ความคิดเห็นที่ 1 เวลาที่ผู้ประกอบการบ่นเรื่องโมเดิร์นเทรดขูดรีด มักจะมีเสียงมาว่า เขาเอาเปรียบก็อย่าไปทำ หาช่องทางอื่น คนที่บอกนั้น มักไม่ใช่คนที่ทำให้โมเดิร์เทรดมาก่อน ชีวิต ถ้ามีทางเลือก ไม่มีใครอย่าเลือกทางที่ยิ่งทำยิ่งคับแค้นใจ ทำงานไป สาปแช่งไปอย่างนี้หรอกค่ะ สมมติให้ฟังนะ สมมติว่าคุณเลี้ยงไก่จำนวนหนึ่งอยู่ ต่อมาคุณเริ่มทำการค้าส่งให้กับตัวแทนค้าส่งแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนแรกเค้าก็เป็นเพียงตัวแทนค้าส่งรายหนึ่งในตลาด ต่อมาด้วยขนาดการลงทุนมหาศาล เขาได้รุกคืบจนผูกขาด95%ของตลาดอยู่ในมือ ในระหว่างนั้น เค้าให้คุณซื้อไก่มาเพิ่มเรื่อยๆ เพื่อให้ออกไข่ให้ทันกับการเติบโตของเขา และบอกว่าเราจะโตไปด้วยกัน คุณทั้งต้องกู้หนี้ยืมสิน เพิ่มทุนทุกวิถีทาง เพื่อให้อยู่ได้ โตตามเขาไปได้ ใครไม่พร้อมจะพัฒนา ก็ตกขบวนไป เมื่อเค้าโต เค้าได้มีซัพพลายเออร์ที่จะส่งไข่จำนวนมากมายอยู่ในมือเขา เค้าเริ่มมีเงื่อนไขต่างๆกับคุณ พอบางเดือนเค้าก็บอกว่า เดือนนี้ออกไข่ไม่ต้องเยอะนะ ออกไข่แค่ครึ่งนึงของที่เคยออกก็พอ คุณไปอั้นไก่ได้ไหมว่า อย่าออกไข่ หรือบางทีสั่งให้เราออกไข่ไว้เยอะแยะ พอถึงเวลาเราบอกขอให้เปิดพีโอซะที ออกไข่เสร็จทันที่ กำหนดแล้ว เค้ากลับขอเก็บค่า อะไรเบ็ดเตล็ดนอกเหนือข้อตกลงเพิ่ม บางทีก็อ้างว่า ปีนี้บริษัทมีกำไรต่ำกว่าเป้า ต้องช่วยกันหน่อย ถ้าคุณช่วยเรา เราก็ช่วยคุณ เพิ่งรู้ว่าการเปิดใบสั่งซื้อสินค้าที่ตัวเองสั่งผลิตไว้ ให้ส่งเข้าไปได้ เป็นการ"ช่วย"กัน ...... จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 55 22:20:35

ความคิดเห็นที่ 2 ... จากคุณ : pisity เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 55 22:35:14

ความคิดเห็นที่ 3 ตอบในฐานะที่ ทำธุรกิจแบบเดียวกับ จขกท.นะครับ ความผิดพลาดนี้ เกิดจากความรุ้ที่น้อยเกินไปและตามโลกไม่ทันต่างหาก บทเรียนเหล่านี้ มีตัวอย่างมากมาย เพียงแต่ไม่ขวานขวายที่จะหาความรู้ใส่ตัว เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองต่างหาก การมองสั้น แบบง่ายๆนี่แหละที่จะทำให้พบจุดจบในการทำธุรกิจ มีตัวอย่าง ที่เป็นบทเรียนของธุรกิจไทย ซึ่งหนักกว่า จขกท.มากมาย โรงงานหนึ่งเหคุเกิดเมื่อปี 2000 ปกติส่งออกเดือนละ 20ตู้ อยู่ๆ วอลมาร์ทก็เดินเข้ามา เจรจากันเรียบร้อย ทำสัญญาซื้อทั้งปี ซึ่งมากกว่าที่เคยขายอยู่ 10เท่า จ่ายเงินล่วงหน้า 20% โรงงานเอาโครงการไปกู้แบงค์ สร้างโรงงาน ซื้อเครื่องจักร เพื่อกำลังคน เพื่อผลิตสินค้า เมื่อโรงงานเสร็จ ผลิตส่งตามสัญญา ปีที่2 คำสั่งซื้อเพิ่มขึ้นอีก 50% แต่มีเงื่อนไขว่า ขอลดราคา 5% (จากเดิม กำไรมีอยู่ 8%เท่านั้น) เมื่อลดไป5% กำไรก็เหลือ3% แต่ก็ต้องทำ เพราะขยายโรงงานไปแล้ว เพิ่มคน เพิ่มเครื่องจักร และเป็นหนี้แบงค์เป็นพันล้าน ถ้าไม่รับ งานก็ไม่สามารถหาได้เต็มกำลังการผลิต เสียหายยิ่งกว่า เมื่อออร์เดอร์เพิ่มอีก 50% จำต้องเปิดโอทีเต็มกำลัง ต้นทุนก็สูงขึ้น งานเต็มทั้งปี แต่ไม่มีกำไร สุดท้ายก็เป็นเพียงโรงงานผลิตสินค้าให้เขาไปทำกำไร กรณีศึกษา ของโรงงานนี้ เป็นอุทาหรณ์อันดี ของผู้ประกอบการณ์ ที่โลภและคิดไม่ยาวพอ ผลสุดท้ายตายทั้งเป็น นี่แหละธุรกิจ นักธุรกิจคือผู้แสวงหากำไร พวกเขาไม่ใช่นักบุญ ผู้ไม่รู้ ผู้โง่เขลากว่า ย่อมต้องเสียเปรียบ อย่างที่ จขกท.ระบายมา จากคุณ : พี (peh_chai) เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 55 22:56:26

ความคิดเห็นที่ 4 ขอแสดงความคิดเห็น และ ขอตั้งคำถาม ถามผู้รู้ด้วยนะครับ  (แบบโง่ๆหรือเปล่า ไม่รู้เฮะ) จาก เนื้อกระทู้  ทางแก้ไขคือ เราควรตั้งกำไร ไว้ให้มากกว่า20%ตั้งแต่เนิ่นๆ (ตั้งแต่เริ่มธุรกิจ และเริ่มมองว่าจะเข้าโมเดิร์นเทรด) หรือไม่ก็  เดิมเราเอากำไร20%  แต่พอจะเริ่มเข้า โมเดิร์นเทรด เราควรเปิดบริษัทใหม่ ยี่ห้อใหม่ ทำการตลาดยี่ห้อใหม่ (เป็นสินค้าตัวเดิม) แล้วขายเอากำไรมากกว่ายี่ห้อเดิม .. ...ใช่ไหม ???... จาก คห.ที่2 จริงๆแล้ว อำนาจการตัดสินใจในการ เพิ่มผลผลิต,การวางขายสินค้า มันอยู่ที่ห้างโมเดิร์นเทรดเหรอ สินค้าจะขายดี หรือไม่นั้น  อยู่ที่โมเดิร์นเทรดเป็นผู้กำหนดเหรอ ?? งั้น ถ้าเราทำสินค้าของเรา ให้เกรดดี มีคุณภาพ ในราคาที่ยุติธรรม  ปั่นการตลาดให้สินค้าเราเป็นที่ต้องการสูงๆ  แบบนี้ เราจะมีอำนาจต่อรองกับโมเดิร์นเทรดบ้างไหม ?? จากคห.ที่3 งั้นแสดงว่า การทำธุรกิจนี้  เราควรผลิต และส่ง เท่าที่กำลังเราจะทำได้ โดยไม่ต้องสนว่า เขาจะสั่งเราอย่างไร  เช่น - เดิมเรามีกำลังการผลิตอยู่ที่ 100ชิ้นต่อเดือน - ต่อมา ส่งสินค้าให้ โมเดิร์นเทรด เราควรขยับการผลิต เท่าที่เราไหว เช่นเพิ่มโอทีให้พนักงาน หรือกู้มาขยายแบบไม่ใหญ่โต  เพิ่มกำลังผลิตได้ 150ชิ้น/เดือน  ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น - การประเมินกำลังการผลิต ควรมาจากการประเมินความต้องการของผู้บริโภค ไม่ใช่ประเมินกำลังการผลิตมาจากคำสั่งซื้อจากโมเดิร์นเทรด ใช่ไหม ?? เพื่อเป็นการป้องกัน การถูกมัดมือชกในภายหลัง ใช่ไหมครับ ???? (ง่ายๆว่า  อย่าโลภ  ใช่ไหม) เมื่อโมเดิร์นเทรด มีอำนาจในมือ ,มีกลยุทธ์ที่แยบคาย ขนาดนั้น เราจะหาวิธีรับมืออย่างไรดี ผมก็เป็นคนนึงที่มีความฝัน อยากจะทำสินค้าออกจำหน่าย ก็รู้ไว้ใช่ว่า ฯ   ถามเผื่อๆไว้  เผื่อความฝันเป็นจริง จะได้เตรียมรับมือ จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 55 23:44:13

ความคิดเห็นที่ 5 เพิ่งนึกอะไรออก  ก็เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ ผมเคยรู้จักกับเจ้าของโรงงานทำสบู่สมุนไพรแห่งหนึ่ง ยี่ห้อหนึ่ง ประมาณ 5ปีที่แล้วได้ล่ะ  ช่วงนั้นเจอกันทุกเดือน (ผมไปเก็บเงินค่าโฆษณาทุกเดือน ตอนนั้น) เคยคุยกันเรื่องนี้ครั้งนึง  ผมถามเฮียว่า ทำไม ไม่เอาสินค้าไปวางขายที่โลตัส บิ๊กซี เฮียแกตอบประมาณว่า  "ไม่เอาอ่ะ  ขายที่พวกนี้ กำไรน้อยยังไม่พอ  แถมถ้าเราขายดี เขาก็จะบังคับให้เราผลิตให้เขา(เป็นยี่ห้อเขา)ในราคาถูก มาตีแข่งกับเราอีก  เรื่องพวกนี้มันมีอยู่ในสัญญา" "ผมขายของผมอย่างงี้ดีกว่า  เจาะตลาดขายส่งสำเพ็ง โรงเกลือ ฯลฯ แล้วกระจายไปทางพวกร้านค้าในตลาดนัด ร้านขายเครื่องสำอาง ดีกว่าตั้งเยอะ  ไม่มีใครมาบังคับเราได้" " นี่ ห้างพวกนั้นก็มาติดต่อผม ให้ผมเอาสินค้าไปลงนะ แต่ผมไม่ไปเองแหล่ะ" พูดตรงๆ  ตอนนั้นที่คุยกับเฮีย  ผมไม่ค่อยเข้าใจ  (ยิ่งตรงคำว่า "ไม่มีใครมาบังคับเราได้" ยิ่งไม่เข้าใจ) มาระยะหลังๆนี้(รวมกระทู้นี้ด้วย) ผมจึงเริ่มเข้าใจล่ะ ว่าเฮียแกมองขาด ตั้งแต่5ปีที่แล้ว แล้ว แต่ก็อย่างว่าอ่ะนะ  มันก็แล้วแต่คนมอง -วางขายในโมเดิร์นเทรด มันก็ง่ายดี  มันเป็นศุนย์รวมสินค้า  ขายง่าย แต่ก็โดนห้างเอาเปรียบ กับ -ทำการตลาด ระดับล่าง  ก็เหนื่อยหน่อย ขายยากหน่อย แต่ก็ได้กำไรเต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่รู้ว่าผม มองผิดหรือถูกอย่างไร  ช่วยชี้แนะด้วย จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 00:00:26

