ความคิดเห็นที่ 1 หลายคนที่ตัดสินใจเรียนเอาตอนอายุ 25 กะรัต คงเจอปัญหาเดียวกะเดี๊ยน คือ “หาเงินเองโลด”  พ่อแม่มิมีทองมากองให้นะจ๊ะ แต่ด้วยช่วงนั้นมีโครงการให้ทุนนักศึกษาเรียน 2 ปี ต่อเนื่อง ก็ยังช่วยแบ่งเบาได้ แต่อยากเรียนในโปรแกรมนานาชาติเพื่อรักษาสมดุลทางภาษาให้ซ่าสุดใจ เดี๊ยนจึงตัดสินใจเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนึงที่โอนหน่วยกิจจากโรงเรียนเก่ามาได้มากพอควร ประกอบกับมีกัลยาณมิตรชาวต่างชาติที่เป็นเพื่อนตายกันมาสมัยอยู่เมืองนอกเมืองนา ส่งบัตรเอทีเอ็มพร้อมรหัสข้ามน้ำข้ามทะเลมาให้ถึงเหมืองไทย ในบัญชีนั้นมีเงินอยู่ 130,000 บาท แล้วก็ส่งจดหมายน้อยแนบมาด้วยว่า “เงินของชั้นเปิดบัญชีในไทย ยังไม่ได้ใช้อะไร เธอเอาไปเรียนก่อน จบแล้วค่อยทำงานทยอยเอาเงินมาใส่บัญชีคืน” ชีวิตอะไรจะสุขีเช่นนี้  ภายใน 1 อาทิตย์ เดี๊ยนเบิกเงินออกมา 3 หมื่น แล้วก็เอาไปลงเรียน วางมัดจำหอ ตัดเครื่องแบบ เป็นที่เรียบร้อย หลังจากคืนที่เดี๊ยนจัดการเรื่องมหาวิทยาลัยและกลับมานอนนั้น รุ่งเช้ามา ก็เป็นจุดพลิกผันของทุกอย่างจ๊ะทีนี้ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 01:43:12

ความคิดเห็นที่ 2 รออ่านค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า จากคุณ : nim_funny เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:02:26

ความคิดเห็นที่ 3 ดูเหมือนคนบนฟ้า จะกำหนดให้เดี๊ยนมีชีวิตที่ต้องร้องไห้ยิ่งกว่าคุณชื่น ณ บ่วงอีกนะ เพราะในกระเป๋าที่สะพายกลับมาเมื่อคืนอันสุขสันต์  มันโดนล้วงค่า..... จบมั้ยคะ จบทุกอย่างเลยจ๊ะ เงินสำรองจากแดนไกลต้องถูกอาญัติ ใช้ไม่ได้  แถมเงินสดที่เหลือก็หายไปกับสายลม แต่ไหนๆก็ลงเรียนแล้ว กู้รัฐฯเรียบร้อยแล้ว มันก็ต้องสู้ซิจ๊ะ หญิงไทยชาติอาชาไนย ถึงอกไม่ใช่สามศอก แต่ 36 น่าจะสู้ไหวใช่ป่ะจ๊ะ แต่รัฐบาลให้เงินช่วยเหลือปีละ 6 หมื่น ในขณะที่โปรแกรมนานาชาติต้องจ่ายปีละ 8 หมื่นกว่าบาทค่า อีคุณนายถึกหนึ่งในใจคุณต้องจ่ายเองปีละ 2 หมื่นกว่าซิจ๊ะ ดูเหมือนไม่มาก แต่การเรียนเต็มเวลา งานก็ได้ไม่มากนะ ขนาดวิ่งรับพาร์ทไหม์ที่ทำแบบทุกระดับประทับใจ  ตั้งแต่ผู้ช่วยไกด์ ยืนบู๊ทจัดชิมในห้างต่างชาติ เป็นผู้ช่วยวิทยากรลูกเสือ พาเด็กเดินทางไกล  ล่ารายชื่อผู้เข้าร่วมงานของกระทรวงส่งเสริมการส่งออกที่ต้องใช้นักศึกษาที่ใช้ภาษาต่างชาติมาทำแบบสอบถามการจัดงานกับผู้เข้าชมงานต่างชาติ ( บางทีคุณอาจเคยเจอเดี๊ยนนะ นักศึกษาผิวเข้ม หน้าดำๆ ผมยุ่งๆ ในงานของ DEP ) ว่าแล้วต้องขอกราบท่านผู้จ้างงานมา ณ ที่นี้ค่ะคุณ แต่อุปสรรคอันใหญ่หลวงคือ เดี๊ยนทำงานได้มา จ่ายค่าเรียน ค่าหอ ค่ากิจจกรรม ก็แทบไม่พอ การกินอยู่ไม่ต้องพูดถึงจ๊ะ มีเงินใช้วันละ 50 บาทนี่ดีใจน้ำตาแทบแตก  อาหารการกินก็ซื้อข้าวสารเซเว่นโลละ 11 บาท มาต้มเปื่อยๆ กินกับไข่เจียวใส่ซีอิ๊วเยอะๆ 3 มื้อ อันนี้เริ่ดแล้วนะจ๊ะ  เอ้อ...แต่กลางวันถ้าอยู่ที่มหาวิทยาลัย ไม่กินนะจ๊ะ เพื่อนชวนก็ต้องบอกว่าลดน้ำหนัก อื่ม กินแล้ว ไม่หิว ...ชักแม่น้ำทุกสายทั่วไทยไปอ้างกะเค้า จนวันนึงเค้าถามว่า ชวนไปกินข้าวด้วยแค่ 40 -50 บาทเนี่ย ทำไมต้องปฏิเสธด้วยอ่ะ หรือว่าไม่อยากไปด้วยกัน โถ ... แม่คู๊ณ ในกระเป๋าตังเดี๊ยนมาอยู่ 8 บาท ขึ้นรถเมล์กลับหอก็หมดละ ข้าวเย็นนี่ไม่ต้องคิดให้เสียจิตเลย อดซิคะ หนักๆเข้าต้องซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 5 บาท มาต้มกิน เช้าครึ่งนึง เย็นครึ่งนึง ประทังความหิว ช่วงนั้นเลยมีสรีระเป๊ะยิ่งกว่านางแบบอีกนะคะคุณ แต่พอจะสอบ งานที่เคยทำก็รับไม่ค่อยได้ ต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ เพราะถ้าสอบตกนี่นรกยิ่งกว่านะจ๊ะ วิชาละ 1,500 บาท แม่เจ้า!!! แต่เชื่อมั้ยจ๊ะว่าเพื่อนแท้หาได้ยามอดเพื่อนร่วมสร้างอนาคตหาได้ยามยาก นี่เป็นบทเรียนแรกที่ได้จากความลำบาก บทเรียนที่ 2 คือ แค่มีข้าวกินครบ 3 มื้อนี่ มันคือความสุขของชีวิตแล้วนะคะ ทุกวันนี้ ไม่กล้าทิ้งอาหารค่ะคุณ เสียดาย... แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 01:54:26 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 03:40:04 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 02:16:53 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:15:53

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามารออ่านต่อครับ จากคุณ : immarch เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:20:51

ความคิดเห็นที่ 5 ผ่านไป 1 ปี ได้มีฮีโร่ปรากฏในชีวิตเดี๊ยนมาหลายคน ตั้งแต่ซื้อผักซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาแขวนไว้ให้ใต้หอเท่าที่ปัจจัยเค้าจะทำได้ บริจาคเสือ้ผ้าเก่าๆให้เดี๊ยนเอาไปขายกน้าราม ขายทองที่ใส่ติดคอเพื่อลงทุนขายของพรีเมี่ยมโดยมีเดี๊ยนกระแตงๆไปด้วยทุกที ขายได้เท่าไหร่ก็แบ่งกัน ( แต่ก็เจ๊งไปตามระเบียบ เพราะไม่มีประสบการณ์) บ้างก็เจียดเงินลงขันกันมาจ่ายค่าห้องให้ ไปกินข้าวที่ไหนก็เรียกไปกิน เดี๊ยนได้เรียนรู้คำว่ามิตรแท้ตอนนี้ และเข้าใจคำว่ากินข้าวคลุกน้ำตาตอนนี้นี่เอง จากคนที่มีเงินหลายแสนตอนอายุ 21 ปี โดนหลอก หมดตัว ทำงาน ลาออก เรียนต่อ เงินหาย และกลายมาเป็นกรรมกรในคราบบัณฑิต บางคืนนอนหลับแล้วมันฝันจ๊ะ ฝันว่าได้กินข้าว ฝันว่าได้เงินมาจ่ายค่าเทอม ในฝันมันช่างมีความสุขนะจ๊ะ แต่ตื่นมา ก็นั่งร้องไห้ค่ะ บอกทางบ้านก็ไม่ได้ อย่างที่บอกแหละจ๊ะ “พ่อแม่มิมีเงินทองมากองให้” วันสุดท้ายของการสอบปี 3 เดี๊ยนมีเงินในกระเป๋า 20 บาท ค่ารถไปสอบ 8 บาท กลับ 8 บาท เหลืออีก 4 บาท ทำไงละคะ เก็บค่ะ .... แต่วันนั้นไม่ได้กินข้าวทั้งวัน แต่ต้องสอบ 3 วิชา หูอื้อ ตาลาย มือสั่น มากันครบค่ะคุณ แต่ก็ผ่านมาได้ ด้วยธรรมะเป็นที่ยึดเหนียวทางจิตใจ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:34:46

