ความคิดเห็นที่ 1 1. ลูกจ้างเครียดน้อย ไม่ต้องเครียดตลอดเวลา 2. ใช้ความสามารถเฉพาะด้าน 3. ส่วนใหญ่จะได้ค่าจ้าง 4. ค่าจ้างคงที่ เก้าแก่. 1. เครียดมากกว่า เลิดคิดเฉพาะตอนนอนหลับ 2. ใช้ความสามารถทุกๆด้านตั้งแต่แม่บ้าน,ผู้จัดการ,นักบัญชี,การตลาด,ประชาสัมพันธ์,พนักงานขาย,ฯ 3. บางทียังไม่รู้จะรอดไม่รอด จะมีรายได้หรือเปล่าก็ไม่รุ้ 4. รายได้ไม่แน่นอน แต่มีโอกกาสได้เยอะ ถ้ากิจการก้าวหน้า จากคุณ : เถ้าแก่น้อย - [ 21 พ.ค. 47 23:23:49 A:202.22.37.87 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 รุ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ รวย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ปล.ไม่เป็นอย่างข้างต้นก็มีนะ จากคุณ : รูปหล่อ_พ่อคนดี - [ 22 พ.ค. 47 00:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอแย้งค่ะ ที่บอกว่าเครียดมา เลิกคิดเฉพาะตอนหลับ ไม่จิ๊ง ไม่จริง ขนาดหลับยังฝันว่าทำงานเลย เหนื่อยมากๆค่ะ ...... ช่วงแรกที่เปิดกิจการเป็นงี้จริงๆ จากคุณ : nang - [ 22 พ.ค. 47 06:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เถ้าแก่.... รวยกว่า..แต่ไม่แน่นอน งานหนักกว่า...บางทีเบากว่า มีความสุขกว่า.. แต่บางทีทุกข์กว่า มีเวลาทำอย่างอื่นมากกว่า... ระยะยาว อนาคตดีกว่า....... ลูกน้อง ชีวิตราบเรียบ... มีกินมีใช้ในวงจำกัด... บางครั้งเบื่องาน... อนาคตก็งั้นๆ.. จากคุณ : ออนซอน - [ 22 พ.ค. 47 07:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เถ้าแก่ - โอกาสในการสร้างรายได้ขึ้นอยู่กับความสามารถ มีโอกาสที่จะทำมากได้มาก หรือทำน้อยได้มาก โดยการจ้างคนอื่นมาทำงานแทน ลูกจ้าง - รายได้คงที่ ทำมากทำน้อยได้เท่ากัน โอกาสขึ้นอยู่กับเถ้าแก่ จากคุณ : อนาคตเถ้าแก่ - [ 22 พ.ค. 47 08:28:56 A:210.86.188.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 มันไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ หรอกค่ะ เถ้าแก่ในสายตาลูกน้อง คือ 1. สบาย อยากทำงานก็ได้ หนีไปเที่ยวเวลาไหนก็ได้ 2. มีเงินใช้มากมาย 3.มีคนนับหน้าถือตา 4.หาประโยชน์จากแรงงานและฝีมือของลูกน้อง ฯลฯ แต่สิ่งที่เราไม่รู้คือ 1. กว่าเขาจะสบาย นอนไม่หลับมากี่ปีไม่รู้ 2.กว่าเขาจะรวย กินแกลบมากี่ปีก็ไม่รู้ 3. กว่าจะมีเงินใช้ ต้องติดหนี้เขาจนหลังแอ่นมากี่ปี 4. กว่าจะมีคนไหว้แบบนี้ ต้องกราบคนอื่นมานับครั้งไม่ถ้วน กิจการส่วนตัวซึ่งถ้าไม่ได้เริ่มจากมีพ่อรวยก็ต้องเจอแน่ ๆๆๆ คือ ความเครียด งานแย่งเอาเวลาไปหมดแม้แต่เสาร์ - อาทิตย์ อนาคตที่ไม่แน่นอนไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรต่อ โดนลูกค้าดูถูก ฯลฯ เจ้านายเก่าเคยเล่าว่าโดนเจ้าของตึกไล่ที่ยังเคยเลย แต่ผลของการอดทน มานะพยายามก็คือสิ่งที่ลูกน้องด้วยความอิจฉาไง อิอิอิ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ตอกะจอ - [ 22 พ.