ความคิดเห็นที่ 6 เพิ่มเติมค่ะ เดี๋ยวจะหาว่ามีแต่มุมลบอย่างเดียวเลยหรือไร 1)เงินชัวร์ ชัวร์มาก หลังจากได้สินค้าจากเราไปขาย ขายเงินสด จนเอาเงินเวียนสร้างดอกผลจนกำไรไม่รู้อีกกี่รอบต่อกี่รอบแล้ว (คงไม่มีใครไปซื้อของในห้างพวกนี้เป็นเงินเชื่อหรอกนะคะ) สินค้าส่งเข้าไปแล้ว มีเวลาอ้อยอิ่งอยู่ในห้าง รอกว่าลูกค้าจะมาหยิบไปจ่ายเงิน ไม่นานหรอกค่ะ เพราะส่วนใหญ่เป็นสินค้าอุปโภค บริโภคทั่วๆไป 2)จากข้อ1 เนื่องจากเงินชัวร์ ดังนั้น เวลากู้แบงค์จะอนุมัติไม่ยากนัก ทำให้ดูดีค่ะ (ถ้าใครชอบดูดีนะ) ธุรกิจดูคึกคักทีเดียวเชียว ส่งของตลอด วัตถุดิบมาส่งที เป็นภูเขาเลากา แต่ยอดขายที่เติบโตขึ้น จะสวนทางกับอัตราผลกำไร เช่นตอนขาย30ต่อปี กำไร4% แต่พอยอดเป็น50ต่อปี กำไรเหลือ3% เรื่องทำสินค้า มันต้องแบรนด์เค้าอยู่แล้วค่ะ ถ้าแบรนด์เรา เค้าจะให้เข้าเงื่อนไขฝากขาย บางทีของส่งไปเป็นครึ่งค่อนเดือน ยังอยู่ในลังเลย ไม่ได้มาโชว์วางขายหรอกค่ะ พื้นที่จำกัด เค้าต้องโชว์ของที่เค้าซื้อขาดมาก่อน เหลือที่จริงๆ พวกฝากขายถึงจะมีที่ยืน ทำขายแบรนด์เค้า เค้าให้ใครทำก็ได้ค่ะ ใครทำถูกสุด คนนั้นได้ไป บางครั้งงานนี้ เราคิดว่าไม่อยากให้เด็กขาดงาน หยวนน่ะ กำไรแค่2% ก็ทำ ดีกว่าขาดงาน (ทำเสร็จแล้ว ถ้าได้ส่งเวลา ก็คอยไปอีก90วัน จะได้รับเงิน ระหว่างนี้ ก็จ่ายดอกเบี้ยแบงค์ไปก่อนนะ ) แต่ยังมี ซัพพลายเออร์เจ้าอื่น ยอมกำไรแค่1.5% !!!!!! ก็เลยต้องยอมเค้าค่ะ ยอมจริงๆ เธอคงลำบากมากสินะ เธอคงลำบากมากกว่าชั้นอีก ชั้นยอมเธอแล้ว ขมขื่น แอบถอนสะอื้น หน้าชื่นอกตรม ปลอบใจตัวเองไปวันๆว่า okน่ะ อย่างน้อย งานนี้ก็ทำให้เราเก่งขึ้น รีดนาทาเร้นศักยภาพทั้งตัวเราเอง และทุกคนในองค์กรณ์ออกมาได้อย่างเหลือเชื่อเลย นี่ถ้าตลาดเป็นปรกติ ไม่ถูกผูกขาดเมื่อไหร่ เราคงจะรุ่งเลย(มั้ง) จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 00:33:46

ความคิดเห็นที่ 7 ธุรกิจในยุคปัจจุบัน ใครถือครองหน้าร้านได้มากที่สุด ก็คือผู้กุมตลาด ไม่ว่าสินค้าของเราจะแรงหรือมีความต้องการเพียงใด หากไม่มีหน้าร้านเพื่อจัดจำหน่ายก็หมดโอกาสไปโดยปริยาย การปรับตัวในยุคนี้ อาจต้องแนะนำตลาดต่างจังหวัดซึ่งห้างพวกนี้ยังไม่ทั่วถึงเหมือนกรุงเทพฯ แต่ข้อเสียคือการค้าขายกับยี่ปั้วหรือหน้าร้านโชว์ห่วยทั่วๆไป อาจมีปัญหาเรื่องการเงินได้ แต่ห้าง Modern Trade การเงินตรงมาก แนะนำเพิ่มเติมในส่วนของ E-Commerce ซึ่งอาจจะเป็นตัวแปรที่ช่วยกู้วิกฤติการของท่านได้ไม่มากก็น้อย ณ ปัจจุบันอาจต้องมีการรวมตัวของผู้ผลิต นำเข้า หรือจัดจำหน่าย เพื่อร้องเรียนต่อภาครัฐอย่างจริงจัง(อาจต้องมีกลุ่มที่ใหญ่พอกับม๊อบการเมือง จึงจะเห็นผลได้) และให้ความรู้กับผู้บริโภคทั่วไปให้มากขึ้น เพราะปัญหานี้หลายคนที่เป็นผู้บริโภคไม่เข้าใจ เพราะรู้สึกว่าการซื้อสินค้าใน Modern Trade นั้นสะดวกสบาย ราคาก็ถูก แต่หารู้ไม่ว่ากำลังถูกทุนต่างชาติครอบงำและผูกขาดทางด้านนี้ สินค้าไทยที่เป็นที่นิยม เค้าก็ OEM เองหมดแล้ว อีกไม่นานคงผูกขาดได้หมด เงินหมุนเวียนก็กลับไปสู่ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ต่างชาติ แล้วอนาคต ค้าปลีกไทยแหล่ะ?  แรงงานไทย?   ผู้ผลิตไทย?  T_T จากคุณ : แมวละเมอ เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 01:10:22

ความคิดเห็นที่ 8 เราคิดว่าการร้องเรียน ไม่มีประโยชน์ค่ะ อย่าลืมว่า ที่นี่เมืองไทย ลองดูว่า ที่ผ่านมา มีการร้องเรียน บางสิ่งบางอย่าง ที่มีบุคคลบางกลุ่มอิ่มหมีกับผลประโยชน์อยู่ แต่การร้องเรียน ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นได้ มีบ้างไหม? ส่วนตัวเรา คิดว่าการให้ความรู้แก่ผู้บริโภค เป็นสิ่งสำคัญ คุณรู้ไหมคะ สินค้าที่ขายกันในห้างพวกนี้ส่วนใหญ่ ต้องแข่งขันกันลดต้นทุนค่ะ แล้วการลดต้นทุน โดยที่คุณภาพยังเท่าเดิม มันเป็นไปได้หรือคะ แต่ในฐานะผู้ผลิตสินค้าในแบรนด์ที่ไม่ใช่ของเราเอง อย่าได้แคร์ ไตรมาสนี้ แบรนด์นี้อาจให้คุณเป็นผู้ผลิต แต่พอจะรีด คชจ เพิ่ม คุณขัดขืนไม่ยอม ห้างจะสั่งสอนคุณให้สำนึก ด้วยการหันไปสั่งสินค้าตัวนี้ แบรนด์นี้ แต่ให้ซัพพลายเออร์เจ้าอื่นผลิตแทน มิไยว่า สินค้าที่สั่งผลิตไว้แล้ว เราจะต้องถือสตอคมากแค่ไหน เค้าไม่สนใจหรอกค่ะ สิ่งที่ซัพพลายเออร์ต้องทำเพื่อความอยู่รอด คือยอมๆๆๆๆทุกอย่าง แล้วแอบมาลดต้นทุนด้วยความแค้น เอาให้แบบดูไม่แตกต่าง จับไม่ได้  แต่พอเอาไปใช้งาน อายุการใช้งานแสนสั้น (จริงๆ ห้างก็อยากให้เป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว ลูกค้าจะได้กลับมาซื้อใหม่เร็วขึ้น เศรษฐกิจหมุนเวียนไป แนวคิดเดียวกับสินค้าที่มาจากเมืองจีนน่ะค่ะ) และแล้ว ขยะก็ล้นโลก ถ้าผู้บริโภค จะสังเกตดู แบรนด์ที่ยืนยงยาวนาน คือของเค้ามีคุณภาพจริง เจ้าของแบรนด์จะผลิตอย่างพิถีพิถัน เพราะเค้าหวังขายเราไปยาวๆ และลูกค้าบอกต่อ มันอาจต้องการจำนวนเงินที่จ่ายสูงกว่า แต่อายุการใช้งานก็ดีกว่า โดยรวมแล้วกลับถูกกว่า เพราะของถูกนั้น"ราคาที่ต้องจ่าย"ที่มันแอบแฝงอยู่ มันแพงกว่าเยอะค่ะ จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 01:31:41

ความคิดเห็นที่ 9 รู้สึกว่าตัวเอง"เยอะ"นะคะ อย่างกับเป็นกระทู้ตัวเอง อันที่จริง มาจากความรู้สึกเก็บกด หวานอมขมกลืน พอเจอกระทู้นี้ เลยเบรคแตก แต่ที่ผ่านมา ไม่เคยคิดจะตั้งกระทู้ หัวข้อนี้เอง เพราะกลัวเจอ แบบ คคห3 "รู้น้อยเกินไป ไม่ตามโลกให้ทัน ไม่รู้จักขวนขวาย หาความรู้ใส่ตัว" มันเจ็บ เพราะมันจริง ไม่ทั้งหมด ผู้ประกอบการทุกคน ไม่ได้มีองค์ประกอบด้านต่างๆ เท่ากันหมดทุกคน พื้นความรู้ แบคกราวนด์ ช่องทาง และที่สำคัญ ความสามารถ ในการรับความเสี่ยง คนที่เค้าไม่มีแบคจะซัพพอร์ท เค้าไม่สามารถเสี่ยงได้แม้ซัก1% เค้าต้องเลือกทำในสิ่งที่ชัวร์เท่านั้น แม้ว่าค่าตอบแทนจะต่ำเพียงใดก็ตาม ไม่งัืนเราคงไม่เห็น คนหลายคน ที่ไม่กล้าเปลี่ยนงาน ยอมรับผลตอบแทนอันน้อยนิด ไปดูแบคเค้าสิคะ เค้าต้องพึ่งตนเองทั้งหมดหรือเปล่า เค้าจึงไม่กล้าเสี่ยง ส่วนคนที่มีแบคคอยซัพพอร์ท แม้จะเปลี่ยนงาน เลือกงาน ลองช่องทางอะไรใหม่ๆ ย่อมไม่กลัว เพราะ ความสามารถในการรับผลจากความเสี่ยง มันต่างกัน แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 01:57:40 แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 01:56:24 จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 01:47:47

