ความคิดเห็นที่ 1 บางทีก็อย่ามองโลกสวยเกินไปครับ แนะนำว่าถ้าไม่ประสบการณ์มาก่อน ก็น่าจะทำงานประจำไปก่อน แล้วว่างจากงานประจำก็หาธุรกิจส่วนตัวทำเสริม อยู่ตัวแล้วค่อยออกมาทำเต็มตัวครับ จากคุณ : rukthai99 เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 20:20:28

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าใจอยากทำธุรกิจส่วนตัว ก็ ลุยเลย... อย่าให้คำวิจารณ์คนอื่นมาเป็นอุปสรรค แต่ต้องเข้าใจด้วยว่า การลงทุนทุกครั้ง ปลายทางอาจไม่สำเร็จเสมอไป เจ๊ง เจ๊ง เจ๊ง แล้วมาประสบความสำเร็จ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จได้เช่นกัน ผมเองก็ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด เพิ่งตั้งตัวได้ตอนอายุสามสิบได้ จบนอกมา... ตอนออกมาทำธุรกิจส่วนตัว หาลูกค้า...ยังเดินหาลูกค้าแบบเคาะตามประตูบ้านอยู่เลย ปริญญาเก็บเข้าลิ้นชักไปก่อน.. ใครจะว่ายังไงก็ช่าง จากคุณ : ฟหกด (oohlalap) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 20:35:16

ความคิดเห็นที่ 3 เราออกจากงานประจำมาเป็นนายตัวเองเงินเดือนเพิ่ม หก หมื่นคะ มีความสุขและมีเวลากว่าเดิมมาก  ขอให้รักในงานที่ทำก็พอค่ะ ไม่เริ่มก็ไม่รู้ ไม่ทำก็ไม่สำเร็จ :D จากคุณ : เตี้ยถึกบึกบึน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 00:18:08

ความคิดเห็นที่ 4 ประสบการณ์ของผมอาจจะยังมีไม่มากด้วยปัจจุบันผมอายุแค่ 25 พอจะแชร์ได้ครับ เผื่อเป็นประโยชน์ต่อเจ้าของกระทู้บ้างนิดนึงก็ยังดี ถ้า จขกท คิดว่าผมอายุยังน้อยให้ข้ามไปได้ครับ แต่ที่ผมจะเล่าในฐานะคนทำธุรกิจคนนึงครับ  ก่อนอื่นนะครับถ้า จขกท ต้องหาเหตุผลให้ได้ว่าญาติผู้ใหญ่ว่าแรงๆมานั้น เพราะอะไร ทำธุรกิจส่วนตัวมันแย่ตรงไหน ไม่ต้องไม่ตอบญาตินะครับ ตอบตัวเองให้มั่นใจ ถ้ามั่นใจแล้วว่ามันดีกว่า ค่อยเดินต่อครับ ผมเองก็กลัวหลายๆอย่างเหมือนกันตอนเริ่มตัดสินใจ แต่ความกลัวและความเสี่ยงมันกำจัดได้ด้วยการศึกษาข้อมูลให้มากๆ ทั้งด้านที่เป็นบวกและลบ หาโอกาสในด้านบวกให้เจอ   เมื่อเจอโอกาส แล้วค่อยกลับมามองตัวเอง ว่าพร้อมที่จะไปคว้ามันหรือยัง ถ้าเราทุนน้อยต้องใช้สมองเยอะ ถ้าเราทุนเยอะต้องใช้สมองเยอะกว่า ต่อไปจะเป็นประสบการณ์ของผมเองนะครับ ผมทำธุรกิจมาแล้ว 2 อย่าง อย่างแรกทำโรงงานเย็บผ้าเล็กๆ ผมทำเมื่อ 4 ปีที่แล้วครับ ซึ่งตอนนั้นอายุยังน้อยมากๆ ผมจึงต้องใช้ชื่อแม่เป็นเจ้าของผมก็เป็นลูกจ้างเอา แต่ก็ไปไม่รอด เพราะประสบการณ์ยังน้อยครับ 2 ปี ล้มไม่เป็นท่าเลย เพราะรับงานใหญ่ โดยไม่รู้กำลังตัวเองครับ ไม่ศึกษาข้อมูล ไม่รู้โอกาส ไม่รู้ความเสี่ยง แหละอีกหลายๆอย่าง ตอนนี้ทำธุรกิจขายส่งเสื้อผ้า ร่วมกับแฟนครับ ทุกอย่างกำลังไปได้ดี กำลังจะให้แฟนทำคนเดียว ส่วนผมกำลังจะไปทำอย่างอื่น  อยู่ในช่วงหาข้อมูลเหมือนกันครับ จำไว้อย่างนึงนะครับ จะมีอยู่ 2 ช่วงเวลาที่ต้องใช้สมองคิดอย่างหนักคือ "ตอนเริ่ม" และ"ตอนกำลังจะล้ม"ครับ ผมเอาใจช่วยครับ จากคุณ : เนิ่นนานนับจากนี้ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 01:03:22

