ความคิดเห็นที่ 1 credit : ผู้จัดการ 360 องศา พออ่านบทความนี้เรามีกำลังใจขึ้นมาทันที หลังจากที่เคยท้อแท้กับชีวิต เคยคิดที่จะฆ่าตัวตายก็เคยเพราะล้มเหลวในชีวิตการทำงาน เคยถูกไล่ออก เคยถูกประเมินไม่ผ่านงาน ถูกกลั่นแกล้งในที่ทำงาน เจอเจ้านายงี่เง่า ฯลฯ พอตกงานแฟนก็ทิ้ง คิดว่าชีวิตการทำงานล้มเหลว อับอายเพื่อนฝูงที่มีหน้าที่การงานที่ดี ไม่กล้าออกไปเจอใคร กลายเป็นคนซึมเศร้า เก็บตัว ต้องกินยาคลายเครียดและยานอนหลับทุกวัน เหมือนชีวิตมืดมนไปหมด แต่ว่าชีวิตมันมีทางออกอยู่เสมอ มันก็แค่ช่วงจังหวะหนึ่งของชีวิต ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เหมือนตะวัน ที่ยังมีขึ้นมีลง ชีวิตเราก็เช่นกัน อยากให้กำลังใจทุกคนที่กำลังท้อแท้ หางาน ในวิกฤติก็ยังมีโอกาสอยู่เสมอ ไม่แน่เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นลูกจ้างใคร ชีวิตจึงถูกลิขิตมาอย่างนี้ให้ต้องพบเจออุปสรรคต่างๆ นานา หลังจากตกงานเป็นปี เราก็ไปเรียนต่อหลังจากเรียนจบก็มีแสงสว่างปลายอุโมงค์ ได้งานที่ดีกว่าเก่า มีหน้าที่การงานที่อยู่ในระดับสูง และด้วยความไม่ประมาทก็มีธุรกิจส่วนตัวไปด้วย แต่เรามั่นใจว่า สักวันเราต้องประสบความสำเร็จแน่นอน เพราะเรามีกำลังใจ สร้างกำลังใจให้ตัวเองและไม่ท้อแท้ จากคุณ : สายลมที่พัดผ่าน เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 08:10:16 A:110.49.234.33 X: TicketID:342072

ความคิดเห็นที่ 2 กด โหวตให้และ ขอบคุณสำหรับการนำสิ่งดีๆ มาแบ่งปันกันในห้องนี้นะครับ ....   อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า สิ่งเลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นกับชีวิต มันอาจจะเป้น จุดเริ่มต้นของสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ที่เราอาจจะไม่เคยคาดคิดมาก่อนก็เป็นได้  ขึ้นอยู่กับว่ากล้า ที่จะเลือกเดินเส้นทางใหม่ และ พร้อมลุยกับมันแค่ไหน รู้สึกอยากตกงานขึ้นมาทันที ! ....................... จากคุณ : Panda Smile เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 08:19:15

ความคิดเห็นที่ 4 เอาน่า อย่างน้อยๆ ก็ยังเป็นกำลังใจให้คนโดนไล่ออก มีความหวังดีกว่าไม่มีความหวัง จากคุณ : vision เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 09:24:54

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกระทู้ที่ดีมากค่ะ สำหรับดิฉัน ตอนนี้อยากถูกไล่ออกจากงานค่ะ เพราะอะไร เพราะดิฉันไม่กล้าตัดสินใจเดินออกจากมันมาด้วยตัวของดิฉันเอง  เพราะฉะนั้น ถ้าถูกไล่ออกให้รู้แล้วรู้รอดไป  ด้วยภาระของครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบในปัจจุบัน ดิฉันคง(ขอเรียกว่าสู้อย่างหมาจนตรอกนะคะ ) คิดว่าจะทำให้มีพลังฮึดที่จะต่อสู้กับสิ่งต่าง ๆ ได้ดีและมากกว่าที่เป็นอยู่แน่นอน จากคุณ : สีทองอ่อน เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 09:44:18