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบกระทู้นี้จัง  และก็ชอบทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ได้เปิดมุมมองอีก ถึงคุณระเบียงชมจันทร์   ไม่อยากให้รู้สึกว่า "เยอะ"  ผมว่า  สิ่งที่คุณรู้ กับสิ่งที่คุณถ่ายทอดออกมาให้คนอื่นได้รู้เช่นเดียวกับคุณ นั้น มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ปล่อยออกมาเยอะๆสิครับ  บางทีสิ่งที่คุณมอง,คิด อาจจะผิด หรืออาจจะถูก ก็ไม่เป็นไร เรามาแชร์ความรู้ และประสบการณ์กัน ขอเยอะๆครับ  ทุกๆๆๆๆท่านเลยครับ  เรื่องนี้ผมสนใจมาก  (ตี3กว่าล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ผมค่อยหาข้อมูลเรื่องแนวนี้อ่านอีก ... ท่านใดพอจะมีลิ้งค์บทความดีๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ ส่งมาแบ่งให้อ่านมั่งนะครับ) จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 03:37:49

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบ คห.4 ที่บอกว่า"งั้นแสดงว่า การทำธุรกิจนี้  เราควรผลิต และส่ง เท่าที่กำลังเราจะทำได้" นั่นเป็นวิธีคิด ที่รอวันตาย เพราะธุรกิจคือการแช่งขัน เมื่อเราไม่โต คนอื่นที่อยู่ในธุรกิจเดียวกับเราเขาโต สุดท้ายต้นทุนเราสู้ไม่ได้ เมื่อเขาใหญ่พอเขาทุ่มตลาด เราก็ตาย สำหรับผม จะไม่ทิ้งโอกาสที่มีเข้ามา เมื่อโมเดร์นเทรดเดินเข้ามาหา สิ่งแรกที่คิดคือ ราคาที่เขาขายปลีก ทำให้มูลค่าสินค้าเราลดลงหรือไม่ ถ้าลด ปฏิเสธทันทีแม้จะมียอดซื้อมากเท่าไรก็ตาม  แต่ถ้าเท่าเดิมหรือเพิ่มขึ้น อันนี้คิดต่อ ประการต่อมา เราต้องลงทุนสินทรัพย์ถาวรเพิ่มขึ้นหรือไม่ กำลังซื้อที่เพิ่มขึ้นคิดเป็นสัดส่วนเท่าไรจากฐานเดิม ถ้าไม่ถึง10%  เดินงานต่อ เจรจาการค้า แต่ถ้าเกิน 10% มีการบ้านต่อ ถ้าเป็นกิจการที่ใหญ่ ขายทั่วโลก ผมเข้าหาผู้บริหาร คุยถึงศักยภาพของเรา เชิญมาดูโรงงาน เป้าหมายเปิดนิติบุคคลใหม่ รองรับการผลิตสินค้าให้เขา โดยร่วมทุน กัน สัดส่วน 51/49 จุดเด่นคือ กิจการใหม่ ซื้อสินค้า จากกิจการเดิมของเรา ต้นทุน ค่าเสื่อมต่างๆต่ำกว่าไปเปิดโรงงานใหม่ ไม่ต้องฝึกskill พนักงาน เขามีความมั่นคงเรื่องสินค้า เราลดความเสี่ยงเรื่องการลงทุน winwin ตรงนี้นี่แหละคืองานที่สำคัญที่สุด จากคุณ : พี (peh_chai) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 07:41:36

ความคิดเห็นที่ 12 เท่าที่ดูของที่ขายในโมเดินเทรดส่วนใหญ่ยังเป็นของผู้ผลิตคนไทย และหลายๆธุรกิจไทยก็อาศัยโมเดินเทรดนี่แหละขยายตลาดไปทั่วโลก ถ้าไม่มีโมเดินเทรด ธุรกิจขนาดเล็กหลายๆธุรกิจ (เช่นเถ้าแก่น้อย เป็นต้น) คงไม่ได้มีโอกาสโกอินเตอร์ จากคุณ : xemmy เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 09:55:28

ความคิดเห็นที่ 13 คงไม่ถึงขั้นขูดรีดหรือทำให้ธุรกิจของคนไทยล้มหายตายจากไปครับ ธุรกิจมันต้อง มีการพัฒนา เพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันอยู่ตลอดเวลา โมเดิร์นเทรดซื้อ สินค้าของคนไทยและนำไปขายยังต่างประทเศได้ แสดงว่าเรายังมีศักยภาพใน การทำสินค้าได้ดีอยู่ แต่ต้องพัฒนาให้สินค้ามีคุณภาพและตรงกับความต้องการ ของผู้บริโภคให้มากที่สุด ทำการค้าควรมีกลุ่มลูกค้าหลายระดับ A B C สินค้าก็มี 3 คุณภาพเกรดA AB B ฯลฯ โดยใช้หลักการตลาด 4Cs ดูว่าเขาต้องการสินค้าคุณภาพระดับไหน มีต้นทุนจ่ายเท่าไหร่ สะดวกซื้อขายอย่างไร และสื่อสารกันอย่างไรให้รวดเร็วทันใจที่สุด การมีตลาดระดับโมเดิร์นเทรดรองรับเป็นสิ่งที่ดี ได้ฐานลูกค้าค่อนข้างมากทั่วถึงและ กระจายไปทั่วประเทศ รวมถึงทั่วโลก ต้องค่อยศึกษาระบบโลจิสติกส์ ทำอย่างไร ให้สินค้าของเราออกจากผู้ผลิตไปถึงชั้นวางแบบขั้นตอนเดียว ไม่ต้องมีการถ่ายสินค้า หรือแปรสภาพหลายขั้นตอน เช่นนมพร้อมดื่ม UHT ออกจากโรงงานผู้ผลิตแล้วไปถึง ตู้แช่ขั้นตอนเดียว โดยไม่ต้องส่กล่องกระดาษแล้วไปแกะทิ้งที่หลังห้างฯลฯ หลักการมันอยู่ที่ คุณภาพสูงสุด ต้นทุนการดำเนินงานต่ำที่สุด ระยะเวลาส่งมอบสินค้า สั้นที่สุด พอได้ตลาดใหญ่ตรงนี้แล้วต้นทุนการผลิตรวมย่อมต่ำลง เช่นผลิตสินค้าครั้งละ 100,000 หน่วย ย่อมมีต้นทุนต่ำกว่า 1,000 หน่วย อยู่หลาย 10 % จึงนำการผลิตที่เหลือ ไปขายในตลาดทั่วไป เช่น ผลิตกล่องพลาสติกแบบล้อเข็น ขายส่งให้โมเดิร์นเทรด ราคา 150 บาท/ใบ ที่ จำนวน 100,000 ใบ หากนำสินค้าไปขายส่งยี่ปั๊วทั่วไป ราคาจะอยู่ที่ 180-200 บาท/ใบ ซาปั๊วก็ราคา 220-240 บาท/ใบ ราคาถึงผู้บริโภคก็ประมาณ 350-400 บาท/ใบ ฯลฯ จำนวนการสั่งซื้อก็ลดลงตามลำดับ และการผลิตให้โมเดิร์นเทรดอาจจะไม่ใช่คุณภาพ เดียวกันกับที่ขายทั่วไป ดังนั้นผู้ทำการค้ากับห้างค้าปลีกรายใหญ่ ควรจะเป็นระดับเถ๊าปั๊วหรือไม่ก็เป็นผู้ผลิต ที่มีความสามารถในการซัพพลายสินค้าได้ดีี มีต้นทุนการผลิตต่ำด้วยการจัดการที่ดี มีระบบการผลิต แปรสภาพ ขนส่ง กระจายสินค้า ไปถึงจุดขายต่ำสุด จากคุณ : หัวใจจากท้องทะเล เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 10:43:53

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่าน จากคุณ : PICCANINNY'S DAD เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 14:35:59

ความคิดเห็นที่ 15 บริษัทต่างชาติก็โดนครับ ไม่ใช่คุณคนเดียว เสมอภาค โดนถ้วนหน้า ยกเว้นแต่ house brand จากคุณ : master_zo เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 15:05:11

ความคิดเห็นที่ 16 ห้างพวกนี้ ผมได้ยินมาว่า ซื้อสินค้าเงินเชื่อ  เอาเครดิตจาก supplier เวลาไปขาย ขายเงินสด ได้เงินสดไป เอาไปขยายสาขา เพื่อที่จะสั่งซื้อสินค้าจำนวนมาก เพิ่มอำนาจต่อรองมากขึ้นอีก  เพื่อที่จะได้วงเงินจาก supplier มากขึ้นไปอีก ผมดูงบการเงินบริษัทพวกนี้ก็พอรู้ครับ   supplier ไทย ถ้าไม่แข็ง ก็ต้องผลิตสินค้าที่ไม่มีใครทำ และหาช่องทางขายของตัวเอง จริงๆ รัฐควรช่วยเหลือในการช่วยจัดหาพื้นที่ขายให้กับรายย่อยๆ เพื่อช่วย supplier พวกนี้กระจายสินค้าอีกต่อนึง จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 17:01:08

