Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
แค่สู้อย่างเดียวคงไม่พอ...แต่ยังไงก็จะสู้ เพื่อฝันครั้งสุดท้าย.... ติดต่อทีมงาน

จริงๆรู้ว่าแวดวงแห่งการตลาดเสื้อผ้า  เป็นเรื่องที่มีการแข่งขันสูงมาก  แต่ก็แปลกมันมีเสน่หืที่ทำให้ใครต่อใครแวะเวียนเข้ามาลองของ   บางคนที่เข้ามาก่อนหลายคนต้องพับฐานออกไป  แต่ก็มีอีกไม่น้อยที่ยังยึดมั่น ตั้งมั่นในวิถีที่ตัวเองทำจนประสบกับชัยชนะ  ที่ตนเองพอใจ  

ผมเองก็เป็นคนนึงเช่นกัน ยอมรับครับว่าการเป็นหนึ่งในตองอูนั้น  มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ  แต่จะทำไงได้ครับผมเข้ามาแล้วถึงแม้จะเริ่มเข้ามาแบบเอานิ้วแหย่ๆเข้ามาก็เถอะ  ใช่ครับผมทำเสื้อขาย!!!  แต่ไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนักในสังคมข้างนอกเพราะผมเองก็ขายในหมู่เพื่อนฝูง  

ยากมากที่จะทำอะไรให้ต่างจากคนอื่น  แต่ก็ต้องทำเพราะผมมั่นใจว่าสมองของผมไม่ได้มีเอาไว้เฉยๆ   ผมเริ่มต้นง่ายๆจากสิ่งที่ผมและคนอื่นคิดนั่นก้คือ  กรูแนวว่างั้น  ผมออกแบบเสื้อและขายในเฟสบุ๊คของตัวเองมาประมาณสี่รุ่นสี่แบบ เพราะทำเกือบทุกเดือน  ยกเว้นช่วงน้ำท่วม

ตอนแรกทำขายในงานเลี้ยงรุ่นที่มหาลัยรุ่นน้องซื้อกันให้เพียบขายดี จนน้ำตาจะไหลเข้าไปดีใจในส้วมคนเดียว....หลังจากนั้นสิของจริง  ผมออกแบบและเรียนรู้จากที่ไม่เคยมีความรู้อะไรเลย  เสาะแสวงหาไปเรื่องยว่าที่ไหนเขารับสกรีนบ้าง ผ้าเป็นแบบไหน แนวไหนยังบ้าง ราคาที่ไหนถูกไหนแพง เรียนเองทั้งนั้น  

จนวันนี้ก้มีความรู้เพิ่มมากขึ้น   และครั้งแรกที่ขายในเฟสบุ๊คตัวเองลุ้นทุกวันว่ามันจะได้เท่าไหร่ เพื่อนฝูงก็มาอุดหนุนกันไป  ยอดได้พอดีกับี่ โรงงานเขารับสกรีนให้เลย ห้าหกสิบตัว....เฉียดตาย  แต่แบบหลังๆมันไม่ค่อยถึงแล้ว  ก็ต้องจ่ายเองในส่วนที่ขาดไป...ยอมรับครับว่าได้เรียนรู้เยอะมากว่า  ถ้าเราเอาดีแบบนี้ก็น่าจะรอดนะ  

ทุกวันนี้พยายามมากครับที่จะเอาเสื้อของผมเองออกมาสู่โลกภายนอก  ออกมาสู่การขายแบบใหญ่ขึ้น แต่มันไม่ได้ง่ายเอาเสียเลย   เพราะหนึ่งร้านเราเองไม่มี   ทุนไม่ได้   สารพัดปัญหา  แต่มีอยู่อย่างเดียวที่มีเต็มเปี่ยมนั่นก็คือ  "ความเชื่อ"  และมั่นใจว่าสักวันเสื้อของเราจะขายได้แบบไม่ต้องลุ้นว่าจะถึงห้าสิบตัวมั๊ย...

ผมเองตั้งใจว่าอยากให้เสื้อตัวผมเองนี่ออกไปสู่ตลาดแบบขายส่ง  พยายามหาช่องทางอยู่ครับ  เพราะปัญหานึงของการทำงานที่จำนวนน้อยก็คือ "ต้นทุน"ที่สูงมากเกินไปต่อชิ้น  ดังนั้นเสื้อที่ทำมาแต่ละรุ่นของผมไม่สามารถขายถูกได้  แต่ผมก็ได้วางราคาเอาไว้ว่า  ราคาประมาณนี้พร้อมส่งถึงบ้านนะ ที่ทำมาลูกค้าก็โอเค...