ค. 47 10:46:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็น เถ้าแก่ ทำเท่าไหร่ได้เท่านั้น เป็น ลูกน้อง ทำมากได้น้อย ทำน้อยได้เท่าเดิม จากคุณ : น้องชวน(ป๋วย) - [ 22 พ.ค. 47 13:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โดยลึกแล้ว ธรรมชาติในจิตมนุษย์ ต้องการเสรีภาพ ความเป็นอิสระ ต้องการอาหาร ยา เสื้อผ้า ที่หลบแดด ฝน ต้องการปลอดรอดพ้นผองภัยทั้งปวง ต้องการความรัก ต้องการเป็นเจ้าของ และการมีส่วนร่วม ได้รับการอยู่ร่วมในสังคม ต้องการการยกย่องสรรเสริญจากสังคม ตามลำดับ สุดท้ายของความต้องการคืออยากทำอะไรตามใจปรารถนา การเป็นเถ้าแก่จะตอบสนองความต้องการดังกล่าวได้ดีกว่าการเป็นลูกจ้าง เนื่องจากเถ้าแก่ย่อมจะมีเครื่องมือทำตามใจตนเองได้สูงกว่าลูกจ้างแน่นอน(ในองค์กรเดียวกัน) เครื่องมือที่ว่าคือ เงินรายได้และอำนาจ ใครๆก็อยากได้ทั้งนั้น เพียงแต่ว่า ใครจะมีความสามารถ มีโอกาส มีความดีงามพอที่จะได้สิ่งเหล่านี้มาอยู่ในมือหรือไม่ ก็เท่านั้นเอง คนที่ปฏิเสธตรงนี้ ในนิทานอีสปมีชื่อว่า สุนัขจิ้งจอกหางด้วน แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 47 13:50:36 จากคุณ : ขามเรียง - [ 22 พ.ค. 47 13:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนผมเป็นลูกจ้าง ได้จับงานระดับร้อยล้าน เจอคนระดับรัฐมนตรี ไปตปท.เป็นว่าเล่น นั่งบิสซิเนสคลาสด้วย มีห้องทำงานเบ้อเริ่ม เลขาสาวสวย อยากได้อะไรยกหูโทรศัพท์ มีฝ่ายจัดซื้อ บุคคล การเงิน ตลาด ขาย ฯลฯ มีรถพร้อมคนขับ เสาร์อาทิตย์หยุด พักร้อนได้เต็มตามโควต้า สิ้นปีมีโบนัส + เงินพิเศษตามผลงาน ตอนนี้เป็นเถ้าแก่ (จำเป็น) ขายทั้งปีหลักสิบล้าน ไม่มีห้องทำงาน นั่งกองๆรวมกันทั้งบริษัท จะได้ประหยัดแอร์ เลขาไม่ต้องหรอก ทำเองก็ได้ประหยัดไว้ก่อน ไปไหนก็รถตู้ส่งของนี่แหละ คันเดียวอเนกประสงค์ คนรถไม่อยู่ขับเองก็ได้ (ใบขับขี่ยังอยู่ที่โรงพักเลย ตำรวจคงนึกว่าเป็นเด็กส่งของเลยหาเรื่องจะตบทรัพย์ เรื่องอะไร ให้ออกใบสั่งสิจ่ายเข้าหลวงดีกว่า) ยังได้ไปตปท.