ความคิดเห็นที่ 1 จขกท. ลองพยายามส่ง resume เยอะๆ ไปก่อนนะครับ  อย่าเพิ่งท้อแท้ โอกาสในการสัมภาษณ์งาน บางครั้งก็เข้ามาพร้อมๆ กันโดยไม่ทันตั้งตัว ลองดูว่างานไหนพอจะทำได้ก็ลองทำไปก่อนก็ได้ครับ ยังไงก็สู้ๆ นะครับ จากคุณ : ดช กระต่าย เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:26:57

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจความรู้สึกนะครับ ไฟมอดแล้ว  ถ้าไม่ไหวจริงๆก็กลับบ้านครับ   กลับไปหาคุณพ่อคุณแม่ กลับไปกอดท่าน กลับไปทานข้าวพร้อมกัน พร้อมหน้าพร้อมตา กลับไปดูแลบ้าน แล้วจะรู้สึกได้ว่าโชคดีแค่ไหน ที่ยังมีครอบครัว มีบ้าน มีเพื่อน  นึกภาพไม่ออกก็ลองมองดูผู้คนรอบตัวสิ คนที่ไม่มีทางเลือก คนที่ไม่มีบ้านให้กลับ ไม่มีครอบครัวให้เห็น ต้องเป็นขอทาน หาเงินตามข้างถนน นอนข้างถนน รู้สึกดีขึ้นแล้ว จะมากรุงเทพอีกตอนไหนก็ได้ครับ ทีนี้ อยากทำอะไร วางเป้าหมายอะไร คิดหาโอกาส คิดว่ามีโอกาสที่จะเป็นไปได้ก็ลงมือเลย มาแบบมีไฟ ก็ใช้จังหวะนี้ลุยเลย อยากได้งานไอที ก็ไปหาบริษัทไอที ได้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพียงเรายื่นไปเราก็มีโอกาสแล้ว อาจจะได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้ แต่ถ้าเรามัวแต่นั่งท้อ ไม่ทำอะไร มันก็ย่อมไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันต่อไป ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สุขกับงาน สุขกับคน สุขกับทุกๆอย่างรอบตัวให้มากๆครับ ชอบอะไร มีความฝันว่าจะทำอะไร สนใจในด้านไหน ทำเลยครับ สู้ๆครับ แต่ถ้าคิดว่ายังไหวอยู่ แนะนำให้สู้ต่อนะ จากที่เคยส่งแค่ใบสมัครไปแล้วรอเค้าเรียก  ลอง walk in เข้าไปเลย เข้าไปถาม เข้าไปคุย บริษัทไอทีในกรุงเทพมีเป็นร้อยเป็นพัน  สมัครไปกี่ที่แล้ว มีอะไรที่ต้องแก้รึเปล่า เรซุเม่ไม่ดึงดูดหรือไม่ จะปรับอะไรตรงไหนดี ลองพิจารณาดูเรื่อยๆครับ ไม่มีอะไรที่สำเร็จรูปแล้วเอามาใช้ได้ตลอดไป มันต้องเปลี่ยนกันอยู่เรื่อยๆตามโอกาส จากคุณ : นายวาคิม เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:37:53

ความคิดเห็นที่ 3 สู้ๆค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้ ปลายปีอาจมีโอกาสมากขึ้น จากคุณ : สะดุ้งสุดตัว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:48:07

ความคิดเห็นที่ 4 ลองเขียน Resume ใหม่ครับ เอาให้เป็นเด็กเพิ่งจบ ยังจะดีซะกว่าบอกว่า ทำงานที่แรก ไม่ผ่านโปรแล้วลาออก อีกครับ จากคุณ : ElMinZeed เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 02:09:24