ความคิดเห็นที่ 6 ปีสุดท้ายแห่งการเรียน หลังจากได้เรียนรู้ทุกข์แห่งความทุกข์ ในขณะเดียวกัน เดี๊ยนได้เรียนรู้ “สุข” ที่เกิดจากความทุกข์นี้เช่นกัน แต่โชคไม่ได้เข้าข้างเราเสมอไปนะจ๊ะ ปีสี่ เป็นปีที่โหดมากที่สุด เวลาที่จะเจียดไปทำงานแทบไม่มี ในวันสุดท้ายของเทอมสุดท้ายก่อนสอบ เดี๊ยนต้องชำระค่าเทอมจำนวน 28,990 บาท ไม่งั้นอาทิตย์หน้า ไม่มีสิทธิสอบ อันนี้รู้ล่วงหน้าแล้วแหละว่าต้องจ่าย พยายามรับงาน รับพาร์ทไทม์ ขายของตอนเย็น ก็ยังไม่พอ เพราะเทอมสุดท้ายมีการทำรายงานเยอะ ค่าอุปกรณ์ทั้งหลายนี่บานตะไทก็หมดละค่ะคุณ ค่าเทอมเหรอจ๊ะ สะบัดบ๊อบซอร์ฟๆแล้วกรอบต่อไป ผัดผ่อนแล้วผัดผ่อนอีกจนถึงวันจ่ายเงินวันสุดท้าย เดี๊ยนรู้แล้วค่ะคุณว่าไม่มีหวัง สิ่งที่ทำวันนั้นคือโดดเรียนทุกวิชาที่มี รอขึ้นรถเมล์ฟรี ไปไหว้พระที่สถานธรรม ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายที่ให้แรงใจ แรงกาย ได้สู้จนมาถึงวันสุดท้าย ลูกช้างทำดีที่สุดแล้ว แต่เมื่อไม่ได้ก็ต้องแมนๆ ยืด-อกรับแบบกล้ำกลืน  ก่อนจะเตรียมตัวไปพักการเรียน ไปหาเงินมาก่อนแล้วค่อยลงก็ยังไม่สาย แบบฟอร์มพักการเรียน...พร้อม คำร้อง.........พร้อม ค่าธรรมเนียม....... 170 บาท พร้อม กราบพระ 1,000 ครั้ง แล้วล้างหน้าล้างตา เช็ดน้ำตา ไม่เป็นไร ไม่ตายก็หาได้น่าเงินหน่ะ เป็นประโยคที่บอกกับตัวเอง แล้วเดินลงมาจากห้องพระ เตรียมตัวไปรักษาสถานภาพนักศึกษาเพื่อลาไปเก็บปัจจัย.. จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:52:47

ความคิดเห็นที่ 7 @nim_funny มาทันปาดน้ำตาพอดีค่ะคุณ ขอบคุณนะจ๊ะ @immarch  รับอุปกรณ์เสริม เสื่อ หมอน ที่นอน มุ้งด้วยมั้ยจ๊ะ อิอิ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 02:55:40

ความคิดเห็นที่ 8 คิดดูนะคะคุณ ตอนเช้าเป็นนักศึกษานานาชาติ ตอนเย็นเป็นนางฟ้าหน้าราม ขายของตากควันรถ ก็ยังมีเงินไม่พอจ่ายค่าเทอมเทอมสุดท้าย หลังจากเดินลงมาจากห้องพระ มีอาจารย์สอนธรรมะที่นับถือมากท่านนึงเข้ามาเจอเดี๊ยน เลยชวนกินข้าวด้วย ท่านถามเรื่องเรียน เรื่องการงาน จนมาจบด้วยคำถามที่ว่า วันนี้จะไปทำธุระที่ไหนต่อ เดี๊ยนจึงบอกไปตามตรงว่าไปยื่นใบรักษาสภาพนักศึกษาค่ะอาจารย์ จากนั้นคำถามก็ระดมยิงมาเหมือนห่า M79 และจบลงที่ท่านให้เงินสดจำนวนที่ต้องจ่ายค่าเทอมใส่ซองอั่งเปาสีแดงมาให้แล้วพูดว่า “เอาไปจ่ายค่าเทอมนะ” รีบไป เดี๋ยวจะไม่ทัน เท่านั้นแหละจ๊ะ เขื่อนแตก น้ำตาร่วงบนช้อนข้าวนั่นเลย ไม่มีคำพูดไหนมากกว่าคำว่าขอบคุณ แล้วรีบกราบลาท่านเพื่อมุ่งตรงไปจ่ายค่าเทอมด้วยใจพองโตสุดๆ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 03:19:06 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 03:02:54

ความคิดเห็นที่ 9 พอไปถึงก็รีบตรงดิ่งไปทำเรื่องจ่ายค่าเทอมที่จ่ายช้ามาแล้วหลายวัน ต้องรอเป็นชั่วโมง แต่เดี๊ยนรอได้ ดีกว่ารออีก 1 เทอมเป็นไหนๆ พอถึงคิวจ่าย มันมีส่วนเกินมาพันกว่าบาทในช่องที่ระบุว่า "ค่าปรับการจ่ายล่าช้า" หัวใจที่พองโตลอยไปจนถึงฟ้าเมื่อกี๊เหมือนมีอีกาขี้รดใส่ก็ไม่ปาน ต้องเดินคอตกออกมาเพราะมันหมดตัวแล้วจริงๆค่ะคุณ เหมือนโลกหยุดหมุน หูอื้อ ตาลาย เริ่มมาเต็มอีกครั้ง สิ่งสุดท้ายที่นึกออกคือ โทรหาเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่สนิทที่สุดเพื่อบอกว่า “พี่ไม่ไหวแล้วนะ เงินไม่พอ แต่ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรแล้ว พี่กลับก่อนนะ” เพิ่งรู้ว่านางเอกมิวสิค วีดีโอที่เดินร้องไห้ในที่สาธารณะ ร้องไห้บนรถเมล์ มันไม่ได้เว่อร์นะจ๊ะ เพราะวันนั้นเดี๊ยนร้องไห้ออกมาแบบไม่อายใคร Game Over แล้วซินะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 03:14:16

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ไหวแล้วจ๊ะ พิมพ์ไปน้ำตาหยดไป ณ บัดนี้ ขอไปนอนก่อนนะคะคุณ พรุ่งนี้ แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ จะมาเปรี้ยวต่อ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้อาบน้ำ กลิ่นเริ่มเปรี้ยวเหมือนกัน ป.ล. ขอบคุณ คุณ nim_funny และคุณ immarch ที่อยู่เป็นเพื่อนค่า แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 03:17:47 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 03:17:06

ความคิดเห็นที่ 11 ขออีกสักตอนให้จบตอนเรียนไม่ได้เหรอครับ ติดตามอยู่  ครับ ถ้าไม่ไหวจิงๆ ก็กุ๊ดไนท์ครับ ^ ^ จากคุณ : peboybad เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 03:24:44

ความคิดเห็นที่ 12 โหวตให้ก่อน แล้วค่อยมาตามอ่าน หลับฝันดี พักผ่อนเยอะๆ นะคะ จากคุณ : แมวน้อยร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 05:34:26

ความคิดเห็นที่ 13 ชีวิตสู้จิงๆเลยค่ะ แต่ดีที่่ได้ภาษานะ จากคุณ : so much love เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 06:56:00

ความคิดเห็นที่ 14 ติตตามตอนต่อไป จากคุณ : คณิงน้อย เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:16:20

ความคิดเห็นที่ 15 แค่อ่านตอนเริ่มต้นนิดหน่อย เจอภาษาที่ใช้สรรพนามแทนตัวว่าเดี๊ยน มันรู้สึกดัดจริตไปหน่อยขอข้ามกระทู้นี้ไปเลย ขอโทษนะจขกท.ที่พูดตรงๆ จากคุณ : ร้าวราน..ใน..ร้าวฉาน เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:19:44

ความคิดเห็นที่ 16 ลงชื่อด้วยคน จากคุณ : Richynow เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:23:45

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : via iPhone (ยูสึยุ) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:34:52

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 15 ผมว่าคุณก็เว้อไปนะ   ขอโทษด้วยที่ต้องพูดตรงๆเหมือนกัน จากคุณ : yunisoft เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:10:19

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบค่ะ รอฟังต่ออยู่นะคะ จากคุณ : pornsaran_ek เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:16:34

ความคิดเห็นที่ 20 รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : ฉันเป็นหุ่นกระป๋อง เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:27:18

ความคิดเห็นที่ 21 รออ่านค่ะ สำนวนเขียนสนุกดี ส่วนคำแทนตัว ก็สะท้อนบุคคลิก ไม่น่าหมั่นไส้หรอก ถ้าใครไม่ชอบคำแทนตัว ก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะ ข้ามไปได้เลย ไม่ต้องมาแจ้งให้ทราบก็ได้ จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:36:16

ความคิดเห็นที่ 22 นังหนูลุยต่อไป อย่าได้แคร์ใคร (นี่คือเสียงเชียร์นะเนี่ย) จากคุณ : อิอิ (FreeWing) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:45:44

ความคิดเห็นที่ 23 รออ่านตอนต่อไปคะ สู้สู้นะคะ เป็นกำลังใจให้^___________^ จากคุณ : หมีอ้วนแมวต๊อง เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 09:51:13

ความคิดเห็นที่ 24 มอบกิ๊ฟล่วงหน้าให้ จากคุณ : mengnoi เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 10:18:14

ความคิดเห็นที่ 25 ศุกร์หรรษานะคะ  อย่าเครียดค่ะ  จขกท. มาต่อเลยค่ะ จากคุณ : มีลูกชื่อหยอง เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 10:29:26

ความคิดเห็นที่ 26 สงสัย จขกท ร้องไห้จนตาบวม มาพิมพ์ต่อไม่ไหว เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:09:01