ความคิดเห็นที่ 5 ทุกอย่างต้องมีแรงผลักถึงจะเคลื่อนที่ได้ ให้คุณมองโลกในแง่ดี เอาคำสบประมาท มาเป็นแรงขับเคลื่ิอน หากคนเราต้องการเพียงแค่ความสุข คนเราไม่จำเป็นต้องรวยก็เป็นสุขได้ ชีวิตมีอะไรมากมายให้ทำเพื่อไปให้ถึงความสุขโดยไม่ต้องมุ่งมั่นหาเงินมาสนองกิเลส อันจะทำให้เราทุกข์ได้ไม่สิ้นสุด แต่อย่างว่าความคิดแต่ล่ะคนไม่เหมือนกัน บางคนกว่าจะตกผลึกทางความคิดชีวิตก็ล่วงเลยมาช่วงปัจฉิมวัย น่าเสียดาย น่าเสียดาย จากคุณ : serum เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 07:29:42

ความคิดเห็นที่ 6 บังเอิญ  เคยตอบ กระทู้ของคุณ  แล้วจำชื่อ  จขกท  ได้ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B12852925/B12852925.html เราพอจะเดาได้แล้ว่า  ทำไม  ชีวิต  จขกท  ถึงเป็นแบบในกระทู้ด้านบน เราว่า จขกท  เพ้อเจ้อมากๆ  คุณควรจะตัดสินใจทำอะไรให้มันเป็นจริงเป็นจังได้สักทีแล้วนะ  ก่อนมันจะช้าไปกว่านี้  ด้วยความหวังดีจริงๆ  ไม่อยากให้คนที่มีความรู้ไปจมกับอะไรที่ไร้สาระ ไอ้ใบ ป.โท อ่ะ  จขกท  อย่าเอามาเป็นข้ออ้างเลย  คุณอย่าโลกแคบ  ขายของมันไม่ได้เป็นงานที่ต่ำต้อยไม่มีชาติตระกูลอะไร  มันอยู่ที่ทัศนคติของคนคนนั้น  ว่ามองโลกแบบไหน  งานดีงานสุจริต ทำแล้วได้เงิน  ไม่ต้องเป็นภาระของใคร เราจบโทมาเหมือนกัน  เดาได้ว่าถ้าเอามหาลัยกับคณะมาเทียบรับรอง  จขกท  หงายท้องแน่ๆ  เรายังไม่ไปสนใจเลยว่า ใครๆเค้าจะว่าเราว่าเรียนจบโท มาทำหอกอะไร  มาขายของ  สมัยเราลาออกจากงานประจำมาใหม่  ก้โดนด่าแบบนั้นแหละ  เรียกว่าในโลกนี้ไม่มีใครเห็นด้วยเลยว่างั้นก็ได้  แต่เราก็ทนๆ  เฉยๆไม่โต้ตอบ  และไม่เคยขอความช่วยเหลือออะไรจากใคร   คือเราคิดว่า  ถ้าเรายืนได้ด้วยตัวเองไม่ได้มันไม่ภูมิใจ  และถ้าวันไหนเรายืนเองได้  จะไม่มีใครมาเอาความภาคภูมิใจในตัวเองไปจากเราได้ เราใช้เวลา 10 ปีในการตั้งตัว  ปัจจุบันพวกที่ด่าก็เงียบกันหมด  ตอนนี้เหรอมีแต่คนมาชมว่าเราเก่ง  เราดีอย่างโน้นดีอย่างนี้  ตลกมั๊ย  เรานี้อยากจะอัดเทปเอาไปตบหน้าพวกนั้นเลยว่าสมัยก่อนพูดยังไง  แต่คิดๆแล้วเฉยๆดีกว่า  การไม่โต้ตอบดีที่สุด ถ้าคุณตั้งใจจะทำอะไรจริงๆ  มันไม่มีข้ออ้างหรอก  รับรองคุณจะฝ่าฟันทุกอย่างไปได้เอง  แต่คุณต้องเริ่มต้น  อย่ามั่วแต่อ้างโน่นอ้างนี่ จากคุณ : tjlove เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 15:41:32

