ความคิดเห็นที่ 1 วันที่ 22 จงติเพื่อก่อ ขณะที่พวกเราพากันคุยโวถึงความเจริญก้าวหน้าทางจิตวิทยา และวิธีการรักษาโรค จิตอยู่ในขณะนี้ โลกทั้งโลกยังเต็มไปด้วยคำว่า “อย่า” กันทั้งนั้น อย่าสูบบุหรี่ อย่าดื่ม อย่าถ่มน้ำลาย และอะไรอีกมากมายที่ห้ามไม่ให้เราทำ เผชิญ หน้าเราอยู่ทุกวัน…….. อย่างนักนิเทศการศึกษาคนหนึ่ง ไปตรวจโรงเรียนที่ไหนก็ไม่เคยเบื่อที่จะพูดให้คุณ ครูทั้งหลายฟัง ถึงเรื่องคุณแม่ที่ไม่ค่อยสบายใจ ตัวเองง่วนอยู่ในครัวตลอดเวลา ปาก ก็ตะโกนออกมาจากครัวเรียกลูกชายวัยสิบขวบว่า “นี่จิม เอ้ย ขึ้นไปชั้นบนถี่ลูก ดูว่า เจ้าบ๊อบกำลังเล่นอะไรอยู่และไปบอกด้วยว่าอย่าเล่นนะลูกนะ” หากคุณต้องการความสำเร็จในชีวิต คุณจะต้องใช้ทีท่าหรือมีทัศนคติที่เป็นบวกเสมอ เมื่อพูดคำว่า “อย่าทำสิ่งนี้” แล้วอย่าหยุดเพียงแค่นั้น ควรพูดต่อไป และควรจะพูดว่า ควรจะทำอะไรแทนอีกต่อไป วันนี้เราจึงขอเสนอทางแก้ไขอันนี้ไว้ ให้คุณนำไป ประยุกต์ใช้ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:18:42

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:20:10

ความคิดเห็นที่ 3 “ผมจะไม่วิจารณ์ใคร นอกจากความจำเป็นมาบังคับ กระนั้นก็ตาม จะวิจารณ์ก็ต่อเมื่อตน เองสามารถเสนอคำวิจารณ์ที่ เป็นเชิงสร้างสรรค์ได้เท่านั้น” ในวิทยาลัยครูแห่งหนึ่ง นักศึกษาครูคนหนึ่งถูกวิจารณ์หลังทำการฝึกสอนว่า “เธอพูด กับเด็กเร็วเกินไป ใช้มือไม้ประกอบท่าทางมากไป เวลาพูดก็เดินไปเดินมา ทั่วหน้าชั้น จนเวียนหัว” นักศึกษาคนนั้น จึงตอบว่า “ก่อนจะมาฝึกสอนสอนที่นี่ ผมรู้ครับว่า ผมมีจุดบกพร่อง เหล่านี้ในการสอน การชี้บอกไม่ให้ผมทำในเรื่องดังกล่าว คงไม่ได้ประโยชน์อะไร นอกเสียจากว่า อาจารย์จะบอกทางแก้นิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ให้ผมเท่านั้น” จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:22:23

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:22:52

ความคิดเห็นที่ 5 คนงานหลายคน หรือคนที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานใหม่ มักจะพบปัญหาเดียวกันไม่มี ประโยชน์เลยที่เราจะไปวิจารณ์อะไรหากเราแก้ไม่ได้ การวิจารณ์ที่เอาแค่แคะได้ เราะรายก็เหมือนกับกิริยาของนักถากถางที่รู้ราคาของทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ไม่รู้คุณค่า ของสิ่งใดเลย คนที่ชอบจู้จี้ก็เหมือนกัน มีธุระแต่วิพากษ์วิจารณ์ จนตัวเองไม่มีเวลา เหลือพอที่จะแก้ไขอะไรได้ ถ้าการวิจารณ์ของคุณไม่ใช่เพื่อการสร้างสรรค์แล้ว ก็ต้องแน่ใจได้ว่าคุณก็คือคนหนึ่ง ที่ชอบหาความสุขในการจับผิดคนอื่น เพื่อปกปิดจุดบกพร่องของตัวเอง เพราะอะไรคนของเราจึงไม่ค่อยจะทำอะไรได้ ยิ่งกว่าเป็นเหตุบังเอิญเสียอีกว่าคำว่า อเมริกันนั้นจบลงด้วยพยางค์ว่า I CAN เพื่อจะได้เข้าใจว่าเพราะอะไรคนอเมริกันจึง ประสบความสำเร็จเกือบจะทุกสิ่งขอให้พิจารณากันว่าทำไม คนในประเทศของเรา จึงทำอะไรไม่ค่อยสำเร็จมากนัก จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:25:50