ความคิดเห็นที่ 27 สุดยอดครับ มันส์มาก ดราม่าสุดๆๆ จากคุณ : mix_more เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:12:58

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อติดตามค่า เจ้าของกระทู้เขียนได้สนุกดี รออ่านๆ   จากคุณ : กาสะลองสีชมพู เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:27:23

ความคิดเห็นที่ 29 สู้ๆๆๆนะพี่!!! ถ้าหนูรวยหนูจะให้ตังพี่ไปเรียน T-T จากคุณ : know[yamAzaki] เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:54:29

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : cheeky-munkii เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 12:05:47

ความคิดเห็นที่ 31 คห.15  ..... ดัดจริต จากคุณ : SIMONBIRCH เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 12:06:41

ความคิดเห็นที่ 32 รออ่านค่ะ ^ ^ จากคุณ : สติไม่มาปัญญาช้อปเกิด เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 12:09:35

ความคิดเห็นที่ 33 ลุยครับ รออ่านต่อ จากคุณ : alfajet เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 12:53:37

ความคิดเห็นที่ 34 ผมว่า จขกท พิมให้อ่านยากไปมั้ยครับ พิมธรรมดาดีกว่า จากคุณ : red-racket เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 13:08:31

ความคิดเห็นที่ 35 รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : *..ฉันจะมาขโมยหัวใจคุณ..* เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 13:15:43

ความคิดเห็นที่ 36 เรื่องน่าติดตามมากคะ รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : ทะเลสีดำ (ภูธรไซตี้) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 13:29:33

ความคิดเห็นที่ 37 F5 F5 F5 F5 F5 F5 จากคุณ : rewrite เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 13:34:21

ความคิดเห็นที่ 38 แฟนเพจนี่ถือว่าเป็นธุรกิจด้วยเหรอ ถ้าเป็นธุรกิจผมว่ามันเป็นธุรกิจที่ความมั่นคงต่ำมากๆเลยครับ อย่างแรกสุดเลยคือแฟนเพจไม่ใช่ทรัพย์สินของเรา และเราไม่สามารถที่จะควบคุมอะไรได้ วันดีคืนดีเฟสบุคมาปิดหรือบล๊อกเพจของเรา ก็จบเลย หากในตอนนี้ เพจของคุณยังทำรายได้อยู่ ก็ควรจะนำเงินไปลงทุนในกิจการอื่นที่มั่นคงกว่าครับ จากคุณ : คิดถึงแล้วรักป่ะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 13:39:44

ความคิดเห็นที่ 39 ตื่นขึ้นมาปั๊บ ก็เข้าห้องสีลมปุ๊บค่ะคุณ ... คุณพระ ทำไมมาอยู่กระทู้แนะนำได้ละนี่  พอไล่อ่านความคิดเห็นแต่ละท่าน ที่ให้กำลังใจ เดี๊ยนต้องขอบคุณอย่างยิ่ง ที่ติว่าดัดจริต ก็ขอน้อมรับไว้เช่นกันค่า จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:05:17

ความคิดเห็นที่ 40 หลังจากที่เล่ามาหลายตอน ตั้งแต่หมาหอนจนรุ่งเช้า ก็เข้ามาถ่ายทอดเรื่องราวที่หวังเป็นอย่างยิ่งว่า อาจเป็นแรงใจให้ใครอีกหลายคนได้ ต้องขอโทษคุณ peboybad จริงๆนะจ๊ะที่แอบไปนอนซะก่อน แหะๆ เพื่อนสาวที่เดี๊ยนยกหูไปลานาง คือกัลยาณมิตรอีกท่านที่ขี่ม้าขาวมาช่วย หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์ นางก็รีบบอกว่า “อย่าเพิ่งกลับนะ หนูจะเอาตังไปให้ ตังค์ที่พี่ให้หนูช่วยจ่ายอุปกรณ์งานกลุ่มมันเหลือพี่เดี๋ยวหนูเอาไปให้เดี๋ยวนี้เลย” เดี๊ยนไม่รู้หรอกค่ะคุณว่าเงินจำนวนนั้นเป็นเงินที่เหลือจากค่างงานกลุ่มจริงๆ หรือเพื่อนสาวจงใจเอาเงินของตัวเองมาให้ แต่หลังจากวันนั้น เดี๊ยนก็เรียนจบปริญญาตรี สาขาการจัดการโรงแรม คณะวิทยาลัยนานาชาติมาได้แบบฉิวเฉียดค่ะคุณ ด้วยบุคลิกที่กล้าแกร่งขอเดี๊ยน ท่านคณะบดีในเวลานั้นได้แนะนำตำแหน่งงานว่างให้ ซึ่งเดี๊ยนก็เลือกที่จะเปลี่ยนสายงานมาทางสายสุขภาพ ความงาม ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากเปลี่ยนสายงานมาเป็นงานที่ตัวเองสนใจ ผู้หญิงต้องคู่กับการรักษาดูแลสุขภาพกาย ใจให้ดีเดี๊ยนจึงเลือกทำงานใส Medical Spa ขนาดบิ๊กเบิ้มแห่งหนึ่ง ที่ต้องการพนักงานในส่วน clients relationship management ที่แน่นอนต้องพูดภาษาอังกฤษได้ จะเป็นใครที่ไหนถ้ามิใช่ แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ ละค้า ^_^ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:10:14

ความคิดเห็นที่ 41 ต๊ายยยย... อะฮั้นยังรออ่านอยู่นะคะคุณพี่ขาาา 555 ล้อเล่นไม่โกรธกันนะครับ อิอิ ขอปูเสื่อด้วยคนครับ จากคุณ : single_club เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:21:22

ความคิดเห็นที่ 42 รออยู่คร่าา^^ จากคุณ : najmee_nut เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:23:50

ความคิดเห็นที่ 43 ก้าวแรกที่เข้าไปทำงานใน Medical Spa มันตื่นเต้นนะจ๊ะ เดี๊ยนอยู่ในส่วนของฝ่ายการตลาดที่มีแต่บุคลากรระดับเทพๆทั้งนั้น แต่ครั้งแรกที่ทีมการตลาดเห็นเดี๊ยน คุณเจ้นางหนึ่งก็พูดว่า “ใครรับหล่อนเข้ามาทำงานยะเนี่ย” กรี๊ดเบาๆในใจ แต่หาได้โกรธนางไม่ ก็เดี๊ยนช่วงนั้นเพิ่งผ่านมรสุมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมา 2 ปีเต็มๆ ครีมกันแดด ไม่เคยแตะ ครีมบำรุงอย่าไปนึกถึง ปากท้องตัวเองยังลำบากเลยค่า สภาพตอนนั้นก็เลยผอม ดำ เสื้อผ้าก็อาศัยพี่ๆให้มา พอดีบ้าง หลวมบ้างตามบุญที่ทำมา ก็สมควรที่คุณเจ้นางนั้นจะจิกกัดอย่างเอ็นดูหล่ะจ๊ะ แต่เห็นเจ้ๆหล่อนจิกกัดขนาดนี้ อย่าเพิ่งนึกว่าเดี๊ยนจะโดนรังแกเฉกเช่น คุณชื่นกลิ่น โดนอีแพงทำร้ายนะจ๊ะ No จ๊ะ พี่ๆทุกนางนายที่นี่ปากเรยา หน้าหวานหวาน มธุรส แต่จิตใจสวยสดกันทุกนางนะค้า ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่นอกจากงานประจำที่ต้องทำ เดี๊ยนได้เรียนรู้เรื่องราวใหม่ตลอดเวลา ตั้งแต่การแต่งตัว การดูแลผิวที่เพิ่งจะระลึกได้ว่าครีมกำแดดมันสำคัญกับผู้หญิงขนาดไหนก็เพราะที่นี่นั่นเอง Medical Spa แห่งนี้เลยมีสถานะเหมือนโรงเรียนสอนบุคลิคภาพและความงามสำหรับเดี๊ยนด้วย แล้วก็เพราะที่นี่มีฝ่าย Training Center เกี่ยวกับสมุนไพรที่ใช้ในการประทินผิว รวมถึงเทคโลโลยีในคลินิกเวชกรรมที่เข้ามาใหม่ๆ เค้าก็สอนให้การตลาดทุกคน “ไต่เทรนด์” ให้ทันไม่เคยขาด จนทำให้เดี๊ยนค้นพบความชอบในการบอกเล่าเรื่องราวแห่งความงามนี้ให้ลูกค้า เพื่อน คนใกล้ตัว เพราะรู้สึกว่าเวลาที่เราได้ถกเรื่องนี้กันมันสนุกอย่าบอกใคร ยิ่งได้จับเพื่อนสาวที่ไม่เคยแต่งหน้า มาชุบตั๋ว (สำเนียงสุพรรณ) จนนางอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นภาพลักษณ์ใหม่ของตัวเอง สีหน้าแห่งความสุขของเพื่อนสาวนั้น มันทำให้เดี๊ยนสุขจนล้นเหมือนกันนะคะคุณ เงินเดือนก็ไม่มากไม่มายนะจ๊ะ ออกไปทางน้อยด้วยซ้ำ แต่ความรู้ที่ได้มันมหาศาลมากจ๊ะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:42:09

ความคิดเห็นที่ 44 @single_club กรี๊ดสามลาต้อนรับค่ะ คริ คริ @najmee_nut กำลังปั่นอย่างเมามันจ๊ะตอนนี้ ^_^ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 14:44:09

