ความคิดเห็นที่ 1 วันที่ 6 ดีอยู่ที่ความถูกต้องชัดเจน เจ้าภาพคนหนึ่งในชุมชนแห่งหนึ่งที่มั่งคั่งเกิดใหม่ ในเขตชานเมืองต้องการจะเลี้ยงนักกินที่มีชื่อ ในท้องถิ่นนั้นสักครั้งจึงตกลง เชื้อเชิญมา พอเชิญเสร็จก็กลับมาสั่งคนใช้คนใหม่ของตนถึงวิธี การเสิร์ฟอาหารแต่ละอย่าง ลงท้ายสั่งว่า “นี่เธอเวลาจะเสิร์ฟปลาแป๊ะซะน่ะ ต้องเสิร์ฟทั้งตัวหาง หัวอย่าได้ตัดเป็นอันขาด คาบมะนาวเฉือนบาง ๆ ไว้ด้วย” คนใช้พยายามอย่างยิ่งที่จะทำตามคำสั่งทุกตัวอักษร พอได้เวลาเสิร์ฟก็ยกจานปลามาที่โต๊ะ แขกรับเชิญ ตัวปลาสมบูรณ์ทั้งหัวหาง และที่ปากของสาวเสิร์ฟมีชิ้นมะนาวเฉือนบาง ๆคาบอยู่ จริง ๆ อย่างนี้แล้วอาจจะมีการหัวเราะขึ้นในห้องรับประทานอาหารก็ได้ ไม่ว่าผู้เกี่ยวข้องจะอึดอัดใจหรือ ไม่ก็ตาม แต่ทุก ๆวันในโรงงานและห้องปฏิบัติงาน มีการสั่งงานที่ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดพลาด ถึงแก่ชีวิตมาแล้วก็มากมาย ทำให้ชุมชนและชาติต้องสูญเสียเงินไปไม่น้อยเลย เมื่อคุณจะออกคำสั่งให้ใครทำงาน การที่คุณจะออกคำสั่งให้สั้น กะทัดรัด ชัดแจ้ง หรือคำสั่งที่ กำกวมตีความได้หลายแง่ย่อมใช้เวลาเท่า ๆกัน และถึงแม้ว่าคุณจะออกคำสั่งที่กะทัดรัดชัดแจ้ง จะต้องใช้เวลามากเป็นสองเท่าของคำสั่งที่กำกวมก็ตาม แต่คำสั่งที่มีเนื้อความแจ่มแจ้งได้รับการ ยอมรับแล้วว่าปลอดภัยรวดเร็ว และสัมฤทธิ์ผลกว่าในที่สุด จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:23:06

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:29:54

ความคิดเห็นที่ 3 ในการออกคำสั่ง คุณต้องแน่ใจว่าคำสั่งของคุณเป็นที่เข้าใจถูกต้อง แจ่มแจ้ง ขอให้ใช้ภาษาง่าย ๆ ประโยคสั้น ๆ ใครฟังก็เข้าใจได้ หากเขียนเป็นบันทึกได้นั้นเป็นดี ลงชื่อคุณกำกับบอกวันที่ไว้ด้วย ข้อต่อมาคือ ต้องแน่ใจว่าสั่งถูกคนแล้วหรือฝากไปกับคนเดินหนังสือที่ไว้ใจได้ พร้อมจ่าหน้าถึงผู้ รับไม่ผิดตัว เมื่อต้องออกคำสั่งสองเรื่องหรือมากกว่า หรือออกคำสั่งไปยังคนสองคนต่างกลุ่มต่างงานกัน ขอ ให้แยกแบบฟอร์มหนังสือแยกกระดาษ เมื่อแยกกระดาษอย่างนี้แล้ว คุณจะประหยัดเวลาได้ เยอะ คำสั่งจะได้เดินอย่างรวดเร็วไม่ต้องผ่านคนหนึ่งแล้วไปยังอีกคนหนึ่ง ก่อนที่คุณจะวางหนังสือเล่มนี้ลง ขอให้จดบันทึกลงไปในไดอารี่ของคุณว่า คุณจะปรับปรุงแก้ ปัญหาแบบฟอร์มคำสั่งในแผนกของคุณภายในสัปดาห์นี้ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:31:43