ความคิดเห็นที่ 5 คุณต้องปรับวิธีคิด และวิธีมองตัวเองก่อนครับ ตอนนี้ คุณมองตัวเองในแง่ร้าย สิ่งต่างๆ ไม่ได้เลวร้ายมากนัก แต่สิ่งที่กดคุณอยู่ตรงนี้ คือความคิดคุณเองครับ คุณคิดว่าตัวเองเป็นอย่างไร คุณก็เป็นอย่างนั้น ไม่มีผิดเพี้ยนครับ ผมยกตัวอย่างมุมมองที่คุณมองตัวเอง ผ่านตัวหนังสือนะครับ 1. "ผมเรียนจบด้าน IT ที่มอ ไม่ค่อยดัง" -> สะท้อนมุมมองที่คุณไม่ภาคภูมิใจในสถานศึกษาของคุณ 2. "ส่งResume ไปก็หลายทีนะครับ ไม่เห็นเค้าจะเรียกผมเลย หรือว่าโปรไฟล์ผมกระจอกไปครับ" 3. "ตอนนี้ผมรู้ซึ้งละครับ บางครั้งผมก็อยากจะโดตึกให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย มันน้อยใจตัวเองครับ" 4. "ช่วงนี้ต้องกินประหยัดมากๆเลยครับ สมเพชตัวเองสุดๆ" และสุดท้าย ชื่อที่คุณใช้ "ศาลาคนเศร้า" จะเปลี่ยนชีวิต ต้องทำอย่างไร ? อันดับแรก ต้องเปลี่ยนความคิด และมุมมองที่คุณมองตัวเองก่อนเลยครับ เลิกให้คนอื่นมาให้กำลังใจคุณเอง  หัดให้กำลังใจตัวเองซะบ้าง หัดภาคภูมิใจในตัวเองซะบ้างครับ ทำได้อย่างไร ในเมื่อ คุณมองตัวเองว่ามันด้อยขนาดนั้น ? ก็พูดกับตัวเองไปเลย ดื้อๆครับ ว่าคุณเป็นคนเก่ง มีความมั่นใจในตัวเอง มีความสามารถ แรกๆ อาจจะขัดกับเหตุผลที่คุณให้ตัวเอง  เพราะคุณกดตัวเองด้วยความคิดเชิงลบมานานจนมันห่อเหี่ยว แต่ถ้าคุณบอกกับตัวเองดื้อๆ ในเชิงบวกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทุกวัน ลองดูสักสัปดาห์นึงครับ  แล้วคุณค่อยๆสังเกตุความเปลี่ยนแปลง คนเรา เป็นในสิ่งที่ตัวเองคิดนั่นแหละครับ คุณคิดว่าตัวเองไร้ค่า คุณก็ไร้ค่า คุณคิดว่าคุณเข้มแข็ง  คุณก็เข้มแข็ง จะเปลี่ยนชีวิต  เปลี่ยนความคิดก่อนอื่นเลยครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 02:23:45

ความคิดเห็นที่ 6 ก่อนจะทำอะไร ให้ทำ "สติ" ก่อนนะคะ ให้เวลาผ่านไปอีกสักระยะหนึ่ง... คุณเจ้าของกระทู้จะรู้สึกได้เองว่า การถูกบอกเลิกกับแฟน หรือการตกงาน มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่สุดของชีวิต ถึงขนาดทำให้ต้องจมอยู่กับความเศร้าตามลำพังนานขนาดนี้เลยค่ะ จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้ ที่ความรักสมหวังราบรื่น และมีชีวิตคู่เหมือนดั่งเทพนิยาย ตั้งแต่แรกรัก ไปจนกระทั่งถึงบั้นปลายของชีวิตที่จะต้องตายจากกันไป, คนที่เขาใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกันมาเป็นสิบๆ ปี อยู่ด้วยกันจนมีลูกโต มีเขยมีสะใภ้ เขายังเลิกกันได้เลยค่ะ... ,, เรื่องอาชีพการงาน,, ทุกอย่าง... เริ่มต้นใหม่ได้,, ขอให้ตั้งสติ และตั้งหลักใจไว้ให้ดีๆ ก่อนค่ะ,, นอกนั้น บุญ-กุศล ที่มีอยู่ และปัจจุบันกรรม จะเป็นตัวนำทางจัดสรรให้เอง จากคุณ : Title & Tigger เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 06:35:39