ความคิดเห็นที่ 45 ขอท้าวความย้อนไปอีกนิด ... ในยามวิกฤตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อันยาวนาน และต้องทำงานแบบทุกระดับประทับใจมาร่วม 2 ปี หนึ่งในงานนั้น ได้พาเดี๊ยนมาพานพบบุคคลที่พระท่านเคยดูดวงล่วงหน้าให้เมื่อ 3 ปีก่อนหน้าว่า “เธอจะได้พบคนที่ดีปลายปี 2550 หรือไม่ก็ต้นปี 2551 ” เป๊ะมากค่ะคุณ ไม่น่าเชื่อว่างานวิทยากรลูกเสือ ได้นำพาให้มาพบหนุ่มน้อยผู้ซึ่งเปลี่ยนชีวิตของเดี๊ยนไปอย่างสิ้นเชิง มนต์รัก “รักสุดท้ายป้ายหน้า” เลยเกิดขึ้นแบบงง งง ด้วยประกาละฉะนี้ คริ คริ ตั้งแต่นั้นมาเดี๊ยนก็คร่ำหวอดในวงการความงาม ศัลยกรรม คลินิกเวชกรรมมาตลอด ตำแหน่งก็เลื่อนขึ้นจากพนักงาน CRM จนขึ้นมาเป็น Hospitality and Sale Agent ดูแลเจนซี่ต่างชาติที่พาลูกค้าจากตะวันออกกลาง ดูไบ ยุโรป ที่เข้ามาแบบทัวร์สุขภาพและความงามค่ะ อยู่ที่นี่ได้ 1 ปีเต็มเดี๊ยนก็กราบลาเพื่อไปเติบโตเป็น Marketing Manager ในคลินิคเวชกรรมที่ระดับเล็กลงมา อยู่แถวราชประสงค์ คราวนี้ได้พิสูจน์กึ๋นของตัวเองได้อย่างเต็มที่  อยู่มาครึ่งปีก็เกิดการชุมนุมทางการเมืองที่ปิดแยกราชประสงค์ คลินิกก็ต้องปิดไม่มีกำหนดซิจ๊ะตอนนั้น ปรี๊ดซิจ๊ะ เหมือนจะไปได้ดี แต่ก็หัวใจก็ยังชุ่มฉ่ำด้วยแรงใจจากหนุ่มหน้ามนที่อยู่เคียงข้างให้กำลังใจตลอดมา ( ขอไม่บอกความห่างของรอบอายุนะจ๊ะ แต่รู้อย่างนึงว่าตอนนี้ เดี๊ยนเป็นอมตะ หึหึ) นั่งกินเงินเดือนเปล่าๆแต่ไม่ได้ทำงาน มันสบายต่ไม่สนุกนะจ๊ะ และที่สำคัญเดี๊ยนเข้าใจถึงจิตใจของคุณหมอเจ้าของคลินิกว่าต้องแบกรับค่าใช้จ่ายมากมายแค่ไหน พอครบเดือน เดี๊ยนจึงโทรไปกราบลาท่าน หลังจากนั้น เดี๊ยนถูกพี่จากทีมการตลาดทีมเดิมเดิมที่เคยทำงานร่วมกันที่ Medical Spa ที่แรก แล้วออกมาเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดในสถาบันศัลยกรรมและเวชกรรมมีชื่อแห่งหนึ่งดึงตัวเข้าไปทำงานด้วย ที่นี่ให้ความรู้เรื่องศัลยกรรมที่เดี๊ยนเองก็เพิ่งเคยเห็น ตั้งแต่การผ่าตัดเล็กๆอย่าทำตา 2 ชั้น ทำจมูก ดึงหน้า จนถึงศัลยกรรมใหญ่ๆที่ชาวต่างชาติทั้งหลายต้องจองคิวบินข้ามน้ำข้ามทะเลมา นั่นคือ “การแปลงเพศ” ค่ะคุณ แปลงเพศชายเป็นหญิงว่าน่ากลัวแล้ว แปลงเพศ “หญิงสาว” เป็น “ชายหนุ่ม”นี่ เทพกว่าเยอะนะจ๊ะ เดี๊ยนคาราวะในความตั้งใจของสาวๆเหล่านั้น น่าแปลกอีกอย่างคือ ลูกค้า หญิงเป็นชาย ส่วนใหญ่มาจากญี่ปุ่นนะซิจ๊ะ ใน 3 ปีนี้ เดี๊ยนได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากหลายๆที่จนสั่งสมกลายมาเป็นเจ้าแม่บิวตี้ของเพื่อนๆ ณ ปัจจุบัน ทำงานมานานเลยเริ่มอยากมีสังคมที่เราจะสามารถเม้าท์แหลกแหกโค้งกับคนที่สนใจเรื่องสุขภาพความงามเหมือนกันได้ทุกเรื่องแบบไม่ต้องมีเรื่องของการเชียร์ทรีทเม้นท์ที่ตัวเองขายมาเอี่ยว เพราะบางทีเดี๊ยนเองก็รู้เหมือนกันว่าบางทรีทเม้นท์นี่แพงเว่อร์ เห็นลูกค้าซื้อแพคเก็จแล้วเสียดายตังค์แทนค่ะคุณ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 16:10:42 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 15:13:58

ความคิดเห็นที่ 46 กำลังมัน มารออ่านต่อ ^^ จากคุณ : unbearable-sit เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:16:25

ความคิดเห็นที่ 47 ลงชื่ออ่านถึงตรงนี้ครับ จากคุณ : ผมล๊อกอินน้องมาใช้ (เทียมฟ้าหน้าใส) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:21:18

ความคิดเห็นที่ 48 เฮ้ย ขาดตอน...กำลังเพลินเลยค่ะ จากคุณ : แม่นางคำ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:31:41

ความคิดเห็นที่ 49 มาลงชื่อรออ่านอีกคนครับ ขอชมจากใจจริงว่าอ่านแล้วชอบมากๆ ครับ สำนวนสุดจะบรรยายเลยครับ จากคุณ : นาฬิกาปลาดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:24:26

ความคิดเห็นที่ 50 สนุกครับ รออ่านต่อ ^^ จากคุณ : goHm เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:47:59

ความคิดเห็นที่ 51 ปักหมุด จากคุณ : ampchang เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 19:07:36

ความคิดเห็นที่ 52 รอๆ กว่าจะเรียนจบนี่ลำบากจัง TT^TT ทุกข์กันคนละแบบ ... จากคุณ : Aris_L เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 19:26:42

ความคิดเห็นที่ 53 และแรงผลักดันใหญ่หลวงที่ทำให้เดี๊ยนถีบตัวจากวงเวียนมนุษย์เงินเดือนออกมาก็คือบริษัทสุดท้ายค่ะคุณ เดี๊ยนลาออกจากสถาบันศัลยกรรมเนื่องจากอยากมีเงินไปตั้งตัวลงทุน ช่วงนั้นพ่อหนุ่มหน้ามนคนดีของเดี๊ยนได้งานเป็น Wbmaster ที่บริษัทขนาดกลางที่นึง เค้าเล่าว่าเซลล์ที่นี่ได้เงินเยอะมาก ได้โบนัสเที่ยวญี่ปุ่นกันค่า อุ๊ย...เวรี่ไฮท์นะจ๊ะฟังดูแล้ว แต่สำหรับเดี๊ยนไม่ได้สนเรื่องเที่ยวญี่ปุ่น แต่อายุที่เริ่มก้าวผ่านวัยเลข 3 ณ บัดนั้น ประกอบกับที่บ้านกำลังเผชิญมรสุมทางการเงินอย่างหนัก หน้าที่ลูกสาวคนโตเช่นเดี๊ยนจึงมีภาระหนักอึ้งบนบ่าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าทำงานที่ชอบอาจสบายๆแต่ไม่ได้เงินมาพอจันเจือที่บ้าน สถานการณ์ตอนนั้นจึงบีบบังคับให้เดี๊ยนจำต้องทิ้งสิ่งที่รักมาเพื่อหาเงิน เงิน เงิน และ เงิน  แต่ก็มิได้หวั่นนะจ๊ะ เพราะครอบครัวต้องมาก่อนเสมอ เดี๊ยนจึงกราบลาคุณหมอในคลินิกที่ 3 เพื่อมาเริ่มต้นเข้าสู่วังวนของชีวิตเซลล์เต็มตัว เพื่อครอบครัวอันเป็นที่รักค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 00:51:39 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 19:52:59