ความคิดเห็นที่ 17 ประเด็นที่เราอยากจะสื่อ คือการที่พวกเขา ใช้ความได้เปรียนทางการค้าการผูกขาด ทำธุรกิจอย่างไร้มนุษยธรรม หลายคนบาดเจ็บล้มตายไป กี่กิจการแล้วไม่ทราบได้ แล้วลองนึกดูว่ามีซักแบรนด์ไหม ที่ห้างเหล่านี้สร้างขึ้นมา แล้วแบรนด์นั้น อยู่ในใจผู้บริโภค ขนาดว่าเค้ามีหน้าร้านเยอะแยะอยู่ทุกวันนี้ จุดขายเพียงอย่างเดียวคือ"ถูก" ส่วนซัพพลายเออร์จะไปลดต้นทุนอย่างไร ก็แล้วแต่ความสามารถ ยิ่งถูก ฉันยิ่งกำไรเยอะ น้ำมันจะทอดซ้ำกี่สิบครั้ง ใครสน น้ำปลา ใส่ไป3ช้อนแล้วก็ยังไม่เค็มหรือเค็มก็เค็มแบบน้ำเกลือ แล้วไง ส่วนซัพพลายเออร์ ถือสตอคสินค้านานๆ บ้านก็ไปจำนองไว้ ถูกบีบให้จ่าย คชจ ที่ไม่เป็นธรรม ทั้งที่กำไร2-3%นี่มันแทบจะไม่พอจ่ายดอกแบงค์อยู่แล้ว ถ้าทุกอย่างซื้อขายกันตามที่ตกลงกัน ถือว่าพอใจทั้ง2ฝ่าย กำไรขาดทุนอย่างไร รับรู้ก่อนลงมือทำอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ฉกฉวยโอกาส ว่าซัพพลายเออร์อยู่ในฐานะที่เป็นรองกว่า สินค้าผลิตออกมาแล้ว บีบให้ขายในราคาที่คุณต้องการ หรือหาเรื่องคืนของ ในกรณีมีของเหลือเยอะ ของจะเหลือเยอะหรือน้อย คุณประเมินผิดพลาดเอง เราแค่รับจ้างผลิต ได้ส่วนต่างน้อยนิด แต่กลับผลักความเสี่ยงนี้คืนมาให้เรา แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 19:04:54 จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 17:49:42

ความคิดเห็นที่ 18 ทำไมเราไม่เป็นเหาฉลามล่ะคะ ??  จะเป็นปลาซิวปลาสร้อย  ว่ายในทะเลกว้างก็ยาก เพื่อนเรา...เค้าทำเสื้อลิขสิทธิ์ดีสนีย์....ซึ่งต้องผลิต xxxxx ตัว  เป็นจำนวนที่เยอะทีเดียวสำหรับการเข้าทำเริ่มแรก เมื่อมี fixed cost เป็นค่าลิขสิทธิ์ เป็นจำนวนมหาศาล พร้อมด้วยสัญญาค้ำคอ เค้าเสนอขายสินค้าให้ห้างดอกบัว  60%  แล้ว วางแผนไปส่งตามประตูน้ำ 40%  วิ่งไปขายทุกวัน... จำเป็นต้องดัน 60% ให้ขายได้ชัวร์ๆ  เพื่อให้คุ้มทุน FIxed cost (ขายลดเพิ่ม แบบไม่รับคืน)....แล้วกำไร จะมาจาก 40% ที่วิ่งขายส่งประตูน้ำ ปีต่อมา.....มีฐานลูกค้าเยอะแล้ว....ก็ถ่ายน้ำหนัก  ส่งประตูน้ำ 70%  ส่งห้างดอกบัว แค่ 30% ปีที่สาม....ไม่ต้องเข้าห้างดอกบัวแล้ว   กำไรล้วนๆ ทุกอย่าง  ลองหามุมที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง...เป็นเหาไปก่อนก็ได้ จากคุณ : บ้านดอกชวนชมสารพัดสี เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 00:30:55

ความคิดเห็นที่ 19 อยากให้ give คห.บนจัง จากคุณ : รักหนักแน่น เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 17:42:18

ความคิดเห็นที่ 20 IKEA จะมีนโยบายไม่สั่งสินค้าเกินกำลังผลิต 50% ของโรงงานนั้นๆ เพื่อหลีกเลี่ยงโรงงานเจ๊งเวลาเขาไม่ซื้อ แต่บริษัทอื่นๆคงไม่ได้คิดแบบนั้นหรอก พวกห้างผมเคยค้าขายนิดหน่อย ก็รู้เช่นเห็นชาติแล้ว ไม่อยากไปยุ่งด้วยหรอก มีธุรกิจเล็กๆ ตั้งเป้ากำไรเดือนละ 1 แสนบาทก็พอแล้ว จากคุณ : Mr. Prodigy เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 20:57:39

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาอ่าน ได้ไอเดียเยอะทีเ่ดียว จากคุณ : PoUpeE เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 21:15:55

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามากรี๊ดเพื่อนพีี่ชวนชมกับกับเจ้าของโรงงานทำสบู่สมุนไพร จากคุณ : รินบุญญา เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 21:40:15

ความคิดเห็นที่ 23 เจ้าสัวไทย รวมตัวกันเปิดห้างค้าส่งเชื้อชาติไทยกันได้ไหม ถ้าห้างค้าส่งต่างชาติมันทำกับเราถึงขนาดนี้.....!!!! จากคุณ : กระจั๊วเรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 22:22:28

ความคิดเห็นที่ 24 ทำ MT อยู่ถึงกับสะอึกแม้ไม่ได้ทำ FMCG โดยตรงเป้นเรื่องจริงที่พวกเราโดนแบก KPI ในการหารายได้และต้องเร่งจัดการของที่เราหาซื้อเข้ามา จากคุณ : Buyer คนหนึ่ง (จอดป้ายด้วย) เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 22:47:57

ความคิดเห็นที่ 25 อัตราการเปลี่ยนงานของ จัดซื้อ ในสายงานนี้ค่อนข้างสูง พวกรุ่นใหม่ที่เข้ามามักอยู่ได้ไม่นาน เพราะแบกความกดดันไม่ไหว มาทำจัดซื้อ แต่หน้าที่จริงๆ คือ จัดซื้อ +ขอ+รีด+บีบ เด็กรุ่นใหม่ profileดีๆ เค้าทำที่อื่นดีกว่า และรวมถึงซัพพลายเออร์ด้วย หลายคนเป็นเจ้าของสินค้าดีๆ ถ้ามีใครถามว่า ทำไมไม่ไปขายในโมเดิร์นเทรด ส่วนใหญ่จะตอบเหมือนกัน เพราะได้ยิน ได้ฟังมาเยอะ เห็นกับตามาก็มาก หลายปีผ่านไป ห้างขยายสาขาเยอะแยะ แต่สินค้าพัฒนาไปไม่มาก ห้างเหนื่อยหน่อย เพราะเหมือนทำงานคนเดียว ที่จริงซัพพลายเออร์ไม่ใช่ศัตรู ถ้านโยบายห้าง ไม่ผลักให้จัดซื้อกับซัพพลายเออร์ ไปยืนอยู่คนละฝั่ง ด้วยการให้คอยรีด คอยบีบ คชจ นอกเงื่อนไข นอกข้อตกลงพวกนี้ หรือบีบเพิ่ม คชจพวกนี้ เพิ่มขึ้นๆในแต่ละปี ซัพพลายเออร์มีแต่อยากขายสินค้าเพิ่ม ตัวไหนแปลกใหม่ ขายดีในตลาดอื่นที่ซัพพลายเออร์ขายอยู่ เขาก็อยากจะเสนอให้ห้างกระจายสินค้าตัวนี้ด้วย แต่ขายกับห้าง ยิ่งขายเยอะ กำไรยิ่งลดต่ำลง เพราะเขาจะบีบรีด คชจ ต่างๆเป็นอัตรา%ที่เพิ่มขึ้น ตามยอดขายและจำนวนปีที่ผ่านไป ถึงยอดขายไม่เพิ่ม แต่ คชจ พวกนี้ เพิ่มตลอด ซัพก็ลดสัดส่วน การขายผ่านช่องทางนี้ลงทุกปีๆ เหมือนกัน ห้างอาจคิดว่า ไม่เห็นเป็นไร ยอดขายฉันก็โตทุกปี ถูกค่ะ มันโตทุกปี แต่เมื่อเทียบกับช่องทางอื่น ที่ซัพพลายเออร์ที่เคยทำให้คุณ เค้าไปเพิ่มสัดส่วนตรงช่องทางนั้นแทน เค้าโตกว่าเยอะแยะ บางครั้งเค้าไม่ต้องเพิ่มทรัพย์สินถาวรด้วยซ้ำ เพียงแค่ต่อลูกค้า1ราย เพิ่มยอดซื้อกับเค้าในทุกครั้ง เพิ่มชนิดสินค้าที่ซื้อ เพราะซัพพลายเออร์ ก็ป้อนสินค้าให้หลากหลาย เธอขายได้ ฉันขายได้. win win ทั้ง2ฝ่าย คู่แข่งของคุณ บางทีอาจไม่ใช่modern trade ด้วยกันอย่างเดียวเท่านั้น ลูกค้าก็ซื้อผ่านช่องทางอื่นมากมาย ทั้งที่ของคุณทั้งสาขาเยอะ จอดรถก็ง่าย ของก็ไม่แพง มีของทุกอย่าง แต่คุณและคู่แข่ง ก็ยังต้องแข่งขันกันด้านราคาต่อไป ทั้งที่ซัพพลายเออร์ก็เยอะ สาขาก็แยะ มีอย่างอื่นมากมาย ที่จะดึงมาสร้างจุดขาย นอกจาก ถูกๆๆๆๆๆ ในฐานะผู้บริโภควันที่เรารายได้ จำกัด เราเลือกซื้อของ โดยให้น้ำหนักกับปัจจัยที่ว่า"ถูก" มากที่สุด แต่เมื่อใด ที่เรามีกำลังพอที่จะจ่ายมากขึ้น ความ"ถูก" กลับเป็นเรื่อง รองลงไป และผู้บริโภค สมัยนี้ ฉลาดพอที่จะเลือกซื้อ เพราะความสมเหตุสมผลของราคามากกว่า มีของ"ถูก"ขายไม่พอ... ต้องมีของที่ลูกค้า"อยากได้"ขายด้วยค่ะ จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 08:31:07

ความคิดเห็นที่ 26 กระทู้ดีมากครับ จากคุณ : panda_ch เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 08:33:55

ความคิดเห็นที่ 27 ผมก็เคยอยู่ผู้ประกอบการ ที่เคยส่งของให้ห้างพวกนี้ เรื่องปกติ คุณอยู่ไม่ได้ก็ออกไป ทางเลือกอื่นมาเยอะแยะ หากยอดคุณดี ซักพักเขาก็จะcopy ของคุณ ใช้ logoเขาเองขายแข่งกับคุณ ผมยังเชื่อว่ายังคุณอยู่ได้ แต่กำไรน้อยลง คุณหันไปทางไหนก็มีแต่ห้างพวกนี้ หรือคุณจะมาขายเอง ยอดขายก็ำไม่ได้เท่า ส่งห้างพวกนี้หรอก เพราะฉะนั้นทำโปรดักส์ของคุณให้มีคุณค่าเข้าไว้ คุณที่กำไรที่สุดใคร......  ผู้บริโภคไงครับได้ของถูกนะ จากคุณ : bright26 เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 09:15:58

ความคิดเห็นที่ 28 เคยมีเพื่อนทำจัดซื้อให้ห้างพวกนี้ เพื่อนทำไปน้ำตาไหลพรากไป บอกสงสารซัพพลายเออร์ จากคุณ : vizion เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 09:57:24

