ความคิดเห็นที่ 1 เราเรียนจบมาทางด้านบัญชี  จบ ป.ตรีตอนอายุ 20 ปีพอดิบพอดี ช่วงที่เรียนเกรดไม่สวยซักเท่าไร แต่จบภายใน 4 ปีเป๊ะๆ ไม่ใช่เด็กเรียนค่ะ แต่เป็นคนทำกิจกรรม รู้จักเพื่อนเยอะในคณะ ต่างคณะ ไปทั่วมหาลัย ^^ ตอนเรียนใกล้จบแอบนอยด์เล็กๆ ว่าจะหางานได้มั๊ยนั่น เพราะเกรดพอดีผ่าน คือ สองนิดๆ หนำซ้ำจบ ม.เอกชนอีกต่างหาก และอยู่ในช่วงวกฤติปี 41 อีก ..... ไปกันใหญ่เลยทีนี้ - -" แต่ก็เอาเถอะ  เชื่อว่าความสามารถเรามี คงมีคนเห็นแววเราบ้างหรอก อิอิ เทอมสุดท้ายเริ่มส่งจดหมายสมัครงาน (สมัยนั่นยังไม่มีสมัครงานผ่านทางอินเตอร์เน็ตเลย) ไปสัมภาษณ์งานบ้างประปราย  และในที่สุดเราก็ได้งานทันทีที่เรียนจบ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร .... ดวงมั้งคะ ^^ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 09:57:49

ความคิดเห็นที่ 2 เริ่มทำงานในตำแหน่งพนักงานบัญชี  เป็นเด็กจบใหม่ อายุน้อยที่สุดของแผนก เงินเดือนสตาร์ทที่ 8,000 บาท  จำได้แม่นเลยว่า  เอาบัตร ATM ไปให้พ่อกับแม่ แล้วบอกว่า หนูยกเงินเดือนให้หมดเลยแล้วหนูขอรายวัน ค่าขนมเหมือนเดิมวันละ 200 บาทนะคะ .....มันเป็นความภาคภูมิใจของเราและคนในครอบครัวค่ะ ^^ ทำงานที่นี่ได้ 3 เดือน ยังไม่ทันรับปริญญาเลย (ม.เอกชนที่เราจบมา จะรับปริญญาในปีถัดไปค่ะ) พ่อเราเสียชีวิตกระทันหันจากโรคหัวใจล้มเหลว  นาทีนั้นช็อคโลกกันไปเลย พ่อที่เป็นเสาหลักของบ้านจากไปอย่างกระทันหัน  เงินเกษียณของพ่อและเงินเก็บที่มีใช้หนี้สินของที่บ้าน แต่ก็ยังไม่หมดเพราะยังมีหนี้สินผ่อนบ้านพ่อกับแม่อีกสามแสนกว่าบาท ช่วงนั้นธุรกิจของแม่เพิ่งล้มลงตอนเราเรียนจบพอดี  พ่อมาเสียชีวิตอีก  แม่เซอย่างหนัก เราซึ่งเพิ่งทำงาน เป็นพี่คนโตต้องกลายเป็นเสาหลักของบ้านด้วยรายได้ 8,000 บาท!!! จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:05:03

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามารอฟัง  .... 34 ปี กำลัง หางาน จากคุณ : แมวขี้อาย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:05:07

ความคิดเห็นที่ 4 รออ่านต่อนะครับ กำลังลุ้นเลย จขกท.ใจสู้มากเลยครับ นับถือๆ จากคุณ : neopaint2005 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:09:36

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีค่ะคุณ แมวขี้อาย ..... เรื่องมันยาวนิดนึงนะคะ เพราะเราเล่าเรื่องชีวิตการทำงานตั้งแต่เรียนจบมาเลย ^^ .......................................... สุดท้ายอะไรที่ประหยัดได้ ต้องประหยัด  จากเด็กที่เคยใช้เงินสบายมือเปลี่ยนเป็นคนละคน เงินเดือนอย่างเดียวไม่พอ  เราต้องหารายได้เสริมค่ะ  เพราะเราเป็นคนชอบทำนู่น ทำนี่ตลอดเวลา เลยพอมีงานอดิเรกหลายอย่าง  หนึ่งในนั้น คือ การร้อยกระเป๋าลูกปัด ตอนแรกทำเล่นๆ ทำไว้ใช้เอง ทำแจกเพื่อนฝูง  หลังๆ พี่ที่ออฟฟิศสนใจเลยสั่งซื้อกัน กลายเป็นมีออเดอร์ทำกระเป๋าลูกปัดขายให้พี่ที่ออฟฟิศ  กลางวันทำบัญชีที่ทำงาน กลางคืนนั่งร้อยลูกปัด แรกๆ ทำสนุกดีเพราะเราชอบ  หลังๆไม่ใช่เพราะชอบแบบงานอดิเรกแล้ว มันเป็นความจำเป็นที่ต้องทำขาย เจ็บมือด้วย  ง่วงนอนด้วยแต่ก็ต้องทำ  ส่วนแม่เริ่มฟื้นตัวบ้างแล้ว  ช่วยกันทำงานเล็กๆ น้อยๆ อีกทางนึง เพื่อช่วยกันหารายได้เข้าครอบครัวค่ะ  ช่วงนั้นลำบากจนเราจำฝังใจมาจนถึงทุกวันนี้ - -" แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 10:21:42 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:11:24

ความคิดเห็นที่ 6 ทำงานที่นี่ได้ปีนึง  เงินเดือนยังไม่ถึงหมื่นเลย   เพื่อนๆ พี่ๆ ที่คณะที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันมารู้ว่าเรากำลังเจอปัญหาอย่างไร ก็เลยช่วยกันหางานค่ะ  และในที่สุดก็ได้งานใหม่จากเพื่อนๆ ที่เคยทำกิจกรรมมาด้วยกัน งานใหม่เป็นผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายบัญชีและการเงิน  เงินเดือนสตาร์ท 12,000 บาท รายได้เริ่มเพิ่มขึ้นแล้ว  แม่เราก็พอมีกำลังใจขึ้นบ้างหลังจากที่เสียใจตอนที่พ่อเสีย เรายังคงประหยัดกันเหมือนเดิมค่ะ  ไม่เที่ยว ไม่ดูหนัง ไม่ช้อปปิ้ง ไม่ใช้จ่ายอะไรที่ฟุ่มเฟือยเลย เสาร์-อาทิตย์ มีเวลาก็ไปเดินสำเพ็งกับแม่ ไปซื้อลูกปัดมาทำกระเป๋าเพื่อร้อยขาย ทำงานที่นี่ได้ประมาณ 3 ปี  เงินเดือนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ประมาณ 15,000 บาท ผู้จัดการเรียกเข้าไปคุยบอกว่า  อยากทำงานสายบัญชีนี้ตลอดไปหรือเปล่า งานด้านนี้ส่วนใหญ่เค้าจะทำตรวจสอบกันนะ  ถ้าเราไม่ทำตรวจสอบบัญชีก็ควรเิพิ่มมูลค่าในตัวเอง จบตรีอย่างเดียวไม่พอหรอก  เรียนต่อมั๊ยเพื่อที่จะเป็นผู้จัดการได้ในวันข้างหน้า แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 10:21:28 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:21:04

ความคิดเห็นที่ 7 ติดตามด้วยคน จากคุณ : รถเต่า72 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:28:58

