 |
แล้วยังไม่พอนะครับ นายช. ยังชวนผมลงทุนในระยะสั้นๆ นำเงินมาหมุนไม่เกิน 3-5 วัน โดยที่เค้ามีลู่ทางการซื้อยางก้อนถ้วยในลาวส่งออกไปขายในไทย ซึ่งมีส่วนต่างของราคา 7-10บาท/กก. แต่ตอนนี้นายช.บอกว่าเงินทุนที่จะเอามาซื้อยางก้อนถ้วยของเค้ามีไม่พอ มีอยู่ 200,000 บาท จึงได้ชวนผมนำ เงินมาร่วมซื้อยางก้อนถ้วยกับเค้าเป็นจำนวนเงินเท่ากัน คือ 200,000 บาท ผมเห็นว่าตัวผมเองก็อยู่ที่นี่ด้วย และใช้เวลาในการซื้อขายยางก้อนถ้วยไม่กี่วัน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรจึงตอบตกลงเรื่องเงินซื้อยางก้อนถ้วยเพื่อจะได้รอเก็บเงินค่ากล้ายางกลับไปด้วยในทีเดียวเลย แต่แล้วก็เกิดช่องว่างขึ้นอีกจนได้ ผมต้องกลับออกมาเบิกเงินในฝั่งไทย ซึ่งนายช.บอกว่าเค้าจำเป็นต้องรีบเข้าไปรวบรวมยางก้อนถ้วยเพราะเกรงว่าจะมาส่งให้ผู้รับซื้อไม่ทัน นายช.จึงเดินทางเข้าไปก่อนโดยไม่รอผม แต่ได้ให้ผมโอนเงินเข้าบัญชีเพื่อนำไปซื้อยางก้อนถ้วย ส่วนตัวผมนั่งรออยู่ที่บ้านเช่า (หลายคนคงสงสัยใช่มั้ยครับว่าทำไมผมถึงไม่ตามนายช.ไปซื้อเพราะการเดินทางในลาวไม่ได้ง่ายเหมือนบ้านเราครับที่ๆนายช.ไปซื้อยางก้อนถ้วยได้อยู่ห่างจากเวียงจันทน์ประมาณ 100 กม.ซึ่งไกลมากสำหรับประเทศลาว)
ผมจะพยายามย่อลงหน่อยนะครับ เอาเป็นว่าพอถึงตอนสุดท้ายแล้ว คนที่มารับซื้อก็ไม่สามารถให้ราคาตามที่นายช.ได้อ้าง อันนั้นยังไม่เจ็บแสบครับ สรุปว่ายางก้อนถ้วยที่ซื้อๆกันมาขายได้รวมเป็นเงินทั้งหมด 280,000 บ. แต่นายช.รับเงินมัดจำยางมาแล้ว 70,000 บ. จึงเหลือยอดเงินที่รับจริง 210,000บ. ซึ่งยอดเงินนี้ผมรับเองกับมือ งงมากครับ ไหนนายช.บอกว่าทุนเค้า 200,000บ. ทุนผม 200,000 บ. ทำไมขายแล้ว เหลือเงิน 200.000 บ.เอง
ผมจึงได้คุยกับนายช. เคลียร์บัญชีซื้อเข้าซึ่งนายช. ทำรายละเอียดบัญชีมาอย่างสมบูรณ์ มีค่าใช่จ่ายตามปกติ เช่นค่าน้ำมันรถ ค่าซื้อยางก้อนถ้วย แถมยังมีค่าอาหารและค่าโทรศัพท์ ของนายช.และเมียคนลาวอีกด้วยครับซึ่งเคาอ้างว่าเป็นค่าการติดต่อในกาซื้อขายยางก้อนถ้วย (ผมก็ไม่ว่าอะไร) แต่ที่น่าโมโหสุดๆ คือยอดรวมค่าใช้จ่ายและซื้อเข้าทั้งหมด ใช้เงินไปเพียง 160,000บ. ผมจึงถามกับนายช.ว่า ไหนว่าคุณลงทุน 200,000บ. เท่ากันกับผม อย่างนี้เท่ากับ ผมลงทุนคนเดียว
ผมจึงนำเงินที่มาซื้อยางก้อนถ้วยกลับ นายช.แย้งว่าเค้ายังค้างเงินค่ายางก้อนถ้วยจากลูกค้าที่ซื้อมาอีก 80,000บ. (งงอีกแล้วครับผม เค้าค้างจ่ายคนอื่นอีก80,000เลยครับ) ผมจึงบอกกับนายช.ว่า เงินทุนที่ผมให้ไป 200,000บ. คุณนำไปซื้อเพียง 160,000 บ. เท่ากับคุณใช้เงินของผมไป 40,000บ. เป็นอันว่า 80,000บ.ที่ค้างจ่ายกับลูกค้าที่ไปเอายางก้อนถ้วยเค้ามาผมต้องรับผิดชอบคนละครึ่งกับนายช. ซึ่งเท่ากับคนละ 20,000บ.เท่านั้น
มาถึงตอนนี้แล้วงงกันมากมั้ยครับ ผมเล่าไปเล่ามายัง งงๆ เลยเอาเป็นว่ายังงี้ครับ กำไรไม่ต้องพูดถึงขาดทุนราคาผมรับได้ครับสำหรับการซื้อยางก้อนถ้วย แต่โอนไป 200,000 บ. ซื้อเข้ามา 160,000บ. แถมค้างจ่ายลูกค้าอีก 80,000บ.อันนี้รับไม่ได้ครับ อย่างนี้เอาเงินผมไปเล่นเลยนิ
| จากคุณ |
:
กุ๊กสามัญประจำบ้าน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 พ.ย. 55 02:04:04
|
|
|
|
|
ผมอยากจะมาเตือนสำหรับคนที่กำลังสนใจจะลงทุนในลาวนะครับ