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:26:27

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าหากจะมีการตั้งสมาคมขึ้นสักแห่ง และสมาคมอยากให้เราเข้าร่วม เราก็เข้า จากนั้น ก็ตั้งเลขาธิการ ตั้งเหรัญญิก คณะกรรมการขึ้นมา แล้วก็กลับไปนั่งด้วยความโล่งอก และพึงพอใจที่เราได้ทำตามหน้าที่ของเรา เราไม่เข้าร่วมประชุม ไม่สนใจจะจ่ายค่า บำรุงสมาคม แต่ก็รู้จักบ่นว่า สมาคมหลับใหลไม่ทำอะไร ในที่สุดเรายื่นใบลาออก สังเกตดูได้ เมืองเราเป็นอย่างนี้ คนอเมริกันทำอย่างนั้นหรือเปล่า? ถ้าหากเขาได้สังกัดสมาคมหนึ่งใด พวกเขาจะรู้สึก ว่าเป็นหน้าที่ของพวกเขาที่จะผลักดันให้สมาคมประสบผลสำเร็จขึ้นมา พวกเขาจะ เข้าร่วมประชุม ทำให้สมาชิกสนใจในกิจกรรมของสมาคม เขาให้คำแนะนำแก่สมาคม เสมอ หากคำแนะนำของเขาได้รับการปฎิเสธแล้ว เขาต้องการจะรู้ว่าทำไมถึงเป็น อย่างนั้น ถ้าหากเขาเห็นด้วยกับการกระทำของสมาคม หรือชอบบางสิ่งบางอย่างที่ เลขากำลังกระทำอยู่แล้ว เขาจะพูดออกไปทันทีโดยไม่รีรอ หากไม่เห็นด้วย เขาจะ ไม่บ่นอุบอิบหรือกระซิบกระซาบกับเพื่อนฝูงเท่านั้นเท่านั้น เขาจะพูดหรือทำบันทึกถึง ผู้เกี่ยวข้องหรือผู้รั้งตำแหน่งของสมาคม แล้วค่อยดูว่าเรื่องราวจะได้รับการกระทำไป ในทางที่ถูกที่ควรหรือไม่ จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:28:51

ความคิดเห็นที่ 8 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:29:28

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อคุณต้องการจะแก้ไขใครสักคน ก็ย่อมทำได้โดยไม่ต้องให้คนนั้นรู้สึกไม่พอใจ ใน ตอนแรกก็ชมเชยยกย่องคนนั้นเสียก่อน ก. สำหรับความพยายามของเขา ข. สำหรับความสำเร็จบางประการ ค. สำหรับงานบางอย่างที่ยุ่งยากและมีคุณค่า เมื่อคุณจะแก้ไขหรือสอน เฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่ด้วยกันแล้ว อย่าได้แสดงท่าทีว่าตน นั้นเหนือกว่าออกมา ทางที่ดีต้องแสดงออกมาในรูปที่ว่า สอนเขาเหมือนกับว่าเราไม่ ได้สอน จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:31:00

