Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
วันนี้คือวันแรกที่ตกงาน แต่เป็นวันใหม่ที่จะได้ลงมือทำในสิ่งที่รัก ขอกำลังใจและคำแนะนำด้วยครับ ติดต่อทีมงาน

เรียนพี่น้องทุกท่านครับ
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมตกงาน หลังจากที่ใช้เวลาตัดสินใจมาพอสมควร ที่จะทำธุรกิจส่วนตัวร่วมกับแฟนผมครับ ในช่วงชีวิตที่ทำงานประจำไปประมาณ9ปี ตั้งแต่จบใหม่มา จากเป็นโฟร์แมนเล็กๆ ก้าวถึงระดับผู้ช่วยผู้จัดการผลิตในบริษัทที่มีชื่อเสียงพอสมควร ชีวิตในการทำงานประจำก็มีความสุขดีครับ ทำงานตรงกับสายที่เรียน ตัวเราเองก็มีผลงานที่โดดเด่นเพราะทำงานทั้งงานประจำ และงานImprovement ขนาดที่ได้พาทีมงานผ่านเข้ารอบไปPresent QCC ระดับประเทศที่สสท. เปลี่ยนงานมา3ที่ในช่วง9ปี ทุกบริษัท ผู้ใหญ่และเพื่อนร่วมงานทุกคนรัก และให้การสนับสนุน แต่ความรู้สึกลึกๆ ยังมีอะไรในใจที่รู้สึกว่า... ยังไม่ใช่ตัวเอง จนวันหนึ่งนึกย้อนกลับไป ว่าอะไรคือสิ่งที่เราทำแล้วรู้สึกมีความสุขที่สุด นั่นก็คือ การค้าขายครับ ที่ค้นพบตัวเองได้ก็เพราะว่า ช่วงเริ่มเข้าวัยรุ่น ได้มีโอกาสเปิดร้าเกมส์ Play Station เล็กๆ ในหมู่บ้าน ถึงเงินไม่มากแต่ก็มีความสุข ยิ่งมีคู่แข่งเยอะ หาเงินเข้าร้านยากขึ้น แต่่... ยิ่งทำยิ่งมันส์ เพราะเราต้องหาIdeaหรือวิธีการที่จะปรับปรุงพัฒนาร้าน หาโปรโมชั่นมาใช้ ในงบประมาณที่จำกัด ตลอดเวลา จึงทำให้ค้นพบตัวเองได้ครับ
   มานั่งคิดหลายตลบ ว่าเอายังไงดีหว่าเรา ทำงานไปเรื่อยๆ ทำจนแก่ก็เป็นของคนอื่น เกิดป่วยไม่สบายเป็นอะไรไป เค้าก็ไม่ได้มาเลี้ยงดูแลเราตลอดชีวิต อย่างมากก็ให้แค่หกเดือน ที่สำคัญ มันเป็นตัวเรารึเปล่า...
   คิดได้ดังนั้นก็เริ่มทำการวางแผนธุรกิจร่วมกับแฟน (ซึ่งตอนนี้เรียนจบปริญญาโท International Business Management จาก อเมริกาแล้ว รอบินกลับมากลางเดือนนี้) โดยแผนที่วางไว้ใช้เวลาประมาณ 3 เดือน ทำการเก็บข้อมูล และแบ่งงานกับแฟน โดยแฟนดูสาย Marketing และ Sale ส่วนไอ้เราก็ทางสายOperation พอจะรู้ระบบการผลิต ,Supllier และ Logistic บ้าง คุณแฟนก็เลยมอบหมายให้รับผิดชอบด้านนั้น
   ระหว่างนั้น ผมก็ยื่นใบลาออก ซึ่งก็มีทั้งพี่ๆ เพื่อนๆ ที่ทำงานทักท้วงกันหลายคนว่าพร้อมแล้วเหรอ? ไหวเหรอ? ชัวร์รึเปล่า เกิดพลาดจะทำยังไง? แต่ผมกลับรู้สึกว่า ยิ่งรอแล้วเมื่อไหร่จะพร้อมหว่า? มองอีกมุมนึง เราว่ามันเสียโอกาสมากกว่านะ หลายคนก็บอก แล้วทำไม่ไม่ทำคู่กับงานประจำไปด้วย ก็คิดว่างานประจำเราเป็นงานผลิต ทำจันทร์ถึงเสาร์ วันอาทิตย์ก็เหนื่อยมากแล้ว ไม่อยากให้ร่างกายบอบช้ำไปอีก หรือจับปลาสองมือ เกิดไม่มีอะไรดีซักอย่างจะทำไง คิดได้ดังนั้น ก็ตัดสินใจลุย!!!  
    ถึงวันนี้แล้วสินะ เป็นวันแรกที่ผมตกงานเต็มตัว ผมก้าวออกจากอาชีพที่ยึดมาเกือบ10ปี  ในส่วนงานที่เป็นหัวใจของบริษัท นั่นคือสายการผลิตจากบริษัทที่ค่อนข้างมั่นคง รู้สึกหวิวๆ ยังไงไม่รู้ครับ แต่ก็ยังมีกำลังใจเต็มเปี่ยม ตอนเช้า ตืนแต่เช้า ไปติดต่อขึ้นทะเบียนว่างงานกับสำนักจัดหางาน เผื่อได้ค่าชดเชยกลับพอมาสมทบทุน หรือเป็น Back upบ้าง จอดรถไว้ที่บ้านนั่งรถเมล์ไป หลายที่หลายแห่ง สังเกตุการทำมาหากินค้าขาย เพื่อหา Idea จากที่เมื่อก่อนทำงานประจำ ไม่เคยจะสนใจสิ่งรอบข้าง พอวันนี้ทำใจเย็นๆ เปิดหูเปิดตา พอได้เห็นวิธีการค้าขายของพ่อค้าแม่ค้าหลายๆ แบบบ้าง
  ก็จะตั้งใจสู้ต่อไปและทำตามแผนที่วางไว้ครับ ถึงแม้จะเจออุปสรรคอะไรยังไงตอนนี้ก็... ถอยไม่ได้ซะแล้ว ก็ลุยต่อไป เพราะผมรู้สึกว่า โอกาสมันอยู่รอบตัวเรา ขึ้นอยู่กับว่าเราจะคว้ามันได้รึเปล่า
  ในส่วนของการค้าขายนี้ หากเปิดเต็มตัว(น่าจะไม่เกินเดือนหน้า) ถ้ามีโอกาสผมก็อยากได้ทำธุรกิจร่วมกันกับเพื่อนๆ พี่ๆ ในห้องนี้ซึ่งผมคิดว่าเต็มไปด้วย Ideaผมน่า ซึ่งผมคอยติดตามมาตลอดจะส่งเสริมกันได้ เพราะผมสนับสนุนสินค้าไทยอยู่แล้วครับ แต่รายละเอียดและวิธีการดำเนินการขออุบไว้ก่อนนะครับ แต่หากเป็นไปได้ ก็อยากให้พี่ๆทุกท่านเป็นพันธมิตรให้นะครับ อยากมีคู่ค่าที่จริงใจและไว้ใจได้จริงๆครับ
  ขอบคุณพี่ๆทุกท่านครับ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านสู้ต่อไปเช่นกัน มีอะไรแนะนำกันได้ครับ

จากคุณ : ชื่อบอลครับ
เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 21:16:52

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com