อยู่นะ แต่ไปแม่งแต่ประเทศจีน (เบื่อหงิกแล้ว อีหมวยจีนมันไม่โกนขนจั๊กกะแร้กันเลย) นั่ง economy อัดๆกันไป ก็ประหยัดไว้ก่อน วันหยุดเหรอ มันเป็นไง ไม่รู้จัก เงินเดือนก็ แฮะๆ ช่วยๆกันไปนะ สิ้นปีจ่ายโบนัสลูกน้องก็เกลี้ยงพอดี ของตัวเองก็เอาไว้ก่อน ไว้กำไรเยอะแล้วค่อยเอา (คิดอย่างนี้มา 5 ปีแล้วจ้า) หัวหงอกบานเลย คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า หลายคนที่เข้ามาแล้วก็อยากกลับไปป็นลูกจ้างอีก แต่ต้องทำ เพื่อตอบแทนกงสีที่เขาเลี้ยงเรามาจนเรามีโอกาสที่ดีอย่างนี้ ผู้ใหญ่เขาจะได้พักบ้าง จากคุณ : alan the lamb - [ 22 พ.ค. 47 14:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ที่เอาปืนยิงกระโหลกตัวเอง ส่วนมากเถ้าแก่ ล้วนๆ เลยนะ รู้แค่เนี๊ยะเอง ใสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส จากคุณ : คนหน้าใส - [ 22 พ.ค. 47 21:29:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมอยากทำงานOfficeน่ะ(ก็มหาลัยสอนให้ออกมาเป็นลูกจ้าง 555 ) แต่ที่ผมเจอมาผมเบื่อเจอหน้าพวก HRปัญญาอ่อน วางท่า , เบื่อการสัมภาษณ์โง่ๆ(ที่ถามแม่มเหมือนกันทุกที่) , เบื่อที่บ.ไม่เคยให้โอกาสคนจบใหม่...ฯลฯ เบื่อๆพวกนี้ ผมจึงมากิจการทำเอง สะใจ !!~ จากคุณ : AlarmBoy - [ 23 พ.ค. 47 09:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นายจ้าง ทำเองรวยเอง ลูกจ้าง มีแต่ทำให้นายรวย ถ้าคิดจะรวย ต้องเป็นเถ้าแก่เองครับ จากคุณ : Hattorikun - [ 23 พ.ค. 47 10:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จะเป็นลูกจ้างหรือเถ้าแก่ผมว่าก็ไม่ต่างกันนะถ้าเรามีความสุข ผมเชื่อว่ามีหลายคนที่มีความสุขในการเป็นลูกจ้าง แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยเลยมีความสุขที่ได้เป็นเถ้าแก่ (หรือมีความสุขกับความฝันที่จะได้เป็นเถ้าแก่) แต่ผมว่านะ ลูกจ้าง.. - งานสบายกว่าหนักบ้างเป็นบางที แล้วแต่หน้าที่ความรับผิดชอบ - เงินเดือนคงที่ ยกเว้นพวกเซลล์ - ไม่ต้องเครียดมาก - สบายๆ เหมาะสำหรับคนต้องการชีวิตที่สบายๆ ทำงานให้หนักและก็ค่อยไปพักผ่อนตอนเสาร์อาทิตย์หรือหยุดพักร้อน - อนาคต อยู่ในกำมือนายจ้าง หัวหน้า หรือ HR ถ้าหัวหน้าไม่ตายก็ยากที่จะได้เลื่อนตำแหน่ง (ต้องดักตีหัว) - อีกอย่าง มันน่าเบื่อ ยกเว้นงานที่ได้รับจะได้สามารถใช้ความสามารถได้เต็มที่ ได้ทำงานที่รักหรือถนัด เถ้าแก่.. - ทำงานหนักกว่า (แน่นอนล่ะเราต้องสร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยมือเราทั้งหมดนี่นา ลูกจ้างแค่ทำตามสิ่งที่เค้าสร้างมาแล้ว ตามระบบที่ถูกวางไว้แล้ว) - ไม่ค่อยมีวันหยุด แต่ก็มีอิสระมากกว่า สามารถจัดสรรปันส่วนเวลาได้ด้วยตนเอง ว่าช่วงนี้อยากทำมากช่วงนี้อยากทำน้อย (แต่จิงๆ ถ้าอยากรุ่งก็คงต้องทำงานหนักทุกวันอยูดีแหล่ะ) - บางทีมันมีเกียรติน้อยกว่าลูกจ้างอีก - อนาคตขึ้นอยู่กับตัวเรา ทำเยอะก็ได้เยอะ แต่ต้องอดทน ความสำเร็จทุกอย่างไม่ได้เกิดขึ้นในวันนี้ มันรอเราอยู่ในวันพรุ่งนี้ต่างหาก - งานตื่นเต้นเร้าใจ.. (แต่เถ้าแก่ทุกคน คงภาวนาว่าอย่าให้มันตื่นเต้นมาก เพราะขนาดไม่ตื่นเต้นยังแย่แล้วเลย) ไม่ใช่ทุกคนมีความสุขที่จะได้เป็นเถ้าแก่ ถามตัวเองดีๆก่อนนะครับ คนเรามันมีต่างชนิดครับ แต่ถ้าเรารู้ตัวเองแล้วก็ขอให้ตั้งใจเต็มที่ครับ เป็นเถ้าแก่ก็ขอให้เป็นได้อย่าง CP เป็นลูกจ้างก็ขอให้ได้เป็น CEO ที่ได้รับการยอมรับครับ โชคดีครับ ทุกท่าน จากคุณ : ไปดูละครถาปัตย์จุฬามา สนุกดี (ballabon) - [ 23 พ.ค. 47 12:54:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เถ้าแก่ ทำให้เราโตขึ้น ทั้ง IQ +EQ ค่ะ มากกว่าลูกจ้างมาก จากคุณ : @-อมยิ้มแก้มตุ่ย-@ - [ 23 พ.ค. 47 12:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลูกจ้าง เหนื่อยหนักเพื่อความสำเร็จของนายจ้าง กับความภาคภูมิใจในความสำเร็จที่นายจ้างไม่เคยจดจำ ซักวันหนึ่งอาจจบลงที่คำกล่าวอำลาจากนายจ้าง และความว่างเปล่า เถ้าแก่ เหนื่อยหนักเพื่อความสำเร็จของตนเอง ลงมือสร้างเอง เหนื่อยเอง ถ้าสำเร็จ ถือเป็นรางวัลให้ตัวเองตลอดไป มีอิสระทางความคิดตัดสินใจ เหนื่อยก็พัก หนักก็สู้ เรียนรู้จากประสบการณ์ ถ้าการเอาชนะอุปสรรคคือ สิ่งท้าทายสำหรับคุณ น่าจะลองเป็นเถ้าแก่เองสักครั้ง จากคุณ : เถ้าแก่น้อย (tuxpower) - [ 23 พ.ค. 47 13:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาเก็บข้อมูล จากคุณ : คนหัวฟู - [ 24 พ.ค. 47 01:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนเป็นลูกจ้างจะไปไหนทีต้องลา ตอนเป็นนายตัวเอง จะไปไหนไม่ต้องลา แต่ไม่มีโอกาสได้ไป ตอนเป็นลูกจ้าง เล่นเน็ต โดนว่า เดี๋ยวนี้ไม่มีใครว่า แต่ไม่ได้ตังค์ จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ - [ 24 พ.ค. 47 03:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ถูกใจพ่อโปรเจคจริงๆ "ตอนเป็นลูกจ้างจะไปไหนทีต้องลา ตอนเป็นนายตัวเอง จะไปไหนไม่ต้องลา แต่ไม่มีโอกาสได้ไป" จากคุณ : alan the lamb - [ 24 พ.ค. 47 10:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นลูกจ้าง สบายกว่า แต่พอแก่ตัว จะมีเงินเหลือเก็บเท่าไหร่ เป็นเถ้าแก่ ลำบากกว่า แต่แก่ตัวแล้ว ได้กินได้เที่ยวอยากสบายใจ จากคุณ : เป้ (pae_p) - [ 24 พ.ค. 47 17:00:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลูกจ้าง อยากจะผันตัวเองเป็นเถ้าแก่ จะเอาตังค์จากไหน ( ฟะ ) ก็ต้องเป็นลูกจ้างไปก่อนแหล่ะ ทำไงได้ จากคุณ : :+E@syClick+:Nirvana - [ 25 พ.