ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนการลงมือทำธุรกิจของตนเอง ความกลัวไม่ใช่แค่การเจ็ง แต่มันยังประกอบด้วย ความกังวลจากสภาวะทางการเงิน เพราะว่า การรับเงินเดือน มันง่าย มันสะดวกกว่า สิ้นเดือนก็ได้รับเงินเดือน ไม่ต้องกังวลกับการขาดทุน หรือ ไม่ต้องกังวลว่าจะหาเงินมาให้ลูกน้องสิ้นเดือนนี้ได้หรือไม่ ดังนั้น เมื่ออยู่ในสภาวะของความปลอดภัยนานๆ และเมื่อเกิดสภาวะความเสี่ยงเกิดขึ้น จึงไม่อยากที่จะเข้าไปอยู่ในสภาวะนั้นๆอีก ความกลัวเรื่องการเงิน จึงเกิดขึ้นว่า จะหาเงินมาให้ครอบคลุมกับเงินที่มีอยู่ได้อย่างไร จากธุรกิจที่จะออกไปทำ ทั้งนี้ จะคิดไปมากมายว่า เงินที่ได้หากไม่พอจะทำอย่างไร จะอยู่ได้นานแค่ไหน ครอบครัวจะเป็นอย่างไร ฯลฯ ทั้งนี้ บางคนก็ไม่ต้องคิดมากเพราะฐานะทางบ้านดีอยู่แล้ว แต่ยิ่งครอบครัวที่ต้องพึ่งรายได้หลักจากเงินเดือนของผู้ออกมาประกอบธุรกิจ ย่อมจะรู้ดีกว่า มันสำคัญมากน้อยเพียงใด จะหา 4P เงิน และ ตลาดได้อย่างไร? มีแค่ใจในการประกอบธุรกิจก็ไม่ได้ บางคนอยากจะออกมาทำธุรกิจของตนเอง แต่ก็ยังกังวลกับ เงินทุนว่าจะหามาได้อย่างไร จะขายสินค้าใด ราคาจะตั้งอย่างไร จะขายที่ไหน ขายอย่างไร ทำการตลาดอย่งๆร จะผลิตได้อย่างไร ผลิตเองได้ไม๊ และ จะขายแล้วจะได้กำไรมากน้อยเพียงใด สารพัด ทั้งนี้ สิ่งเหล่านี้แม้นมันเป็นเรื่องที่ปกติ ของการทำธุรกิจ  แต่กลับเป็นภาพที่มืดๆ มัวๆ ของคนทำงานประจำ ทั้งนี้เพราะ สภาวะของคนทำงานย่อมถูกการจำกัดแนวความคิดอยู่ในกรอบของการทำงานนั้นๆ ทุกองค์กรต้องการที่จะให้พนักงานของตนทำงานให้กับองค์กรอย่างเต็มที่ คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป ดังนั้น การรีดความสามารถ ของพนักงานจึงเป็นเรื่องปกติ องค์กรที่ปล่อยปะละเลยต่อการดึงศักยภาพของพนักงานก็จะส่งผลให้เกิดปัญหาการเกี่ยงงาน การโอดโอยของพนักงาน การเล่นเนทฯ และ กิจกรรมอื่นๆ นอกจากงานประจำที่ควรจะทำ เช่น หาธุรกิจเป็นของตนเอง เป็นต้น แต่องค์กรปกติ มักจะให้พนักงานทำงานอย่างเต็มที่และทุ่มเท ก็ทำให้เวลาความเป็นส่วนตัวน้อยลง ดังนั้น สินค้า บริการ ถ้าไม่ใช่เชื่อมโยงจากธุรกิจของบริษัทฯ เดิม ส่วนใหญ่ก็จะมาจากสิ่งที่เคยทำ หรือสิ่งที่ชอบ หรือ งานอดิเรกเป็นส่วนใหญ่ เพราะมันเป็นเรื่องใกล้ตัว แต่ทั้งนี้บางคนก็พยายามหาสินค้าหรือบริการที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจที่รับจ้างไว้ มันเลยทำให้คิดไม่ออก การเงิน และ การตลาด ก็เป็นสิ่งสำคัญที่บางคนไม่มีความรู้ความสามารถ จึงทำให้มองไม่ออกว่า สินค้าและบริการของตนนั้น ควรจะอยู่ในตลาดแบบใด และ ควรทำอย่างไรถึงประสบความสำเร็จ จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:29:41

