ทอรุ้ง ตอนที่ 20: งะเงินช็อต!! ต้องหางานพิเศษทำเสียแล้ว!

ปัญหาเงินไม่พอใช้ มันมีประเด็นหลักสำคัญมาจาก ตัวแปรสองตัวที่ไม่สมดุลกัน นั่นคือ ความสมดุลของ รายได้ และ รายจ่าย

ความไม่สมดุลที่ว่าคือ รายได้ที่ได้รับน้อยเกินกว่ารายจ่ายที่จ่ายออกไป หรือ รายจ่ายมีมากกว่ารายได้ที่เรารับเข้ามา

ถามว่า ทำไม ถึงรายจ่ายมากล่ะ?
ผมคิดว่าคนส่วนมากนั้นรู้ทั้งรู้ว่า รายจ่ายที่ไม่จำเป็นคืออะไร
แต่หลายคนคงจะเห็นซึ้งเช่นเดียวกับผมว่ารายจ่ายที่ไม่จำเป็นเหล่านี้มันควบคุมยากขนาดไหน 555+

ถามว่า ทำไม ถึงรายได้น้อยล่ะ?
ใครๆก็อยากมี เงินเดือน/รายรับสูงๆกันทั้งนั้นใช่มั้ยครับ 555+
แต่.....รายได้สูงๆ มันไม่ง่ายดายดั่งใจนึก และที่สำคัญ
การให้ได้มาซึ่งรายได้สูงๆ นั้นเราจำเป็นที่จะต้องมีทักษะและความสามารถที่สูงตามรายได้ไปด้วย
และกว่าที่เราจะมีรายรับสูงๆ เราก็จำเป็นที่จะต้องผ่านช่วงที่รายได้น้อยไปก่อนนี่ล่ะ เนอะ!!



เข้าเรื่อง กันเลยดีกว่า

ขณะนี้ ผมเงินช็อต เงินขาดมือ เงินสะดุดและขาดตอน
มาได้ระยะหนึ่ง ซึ่งทำให้ก่อหนี้สินระยะสั้นๆมาต่อเนื่องสะสม
สำนึกตัวได้อีกที

เฮ้ย!!! งานเข้าอย่างจัง!!! จ่ายหนี้จะไม่ทันแล้ว!!

เฮ้อ แล้วทำไงดีละทีนี้?
รายได้เท่าเดิม ตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าต้องคุมร่ายจ่าย(พึ่งสำนึกได้)
จากกรายได้ของผมที่เป็นเงินเดือนคงที่ และเงินร้านทอรุ้งที่หมุนเวียนไปมา(ซึ่งเราไม่อยากนำเงินส่วนนี้มาปะปนมากนัก)
ซึ่งคาดว่า ผมน่าจะใช้เวลา รัดเข็มขัด อีกหลายเดือน กว่าจะหลุดจากหนี้ก้อนนี้


เอาล่ะ...ในเมื่อเรามีแผนคุมรายจ่ายแล้ว สิ่งที่เราจะต้องทำต่อไป คือ
การจัดการทำอะไรสักอย่างกับ รายได้ ที่เราต้องหาทางให้มันกระเตื้องขึ้น!!!! หนี้จะได้หมดไวๆ


เอ่ออออ..... แล้วทำอะไรดีหว่า?
จังหวะนี้เอาหน้าแข้งก่ายหน้าผากนอนคิดกันเลยดีกว่า

เอ่ออออ..... เรื่องเวลาก็เป็นข้อจำกัดของเราเหมือนกัน
เราเองก็มีงานประจำวันจันทร์ถึงเสาร์ วันอาทิตย์ก็ไม่ค่อยได้อยู่นิ่ง
ดังนั้น ถ้าเราจะทำอะไรเพิ่มได้ตอนเย็นวันธรรมดา และวันเสาร์ตอนเย็น

เอ่ออออ..... ที่สำคัญต้องเงินลงทุนน้อยๆ ถึงน้อยมาก ไม่ใช้เลยยิ่งดี (เพราะตอนนี้มีทุนรอนเหลือน้อยจริงๆ)


หลังจาก เอ่ออออ..... อยู่นาน


ในที่สุดก็ตกลงปลงใจ ว่า...


