฝากขายไม่เป็น ซึ่งมันเป็นกระบวนการที่จำเป็นต้องทำ จะเป็นข้ออ้างแล้วหลีกเลี่ยงไม่ทำไม่ได้ มีทางแก้2ทาง 1 หาคนมาทำหน้าที่นี้แทน โดยกำหนดผลตอบแทนให้ 2 ฝึกตัวเองให้เป็นคนที่เข้ามาคนง่ายๆ ช่างเจรจา สร้างคอนเนกชั่น อยู่เมืองไทยอย่าบอกว่าไม่รู้จะไปขายที่ไหน มันขายได้ทุกทีแหล่ะครับ เมืองไทยเริ่มทำธุรกิจง่ายที่สุดในโลกแล้วมั้งครับ ยิ่งธุรกิจอาหารยิ่งง่ายมากๆ ขอให้ฝีมือถึงเถอะ คุณดูคนขายลูกชิ้นทอด ปลาหมึกย่าง เพิงร้านข้าวแกง ที่มีอยู่ทั่วกรุงเทพสิครับ คนพวกนั้นต้นทุนต่ำกว่าคุณตั้งไม่รู้เท่าไหร่ เค้ายังคิดออกเลยว่าจะขายอะไรที่ไหน การผลิต แยกเป็นพัฒนาคุณภาพสินค้า ซึ่งคงต้องลองชิมแก้ไขสูตรไปเรื่อย หรือทำขนมที่มันเป็นที่ต้องการของตลาด และอัพราคาได้มากกว่านี้ และพัฒนากระบวนการผลิต จะซื้อเครื่องมือ ต้องกลับไปดูเรื่องการเงินและหาต้นทุนสินค้าให้ได้ก่อน ประเมินเครื่องมือ เครืองจักที่จะซื้อ ลงทุนเพิ่มอีก 20000 บาท จะทำให้เพิ่มผลิตผลออกมาได้อีก กี่ห่อ ขายได้เพิ่มกี่บาท และคุ้มเงินที่ซื้ออุปกรณ์เพิ่มภายในกี่เดือน จะมองหาลูกจ้างราคาถูกวันละ200-300 มาทำงานแรงงานซ้ำๆ เพื่อเพิ่มกำลังการผลิตไหม ซึ่งก็แน่นอนต้องกลับไปที่ต้นทุนเพิ่มคนเท่านี้ จะขายได้เท่าไหร่ ทำธุรกิจ ไม่ใช่เรื่องง่าย คุณต้องรอบจัดคนหนึ่งเลย ต้องมีหัวคณิตศาสตร์ ต้องช่างเจรจา เข้ากับคน เพราะคุณต้องทำงานกับคน ต้องทำของอร่อย ต้องมัดใจลูกค้า ต้องมองให้ออกว่าลูกค้าอยากได้อะไร สรุปต้องฉลาด ต้องกล้าหาญ ต้องขยัน ต้องมีความตั้งใจจริง แต่อยากให้มองเป็นเรื่องสนุกและท้าท้ายนะครับ บุกตะลุยเข้าไป กล้าๆหน่อย หาคนบัลดาลใจเยอะๆ อ่านหนังสือคุณตันหน่อยไหม กล้าคุยกล้าทำ ลุยแบบเด็ดเดี่ยวและตั้งใจ เดี๋ยวทางมันก็เปิดให้เราเห็นเองแหล่ะ ยังไงก็สำเร็จ ขอให้โชคดี จากคุณ : typeV เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:42:22

ความคิดเห็นที่ 19 อีกสิ่งที่สำคัญที่คุณไม่มีคือ คนไม่มีภาพในหัวว่า ขายขนมปังกรอบแล้วประสบความสำเร็จมันเป็นยังไง พอไม่มีภาพ(ไม่มี vision) มันก็จะตั้งเป้าหมายไม่ได้ หาวันว่างๆไปตรงท่าพระจันทร์(ข้างธรรมศาสตร์) มีร้านขายขนมปังกรอบอยู่ร้านนึง แล้วให้เวลานะครับ เดินไปเดินมาดูเค้าซักครึ่งวัน ว่าเค้าขายเป็นไง ขายยังไง ขายดีมั้ย แล้วก่อนกลับบ้านแวะซื้อกลับมาชิมดูให้รู้ว่าของเค้าเป็นแบบนี้ เค้าขายแบบนี้ ลูกค้าได้ประมาณนี้ น่าจะได้อะไรบ้าง จากคุณ : จัมบาลายา เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 00:17:12