ความคิดเห็นที่ 7 ใจเย็นนะครับ มี สติ ลองไปฝึกสติ และ ปัญญา ที่ไหนก็ได้ครับที่เราคิดว่า สงบ ของผมชอบแนว วัดป่าสายหลวงตามหาบัว จากคุณ : WhereYouStay เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 07:03:42

ความคิดเห็นที่ 8 ลองเปลี่ยนแนวหางานดูก่อนไหมครับ จากตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ มาเป็น IT support ไรงี้ หรือ ช่างคอมตามร้านคอมเซเว่น อะไรแบบนี้นะครับ จากคุณ : YUMCboy เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 07:37:58

ความคิดเห็นที่ 9 การถูกแฟนบอกเลิก เป็นทุกข์ธรรมดาๆ ของชีวิตคนเรา ถ้าเป็นครั้งแรก ส่วนใหญ่จะท้อแท้สิ้นหวัง คิดว่าชีวิตนี้ไร้ค่า ที่มีค่าอยู่แล้วก็ทำให้มันไร้ค่าซ่ะ อย่างจขกท ได้งานทำงานแล้ว กว่าจะได้งาน กว่าจะจบ มาสัมภาษณ์งานได้   ก็มาลาออกเสียอีก   บางคนมีเวลาก็ไปทำอะไรให้เวลาเสียไปอีก เข้าใจความรู้สึกครับ ผมก็เคยเหมือนจขกทน่ะ  แต่ต่างกันตรงที่ผมไม่ลาออก แต่เอาเถอะไหนๆก็ลาออกแล้ว คงต้องสู้กันใหม่ ผมว่าถ้าจขกท ได้งานใหม่แล้วยังโหยหาสิ้นหวังไม่มีกำลังใจ อีกหรือเปล่า ถ้ายังคิดถึงเธอ  ผมว่ากลับไปพักจิตพักใจซ่ะระยะที่บ้านก็ได้ เอาไว้สบายใจเมื่อไหร่ค่อยกลับมาก็ได้ อยู่บ้านก็ประหยัด ได้ไปเยี่ยมเพื่อน พ่อแม่ ไปสงบชีวิตสักพักก็ได้ แต่ถ้าหักดิบได้ก็ต้องอดทน หางานใหม่อะไรก็ได้อย่าเลือกทำไปก่อน ชีวิตมันมีขั้นตอนของมัน ค่อยๆเป็นค่อยๆไป มีสติไว้ก่อนครับ จากคุณ : สวรรค์บรรเลง เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 08:07:43

ความคิดเห็นที่ 10 คนในโลกใบนี้ที่โชคร้ายกว่าคุณมีมากนะครับ เรื่องแค่นี้ทำไมถึงต้องคิดถึงขนาดจะยอมแพ้แล้วครับ ถ้าคุณมองว่าตัวเองยังมีคุณค่าอยู่ คนอื่นก็ย่อมมองเห็นคุณค่าของคุณด้วยนะครับ พยายามสร้างค่าให้ตัวเองดีกว่าครับ ความสามารถก็มี ให้กำลังใจนะครับ จากคุณ : surichai เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 08:59:39

ความคิดเห็นที่ 11 ...ยกมือ ขวา ขึ้นมา กำหมัด... ...แล้ว ตะโกน ออกมาดัง ๆ ... ..."สู้ โว๊ยยย"... จากคุณ : ซีมาสเตอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 09:22:23

