+++มาแชร์/ระบาย ความรู้สึกตอนลาออก/ตกงาน..กันไม๊คะ+++
|
 |
แม้จะผ่านมาได้ 1ปีกว่าๆแล้ว เราก็ยังจำความรู้สึกโล่งอกโล่งใจอย่างประหลาดในครั้งนั้นได้ดี
หลังจากพยายามทำงานแทนคน 3 คนมา 5 เดือน โดยมีความหวังว่าจะมีคนมาแบ่งเบาภาระตามที่นายจ้างสัญญาไว้ตั้งแต่เดือนแรกที่เข้าทำงาน
ทำงานตั้งแต่ 8:30-เที่ยงคืน/ตีหนึ่งเป็นปกติ เสาร์-อาทิตย์ก็ยังต้องเปิดคอมพ์ตอบเมลล์ทั้งวัน เลิกงานนะเหรอ..เบาๆก็ 3ทุ่ม หนักสุดก็ตีห้าครึ่ง น้ำหนักลดไป 6 กก.ผอมเพียวสุดในชีวิตเลยก็ว่าได้^^!
งานดี เงินดี ทำได้ต่อไปอนาคตรุ่งโรจน์แน่นอน เราตั้งใจมากกับงานนี้ ทำงานหนักขนาดไหนเราไม่เคยปริปากบ่น แต่น้ำใจและความเห็นใจจากหัวหน้างานที่เราไม่เคยเห็นนี่สิ ทำดีแค่ไหน พลาดครั้งเดียวจะย่ำกันให้จมดิน
สติขาดผึ๋งห้าโมงเย็นวันพฤหัสของเดือนพฤษภา.. เดินนิ่งๆเข้าไปบอกนายขอลาออก แฮนด์งานเสร็จสี่ทุ่มกว่า เก็บของออกจากออฟฟิศ โล่งใจที่สุดในชีวิต..
วันรุ่งขึ้นโหว๋งๆ เคว้งๆ กลายเป็นคนตกงานครั้งแรกในชีวิต.. สายๆเปิดคอมพ์ฯ เข้าเวปสมัครงาน!!
เราโชคดีมากเลย สมัครไป 4 ที่ และเรียกสัมภาษณ์ทันทีในบ่ายวันศุกร์ (งงมาก!! อะไรจะด่วนกันขนาดน๊านนน..แต่ก็ไป^^) กับอีกที่ในเช้าวันจันทร์
เราผ่านสัมภาษณ์งานทั้งสองที่ เราตกลงเซ็นต์สัญญากับที่แรกที่ไปสัมภาษณ์ แล้วเริ่มงานในเดือนมิถุนา..เดือนถัดไปทันที
โชคดีที่เคสเราจบแบบแฮปปี้ ช่วงเวลา 3-4 วันที่ยังไม่รู้ชะตาชีวิต มันเคว้งจริงๆนะคะ เราไม่กล้าบอกที่บ้านว่าตกงาน กลัวพ่อเป็นห่วง
ไหนจะค่าใช้จ่ายรายเดือน ต้องผ่อนบ้านผ่อนรถ บัตรเครดิต บิลต่างๆ โอ๊ย!! ถ้าไม่ได้งาน ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น!!
ปล.เรารักงานนั้น เราตั้งใจกะงานมาก เลยติดอยู่ในใจมาจนถึงทุกวันนี้
ปล2.งานที่ใหม่ได้ค่าตอบแทนน้อยกว่า แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ ที่ตัดสินใจคอนเฟริมกะที่แรกเพราะได้เงินเดือนมากกว่านี่แหล่ะ^^!
| จากคุณ |
:
maydaysayHi   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 55 22:19:29
|
|
|
| 