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อมีผู้ใหญ่แนะนำมาแบบนี้  ทำให้เราเริ่มคิดวางแผนอนาคตชีวิตตัวเอง มาคิดในสายงานตรวจสอบบัญชี  เท่าที่รู้เป็นงานที่ไม่อยู่กับที่  ต้องเก็บชั่วโมงการทำงาน เราห่วงบ้าน  ห่วงแม่ ห่วงน้องเลยคิดว่า  การทำงานที่ต้องกลับดึกหรือไปต่างจังหวัดไม่เหมาะกับเราแน่ๆ เลยคิดถึงงานในสายบัญชีที่ผู้จัดการแนะนำมาว่า  ควรเรียนต่อเพื่อเพิ่มความรู้ เพิ่มมูลค่าให้ตัวเองจริงๆ เราเลยไปสมัครเรียนต่อ ป.โท ทางด้านบัญชี  เอาเงินเก็บที่มีจากการร้อยลูกปัดขายมาใช้เรียนต่อ กระเบียดกระเสียรอีกเหมือนเดิม  แต่ท่องไว้ต้องอดทนเพื่ออนาคต สู้ๆ!! จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:29:45

ความคิดเห็นที่ 9 ลงชื่อรออ่านครับ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:34:24

ความคิดเห็นที่ 10 ช่วงนั้นงานที่เราทำเริ่มมีปัญหาค่ะ  เพราะว่าบริษัทที่เราทำงานอยู่เป็นบริษัทที่รับคอนแทคกับทาง ปตท. พอหมดสัญญา บริษัทมีความจำเป็นต้องย้ายที่อยู่ไปทำงานต่างจังหวัด  ซึ่งเราย้ายตามไปไม่ได้ สุดท้าย ..... หางานใหม่ค่ะ ได้งานก่อนแล้วค่อยลาออกจากกงานเดิม งานที่สาม เป็นสมุห์บัญชีให้กับสำนักงานทำบัญชีให้ชาวต่างชาติ ที่นี่ได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้นอีกในเรื่องภาษา   และได้เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นด้วย  เงินเดือนตอนนั้นประมาณ 20,000 บาท ช่วงที่เรียนโท ทางบัญชี เราไม่ได้ร้อยกระเป๋าลูกปัดขายแล้วค่ะ เพราะกระเป๋าลูกปัดมันเป็นเทรนด์อ่ะค่ะ เป็นแฟชั่น ช่วงที่ฮิตจะขายดี มีออเดอร์เยอะ  พอเค้าเลิกฮิตก็ไม่มีออเดอร์เข้ามาแล้ว   ด้วยความที่อยู่นิ่งไม่เป็น  ทำงานที่เดียวไม่ได้  คนมันเคยเนาะ  ต้องหารายได้เสริม ช่วงนั้นเข้าห้องก้นครัวของ pantip บ่อยค่ะ  เริ่มหัดทำขนม  ทำไปทำมา ทำเค้กขายเลย อิอิ ทำขนมช่วงกลางคืน เค้กชิ้นเล็กๆ ใส่กล่องชิ้นละ 10 บาท ใส่ลังไว้ พอเช้ามาทำงาน ช่วงพักเที่ยงแถวออฟฟิศมีตลาดนัด  จำค่าเช่าที่ไม่ได้แล้วรู้แต่ว่าไม่กี่สิบบาท เอาโต๊ะออกไปกางขายเค้กค่ะ  ไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย  ผอมเชียวช่วงนั้น  หุ่นดีเลย  เอิ๊กกก เราไม่รู้สึกเหนื่อยนะคะ รู้สึกสนุกที่ได้ทำขนมเค้ก และได้ขายของซึ่งเป็นงานที่เราชอบ  สนุกดี ได้ตังค์ด้วย ^^ ส่วนวันเสาร์ไปทำงานเป็นอาจารย์พิเศษค่ะ  ได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้นมาใหม่ด้วย บริหารเวลาแบบหมุนติ้วเลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 13:35:35 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:42:16

ความคิดเห็นที่ 11 ทำงานที่นั่นมาเรื่อยๆ จนสุดท้ายคนรู้จักกันนี่แหล่ะ  ชวนไปทำงานที่ใหม่ ในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายบัญชีและการเงิน  เงินเดือนสตาร์ท 25,000 บาท สำหรับเราแล้ว อายุ 28 ปี ที่จะได้ตำแหน่งผู้จัดการและมีเงินเดือนสองหมื่นอัพ เราถือว่าเราโชคดีมากๆ เราคิดว่า โอกาสมาถึงเราแล้ว  เปลี่ยนงานใหม่พร้อมกับเงินเดือนที่มากขึ้น เมื่อใจเรารู้สึกดี กำลังใจมา ไฟแรง เต็มที่กับงาน ระยะเวลาเพียงไม่นานเราโตเร็วมาก รายได้เราเพิ่มขึ้นจนสุดท้ายบอกแม่ว่า ไม่ต้องทำงานแล้วล่ะ  หยุดเถอะ เราเลี้ยงแม่เอง เราให้เงินเดือนแม่เดือนละ 20,000 บาท และมีเงินใช้ มีเงินเก็บสำหรับตัวเราเองอย่างสบายๆ ส่วนขนมเค้กหยุดขายแล้วค่ะ  เพราะเปลี่ยนไปทำงานที่ใหม่ ไม่มีที่ขายของ ไม่งั้นก็คงขายอีก อิอิ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 12:08:31 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:48:50

ความคิดเห็นที่ 12 ทำงานประจำในตำแหน่งผู้จัดการได้พักนึง ดวงเราคงทำงานที่เดียวไม่ได้  ต้องทำงานเสริมมั้ง ลูกค้าเก่าที่เราคยทำบัญชีให้ในตอนที่ทำงานที่สำนักงานบัญชี  โทรมาตามให้ช่วยรับทำบัญชีให้หน่อย เราเลยโอเค ทำฟรีแลนซ์รับทำบัญชีเป็นงานเสริม  พอเริ่มสตาร์ทจากลูกค้าเก่า มันก็เริ่มมีลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ จากปากต่อปาก  จากแกงค์เพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันแนะนำต่อๆ กันมา งานรับทำบัญชีของเราเลยเป็นรายได้เสริมที่ค่อนข้างดีทีเดียว ช่วงนี้เก็บตังค์ได้เยอะเลยค่ะ ใช้หนี้สินให้ที่บ้านหมดแล้ว  เริ่มขยับขยายซื้อรถคันเล็กๆ เป็นของตัวเอง และเริ่มรู้สึก  ชีวิตไม่ควรหยุดนิ่ง เราเป็นนักบัญชีและเริ่มทำกิจการของตัวเองเล็กๆ คืองานรับทำบัญชี ในขณะที่ยังทำงานประจำอยู่ด้วย  เราเริ่มรู้สึกถึงจุดอ่อนของตัวเอง คือ เราขาดมุมมองทางการตลาด รู้สึกอยากเติมเต็มในส่วนที่เราไม่มี  พอมีเวลาก็เลยไปเรียนต่อโทอีกใบในสาขา MBA การตลาด แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 10:57:31 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 10:56:35

ความคิดเห็นที่ 13 ชีวิตช่วงนี้ลัลล้ามากค่ะ  ฐานะทางการเงินดีขึ้น อยู่อย่างสบายๆ แม่เราเองก็สบาย   พออายุสามสิบกว่าๆ ภาระหนี้สินหมดแล้ว  รู้สึุกอยากทำอะไรเป็นของตัวเอง เลยไปซื้อบ้านเป็นของตัวเอง เป็นการสร้างหนี้ก้อนโตเลยทีเดียว - -" เราก็คิดว่า งานของเราคงโอเคแล้ว  งานประจำเงินเดือนดี  งานเสริมรายได้ก็ดี แต่ชีวิตมันไม่ได้สำเร็จรูปขนาดนั้น ..... ชีวิตการงานได้ผกผันอีกครั้งค่ะ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:01:20