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:32:27

ความคิดเห็นที่ 5 พูดให้ตรงความหมาย หลายคนเมื่อออกคำสั่งไปแล้ว และเกิดผิดพลาดขึ้นมามักจะหาทางออก หรือปกปิดความผิด ของตน โดยกล่าวเสียอย่างง่าย ๆว่า “ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ” สำหรับบุคคลอย่างนี้ มี คำตอบเดียวเท่านั้นที่พอจะสวนกลับได้คือ “คราวหน้าละก็พูดให้ตรงความหมาย และให้มีความ หมายในคำพูดเสียบ้าง” ประธานาธิบดีวิลสัน สมัยเป็นเด็กพอตัวเองเขียนอะไรขึ้นมาก็จะอ่านให้คุณพ่อฟังหมด คุณพ่อ มักจะถามเสมอว่า “อันนี้หมายความว่าอย่างไรล่ะ ลูก?” แล้วเด็กวิลสันจะอธิบาย “งั้นเขียนใหม่” คุณพ่อแนะนำ ในการออกคำสั่ง เพียงแต่การใช้ภาษาที่ตนเองคิดว่าผู้อ่านอาจจะเข้าใจนั้น ย่อมไม่เพียงพอต้อง ให้มั่นใจตัวเองว่าผู้อ่านจะเข้าใจได้แน่ ๆ การบันทึกคำสั่งต้องให้สั้น ให้ย่อ เขียนยาวเขียนมากจะทำให้ผู้อ่านงง สับสน คำสั่งไม่ได้ขึ้นอยู่ กับจำนวนคำที่ใช้ แต่ขึ้นอยู่ที่การใช้คำได้ดีเพียงใดต่างหากที่ควรคำนึง วันหนึ่งเพื่อนของผมยื่น “รายงาน” ที่เขาได้รับมาให้ผมดู เขาว่าเขากุมขมับจนกว่าจะฝ่าดงคำพูดแต่คำแรก จนจบคำสุด ท้าย “อ่านแล้วรู้เรื่องอะไรบ้างไหม” เขาพูดกับผม พร้อมกับยื่น “รายงาน” ชิ้นนั้นให้ ผมยื่นกลับคืนพร้อมกับอ้างคำพูดของ ซามูเอล จอห์นสัน ที่ว่า “ทำท่าวางเขื่องด้วยคำโต มากพยางค์สำนวนว่ากวน” เกลือที่มีแต่เพียงกลิ่น จะมีประโยชน์อะไร พยายามอย่าเขียนอะไรให้ยืดยาว ไพลนี นักเขียนชาวโรมัน (62-113) เคยเขียนถึงเพื่อนคน หนึ่งเมื่อกว่า 1,900 ปีมาแล้วว่า “ผมไม่มีเวลาพอจะเขียนจดหมายสั้น ๆถึงคุณ จึงทำให้ผมต้อง เขียนจดหมายมาเสียยาว” โปรดจำไว้ว่า การใช้คำฟุ่มเฟื่อยย่อมบอกถึงความไม่ระมัดระวังหรือ ไม่มีเวลาที่จะเขียน จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:37:01

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:37:40

ความคิดเห็นที่ 7 ควรใช้พจนานุกรม ความผิดพลาดประการหนึ่งที่ควรหลีกเลี่ยงก็คือ การใช้คำกำกวมไม่ตรงความหมาย หรือฟุ่มเฟื่อ ยเกินความจำเป็น หากคุณต้องเขียนอะไรที่เป็นลายลักษณ์อักษร คำใดที่สงสัยให้เปิดดู พจนานุกรม ทั้งด้านการเขียน และความหมายของคำ ผมเองขณะที่เขียนหนังสือเล่มนี้ต้องอยู่ ใกล้พจนานุกรมตลอดเวลา ผมไม่กล้าฝอยหรอกว่า ผมจบมาทางอักษรศาสตร์ เป็นนักหนังสือพิมพ์และเป็นบรรณาธิการมา 20 ปีแล้ว ผมได้รับคำสั่ง สอนมาว่า คุณยิ่งใช้พจนานุกรมเท่าไร ก็ยิ่งฉลาดมากขึ้นเท่านั้น เมื่ออ่านข้างต้นนี้แล้ว ผมภาวนาขอให้คุณเกิดความอยากจะใช้พจนานุกรม นั่นหมายความว่าคุณ ได้ประโยชน์อย่างหนึ่งจากการอ่านหนังสือเล่มนี้ คุณกำลังเดินสู่ทางแห่งความสำเร็จ ผมขอแนะ นำให้คุณใช้พจนานุกรม คนเรานี้ไม่น้อยเลยที่อยากจะอวดความรู้เพียงน้อยนิดที่ตนมีอยู่ หรืออยากจะใช้คำโตคำหรูหรา หรือประโยคภาษาที่แปลกหูคัดประโยคในนิยาย มาใช้ยังเคยมีมุ่งในแง่การแสวงหาคำ ในแง่การ เป็นนักอ่านนั้นสร้างบรรยากาศให้คลายเครียด เฉพาะคราวแล้วดีนัก ถ้าเพียงแต่เสียเวลาหยุด คิด สักนิดว่าคำนั้นถูกต้องกับกาลเทศะ ความหมายชัดเจน เป็นที่รำคาญคนอื่นหรือเปล่าอย่าใช้ เพียงแต่ว่าอยากใช้ในเมื่อเราไม่ใหญ่โต พอที่จะใช้อะไรแล้วเป็นถูกไปหมด จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:41:12