ความคิดเห็นที่ 20 เคยออกไปขายของอยู่ครั้งนึง บูทติดกันขายของกินเหมือนกัน เค้าขายถูกกว่าเราครึ่งนึง เรียกลูกค้าด้วยราคาถูกกว่าตลอด น้องก็ตกใจว่าจะทำไงดี จะลดราคาลงมาสู้กับเค้ามั๊ย ก็บอกไปเลยว่าไม่ลด แล้วก็เชิญชวนลูกค้าให้ซื้อ บอกโดยการตั้งคำถามว่าว่า " ทำไมเราขายแพงกว่าเท่านึง " จากคุณ : เหรียญมีสองด้าน เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 00:18:25

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาให้กำลังใจ จะตามอ่านครับ อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ใจ เท่านั้น ที่จะเอาชนะทุกอย่างได้ แพ้ได้แต่ใจห้ามแพ้ครับ สู้ๆ จากคุณ : Das ist ein Mensch เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 00:30:52

ความคิดเห็นที่ 22 ขายให้ได้เยอะๆ จนผลิตไม่ทันก่อนค่ะ แล้วค่อยซื้อเครื่องมือช่วยผลิต หรือจ้างลูกจ้าง เปลี่ยนแพ็คเกจใหม่ เปลี่ยนสติ๊กเกอร์ใหม่ เปลี่ยนหน้าตาขนม ขายราคาตลาดบนเลยค่ะ หน้าชีส ใช้เนยแท้แบบนี้ เป็นจุดเด่น ทำตลาดบนได้ พยายามเข้านะคะ จากคุณ : พิณทองเทียมๆ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 06:32:57

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องมีด ใช้มีดฟันเลื่อยหั่นขนมปังค่ะ หั่นง่าย ขนมปังไม่ยุบตัว อันละ ร้อยกว่าบาทเองค่ะ ซื้อร้านขายอุปกรณ์เค้ก มีขายทุกร้าน เรื่องหน้าตาขนมปัง ก็ลองใช้พิมพ์คุ้กกี้กดเป็นรูปหัวใจ รูปดอกไม้ดูค่ะ กดให้ประหยัดเนื้อที่ เหลือเศษไม่มากหรอกค่ะ แต่ขายได้ราคาสูงขึ้นมาก ถ้าเป็นไปได้อยากเห็นรูปขนมของคุณจังค่ะ จากคุณ : พิณทองเทียมๆ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 06:39:03

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าใจรักการทำอาหาร การบริการลูกค้า ทำด้วยความเอาใจใส่ ผมให้คุณออกมาทำเลย....ขั้นแรกวางแผนตั้งงบประมาณก่อน แล้วเราก็หาทุน อาจจะไปแหล่งเงินทุนเช่นธนาคาร หรืออาจจะไปเป็นลูกน้องเขาก่อนหาประสบการณ์ ขอให้คุณสำเร็จนะครับ ถ้าทำจริงมีโอกาสรวย ลองไปหาอ่านเรื่องของเถ้าแก่น้อย ในอินเตอร์ หรือคนดังหลายคนแล้ว คุณจะชอบยิ่งขึ้น... จากคุณ : 123 (เทพบุตรสายฟ้า) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 08:44:18