ความคิดเห็นที่ 14 รอฟังต่อครับ เก็บเข้าไว้ในคลังกระทู้ด้วยเลย อิอิอิ อายุ24ย่าง25 กำลังหาความก้าวหน้าให้ตัวเองอยู่เหมือนกันครับ...^___^ จากคุณ : ดาวเหนือในลมหนาว (Chinnakorn089) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:17:06

ความคิดเห็นที่ 15 จริงๆ ปัญหาในที่ทำงานเริ่มเกิดขึ้นมาได้ 2-3 ปีก่อนหน้านี้ ปัญหาของบริษัทที่เกี่ยวข้องกับยอดขาย  ฐานะทางการเงินของบริษัทเริ่มสั่นคลอน การเมืองภายในบริษัทเริ่มมีมากขึ้น  หลายสิ่ง หลายอย่างที่เป็นเรื่องละเอียดภายใน ที่เราคงเล่าในนี้ไม่ได้ ชีวิตการงานเครียดมากกกกกกกก  เพราะโดยตำแหน่งหน้าที่ที่ต้องบริหารเงินให้กับบริษัท ในเวลาที่ยอดขายไม่สัมพันธ์กับต้นทุน  คนหมุนเงินอย่างเรา ก็คือหนังหน้าไฟ หรือแพะรับบาปดีๆ นี่เอง หลายครั้งที่รู้สึกอยากลาออก  สิ้นสุดความรับผิดชอบในการหมุนเงินให้บริษัทจะได้เลิกเครียดซะที ยื่นใบลาออกหลายครั้งแต่นายไม่อนุมัติ  ใจลึกๆ ก็รู้สึกผูกพันกับบริษัท เราทำงานที่นี่มาหลายปี บริษัทนี้ให้โอกาส  ให้อะไรกับเราอีกเยอะ มันเป็นความรู้สึกที่เราคิดว่า   ถ้าไม่มีเราเค้าคงลำบาก แต่เราลืมคิดไปว่า มันเป็นความคิดของเราด้านเดียว  ในบริษัทมีหลายคน หลายความคิด และในที่สุด ..... ก็ถึงจุดแตกหักในเดือนที่ผ่านมา  เราตัดสินใจยื่นใบลาออกและนายก็เซ็นต์อนุมัติ ลาออกในวันที่ยังไม่มีแผนสำรองในเรื่องอาชีพการงาน  ไม่มีเป้าหมายอะไรเลย รู้แต่ว่า  เราอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว  ไม่งั้นเราคงเป็นบ้า หรือไม่ก็เป็นมะเร็งเพราะความเครียดแน่ๆ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:21:55

ความคิดเห็นที่ 16 มาเชียร์ คนกล้าฝันจ๊ะ จากคุณ : GT2007 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:30:12

ความคิดเห็นที่ 17 ลาออกตอนอายุ 35 ปี  หลายคนคงคิดว่า อายุเยอะแล้วน่าจะหางานยาก บอกตรงๆ นาทีแรกๆ เราก็คิดแบบนั้น  เราเลยคิดหาทางออกให้ตัวเอง คือ หนึ่ง ..... เรายังมีรายได้จากการรับทำบัญชีอยู่ ซึ่งมันก็พอที่จะทำให้เราไม่ลำบาก สอง ..... ลูกน้องของเราที่โดนออกจากงาน (เลย์ออฟ) ก่อนหน้านี้ มาปรึกษากับเราว่า อยากมีกิจการเป็นของตัวเอง  น้องมีฝีมือทางการทำอาหารอยู่บ้างและโดยส่วนตัวเราชอบทำขนม สุดท้ายเรากับน้องคนนี้เลยลงขันทำร้านน้ำชาและขนมเค้กด้วยกัน  ช่วงนี้อยู่ในช่วงตกแต่งร้านค้า รายได้จากร้านทำขนมนี้คงไม่เยอะสำหรับเรา  แต่เราคิดว่ามันน่าจะเพียงพอสำหรับน้องเราคนนี้ให้มีรายได้ และตัวเราเองก็ได้เติมเต็มงานในฝันของเรา คือ ร้านทำขนมด้วย ร้านนี้  แค่ไม่ขาดทุนและมีรายได้ให้น้องเราไว้ใช้จ่าย  เราก็โอเคแล้ว ถ้ากิจการร้านขนมนี้ไปได้สวย  วันหน้าเราจะมาเล่าแผนการทำร้านขนมของเราอันนี้นะคะ  ขอดูทิศทางก่อน ^^ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 11:54:08 แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 11:50:35 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:40:09

ความคิดเห็นที่ 18 สำหรับเรื่องงานของเรา  เรารู้สึกว่า งานรับทำบัญชีอย่างเดียวอาจจะไม่พอ กำลังคิดจะเข้าไปปรึกษาอาจารย์ ที่มหาลัยที่เราคุ้นเคยและเข้าไปกราบอาจารย์ท่านอย่างสม่ำเสมอ ก็บังเอิญเข้าเวบไซต์สมัครงานเล่นๆ เราส่ง Resume ของเราไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่า  มันไม่ได้เสียเวลาอะไรมากมาย เพียงอาทิตย์เดียว ..... มีบริษัทเรียกเข้าไปสัมภาษณ์หลายบริษัท  ซึ่งเกินความคาดหวังของเรามาก เพราะเราลงเงินเดือนใน Resume ไว้ค่อนข้างสูง  เกือบสองเท่าของที่ทำงานเดิมเลย ตอนที่ลงไว้แบบนั้น  ยังแอบคิดว่า  จะมีใครมาจ้างมั๊ยเนี่ย และช่างไม่เจียมตัวบ้างเลย เธอกำลังตกงานอยู่นะยะ แต่เอาเถอะ  เรารู้สึกว่า  ถ้าเราไม่ลอง เราก็ไม่รู้ ประสบการณ์ 15 ปีน่าจะพอช่วยอะไรได้บ้าง คงมีคนเห็นแววเราบ้างหรอก  คิดเหมือนตอนที่เราเรียนจบ ป.ตรี ยังงัยยังงั้นเลย อิอิ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 13:41:39 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:51:09

ความคิดเห็นที่ 19 ..... และในที่สุด เราก็ได้งานใหม่ค่ะในระยะเวลาสองสัปดาห์ที่เริ่มสมัครงาน มันทำให้เรารู้ว่า  อย่ากลัวกับความเปลี่ยนแปลง  ขอให้มั่นใจในสิ่งที่เรามี เรามั่นใจในความรู้ที่ตัวเองมี  ประสบการณ์ 15 ปี ตลา่ดแรงงานทางด้านบัญชีและการเงินในตำแหน่งผู้บริหารยังมีที่ว่างอีกเยอะและค่าตอบแทนค่อนข้างสูงจนน่าตกใจ เราได้เซ็นต์สัญญางานใหม่แล้ว  และจะเริ่มงานใหม่ต้นเดือนกันยายน ไม่รู้ว่างานที่ใหม่จะเป็นอย่างไร  แต่สิ่งหนึ่งที่เราเชื่อ คือ เรามีความมุ่งมั่น และไม่เคยคิดร้ายกับใคร เชื่อว่า เราน่าจะได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทนกลับมา  หรือถ้าไม่เป็นอย่างนั้นเราก็น่าจะได้ประสบการณ์อะไรใหม่ๆ ให้กับตัวเอง จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:51:41

ความคิดเห็นที่ 20 ขอชื่นชม จขกท ครับ เป็นกระทู้ ที่ให้แง่คิดหลายอย่างดีครับ และคุณก็เป็นคนที่มีความมานะมากครับ จากคุณ : ค่อยๆคิด เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:51:50 A:203.4.160.15 X: TicketID:366609

