 |
-- สาวร้อยเอ็ด --
เรียนจบปริญญาตรี ตอนอายุ 25 ออกจากบ้านมาหางานทำที่ กทม. เมืองใหญ่ เมืองที่ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีโอกาสมาใช้ชีวิตอยุ่ที่นี่ สภาพช่วงหางานทำช่างกระเซอกระเซิงเสียจริงๆ แต่งตัวเชย เฉิ่ม ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าตัวเองเชย รู้แค่ว่าตัองแต่งตัวให้เรียบร้อย เพื่อนที่ทำงานล้อแล้วล้ออีกว่าเชยมากกกกก เราพูดอิสานกับเพื่อนก็ถามว่าไม่อายเหรอพูดอิสานแล้วก็หัวเราะ (คบมันไปได้ไงเนี๊ย) เริ่มหางานด้วยการสมัครงานผ่านเว็บไซต์ชื่อดัง ที่โทรมาหาส่วนใหญ่ก็แนวๆขายประกัน ตำแหน่งโก้หรู ระดับรองผู้จัดการ ว่าไปนั่น แต่ก็ตอบปฏิเสธไปทุกครั้ง สมัครงานมาก็หลายที่ กว่าจะได้นั่งรถเมจนวินหัว เอ๊ยเวียนหัว อิอิ ได้งานที่แรกเราเดินไปทำงานทุกวัน ระยะทางประมาณเดือบ 2 กิโลเมตร อะไรที่ประหยัดได้ก็ประหยัดสุดๆ ไม่น่าเชื่อว่าเงินเดือนแค่ 11,000 แต่เหลือเก็บทุกเดือน
1. บริษัท IT แถวอ่อนนุช ช่วงนั้นพักอยุ่ลาดกระบังจริงๆมันไปไม่ยากแต่ด้วยความบ้านนอกไม่เคยนั่งรถเม เค้านัด 9 โมง กว่าจะไปถึงก็ประมาณ 11 โมง พอไปถึงเค้าก็สัมภาษณ์เค้าบอกว่าต้องไปทำงานที่ไซต์ลูกค้านะ แถวอโศกรู้จักรึเปล่า? ไปเป็นไม๊? เพิ่งเข้ากรุงเทพฯใช่รึเปล่า? เราตอบไปว่า "ไม่รู้จักค่ะแต่ถ้าได้งานจะพยายามไปให้ได้" ตอบได้นางเอกมากเลยกรู สุดท้ายก็ไม่ได้งาน จบ (เรียกเงินเดือนไป 12,000)
2. บริษัท IT แถวพระราม 9 โทรมาสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ ด้วยความที่พอพูดได้บ้าง วันรุ่งขึ้นก็ไปยื่นใบสมัครและสัมภาษณ์ที่บริษัท สรุปไม่ได้ (เรียกเงินเดือนไป 12,000)
3. บริษัท IT แถวอารีย์ ถ้าพูดต้องร้องอ๋อทุกคน รายนี้พูดให้มีความหวัง คุยกันเป็นตุเป็นตะเหมือนจะรับเข้าทำงาน ตกลงเงินเดือนกันเรียบร้อย บอกว่าจะติดต่อกลับไปอีกที สรุปไม่ได้ (เรียกเงินเดือนไป 12,000)
4. บริษัท IT แถวสุรวงศ์ นัด 10 โมง กว่าจะไปถึงก็ 11 โมงนิดๆ เหตุเพราะเดินหลง เรานั่งใต้ดินไปโผล่ที่วัดหัวลำโพง ที่โทรมานัดสัมภาษณ์บอกว่าให้เดินมาทางข้างวัดแล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ คนบอกก็ไม่บอกว่าข้างไหน ไอ้เราก็ไม่ได้ถาม สรุปเดินไปผิดทาง ตัดสินใจว่าไม่ไปดีกว่า เดินไปเรื่อยๆ เงยหน้าขึ้นอีกที อ้าวตึกนี้นี่หว่า พอไปถึงทำข้อสอบไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ เดินไปส่งข้อสอบเค้าถามว่า "ทำไม่ได้เลยหรอคะน้อง สวัสดีค่ะขอบคุณที่มานะคะ" จบเห่แล้วชีวิต นั่งใต้ดินกลับไปถึงครึ่งทางละ เค้าโทรมาตามให้กลับไปสัมภาษณ์อีกรอบ HR รออยู่ พอไปถึง HR ถามว่า น้องรู้รึเปล่าทำไมพี่ถึงเรียกน้องกลับมา เราตอบ ไม่รู้ค่ะพี่ HR บอก คือน้องอายุเยอะแล้วแต่เพิ่งเรียนจบ พี่มองเห็นความอดทนของน้อง (ฮ่าๆๆๆ ป๊าดดดนี่ข้อดีใช่ป่าวเนี๊ย) ถ้าพี่ให้สอบอีกรอบจะสอบไม๊ ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยค๊าา สอบค่ะพี่ ทุกคนคงเดาได้เนอะ ได้งานที่นี่แหละ เรียกเงินเดือนไป 13,000 แต่ได้ 11,000 ฮ่าๆๆๆ เอาวะ ดีกว่าไม่ได้เริ่ม สุดท้ายทำงานที่นี่ 1 ปี 4 เดือนเดือนก็เปลี่ยนงานใหม่
ปัจจุบัน ทำงานให้กับบริษัท Telecom ยักษ์ใหญ่ของเมืองไทย ได้เงินเดือนเพิ่มมากขึ้นเป็น 20,000 งานไม่หนักแต่เครียด บางวันก็อยากกัดลิ้นตัวเองตาย ฮ่าๆๆๆ แต่ชีวิตมันไม่ง่ายเหมือนในละครเนอะ สู้กันไป ทุกวันนี้ยังนึกขอบคุณบริษัทแรกที่รับเราเข้าทำงาน เราได้ประสบการณ์มากหมายหลายอย่างจากที่นั่น เราถือว่าบริษัทนี้มีบุญคุณกับเรามากที่สุด แต่ด้วยเรื่องค่าตอบแทนทำให้เราไปกันไมได้ ฮ่าๆๆๆๆ
นี่ล่ะค่ะ ชีวิตสาวอิสานร่างอ้วน ที่ออกจากบ้านมาทำมาหากินในเมืองใหญ่ คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ แต่ถ้ากลับไปต่างจังหวัดก็ไม่รู้จะทำงานอะไร สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คืออดทนและล้มแล้วต้องรู้จักลุก ขอเป็นกำลังใจให้ คน ตจว. ทุกคนจ้าาา
แก้ไขเงินเดือนปัจจุบันจ้า เพิ่มขึ้นเป็น 20,000 ไม่ใช่เพิ่มอีก 20,000
แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 55 09:23:23
| จากคุณ |
:
ข้าวมันไก่พิเศษสอง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 พ.ย. 55 16:56:12
|
|
|
|
|
อัพเดทชีวิตคน ตจว. มาอยู่ กทม. ตอนนี้เป็นไงกันบ้าง
ครับ