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 09:24:17

ความคิดเห็นที่ 26 สินค้ามันจะมีกลุ่มของมันอยู่ 4แบบ 1.ขายดี กำไรเยอะ 2.ขายดี กำไรน้อย 3.ขายไม่ดี กำไรเยอะ 4.ขายไม่ดี กำไรน้อย ตอนนี้สินค้าของคุณอยู่กลุ่มที่ 4 ลองหาวิธีที่จะย้าย สินค้าของตัวเอง จากกลุ่มที่ 4 มากลุ่มที่ 1 ดู ถ้าหาไม่ได้ หรือหาไม่เจอ แนะนำให้เลิกทำสินค้านี้ไปเลย แล้วลองหาสินค้าใหม่ที่น่าจะอยู่กลุ่มที่1 ดูเอา จากคุณ : Miloteam เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 09:25:21

ความคิดเห็นที่ 27 แหะๆ ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความรู้และข้อคิดเห็นครับ เรื่องปริมาณการผลิตในแต่ละครั้งผมจดไว้อยู่ครับ พอดีว่าสมุดเล่มนั้นเอาไว้ที่บ้าน เดี๋ยวคืนนี้จะเอามาแสดงให้ดูครับว่าอะไรยังไง ขอบคุณทุกท่านมากจริงๆครับ จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 11:21:07

ความคิดเห็นที่ 28 เรียน คห.23 อย่างที่บอกว่าทุกวันนี้ผมใช้มีด Otop ธรรมดาๆ(มีดปลายแหลมเหมาะสำหรับการแล่ หัน) เพราะว่าขนมปังที่ซื้อจากแม็คโครนั้น คุณภาพค่อนข้างไม่คงทีครับ บางครั้งเนื้อในขนมปังมันยุ่ยง่าย(มีดคมๆที่ผมลับยังหันได้ไม่เรียบ) บางครั้งก็แข็งกำลัังดี(สงสัยอารมณ์คนทำไม่ดี) ปกติผมจะทิ้งไว้ 1 คืนให้มันอยู่ตัวซะหน่อยหลังจากวันแรกที่ซื้อมา เพื่อให้มันหั่นง่ายครับ(ผมไม่มีตู้เย็นใหญ่พอที่จะเก็บขนมปัง)  เคยลองเอามีดหั่นสเต็กหั่นดู(แบบที่ฟันเลื่อยละเอียดๆหน่อย) พบว่าเนื้อในขนมปังเสียไปเยอะมากครับ ผิวที่ได้ก็ไม่เรียบเท่าที่ควร(สรุปว่าไม่ได้ดั่งใจ) เหตุเพราะฟันเลื่อยของมีดนั่นแหละ เลยไม่กล้าไปหาซื้อมีดหั่นขนมปังมาใช้อ่ะครับกลัวเสียของ ผมมองว่ามันเป็นที่ทั้งตัวเนื้อในขนมปังและมีดที่ใช้ด้วย ก็เลยใช้มีด Otop มาตลอดเนี่ยแหละครับ เรียน คห.16-17 ผมจัดสินค้าตัวเองไว้ในระดับ กลาง-บน ครับ ยอมรับว่ามีปัญหาเรื่องการตลอดและการคำนวนต้นทุนจริงๆ จะนำข้อคิดเห็นของท่านไปประมวลใหม่ครับ เรียน คห.18 เรื่องการเงิน - เดี๋ยวรอผมกลับไปค้นข้อมูลในสมุดที่บ้านก่อนนะครับ เรื่องการตลาด - แบรนด์ ผมมีครับ ทำ FB ไว้เรียบร้อยแล้วด้วย(กันคนทำก่อน) แต่ก็ทำเตรียมไว้เฉยๆยังไม่ได้อัพเดตอะไร ส่วนรสชาติมั่นใจครับ แต่อร่อยหรือไม่ อันนี้แล้วแต่รสนิยมคนทานครับ ผมไปบังคับเขาไม่ได้ แต่ส่วนมาก(จากที่แม่ผมบอกมา) คนมักจะถามหาอีกครับ เรื่อง Connection พยายามแก้ไขตัวเองอยู่ครับ บุคคลิกผมน่ากลัวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วคงจะนานซักหน่อย ส่วนฝากขาย ผมขอไปแก้เรื่องต้นทุนกำไรก่อน จะได้คิดตัวเลขถูกครับ เครียดๆ แต่ก็สนุกดีครับ ฮ่าๆ ^^ อยากทุ่มใจจะขาด แต่ก็ไม่อยากล้มหัวฟาดเพราะสะดุดยอดหญ้า จากคุณ : GI_Nen เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 11:38:08