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องดี ๆ (ของคนที่เคยรู้จักและร่วมงานด้วย ) ที่ถูกบีบให้ออกจากงาน คนนี้เป็นหัวหน้าแผนก ๆ หนึ่ง ทำงานกับ บ.มาตั้งแต่ บ.เริ่มก่อตั้งเห็นบอกว่าตอนนั้น บ.อยู่ตึกแถวอาคารพานิชย์อยู่เลย แกก็ทำงานมานานนะคะจาก พนง.เล็ก ๆ จนเป็นหัวหน้างาน เริ่มแรกแกก็อยู่กินพักที่ บ.พอ บ.ขยายเติบโตมาตั้งที่ใหม่ แกก็มาเช่าบ้านอยู่  แกทำงานมา 20 กว่าปี มีจักรยานเก่า ๆ หนึ่งคันขี่มาทำงานทุกวัน ซึ่งตรงกันข้ามกับส่วนของเจ้าของ บ.ซึ่งมีรถยนต์ใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นทุกปี จนหลัง ๆ  นี่เป็นรถยนต์จากนอกด้วยซ้ำ ในช่วงระยะเวลาหนึ่งที่ บ.เติบโตเต็มที่ มี ผจก.โรงงานเข้าใหม่มาทำงานได้ซักปี กว่า ๆ  ผจก.โรงงานบอกว่าหัวหน้าแผนกคนนี้มีปัญหากับ พนง.ซึ่งทำให้ พนง.ลาออกจากงานกันเป็นจำนวนมาก จึงบอกผู้บริหารให้เอาออก แต่ผู้บริหาร(รุ่น2)ไม่กล้าให้ออก  แต่ให้อำนาจ ผจก.โรงงานในการที่จะ...(ทำอย่างไรก็ได้ที่ไม่ถึงกับต้องให้ออก..) ผจก.โรงงานก็เรียก หัวหน้าแผนกคนนี้มาคุย  บอกว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปไม่ต้องทำงานในตำแหน่งหัวหน้าแผนกแล้ว  ให้ทำงานในตำแหน่ง พนง.ธรรมดา ๆคนหนึ่ง ในส่วนของค่าจ้างเงินเดือนที่จ้างอยู่ยังคนจะให้เท่าเดิม  พี่คนนี้ร้องไห้ตรงนั้นเลย  (ซึ่ง ณ.ขณะนั้นดิฉันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยและสงสารเค้ามากแต่ทำอะไรไม่ได้)แล้วแกก็เล่าชีวิตการทำงานของแกซึ่งเริ่มต้นทำงานมาตั้งแต่ บ.ยังไม่มีอะไร จนกระทั่งใหญ่โตทุกวันนี้ วันรุ่งขึ้น แกไม่มาทำงานค่ะ แกฝากคนมาบอกว่าลาออก (ซึ่งก็สมใจ ผจก.โรงงานพอดี ) ตอนหลังได้ยินว่าแกไปขายข้าวแกง  ตอนนี้ได้ยินว่าแกมีรถปิคอัพแล้ว จากคุณ : สีทองอ่อน เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 11:39:47

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณครับ จากคุณ : ฮักอ้ายเตอะ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 11:43:16

ความคิดเห็นที่ 8 คนถูกไล่ออกหลายคนที่เคยเห็น ไปได้งานบริษัทดี ตำแหน่งดีกว่า  ก้าวหน้าและเงินเดือนเยอะกว่าทั้งนั้ัน จนคนที่เก่าต้องสนใจอยากรู้ว่า ทำงานที่่ไหนกันเป็นแถว ถึงขนาดเรียกตัวกลับ ยังเคยเจอเลย แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 55 11:48:00 จากคุณ : สถานีสยาม (รถด่วนลอยได้) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 11:47:40

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าไม่สิ้นหวังและกำลังใจ สู้ต่อไป ยังไงก็ย่อมเจอทางออกค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ ^ ^ จากคุณ : นกปิ๊ดตาลิวเบิร์ด เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 12:20:54

ความคิดเห็นที่ 10 ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปครับ :) เป็นกำลังใจให้ ทุกๆท่าน สามารถฝันฝ่าอุปสรรคเหล่านั้นไปให้ได้น่ะครับ :) จากคุณ : IT ทรัพย์จาง เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 13:37:55