ความคิดเห็นที่ 2 ดังนั้น เพื่อไม่ให้เกิดการขาดทุน หรือ เจ็ง เกิดขึ้น คนที่ลงมือทำธุรกิจ จึงต้องหาวิธีการต่างๆ เพื่อไม่ให้ตนเองตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น เช่น... สร้างความเชื่อมั่น และ กำลังใจ หลายคนมองว่า ตนเองจะออกมาทำก็ออกมาทำธุรกิจเลย นั่นเป็นเพราะ เขามีความเชื่อมั่นในตนเอง เชื่อมั่นในธุรกิจที่จะออกมา และ มีกำลังใจที่กล้าแข็งพอ ที่จะออกมาทำธุรกิจนั้นๆ เป็นสิ่งที่คนทำงาน รับจ้างเขา ควรจะมีเมื่อต้องการออกมาทำธุรกิจเอง เพราะความเชื่อมั่น และ กำลังใจเหล่านี้ จะเป็นเครื่องมือ ในการผลักดันให้คุณมุ่งมั่นที่จะทำให้ประสบความสำเร็จตามฝันที่ได้วาดไว้อย่างง่ายขึ้น การศึกษาข้อมูลการลงมือทำธรุกิจ นอกจากความเชื่อมั่น และ กำลังใจของตนเองแล้ว การศึกษาข้อมูลต่างๆรอบด้าน รวมถึงความเป็นไปได้ ของธุรกิจ ก็มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน บางคนอาจจะบอกว่ามันไม่สำคัญเลย จะทำก็ลงมือทำ แต่ทั้งนี้ คนส่วนใหญ่ไม่ได้สังเกตุว่า ตนเองได้ศึกษามาในระดับหนึ่งแล้วก่อนที่จะออกมาทำกิจการของตนเอง ลูกค้าส่วนใหญ่ต้องการอะไร? ลูกค้าบางกลุ่มต้องการอย่างนั้น... ? ทำไมไม่ทำสินค้าเหล่านี้ หรือ บริการเหล่านี้ ออกสู่ตลาด? ราคาสินค้าตัวนี้สามารถทำราคาได้ต่ำกว่านี้นะ? สินค้าตัวนี้น่าจะขายได้นะ? เป็นต้น คำถามเหล่านี้เกิดจาก ประสบการณ์การศึกษาข้อมูลทั้งสิ้นทำให้เกิดการสร้างธุรกิจเพื่อนำมาตอบสนอง กับความต้องการของลูกค้าในกลุ่มนั้นๆ แต่การศึกษาของคนทั่วไปไม่ได้มีความลึกซึ้งจนออกมาเป็นหลักการ แต่อย่างน้อย ความรู้สึก การสังเกตุที่ได้ หรือ คำถามที่เกิดขึ้นในใจ ก็เป็นผลจากการศึกษาธุรกิจนั้นๆ ก่อน ถ้าให้ดีก็ควรศึกษาอย่างจริงจัง แต่ถ้าเขายังไม่มั่นใจ นั่นหมายถึง ยังมีสิ่งที่ค้างคาใจอยู่ ซึ่งก็ต้องถูกกำจัดให้หมดไปก่อนที่จะออกจากงานเพื่อมาเปิดธุรกิจเหล่านั้น ไม่เช่นนั้น อาจจะทำไปด้วยความลังเลสงสัย จนอาจจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากความกลัวก็ได้ จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:30:08

ความคิดเห็นที่ 3 การวางแผนการดำเนินงาน บ่อยครั้งเราจะพบว่า พนักงานที่จะลาออกจากการทำงานมาเปิดกิจการส่วนตัวของตัวเองนั้น ส่วนใหญ่้เป็นผู้บริหารระดับสูง ซึ่งมีแนวความคิดทางด้านบริหารจัดการอยู่แล้ว อีกทั้ง เวลาของผู้บริหาร จะมีเวลาส่วนตัวมากกว่าคนทำงานปกติหรือพนักงานทั่วไป ดังนั้น จะเห็นว่าคนที่ออกมาทำธุรกิจส่วนตัว ส่วนใหญ่จะวางแผนการดำเนินงานของตนเองไว้ก่อนที่จะออกจากบริษัทฯ ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะลดความเสี่ยง ที่อาจจะเกิดขึ้น และ สร้างความเชื่อมั่นให้กับตนเอง อีกด้วย พนักงานทั่วไปก็จะวางแผนในระดับของพนักงาน หัวหน้างานก็วางแผนในระดับหัวหน้างาน แผนที่วางอาจจะไม่ลักษณะไม่เหมือนกัน แต่เป้าหมายเดียวกันคือทำให้ธุรกิจของตนเอง ประสบความสำเร็จ หรืออยู่รอดมีผลกำไรได้ การวางแผนปิดกิจการ และ กำหนดจุดขาดทุนที่ยอมรับได้ บางคนก็วางแผนว่าจะสามารถยอมรับการขาดทุนได้มากน้อยเพียงใด เพื่อเป็นการป้องกันเงินในกระเป๋า ไม่ให้สูญเสียไปกว่าที่กำหนด เพราะ เมื่อเข้าไปดำเนินกิจการแล้ว บางทีเลือดขึ้นหน้า จะสู้ไม่ยอมถอย ขาดทุนก็หาเงินมาลงทุนเพิ่ม เพราะเชื่อมั่นว่า ธุรกิจไปรอด สุดท้าย... ถ้ารอดก็โชคดีไป แต่ถ้าไม่รอดก็จะ เป็นหนี้มหาศาล จนตนเองไม่สามารถชำระหนี้ได้ ก็มีให้เห็นอยู่เป็นประจำ การกำหนดจุดขาดทุนที่ยอมรับได้จะช่วยให้มีสติในการพิจารณาได้มากยิ่งขึ้น อาจจะยอมขาดทุนเพิ่มบ้าง ถ้ามีแนวโน้มของการได้กำไรคืนมาแน่นอน และ ก็อาจจะเป็นเครื่องมือ ยับยั้งไม่ให้ลงทุนเพิ่มได้ เพื่อป้องกัน ไม่ให้สูญเสียเงินที่อุตส่าห์เก็บสะสมมา จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:30:43

ความคิดเห็นที่ 4 เงินทุน บางคนเพื่อความมั่นใจในการลงทุน ก็จะพยายามสะสมเงินทุนไว้ก่อน ทั้งนี้ บางคนอาจจะไม่ได้ตั้งใจเก็บมา เพื่อที่จะเอามาลงทุน แต่อาจจะเก็บไว้เพื่อซื้อบ้าน สร้างอนาคตของตนเอง แต่เมื่อต้องออกมาก็จะใช้เงินก้อนนี้ มาลงทุน ก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ เพื่อให้ธุรกิจสามารถเปิดได้ การสะสมเงินทุนจึงเป็นเรื่องสำคัญ หากไม่สามารถสะสมเงินทุนก็ต้องมีลู่ทางในการ หาแหล่งเงินทุนเพื่อมาสนับสนุนก่อนการออกมาทำธุรกิจของตนเองให้ได้ หรือ บางคนก็สามารถวางแผนหาเงิน ลงทุนจากลูกค้า โดยไม่ได้ใช้เงินทุนของตนเองก็มี ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด ยังไงก็ต้องมีทุน...เพราะ ทุน คือจุดเริ่มต้นของธุรกิจ สร้างแรงกดดันให้ตนเอง บางคนออกจากงานประจำแล้วมาเปิดกิจการของตนเอง โดยไม่ได้ยั้งคิด สิ่งเหล่านี้กลับกลายมาเป็นแรงกดดัน ให้กับเขาเพื่อให้เขาต้องคิด ต้องทำ ต้องหารายได้ เพื่อเปิดกิจการและดำเนินกิจการต่อไปให้ได้ ก็มี เพราะบางคน ถ้าไม่ถูกกดดัน ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร การทำเช่นนี้นับว่าเป็นการเสี่ยงค่อนข้างมาก แต่ทั้งนี้ ธุรกิจ ก็ต้องมีความกดดันกันเป็นเรื่องปกติ แม้นเราไม่ประสงค์ในการถูกกดดัน แต่สภาวะการณ์ก็จะทำให้ เกิดความกดดันเกิดขึ้น จนทำให้เกิดแรงผลักให้ดำเนินธุรกิจต่อไป จนประสบความสำเร็จ ถ้าไปอ่านประวัติของผู้ประสบความสำเร็จ ส่วนใหญ่ผ่านการกดดันอย่างหนักมาแล้วทั้งสิ้น ไม่ว่าจะยากจนสุดขีด ตกอับสุดขีด ไม่เหลืออะไรเลย ฯลฯ แรงกดดันทำใหุ้่ถ่าน กลายเป็น เพชร จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:31:14