ความคิดเห็นที่ 7 เราอ่านที่  จขกท  เขียนแล้ว ค่อนข้างสะดุด  ว่า  จขกท  มีอะไรหลายๆอย่างคล้ายๆเราตอนสมัยเริ่มตั้งต้นมากๆ  อายุปัจจุบันก็น่าจะใกล้เคียงกัน เราน่าจะแก่กว่า  จขกท ไม่กี่ปี  ชอบเล่นหุ้นเหมือนกัน  จบโท  พ่อแม่ญาติี่น้องไม่มีใครสนับสนุนให้ทำธุรกิจเลย  มีแต่คนอยากให้รับราชการ  เป็นอาจารย์มหาลัย  ไปเรียนต่อ ป.เอก   แต่ต่างกันแค่หลังจากเราจบโท  ตอนนั้นอายประมาณ23 แล้วก็มาทำงานประจำได้ซัก 2 ปี  สุดท้ายก็ลาออก  แล้วก็ลุยขายของเต็มตัวเลยตั้งแต่อายุ 25 เราโดนด่ามาชนิดที่เรียกว่า  หลายคนฟังแล้วอาจจะอยากตายไปเลยก้ได้  แต่เราก็ทน  แล้วตั้งใจขายของต่อไป คนที่ช่วยเหลือเราจริงๆกลับกลายเป็นคนที่เราไม่รู้จักกันมาก่อนเลย  เป็นพวกคนขายของส่งให้เรา  เป็นเพื่อนพ่อค้าแม่ค้า ที่รู้จักกันตามเว็บบอร์ด  สมัยก่อนห้องสีลมหรือสินธร(เว็บห้น)  มันไม่ได้เป็นแบบนี้  เราได้รับมิตรภาพดีๆจากรุ่นพี่ๆ  คนที่เค้าเห็นว่าเราขยัน  ถึก  อดทน  พยายามที่จะสร้างเนื้อสร้างตัว   คนพวกนี้ต่างหากที่ค่อยส่งเสริม เราถึงบอกว่า  จขกท  อย่าโลกแคบ   สิ่งที่คุณขาดหายไป  คือ  แรงบันดาลใจ และความมั่นใจในตัวเอง   ต้องหามันให้เจอ จากคุณ : tjlove เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 16:22:30

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ .... จากคุณ : Miracle Boy เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:13:08

ความคิดเห็นที่ 9 ออกจากงานมา ด้วยความมั่นใจ และมีความตั้งใจ เต็มร้อย ผ่านไป 1 ปี ใจมันเริ่มสั่นๆ หวั่นๆไหวๆ แต่ก็ยังเพิ่มกำลังใจไปเรื่อยๆให้ตัวเอง ไม่สู้วันนี้แล้วจะสู้วันไหน บอกตัวเองในใจ ตอนนี้กำลังมาถึงช่วงทางแคบและรกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมือนจะตัน!!! แต่ ยังเดินต่อ จากคุณ : ไออุ่น น้ำมันมู๋ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 11:09:30

ความคิดเห็นที่ 10 พอออกจากการเป็นลูกจ้าง 10 กว่าปี  แล้วมาเป้็นเจ้าของกิจการ  รู้สึกมั่นใจครับดีครับ  เพราะผ่านความลำบากมาเยอะ จากคุณ : ranat เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:12:20