ความคิดเห็นที่ 12 เข้าใจคุณว่า คนเราบางทีเวลามีปัญหาส่วนตัว ต่อให้เราจะไม่อยากเอามาปนกับเรื่องงานแต่มันทำยากจริงๆ เอาแบบนี้ดีไหม ไหนๆตอนนี้คุณก็ออกมาแล้ว คุณอย่าเพิ่งคิดมาก คิดซะว่าคุณออกมาพักแล้วกำลังจะกลับไปเริ่มทำงานใหม่ในอีกไม่นานนี้ เอาจริงๆเราว่างานมันหาไม่ยากหรอก เพียงแต่คุณยังไม่เจองานที่ใช่แค่นั้นเองค่ะ เราไม่เคยเห็นหรอกว่าจะมีใครตกงานทั้งปีทั้งชาติ ใจเย็นๆนะค่ะ และอีกมุมนึงนะ อยากจะบอก ไม่อยากให้ไปยึดติดพวกงานออฟฟิศมาก ถ้าหาอะไรเองได้ก็ทำไปเถิดค่ะ เป็นนายจ้างตัวเอง ดีกว่าไปเป็นลูกจ้างเขาค่ะ เราทำงานบริษัทมา 12 ปี บอกตรงๆว่าถ้าย้อนเวลาได้ ไม่แน่ เราอาจจะไปเริ่มทำเองตั้งแต่ตอนอายุน้อยๆเพราะสปิริตมันมีมากกว่า คุณไปทำตอนแก่ บางทีมันก็สายไปแล้วละ... จากคุณ : Star in the Sky เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 09:23:09

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับ คุณป้อม (Bgate) แค่เปลี่ยนความคิด ชีวิตก็พลิกผัน คุณเหมือนยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่หมด เลยส่งผลไปถึงเรื่องต่างๆ พยายามอีกนิดลืมให้หมดคับ ไม่งั้นมันจะโยงไปหมด อกหักแฟนทิ้ง ตกงาน ไม่มีจะกิน ติดเอฟ โปรไฟล์ไม่สวย ดูไร้ค่า เพื่อนไม่คบ เวลาไปสัมภาษณ์งานของพวกนี้มันจะสะท้อนออกมาทางแววตา ว่าคุณมีทัศนคติไม่ดีต่อการดำเนินชีวิต ถึงผู้สัมภาษณ์เค้าไม่รู้ปัญหา แต่เค้าสัมผัสได้ถึงพลังงานความเศร้าบางอย่างนะคับ อาจส่งผลให้ไม่ได้งาน สู้ๆลองเปลี่ยนทัศนคติดูคับ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 09:47:21 จากคุณ : treser[*_-] เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 09:46:48

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆนะ ^^ เราก็หางานอยู่ ออกจากงานก่อนผ่านโปรเหมือนกัน ป่ะๆ จับมือกัน ไปหางานกัน โลกเราอะไรดีๆมีอีกเยอะ อย่าเพิ่งคิดว่ามันเลวร้าย กลับบ้านไปกินข้าวกะครอบครัวซัก 2-3 วัน แรงใจเพิ่มขึ้นอีกเยอะนะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงมาราวี (ข้าวเหนียวถั่วดำ) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 09:57:14

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเพิ่งเรียนจบและก็เพิ่งถูกทิ้งเหมือน จขกท ครับ 3วันแรก "สติแตก" ครับ นอนไม่หลับ กินอะไรก็ไม่ลง ดีว่าได้เพื่อนหลายคนมารับฟังเรา เพื่อนผมบอกว่า จะเศร้าไปทำไมเยอะแยะ ผู้หญิงมีอีกตั้งเยอะ ที่สวยและดีกว่าคนเก่ามีอีกมาก เดี๋ยวก็เจอ อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่อยากให้  จขกท ลองพักยกเรื่องผู้หญิงลงสักพักครับ ลองกลับมาพยายามสร้างอนาคตตัวเอง เริ่มจากทำอะไรที่มันแตกต่างจากที่เคยทำมา (ไปตัดผมใหม่ให้ตัวเองดูดี เปลี่ยนแนวทางการแต่งตัวดูบ้าง จัดห้องตัวเองใหม่ ให้เหมือนเราเป็นคนใหม่ที่พร้อมจะรับสิ่งใหม่) อีกอย่าง ไหนๆก็ไม่มีแฟนแล้ว ถือเป็นช่วงสร้างฐานะตัวเองไปเลย (มีแฟน ไม่ค่อยมีเงินเก็บ) แล้วพอตัวเราเองมั่นคง ดูดี มีอนาคต ผู้หญิงดีๆที่ไหนจะไม่อยากได้เราครับ สู้ๆครับ จากคุณ : BadboyVD เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 10:12:35