ความคิดเห็นที่ 5 แต่สภาพของการเจ็งก็ยังเกิดขึ้นอยู่ดี และ สาเหตุของการเจ็ง ก็คือ ไม่รู้จุดแข็ง จุดอ่อนของตนเอง บางคนทำธุรกิจ ด้วยคิดว่า มันได้กำไรมากๆจากธุรกิจนั้นๆ หรือ มองว่าคนอื่นเขาทำแล้วประสบความสำเร็จ ถ้าเราทำก็จะประสบความสำเร็จมากกว่า ทั้งนี้ เกิดจากความเชื่อมั่นในตนเองที่จะสามารถทำได้... แต่ความเชื่อมั่น กับ ความสามารถ มันแตกต่างกัน ความสามารถของคนเรามีความแตกต่างกัน ซึ่งเกิดจากพฤติกรรม หรือ นิสัยส่วนบุคคลเป็นหลัก เช่น บางคนชอบเป็นผู้ปฏิบัติทำสิ่งของต่างๆ มากกว่า การขาย หรือ การติดต่อซื้อขาย บางคนชอบพูด ชอบคุย ชอบขาย แต่ทำสิ่งของต่างๆไม่เป็น บางคนชอบทำอะไรตอนบ่ายๆ ถึงกลางคืน บางคนชอบตื่นเช้า กลับบ้านเช้าๆ บางคนก็ชอบคิด แต่ไม่ชอบลงมือทำดัวยตนเอง บางคนก็ชอบทำอะไรซ้ำๆ สิ่งที่ทำได้แล้วก็ไม่ชอบให้มีการเปลี่ยนแปลง ฯลฯ ความชอบเหล่านี้จะเป็นตัวชี้ให้เห็นว่า การประกอบธุรกิจของตนเอง ต้องมีแนวทางการดำเนินงานที่ เป็นไปตามความชอบหรือพฤติกรรมของตนเอง จึงจะประสบความสำเร็จอย่างมาก เช่น จะเห็นว่า คนที่ชอบทำงานตอนบ่ายๆ จนดึกดื่น ส่วนใหญ่มาทำงานสาย ถ้าบังคับให้มาทำงานเช้า ก็อาจจะมาได้ แต่ง่วงนอนเวลาทำงาน หรือ ทำงานได้ไม่เต็มที่ แต่ถ้าปล่อยให้เขามีเวลาที่ทำงานได้ ตามที่เขาชอบ เข้าบ่ายออก 3ทุ่ม เป็นต้น เขากลับทำงานได้ดีมากยิ่งขึ้น การทำธุรกิจก็เช่นกัน ถ้างานนั้นเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมกับพฤติกรรมของเขา เขาก็จะทำงานได้ดี แต่บางคนกลับ ไม่รู้จักจุดแข็ง หรือ จุดอ่อนของตนเอง มองข้ามสิ่งเหล่านี้ไป จึงทำให้เกิดพฤติกรรมต่อต้านจากลักษณะนิสัยของตนขึ้น เช่น เป็นบุคคลที่ชอบคิดทำนั่นทำนี่ตลอดเวลา แต่ไปเปิดร้านขายทองรูปพรรณ ในตอนแรกก็สนุก กับการ จัดร้านแต่งร้าน หาทองคำเข้ามา กำหนดราคาขาย ราคาซื้อ เล่นทองคำแท่ง ฯลฯ แต่เมื่องานเข้ารูปเข้าร่าง ก็ต้อง นั่งเฝ้าร้านขายทองรูปพรรณ ซึ่งไม่ได้ ใช้ความคิดสักเท่าไหร่ นั่งเฉยๆ รอลูกค้าเข้าร้าน การทำเช่นนี้บางคนก็ทำให้รู้สึกเบื่อกับงานที่ทำ จนทำให้ขาดกำลังใจ ทำให้อยากที่จะยกเลิกกิจการ ขาดการปรับปรุงพัฒนา จนในที่สุดก็อาจจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ กับลูกค้า เนื่องจากความเครียดในการทำงาน ก็เป็นได้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็จะส่งผลถึงกำไร ที่ได้รับจะน้อยลง จนเอาจจะทำให้ขาดทุน จนถึง การปิดกิจการในที่สุด จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:46:30