ความคิดเห็นที่ 54 บริษัทนี้อาจเป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงจ๊ะ การสอบสัมภาษณ์งานนั้นผ่านฉลุยเพราะมีประสบการณ์งานด้านการตลาดมาด้วยเต็มกระเป๋า และจากการทำงานในสถานที่ที่ต้องทำให้ลูกค้างดงามชึ้น ตัวเราเองก็ต้องงามไปด้วย รู้สึกเลยจ๊ะว่าวันที่เข้าไปสัมภาษณ์งาน เดี๊ยนคงเปรี้ยวเฉี่ยวหัวมาก เพราะพนักงานแต่ละนางมองแบบว่าแบะปากแล้วสะบัดบ๊อบจากไปในบัดดล ฮ่าๆๆๆ .. ด้วยลุคมั่น แรง แถมยังถึก เดี๊ยนจึงได้การตอบรับการทำงานทันที งานแรกที่ได้รับผิดชอบคือ ขายโปรแกรมบันทึกเสียงที่เอาไว้จับผิดพนักงานเวลาที่โทรคุยกับลูกค้าค่า เอาละซิ ... เคยอยู่แต่กะเครื่องเลเซอร์ โบท็อกซ์ ฟิลเลอร์ อยู่ๆมาเจอซอฟแวร์คอมพิวเตอร์ นังนี่เลยเหวอไปพักนึง แต่หาได้ยอมแพ้ไม่ค่า เดี๊ยนลงทุนหาข้อมูลของโปรแกรมทุกบริษัทที่มีขายในท้องตลาดแล้วดูจุดอ่อน จุดแข็งของเค้า หาความรู้เรื่องซอฟแวร์เป็นบ้าเป็นหลัง เพราะเวลาไปเสนองานลูกค้า มักโดนคำถามทางเทคนิคตีแสกหน้ากลับมาเสมอค่ะคุณ ทำงานได้ 1 เดือนเดี๊ยนติดต่อลูกค้าเกือบ 70 ราย มีคนสนใจให้นัดเข้าพบก็มากแต่ก็ขายไม่ได้นะจ๊ะ ทำต่อมาอีก 5 เดือนเดี๊ยนมีลูกค้าหลายร้อยราย โทรหาลูกค้าวันละมากกว่า 30 สาย เข้าพบลูกค้าเกือบทุกวัน แต่โปรเจ็คนี้ล่มไม่เป็นท่า เนื่องจากซอฟแวร์ที่เดี๊ยนขายอยู่นี้ ยังมี “Bug” หรือที่นักพฒนาเค้าบอกว่า มันยังไม่พร้อมใช้งานจริง 100 เปอร์เซ็นต์ค่า ถึงลูกค้าสนใจแต่พอได้ลองใช้แล้วเจอปัญหาจุดนี้ ก็เบะปากแล้วจากไปทุกราย ส่วนอีนังเซลล์ถึกอย่างเดี๊ยนก็เครียดจัด เพราะจากที่หวังว่าจะได้เงินมากกว่าเดิม กลับไม่เป็นดังหวัง เดี๊ยนจึงบอกกับหัวหน้าในวันนึงว่า ถ้าพี่จะให้หนูขายสินค้าตัวนี้ต่อ หนูคงอยู่ไม่ได้ หนูขอย้ายไปเป็นเซลล์สินค้าอีกตัวได้มั้ย ผลคือเดี๊ยนได้ย้ายในวันนั้นเลยค่า รวดเร็วปานอีแพงใช้มนต์ช้างโขลงมั้ยละคะ สินค้าใหม่ที่ได้ขายนั้นไม่ยาก แค่ไตรมาสตร์แรก เดี๊ยนมีอัตราการเติบโตของรายรับคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ถึง 110 เปอร์เซ็นต์ ทะลุเพดานไปเลยค่า แต่การขายของที่นี่มีระบบแก่งแย่งกันสูงมาก คงเหมือนๆที่อื่น รายได้ไต่ตามยอดที่ขายได้ของแต่ละไตรมาส ถ้าไตรมาสก่อนเซลล์ขายได้เป็นล้าน แต่บัญชีเก็บตังไม่ได้ เซลล์คนนั้นต้องโดนปรับไปอยู่ Probation คือมีสถานะเปรียบเสมือนยังไม่ผ่านงาน ต้องมาทำงานวันเสาร์ ถ้ามีการอัดฉีดยอด คนตกโปรฯไม่มีสิทิ์เข้าร่วมและที่สำคัญ ไม่ว่าคุณจะลาป่วย ลากิจ จะโดนหักคะแนน KPI  แถมโดนหักตังค์รายวันด้วยค่า โอ้ว...อีนี่งงเป็นไก่ตาแตกซิจ๊ะ ขายได้เฉียดล้านแต่บัญชีเก็บตังค์ให้ได้บ้าง ไม่ทันบ้าง โดนตกโปรฯค่า ที่สำคัญ ตกโปรนี่เงินค่าคอมมิชชั่น ต้องโดนระงับจนกว่าลูกค้าจะจ่ายตังค์ หรือพูดง่ายๆ จนกว่าบัญชีจะสละเวลามาทวงหนี้ให้นั่นเองค่ะคุณ แต่เดี๊ยนเปรี้ยวกว่านั้น คือทำการทวงหนี้เองเลยซิจ๊ะ รอเพื่อ ? บางทีลงทุนไปวางบิลเองด้วยซ้ำ กว่าจะรอดพ้นการตกโปรฯมาได้ แต่ความแปลกของที่นี่ยังไม่หมดแค่นั้นนะคะคุณ เค้ามีนโยบายที่ว่าเซลล์ที่ไปติดต่อลูกค้ารายไหน ลูกค้ารายนั้นจะถูกบันทึกลงระบบ เพื่อไม่ไห้เซลล์ขายทับซ้อนกัน แต่....อันนี้ต้องฟังดีๆจ๊ะ แต่ถ้าขายผ่านเอเจนซี่ไม่ผิด ยกตัวอย่างเดี๊ยนดูแลบริษัทกอไก่ ถ้าใครมายุ่งกะบริษัทนี้ถือว่าไม่ได้นะจ๊ะ ถือว่าทับซ้อน แต่ถ้าบริษัทเอเจนซี่ขอไข่ซึ่งเป็นของเซลล์อีกท่านเข้ามาขาย เดี๊ยนทำอะไรไม่ได้นะจ๊ะ ต้องปล่อยให้ ม.ค.ป.ด. ค่า แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 20:35:41 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 20:25:18

ความคิดเห็นที่ 55 ซี๊ดดดดด....อย่าหยุดน๊า กำลังมัน จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 20:50:03

ความคิดเห็นที่ 56 ปัญหาใหญ่คือเซลล์รุ่นสมภารมักใช้มุกนี้มางาบลูกค้าของเราค่า โอ๊ะ!!!! โวยวายเหรอจ๊ะ.... ขอบอกว่าที่นี่การเมืองชัดเจนมาก โวยวายไปไม่เคยเกิดประโยชน์ ถึงคนแบบเดี๊ยนถ้าไม่ยุติธรรมไม่เคยยอม แต่โดนแบบนี้บ่อยๆเข้ามันเสียจริตค่ะคุณ จนมาเคสล่าสุดเป็นลูกค้าที่เดี๊ยนติดต่อมานานแล้วได้เข้าไปประมูลงาน  รู้ถึงหูท็อปเซลล์ นางก็รีบแผ่แม่เบี้ยฟ่อๆว่า บริษัทนี้นางดูแลบริษัทแม่อยู่ เดี๊ยนจะไปยุ่งกับบริษัทลูกไม่ได้ อ่า...อันนี้ไม่เข้าหลักเกณฑ์ชิมิคะ เดี๊ยนเลยให้เพื่อนทนายช่วยคัดสำเนาการจดทะเบียนจัดตั้งบริษัทมาให้ดูเลยว่าถึงเป็นบริษัทในเครือเดียวกัน แต่คณะผู้บริหารและประเภทธุรกิจแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงนะจ๊ะ จะมาอ้างไม่ได้นะคะ เท่านั้นเองค่ะคุณท็อปเซลล์ตบโต๊ะดังเปรี๊ยง ... แล้วตะโกนด่าเดี๊ยนว่าบริษัทนี้ต้องเป็นของชั้น ชั้นไม่ให้ นั่นไง เจอฤทธิ์แม่เข้าให้แล้ว เรื่องนี้จึงถูกเอาเข้าที่ประชุมผู้จัดการ ผลออกมาคือเดี๊ยนถูกบังคับให้ต้องยอมท็อปเซลล์ เพราะทางนั้นเค้าขู่ว่า ถ้าผู้จัดการไม่ตัดสินให้เค้า เค้าจะลาออกค่ะคุณ และตั้งแต่วันนั้นเป็นเวลาอีกกว่า 1 ปีครึ่ง เดี๊ยนก็เจอกรณีแบบนี้เกิดขึ้นกับเซลล์คนอื่นๆ แต่ทุกคนก็มีสภาพเหมือนเดี๊ยนคือ ..ต้องยอม นาทีนั้นนอกจากภาระทางการเงินที่แบกอยู่บนบ่าแล้ว เดี๊ยนรู้สึกว่าชีวิตมันกลายเป็นสีเทาขึ้นทุกวัน เดี๊ยนรู้แล้วค่ะว่าทำไมเค้าได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น รู้แล้วว่าที่มาของคอมมิชชั่นอันมากมายของเค้ามาได้ยังไง ความเบื่อหน่าย ท้อแท้เริ่มกัดกินจิตใจ พลันรู้สึกถึงวันเวลาดีๆที่เคยทำงานกับคนเก่งๆ งานดีๆที่รักก่อนกน้านี้ขึ้นมาแบบจับใจค่ะ วันนึงก็เลยเปรยกับแฟนว่า “อยากทำแฟนเพจที่เกี่ยวกับความงามไว้คุยกับคนที่สนใจเรื่องนี้เหมือนๆกัน  ทำไงดี” และนี่คือจุดเริ่มต้นของความพลิกผันของชีวิตที่ขึ้นๆลงเหมือนน้ำหนุนที่สมุทรปราการของเดี๊ยนค่ะคุณ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 23:10:21 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 20:58:39

ความคิดเห็นที่ 57 F5 แล้วยังไม่มาใหม่เลย งุงิ งุงิ จากคุณ : ^ ^ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 21:12:59 A:58.64.56.96 X: TicketID:334295