ความคิดเห็นที่ 16 มาให้กำลังใจเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกัน ชีวิตช่วงนี้ของผมคล้ายๆกับจขกท.เลยแต่จขกท.ยังดีทีมีบ้านให้กลับส่วนผมชีวิตมีแต่คุณแม่คนเดียวซึ่งท่านก็เพิ่งเสียชีวิตอีก คนที่กำลังแย่กว่าคุณยังมีอีกเยอะครับ จากคุณ : ชื่อไม่ซ้ำชัวร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 11:12:00

ความคิดเห็นที่ 18 ยิ่งเศร้าก็ยิ่งทุกข์ใจ ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น พาลจะเป็นกด key word ใน google ที่ทำให้ยิ่งเศร้าหนักเข้าไปใหญ่ มองเห็นความเศร้ามันเกาะตัวคุณอยู่มั้ยครับ มันเป็นกิเลสอย่างหนึ่งที่ทำให้คุณขาดสติ คือเศร้าสร้อย สิ้นหวัง ไม่มั่นใจในตัวเอง... บอกกับตัวเองไปเลยว่า "แกอยากเศร้าก็เศร้าให้เต็มที่ หายเศร้าแล้วบอกฉันด้วยนะ" ไม่ต้องไปสนใจมันรอให้มันดับไปเอง แล้วหันเหความสนใจไปเริ่มต้นใหม่จะดีกว่าครับ มีคนอีกมากมายที่ล้มลุกคลุคลาน เรียนไม่จบก็มี พิการก็มี แต่เขาก็ยังสู้ต่อไป เพราะอะไรล่ะครับ ตอนที่ไอ้เจ้าความเศร้ามันกำลังเกาะตัวคุณอยู่ ไอ้เจ้าความมุ่งมั่นมันก็เข้ามาไม่ได้ แถมคุณยังเลี้ยงดูปูเสื่อเจ้าความเศร้าเสียดิบดี ด้วยการไป search คำแย่ๆ มาให้สะใจเล่นๆ อีก ยิ่งพาลให้คุณอยากโดดตึกตาย ฯลฯ ไปกันใหญ่ครับ เกือบจะขาดสติสมบูรณ์แบบแล้ว มนุษย์ต่างจากสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นตรงที่มีสตินะครับ ถ้าขาดสติ ตายไปจะเกิดเป็นอะไรไม่ต้องเดาให้เหนื่อยเลยครับ... ลุกขึ้นมาใหม่ อย่ากลัวที่จะเริ่มต้นสิ่งใหม่ ชีวิตใหม่ที่ดีรอคุณอยู่ แค่คุณมั่นใจ และเชื่อมั่นในตัวเอง คุณจะทำได้ทุกอย่างเท่าที่ใจต้องการครับ... บอกได้แค่นี้ ต้องคิดต่อเองให้ได้ ด้วยตัวคุณเองครับ.. ... จากคุณ : คนไทยไม่ท้อ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 12:17:24 A:202.28.7.220 X: TicketID:324733

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าลองหางานเองแล้ว หาไม่ได้สักที ลองติดต่อบริษัท Manpower ดูนะคะ เป็นบริษัทจัดหางาน เพื่อป้อนคนให้กับบริษัทใหญ่ๆที่เค้าดิวไว้อีกทีค่ะ เราเคยสมัครงานไว้กับ บริษัท แมนพาวเวอร์  เราจึงได้เข้าทำงานกับบริษัท HP (Hewlett Packard) ในตำแหน่งด้าน IT ค่ะ งานดี เงิน OK เลยค่ะ ลองเสริจใน google ดูนะคะ จากคุณ : ลูกเจี๊ยบ (TJ_jatingja) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 14:32:21