ความคิดเห็นที่ 21 ...... จากที่เราเล่ามา  เราแค่อยากแชร์ประสบการณ์และมุมมองของเราบ้างค่ะ อยากจะให้กำลังใจใครหลายๆ คนให้สู้ต่อ  เราเชื่อว่าชีวิตไม่มีทางตัน  อยู่ที่ว่าเราจะมองอะไรใกล้ๆ ตัวให้มันเดินต่อไปได้ อย่าดูถูกงาน  เงินเล็กเงินน้อย ทำไปเถอะ (สมุห์บัญชีอย่างเรา ยังเคยยืนขายขนมเค้กช่วงพักเที่ยงเลย) มันเป็นทั้งประสบการณ์และเป็นรายได้เสริมที่เราไม่ควรมองข้าม วันนึงข้างหน้า  มันจะกลายเป็นความภาคภูมิใจของเรา จริงๆ นะคะ ^^ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:52:07

ความคิดเห็นที่ 22 จขกท.มีมุมมองความคิดที่เป็น+มากครับ.. ขอชื่นชมอีกหนึ่งเสียงครับ.. จากคุณ : พิงค์วู เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 11:56:43

ความคิดเห็นที่ 23 จขกท.เก่งมากค่ะ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:05:29

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนนี้ กำลังวางงาน หางานหัวหมุนเหมือนกันค่ะ อายุเยอะ แล้ว ในช่วงว่างงาน เราก็ ทำงานพาร์ททาม ช่วง 6 โมงเย็นถึงเที่ยงคืน เพราะช่วงกลางวันเราจะต้องใช้เวลาในการ เดินหางานบ้าง สัมภาษณ์งานบ้าง ^_^" ... แต่อย่างที่ จขกท. ว่า สายงานบัญชีหางานง่ายและมีตลาดรองรับมาก แต่เรา นี่ดิ จาเป็นไรดีเนี่ย แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 12:09:40 จากคุณ : แมวขี้อาย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:08:57

ความคิดเห็นที่ 25 พยายามหาจุดเด่นของเราให้เจอนะคะ  คนเรามันต้องมีอะไรที่ถนัดและทำได้ดีซักอย่างสิน่า  เชื่อเถอะ ^^ เวลาไปสัมภาษณ์งานก็พรีเซนต์ในจุดเด่นที่เรามี หรือเวลามองหาช่องทางทำมาหากินอื่นๆ ก็ให้เอางานที่เราถนัด ทำแล้วแฮปปี้เป็นจุดหลัก มองโอกาสทางการตลาดเป็นสิ่งสำคัญ  เพราะถ้าเราทำอะไรออกมาขายเพียงแค่เราอยากทำ แต่ไม่มีใครอยากซื้อ ..... จบข่าวค่ะ  เราต้องทำในสิ่งที่คนเค้าต้องการและอยากซื้อ  นั่นแหล่ะพอไปได้ สู้ๆ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:15:08

ความคิดเห็นที่ 26 ^ ^.... ไม่รู้เป็นไร มีนัดสัมภาษณ์งาน ที่ไหน มักเจอแบบแปลกๆ -*- ที่แรกก็ ... สัมภาษณ์เราเหมือนว่าสนใจ แต่ไปๆมาๆ คนสัมภาษณ์ดันเล่าชีวิตการทำงานที่เจ็บปวดให้เราฟังตั้งนานสองนาน สุดท้าย เดี๋ยวติดต่อกลับ ที่ 2  นัดดิบดี แต่ดันให้ไปเขียนใบสมัครเฉยๆ บอกยุ่งไม่มีเวลาสัมภาษณ์ ที่ 3 ก็กดราคาซะ เพลีย จากคุณ : แมวขี้อาย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:27:44

ความคิดเห็นที่ 27 เก่งมากๆเลยค่ะพี่ จากคุณ : Rikan เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:31:15

ความคิดเห็นที่ 28 คุณแมวขี้อาย ..... ขอโทษนะคะ  ถามได้มั๊ยอ่ะ  สมัครงานทางด้านไหนอ่ะคะ   เผื่อมีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับการหางานจะได้ส่งไปให้ค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 12:32:41 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:32:08

ความคิดเห็นที่ 29 ขยัน + อดทน + Positive Thinking มากๆ ครับ ปรบมือให้อย่างเต็มใจ อยากให้เด็กรุ่นใหม่ๆ เข้ามาอ่านจังเลย วันนี้สัมภาษณ์เด็ก (สาย IT) 10 คนได้มาคนเดียวเอง เฮ้อ คุณภาพเด็ก (จริงๆอยากว่าอาจาย์ซะมากกว่า)ยิ่งนานยิ่งน้อยลง ผมก็เปลี่ยนงานตอน อายุ 35 เป็นระดับ Management ได้เงินเดือนหกหลักก็จริงแต่ก็ต้องแลกกับอีกหลายอย่างทีต้องเสียไป สู้ๆครับ จากคุณ : Can_do เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:37:24 A:110.77.198.94 X: TicketID:371950

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ค่า คุณจขกท.ขยันมั่กๆ ^^" ... จากคุณ : Spirited A's way เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:44:19

ความคิดเห็นที่ 31 เยี่ยมเลยครับ อ่านไปก็คิดถึงตัวเองกว่าจะมีวันนี้ก็เสียน้ำตาไปเยอะ จากคุณ : คนมีตังค์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 12:57:44

ความคิดเห็นที่ 32 จขกท.เก่งมากเลยค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : Ishakera@!! เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 13:45:39

ความคิดเห็นที่ 33 เราก้อหนึ่งในสายบัญชี บอกได้เลยต่อให้อายุ 45 ก้อยังไเป็นที่ต้องการยิ่งได้ภาษาด้วยโดยซื้อตัวกันเพียบ ตอนนี้เราทำตำแหน่งเหมือน จกท อายุน้อยกว่าหน่อย ทุกวันนี้มีพวก head hunter ต่างชาติโทรมาเสนองานให้ประจำ จากคุณ : Sheeny Girl เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 14:52:48

ความคิดเห็นที่ 34 กำลังใจคุณดีจังเลยค่ะ อ่านแล้ว ทำให้เรามีกำลังใจเพิ่มขึ้นด้วย ขออนุญาตหลังไมค์ไปคุยนะคะ พอดีขวัญทำงานสายบัญชีเหมือนกัน อยากได้แนวทางกับงานในสายบัญชีค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : An ordinary life เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:05:01

ความคิดเห็นที่ 35 ... แวะมาให้กำลังใจ ในฐานะคนอายุเท่ากัน และกำลังจะเปลี่ยนแปลง เหมือนกัน จากคุณ : ดาราวิปลาส เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:34:03

ความคิดเห็นที่ 36 ขอขอบคุณ จขกท มาก ๆ เลยค่ะ เป็นการให้กำลังใจ ให้มุมมอง แนะทางออกที่ดี ๆ สำหรับคนที่กำลังเจอทางตันแบบเราได้ดีมากเลยค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงกานดา เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:47:12

ความคิดเห็นที่ 37 คุณเก่งและใจสู้มาก ขอให้ประสบความสำเร็จในชีวิตครับ จากคุณ : กระท่อมผักหวาน เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:25:27

ความคิดเห็นที่ 38 เก่งจังค่ะ...เราสายงานบัญชีเหมือนกัน อายุเท่ากัน แต่ตอนนี้ยังเป็นแค่ Senior อยู่เลยค่ะ ตั้งเป้าไว้ว่าอีกไม่เกิน 2 ปี ต้องเป็นผจก.ให้ได้ ตอนนี้ก้อพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากที่สุด พร้อมกับพัฒนาภาษาให้มากขึ้น..เห็นด้วยมากๆ ว่าสายงานบัญชี ถ้าได้ภาษานี่ เป็นที่ต้องการของตลาดมาก.. เอาไว้หลังไมค์ไปปรึกษาจขกท.บ้างนะคะ อยากเก่งเหมือนกัน..อิอิ จากคุณ : love me love my cat เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 17:43:05