ความคิดเห็นที่ 6 บริหารเงินไม่เป็น บางธุรกิจ ก็สามารถดำเนินไปได้อย่างดี มีอนาคตสดใส แต่บางคนกลับต้องปิดกิจการไป สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากการบริหารการเงินผิดพลาด ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ธุรกิจ จำเป็นต้องมีเงินสดหมุนเวียน บางคนตัดสินใจผิดพลาด โดยการสั่งซื้อสินค้าเข้ามากักตุนไว้จำนวนมาก เนื่องจาก เกรงว่าสินค้าจะขาดตลาด หรือ สินค้าจะขึ้นราคา ทั้งนี้จะพบว่า นักขายส่งมักจะเอาประเด็นนี้ มากดดัน เพื่อให้ซื้อสินค้ามากขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง เจ้าของกิจการบางคนก็บ้าจี้ไปตาม ซื้อกักตุนไว้มาก จนขาดสภาพคล่องทางการเงิน ในบางคนที่เครดิตเต็ม หรือ หาแหล่งเงินทุน สำรองไม่ได้ ก็จะเกิดปัญหาต่างๆตามมาเป็นขบวนรถไฟกันเลยทีเดียว บางคนธุรกิจก็เติบโตดี แต่เพื่อตอบสนองความต้องการส่วนบุคคล ก็นำเอาเงินสดที่มีในธุรกิจ หรือ เงินที่ได้จากการกู้ยืมมา ไปตอบสนองต่อความต้องการส่วนตัว เช่น ซื้อบ้านหลังใหญ่โต ผ่อนบ้านเดือนละหลายแสน ซื้อคอมโด ซื้อรถสปอร์ต ชอบเปลี่ยนรถบ่อยๆ ซื้อรถไว้หลายๆคัน ต้องซื้อของที่สร้างความภูมิฐานให้กับตน ปากกาทองคำ เสื้อผ้าจากนักออกแบบชื่อดัง ชุดตัดใหม่ตัวละหลายหมื่น กินอาหารในโรงแรมทุกมื้อ ฯลฯ คนกลุ่มนี้ก็มีให้เห็น เอาเงินของบริษัทฯ ไปใช้ส่วนตัว เพราะเห็นตัวเลขจำนวนเงินที่มี กับ ตัวเลข ของการเงินในอนาคตว่า จะได้เท่านั้นเท่านี้ แล้วไม่ได้ไตร่ตรองใคร่ครวญก่อนว่า เงินที่มีนั้น เป็นเงินในการทำธุรกิจ เพื่อซื้อสินค้า ฯลฯ แต่กลับเอาไปใช้่ส่วนตัวจน ธุรกิจต้องปิดไปก็มี สิ่งที่เลวร้ายที่สุดของการบริหารเงินไม่เป็น คือการเล่นการพนัน ซึ่งก็ทำให้ธุรกิจเกิดการเปลี่ยนมือมามากมาย จนบางครั้งถึงกับเอาชีวิตไปเลยก็มี จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:59:16

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใส่ใจ ธุรกิจ แปลกแต่จริงตรงที่ เจ้าของธุรกิจ สำหรับคนยุคใหม่ มักมีแนวความคิดว่า "ให้เงินทำงานให้" หนังสือบางเล่ม ช่างมีอิทธิพล ต่อแนวความคิดของคนเราค่อนข้างมาก แต่ทั้งนี้ การนำ แนวความคิด มาใช้ผิดประเภท ก็ส่งผลที่น่ากลัวต่อเจ้าของกิจการมานักต่อนักแล้ว เจ้าของธุรกิจางคน จ้างคนให้มาทำงานแทน ส่วนตนเองก็เข้ามาควบคุมบางส่วน บางเวลา หรือ อาจจะไม่ได้สนใจธุรกิจเท่าที่ควร อันเนื่องจากไว้ใจลูกน้องที่มี ว่าอยู่กันมานาน ไว้ใจได้ โหวงเฮ้งดี ฯลฯ ทำให้เปิดโอกาสให้ลูกน้อง โกงเงิน โกงสินค้า นำสินค้าไปขายให้ลูกค้าโดยตรง หาสินค้าทดแทน แล้วเปิดธุรกิจเข้าไปแข่งขัน ขนสินค้าออกไปจำหน่ายเงินเข้ากระเป๋าตนเอง ฯลฯ เมื่อเป็นเช่นนี้ จะเห็นว่า ธุรกิจก็จะมีความย่ำแย่เกิดขึ้น จนทำให้ปิดกิจการ เรื่องจริงที่เกิดขึ้น... ธุรกิจขายไอศครีมตรามงกุฎ เป็นธุรกิจขนาดใหญ่เมื่อ 50 ปีที่แล้วก่อน ไอศครีมชื่อดังจะเข้ามาเสียอีก เนื่องจากเจ้าของธุรกิจ ชอบที่จะไปสังสรรค์เต้นลีลาสในเวลากลางคืน และ นอนในตอนกลางวัน ปล่อยให้ลูกน้องคนสนิท และเครือญาติ เข้ามาดำเนินธุรกิจ ผลปรากฎว่า มีการขนถ่ายไอศครีม ออกไปหลายคันรถ แต่ไม่มีบิลเปิด เจ้าของกิจการกว่าจะรู้ตัวก็เป็นหนี้มากมาย จนต้องหนีหนี้ โยกย้ายถิ่นฐาน ซึ่งทำให้ ไอศครีม ชื่อดังเก่าแก่เข้ามาขายในประเทศไทย และเติบโตจนขายให้กับ คู่แข่งได้ด้วยราคาที่สูงลิบ... จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:11:12