ความคิดเห็นที่ 20 ผมก็เคยโดนทิ้ง ตามด้วยตกงาน ... ตอนนั้นสิ้นหวังมาก ทิ้งทุกอย่างดิ่งไปตจว.เลย  กะว่าไปหาเอาใหม่ดาบหน้า เดินหางานทุกวันเป็นกิโลๆ เกือบเดือน ... งานอะไรยื่นหมด  พนักงานขายก็ไม่เว้น เงินที่มีก็น้อยลง น้อยลง... สุดท้ายโทรคุยกับเพื่อน  เพื่อนก็ให้กำลังใจ  บอกให้กลับมา กทม. มาสู้ใหม่ โชคดีมาได้งานอีก 2 จ๊อบ งานหนักมากเลิกตี 1 - 2 ทุกวัน ก็ทนทำเอา ที่นี้งาน ตจว ที่สมัครไว้เรียกมา  แต่ใจเรามีกำลังแล้วพอสู้ไหว ก็บอกปัดไป ... ทีนี้ได้เจอแฟนใหม่  เค้าก็คอยกำลังใจกันมาตลอด  พอได้งานประจำทำปุ๊บ กอดคอร้องไห้เลย โทรบอกพ่อแม่  ดีใจที่ได้มีเงินให้ที่บ้านด้วย เงินเดือนก็ดีกว่าเดิม พอลืมตาอ้าปากได้ ... ที่เล่ามาก็อยากให้คุณมีกำลังใจ ชีวิตคนเราไม่ได้แย่เสมอไปครับ ลูกผู้ชาย ไม่ตายก็ต้องสู้ครับ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 14:40:05 จากคุณ : หัวใจข้างซ้าย พวงมาลัยข้างขวา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 14:38:38

ความคิดเห็นที่ 21 เปลี่ยนความคิดใหม่ เอาความเสียใจกลับมาเป็นแรงกระตุ้น ทำให้เขารู้ว่าคุณนั้นละที่คิดผิดที่ทิ้งคุณไป ตั้งใจหางาน ครับ เสียดาย ABap ถ้าชอบไปต่อครับ ผมก้ไอที รุ้ดีว่านานไป เงินเดือนจะขนาดไหน จากคุณ : eakarat1141 (eakarat1141) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 20:36:12

ความคิดเห็นที่ 22 เตือนไว้นะครับ ถ้าคิดจะอยู่สายงานไอที สายไหน คุณจงเริ่มต้นเลยจากวันนี้ อย่างไปทำงานอย่างอื่นก่อน เพราะถ้าเปลี่ยนสาย ประสบการณ์คุณคือ 0 ยื่นแต่งานไอทีไปนะครับ และรอเวลาเริ่มต้น จากคุณ : eakarat1141 (eakarat1141) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 20:37:49

ความคิดเห็นที่ 23 เราจะมาบอกว่าเราเคยเป็นเหมือนคุณทุกอย่าง แถมแย่กว่าอีกค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียว เกิดมาครบ32ต้องสู้นะคะ จากคุณ : juledy เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 20:42:37

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณทุกท่านมากๆครับ ที่มาแบ่งปันความคิดเห็น ทั้งยังช่วยแนะนำผม ผมรู้ตัวดีครับว่าเวลานี้ผมอ่อนแอมากๆ ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยมาให้ข้อคิดดีๆ ทำให้ผมได้แนวทางชีวิต อีกทั้งมุมมองการใช้ชีวิตให้มีคุณค่าด้วย ผมรู้ละครับ ว่าผมจะอยู่เพื่อใคร ผมจะอยู่เพื่อพ่อแม่ ผมอยากเห็นท่านยิ้มได้อีกครั้ง ขอบคุณกำลังใจจากทุกท่านนะครับ ขอโทษจริงๆครับที่ผมให้กิฟไม่ได้ ยังไงคืนนี้ผมจะไหว้พระก่อนนอนอวยพรให้ทุกๆคนนะครับ คืนนี้ผมคงนอนละ พรุ่งนี้ต้องไปสอบ กพ ภาคเช้าด้วย Good Night ครับทุกท่าน ^_^ จากคุณ : เจ้าของกระทู้ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 23:28:43 A:61.90.26.228 X: TicketID:372447