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:31:30

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่มีใครต้องการเสียงวิจารณ์ คนที่ทำงานจริงจังและซื่อสัตย์อาจจะยอมรับการแก้ไขได้บ้าง แต่เสียงวิจารณ์มีแต่จะ ทำให้คนตั้งป้อมสู้ตั้งป้อมแก้ตัว ปกป้องตัวเอง จึงขอให้ระวังก่อนที่จะวิจารณ์ใครเข้า กระนั้นตัวคุณขอให้ต้อนรับทั้งเสียงติเพื่อก่อและการแก้ไข ถ้าใครตำหนิเพื่อทำลายก็ ควรจะทำใจได้ไม่นำพา การวิจารณ์ที่ขมขื่นรุนแรง ทำให้นักเขียนนวนิยายมือหนึ่ง อย่าง โทมัส ฮาร์ดี้ หยุดเขียนได้เหมือนกัน ทำเอาแซ็ตเตอร์ตันกวีชาวอังกฤษฆ่าตัว ตายได้ อย่างไรก็ตาม คุณจะไม่โกรธเคืองใคร เพราะคุณจำต้องเรียนให้รู้ ดูให้ออกว่าการ วิจารณ์แบบไหนเป็นการวิจารณ์แบบ โกรธเคือง อิจฉาและขลาดเขลา และการ วิจารณ์แบบไหนเป็นการสร้างสรรค์ มีประโยชน์และจริงใจ เมื่อใครมาวิจารณ์หรือ แก้ไขอย่าได้เสียใจ โปรดจำไว้ว่าเขาวิจารณ์คุณได้หมายความว่า คุณกำลังได้รับ ความสนใจหรืออย่างคำพูดว่า “ต้นไม้มีผล คนมักจะเอาก้อนหินปา” จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:34:19

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:34:47

ความคิดเห็นที่ 13 ให้คำแนะนำอยู่เสมอ วิธีหนึ่งที่จะช่วยให้คุณไต่ขึ้นสู่บันไดสุดยอดแห่งความสำเร็จได้อย่างรวดเร็วก็คือ ใช้ กล่องรับความความคิดเห็น แม้ว่าสมาคมของคุณจะไม่มีรางวัลให้สำหรับคำแนะนำที่ ดีก็ตาม ก็อย่าได้รีรอให้คำแนะนำเพื่อการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงในส่วนที่จะประหยัด เวลา แรงงาน วัสดุ และค่าใช้จ่าย อื่นๆ อย่าปล่อยให้ตัวเองกลายเป็นคน อืดอาดไม่นำพา อย่าได้คิดอยู่แต่ว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ นั้นถูกต้องแล้ว เพียงแต่เพราะว่าใครก็ทำกันอย่างนั้นมาหลายปีแล้วเท่านั้น จึงควรจะ เปิดตาให้กว้างมองทางแก้ไขสิ่งต่างๆ ให้ดีขึ้น หากคุณเป็นผู้นำหรือผู้ช่วยเหลือ ขอให้จำไว้ว่า ไม่มีความคิดอ่านอันใดจะโง่ทึ่มไม่มี ความความหมายไปเสียหมด ความคิดอ่านบางความคิดดีและบางความคิดอาจจะไม่ดี เลิศ แต่แม้ว่าความคิดบางอย่างจะไม่ดีนักแต่ให้โอกาสคุณได้กระตุ้นคนที่เสนอมาให้ เกิดความกล้าในการแสดงออก นอกจากนี้คุณก็จะได้รู้ว่าบัดนี้ สมาชิกคนใดมีหัวใจที่ กระตือรือร้นอยู่ ใช้คนเหล่านั้นอภิปรายถกเถียงความคิดเห็นของคุณเองเพื่อการ เปลี่ยนแปลงและความก้าวหน้า จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:36:52