ความคิดเห็นที่ 58 ตั้งแต่นั้นมา เดี๊ยนปล่อยงานประจำที่อยู่ในมือ ไม่สู้ ไม่ฉะ และไม่พูดกับใครถ้าไม่สนิทจริงๆ  จากคนช่างจำนรรจาแบบฟ้ารั่วอย่างเดี๊ยน เปลี่ยนเป็นคนสงบปาก สงบคำ แล้วเก็บพลังมาทุ่มเทให้กับการช่วยแฟนสร้างแฟนเพจขึ้นมา ช่วงนั้นเฟสบุ๊คมีแอพพลิเคชั่นมาให้เล่นเยอะมาก เราสองคนก็ช่วยกันออกแบบ หาภาพ ใส่คำพูดเลิกงงานมา กินข้าวเย็น แล้วก็นั่งหน้าคอมทั้งสองคนต่อ ได้นอนตอนตี 2 ตี 3 ตื่นหกโมง อาบน้ำ ไปทำงาน เป็นแบบนี้อยู่เดือนกว่าๆจ๊ะ วันแรกที่เราปล่อยแอพพลิเคชั่นให้เพื่อนๆเล่น เราปล่อยตอนตี 3 เพื่อให้เพื่อนทดลองว่าแอพลิเคชั่นเล่นได้จริง ไม่สะดุดนะจ๊ะ ตอนแฟนเดี๊ยนปล่อยแอพฯลงไปให้เพื่อนๆเล่น เดี๊ยนเดินไปอาบน้ำ  อยู่คุณชายก็ร้องซะลั่นบ้าน เดี๊ยนตกใจนึกว่าไฟดูดรึเปล่า วิ่งออกมาปรากฏว่า แอพฯที่ปล่อยไปเมื่อกี๊ ทำให้ยอดไลค์บนแฟนเพจพุ่งขั้นเรื่อยๆแบบไม่หยุด เชื่อมั้ยคะคุณ เราสองคนกอดกันเต้นระบำ นอนไม่หลับเพราะนั่งกดปุ่ม F5 กันทั้งคืนค่า สรุปคืนนั้น ... ยันเช้าจ๊ะ ไม่ได้นอน อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานแต่ใจเต้นตึกๆทั้งวัน มันเป็นรางวัลของความอดทน มานะบากบั่นจริงๆนะจ๊ะ สิ่งที่เราช่วยกันทำมาเป็นเดือนๆเริ่มเกิดผลให้ชื่นใจแล้ว ณ บัด Now วันทั้งวันไม่เป็นอันทำงานซิจ๊ะทีนี้ เช็คเฟสบุ๊คในโทรศัพท์ตลอดเวลาจ้า (ที่ทำงานห้ามเล่นเฟสบุ๊คค่ะคุณ) ตัวเลขทะยานขึ้นมาเรื่อยๆ ทำให้เดี๊ยนมิ เดอะ แก็งค์เข้มาพูดคุยเรื่องสุขภาพ การเสริมความงาม รวมถึงบางคนมาถามเรื่องศัลยกรรมด้วย ตอนนี้ ฟ้าสีเทาๆของเดี๊ยนจากที่ทำงานก็เริ่มสดใสขึ้น เพราะมีแรงใจจากแฟนเพจคอยให้กำลังใจจ๊ะ ปัจจุบันแฟนเพจของเดี๊ยนมีคนเข้ามาไลค์ประมาณ 920,000 คน บางคนไม่ชอบก็ Unlike ไปตามระเบียบ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 21:42:53

ความคิดเห็นที่ 59 อุ๊.... ขอดูพ่อหนุ่มมาริโอ้ก่อน แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อนะจ๊ะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 21:53:01

ความคิดเห็นที่ 60 รอๆๆๆๆ จากคุณ : เด็กน้อยร้ายเดียงสา เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 22:00:35

ความคิดเห็นที่ 61 ใจร้ายยยยเค้ารออ่่่านน้า จากคุณ : jennie_cu เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 22:32:30

ความคิดเห็นที่ 62 ผมโคดจะมีข้อสงสัยมากๆ รบกวนท่าน จขกท ตอบด้วยนะจ๊ะ 1. เงินเก็บที่ได้จากการทำงานที่เมืองนอกน่าจะเยอะอยู่ ถึงแม้กระเป๋าจะโดนล้วงที่ไทย แต่มันน่าจะอายัดบัตรหรือบัญชีทัน และเปิดใช้ต่อได้ไม่ใช่เหรอครับ 2. เงิน 130000 บาท ที่เพื่อนชาวต่างชาติให้ยืม อย่าบอกนะว่า อยู่ในกระเป๋านั้นทั้งหมด??? !!!! 3. fanpage ที่ว่าใช่ kute club รึเปล่าครับ จากคุณ : Livito เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 22:39:22

ความคิดเห็นที่ 63 @Livito เงินที่เก็บได้จากเมืองนอก เยอะโขค่ะคุณ แต่โดนหลอกไปลงทุนธุรกิจขายตรงเป็นเวลา 1 ปีเต็มๆ ไมน่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่าหมดตูดจริงนะจ๊ะ ส่วนเงินแสนสาม กดมาแค่ 3 หมื่น ไปลงทะเบียน ไปตัดเครื่องแบบ จองหอ เหลือในกระเป๋า พันกว่าบาท พอเป๋าหาย ต้องอายัติบัตรเลยเอาเงินส่วนที่เหลือออกมาใช้ไม่ได้เลยค่ะคุณ เพราะเจ้าของบัญชีเป็นของเพื่อนต่างชาติ เค้าไม่สามารถกลับมาทำบัตรใหม่ ซึ่งเพื่อนเดี๊ยนไม่สามารถบินมาทำให้ได้ เงินเลยนอนอยู่ในธนาคารแต่เดี๊ยนใช้ไม่ได้ค่า Fanpage ที่ว่าไม่ใช่ Kute Fan เพราะของเดี๊ยนมียอด Like แค่ 920,000 ไม่ถึงล้านจ้า แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 01:05:36 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:01:30

ความคิดเห็นที่ 64 สงสัยครับว่าแฟนเพจ มีไลค์เยอะ แล้วเอาไปทำอะไรได้ จากคุณ : .45ACP เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:24:55

ความคิดเห็นที่ 65 หลายๆจุดที่คุณเล่ามามีประโยชน์ให้แง่คิดดีครับ เช่นเรื่องการทนอดและอดทน จากคุณ : มังกรจักรวาล เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:26:12

ความคิดเห็นที่ 66 Beauty M... ชัวร์ eiei รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : Miniaa32 เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:32:35

ความคิดเห็นที่ 67 #64 ... ณ เวลานี้ จำนวนไลค์ ถ้ามีเยอะขนาดนั้น แล้วขายของเองหมดในเพจ ผมว่าก็รายได้ไม่น้อยแน่ๆ หรือ ถ้าไม่ได้ขายของ แต่ขายโฆษณาในนั้น .... เดือนนึงก็รายได้หลายหมื่นอยู่ครับ (ผมเชคจาก ราคาโฆษณาเว็บไทยseoเดือนล่าสุด ล้านไลค์ ก็ได้หลายหมื่นอยู่) จากคุณ : immarch เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:38:45

ความคิดเห็นที่ 68 มาแว้ววว... ดูมาริโอ้จบปุ๊บ ก็มาเล่าต่อจ๊ะ คงเป็นตอนจบแล้วนะจ๊ะ หลังจากที่แฟนเพจเริ่มอยู่ตัว เดี๊ยนก็กลับมามีความสุข ปล่อยวางเรื่องการแก่งแย่งซีนในบริษัทได้มากโข ซักพักก็เริ่มมีเอเจนซี่ติดต่อเข้ามาให้ประชาสัมพันธ์ข่าว งาน อีเว้นท์ต่างๆ กรี๊ดสลบซิจ๊ะ... ยิ่งนานวัน เดี๊ยนก็ยิ่งมีความสุขที่ได้พูดคุย อัพเดท ปล่อยของที่อยู่ในหัวออกมาแชร์กะ เพื่อนชาย นาย นาง กวาง กระซู่ และเพราะที่ทำงานห้ามเล่นเฟสบุ๊ค ห้ามโหลดยูทูป โฟแชร์ อะไรเป็นสื่อมัลติมีเดีย ห้ามหมด การเช็คแฟนเพจหรือเข้ามาอัพเดทข่าวจึงต้องเป็นช่วงหลังเลิกงานเท่านั้น แต่สาวแบบใช้ดมใช้ทาในหลอดเดียวกันแบบเดี๊ยน ก็ไม่ฝ่อนะจ๊ะ นอนตี 2 ทุกคืนก็ยอม ยิ่งคนเข้ามาถามคำถามมากเท่าไหร่ เดี๊ยนก็ยิ่งอยากจะกลับมาตอบคำถามที่หน้าคอมที่หอใจแทบขาด เป็นอย่างนี้อยู่ 2 – 3 เดือน สังขารเริ่มประท้วงซิคะทีนี้ เดี๊ยนเริ่มหลับคำนับเครื่องคอมตั้งแต่ 10 โมงเช้า มึน งง เบลอ เพราะนอนน้อย  และด้วยงานสื่อประชาสัมพันธ์บนหน้าแฟนเพจก็เริ่มเข้ามา เดี๊ยนและแฟนจึงตัดสินใจลาออกจากบริษัทเพื่อออกมาต่อยอดสิ่งที่ได้เริ่มต้นสร้างมาด้วยกัน  ในใจกลัวนะคะคุณ คนเคยเป็นพนักงานกินเงินเดือนมาตลอดชีวิต วันนึงต้องเป็นเจ้าของธุรกิจ ต้องคิดให้หนัก เดี๊ยนเองก็เคย-อด เคยจน ไม่อยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีก ปัจจุบัน เป็นเวลาเกือบ 2 เดือนที่เดี๊ยนและแฟนพ้นสภาพพนักงานบริษัทมาแล้ว ชีวิตที่เคยเครียดจากการกดดันยอดขาย แย่งชิง ท้อแท้ มันก็หายไปละค่ะคุณ เหลือไว้แค่ความท้าทายเบื้องหน้าที่จะก้าวไปพร้อมๆกับความฝันที่กลายเป็นจริง อย่างที่คุณ @คิดถึงแล้วรักป่ะ ว่าไว้แหละจ๊ะว่ามันดูเหมือนเป็นงานที่ไม่มั่นคง แต่หลังจากสองเดือนที่ได้ออกมาสู้เพื่ออนาคตของตัวเอง เดี๊ยนได้เปิดโลกใหม่ที่ไม่เคยเจอ ได้รับโอกาสพิสูจน์ตัวเองจากคนที่ได้พบ ข้างหน้าจะเป็นไง เดี๊ยนเองก็ไม่รู้หรอกค่ะคุณ มันคงเหมือนเดินไปบนถนนที่เราเป็นจุดหมายปลายทางอยู่ลิบๆ  แต่ที่รู้คือเดี๊ยนจะซ่าทุกหยดสุดท้าย ไม่ฝ่อง่ายๆ  ไม่แน่นะจ๊ะ อีกไม่กี่เดือนถัดจากนี้เดี๊ยนอาจจะเข้ามาบอกเล่าประสบการณ์ดีๆกับทุกคนที่นี่อีกครั้ง หากเจอกันในแฟนเพจก็อย่าลืมให้กำลังใจกับผู้หญิงถึกหนึ่งในดวงใจนางนี้ด้วยนะคะคุณ สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนร่วมฟังเรื่องราวอันยาวเหยียดของเดี๊ยน  ตั้งแต่เศร้า เคล้าน้ำตา ดราม่า ดีใจ และสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายเดินกลับไปสู้ในโลกของตัวเอง หวังว่าเรื่องราวของเดี๊ยนจะเป็นแรงใจให้ใครก็ตามที่ได้มาพบเจอไม่มากก็น้อย ถ้าได้เจอกันในแฟนเพจก็อย่าลืมให้กำลังใจกันบ้างนะจ๊ะ ลงชื่อ..... มาดามเม้าท์ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 00:19:26 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:57:53