ค. 47 14:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ข้อแม้ถ้าประสบความสำเร็จนะ สิงที่เกิดขึ้นจะมีดังนี้ 1.เหนื่อยตื่นเช้ามาก่อนเขาพวกพนักงานทั้งหลายแต่ไม่ได้ติดใจเขาก็มาตามกำหนด 2.ปัญหาเยอะงานที่ทำต้องแก้ทั้งตัวเราแก้ให้ลูกน้อง 3.ถ้างานไม่มีปัญหาหมายถึงยอดขายไปได้ดีทรงตัวก็เริ่มสร้างปัญหาอีกแระ หาวิธีให้ยอดขายมากขึ้นคือสรุปหางานให้พนักงานมากขึ้น 4.เขากลับกันหมดแล้วเรายังง่วนอยู่กับโน่นกับนี่อยู่เลย 5.จะตีหนึ่งแล้วยังดูสเตรทเม้นท์คุยกับคู่ชีวิตถามไถ่ทุกข์สุข เหนื่อย แล้วเดี๋ยวค่อยทำงานต่อในฝัน นึกว่าเราจะทำอะไรบ้างเอาไปฝันให้เวลาไม่เสียป่าว 6.5ข้อผ่านมาเราเหนื่อยกว่าลูกน้องหลายร้อยเท่าแต่เรายิ้มไม่หุบ รายได้และอะไรเต็มมาหมด 7.5ข้อที่ผ่านมาเหมือนว่าไม่น่าเป็นเถ้าแก่ตื่นเช้านอนดึก เข้าออฟฟิศเช้าออกจากออฟฟิศดึกมันน่าสนุกตอนไหนมันจะสนุกตั้งแต่ข้อ8ไปครับ 8.ที่มาเช้าเพราะรถไม่ติดมาถึงก็ดูออร์เดอร์เซ้นเอกสารพอเวลาประมาณ 10 โมงรถคงเลิกติดแล้ว เอาล่ะนะหนูๆปฏิบัติหน้าที่ตามสบายเจ้านายไม่อยู่ให้อึดอัดหรอก แว้บๆๆๆไปตีกอล์ฟ 9.ออกจากออฟฟิศดึกๆเพราะกลับมาตอน 1 ทุ่ม มาดูๆๆๆๆงานไปถึงไหนอะไรขาดตกบกพร่องเขียนๆๆไว้พรุ่งนี้เช้าๆจะมาสั่งงานใหม่ 10กว่าจะกลับ5ทุ่มเที่ยวคืนเพราะแวะกินข้าวเบื่อรถติด ฟังเพลง คุยกะเพื่อน 11ตี1ก่อนนอนขอดูเงินหน่อยไปถึงไหนแล้ว แล้วชวนภรรยาคุยโน่นคุยนี่ทั้งๆที่เขาหลับไปนานแล้วแต่แกล้งหนุกดีถามตอนนอนนี่ดีไม่พูดมาก 12 นอนดีกว่าดึกแล้วพรุ่งนี้จะไปตจว.ตีกอล์ฟปีนเขา ขออวยพรให้ทุกท่านโชคดีครับ High risk High return ถ้าพลาดไปก็ดีนะ ได้ประสบการณ์จำไม่ลืม ถ้าสำเร็จก็สบาย ปล.เมื่อวานฝนตกไม่ได้ไปตีกอล์ฟเลยหลบร้อนไปนอนดู the day after tomorrow รอบเที่ยง ที่เดอะมอลล์ จากคุณ : whiskey (whiskey) - [ 28 พ.ค. 47 09:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จะว่าไปมันก็อยู่ที่บุคลิกและอุปนิสัยส่วนตัวของแต่ละคนเริ่มแรกอาจะหาค้นตัวเองไม่พบแต่พอทำไปได้สักระยะหนึ่งก็จะค้นพบตัวเองเจอเราจึงเห็นลูกจ้างลาออกมาเป็นเถ้าแก่ เถ้าแก่เลิกกิจการออกไปเป็นลูกจ้าง ประมาณว่าคนที่มีลักษณะนิสัยเป็นเถ้าแก่ก็มักจะตะเกียกตะกายไปอยู่ฝั่งนี้ส่วนบุคลิกลูกจ้างก็จะไปอยู่อีกฝั่งตรงข้ามจะเปรียบว่าอันไหนดีกว่าไม่รู้รู้เพียงแต่ว่าถ้าได้มาอยู่จุดที่ตัวเองเป็นที่ตัวเองต้องการนั่นคือความสุข จากคุณ : กกก - [ วันวิสาขบูชา 17:15:31 A:203.113.61.38 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 อืม...