ความคิดเห็นที่ 14 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:37:25

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อเจอปัญหาที่เป็นปมตะปุ่มตะป่ำ ให้ใช้วิธีรวมหัวระดมสมอง เขียนคำแนะนำที่ได้มา ลงในทุกข้อ ไม่ว่าในขณะนั้นบางข้อจะดูกระจิบไปก็ตาม ของกระจิบอาจจะนำไปสู่ ความคิดที่ดีเมื่อศึกษาให้ลึกหรือนำไปเชื่อมต่อกับความคิดอื่น คิดอะไรได้อย่าปล่อยไปเฉยๆ อย่ารีรอที่จะนำออกมาใช้คนทำงานต้องเดินหน้าคน รีรอตามหลัง อย่าเสนอความคิดคลุมเครือหรือห่ามๆ ขอให้เสนอความคิดที่ปฏิบัติได้เหมือนว่าคุณ ได้ทำด้วยตัวคุณมาแล้ว พยายามเรียนรู้การขยายความคิด ข้อคิดสิบประการที่ให้ไว้ ตอนท้ายนี้จะช่วยพัฒนาแบบพิมพ์ในสำนักงานของคุณได้บ้าง จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:39:09

ความคิดเห็นที่ 16 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:39:37

ความคิดเห็นที่ 17 ตรวจดูแบบพิมพ์เสียก่อน ทุกวันนี้ ผู้เชี่ยวชาญในด้านการทำงานให้มีประสิทธิภาพจะตัดเวลาที่สูญเสียไปกับ ขั้นตอน ซ้ำซ้อนหรืองานประจำที่ไม่สมควรออกไป แหล่งประหยัดเวลาและแรงงาน ที่ดีอย่างหนึ่งอยู่ที่การขจัดขั้นตอนในแบบพิมพ์ และคำสั่งประจำวันที่ใช้ในที่ทำงาน และห้องปฏิบัติการ ก่อนจะเก็บหนังสือเล่มนี้ ขอให้บันทึกลงในไดอารี่ของคุณว่าในสัปดาห์นี้จะสละเวลา ตรวจดูแบบพิมพ์ที่ใช้อยู่ในหน่วยงานของคุณ เคยสังเกตไหมว่าในแต่ละปีมีแบบ พิมพ์ใหม่ๆ เกิดขึ้นกี่มากน้อย? กระนั้นก็ตาม มีใครจะทิ้งของเก่าหรือเอาของใหม่ มาบวกกับของเก่าบ้างไหม? หากผู้บริหารสละเวลาสักสัปดาห์ในแต่ละปีพิจารณาแบบ พิมพ์ในการทำงาน จะประหยัดกระดาษได้ปีละหลายตัน สัปดาห์นี้ใคร่ขอให้คุณใช้ สมรรถนะของตนเองตรวจสอบดูแบบพิมพ์ที่ใช้อยู่เสีย ก่อน คุณจะได้ไม่ต้องถามว่า การวิเคราะห์งานอย่างนี้จะมีความสุขและผลกำไรขนาดไหน จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:42:40

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพ  :  ห้องกล้อง  พันทิบดอทคอม จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:43:18

ความคิดเห็นที่ 19 โดยพิจารณาแต่ละแบบพิมพ์ในด้านต่างๆ ดังนี้ 1. แบบพิมพ์ชิ้นนี้จำเป็นไหม? 2. ถ้ารวมกับชิ้นอื่นที่ใช้อยู่แล้วจะได้ไหมสะดวกไหม 3. ย่อลงกว่านี้ได้ไหม? 4. มีช่วงไหนที่ไม่จำเป็นหรือซ้ำซาก 5. ถ้อยคำย่อกว่านี้ได้ไหมหรือพูดให้ชัดกว่านี้ได้หรือเปล่า? 6. หรือพูดให้กะทัดรัดหรือธรรมดาขึ้นได้ไหม? 7. เส้นทางเดินของแบบพิมพ์ย่นระยะได้ไหมโดยคำนึงถึงผู้เกี่ยวข้องที่จำเป็นเท่านั้น 8. แบบพิมพ์นี้เดินเป็นวงจรสั้น หรือไปทุกแห่ง หรือกลับไปกลับมา หรือเปล่า แทนที่ จะตรงไปยังแผนกหรือคณะบริหารที่เกี่ยวข้องอย่างราบรื่น 9. ถ้าเปลี่ยนจุดที่ตั้งของแต่ละแผนกจะมีผลต่อการเดินทางของแบบพิมพ์หรือเปล่า? 10. กระดาษที่ใช้และการพิมพ์เหมาะสมแล้วหรือ? การขจัดขั้นตอนเป็นงานตื่นเต้นและสร้างกำไรให้มหาศาล แบบพิมพ์ที่ไม่จำเป็น เทอะทะล้าสมัยย่อมสร้างขั้นตอนในการทำงานให้ยุ่งยาก ขอให้ขจัดขั้นตอนลดเวลา แรงงานและค่าใช้จ่ายในการทำงานลงให้ได้เป็นดี จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:44:42