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่เห็นต้องดิ้นเลยครับ โดมยังร้องเลยว่า "สิ่งที่ดีกว่า อาจได้มาจากความผิดหวัง" คือเท่าที่เห็นมันไม่ใช่ว่าโดนเลิกจ้างแล้วแย่นะครับ มันแค่ลางเนื้อชอบลางยา หลายคนไปได้ดีเยอะมาก เผลอ ๆ กลายเป็นว่าบริษัทเลิกจ้างนั้นแหละแย่ เขาไปที่อื่นได้ดีหมด ตัวเองสภาพแวดล้อมแย่คนอยู่กันไม่ได้ ออกกันเป็นแถว จากคุณ : สถานีสยาม (รถด่วนลอยได้) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 14:34:13

ความคิดเห็นที่ 12 ปี 2005 เคยทำงานสนามกอล์ฟเป็น Manager ได้ 22 วันโดนปลด ด้วยแรงดันการเมืองข้างใน ทั้งเรื่องที่ตัวใหญ่หัวหน้าtopมีความสัมพันธ์เรื่องsexกับเด็กในสายการตลาดเซล ข้ามมาถึงสายวิชาชีพพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ที่ไปเปิด pre-sale กับกลุ่มลูกค้ายุโรป เยอรมัน สแกนดิเนเวียน พอปี 2006 ได้เงินเดือน ตำแหน่งมากกว่าเดิม กลับมาอยู่สายวิชาชีพ เรียกว่า swap กับรีสอร์ทที่เป็น residential leisure จากฝั่งอังกฤษ โดยเงินสนับสนุนโครงการมาจากธนาคาร Spain ชีวิตช่วงกลาง มีแรงเหวี่ยง แรงพลิกโผกดดัน เหมือนโต้คลื่นมหาสมุทร จนปลายปีเป็นขาลง ได้มาเจอ อดีตรุ่นพี่ แม่ทัพหัวหอกวงการสมัย รถไฟฟ้าธนายง ของเจ้าสัวประพาสน์ กาญจนพาส จากฮ่องกง แกยืนหนาวเหน็บผ่านปี 1996 ถึงคนโดนปลดออกไปทั้งบริษัท ตอนล้มไป 22 ไฟแนนซ์ อสังหาต้มยำกุ้่งเดือด บริษัทเก็บแกไว้คนเดียว ปีที่เจอกันคือ 2006 แกซ้อนบริษัทของตัวเอง เปิดตีคู่ไว้ในฐานทัพลับๆ ห้องใต้หลังคา แต่ปี 2004-5-6 สุดท้าย...ไม่มีใครเลี้ยงใครจน "เป็นไม้แก่" ปี 2007 งานเข้ามาหาแกเยอะ โรงพยาบาลกรุงเทพ BNH ในเครือข้ามชาติต่างๆควบรวมสาธารณสุขไทย ทำให้แกลาออก เงินเดือนสุดท้าย 6-7หมื่นในวัย 40 ปีบริบูรณ์ออกมาจับมือกับบริษัท Interiorเล็กๆ สร้างอาณาจักรตัวเองอย่างเต็มตัว... เรายังเดินบนเส้นทางวิชาชีพไปจน Oct 2007 วันที่ไปตามเช็คหมื่นกว่าบาท จากบริษัทที่ใหญ่แต่ที่ตั้ง ข้างในกลวง ระบบการเงิน overhead พรุนไปหมด ยืมเงิน staff ไปหมุนในการทำงาน หัวหน้าฝ่ายบัญชี วัย 31 (ขณะนั้นเราอายุ 29)ด้วยความถูกชะตา บอกให้เราออกไปก่อน เงินไปอยู่ที่บริษัท โอกาสได้คืนยากเหมือนหลายคนที่ปีกหัก โดนดึงเงินแล้วก็เหนื่อยที่จะต้องกลับมาตามอีก ทิ้งเงินก้อนเหล่านี้ไป 3-4หมื่นอัพ พวก expat ชาว UK, Singapore โดน6หมื่นก็มี ตอนนั้น รู้สึกหมดใจกับวงการเก่า หลังได้เช็คหมื่นกว่าบาทจ่ายมา ทำให้หันหลังให้วงการเดิม เริ่มมีลูกค้าเล็กๆแบบ ยังไม่มีฐานทัพ Oct-Nov มีปัญหาว่า การไปหาลูกค้าที่บ้าน ต้องแยกลูกค้า2คนออกจากกัน