ทัศนคติ ของคน ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และการรับรู้ ของคนนั้น ๆ ค่ะ แบมคิดอย่างนั้นนะ เวลามีกระทู้อย่างนี้ ได้นั่งอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ บ้าง ก็มองเห็นอะไรมากมายดีเหมือนกัน ขอให้มีความสุขกับชีวิตที่เลือกแล้วค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 3 มิ.ย. 47 00:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เกิดมาในครอบครัวคนจีน พ่อแม่ทำกิจการส่วนตัว จนมีฐานะการเงินมั่นคงพอจะส่งลูกเรียนสูงๆ และคนรอบข้าง มองว่า บ้านผมรวย แต่เชื่อไหม...เมื่อก่อนนี้ ในสมองไม่เคยคิดจะทำกิจการส่วนตัวเลย ด้วยว่าวัยเด็กเติบโตมาในช่วงที่ครอบครัวเกือบอยู่ในภาวะล้มละลาย พ่อต้องหนีไปต่างจังหวัด เวลาเจ้าหนี้โทรมาทวงสตางค์ ก็ต้องออกหน้าไปรับว่าไม่กลับบ้านมาเป็นเดือนแล้ว เห็นแม่นั่งถีบจักรเย็บผ้าซิงเกอร์รุ่นเก่าตั้งแต่เช้ามืดยังกลางดึกเพื่อเย็บผ้าม่านขาย เห็นแม่ดิ้นรนทำธุรกิจทุกอย่าง รถราที่ที่บ้านเคยมีก็หายไปเหลือแต่มอเตอร์ไซลค์โกโรโกโส เกิดมาจำได้ว่านั่งแต่รถเก๋ง แต่ทีสุดก็ได้มีวาสนานั่งรถหวานเย็นสีแดงวิ่งต่างจังหวัดเป็นเพื่อนแม่ ที่สู้อุตส่าห์บากหน้าไปหยิบยืมเงินญาติพี่น้องถึงบ้าน แล้วถูกปฏิบัติอย่างไม่ใยดี ผมคิดถึงภาพนี้ในวัยเด็กทุกครั้ง และบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้ขอเลือกที่จะเป็นลูกจ้างคนอื่นไปตลอดชีวิต ด้วยว่า ไม่พร้อมที่จะรับความยากลำบากเมื่อเริ่มกิจการ ไม่พร้อมที่จะรับความกดดันเมื่อธุรกิจตัวเองอยู่ในช่วงขาลง ทึ่งเสมอ ว่าแม่ตัวเองรอดพ้นมาได้ยังไง ในภาวะที่บ้านไม่มีรายรับซักบาท พร้อมกับลูกๆวัยกำลังกินกำลังนอนอีกห้าคน ให้ที่บ้านกลับมามีฐานะได้อีกครั้ง จนโตมาอีกจุดหนึ่ง ถามตัวเองไปเรื่อยๆว่า ทนได้หรือ กับชีวิตที่รับเงินเดือนไปวันๆจนแก่จนเฒ่า ทนได้หรือ หากตัวเองมีรายรับที่จำกัด และไม่สามารถสร้างอนาคตที่มั่นคงให้กับลูกหลาน และสำคัญที่สุด ทนได้หรือ หากบั้นปลายชีวิตตัวเองพบว่า ทำงานทุกวันนี้เพียงเพื่อหาเงินเดือนแต่ละเดือนมาเลี้ยงดูครอบครัว หากมีชีวิตอย่างนั้น ผมกลัวตัวเองจะรู้สึกเป็นคนไร้ค่าในที่สุด ตอนนี้ผมก็หาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ว่าตัวเองจะมีเป้าหมายชีวิตในแบบไหน ทั้งสองอย่างก็มีทั้งข้อดีข้อเสียต่างกันไปครับ เรื่องนี้มันขึ้นกับแต่ละคน และพอถึงอีกจุดหนึ่งของชีวิต ตอนนั้น ผมก็มั่นใจว่า ผมคงได้ตัดสินในจเลือกทางชีวิตในแบบใดแบบหนึ่งครับผม จากคุณ : เมธาวดี - [ 4 มิ.ย. 47 01:45:11 ]