ความคิดเห็นที่ 20 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ ตอนที่ 1 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ บทที่ 1 http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11789844/B11789844.html ตอนที่ 2 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 1. ความสำเร็จเป็นสิ่งที่คุณจะต้องเอื้อม http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11794884/B11794884.html ตอนที่ 3 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 2. ราคาแห่งความสำเร็จ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11803153/B11803153.html ตอนที่ 4 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 3. ความสุขต้องมาก่อน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11820722/B11820722.html ตอนที่ 5 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 4. แผนการสำหรับวันนี้ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11830168/B11830168.html ตอนที่ 6 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 5. มองดูจุดเริ่มต้น http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11839344/B11839344.html ตอนที่ 7 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 6. ดีอยู่ที่ความถูกต้องชัดเจน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11851223/B11851223.html ตอนที่ 8 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 7. ใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ที่สุด http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11861100/B11861100.html ตอนที่ 9 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 8. ร่างเดียวมี 3 คน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/03/B11882549/B11882549.html ตอนที่ 10 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 9. ความหยิ่งเป็นเรื่องของคนใจแคบ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B11914933/B11914933.html ตอนที่ 11 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 10 ความรู้หรือจะสู้ไหวพริบ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B11923834/B11923834.html ตอนที่ 12 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 11 “ไม่มีอารมณ์” โรคร้ายทำลายงาน ........................ไม่มีใครกดให้เข้ากระทู้เก่าครับ...................................... ตอนที่ 13 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 12 คุณต้องมีเวลาพักผ่อน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B11923834/B11923834.html ตอนที่ 14 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 13 เชื่อมั่นในตนเอง http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B11958645/B11958645.htmll ตอนที่ 15 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 14 คุณสมบัติของความเป็นผู้นำ ................................เช่นเดียวกันครับ......................................... ตอนที่ 16 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 15 ขจัดความเซ็งในการทำงาน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B11976560/B11976560.html ตอนที่ 17 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 16 วันนี้ ต้องดีกว่าวันวาน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B12008642/B12008642.html จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:45:48

ความคิดเห็นที่ 21 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ - ต่อ ตอนที่ 18 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 17 อุดรูรั่วตรงนั้นเสีย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2012/04/B12016169/B12016169.html ตอนที่ 19 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 18 ต้องเป็นคนหนักแน่น มั่นคง http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12203376/B12203376.html ตอนที่ 20 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 19 ...มันทำไม่ได้..... http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12220435/B12220435.html ตอนที่ 21 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 20 ...วิธีทำเงิน ..... http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12225857/B12225857.html ตอนที่ 22 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 21 ...สิ่งสำคัญต้องมาก่อน... http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12230813/B12230813.html จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:47:49

ความคิดเห็นที่ 22 โปรดติดตามตอนต่อไป.......(อย่าลืมเก็บในกระทู้เก่าด้วยนะขอรับ) ตอนที่ 24 : 30 วัน สูตรสู่ความสำเร็จ วันที่ 23 ...ห่วงโซ่ที่เปราะบาง... อมร  ถาวรมาศ amorntvm@hotmail.com จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 10:49:16

ความคิดเห็นที่ 23 ขอขอบคุณ.... @  คุณสาวน้อยร้อยแปด จากคุณ : ลุงแอ็ด เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 55 09:47:33