ความคิดเห็นที่ 29 คงต้องเปลี่ยนกันตั้งแต่ ต้นแล้วล่ะ sup จะต้องปรับการจัดการผลิตเสียใหม่ เขาลดกำไรเรา แต่ เราจะต้องลดต้นทุนเราให้มากที่สุด กำไรเราได้จาก modern 5% ที่ 1 แสนชิ้น ต่อมาสั่งเพิ่ม(เพราะขยายสาขา) เป็น 2 แสนชิ้น แต่ขอลดกำไรเราลงเหลือ 3.5% แทน ทาง เรา จะต้องลดต้นทุนลงอีก 1.5 % - 3 % ให้ได้ตามสินค้าที่ออเดอร์เพิ่มขึ้นเพื่อให้อยู่ได้ในระบบการขาย การลดต้นทุน ก็ต้องปรับที่ - การบริหารงาน - การผลิต - การขนส่ง - การจัดซื้อวัตถุดิบ - การจัดการกำลังคน เรื่องพวกนี้ Sup หลายๆเจ้า ไม่สามารถปรับได้ ต้องแบกภาระต้นทุนเท่าเดิม ทำให้โดน Modern พวกนี้กดกำไรลงไป จนอยู่ไม่ได้ต้องหลุดออกไปจากระบบ ไปวิ่งหาส่งโชห่วยแทน บางทีมันก็ดูโหดร้ายกับระบบ ทุนนิยม แบบนี้....แต่เราต้องปรับตัว ผมทำงานใน Sup เจ้าหนึ่ง ส่งให้กับ BiCC ส่งสินค้าให้เขา จนกำไรมากจนขยายโรงงานได้มากขึ้น เขาอยู่ได้ เพราะเขาปรับตัวตามกำไรที่ลดลง ทั้งในเรื่องของต้นทุน,การบริหารงาน,การขนส่ง ฯลฯ ต้องขยันไม่น้อยในการต่อสู้วงการนี้ จากคุณ : กบกินกะลา เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 10:35:59

ความคิดเห็นที่ 30 ความคิดเห็นที่ 23 เจ้าสัวไทย รวมตัวกันเปิดห้างค้าส่งเชื้อชาติไทยกันได้ไหม ถ้าห้างค้าส่งต่างชาติมันทำกับเราถึงขนาดนี้.....!!!! จากคุณ : กระจั๊วเรนเจอร์ --------- เจ้าสัวไทยก็จะรวมตัวกันเอาเปรียบซับฯเหมือนเดิม เหมือนเสือสิงห์กระโจนวิ่งตะลุมบอน มดโดนเหยียบตายเป็นแพวันยังค่ำ ก็เหมือน7-11ที่ชอบมาเปิดแข่งข้างๆกันน่ะแหล่ะ จากคุณ : Vermouth เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 11:10:32 A:58.10.12.40 X: TicketID:344407

ความคิดเห็นที่ 31 จาก คคห.29 ทาง เรา จะต้องลดต้นทุนลงอีก 1.5 % - 3 % ให้ได้ตามสินค้าที่ออเดอร์เพิ่มขึ้นเพื่อให้อยู่ได้ในระบบการขาย การลดต้นทุน ก็ต้องปรับที่ - การบริหารงาน - การผลิต - การขนส่ง - การจัดซื้อวัตถุดิบ - การจัดการกำลังคน ก็เพราะ ต้องลดสารพัดจะลดนี่ไงคะ เราถึงบอกว่า ทำพวกนี้นานๆจะเก่งขึ้น เพราะอะไรก็ตาม ที่เราว่าสุดแล้ว มันยังสุดได้อีก เมื่อสุดจนจะจมน้ำ มันปริ่มจมูกแล้ว น้ำก็ยังขึ้นสูงต่อเรื่อยๆ เราก็จะจมน้ำตาย แม้จะเข่งกระโดดปานใด ทางเลือกเดียว ก็ต้องกดบ่าใครสักคนให้จมลงไป เพื่อพยุงตัวพุ่งให้พ้นน้ำ เพื่อให้รอดตายได้ชั่วคราว แต่ไม่ยั่งยืน เพราะน้ำยังคงสูงขึ้นต่อเนื่องเรื่อยๆ เหมือนความโลภที่ไม่มีวันสิ้นสุด ถ้าคุณรู้ว่าผู้ผลิตเค้าต้องลดต้นทุนอย่างไรบ้าง ชนิดที่ว่าตำราเล่มไหนก็ไม่มีสอน ไม่เคยได้ยินใครพูดถึงมาก่อน บางที คุณอาจไม่อยากซื้อสินค้าในโมเดิร์นเทรดตลอดไปเลยทีเดียว ได้ของถูก กินของถูก ใช้ของถูก ที่ผลิตภายใต้ การกดขี่ข่มเหงด้านแรงงาน วัตถุดิบที่ ถ้าให้คนทำกิน ยังคิดดูก่อน แต่ใครสนล่ะคะ คนซื้อได้ซื้อของถูก คนขายๆได้เยอะๆ คนผลิตหายไปไหนกันหมด ฝั่งผู้ผลิตนี่ ดิฉันแทบจะตอบกระทู้นี้อยู่คนเดียว เจอกันที่ไร ก็บ่นกันจัง สารพัดจะแชร์ ตอนนี้ ไปไหนกันหมด คนทำ ไม่มีใครอยากทำของhuay ทุกคนหวังความยั่งยืน แบรนด์มีความแข็งแรง ส่งต่อไปในGENERATION ถัดไปได้ ถ้าเราทำของดี ลูกค้าใช้แล้วรู้สึกดี เขาย่อมบอกต่อกันไป การที่ห้างทั้งกดทั้งบีบ มากขึ้นๆทุกปี ทุกครั้งที่เซ็นต์คอนแทค ขยับแต่ตัวเลขฝั่งตัวเอง ว่าอยากได้เพิ่มเท่าไหร่ๆ คนทำก็ก้มหน้าเซ็นต์ไป ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปลดเนย เพิ่มแป้ง ใช้ของที่เค้าขายลดถูกๆมาทำ ต้นทุนมันก็ลดเอง จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 12:53:41

ความคิดเห็นที่ 32 จากกระทู้โมเดินเทรด ทำให้รู้สึกว่า รู้สึกผิดถ้าจะซื้อสินค้า 1 แถม 1 เพราะยิ่งซื้อจะยิ่งเป็นการกดราคาsupplierไปเรื่อยๆรึเปล่าคะ? จากคุณ : Vermouth เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 13:08:48 A:58.10.12.40 X: TicketID:344407

ความคิดเห็นที่ 33 โห้ย เข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายเลยค่ะ ทั้งจัดซื้อห้าง ที่มี KPI มาค้ำคอ และ sup ที่ส่งสินค้าเข้ามาขาย กรณีนี้เราว่า sup เสนอราคาขาย ที่ต่างฝ่าย ต่าง win win  ไปเลยตอนเริ่มเข้าไปเสนอราคา หมายถึง จัดซื้ออยู่รอดจากเจ้าของห้าง ด้วยการมี standard GP - 40% up เป็น KPI supplier  - ขายแล้ว อยู่รอดได้ และกำไรดี ก่อนเสนอราคา ต้อง backward กลับมาที่ต้นทุน ของบางอย่าง จำเป็นต้องคิดและดีดก่อนเสนอราคา ถ้าขาดทุน อย่าทำ   จากคุณ : makotojung เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 13:11:00

ความคิดเห็นที่ 34 ตามข้อคิด คห 33  อันที่จริงเรื่องการบวกขายเพิ่มขึ้นไปนั้นทำไม่ยากครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องดูคู่แข่งด้วย เพราะถ้าสมมุติ ผมทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยี่ห้อใหม่ ผมจะขายแพงขึ้นไปเป็นซองละ 10 บาท เราก็ขายไม่ได้ โดนเจ้าตลาดเขาตีตาย เราจะขายถูกเท่าเจ้าใหญ่ก็ตาย เพราะเราเป็นเจ้าใหม่ ไม่มีกำลังเท่าเจ้าเดิม และที่สำคัญถ้าต่อไป Supplier เล่นบวกราคา End User เพิ่มเข้าไปทุกเจ้าเพื่อให้มีกำไรมากขึ้น ที่จะซวยก็คงเป็น ผู้ซื้อผู้บริโภคล่ะครับ อาจต้องต้องซื้อ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ 10 บาท (สมมุตินะครับสมมุติ) นี่ยังไม่ได้พูดในส่วนเรื่องค่าต๋ง ที่ต้องจ่ายให้กับทางห้าง กรณีขายเครื่องใช้ไฟฟ้า กับห้างใหญ่ยังมีอีกหลายเรื่องครับ ทั้งเรื่องเงินค่าต๋ง ที่ห้างดัง(ทั้งที่อยู่หรือเพิ่งโดนเท็คโอเวอร์ไป) เก็บเริ่มต้น 3 ล้าน - 5 ล้าน ไม่รวม DC ไม่รวม mail และ catalog ผมไม่โทษฝ่ายจัดซื้อหรอกครับ เพราะมันแรงตั้งแต่นโยบายแล้วครับ แล้วก่อนที่จะผ่านเข้าไปได้ ผู้ใหญ่เค้าก็ต้องเซ็นเป็นขั้นตอนสุดท้ายอยู่ดี เอาเป็นว่า ใครทำธุรกิจกับบรรดาห้างค้าส่งพวกนี้ไหวและพอเหลือกำไรก็ตามสบายครับ แต่หากไม่ไหว แนะนำให้ถอยฉากออกมาตั้งต้นกันใหม่ ปรับกลยุทธวิธีกันใหม่ ในวันหนึ่งเราอาจจะกลับไปผงาดในนั้นได้อีกคราก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 55 13:45:41 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 55 13:44:16 จากคุณ : แมวละเมอ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 13:41:47

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ พี (peh_chai) ทำงานอะไรอยู่ปัจจุบัน อยากทราบครับ หากไม่เป็นการรบกวนเกินไป ช่วยเปิดเผยด้วยครับ   ขอบคุณมาก จากคุณ : keat555 เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 20:32:16

ความคิดเห็นที่ 36 บอกไปหลายกระทู้แล้วครับ  ขอบคุณที่ถามมาครับ จากคุณ : พี (peh_chai) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 21:11:01