ความคิดเห็นที่ 39 เจ๋งมากเลยค่ะ จบมาสาขาเดียวกันกับเราเลย เกรดก็ไล่เลี่ยกัน ชอบที่คุณมองโลกบวกมากๆค่ะ จากคุณ : puy_naka63 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 18:19:58

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณ จขกท มากค่ะ เราก็ว่างงานในวัย 39 หางานยากจริง แถมเเราไม่ได้เป็นสายบัญชีหรือวิชาเฉพาะ สัมภาษณ์กี่ทีก็ไม่ได้สักที เราไม่เก่งพรีเซนต์ ท้อเหมือนกันแต่ก็จะพยายามต่อไปหวังว่าสักวันจะเป็นวันของเราบ้าง จากคุณ : tukgeo (tukgeo) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 19:46:56

ความคิดเห็นที่ 41 คุณมีความพยายามนะคะ จบสายบัญชีมักเป็นที่ต้องการของตลาดนะคะ ทำสาย Admin มา 10 กว่าปี ยังไปไม่ถึงไหน ไม่อยากเปลี่ยนงานแล้ว ทำที่นี่ได้ปีนึงแล้ว ลาออกอีกทีคงไปทำธุรกิจส่วนตัวแล้วค่ะ ระหว่างนี้ก็พยายามพัฒนาอาชีพที่เราจะไปทำกิจการของตัวเองแล้ว ตอนนี้สนใจแต่คอร์สวิชาชีพเพื่อเรียนเสริมสร้างรายได้อย่างเดียว อายุขนาดนี้ หางานยากมากๆ เลยค่ะ T_T จากคุณ : PhiloBie เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 20:00:56

ความคิดเห็นที่ 42 นึกว่าเพื่อนผมซะอีก ผู้หญิง อายุ 35 จบบัญชี ชื่อเล่นไก่ แต่ดูจากเรื่องครอบครัว กับสถาบัณที่จบคงไม่ใช่ ยังไงก็ขอบคุณที่นำเรื่องส่วนตัวมาเล่าเพื่อให้กำลังใจคนที่กำลังมองหางานใหม่ครับ จากคุณ : วะฮะฮ่า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 20:24:14

ความคิดเห็นที่ 43 10 อาชีพของ อาเซียน มีบัญชีด้วยนะคะ รับรองไม่ตกงานแน่ๆคะ จากคุณ : ลูกกาหยูของแม่นก เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:07:03

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากๆเลยค่ะ อยากทราบว่าถ้าอยากทำงานในตำแหน่งผู้บริหารทางด้านบัญชีและการเงิน จำเป็นต้องเรียนปริญญาโทบัญชีมั๊ยค่ะ หรือว่าเรียนโทการเงินก็ได้ ขอคำแนะนำเป็นแนวทางด้วยคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่า จากคุณ : ความจริงในนิยาย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:29:06

ความคิดเห็นที่ 45 ส่วนใหญ่แล้วคุณสมบัติของผู้บริหารทางบัญชีและการเงินที่เห็นโดยทั่วไปนะคะ ควรจะมีประสบการณ์ อายุการทำงาน 10 ปีขึ้นไป และถ้าเป็นไปได้ควรจบปริญญาโทค่ะ เพราะสมัยนี้คนเรียนจบโทกันเยอะ คิดในแง่เราเป็น HR มีคนมาสมัครงานกับเราหลายคนในตำแหน่งผู้จัดการ ถ้าประสบการณ์หรือความสามารถอื่นๆพอๆกัน เค้าก็ดูที่วุฒิการศึกษาน่ะค่ะ แต่มันก็ไม่เสมอไปนะคะ ใช่ว่าจบ ป.ตรี จะไม่มีโอกาสเป็นผู้จัดการเลย ถ้าเรามีประสบการณ์มากพอ มีจุดแข็ง จุดเด่นข้ออื่นๆอีก เช่น ทางด้านภาษา ก็น่าจะสู้คนอื่นได้อยู่  ลองดูค่ะ ส่วนเรื่องจะเรียนต่อโทด้านไหนนั้น ต้องถามก่อนว่า จบตรีบัญชีหรือเปล่าคะ ถ้าจบตรีบัญชีและมีหมายเลขผู้จัดทำบัญชีเซนต์รับรองงบการเงินอยู่แล้ว เราต่อยอด ป.โท ทางด้านบริหารหรือการเงินก็ได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องต่อโททางบัญชีเท่านั้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ควรวางแผนทั้งเรื่องเรียนต่อ และเรื่องงานตั้งแต่เนิ่นๆ นะคะ ช่วงเวลาจะได้พอดีกัน เช่น เรียนต่อตอนอายุ 27-28 จะได้เรียนจบโทประมาณอายุ 30 ได้สมัครหางานใหม่ตอนจบโท อายุ 30 ประสบการณ์การทำงานเกือบสิบปี ซึ่งเป็นคุณสมบัติพื้นฐานของผู้บริหารทางบัญชีและการเงินค่ะ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:56:07

ความคิดเห็นที่ 46 กำลังเรียนป.ตรีบัญชีอยู่ค่ะ เข้ามาหาความรู้ๆ แหะๆ จากคุณ : ความจริงในนิยาย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:04:41

ความคิดเห็นที่ 47 พี่ จขกท เป็นคนขยัน หนักเบาเอาสู้ มากๆเลยค่ะ หนูก็กำลังเรียนบัญชีค่ะ ปี3 แล้ว อยากจบมามีงานดีๆทำ เลี้ยงพ่อแม่ให้สุขสบายเหมือนกันค่ะ หนูขอเก็บพี่ไว้เป็นแบบอย่างและแรงบันดาลใจนะคะ จากคุณ : pramexyuri เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:35:34

ความคิดเห็นที่ 48 นี่คืม กระทู้อวดเงินเดือนที่น่าเชื่อถือที่สุด พี่ จขกท รู้ตัวมั้ยครับว่าพี่เก่งขนาดไหน ผู้ชายอย่างผม อ่านแล้วอึ้ง ใจสู้ สู้ยิบตาจริงๆ ขอคารวะ จากคุณ : ชายหลอน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:51:13

ความคิดเห็นที่ 49 ชื่นชม จขกท ค่ะ ตอนพักเที่ยงยังกางโต๊ะขายเค้ก สุดยอดค่ะ สู้มาก ๆ จากคุณ : ม่านบาหลี เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:16:18

ความคิดเห็นที่ 50 แหะๆ อายุช่วง 32-38ปี เงินเดือน4-5หมื่น และรอขึ้นตำแหน่งผู้จัดการ..ในสายงานนั้นๆ งานหาง่ายมากครับ...เพราะเป็นจุดลงตัวที่สุดในการเป็นผู้บริหารระดับล่าง+กลาง.. ยิ่งถ้ามีวุฒิ ปโท ด้วยแล้ว.. วัยนี้เป็นช่วง "มนุษย์ทองคำ" เลยครับ.. ร่อนใบสมัครงานไปไหนมีแต่คนเรียกสัมภาษณ์ครับ.. อาทิตย์ละ2-3ที่เลยครับ.. ยินดีด้วยมากๆครับ.. แต่ที่บอกมานี้..เพื่อไม่ให้ทุกๆท่านตั้งอยู่ในความประมาทนะครับ..เพราะพออายุขึ้นเลข4ไปแล้ว..แม้จะทำงานมา20ปี.. เป็น ผจก มาหลายๆปี.. เงินเดือนใกล้ๆแสน..งานหายากมากครับ..และไปต่อได้ยาก..เพราะติดทั้งอายุ และเงินเดือนครับ..ยกเว้นกลุ่มที่ถีบตัวเองขึ้นไปอีกระดับนึงครับ..พวกนี้แสนกลางๆ แต่ก็ต้องแข่งขันกันสูงครับ.. ก็แหม..เอาเงินตรงนี้ไปจ่ายให้พวก "มนุษย์ทองคำ" อายุน้อยๆ เงินเดือนยังไม่มาก ไม่ดีกว่าเหรอ.... จากคุณ : ปัญญา (แก้ปัญหาด้วยปัญญา) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 07:39:49