ความคิดเห็นที่ 8 ทำเพื่อตนเอง และ ไม่รู้ว่าใครที่ควรจะให้ เจ้าของธุรกิจ ที่มีความต้องการทำเพื่อตนเองสูงๆ มักจะมองหาผลประโยชน์เข้ากับตนเองมากๆ แต่ลืมไปว่า ธุรกิจของตนเองไม่ได้อยู่ที่ตนเองเพียงฝ่ายเดียว ยังมีธุรกิจต่างๆ องค์กรต่างๆ ที่มีส่วนต่อกิจการด้วย การเอาเปรียบพวกเขาก็เท่ากับการตัดแขนขาของตนเอง... เช่น ผู้ผลิตอุปกรณ์ป้องกันขโมยรถยนต์ แห่งหนึ่ง ทุนในการผลิตไม่มาก แต่ขายได้กำไรสูง เนื่องจาก ใช้เทคโนโลยี และ เป็นสินค้าใหม่ในตลาด เขาขายสินค้าในราคาแพงให้กับอู่ หรือ ร้านตบแต่งรถยนต์ เพื่อให้ตนเองได้กำไรให้สูงสุด และ หลังจากมีคู่แข่งขัน ก็ทำให้สินค้าของเขา ลดปริมาณการขายลงอย่างรวดเร็ว จนขายไม่ออกในที่สุด... ปัญหาเกิดจาก ผู้ผลิตอุปกรณ์ป้องกันขโมยรายนั้น ให้ส่วนต่างกับ คนกลาง น้อยมากๆ เพื่อให้ตนเองได้กำไรสูงสุด ทำไม คนกลางพวกอู่ หรือ ร้านตบแต่ง ถึงยอมขายให้เขา ตอนที่เขาเอาเปรียบ เพราะว่า สินค้าตอนนั้นไม่มีคู่แข่ง หรือพูดง่ายๆคือผูกขาด แต่ความต้องการมีมาก ดังนั้น จึงต้องจำทนต่อการกดขี่ของผู้ผลิต ถ้าคุณเป็นผู้ขาย... คุณจะเชียร์สินค้าที่ได้กำไรน้อย หรือ ได้กำไรมาก? แน่นอนว่าคู่แข่งรายใหม่เข้ามาในตลาดได้ง่ายขึ้น การให้คนกลางได้กำไรมากขึ้น เป็นตัวทำให้เกิดการเปลี่ยนทิศ ไปขายสินค้าใหม่ที่ให้รายได้กับคนกลางมากขึ้น... ยิ่งสินค้าใหม่ มีปัญหาในการติดตั้งน้อยกว่า รวดเร็วกว่า สะดวกกว่า และ เข้าใจ ผู้ใช้ และ คนกลางมากกว่า ก็ทำให้สินค้าใหม่ยึดคลองตลาดได้เร็วกว่า... สิ่งที่ผมจะบอกคือ เราควรจะเข้าใจธุรกิจที่อยู่ร่วมกับเรา ว่าเขาต้องการอะไร และ ให้ในสิ่งที่ควรให้ อย่าเห็นแก่ตนเอง จนทำให้ธุรกิจต้องขาดสภาพคล่อง หรือ ไม่สามารถดำเนินการต่อไปได้ ----------------------------- ผมก็คงมีแนวคิดเพียงเท่านี้ .... เพื่อนๆท่านอื่นมีความคิดเห็นอย่างไร มาแชร์กันได้นะครับ.... ยินดีครับ... จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:24:19

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่มอีกข้อเจ้า  ที่เห็นบ่อยเลย  คือ ติดแชร์ ติดพนัน ไรงี้อะค่ะ  เงินหาได้ก็หายหมด แถมเ็ป็นหนี้สินอีก  ปากซอยข้าเจ้าแต่ก่อนโจ๊กขายดีมากค่ะ  อยู่มาวันนึงก็หายไป  พอถามร้านแถวนั้นเค้าบอกติดหนี้ไปทั่วแล้วแอบหนีไปเลย  ไม่รู้ไปไหน  -_-' หนังสือให้เงินทำงานให้  ดีนะเจ้า  แต่เหมาะกับธุรกิจบางอย่างเท่านั้น  แถมคนที่เอามาใช้ดันใช้ไม่เป็นอีกนะเจ้า  -_-'  ในหนังสือลองอ่านดีๆ  เค้าไม่ได้บอกให้ิทิ้งไม่ดูแล  แต่เค้าให้หากิจการที่ใช้เงินเก็บของเรา  แล้วดูแลระดับหนึ่งไม่ต้องไปทำงาน8ชม.ทุกวัน จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:52:32

ความคิดเห็นที่ 10 เกือบพลาดกระทู้ดีๆ ซะแล้ว จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 14:11:42

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณสำหรับข้อมูลDD เวลาถ่ายทอดเนี่ยนะ ใส่อารมณ์ลงไปจะน่าอ่านกว่า นี่ผมมาอ่านแบบนี้ วางรูปสวยก็จริง แต่อ่านแล้วเบื่อชะมัด แถมเยอะอีกต่างหาก เอาแบบว่าไม่ต้องพล่ามมาก แค่ซัก2-3ประโยคแล้วเก๊ต ทำได้มั๊ย ดูแล้วแสนจะวิชาก๊านวิชาการ แต่คนพิมพ์ไม่รู้ว่าเข้าใจซักแค่ไหน เพราะแค่ถ่ายทอดก็รู้แล้วว่าเป็นประเภท "ไม้บรรทัด" หรือไม่ก็ "ผ้าพับไว้" จากคุณ : นานจอง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 15:39:23 A:124.121.73.150 X: TicketID:284198

ความคิดเห็นที่ 12 แรงกดดันทำให้ถ่าน กลายเป็น เพชร.... โดนมากประโยคนี้ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : มาม่ากับปลากระป๋อง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 15:50:33

ความคิดเห็นที่ 13 มักมีคำถาม ว่า 1.ไม่มีทุน 2.ไม่รู้จะขายอะไรดี ซึ่งมีคนถามผมเยอะมากๆ จากคุณ : อ้ายวี เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 16:14:00

ความคิดเห็นที่ 14 ลงชื่ออ่านครับ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:04:43