หลังจากที่ผ่านน้ำท่วมมา  ผมตั้งใจกลับมาสู่สิ่งที่ตั้งใจอีกครั้ง  ปรากฏว่าขายมาได้หกวันถึงวันนี  ได้ประมาณยี่สิบสองตัว ฮ่าๆๆ  อีกสองวันผมจะต้องสั่งทำแล้ว  ยอดไม่กระดิกอิอิอิ   ทำใจแล้วครับว่าเอาวล่ะครั้งนี้คงจะเจ็บบ้างไรบ้างก็ว่ากันไป...ซึ้งๆกันไป  ไม่เป็นไร  อีกอย่างแบบเสื้อคร้งนี้เป็นแบบเฉพาะกลุ่มไปนิดครับ..และทุนสูงกว่าปรกติอีกด้วย  แต่พิเศาตรงที่ผมสกรีนสองด้านเลย  ไม่เคนทำเพราะรู้ว่ามันสูง  แค่เฉพาะบล๊อคอย่างเดียวก้หกอันแล้ว  นี่ขนาดลดสีลงแล้วนะ...

ตอนแรกกะว่าเอาสีน้อยหน่อย  แต่ใจมันไม่ได้ไม่ชอบเลยจัดเต็ม....แต่ก็ทำให้เรารู้ได้ว่า  คนที่ชอบของเราก็ยังชอบอยู่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน  ลุกค้าที่เคยซื้อแทบทุกครั้งที่มีอยู่สามสี่คนก็หายไปบ้าง  เหลือไม่กี่คนที่ยังซื้ออยู่ แต่ผมว่าแบบนี้น่าจะเป้นแบบที่ผมชอบมากที่สุดเลยตั้งแต่ทำมา เพราะผมใกล้ที่จะเข้าสู่โหมดของความเป็น แนวตัวเองแบบชัดขึ้นเหมือนตอนแรกที่คิด...

ในส่วนของชีวิตที่ผ่านมา  ผมทำงานด้านวงการทีวี  ไม่ใช่ซ่อมทีวีนะ hahaha รายการทีวีอ่ะ สิบกว่าปีที่ผ่านมา  ผมได้เรียนรู้เรื่องของคนอื่นมาเยอะมาก  แต่ไม่ค่อยได้เรียนรู้เรื่องของจิตใจตัวเองสักเท่าไหร่ครั้งนึงคิดแล้วว่าเราจะเดินทางเส้นนี้แหละไปตลอดชีวิต   แต่เมื่อสองปีก่อนคิดใหมม่ว่าทำงานมาตั้งนาน  ชีวิตไม่เปลี่ยนเลย.....อีกทั้งผมเองก็มีโรคประจำตัวที่สามารถทำชีวิตที่เกือบปรกติของผมให้กลายเป็น  ให้หานะได้เลย....

ผมตัดสินใจปรับเปลี่ยนทั้งชีวิตหมดแบบไม่สนด้วยว่าคนอื่นจะว่าอย่างไร  และที่สำคัญผมเองก็มีลูกเมียที่ต้องดูแล  เครียดนะแต่ไม่มาก เหมือนแต่ก่อน   เพราะคงมีภูมิเรื่อง  แบบนี้มามากพอ  ตั้งใจว่า จะออกมาลุยให้มันรู้ไส้กันไปเลยว่า "ผมเองก็สามารถทำเสื้อแล้วอยู่ได้  และจะอยู่ได้ดีกว่าเดิมแน่นอน"  ถึงแม้วันนี้ยังไม่สามารถเป็นไปได้อย่างที่ฝัน  แต่อย่างน้อยๆผมก็เริ่มแล้ว   คงต้องสู้อีกสักพักใหญ่เลย  

ใครพอมีแนวทางการต่อสู้ที่พอจะแนะแนวผมได้บ้าง  ผมอยากจะเข้าไปคุยเพื่อหาทางออกครับ  รบกวนชี้ทางให้ด้วยนะครับเผื่อว่า  คำแนะนำของท่านจะกลายเป็นแสงสว่างที่ผมค้นหาอยู่ครับ  ได้บุญด้วยอิอิอิ

ปอลอ. จริงแล้วแนวคิดผมที่จะเป้นพ่อค้าขายส่งนี่มันสามารถมั๊ย หรือจะต้องมีร้านยัง  หรือมีแนวทางอื่นที่ดีกว่านี้มั๊ยยังไง  ผมยินดีรับฟังข้อมูลครับ..ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลามาอ่านเรื่องของผม ฝันของผม..ขอบคุณอีกครั้ง

แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 55 08:20:32

จากคุณ : daxter
เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 55 08:20:17

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com