ความคิดเห็นที่ 37 ความจริงรัฐไม่ควรปล่อยให้มีห้างโมเดิร์นเทรดขนาดใหญ่ มีจำนวนมากๆ ขนาดนี้อยู่แล้ว ในต่างประเทศเค้าก็ควบคุมกัน แต่ประเทศไทยเราปล่อยให้เปิดได้ตามใจชอบ ก็เจอระบบอย่างที่ว่าทุ่มทุนฆ่าคู่แข่งรายย่อยก่อน พอตายหมดก็มากดดันซัพพลายเออร์เพื่อให้ตนเองมีกำไรเพิ่มขึ้นอีกที ซัพพลายเออร์จะหันหน้ามาพึ่งรายค้ารายย่อยก็เจ๊งไปกันหมดแล้วเพราะพวกนี้กำจัดไปเรียบร้อยด้วยวิชายอมขาดทุนก่อนศัตรูตายหมดค่อยมาเอาคืนทีหลัง สรุป รัฐบาลไม่ระวังปล่อยห้างใหญ่ต่างชาติทำลายกิจการคนไทย supplier ไทยก็ดันไปสมยอมกับเค้าด้วยในตอนแรกเพราะขายได้เยอะดี ได้เงินแน่นอนกว่าด้วย พอพวกนี้กำจัดร้านค้ารายย่อยไปได้เกือบหมด supplier ก็ไม่มีทางเลือกต้องก้มหน้าทำตามเงื่อนไขพวกนี้ทุกอย่าง เค้าก็จัดหนักเอากำไรเต็มที่ คนไทยประมาทเองคงโทษใครไม่ได้ จากคุณ : megacure (SET50.com) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 22:35:55

ความคิดเห็นที่ 38 เท่าที่อ่านมา ปัญหาน่าจะเกิดที่อำนาจต่อรองของผู้ผลิตไม่มีนะครับ ถ้าสินค้าของเราไม่มีแบรนด์ที่้เข้มแข็ง เป็นสินค้าที่มีผู้ผลิตมากราย ทางห้างไม่จำเป็นต้องง้อเราเลย เพราะถ้าเราขายในราคาที่เขาต้องการไม่ได้ เขาก็พร้อมจะเปลี่ยนเจ้าได้ทันที แต่ถ้าสินค้าเรามีแบรนด์แข็ง โดดเด่นไม่มีใครเลียนแบบได้ ผมว่ายังไงห้องก็กดดันได้ยากครับ (รวมถึงลูกค้าด้วย ถ้าเป็นสินค้าที่ไม่ต้องลดราคา ลูกค้าก็ยังซื้อ ทางห้างก็ไม่ต้องจัดโปรโมชั่นเลย) อีกอย่างผมเคยติดต่อผู้ผลิตซอสปรุงรสอาหาร สั่งซื้อสินค้าโดยตรงปริมาณก็ไม่น้อย แต่ได้สินค้ามาราคาไม่ต่างจากไปซื้อในห้างใหญ่เหล่านั้นเลย เขาให้เหตุผลว่า ปริมาณของเรามากก็จริง แต่เทียบไม่ได้กับห้างเหล่านี้เลย ลูกค้าพวกห้างเหล่านี้จึงเป็นลูกค้าหลักของเขา แล้วเขาจัดรถมาส่งให้ผมเป็นเรื่องลำบากเสียอีก (แต่ไำด้เงินสดเขาเลยทำ) ผมเลยคิดว่าถึงเขาจะได้กำไรที่น้อย แต่สามารถขายได้ปริมาณสูงๆ และคงที่ น่าจะเป็นสิ่งที่ดีกับผู้ผลิตรายใหญ่ๆนะครับ เขาจะได้ไปโฟกัสที่การผลิต การเพิ่มกำลังผลิต การลดต้นทุนการผลิต การพัฒนาสินค้าใหม่ๆไปเลย แล้วยกให้การกระจายสินค้า การขนส่ง เป็นเรื่องของห้างใหญ่ไป เหมือนเป็นการ outsource อย่างนึงนั่นเอง หากเราต้องการนำสินค้าไปวางขายปริมาณมากๆแบบนี้ อาจจะต้องลงทุนมากกว่าที่เสียกำไรให้กับห้างเหล่านี้ก็ได้นะครับ คือเรียกว่าเขาทำในสิ่งที่ถนัด ย่อมทำได้ดีกว่าเรา ส่วนเราเก่งผลิตจะให้ไปกระจายสินค้าแบบมืออาชีพอย่างเขายังไงก็ทำต้นทุนสู้ไม่ได้หรอกครับ ในประเด็นนี้ผมว่าผู้ผลิตจะต้องทำให้สินค้าตนเองโดดเด่นพอที่จะขายในราคาสูงกว่าสินค้ายี่ห้ออื่น (เช่น มันฝรั่งเลย์ ขายแพงกว่ายี่ห้ออื่น เป็นต้น) ถึงขนาดที่ห้างจะทำเฮาส์แบรนด์ออกมาแข่งก็ไม่มีทางสู้ได้อย่างพวก ซอสปรุงรส ที่ผมใช้ๆนี่ก็ต้องยี่ห้อเดิมๆเท่านั้นไม่งั้นรสชาติคนละเรื่องเลย แบบนี้ห้างก็ไม่น่าจะกดดันราคาอะไรได้ เพราะสินค้าเป็นที่ต้องการจากลูกค้าแม้จะไม่ลดราคาก็มียอดขายที่ดีตลอด แบบนั้น อย่างเช่นถ้าผมจะทำน้ำจิ้มไก่ขาย ผมก็ควรจะมีแบรนด์ดีอย่างน้อยก็ระดับแม่ประนอม ผมถึงจะไำม่โดนห้างนำเรื่องราคามาต่อรอง ประมาณนี้นะครับ มุมมองจากร้านอาหารเล็กๆที่ไปซื้อของจากห้างพวกนี้ประจำ จากคุณ : TamanXZG เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 22:42:11

ความคิดเห็นที่ 39 สินค้าบางประเภท อำนาจต่อรองสูง จนสูงมาก จนห้าง modern trade ต้องทำตามด้วยซ้ำ "สินค้า IT " เพราะหากห้่างพวกนี้ไม่ Accept เงื่อนไขบางอย่าง หรือ ไปบีบมากเกินไป "สินค้า IT" เหล่านี้มันจะไปอยู่ในห้าง IT หรือไม่ก็ ไม่เข้าประเทศไทยเลย จากคุณ : moojiw เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 00:13:43

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาลงชื่อ รักกระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 00:46:43

ความคิดเห็นที่ 41 รู้แต่ว่าสินค้า house brand บางอย่างคุณภาพห่วยและไม่คิดจะซื้ออ่ะครับ ถึงจะลดต้นทุนได้มาก ขายถูกกว่ายี่ห้ออื่น แต่คุณภาพห่วย เดี๋ยวเค้าก็เลิกผลิตครับ ตัวอย่างที่เคยกับตัวเองครับ ข้าวเกรียบกุ้งทั้งฮานามิและคาลบี้ เห็นคาร์ฟูเคยทำยี่ห้อตัวเองมาขาย รสชาติม๋าไม่แดรก เลยครับ ไม่เคยซื้ออีกเลยครับ เข้าใจว่าลดต้นทุนเพื่อให้ได้ขายเยอะ แต่เมื่อลดถึงจุดที่ไม่คุ้มทุนในมุมมองผู้ผลิตก็ไม่ควรลดครับ ไม่เคยทำโมเดิร์นเทรด แต่เคยทำโรงงานต่างชาติ ปกติเวลาจะขยายโรงงานเค้าจะวางแผนเกินห้าปี ไม่มองออเดอร์ปีเดียว และไม่มองออเดอร์เจ้าเดียวเป็นหลักครับ ยอมเสียโอกาสบางโอกาสถ้ามีความเสี่ยงสูง หรือถ้าต้องการให้ขยายโรงงานจริงต้องทำสัญญาสั่งซื้ออย่างน้อย ห้าปี เพื่อให้มีเวลากระจายความเสี่ยงครับ คิดว่าผู้ประกอบการไทยให้ความสำคัญกับการบริหารความเสี่ยงน้อย และการวางแผนการผลิตไม่ดีพอ จึงติดกับดักของโมเดิร์นเทรดครับ จากคุณ : ชื่อดีดีไม่มีให้เลือก เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 01:07:10

ความคิดเห็นที่ 42 ประเด็นหนึ่งที่คนทั่วไปไม่ค่อยจะคิดกันเกี่ยวกับโมเดิร์น เทรดนอกเหนือจากผู้ผลิตจะอยู่ไม่ได้ล้มหายตายจากคือ สิ่งที่ผู้บริโภคต้องได้รับผลกระทบ เช่น สินค้าของใช้จะราคาแพงขึ้น  หรือมีคุณภาพต่ำลง บางคนอาจคิดว่าเกิดจากผู้ผลิตเอาเปรียบ  ซึ่งก็มีการเอาเปรียบจริงๆ จากผู้ผลิตบางราย  แต่อีกส่วนหนึ่งเกิดจาก  การโดนบีบจากทางห้างเหล่านั้น   ห้างพวกนี้เค้าไม่สนหรอกว่าผู้บริโภคจะซื้อของแพงขึ้น  หรือของคุณภาพจะต่ำลง  เค้าต้องการแค่รายได้ที่มากขึ้นเพื่อให้ได้ตาม KPI ที่โดนฝ่ายบริหารกำหนดมาเท่านั้น ผู้ผลิตทั่วไปต้องแบกรับค่าใช้จ่ายที่มากขึ้นทุกปี  จริงๆ  มันควรจะมีข้อกำหนดว่าค่าใช้จ่ายที่ทางห้างจะเรียกเก็บต่อไปจากทางผู้ผลิตไม่ควรเกินเท่าไหร่ กี่ % แต่ด้วยที่ไม่มีกฎเกณฑ์ตรงนี้ทำให้ผู้ผลิตต้องโดนบีบจากทางโมเดิร์น เทรดตลอด ถามว่าช่องทางอื่นมีอีกเยอะแยะทำไปไม่ไป   ช่องทาง TT เองตลาดยังใหญ่อยู่ แต่รู้หรือไม่ว่า โมเดิร์นเทรดบ้านเราโตเร็วขนาดไหน  ยอดขายสินค้าในห้างใหญ่ๆ ทั้งหมดโตในอัตราที่น่ากลัวมาก  บิ๊กซี โลตัส 7-11 ยอดขายเกินแสนล้านต่อปีกันไปหมดแล้ว  Makro เองก็เกือบแสนล้าน  อัตราส่วนตลาด MT/TT ของเมืองไทยสูงกว่าของต่างประเทศลิบลับ ไม่มีรัฐบาลไหนสนใจออกกฎหมายคุ้มครองเรื่องตรงนี้  ซึ่งไม่ใช่แค่คุ้มครองโชว์ห่วยหรือผู้ผลิตทั่วไป  แต่มันยังรวมไปถึงผู้บริโภคที่ต้องโดนผลกระทบทางอ้อมด้วย ทำไมทุกว้นนี้เราใช้ของที่คุณภาพหากเปรียบกับเมื่อก่อนด้อยลงๆ หรือความหลากหลายของสินค้าก็น้อยลงทุกวัน ประเทศเราต้องมีกฎควบคุมเรื่องโมเดิร์น เทรดกันอย่างจริงจัง ไม่อย่างนั้นอีกไม่เกินสิบปีข้างหน้าธุรกิจค้าปลีกของเราจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง  โดยไม่สามารถดึงกลับมาได้อีกต่อไป เงินในธุรกิจค้าปลีก ปีละล้านล้านบาทจะไหลออกนอกประเทศเป็นจำนวนมหาศาล  ถึงวันนั้นออกกฎควบคุมอะไรมันก็ไม่ทันแล้ว จากคุณ : RZENON เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:19:16