เลยตั้งอาณาจักร เปิดอย่างเป็นทางการ Dec3,2007 มีลูกค้าคนแรกเข้ามา Nov22,2007 จากวันนั้นจนวันนี้ 5 ขวบที่เติบโต ระหว่างทาง มีงานวงการเดิมติดต่อมาหา 2008 คุณเจริญ เบียร์ช้าง 80,000 บาท 2009 สิงคโปร์ อินเดีย บังกาลอร์branch 90,000 บาท 2010 เรียนต่ออิตาเลียน ขยายงานล่าม ได้รู้จักสถาปนิกจาก Tuscany อิตาเลียนใกล้ siteงานเก่า 2011 อินโดนีเซีย จาการ์ต้าร์ 150,000 บาท 2012 การ์ต้าร์ 180,000 -210,000 บาท แต่ทั้งหมด มักหลอกมากกว่าจริง ทำให้ยังยืนอยู่คู่กิจการตัวเอง จนผ่านวิกฤติน้ำท่วม Oct-Nov-Dec มาพันธมิตรตัวจริงก็ปรากฏตัว กลายเป็น ธนาคารออมสินที่จะอายุ 100 ปี ในวันที่กิจการ 5 ขวบ ส่วน cycle ของกิจการ หรือ ทำงานลูกจ้าง ก็มีทั้งขาขึ้น ขาลง ช่วงลง เป็นโอกาสที่ดี ที่ได้รู้จักคู่ชีวิต คนที่ใช่ เหมือนที่ Steve Jobs ได้เจอภรรยาคนปจบ ของเค้า ในขณะที่ื ขาขึ้น ได้เก็บงำเงินทอง เก็บหอมรอมริบไว้ ถัว ช่วงน้ำแห้ง ซึ่งเจ้าของบริษัทหลายๆที่ ก็ต้องบริหาร cash flow น้ำขึ้นของกิจการอย่างนี้มาก่อนทั้งนั้น จดหมายไล่ออก เลิกจ้าง ไม่ผ่านโปร ไม่จ้างใคร ทุกวันนี้ เรายังเก็บไว้อยู่เลย... บางที ไปสมัครแอร์ตกรอบแรกเลย กลายเป็นสิ่งที่โดนปฏิเสธในวันวานทุกหมาก ทำให้ เจอสิ่งที่ดีกว่าในวันนี้ ที่ขึ้นมายืนเป็นกระบี่เดี่ยว Landlord จนนักลงทุนพัฒนา ไม่ต้องเวียนชีวิตอยู่ในกงล้อ เงินเดือนย่ำซ้ำเดิม... วลีหนึ่ง ที่ติดตัวเสมอมาแต่วันที่เจอวิกฤติ คือ จงเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาส และสองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อีกคนตาแหลมคม มองเห็นดาวพร่างพราวพราย กับเรื่อง วินัยในการเงิน และอย่าสร้างหนี้ ภาระต่างๆในชีวิต คนที่จะขึ้นสูงสู่ฟ้า มักต้องมีตังในกระเป๋า"บ้าง" แต่ที่สำคัญกว่า คือ มีดวง มีคนช่วยดัน ช่วยดึงและมีคน กันแรงกระแทก ที่เหวี่ยงมาโดน บางทีก็เป็น ลูกค้าที่เป็นฉัตรแก้วกั้นเกศ ทั้งเป็นผู้ส่งเสริมและทำตลาดให้ตั้งแต่วันแรกจน 5ปีวันนี้... สิ่งหนึ่งที่ จำไว้ในการเลือกคบคน คือ วันที่ยังไม่มีอะไร ไม่มีใครอยากคบ หากวันที่มีทุกอย่าง ใครๆก็อยากคบ ดังนั้นจงมองให้ออกว่า ใครคือคนที่ควรคบในคนเยอะแยะเหล่านี้... โชคดี ฟ้าหลังฝน มักใสกว่าเดิมเสมอ... แล้วก็ ไม่มีอะไรจีรัง ค้ำฟ้า ตลอดไป ทุกอย่าง มีช่วงเวลาของมัน ที่ต้องปรับเปลี่ยนไปตามตลาด เปลี่ยนได้ อาจแข็งแกร่ง เติบโต รุ่งเรืองกว่าเดิม หากไม่ปรับตัว ไม่ว่า มนุษย์เิงินเดือน หรือ เจ้าของกิจการ ก็ต้องล้มหายไปจากระบบ และ ตลาดในที่สุด จากคุณ : kuddle เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 19:20:59