ความคิดเห็นที่ 29 แนะนำออกขายตามตลาดนัดค่ะ อย่ารอให้เขามาซื้อ เรื่องการทำอาหารปรึกษาห้องก้นครัวน่าจะช่วยได้เยอะ ถ้ารักและชอบที่จะทำขนม อาหาร ก็ตั้งใจทำไปเลย แต่ถ้าอยาก "ขายของ" เพื่อให้ได้เงินเพิ่ม เพื่อให้ได้กำไร หาอย่างอื่นวางควบคู่ด้วยก็ดี ถ้าได้ทำเลขายของตลาดนัดนะ ของตามสำเพ็งอะค่ะหากพวกของกระจุกกระจิกเล็ก ๆ อย่างน้อยกำไรเกินเท่าตัวนะ จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:47:45

ความคิดเห็นที่ 30 ขอโทษนะคะ มีดสเต็กกับมีดหั่นขนมปังต่างกันโดยสิ้นเชิง มีดหั่นขนมปัง ไม่กินเนื้อขนมปังเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่มีแม้กระทั่งเศษขนมปังร่วงลงมาระหว่างการหั่น ด้วยความเคารพค่ะ จากคุณ : พิณทองเทียมๆ เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 08:58:15

ความคิดเห็นที่ 31 เรา ทำ 2 อาชีพ อยู่ ขายขนมปังเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ปังกรอบ เราขายตลาดล่างเน้นขายส่ง ขายปริมาณมากๆ กำไรพออยู่ได้ ไม่เดือดร้อน จากคุณ : กระเทียมน้อย เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 11:02:55

ความคิดเห็นที่ 32 มีดฟันเลื่อยสำหรับหั่นขนมปัง ไม่เหมือนมีดหั่นเสต๊กค่ะ ใช้หั่นขนมปังได้บางและไม่ร่วง อย่างที่คุณพิณทองเทียมแนะนำไว้ค่ะ จากคุณ : ตาลสด เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 22:51:33

ความคิดเห็นที่ 33 เรื่องมีดหั่นขนมปัง - ลองเดินเข้าไปถาม UFM ได้ไหมคะ? บอกว่ามีปัญหามาถาม อยากลองมีดหั่นขนมปัง...คือพยายามคิดแทนจขกท.ว่าจะไปลองได้ที่ไหนบ้างโดยไม่เสียเงินน่ะค่ะ เรื่องการขาย - เราว่าเปิดเว็บก็น่ารักดี เพราะจขกท.มีจุดขาย ทำละเมียดดี น่าจะพอมี story อะไรให้ขายได้ ซึ่งมันก็เป็นอีกช่องทางหนึ่ง เพราะเดี่ยวนี้เวลาเราหาข้อมูลอะไร ถ้ามีเว็บซักหน่อยพอให้เห็นหน้าตา ก็ทำให้รู้สึกอยากซื้อขึ้นอีกมาก เรื่องราคา - จขกท.คิดแทนลูกค้า ที่บอกว่าทำแพ็คเล็กๆ จะได้กินหมดทีเดียว ฯลฯ แต่ค่าแพ็กเกจแพง จริงๆตรงนี้ เราเอามาโปรโมตซักหน่อยว่าแตกต่างจากเจ้าอื่น เพราะขนมกรอบกินได้นาน ลูกค้าเค้าก็ยอมจ่ายเงินที่แพงกว่าหน่อยเพื่อความสะดวกนะคะ อยากให้อ่านกระทู้นึงในห้องสีลม ที่เป็นเรื่องการขายของในตลาดนัดหรือไงเนี่ยแหละค่ะ ที่เค้าเล่าว่าเอาขนมมาใส่ถุงฟอยล์สูญญากาศให้ดูดี ก็ขายได้แพงกว่าใส่ถุงพลาสติกธรรมดา จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 14:05:20