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกท่านครับ... ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ คุณ นานจอง  TicketID:284198 ถ้าจะสังเกตุ ผมใช้หลักการเขียน เพื่อสื่อถึงคน 3 กลุ่ม ผมจะจั่วหัวตัวใหญ่ไว้ คนที่มีปัญญามากๆ ฉลาดมาก และ ไม่ต้องการหรือไม่ชอบอ่านให้หมด แค่อ่านส่วนหัว ก็จะเข้าใจเนื้อใน ผมเตรียมเนื้อในส่วนต้นไว้ให้ จะเป็นการสรุป ทั้งหมด ก็เข้าใจในระดับหนึ่ง ซึ่งไม่ต้องอ่านตัวอย่างก็ได้ แต่ถ้าอ่านรวมทั้งหมดถึงตัวอย่าง ก็จะทำให้ผู้อ่านเข้าใจได้ถ่องแท้มากขึ้น เข้าใจสิ่งที่ผมอยากจะอธิบาย นี่เป็นเพียงหลักการเขียนของผม เพื่อให้คนทั้งหมด ไม่ว่าจะอยู่ในระดับใดได้อ่านนะครับ ผมอาจจะเขียนได้ไม่ดีนัก ก็ต้องขอโทษด้วย... แต่เจตนาไม่ได้ต้องการเขียนให้อ่านสนุก แต่อยากจะเขียนให้คิดตาม และ เข้าใจในสิ่งที่จะสื่อมากกว่านะครับ... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 20:00:32

ความคิดเห็นที่ 16 มองเห็นภาพขึ้นเยอะเลย..มีความรู้...ขอบคุณคะ จากคุณ : Wed11Nov07 เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 20:35:40

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณครับ เขียนได้ดีมากครับ จากคุณ : คนไทยไม่ท้อ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 20:58:54 A:101.51.186.11 X: TicketID:324733

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะพี่จุง สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น อ่านหนังสือสิบเล่ม ก็ไม่เท่าลงมือทำ ตอนนี้พึ่งจะเปิดร้านเน็ตใหม่ กว่าจะเป็นร้าน ต้องตัดสินใจไม่รู้กี่สิบรอบ จะเลือกอะไร จะทำอะไร ปวดหัวมาก เครียดด้วย ทุกก้าวของการตัดสินใจ ล้วนใช้เงินทั้งนั้น ต้องผิดพลาดให้น้อยที่สุด ความกังวลของการเริ่มต้น ไม่ใช่คำว่า "เจ๊ง"  เพราะยังไม่ได้เปิดกิจการ แต่กังวลว่า จะทำร้านไม่สำเร็จ กลัวมันไม่เป็นรูปเป็นร่าง ไม่เป็นดังที่ใจคิด กลัวงบประมาณที่คาดการณ์ไว้จะไม่พอ  เมื่อกำหนดต้นทุน เมื่อทุนจำกัด ก็ต้องพยายามทำให้สำเร็จ ในงบที่มีให้ได้ ทุกขั้นตอนของการสร้าง ต้องใช้คนหลายฝ่าย ต้องหาช่าง หาคนช่วยทำ ต้องหาสินค้า ต้องการโน้น ต้องการนี่ แล้วที่ต้องการ จะไปหาได้จากไหน จะให้ใครช่วยทำ จะซื้ออะไร มันเยอะแยะ จนเริ่มต้นไม่ถูกเลย จะเอาอะไรก่อนหลัง  ความคิดสับสนไปหมด จะดำเนินการอย่างไร  กว่าร้านเสร็จ เล่นเอาลดไปหลายโล เมื่อเปิดกิจการได้สำเร็จ คำว่า " เจ๊ง " ก็ไม่มีอยู่ในหัวนะ เพราะคิดอย่างเดียว ทำอย่างไร " ให้มันรอด " ต้องพยายามทุกวิธีให้ได้ คำว่า " รวย " ยังไม่มีในหัว จนกว่า ร้านมันจะไปรอด เลี้ยงตนเองได้ พอแล้ว จากคุณ : ..ฟ้าใส.. เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 21:05:59

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่ค่อยเห็น ฟ้าใส ตอบเลยนะ.. เบอร์โทรฯ หายเลยไม่ได้โทรไปคุยเลย ช่วงร้านเสร็จ คงต้องเหนื่อยอีกหน่อยนะเรื่องการตลาดประชาสัมพันธ์ เอ จะเก่งกว่าพี่เรื่องประชาสัมพันธ์ ถ้ายังไงลองปรึกษากับ เอ ดูนะ... จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 22:13:48

ความคิดเห็นที่ 20 เปิดร้านเน็ต+ร้านเกมส์ ระหว่างพวกลิขสิทธิ์นะครับ บางพวกมาถูกกฎหมาย บางพวกมาว่างยาก่อน เข้าตรวจสอบ เผื่อเรียกเงินค่าปรับ 5-6 หมื่นบาท วงการมืดนี้ใหญ่โตมากครับ เจอมากับตัวเลย ตอนนี้เิลิกทำแล้ว เบื่อพวกเหลือบไร ปล มีอะไรหลังไมค์ได้ครับ พอมีประสบการณ์นิดหน่อย สำหรับร้านเน็ต จากคุณ : ^^ (ข้าวเหนียว-หมูย่าง) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 22:53:09

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณสำหรับ ข้อมูลดีๆ จากคุณ wbj... ติดตามมาจากบลอกนะครับ ในบลอกก็เขียนได้น่าสนใจหลายเรื่องนะครับผม Panda Smile ครับ จากคุณ : Panda Smile เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 01:35:52

ความคิดเห็นที่ 22 เราว่าสำนวนการเขียนของพี่วิบูลย์เป็นแบบนี้นะเจ้า  เราว่าพี่เค้าเข้าใจลึกซึ้ง  แต่ละคนมีสำนวนการเขียนไม่เหมือนกัน  เรื่องเดียวกัน10คนเขียนก็เขียนออกมา10แบบ หนังเรื่องเดียวกัน  ให้10คนเขียนเรื่องย่อออกมา  กลับไม่เหมือนกันเลย  ทั้งที่ก็หนังเรื่องเดียวกัน  อ่านดูแล้วเนื้อเรื่องก็เหมือนกันนะเจ้า  ^ ^ แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 55 04:25:36 จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:23:56

ความคิดเห็นที่ 23 รูปใหญ่ไปลดหน่อย จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:25:10

ความคิดเห็นที่ 24 นี่ก็เมดูซ่า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:26:47

ความคิดเห็นที่ 25 เมดูซ่าอีกเวอร์ชั่น จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:28:19