ความคิดเห็นที่ 43 น่าจะมีคนเขียนหนังสือ 1.รวบรวมปัญหาค้าขายกับ modern trade 2.วิธีรับมือและแก้ไข คงจะดีนะครับ จากคุณ : chaidan เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 11:38:33

ความคิดเห็นที่ 44 เป็น ธุรกิจ ที่ รุนแรงจริงๆ จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 12:21:06

ความคิดเห็นที่ 45 พวกคุณก็ไม่ต้องส่ง modern trade ไปส่งโชว์ห่วยแทนสิครับ พวกคุณนั่นแหละ เวลาโชว์ห่วยสั่งของพวกคุณไม่ลดราคาให้เอง ข้อแม้เยอะ ต้องสั่งคราวละมากๆ ผมไม่เห็นว่าจะเหนือความคาดหมายตรงไหน ว่าเมื่อ modern trade ถล่ม โชว์ห่วย จนราบคาบ พวกคุณก็ต้องโดน modern trade บีบ..ไข่..จนหน้าเขียวหน้าเหลืองอยู่แล้ว ....เพราะพวกคุณนั่นแหละ หวังแต่กำไรอยากขายคราวละมากๆเอง อย่าบอกว่าพวกคุณไม่รู้ตรงนี้ แต่พวกคุณโลภมากเอง ตอนนี้  โชว์ห่วยล้มหายไปจนจะไม่เหลือ จนไม่สามารถกระจายสิ้นค้าผ่านทางโชว์ห่วยได้เหมือนเมื่อก่อน คราวนี้ก็มีแต่ modern trade มันเป็นกรรมของการกระทำครับ ไม่ส่งไปขายก็เจ๊ง ส่งไปก็ไม่เหลือกำไร หัวหมุนกันละสิ ปล ผมเป็นคนตรงๆ พวกคุณทำตัวเอง จากคุณ : oker เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 14:15:13

ความคิดเห็นที่ 46 ในความเห็นผมนะครับ 1.MT ทำให้ตลาดเกิดประสิทธิภาพมาก ผู้บริโภคได้ซื้อสินค้าในราคาที่ถูก   บริการที่ดีขึ้น ลองจินตนาการถึงการเดินเข้าร้านชำสมัยก่อน หรือห้างเก่าๆ   ทั้งหลาย แล้วเปรียบเทียบคุณภาพชีวิตดู 2.การที่ supplier ถูกเอาเปรียบ ส่วนหนึ่งเป็นเรื่องการต่อรองด้วย หมายถึง  ความสามารถในการต่อรองเจรจา บางคนไม่รู้จักการต่อรองที่ดีพอก็เสียเปรียบ  ได้เหมือนกัน 3.ถ้าคุณรู้จักการสร้างแบรนด์สินค้า แทนที่จะทำแต่ของตลาดที่ใครๆก็ทำได้   แบบนั้นอำนาจการต่อรองคุณก็มากขึ้น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสินค้ายี่ห้อ   ใหญ่ๆดังๆ หรือจริงๆไม่ต้องดังก็ได้ แต่สินค้าคุณมีจุดเด่นที่คนอื่นไม่มี   สามารถค้าขายกับ MT พวกนี้มาได้ยาวนาน แม้จะมีส่วนด้านลบแต่โดยภาพรวมมันก็ทำให้ธุรกิจ และ เศรษฐกิจเติบโตขึ้นครับ แน่นอนว่าปลาใหญ่กินปลาเล็ก มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ และคงไม่มีอะไร perfect จากคุณ : Tamจัง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 00:58:44

ความคิดเห็นที่ 47 ผมเป็น คนนึงที่เห็นข้อมูล รายงานรายได้ ของห้าง ซูเปอร์มาร์เกต แห่งหนึ่ง ขอบอกว่า รวยจริง ๆ ห้างเหล่านี้ รายได้มันโอ้โหยย มาก ๆ เลย แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 55 03:30:17 จากคุณ : ElMinZeed เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 03:29:59

ความคิดเห็นที่ 48 ผมลองสรุปตามเห็นของผมอีกมุมหนึ่ง ยังไงลองอ่านดู ปัญหาของ SP คือ  - ไม่มีอำนาจต่อรองกับ MT  - แบรนด์สินค้าไม่เข้มแข็งพอ  - ช่องทางการจำหน่ายไม่หลากหลาย   ปัญหาของ MT -  พยายามลดราคาเพื่อให้แข่งขันได้ จึงต้องไปบีบกับ SP -  ของที่ขายส่วนใหญ่ margin ต่ำ แต่ขายได้เยอะ จึงต้องไปเสนอเงื่อนไขกับ SP อีก ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะคนไทยส่วนใหญ่ชอบของถูก โดยเฉพาะสินค้าอุปโภคบริโภค ไม่ค่อยคำนึงถึงคุณภาพ ขอให้ถูกไว้ก่อน ทีนี้ผมลองพิจารณาดูแล้ว เราไม่ควรพึ่งพา MT เจ้าใดเจ้าหนึ่งมากเกินไปจนเหมือนการผูกขาด หากไม่มีพวกเขา เราจะขายของไม่ได้เลยหรอ? หากลองนึกดี ๆ เรายังมีช่องทางจำหน่ายอื่น ทั้ง E-Commerce, ตลาดใหญ่ทั่วไป, Mart, หรือแม้แต่หน้าร้านของตัวเอง ที่สำคัญที่สุดเราต้องพยายามสร้างแบรนด์ให้เข้มแข็ง สินค้าไม่ควรเลียนแบบได้ง่าย ต้องมีความโดดเด่น จากคุณ : จับวาง (จับวาง) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 11:40:38

ความคิดเห็นที่ 49 เป็นกระทู้ที่ดีจริงๆ เราวาห้างพวกนี้เอาเปรียบมากๆ จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 11:22:41

ความคิดเห็นที่ 50 เพื่อนผมก็เคย ส่งเสื้อผ้า ขายห้างพวกนี้เหมือนกัน เหมือนขึ้นบนหลังเสือครับ รับผ้าม้วนมาเป็นเครดิต ตัดเย็บส่งทีปริมาณเยอะๆ มองเหมือนมีเงินหมุนเยอะ แต่ไปๆมาๆ กำไรไม่พอค่าใช้จ่าย แต่ก็รั้นทำต่อไป เพราะจะให้มีกระแสเงินหมุน สุดท้ายหมุนไม่ไหว ต้องเลิก เป็นหนี้หลายล้าน ร้านผ้าสำเพ็งตามหาตัวกันใหญ่ ต้องหลบไปเรื่อยๆ  แต่ผ่านมาหลายปีแล้ว คงตีเป็นหนีสูญไปแล้ว กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ดีครับ เป็นข้อเตือนสติืกับผู้ที่จะเข้าไปผลิตให้กับพวกโมเดิร์นเทรด หรือเจ้าที่ใหญ่ๆเจ้าอื่น คุณควรมีช่องทางจำหน่ายอื่นๆ ควบคู่ไปด้วยครับ ไม่อย่างนั้นคุณแทบไม่มีอะไรไปต่อรองได้เลย เขาว่าอย่างไรก็ต้องอย่างนั้น ถ้าคุณไม่ยอม เขาไม่พอใจ ไม่ขายของคุณ คุณก็เจ๊ง จากคุณ : Chat5 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 13:47:08

ความคิดเห็นที่ 51 จะเป็นไปได้ไหม ถ้าสินค้าแต่ละชนิดจะรวมกลุ่มกันให้เหนียวแน่น และต่อรองราคาส่งกับห้างพวกนี้แบบ win win จากคุณ : กระทาชาย (กระทาชาย) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 18:16:54

ความคิดเห็นที่ 52 ยาคูลท์ คือตัวอย่าง หาซื้อตามห้าง ไม่ได้ จะดื่มต้องถามสาวยาคูลท์เท่านั้น เป็นการกระจายรายได้สู่รากหญ้าอย่างแท้จริง จากคุณ : gtbboyz เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 02:22:26

ความคิดเห็นที่ 53 ธุรกิจมันก็แบบนี้ มีกำไรขาดทุน แพ้ชนะ ถ้่าผมมองอย่างเห็นแก่ตัว ผู้บริโภคได้ประโยชน์ครับ จากคุณ : KhunGong เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 03:46:52

ความคิดเห็นที่ 54 #53 ผู้บริโภคไม่ได้ประโยชน์แบบเต็มๆ หรอกครับ เพราะทุกวันนี้ข้าวของแพงขึ้นโดยผู้บริโภคไม่รู้ตัวเยอะมาก  เหตุหนึ่งมาจากทางผู้ผลิตต้องขึ้นราคาสินค้าเพราะต้นทุนสูงขึ้นจากโมเดิร์นเทรดด้วยส่วนหนึ่ง   หรือต้องลดคุณภาพสินค้าลง ความหลากหลายของสินค้ามีน้อยลง ไปลองดูสินค้าบางอย่างขึ้นราคากันทุกปี  ทั้งๆ ควรจะนานกว่านั้นค่อยปรับราคากันที จากคุณ : RZENON เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 09:42:37

ความคิดเห็นที่ 55 จริงหรือคะที่ผู้บริโภคได้ประโยชน์ วันนี้แค่คา...รวมกับ"บิก.." ถ้าอีกไม่นาน เค้าจับมือรวมกัน3หรือ4เจ้า แล้วจะเป็นยังไง อย่านึกว่าเป็นไปไม่ได้ ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร เรื่องร้องเรียน เป็นไปได้ยาก ถ้าแก้ไขในทางปฏิบัติ เริ่มจากตัวเรา ง่ายที่สุด ... ... เราต่างพากันเดินทางไปที่ห้างเหล่านี้ เพียงเพื่อปัจจัยเดียวคือ"มันถูก" ความตั้งใจเดิม คุณจะไปซื้อของที่จำเป็น ข้าวสาร น้ำปลา ผงซักฟอก แพมเพอร์ส เดินๆไป ลูกสาว กระตุกมือ"แม่ขาๆ หนูอยากได้กางเกงยียส์"..เอาน่ะ ไม่แพงด้วย พอจะกลับ"พ่อครับ ผมอยากกินสเวนเซ่น..." ครอบครัวขนาด4คน หมดไปประมาณ3-400บาท กับสเวนเซ่น พี่คะ เราไม่ได้กินเอ็มเค นานแล้วนะ ..พี่ๆ เด๋ยวหนูขอแวะดูลิปสติกสีใหม่ ที่วัตสันหน่อยนะ ..คุณกลับถึงบ้าน พร้อมด้วยของใช้ที่ต้องการ แต่เงินในกระเป๋าที่หายไป มันเกินกว่า งบที่คุณตั้งไว้แต่แรก ไปเท่าไหร่... ... ... ..ที่คุณวา่มันถูก...มันถูก จริงหรือ จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 13:30:43