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนนี้เรากำลังเป็นเหมือน อดีตของคุณ คคห.ที่ 1 ค่ะ กำลังคิดจะตั้งกระทู้ ว่า คิดยังงัยกับคนที่โดนให้ออกจากงาน ทั้งที่ยังไม่ผ่านโปร หรือผ่านโปรแล้วก็ตาม..ก็มาได้อ่านกระทู้นี้พอดี รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง ชอบประโยคนี้ของจขกท.มากค่ะ "ในวิกฤติก็ยังมีโอกาสอยู่เสมอ ไม่แน่เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นลูกจ้างใคร ชีวิตจึงถูกลิขิตมาอย่างนี้ให้ต้องพบเจออุปสรรคต่างๆ นานา" แต่คนที่ไม่คิดแบบนี้คือ แม่เราเองค่ะ - -" จากคุณ : B_AmbeR เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 22:59:17

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาเก็บเกี่ยวประสบการณ์และแรงบันดาลใจในการลุกขึ้นมาใหม่ของทุกท่านค่ะ ปล.อ่านคห.12 ได้ 2-3 ย่อหน้า ยังคิดอยู่ในใจ นี่มันสไตล์การเขียนคุณkuddle นี่ เลยเลื่อนลงมาดูก่อน คิดไว้ไม่มีผิดเลย ถูกคนด้วย ^^" จากคุณ : ~*นิกายแมวเหมียว*~ เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 01:30:00

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ ^ ^ คิดเหมือนเราเด๊ะ.........เลย สไตล์การเขียนแบบนี้ ไทยคำ อังกฤษคำ วกไปวนมา ใช้ศัพท์สวยหรูแบบงงๆ เขียนกี่ครั้ง  อ่านกี่รอบบบบบบบ........ก็ไม่เข้าใจ...................... จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 03:32:22

ความคิดเห็นที่ 16 โดนัลด์ ทรัมป์ คนที่ “ชอบไล่คนออก” บอกกับเราด้วยว่า Everything in life is luck.และ What separates the winners from the losers is how a person reacts to each new twist of fate. สำหรับคนดีๆและผู้ชนะที่ อยู่ผิดที่ผิดเวลา  คุณสามารถเปลี่ยนสิ่งที่ใครๆคิดว่าเป็น เคราะห์ร้าย ให้กลายเป็น โชคดี ได้ด้วยมือคุณ จากคุณ : bharot เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 08:08:55

ความคิดเห็นที่ 17 แล้วพวกที่ถูกไล่ออกเพราะทำตัวห่วยแตกจนเจ้านายทนไม่ได้จริง ๆ  ก็อย่าลืมปรับปรุงตัวด้วยนะ จากคุณ : ซันซัน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 09:41:50

ความคิดเห็นที่ 18 อือคห.12 คืออะไรครับจะสื่ออะไรหรือจะบอกว่าประสบการณ์เยอะแยะ แต่เรียบเรียงตัวหนังสือได้อย่างสับสนวกวนมาก จับประเด็นอะไรไม่ได้เลย จากคุณ : นายธุรการ เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 12:20:38

ความคิดเห็นที่ 19 ตอนลาออกจากงานมาใหม่ๆก็เฟล แต่...เราบอกตัวเองว่ากำลังจะค้นพบประสบการณ์ใหม่ในชีวิตมากมายเลย อะไรที่เราไม่เคยทำก็จะมีโอกาสได้ลองทำแล้ว เวลากับครอบครัวที่ไม่ค่อยจะมี ก็มีให้เต็มร้อย เราไปวัดทำบุญกับแม่ได้บ่อยตามต้องการ ตอนนี้ไอเดียในการทำโน่นนี่นั่นมันกระฉูดจนหยุดไม่ได้ ชีวิตมันสนุกมาก ไม่มีเวลาเฟลนานนัก จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 14:07:14