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณทุกคนสำหรับคำชมและกำลังใจนะคะ ที่เข้ามาเล่า มาแชร์ในนี้เพียงแค่อยากให้กำลังใจคนอื่นๆว่า ชีวิตมีทางไปค่ะ อย่าท้อเท่านั้นเอง กว่าเราจะเดินมาถึงจุดนี้ ..... เหนื่อยมากกกก แต่ไม่เคยท้อเพราะเรามีแม่และน้องที่ต้องดูแล แต่ชีวิตของเรามันก็ไม่ได้เคร่งเครียดจนขาดความบันเทิงเริงใจเลยนะคะ มีบ้างช่วงที่เรียนจบ ป.ตรี หลังพ่อเสีย 2-3 ปีนั้นเป็นช่วงที่ย่ำแย่ที่สุด แทบจะปิดตัวเองไปเลย แต่หลังจากนั้นค่อยๆ คิดหาทางออก  ค่อยๆ วางแผนในชีวิตตัวเองค่ะ มุมมองเรื่องคนรัก ..... เรามีคนรักและเป็นคู่ชีวิตที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่อายุ 28 ปี ช่วงที่เป็นผู้จัดการน่ะค่ะ ได้ทั้งงาน ได้ทั้งแฟนเลย อิอิ เราสองคนเป็นเหมือนเพื่อนที่ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน  ต่างคนต่างประคับประคองกันไป แต่ไม่มีใครนำใคร  เราไม่เคยให้เค้ามาเลี้ยงเรา  ไม่เคยแบมือขอเงินเค้าเลยค่ะซักบาทเดียว เรารู้สึกว่า ผู้หญิงถ้าคิดจะเรียกร้องความเป็นธรรมจากสังคมให้เท่าเทียมกับผู้ชาย ก็ควรจะเท่าเทียมในทุกๆ เรื่อง  ไม่ใช่พอมาถึงเรื่องนี้แล้วคอยให้แฟนเลี้ยง ..... ไม่ใช่ตัวเรา อาจจะเพราะเรามีประสบการณ์จากแม่ค่ะ  วันที่พ่อเสีย  แม่ล้มอย่างไม่เป็นท่า เพราะงั้น  เราต้องยืนเองให้ได้แม้ว่าจะมีแฟน หรือไม่มีแฟน  เราก็ต้องอยู่เองให้ได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 08:57:56 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 08:29:59

ความคิดเห็นที่ 52 ณ วันนี้ มันเหมือนเป้นจุดเปลี่ยนชีวิตเราอีกครั้งในเรื่องงาน เราเองก็ไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร อย่างที่บอกไปตอนต้น แต่ก็คือพยายามทำให้ดีที่สุด ในขณะเดียวกัน  เราเองก็วางแผนชีวิตในช่วงอายุ 40-50 ปีไว้แล้วเหมือนกัน เราคิดว่า  เราพยายามจะเคลียร์หนี้สินที่มีอยู่ ณ ตอนนี้คือเรื่องบ้านของเราให้หมดเร็วที่สุด หนี้สินประมาณสามล้านบาท  น่าจะใช้เวลาต่อจากนี้ไม่เกินสิบปี คือ เราน่าจะอายุไม่เกิน 45 ปี ถ้าหนี้สินหมดแล้ว  ไม่มีภาระอะไรหนักๆ อีกแล้ว  เราคิดว่าเราคงเบาตัวได้อีกเยอะ ถ้าตำแหน่งหน้าที่ผู้บริหารทางการเงินของเรายังคงไปได้สวย  ยังมั่นคงไม่มีปัญหาเราก็โอเค แต่ถ้ามันไม่ใช่ตามนั้น  หรือเราเหนื่อยกับการทุ่มเทการทำงานมากเกินไปเราอาจจะหยุด และอาจจะเปลี่ยนไปทำงานด้านสอนหนังสือแทน  เพราะตอนนี้เราเริ่มเรียนต่อปริญญาเอกค่ะ เพราะเราคิดว่า มันน่าจะเป็นหนทางรองรับการทำงานของเราอีกทางในอนาคต ......... ครอบครัวเราไม่ใช่คนรวย  บ้าน ทรัพย์สินเงินทองของพ่อแม่ เราไม่เคยคิดแตะ เพราะเราเป็นพี่คนโต  เราเก็บไว้ให้น้องดีกว่า  ตัวเราเองเราสามารถหาเองได้ และสิ่งที่จะช่วยให้เรามีทรัพย์สินเป้นของตัวเอง ก็คืออาชีพการงานและความรู้ที่เรามีนี่แหล่ะค่ะ มันอาจจะลำบากกว่าคนอื่นนิดนึงที่ต้องต่อสู้ด้วยตัวเองล้วนๆ แต่มันก็เป็นความภูมิใจเนาะ ^^ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 08:59:29 จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 08:38:19

ความคิดเห็นที่ 53 เยี่ยมเลยค่ะ จากคุณ : ตำบลสวนกล้วย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:15:16

ความคิดเห็นที่ 54 ไปเผือกกระทู้ดราม่าห้องต่างๆมาเยอะเลยในหลายวันนี้ พอมาเจอกระทู้นี้รู้สึกดีมากค่ะ คุณเป็นคนเก่งมีความพยายามสูงมากๆ (ดูจากอายุงานคุณเป็นรุ่นพี่ของเราหลายช่วงตัวเลย) ดีใจที่คุณมาแชร์ประสบการณ์ดีๆค่ะ ตอนนี้เราก็มีความคิดในการเปลี่ยนงานและการวางแผนอนาคต กระทู้ของคุณช่วยเราได้มากๆเลยค่ะในแง่ทัศนคติ ขอบคุณค่ะ เทกิฟให้เลย จากคุณ : p_nijitet เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:27:04

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะ เจ้าของกระทู้เป็นคนที่มีความพยายาม มีความอดทน เป็นคนที่สู้มากๆ นับถือเลยค่ะ จากคุณ : แม่อัยยะจัง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:34:55

ความคิดเห็นที่ 56 จขกท. เป็นคนเก่งและเป็นคนดี มีความกตัญญููมากค่ะ ขอชื่นชมค่ะ จากคุณ : พระจันทร์เต็มดวงสว่างสดใส เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:19:55

ความคิดเห็นที่ 57 อายุ 35 เท่าพี่ชายผมเลย เพิ่งเปลี่ยนงานเหมือนกันด้วย พี่ชายผมเป็นวิศกรคุมงานก่อสร้าง ทำกับบริษัทเก่าของเขาตั้งแต่บริษัทเปิดใหม่ๆตอน 20กว่าๆ จนเป็นตัวใหญ่ในบริษัท ตั้งแต่อายุยังไม่ถึง30 หลังๆ ไปคุมไซด์งานของบริษัทที่เชียงใหม่ เริ่มบ่นให้ฟังเรื่องแบบกับงาน ที่เ้จ้าของให้ลดต้นทุน(เรื่องไหนคงไม่ต้องบอกนะครับ) แต่หลังๆพี่ผมไม่ยอมทำตาม จึงทะเลาะกับเจ้าของ แกเลยออกแบบไม่รอให้เงินเดือนออก อาทิตย์ก่อนเพิ่งจะมาหาผม บอกจะไปขายข้าวแกงแล้ว เซงๆ ถัดไปอีก2วันโทรมาบอกไปฉลองกัน ได้งานใหม่แล้ว เงินเดือนมากกว่าเดิมซะอีก O_o จากคุณ : & ผีบ้า & เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:17:29