จะต้องอาศัยวิชาและอาชีพเสริมแต่เก่าก่อนหากินเสียแล้ว
นั่นคือ การสอนพิเศษ (สมัยเรียน ป.ตรี เคยสอนอยู่หลายปี หลังจากจบ ป.ตรี มา ก็ไม่ได้สอนต่อ)



ในเมื่อเราเลือกสิ่งที่จะทำได้แล้ว เราก็พิจารณาปัจจัยอื่นๆควบคู่ไปด้วยเลย

สอนที่ไหนดีหว่า?
ไปสมัครเป็นอาจาร์กับสถาบันติวเตอร์ก็ท่าจะไม่เข้าที
ที่บ้าน ไม่เหมาะ เพราะอยู่ในไร่ในสวนเกินไป
ที่ทำงานก็น่าจะไม่เข้าที
ที่ร้านทอรุ้ง เอออันนี้เข้าท่า เพราะ ร้านอยู่ในตัวตลาด มีโรงเรียนมัธยมด้วย
ที่สำคัญ ชั้นลอยที่ร้านทอรุ้งว่างอยู่ (มีแต่ลังเก็บของ)

สอนวิชาอะไรดี? สอนเด็กวัยไหนดี?
สองคำถามนี้ ผมเลือกตามความถนัดของผมครับของผมต้อง คณิตศาสตร์ เด็กมัธยมปลายครับ

ไหนๆ ก็จะสอนพิเศษทั้งทีขอทำการบ้านในเชิงธุรกิจสักหน่อย
การบ้านคือการสืบคู่แข่ง ผลปรากฏว่า มีเปิดโรงเรียนสอนพิเศษหลายเจ้า
เหมือนกัน ราคา ก็ปกติ ตามสมควรราคาไม่หวือหวามาก

ต้นทุนที่คาดการณ์?
โต๊ะขาวยาว 1 ตัว
เก้าอี้พับ 7 ตัว (อันนี้เหมือนคับคล้ายคับคราว่า ที่บ้านจะมีโต๊ะไม้ฟอเมก้าพับได้อยู่ตัวนึง น่าจะใช้ได้ จะได้ไม่ต้องลงทุน )
กระดานไวท์บรอด 1
อันปากกาเมจิก 3 ด้าม
และ หนังสือเตรียมสอนอีกสักสามสี่เล่ม (หนังสือสอนเก่าๆที่เคยมีแจกเค้าไปหมดแล้ว)
และต้นทุนเวลาในการอ่านหลังสือเตรียมสอนอีกสักหลายวัน

ราคาและกลยุทธ์?
เพื่อลดแรงกดดันและความเหมาะสมกับเงื่อนไขในหลายๆด้าน
ผมตัดสินเลือกสอนเป็นกลุ่มเล็กๆ โดยที่สนนราคาไม่สูง(อยากสอนว่างั้น)

โฆษณาอย่างไร ให้มีคนมาเรียนกับเรา?
แผนแรกที่คิดไว้ คือ แปะประกาศ และ แจกแผ่นพับที่ร้านทอรุ้ง
เพราะทอรุ้งเป็นร้านขายกิ๊ฟช็อป กลุ่มลูกค้าหลักของเป็นเด็กนักเรียนอยู่แล้ว น่าจะได้ผล


เมื่อตอบคำถามกับตัวเองได้พอประมาณก็ โทรศัพท์ไปหาแฟนให้เขาช่วยทำใบโฆษณาให้หน่อย

ครู่หนึ่ง ผ่านไป เธอก็โทรกลับมา

“ป๊าๆ นู๋ ส่งแบบไปให้ป๊าดูแล้วนา นู๋ตั้งชื่อที่เรียนพิเศษให้ป๊าด้วย (เสียงกระหยิ่มยิ้มย่องมาก)” แล้วสายก็ตัดไป

ยังไม่รู้เลยจะมีคนมาเรียนหรือป่าว ตั้งชื่อแล้วซะงั้น 555+


และแล้ว ใบโฆษณา ได้ออกมาเป็นดังนี้ ครับ

แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 55 11:47:27

จากคุณ	: มาม่ากับปลากระป๋อง
เขียนเมื่อ	: 9 มิ.ย. 55 11:35:47