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ว่าจะวาดออกมายังไง  เมดูซ่าก็คือเมดูซ่า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:29:22

ความคิดเห็นที่ 27 มันก็เนื้อหาเดิมๆ  เมดูซ่าเหมือนเดิม  แค่คนเขียนคนวาดคนละคน  เลยออกมาไม่เหมือนกันแค่นั้นค่ะ  ชอบเวอร์ชั่นนี้มากสุด  เมดูซ่าอะไรน่ารักจัง  คิก ๆ ๆ  ^ ^ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 04:30:45

ความคิดเห็นที่ 28 แอบงงเล้กน้อย เมดูซ่าเกี่ยวอะไรกับกระทู้นี่ 5555 จากคุณ : พี่เบญจา เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 06:22:39

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณกระทู้ดีๆที่เตือนสติครับ สำหรับผม คคห. 6 คือสิ่งที่ผมชอบลืมบ่อยๆครับ ปล.ผมทำธุรกิจส่วนตัวครับ ขอบคุณครับที่เตือนสติ แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 55 10:27:55 จากคุณ : seto16 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 09:47:51

ความคิดเห็นที่ 30 แอบโดนนะคะกระทู้นี้ ดิชั้นก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งที่เบื่อจะทำงานประจำแล้วมากๆ แต่ปัญหาก็เดิมๆ ค่ะ 1. ไม่รู้จะขายอะไร 2. กลัวเจ๊ง ก็เลยต้องทำงานประจำต่อไป แต่มั่นใจค่ะ ถ้าตอบคำถามข้อ 1 ของตัวเองได้ จะไปทันที จากคุณ : ขนมอาลัว เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 09:53:25

ความคิดเห็นที่ 31 คนวาดคนละคนแต่แก่นแท้เดียวกันแค่นำเสนอคนละแบบคนละแนว จากคุณ : คนผ่านทาง (HardchromPlating) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 10:26:33

ความคิดเห็นที่ 32 คห.28  เราเปรียบเทียบสำนวนการเขียน  กับภาพวาดเมดูซ่าน่ะเจ้า  เหมือนคห.31บอกน่ะค่ะ  ^ ^ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 10:58:06

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นประโยชน์มากค่ะ ^^ ขอบคุณมาก จากคุณ : ป้าก็แก่แล้ว เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 12:51:28

ความคิดเห็นที่ 34 คุณฟ้าใส เขียนได้ตรงใจมากค่ะ ตอนนี้ก็เป็นแบบนี้เลย คิดมาก-ปาล์มมี่มากๆ กังวล เพระากำลังจะเปิดร้านขายเสื้อผ้าึค่ะ หาข้อมูลมากมาย อ่านนั่นนี่ไปทั่ว เพราะไม่มีประสบการณ์ แต่ตั้งใจว่าจะทำให้ดีที่สุดค่ะ  > < จากคุณ : ป้าก็แก่แล้ว เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 13:19:34

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณมากครับ กำลังจะเริ่มทำธุรกิจรีสอร์ทเล็กๆที่ต่างจังหวัดครับ คิดและวางแผนไว้นานแล้ว ตอนนี้ดำเนินการปลูกสร้างไปด้วยความระมัดระวัง และทำเกษตรไปด้วยเพื่อหารายได้มาจุนเจือ ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมจากหลายๆด้าน รวมทั้งกระทู้นี้ด้วย จากคุณ : แมน (Man_urai) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 14:01:55

ความคิดเห็นที่ 36 ทดสอบครับ จากคุณ : keang (keang_e30) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 16:28:35

ความคิดเห็นที่ 37 ติดตามค่ะ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 17:10:50

ความคิดเห็นที่ 38 ตลก คห.11 หาว่าเค้าเป็นผ้าพับไว้อีก - -" จากคุณ : puieang เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 17:13:10

ความคิดเห็นที่ 39 แหม หน้าม้าเยอะจังเลยนะครับ คุณคห38 ก็คงผ้าพับไว้อีกคนสินะ หึ! จขกท จะจ่ายให้ผมเท่าไรเนี่ย ที่เรียกเรทกระทู้นี้ ถึงขนาดที่คนที่โดนจูงจมูกง่ายอย่าง คห38 ยังแขวะผมกลับมาแทนเจ้าตัว จากคุณ : คห11 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 22:35:28 A:110.169.188.6 X: TicketID:284198

ความคิดเห็นที่ 40 ฝากเอาไว้ครับ.... อย่าวางแผนนาน เพราะ จะทำให้กังวล จนไม่ได้เริ่มต้นทำ... ไม่มีแผนใด ที่จะนำไปทำทีเดียวสำเร็จ โดยไม่ต้องแก้ไข... ถ้ามุ่งเน้นเรื่องหนึ่งเรื่องใดมากไป ก็จะไม่ใส่ใจอีกหลายๆเรื่องที่สำคัญ... เพราะส่วนใหญ่ คนเรามักจะทำในสิ่งที่ชอบ จนลืมมององค์ประกอบอื่นๆไป คนที่เก่งด้านวางแผน ก็จะวางแผนแต่ไม่กล้าดำเนินการ เพราะยังกังวลว่าแผนยังไม่สมบูรณ์ สรุปแล้ว ก็จะไม่ได้ทำอะไรขึ้นมาเลย คนที่เก่งด้านปฏิบัติ ก็จะลุยทำไปก่อนการวางแผน คนกลุ่มนี้ ทำให้ธุรกิจเกิดขึ้นเร็ว แต่หลายคนก็ปิดธุรกิจไปเร็วเช่นกัน เพราะ ไม่ได้วางระบบให้ถูกต้องสมบูรณ์ บางคนก็ยึดติดกับแผน เพราะคิดว่า แผนเหล่านั้นได้วางโครงสร้างมาอย่างดี โดยไม่ยอมเปลี่ยนแผน และคิดว่า การเปลี่ยนแผนเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำ คนเหล่านั้นก็จะติดอยู่กับ ปัญหาที่ตามมา กว่าจะหาทางออกเจอก็ต้องเปลี่ยนความคิดก่อน ทั้งนี้ จะพบเห็นว่า การคิดน้อยของคนบางคน ก็เป็นผลดีกับการทำธุรกิจ เพราะการคิดน้อย ก็จะเริ่มลงมือปฏิบัติ เริ่มสร้างธุรกิจได้อย่างรวดเร็ว แต่ก็ต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ามากขึ้น และ การคิดมากของคนบางคน ก็เป็นผลดีกับธุรกิจ เพราะการคิดมาก จะทำให้เราได้ทบทวนสิ่งต่างๆ หรือปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นก่อน และ วางแนวทางการแก้ไขปัญหานั้นๆ หรือ เตรียมใจรับสถานการณ์ไว้ก่อน แต่ก็ต้องเสียเวลาในการวางแผน ทบทวน กว่าจะเปิดธุรกิจได้ ก็เสียเวลาไปนาน... เหรียญมี 2 ด้าน ทุกอย่างมีดี และ ไม่ดี อยู่ในตัวเอง จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 22:44:20