ความคิดเห็นที่ 8 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:42:03

ความคิดเห็นที่ 9 ต้องหาข้อเท็จจริง คนเราชอบเชื่ออะไรง่าย ๆที่เขียนหรือพิมพ์ไว้เป็นตัวหนังสือ เมื่อคุณอ่านหนังสือพิมพ์หรือบท ความใด ๆ ระวังอย่าให้บทความที่ยกอุทาหรณ์หรูหรามาสมอ้าง ดึงตัวคุณไปได้โดยไม่ไตร่ตรอง อ่านแต่ละเรื่องแล้วต้องวิจารณ์ต้องคิด หาข้อเท็จจริงให้ได้เสมอ ทุกวันนี้อิทธิพลทางวัตถุและลัทธิตรงกันข้าม แทรกซึมเข้าถึงทุกด้านของการโฆษณา และสิ่ง พิมพ์ต่าง ๆเราจึงต้องป้องกันตัวเองโดยเจาะให้ถึงสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง ของคำพูดซึ่งปกปิดข้อเท็จ จริงเอาไว้ให้รู้ถึงความชั่วร้ายที่ห่อตัวอยู่ใน วลีที่สุดสวยทำนองเขียนที่โน้มน้าวน่าอ่านและเรื่อง ราวที่ดูมีเหตุผล จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:43:37

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:44:18

ความคิดเห็นที่ 11 คนที่ซุบซิบนินทาชาวบ้านอย่างมันปาก ก็อยู่ในสังกัดเดียวกันกับพวกโฆษณาชวนเชื่อจอม โกหก หากพิจารณารอบข้างแล้วไม่เห็นว่าเสียเกียรติหรือเสียหายอะไรแล้ว ลองขยับถามคน ประเภทปากรั่วเหล่านั้นเสียด้วยคำถามง่าย ๆว่า “คุณรู้ชัดแล้วหรือว่า คำพูดเหล่านี้เป็นจริงอย่างที่คุณพูด?” ขอโทษที่รบกวน เสียงโทรศัพท์ดังอยู่นั่นแล้วไม่หยุดเสียที “มันจะหยุดไหมเนี่ยะ?” จิมพึมพำขณะงัวเงียอย่างขี้เกียจลงมาจากเตียง นึกด่าอยู่ในใจว่าใคร หนอช่างใจดำโทรศัพท์มารบกวนคนตอนดึกดื่นเสียจริง “นี่จิมพูดครับ?” เขากรอกเสียงลงในหูโทรศัพท์ “ที่นั่นใช่หนังสือพิมพ์...หรือเปล่าครับ?” เสียงถามมาตามสาย “ไม่ครับ คุณต่อผิดแล้ว” จิมตอบไปอย่างหัวเสีย นึกด่าอยู่ในใจ “ขอโทษครับที่รบกวน” คือเสียงขอโทษที่จิมได้ยินจากคนที่โทรศัพท์มาโดยขาดความละเอียด ลออ “ขอโทษที่รบกวน” เป็นคำพูดสั้น ๆเพียงไม่กี่คำใช้กันบ่อยเหลือเกิน ถ้าไม่ใช้เลยก็จะดี ใช่ว่าจิมจะไม่อาทรต่อเสียงขอโทษที่ดังมาตามสาย ก็หาไม่ แต่จิมกลับคิดไปว่า ยังมีคนอีกสักกี่ คนหนอในโลกนี้ที่สักว่าต่อส่งเดช โดยไม่รู้เลขหมายที่แท้จริง จะยอมเสียเวลามองดูในสมุด ไดอารีของตัวหรือสมุดคู่มือโทรศัพท์ให้มั่นใจเสีย ก่อนก็ไม่ได้ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:46:32