ความคิดเห็นที่ 69 @ immarch .ฮ่าๆๆ .. ใช่เลยค่ะคุณ ถ้าขายของเหมือนเพจทั่วไปก็คงรวยเละ แต่ประเด็นมันอยู่ที่เพจของเดี๊ยนเป็นเหมือนเว็บบอร์ดกลายๆ ไม่ได้ขายของ อย่างมากก็ลงสื่อประชามสัมพันธ์แค่นั้นเองจ๊ะ รายได้จากโฆษณาถือว่าพออยู่ได้ แต่ถ้าเดี๊ยนจะคงปณิธาณไม่ขายของหน้าเพจ อันนี้เลยเป็นความท้าทายใหม่ๆว่า เราจะต่อยอดไปทางไหนดี ชีวิตมีสีสันเสมอ แล้วตอนนี้เดี๊ยนก็กำลังเลือกสีที่จะวาดลงไปบนชีวิตใหม่อยู่ ขอให้มีความสุขและขอบคุณที่เข้ามาคุยด้วยนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 00:11:56 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 00:03:28

ความคิดเห็นที่ 70 ขึ้นเดือนใหม่พอดี ... กิฟมาแล้ว แจกให้ก่อนเลยครับ ^^ เพจอะไร หลังไมค์มาให้ได้ไหมครับ อยากรู้จัง ฮ่าๆๆ จากคุณ : immarch เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 00:25:17

ความคิดเห็นที่ 71 มาชื่นชมเจ้าของกระทู้ค่ะ แวะไปเยี่ยมเพจมาแล้วด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : pigringo เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 00:35:09

ความคิดเห็นที่ 72 ขอมอบ 3 กีบแรกให้คนสู้ชีวิต แบบคุณค่ะ สุดยอดมากๆ จากคุณ : F7en_man-u เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 01:29:52

ความคิดเห็นที่ 73 555+ อ่านแล้วมันส์มากๆเลยค่ะ แต่สงสัย ถ้าเป็นเพจไม่ขายของ รับปรึกษาปห ความงาม แล้วทำรายได้จากการขายโฆษณาอย่างเดียว มันคุ้มเหรอคะ ที่ออกจากงานมาทำ (คือรู้ว่าชอบทำ แต่ไม่ได้ขาย รายได้จะเท่ากับงานประจำเหรอคะ) ขอหลังไมค์ชื่อเพจได้ไม๊คะ จากคุณ : Le PeTiT MoM เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 01:31:44

ความคิดเห็นที่ 74 ขอหลังไมค์ชื่อเพจด้วยคนค่า จากคุณ : เคยโง่มาก่อน. เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 01:59:41

ความคิดเห็นที่ 75 รายได้มาจากค่่าโฆษณาอย่างเดียวเลยหรือครับ คือไม่ค่อยเข้าใจธุรกิจนี้อะครับ จากคุณ : เกาต์เอง เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 06:41:46

ความคิดเห็นที่ 76 ยินดีด้วยค่ะ กับความสำเร็จ ขอให้ก้าวหน้ามากขึ้นไปเรื่อยๆนะคะ จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 09:25:13

ความคิดเห็นที่ 77 หลังไมค์ชื่อเพจได้ป่าวคะ จากคุณ : jennie_cu เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 10:31:19

ความคิดเห็นที่ 78 เจอล่ะเจอะจากkeyword ในคห68 จากคุณ : jennie_cu เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 10:35:16

ความคิดเห็นที่ 79 มาเชียร์ให้ขายของนะคะ จะไปซื้อ ชอบซื้อของจากผู้รู้ สามารถอธิบาย คุณสมบัติ ส่วนประกอบอะไรชัดเจน ใช้เพื่ออะไร ข้อดีข้อเสีย แบบนี้อะค่ะ ได้แรงบันดาลใจเยอะเลย ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ดีๆให้ฟังนะคะ จากคุณ : พักยกแสบ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 11:02:45

ความคิดเห็นที่ 80 ชื่นชมชีวิตต้องสู้แบบนี้มากๆ ค่ะ รบกวนขอชื่อเว็บเพจบ้างได้ไหมคะ น่าสนใจดีค่ะ จากคุณ : Peach_Girl_Destiny เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 11:56:36

ความคิดเห็นที่ 81 @เกาต์เอง ใช่ค่ะคุณ ตอนนี้รายได้มีมาทางโฆษณาอย่างเดียว เดี๊ยนกับแฟนเลยกำลังสร้าง Website ขึ้นมาเพื่อต่อยอดสังคมให้ใหญ่ขึ้น ในแง่จิตใจของเดี๊ยนคือ เดี๊ยนจะได้ลองของทุกอย่างที่อยากทำ อย่างเครื่องสำอาง สมุนไพร ครีมบำรุง หรือแม้กระทั้งการทำรีวิวการลองเข้าไปทำทรีทเม้นท์ในคลินิค แล้วให้คนที่ดูเค้าตัดสินใจจากการลองของของเดี๊ยนว่า ดีหรือไม่ ใช่หรือมั่ว ส่วนในแง่รายได้ การเปิดเว็บไซต์อาจทำให้เราเป็นตัวเลือกที่โดดเด่นขึ้นมา ยังไงก็เอาใจช่วยด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 12:44:16

ความคิดเห็นที่ 82 @จิน ณ จันทร์ คุณ Peach_Girl_Destiny และคุณ jennie_cu  ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งนะจ๊ะ ส่วนเพจรบกวนค้นหาในกูเกิ้ลเป็นภาษาอังกฤษว่า บิวตี้ เม้าท์ซี่ ก็จะเจอค่ะคุณ แวะมาให้กำลังใจเดี๊ยนด้วยนะค้า จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:52:05

ความคิดเห็นที่ 83 คุณพักยกแสบ เดี๊ยนตระหนักในข้อนี้เหมือนกันว่า อยากแนะนำของที่มันใช่ให้กับทุกคน แต่ไม่อยากขาย เอาเป็นว่าตอนนี้เดี๊ยนเลยระลึกชาติได้ว่าควรจะทำเป็นรีวิวการใช้งานน่าจะดีที่สุด ดีไม่ดีคนที่ติดตามก็ได้เห็นเลย เดี๊ยนเองก็ไม่ต้องเชียร์ขายของด้วย อย่างนี้ดีกว่าเนาะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจค่า มีแรงสู้ขึ้นมาอีกเยอะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:55:38

ความคิดเห็นที่ 84 เห่ย,, ลองเข้าไปตามคำบอกใบ้ ปรากฎว่าเพื่อนเราทั้งหญิงชายมากกว่า 30 คนกดไลค์เพจนี้แล้ว (เพื่อนจริงๆ ไม่ใช่เพื่อนในเฟซอย่างเดียว) ชั้นไปอยู่ไหนมา ทำไมไม่รู้จักเพจนี้ อยากจะกรีดร้อง โอวววว ชั้นตกเทรนด์ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย 555+ จากคุณ : หมูอ้วนกับคุณลุงปลาทอง เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:49:31

ความคิดเห็นที่ 85 ไป Like เป็นแฟนเพจมาแล้วครับ ชอบสำนวน จขกท ดุ เด็ด มันส์ เผ็ด เปรี้ยว แซ่บ ดีจริงๆ เลย อิอิ ไว้จะติดตามความเคลื่อนไหวบนเฟซนะครับ จากคุณ : ไวท์เบิร์น เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 16:20:23

ความคิดเห็นที่ 86 หยึย!! เพิ่งเข้าไปดู มีเพื่อนเราไป like แล้วเกือบยี่สิบคน จากคุณ : aggiena เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 16:30:46

ความคิดเห็นที่ 87 เห็นด้วยกับคุณ หมูอ้วนกับคุณลุงปลาทอง ค่ะ เพื่อนชายหญิงเรากดไป 51 คนแล้ว เราไปอยู่ไหนมาเนี่ย กรี๊สสสสสส !!! จากคุณ : MoniMoni เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 16:36:29