ความคิดเห็นที่ 41 กระทู้ดีมากๆจ้ะ จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 11:26:36

ความคิดเห็นที่ 42  ขออนุญาตบุ๊คมาร์กนะคะ จากคุณ : Madam.Future เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 14:45:19

ความคิดเห็นที่ 43 จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 15:16:52

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านแล้วรู้สึกว่า "ชั้นต้องทำ ทำอะไรซักอย่างแร้ววว" ขอบคุณนะคะ ^_^ จากคุณ : น้องนู๋ GaZib เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 21:07:36

ความคิดเห็นที่ 45 พอได้เริ่มอ่านหนังสือเกี่ยวกับ how to ใหม่ ๆผมแทบคลั่งว่าจะรวยง่ายขนาดนั้นเลยเหรอจึงเริ่มทำธุรกิจ พยายามปฏิบัติตามหนังสือหลาย ๆเล่ม ไม่นานเจ๊ง สุดท้ายผมได้มาคุยกับพ่อซึ่งบุกเบิกธุรกิจเองโดย จนเดี๋ยวนี้ธุรกิจยืนหยัดได้แล้วพ่อจึงบอกผมว่าหนังสือเป็นได้แต่คำแนะนำหรือสร้างแนวคิดให้เราแค่นั้นหลักปฏิบัติจิง ๆนั้นมันไม่ได้ตรงตามหนังสือบอกไปเสียทุกอย่าง แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 55 22:35:29 แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 55 22:34:29 จากคุณ : เสียงเหน่อ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 22:32:43

ความคิดเห็นที่ 46 คนที่เก่งด้านวางแผน ก็จะวางแผนแต่ไม่กล้าดำเนินการ เพราะยังกังวลว่าแผนยังไม่สมบูรณ์ สรุปแล้ว ก็จะไม่ได้ทำอะไรขึ้นมาเลย โดนนนนนนนนนนนนนนน !!!!!!!!!!!!!!  ข้าเจ้าแบบนี้เลยพี่วิบูลย์  T-T จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 22:57:02

ความคิดเห็นที่ 47 บางคนมัวแต่ planning คือ plan แล้วก็นิ่งงงง 555 สำหรับเรา ประสบการณ์(หรือโชคชะตาเล่นตลกก็ไม่รู้) สอนให้เรารู้ว่าไม่เคยมีอะไรเป็นไปตามแผน100% เราจึงมักมีแผน1 แผน2... อยู่ตลอด เรียกว่าลองมันทุกแผนจนกว่าจะสำเร็จ จากคุณ : nuttool เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 02:36:11

ความคิดเห็นที่ 48 เข้ามาแอบอ่านหลายรอบแล้วค่ะ กะลังวางแผน แต่ใจยังไม่มั้นพอค่ะ เพราะภาระค่าใช้จ่ายสูง เลยกลัวนิดหน่อย ตอนอยู่เมืองไทยเคยเป็นพนักงานการตลาด ไม่เคยกลัวเรื่องหาลูกค้าหรืออะไรที่หนักๆ เลย แต่พอมาอยู่เมืองนอก เจอหลายๆ ปัญหาเลยแอบจิตตก ยิ่งตอนนี้เบื่องานที่ทำ คิดจนผมจะงอกและร่วงหมดหัวอยู่แล้วค่ะ ไหนจะลูก ไหนจะท้องใกล้คลอดอีก แต่ไม่ท้อที่จะทำงานและวางแผนเพื่อไว้ว่าอยากทำในส่ิงที่พอถนัด เก็บเกี่ยวประสบการณ์และอ่านเรื่องราวของคนอื่นเพื่อไม่ให้ตัวเองล้ม ตอนนี้กะลังเก็บเงินเพื่อเป็นทุนค่ะ ไม่แน่อาจมีหลังไมล์ไปขอคำแนะนำน่ะค่ะ ต้องขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ค่ะ Have a good weekend ka. :-) จากคุณ : Little Tina (Little Tina) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 15:19:28

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีดี ได้ข้อคิดเยอะเลย เพราะ เราเองเปิดร้านแล้วเจ๊งแล้วด้วย ตอนนี้เครียดจิงจิง คงต้องกลับไปหางานประจำอีกครั้ง แต่คงไม่ยอมแพ้ มีทุนอีกเมื่อไร คราวหน้าจะระวังตัวให้มากกว่านี้ รอบคอบกว่านี้ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : SpringAutumnSummer เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 00:35:53

ความคิดเห็นที่ 50 .....ขอบคุณ ค่ะ ..ชอบ อ่ะ อยากเปิดกิจการอะไรสักอย่างแต่ยังกล้าๆ กลัวๆ ตามที่เจ้าของกระทู้บอกเลย ค่ะ  แต่คนข้างตัวไม่ชอบทำธุรกิจ เลย ยัง ทำอะไรไม่ได้... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 55 04:33:15