ความคิดเห็นที่ 58 ถ้าตำแหน่งประมาณนี้ อายุ 35 ก็น่าจะหาง่าย แต่ถ้าเป็นพนักงานระดับปฏิบัติการ อายุ 35 ก็น่าจะหายากสักหน่อย ยินดีกับจขกท.ด้วยนะคะ อย่ากลัวไปเลยค่ะ เรื่องหางานไม่ได้ ป้าอายุเยอะกว่าจขกท.โขอยู่(5ปี) ทำงานสายเดียวกับจขกท. สองปีที่ผ่านมา ป้าเปลี่ยนงานไป 4 ที่ เพียงเพราะยังหาที่ที่เข้ากับตัวเองไม่ได้ เปลี่ยนจนเพื่อนๆ เหน็บเอาว่า หางานง่ายเหลือเกินนะหล่อน ทำอย่างไรได้ อายุขนาดนี้แล้ว นี่อาจจะเป็นการเลือกงาน(ที่เข้ากับตัวเอง)ครั้งสุดท้ายในชีวิตแล้ว จากคุณ : ปลาตะป๋อน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:06:52

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ^^ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:56:59

ความคิดเห็นที่ 60 <div><font color จากคุณ : นายกระต่าย (RazrParis) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 18:57:07

ความคิดเห็นที่ 61 chicken demon : ผมขอชื่อชนคุณพี่จริง ๆ ครับ ผมเพิ่งเริ่มทำงานมาได้ 10 เดือน ณ ปัจจุบันของผมในช่วงอาุยุเท่ากับคุณพี่ในอดีต   ความขยัน อดทนของผมยังไม่ได้ครึ่งนึงของคุณพี่เลยจริง ๆ ครับ  แมวขี้อาย :  จากกระทู้  http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12520466/B12520466.html  ผมยังคงเป็นกำลังใจให้อยู่นะครับ  คุณทำให้ผมมีกำลังใจเวลาผมเจองานเครียด ๆ แล้วท้อ เพราะถ้าผมอยู่ในสถานการณ์อย่างคุณ  ผมก็คงไม่รู้จะทำอย่างไรกับชีวิตดี  ซึ่งเทียบไม่ได้กับสิ่งที่ผมเจอในปัจจุบัน แต่คุณก็ยังคงมีกำลังใจและเดินหน้าต่อไปด้วยตัวคุณเองได้  ขอเป็นกำลังใจให้จริง ๆ   จากคุณ : นายกระต่าย (RazrParis) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:09:10

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณมากครับ ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นมากเลยครับ หลังจากอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ผิดหวังจากการสัมภาษณ์งานมาสองที่ติดๆกันเลย เริ่มท้อเเละกดดันจากคนรอบข้าง คิดว่าอายุน่าจะมีผลต่อการสมัครงานเหมือนหลายคนพูด เเต่พออ่านเรื่องของคุณ  chicken demon เเล้ว ก็เชื่อคำที่ว่า อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง..!! มันคงมีจริง จะพยายามคิดบวกเเละพัฒนาทักษะอื่นๆ ที่เราด้อย สร้างกำลังใจตัวเองให้เเข็งเเรง สักวันมันคงเป็นวันของเราบ้าง.. ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังหางานนะครับ สู้ๆๆ :) จากคุณ : HydePark เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:34:39

ความคิดเห็นที่ 63 อายุ 35 เท่ากันกับ จขกท. ค่ะ และเพิ่งได้ทำงานที่ใหม่ได้เดือนนึงค่ะ ยอมรับนะคะอายุ 35 ในระดับปฏิบัติการนี้หางานยากเอาการอยู่เหมือนกัน แต่เป็นเพราะความจำเป็นต้องเปลี่ยนงาน ก็เลยต้องหางานใหม่ และโชคดี ที่หางานได้ภายใน 1 เดือน ^^ อ่านเรื่อง จขกท.แล้ว รู้สึกทึ่งในความพยายาม ขยัน และรับผิดชอบต่อครอบครัว มากๆ เลยค่ะ เมื่อก่อนตอนทำงานใหม่ๆ เราเรียนจบ ปวช. เท่านั้น แต่โชคดีที่ได้ ทำงานเลย และก็มีภาระโดยไม่ทันตั้งตัว คือท้อง และต้องเลี้ยงลูกตั้งแต่อายุ 19 เลิกกับสามีตอนอายุ 22 ลูกอยู่กับเรา ทำให้ต้องมีความรับผิดชอบ และรับภาระ คนเดียวโดยปริยาย ทำงานได้สักพัก รู้สึกว่าวุฒิ ปวช.นี่ สร้างความเก็บกดให้เรามาก เวลาเขียนวุฒิ การศึกษาทีไร อายเค้าทุกที เพราะใครๆ ในบริษัทก็จบ ปวส. หรือ ปริญญาตรีทั้งนั้น แถมรู้สึกว่าโดนดูถูกยังไงไม่รู้ ด้วยความที่เป็นคนรักเรียนอยู่แล้ว ก็เลยลงเรียน ปริญญาตรี ที่ มสธ. เรียน 6 ปี จบ เพราะปีแรกแอบท้อ แล้วมาตั้งใจใหม่ตอนปีที่ 2 ค่ะ เรียนจบก็ยังทำงานที่เดิม ทำแทบทุกหน้าที่ ใครหยุดใครลา ทำแทนได้หมด ไม่มีเกี่ยงเพราะอยากทำงานเก่งๆ และเผื่อเจ้านายจะให้โอกาสก้าวหน้าบ้าง ทำได้ประมาณ 14 ปี 7 เดือน แล้วรู้สึกไม่มีความความก้าวหน้า ไม่มีใครให้โอกาส ย่ำอยู่กับที่มานานเกินไป และอายุก็เยอะแล้ว ก็เลยออกมาขายของ ขายได้ปีเดียว ประสบปัญหาอะไรหลายๆ อย่างอีก ก็เลยเลือกที่จะทำงานเป็นลูกน้องเค้าอีก ทำได้ปีนึง ก็เหมือนเคราะห์ซ้ำกำซัด ก็ออก และเพิ่งมาได้งานใหม่ที่นี่แหล่ะค่ะ เป็นงานใหม่ที่ไม่เคยทำมาก่อน ท้าทายดีค่ะ อ่านเรื่อง จขกท. แล้วทำให้รู้สึกว่า ความพยายาม นำทางสู่ความสำเร็จจริงๆ ค่ะ เดี๋ยวถ้าลูกเราเรียนจบ ปวช. ในอีกปีกว่าๆ เราจะหาทางเรียนต่อโท ให้ได้ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่ จขกท.นำมาแบ่งปันกันนะคะ ^^ ปล. เผลอเล่าเรื่องตัวเองซะยาวไปหน่อย ขอโทษด้วยนะคะ ^^ จากคุณ : ขนมหวานสร้างไขมัน เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 09:11:53

ความคิดเห็นที่ 64 Positive Thinking มาก มาก เลยค่ะ อ่านแล้วมีกำลังใจมากขึ้นเลย ขอบคุณนะค่ะที่มาแชร์ จากคุณ : MoniMoni เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:11:52