ความคิดเห็นที่ 88 เข้าไปตกใจ เราแอบไปกด Like  เพจนี้ไว้ตั้งกะเมื่อไหร่หว่า 5555 จากคุณ : HitGirl (Ludachrist) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 17:40:07

ความคิดเห็นที่ 89 ไปเยี่ยมเพจมาแระค่า^^ จากคุณ : maydaysayHi เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 17:52:44

ความคิดเห็นที่ 90 ขอหลังไมค์ด้วยคร้าาาบ อยากเยี่ยมชม  :D จากคุณ : Kyu_taro เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 19:19:39

ความคิดเห็นที่ 91 คุณหมูอ้วนกับคุณลุงปลาทอง คุณaggiena คุณMoniMoni  รูจักกันช้าไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่รู้จักกันเลยนะคะคุณ ขอโห่สามลา ต้อนรับเพื่อนใหม่ค่า แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 23:27:09 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 23:03:41

ความคิดเห็นที่ 92 เข้าไปดู มีเพ่ือนกดไลค์ไป 30 คน รวมทั้งน้องสาวเราด้วย ทำไมเราไม่เคยรู้จักเพจนี้หว่า จากคุณ : Chollaphin เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 05:23:41

ความคิดเห็นที่ 93 โหๆๆ มีเพื่อนเราไปไลค์แล้ว ตั้ง 140 คนแน่ะ มาให้กำลังใจน๊า สู้ต่อปายยยย จากคุณ : เพชรพระอินทร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:39:08

ความคิดเห็นที่ 94 . จากคุณ : เพชรพระอินทร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:40:15

ความคิดเห็นที่ 95 @Chollaphin ไม่แปลกหรอกที่จะไม่รู้จัก ก็เดี๊ยนไม่เคยทำการตลาดอะไรกับเพจเลยนี่คะคุณ ก็เลยยังโนเนมอยู่บ้าง @ เพชรพระอินทร์ กราบแทบอกงามๆสำหรับความเอื้อเฟื้อกำลังใจค่า แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 11:59:12 จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 11:58:47

ความคิดเห็นที่ 96 เพิ่งได้มีโอกาสรู้จัก เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณริ่ดมากค่ะ จากคุณ : Oi-Ran เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 17:09:27

ความคิดเห็นที่ 97 ขอบคุณธารกำลังใจที่ไหลหลั่งดั่งน้ำเหนือ ไปแวะทักทายกันที่หน้าเพจกันค่า เดี๊ยนขอขอบคุณทุกท่านอย่างยิ่งค่ะคุณ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 23:33:18

ความคิดเห็นที่ 98 ขอเข้าไป like ด้วยคนนะคะ นับถือในความตั้งใจ สู้ๆค่า จากคุณ : โลมาตกกระ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 00:13:25

ความคิดเห็นที่ 99 เพจน่ารักดีนะคะ จขกท เพอซันนาลิตี้ดีค่ะ จากที่ได้อ่านในเฟซ โชคดีนะคะ ทำงานที่เราสบายใจ งานเขียนก็ออกมาสบายใจ คนอ่านอ่านก็สบายใจ มีความสุข เอาใจช่วยจ้า จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 05:49:44

ความคิดเห็นที่ 100 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 10:25:37

ความคิดเห็นที่ 101 แอบสงสัยทำแอพแบบไหนยอดไลค์ถึงได้เพิ่มขึ้นได้คะ จากคุณ : ปลาทอด (ปลาทอด) เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 14:19:49

ความคิดเห็นที่ 102 @D_YONG เข้ามาเป็นโพสที่ 100 พอดีเป๊ะ งวดหน้าซื้ออะไรกระซิบบิกกันมั่งนะคะคุณ @ปลาทอด (ปลาทอด) แอพพลิเคชั่นที่ทำคือ "เชื่อมั้ย คุณเหมือนดาราดัง" นานแล้วนะคะคุณ อาจจะจำไม่ค่อยได้แล้วนะจ๊ะ จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 16:59:13

ความคิดเห็นที่ 103 ุ64เพื่อนกดถูกใจไปแล้ว ตะรูไปอยู่ไหนมา เป็นกำลังใจให้ ขอให้ร่ำรวยและนำสิ่งที่ดีๆมาสู่สังคมครับ จากคุณ : alfajet เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 17:23:14

ความคิดเห็นที่ 104 แวะมาแปะให้จ้าาา https://www.facebook.com/BeautyMouthsy จากคุณ : leozaza เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:59:29

ความคิดเห็นที่ 105 https://www.facebook.com/BeautyMouthsy เอ๊ะ ยังไง จากคุณ : leozaza เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:00:03

ความคิดเห็นที่ 106 ตามไปกด like ให้แล้วค่ะ หวังว่าจะทำให้ถึง ล้าน ไวๆนะคะ จากคุณ : Little Sweet Princess เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:26:02

ความคิดเห็นที่ 107 กด Like ใน fan page ให้แล้วนะค่ะ จากคุณ : i Mon Baa เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:30:09

ความคิดเห็นที่ 108 @leozaza เป็นนักสืบที่เก่งมั่กๆค่า @Little Sweet Princess สาธุเลยค่ะคุณ ตอนนี้กำลังพยายามอย่างยิ่งเลยหล่ะค่ะ @Mon Baa เดี๊ยนขอกราบแทบอกเลยค่า จากคุณ : แก่น เซี้ยว เปรี้ยวลงตับ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 20:02:14

ความคิดเห็นที่ 109 เราเป็น  fan page มาตั้งนานแล้วค่ะ ชอกมากเลยค่ะ มีสาระดีๆให้อ่านอยู่เสมอ จากคุณ : ฤดูที่ฉันหวัง เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 22:49:38

ความคิดเห็นที่ 110 เป็นกำลังใจให้จ้า ^^ จากคุณ : uhoo_dolphin เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 23:55:43

ความคิดเห็นที่ 111 เป็นกำลังใจให้ละกันครับผม จากคุณ : Jao_Nok_Noi เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 08:58:02

ความคิดเห็นที่ 112 ไปกดไลค์มาเรียบร้อยแล้วค่าา จากคุณ : tulaneenidd เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 12:14:05

ความคิดเห็นที่ 113 ตอนอ่านก็คิดอยู่น๊าว่าเพจอะไร พอเจอคีย์เวิร์ดเเล้ว เฮ้ย! เราไลค์เพจนี้มาตั้งนานเเล้วนิหว่า ขอบคุณมาดามเม้าท์นะคะ ที่มาเเชร์ประสบการ์ณ เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ จากคุณ : Skagalzzz เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 14:39:10

ความคิดเห็นที่ 114 เก่งจังเลยค่ะ เข้มแข็ง อดทน น่ายกย่องมาก ^^ จากคุณ : unbearable-sit เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 15:39:54

ความคิดเห็นที่ 115 จัดไป 1 ไลค์ จากคุณ : chouxiangjiao เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 17:20:54

ความคิดเห็นที่ 116 สุดยอดมากๆๆค่ะ จากคุณ : dreamcaca เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 18:34:34

ความคิดเห็นที่ 117 ผมไม่ค่อยสนใจเรื่องความสวยความงาม แต่ขอกดไลค์ให้คนสู้ชีวิตครับ ขอเป็นแฟนเพจคนสู้ชีวิตด้วยคน จากคุณ : fog_tgr เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 21:52:29

ความคิดเห็นที่ 118 พูดได้คำเดียวว่าสุดยอด ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก เยี่ยมจริงๆครับ จากคุณ : hungfung เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 23:28:55

ความคิดเห็นที่ 119 เพื่อนเรากว่า 40 คนเป็นแฟนเพจ นี่เราไปอยู่ไหนมาถึงไม่รู้จัก 555 กดเป็นแฟนเพจเรียบร้อย จากคุณ : ฝนตกทำไมต้องเหงา เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 12:38:45

ความคิดเห็นที่ 120 กดไลค์มานานละ  ชอบมากกกกกกกกกกกกก จากคุณ : นู๋รุ้ง ดัดฟัน เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 12:55:51

ความคิดเห็นที่ 121 นานๆจะเข้าห้องสีลมซะที ดีจังเลยได้อ่านเรื่องราวดีๆ ชอบสำนวนการเขียนจังเลยค่ะ ปล.แวะไปกดไลท์แล้วนะคะ เพิ่งเจอเพจนี้ก็จากกระทู้นี้นี่แหละ ^^ จากคุณ : mikbubu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 13:37:32

ความคิดเห็นที่ 122 ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ค่ะ คิดถึงสมัยมาเรียนกรุงเทพใหม่ๆ บางวันไม่มีตังสักบาทแต่หิวจนแสบไส้ ต้องไปรวบรวมเหรียญสลึง ให้ครบ เพื่อจะไปซื้อมาม่าที่เซเว่น  มื้ออาหารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือไก่ต้ม จิ้มน้ำจิ้มซีฟูด ... การทำอะไรจะประสบความสำเร็จต้องมุ่งมั่น พยายาม ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคจริงๆค่ะ เพราะเมื่อใดทีท้อ ชีวิตจะเริ่มเคว้งเลย อิอิ นึกแล้วอยากเล่าชีวิตตัวเองบ้าง ว่าชีวิตคนบางทีมันผ่านอะไรมาจนไม่น่าเชื่อ ...ขอบคุณค่ะ จากคุณ : สาวลพบุรี เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 15:49:39

ความคิดเห็นที่ 123 พึ่งเปิดมาเจอ  อ่านอย่างเมามันส์   เยี่ยมมากค่ะคุณ  ...อยากจะทำงานอย่างมีความสุขแบบคุณบ้างจัง เย็นนี้จะตามไปกดไลค์แฟนเพจนะคะ จากคุณ : nekopepe เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 16:37:14