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:47:11

ความคิดเห็นที่ 13 หลายคนพูดว่า ยุคนี้เป็นยุคแห่งความรวดเร็วแต่น่าจะมีคำอะไรมาเติมต่ออีก เช่น เป็นความรวด เร็วที่ต้องสูญเสีย คุณลองไปอ่านดูป้ายประกาศบอกสถิติอุบัติเหตุของกรมตำรวจจราจรบ้างก็ได้ ว่าใน เมืองใหญ่ ๆ อย่างที่เราอยู่ขณะนี้ มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกี่ครั้ง คร่าชีวิตไปกี่คน ที่เกิดจากความ เร็วมัจจุราช แต่พวกเรากลับไปนึกถึงคนที่ต้องเผด็จงานในมือให้ลุล่วงไปโดยรวดเร็ว ควรจะ ทบทวนว่าเร็วก็จริงแต่บางครั้งต้องสูญเสียอะไรไปบ้าง จดหมายหรือ? ต้องการให้ส่งได้อย่างรวดเร็วจนลืมการจ่าหน้าที่ ถูกต้อง ลายมืออ่านยาก ขยุกขยิกเพราะต้องเขียนอย่างรวดเร็ว เลขบ้านตกหล่นขาดหาย เขียนซอยชีวิตเป็นซอยวิจิตรไปได้ นึก จะพึ่งความใจดีของบุรุษไปรษณีย์ โดยคิดว่าบุรุษไปรษณีย์ย่อม รู้จักเลขบ้านทุกบ้าน สมาชิกของครอบครัวทุกครัวเรือนในเขตจ่าย ของคนน่าจะได้ดูจ่าหน้าที่ถูกต้องเสียก่อน เพราะเหตุนี้เองในแต่ละวันจึงมีจดหมายตายส่งไม่ได้เดิน ทางเข้าสู่ที่ทำงาน ไปรษณีย์ภัณท์ตาย รอการฌาปนกิจ เพราะการจ่าหน้าสักแต่ว่าขอให้เร็ว แล้วจดหมายที่ไปถึงสำนักงานก็อีกเช่นกัน คนรับก็อ่านอย่างผาด ๆเพื่อให้รวดเร็ว เสร็จแล้วก็ บันทึกตรามุมล่างที่ว่างแล้วส่งต่อไปยังผู้เกี่ยวข้อง แต่โดยมากมักจะไปผิดแผนกผิดบุคคลกว่า จะถึงบุคคลหรือแผนกที่เกี่ยวข้องจริง ๆก็เสียเวลานานลักษณะอย่างนี้ ไม่ใช่เกิดแต่เพียงครั้ง สองครั้งเท่านั้น หาคนรับผิดชอบที่กล่าวคำว่าขอโทษไม่ได้เลยครับ เร็วเกินไป แทนที่จะประสบผลสำเร็จกลับ “เสร็จเสียก่อนจะได้ผล” จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:52:45

ความคิดเห็นที่ 14 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ ตอนที่ 1 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ บทที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11789844/B11789844.html#15 ตอนที่ 2 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 1. ความสำเร็จเป็นสิ่งที่คุณจะต้องเอื้อม http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11794884/B11794884.html#13 ตอนที่ 3 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 2. ราคาแห่งความสำเร็จ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11803153/B11803153.html ตอนที่ 4 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 3. ความสุขต้องมาก่อน http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11820722/B11820722.html#19 ตอนที่ 5 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 4. แผนการสำหรับวันนี้ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11830168/B11830168.html ตอนที่ 6 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 5. มองดูจุดเริ่มต้น http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B11839344/B11839344.html จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:54:38

ความคิดเห็นที่ 15 โปรดติดตามตอนต่อไป.......(อย่าลืมเก็บในกระทู้เก่าด้วยนะขอรับ) ตอนที่ 8 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 7. ใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ที่สุด อมร  ถาวรมาศ amorntvm@hotmail.com จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:56:19

ความคิดเห็นที่ 16 ขอขอบคุณ  :  คุณ black rhino ขอขอบคุณ  :  คุณ สาวน้อยร้อยแปด จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 11:38:08