ความคิดเห็นที่ 65 เห็นกระทู้นี้รีบเข้ามารับกำลังใจอย่างไว เรากำลังคิดจะเปลี่ยนงานอายุเท่านี้เหมือนกัน ทำงานเลขามานานเกินไป ก็ไม่มีทางอื่นจะไปได้อีก สมัครไปหลายที่แต่ยังไม่มีใครเรียกสัมภาษณ์เลยค่ะ เริ่มท้อก็พอดีได้อ่านกระทู้นี้ เห็นความเป็นนักสู้แล้วก็จะพยายามให้กับตัวเองเช่นกัน และดีใจที่มีเพื่อนร่วมหางานตอนอายุเท่านี้และได้งานไปแล้ว ทำให้รู้ว่าอายุเท่านี้ก็ยังมีโอกาส   พี่ที่รู้จักกัน ตำแหน่งเหมือนกัน อายุมากกว่า 3 ปีก็ยังได้งานใหม่ในเวลารวดเร็ว เจ้านายตำแหน่งสูง เงินเดือนก็สูงขึ้น ก็ทำให้ฮึดพักนึง ตอนนี้เริ่มมีแรงอีกครั้งแล้วค่ะ จากคุณ : osaru no monkichi เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:42:15

ความคิดเห็นที่ 66 ดีใจด้วยครับ จากคุณ : Kietniwat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 22:36:24

ความคิดเห็นที่ 67 เก่งจังเลยครับ. จากคุณ : nitto เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 22:42:00

ความคิดเห็นที่ 68 จขกท. มีจุดขายที่องค์กรต่างๆ ต้องการ สามารถเปลี่ยนแปลงและพัฒนาตัวเองได้ และการรับงานนอกทำให้มีความรู้และประสบการณ์มากขึ้น นั่นทำให้องค์กรต่างๆ ต้องการตัว ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ที่คิดแต่จะทำงานไปวันๆ ไม่อยากเปลี่ยนแปลง ไม่อยากพัฒนา คนเหล่านั้นแหละ ที่เมื่อความเปลี่ยนแปลงมาถึง เขาจะไม่มีที่ไป เพราะเขาไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากคุณ : Redrum เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 23:19:04

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาทักทายในกระทู้ค่ะ  กิ๊ฟหมดแล้วเลยให้แทนคำขอบคุณไม่ได้แล้ว ^^ จากคุณ : chicken demon เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:27:24

ความคิดเห็นที่ 70 เยี่ยมมากคับ ดีใจกับคุณด้วยนะคับ ผมก็ 36 อยากเปลี่ยนงาน แต่เป้าหมายก็ยังหาไม่เจอ ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ทำอะไรได้ตอนนี้ก็คงทำไปก่อน อยากมีคอนโดเป็นของตัวเอง แหะๆๆ ขอบคุณที่เขียนกระทู้นี้นะคับ เป็นกำลังใจได้ดีเลย จากคุณ : Batman76 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 14:57:22

ความคิดเห็นที่ 71 อยากดูว่าอายุ 40 เปลี่ยนงานจะมีไหมครับ.... จากคุณ : นาย 17 อดีตเด็กหลังห้อง เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 17:01:18

ความคิดเห็นที่ 72 เรากำลังหางานตอนอายุ 30 เหนื่อยเหมือนกัน แต่ไม่ท้อ รสชาติของชีวิต สนุกดีเหมือนกันนะ เห้อๆๆๆ จากคุณ : ~Original Bitch~ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 18:48:29

ความคิดเห็นที่ 73 อายุ 30 ปีแล้ว ยังทำงานอยู่ต่างประเทศในระดับ "แรงงาน" อยู่เลย อยากจะหางานใหม่ แต่น่าจะยาก ก็ต้องทำสู้ทำต่อไป ปัญหาคือ เงินเดือนที่ได้ มันเยอะเพียงพอกับความต้องการของผมแล้ว (เงินออม 5-6 หลัก แล้วแต่เดือน) ผมเลยหมดไฟ :( จากคุณ : gnilwob เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 19:55:37

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่ได้อยากเปลี่ยน แต่อยากออก... จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 21:28:14

ความคิดเห็นที่ 75 พี่เก่งจังเลยค่ะ ... หนูว่า ที่พี่เลื่อนชีวิตตัวเองสูงขึ้นได้เรื่อยๆ เพราะพี่เป็นลูกที่ดีและพี่ที่ดีด้วยแหละค่ะ .... บุญรักษาค่ะ ขอให้ที่ทำงานใหม่ สดใส ราบรื่น นะคะ จากคุณ : แฮม (noopin) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:27:51

ความคิดเห็นที่ 76 you are my inspiration จากคุณ : kung (abi - jung) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:33:03

ความคิดเห็นที่ 77 จขท. เป็นคนเก่ง ค่ะ ขยัน อดทน และ ปรับตัวอยู่ตลอดเวลา..ขอชื่นชม จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:57:21

ความคิดเห็นที่ 78 อยากให้ใครหลายๆคนที่ยังกลัวการเปลี่ยนแปลงได้ฟังเรืองของพี่จขกทจังค่ะ จะได้เปลี่ยนทัศนคติใหม่ๆบ้าง เราทุกคนมีดีอยู่ในตัวทั้งนั้น จงมั่นใจในตัวเองกันเถอะ จากคุณ : Mara_padkhai เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 00:41:10

ความคิดเห็นที่ 79 ผม 40 เศษ ก็ไม่เห็นต้องกลัวรัยนิคาฟฟ คนอื่นอาจบอกว่า อ้าวก็มั่นใจนิคาฟฟฟ ผมว่าไม่เก่วกันอ่ะคาฟฟฟ สำคัญสุด คุณอยากได้งาน หรือเงินเดือนเท่าไหร่ profiles สูง หางานต่ำ ก็ไม่ยาก แต่ถ้า profiles ต่ำ แต่หางานเว่อร์ ก็ยากหน่อย เด่ว นี้ไปที่ไหน เส้นหรือคนรู้จัก เป็นหลัก เซ็งเป็ด ทำค้าขาย แมร่งก็ไม่ค่อยจะมั่นคง เว้นขายของกิน ว่าป่ะ จากคุณ : แจ๊คกี้ (someone like u) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 11:16:48

ความคิดเห็นที่ 80 ผมก็เหมือนกับ จขกท ครับตอนนี้มาเริ่มงานใหม่เปิดกิจการใหม่ ตอนอายุ35 พร้อมด้วยหนี้ก้อนโตอีกล้านกว่าบาท ตอนนี้ไม่เคยคิดท้อเลยครับ ยังคงสนุกกับการได้เริ่มสิ่งใหม่ๆ มีความท้าทายใหม่ๆรอเราอยู่ ตอนเริ่มงานใหม่ ฟังแต่เพลง แสงสุดท้ายเป้นร้อยๆครั้ง มันเพิ่มกำลังใจยามท้อได้ครับ ^^ จากคุณ : gixxer เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 11:20:11

ความคิดเห็นที่ 81 จขกท คิดถูกแล้วล่ะค่ะ ที่ไม่ได้สายออดิท = =' เงินเยอะจริงแต่นาฬิกาชีวิตจะไม่เหมือนชาวบ้านเค้า เราเองก็อยากเปิดร้านอาหารนะ ชอบเหมือนกัน แต่ก็ไม่กล้า orz จากคุณ : คุณหนูผลไม้รูปไข่ เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 13:37:42

ความคิดเห็นที่ 82 พลังเยอะมากคุณเก่งจริงๆชีวิตคล้ายๆกันแต่ผมไม่ทันเรียนป.ตรีที่บ้านก็แย่แล้วทุกวันนี้ทำงานมา11ปี(ที่เดิมที่เดียวตั้งแต่อายุ18)ตอนนี้3หมื่นกว่าบาทภูมิใจมากๆ ขอเป็นกำลังใจให้คนเก่งทุกคนด้วยนะครับ จากคุณ : Wesley_DKSH เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 18:54:42