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้พอมองเห็นหายนะอีกมุมหนึ่งของประเทศที่ไม่มีใครลงมาสนใจจริงๆจังๆ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีเหตุผลและมาจากการกระทำในตัวของมันเองทั้งสิ้น SP > อยากได้กำไรมาก ๆ ขายมันเยอะ ๆ โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ทำให้โชว์ห่วยสูญพันธุ์ทางอ้อม CS > อยากได้ของถูก ชอบความสะดวกสบาย มีแอร์เย็น ๆ มีของให้เลือกเยอะ เดินเล่นสบายใจ MT > The sum of all fear.... ( จุดตอบโจทย์ demand ของกลุ่มคนทั้ง 2 ประเภทด้านบน และเป็นเสือนอนกินตัวจริง กำไรไหลออกนอกประเทศหมด ) ใครว่าไอ้พวก MT นี่ใจดี ผมเถียงขาดใจ ยกตัวอย่างช่วงน้ำท่วมใหญ่ที่ผ่่านมา สินค้าพื้นฐานที่เป็นที่ต้องการจำนวนมากเช่น มาม่า น้ำดื่ม หมดจากชั้น ไอ้ห้างพวกนี้ก็รีบนำเข้า มาม่าจากอินโด น้ำดื่มจากจีน มาขายในราคามหาโหด มาม่ามันขาย 5 ซอง 50 บาท น้ำนี่ขวดละ 20+ เห็นมันขายไม่หมดเอามาโละช่วงนี้ มาม่าอินโดเหลือ 20 น้ำจีน 10 ซื้อ 1 แถม 1 เหอะ!!! จากคุณ : Azzurie Jr. เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 16:19:02

ความคิดเห็นที่ 57 ที่จริงถ้าปล่อยเป็นอย่างนี้ต่อไป ดูเหมือน คนที่เสียประโยชน์ น่าจะเป็นแค่supเพราะถูกบีบมากขึ้นๆทุกปี ผู้บริโภคคิดว่าได้ซื้อของถูก ซึ่งก็จะถูกได้ ไปจนกว่าเค้าจะจับมือรวมเป็นผูกขาดตลาดเจ้าเดียวเสร็จสรรพ เมื่อนั้น หันมาจะซื้อช่องทางอื่น ก็ไม่มีช่องทางอื่น เหลืออยู่ในระบบแล้ว อะไรก็เกิดขึ้นได้ ใครจะคิด ว่าวันนึง คู่แข่ง2ราย อย่างคา..กับ บิก จะกลายเป็นเจ้าเดียว คนซื้อ อย่าคิดว่า ได้ของถูก ของดีอย่างเดียว ของฟรีไม่มีในโลกฉันใด ของถูกและ(อาจจะ)ดี ก็ไม่มีในโลกฉันนั้น ..... ของที่เราซื้อ ราคาขาย กับต้นทุน มันต่างกันมากมายขนาดนี้ ..   เราจะได้กิน ได้ใช้ ของชนิดไหนกัน? แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 55 21:19:00 จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 19:53:24

ความคิดเห็นที่ 58 สั้นๆง่ายๆ "ปรับตัว" มนุษย์เิรามีความสามารถตรงนี้อยู่  ใครปรับตัวได้เร็ว  ก็อยู่รอดปลอดภัย มันเป็นกฎธรรมชาติ  "ใครแข็งแรงกว่า คนนั้นชนะ" จากคุณ : zolito22 เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 08:15:42

ความคิดเห็นที่ 59 โลกไม่เคยอยู่ที่เดิมครับ การตลาดมันเปลี่ยนไปเสมอ ตามโพสต์แรกของ จขกท. เป็นความจริงที่เกิดขึ้นกับผู้ประกอบการ แต่ทั้งนี้เราก็อย่าลืมว่า พวกเขา (modern trade) ก็เป็นผู้ประกอบการเหมือนเรา...ไม่ใช่เทวดาที่จะมาลิขิตอนาคตของเราได้ ผมเชื่อว่า ตลาด...ย่อมมีความผกผันตามยุคสมัย ตอนนี้พวก modern trade พยายามผูกขาดตลาด แต่ทั้งหมดทั้งมวล ก็ยังต้องพึ่งพา ซัพพลายเออร์อยู่วันยังค่ำ เราแค่ปรับแนวคิด...มุมมอง...ใหม่ ไม่ให้ตัวเองลงไปเล่นในเกมที่ไม่มีวันชนะ...ก็พอ จากคุณ : goddy008 เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 16:50:10

ความคิดเห็นที่ 60 ในฐานะผู้บริโภค ผมชอบโมเดิร์นเทรดนะ ห้างอะไรวะ ใหญ่เบ้อเริ่ม แอร์เย็น กลิ่นสะอาด สว่าง ไม่เหมือนโชว์ห่วย ตลาด ที่พื้นที่นิดเดียว แต่สกปรกกว่าเยอะแยะ ของ housebrand ที่ห้างพวกนี้เลียนแบบ ห่วยกว่าอย่างเห็นได้ชัดนะ แต่ของหลายอย่าง สำหรับผม มันไม่ซีเรียสนี่ อันไหนซีเรียสก็จัด original กันไป จากคุณ : by iPhone (แอบรักสาวใจร้าย) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 23:34:24

ความคิดเห็นที่ 61 อย่างที่เคยบอกไม่รู้กี่ครั้งมาแล้ว Sup หลาย ๆ เจ้าไม่รู้จุดของตัวเอง ต่อรองไม่เป็น สัญญาที่เซ็นกันไว้ไม่กล้าบังคับใช้หรือไง สั่งของแล้วไม่รับตามกำหนดก็ยอมทนกันหรือ กลัวไม่ได้ขายอีกใช่ไหม แค่เผยไต๋ครั้งเดียวก็ตายทั้งเป็นแล้ว ที่ของขาดจากชั้นของห้างทุกวันนี้น่าจะเป็นกลยุทธของ Sup หรือเปล่า แต่ก็อีกแหละ ถ้าใครเล่นมุกนี้ก็ตายทั้งปี เพราะจะมี Sup No name เอาของเข้ามาวางแทนและก็หมดเหมือนกัน เห็นมะแค่ของขาดก็ยังมีคนยินดีมาสวมรอยเลย อย่าได้คิดว่า Sup จะรวมตัวกันได้เลย มีแต่ใครเซก็จะมีคนช่วยยันให้ล้มไปเลยต่างหาก ใครลองบอกซิว่ามีสินค้าตัวไหน ที่มีอำนาจกำหนดชะตาชีวิตตัวเองในชั้นวางของห้างได้บ้าง สินค้า IT น่ะแหละตัวแสบสุด ใช้ช่องทางห้างมาโปรโมทลดราคาเป็นการระบายของค้างล็อตสุดท้าย (ที่เก็บคืนจาก IT อื่น ๆ) แล้วมักจะได้ลูกค้าแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เช่นซื้อให้ลูก ซื้อให้แฟน ซื้อให้หลาน ส่วนจะให้ไปดูที่พันทิพย์ ฟอร์จูน ไม่มีทาง แค่จะถามก็เปิ่นแล้ว ซื้อห้างพวกเนี่ยดี เร็ว (และเข้าใจว่า) ถูก มือถือก็เหมือนกัน ตกรุ่นไปเป็นชาติแล้ว มาเลในห้าง ไม่ถึงอาทิตย์ก็หมดเกลี้ยง ทั้งหมดนี้ทำตัวเองกันทั้งนั้น สินค้าใช้สิ้นเปลืองพวกสบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก น้ำมันพืช ฯลฯ เคยมีหน่วยงานไหนคิดจะมาตรวจสอบคุณภาพมั้ย เพิ่มแป้ง/ปูนขาวไปอีกกี่ % เพราะเอามาลดทีเป็นคันรถสิบล้อหมดในเวลาครึ่งวัน ไม่มีเหลือให้เอาไปตรวจสอบหร็อก น้ำมันพืชแค่ลดไป 1 process ก็คุ้มกะที่ลดราคาแล้ว "คนคุมกฏก็ยังไม่แข็งเลย" จะมีใครเหลือให้พึ่งอีก จำไว้ "NO FREE LUNCH" ในโลกนี้ จากคุณ : คนริมคลอง เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 55 02:47:31 A:58.9.13.247 X: TicketID:338495

ความคิดเห็นที่ 62 apple จากคุณ : lightfellow เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 16:06:54

ความคิดเห็นที่ 63 ผมเป็น Supplier รายนึงเหมือนกันที่ขายสินค้าส่ง Modern Trade มีปัญหาเรื่องเก็บยิบย่อยเหมือนกัน แต่ก็ยังอยู่ในจุดที่รับได้ ไม่สนใจเรื่องทำ housebrand ให้ห้างเลย เพราะรู้ว่าถึงที่สุดแล้ว มันจะทำให้ brand ของเราเองตายอย่างช้าๆ แล้วตัว housebrand จะโตขึ้นแต่ margin กำไรจะต่ำลง ผมว่ามีแนวทางหลายอย่างในการไม่ให้โดนเอารัดเอาเปรียบ หรือเรียกง่ายๆ ว่าสร้างอำนาจต่อรองเราให้มากขึ้น 1.พัฒนา Brand อย่างต่อเนื่อง มีจุดขาย มี perception ที่ดี เมื่อ Brand อยู่ในใจผู้บริโภค demand จะมากขึ้น อำนาจต่อรองก็กลับมาที่ sup ถ้าของเราขายดีเราก็มีอำนาจต่อรอง 2.พัฒนาช่องทางการขาย อย่าให้ลูกค้ารายเดียวมียอดซื้อเกิน 30% ของยอดขายทั้งหมดทั้งบริษัท นั่นหมายถึงว่า ไม่มีเขาเราอาจจะไม่รอด ต้องกระจายความเสี่ยง ด้วยการเพิ่มช่องทางการจำหน่ายทางอื่นๆ ไปด้วยพร้อมๆ กัน Modern Trade มันก็มีหลายที่ หลาย Brand จับกลุ่มลูกค้าต่างกันไป เราไม่จำเป็นต้องขายทุกที่ ขายที่มัน match กับ Brand สินค้าเราก็พอ บางทีมันก็เป็นการตอกย้ำ Brand อย่างนึงด้วยนะ เช่น ของแบรนด์ผมไม่ขาย LT แต่ขายพารากอน วิลล่า มันก็เป็นการบอกตำแหน่ง Brand อย่างนึงเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 55 00:47:07 จากคุณ : DKO เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 00:46:01