ความคิดเห็นที่ 25 สู้ๆ ครับ สักวันนึงต้องเป็นของเราครับ ผมเองทำงานด้าน IT มาเกือบ 9 ปี ลาออกจากงานมาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ตกงานมา 3 เดือนเต็มๆ กับอีก 7 วัน สมัครงานไปเกือบ 60 ที่ กว่าจะได้งานครับ มีสัมภาษณ์ทั้งหมด 11 ที่ ช่วงแรกๆ ได้งานเลย 3 ที่ แต่ปฏิเสธไป เพราะเงินเดือนไม่ได้ตามที่คาดหวัง อีกทั้งตอนนั้นคิดว่ายังมีเวลาอีกเยอะเพราะเพิ่งตกงานแค่ 1 เดือน พอเข้าเดือนที่ 2 เดือนที่ 3 เริ่มเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะงานก็ยังไม่ได้ งานก่อนหน้านี้ก็ปฏิเสธไปแล้ว ค่าใช้จ่ายผ่อนบ้าน ผ่อนรถมีทุกเดือน (ยังดีที่มีเงินกองทุนสำรองฯมาใช้บ้าง) บ้านก็อยู่ตจว. ห่างจากกทม. เกือบ 300 กม. จะเดินทางไปสัมภาษณ์แต่ละทีก็ต้องนั่งรถตู้เข้าไปกทม.แบบไปเช้า-เย็นกลับ เคยไป-กลับเพื่อสัมภาษณ์งาน 3 วันติดๆ เหนื่อยมากๆ และเครียดด้วย สุดท้ายก็โชคดีได้งานที่ดี เงินเดือนก็ดีกว่าที่คาดหวังไว้ และเป็นงานที่ผมไม่ได้สมัครไปด้วยครับ (headhunter เจอโปรไฟล์ใน web เลยเสนองานมาให้) ยังไงก็สู้ๆ ครับ บางงานที่เราเห็นประกาศว่าต้องการประสบการณ์แบบนั้น แบบนี้ แต่ตัวเรามีประสบการณ์ตรงกับที่ประกาศเพียง 50-60% ก็ไม่ต้องกลัวครับ ให้ลองส่งใบสมัครไปดูได้ครับ ไม่เสียหาย เพราะผมเองก็ทำแบบนี้และก็ถูกเรียกสัมภาษณ์มาบ้างเหมือนกัน เป็นการเพิ่มโอกาสให้กับเราครับ จากคุณ : 111 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 00:29:18 A:180.183.212.66 X: TicketID:354051

ความคิดเห็นที่ 26 รูป foder ที่เก็บไฟล์สมัครงานให้ดูครับ แนบไฟล์ไม่ได้ http://image.ohozaa.com/view2/whX7jYCbQHO8LOCv จากคุณ : 111 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 00:33:22 A:180.183.212.66 X: TicketID:354051

ความคิดเห็นที่ 27 โห ขอบคุณพี่ความเห็น 26 มากเลยนะครับ เห็นความมุ่งมั้นตั้งใจแล้ว ผมอายเลยครับ ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 14:46:11 A:58.8.164.17 X: TicketID:372447

ความคิดเห็นที่ 28 พ่อ กะ แม่ ก็ ให้กำลังใจเป็น และจริงใจที่สุด ไม่หวังสิ่งตอบแทน ไม่มีวันหมด มีอะไรเราคุยกับครอบครัว ก่อนจะไปคุยกับเพื่อนกับคนรักเสียอีก จากคุณ : บิคัซเดอะบิชชิสแบค เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 01:24:11

ความคิดเห็นที่ 29 กรรม ผมอยากทำ sap แทบตายไม่เคยได้ทำ ลาออกซะงั้น แต่ไงก็สู้ต่อไปนะครับ จากคุณ : KidZero เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 11:41:52