PANTIP.COM : B2907855 ผมนี่มันเลวจริงๆ...ทำงานมา 2 ที่แล้วแต่ล่ะที่อยู่ไม่เคยถึงอาทิตย์ []

ความคิดเห็นที่ 7

อย่าต่อว่าตัวเองอย่างนี้อีก มันไม่ใช่สิ่งเลวร้ายที่ตัดสินใจทำอะไรลงไป การตัดสินใจใดๆเป็นสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดเท่าที่เราจะสามารถทำได้ในขณะนั้น การตำหนิสิ่งที่คุณได้ทำลงไปแล้วนั้น มันไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นมา มีแต่ทำให้ตัวคุณเอง แย่ลงกว่าเดิมด้วยซ้ำ จงมั่นใจในสิ่งที่ตัดสินใจ ใช้อดีตมาสอนปัจจุบัน และ ใช้ปัจจุบันเพื่อสร้างอนาคต

คนเก่งเรียน กับ คนเก่งงาน ต่างกันเพียงเล็กน้อย มันต่างอยู่ที่ "ความคิด" ของคนทั้ง 2 กลุ่มนี้แตกต่างกัน

เมื่อต้องการเป็น คนเก่งเรียน ลักษณะหนึ่งที่คุณจะได้จากคนเก่งเรียนคือ ความคิดในการศึกษา หรือ อ่านมากๆ แล้วจะสำเร็จ มันใช้ความสามารถเฉพาะตัว และ มีวินัยให้กับตัวเอง เท่านั้น ก็สามารถประสบความสำเร็จใจการเก่งเรียนได้

ส่วนคนที่สามารถทำงานได้ดี หรือ ไม่ว่าจับงานไหนก็สามารถทำให้สำเร็จลงได้นั้น ผมให้เป็น คนเก่งงาน คนกลุ่มนี้ มีแนวความคิดคล้ายๆกับ คนเก่งเรียน นั่นแหละ คือ ต้องศึกษาความรู้ให้มาก ไม่ว่าจะเป็นการอ่าน การเรียน การสังเกตุ การพูดคุยกับเพื่อนๆ หรือ คนที่มีประสบการณ์ เพื่อให้มีมุมมองที่กว้างมากขึ้น ดังนั้น จะเห็นว่าคนที่เก่งงาน จะมีมนุษยสัมพันธ์มากกว่า ซึ่งต้องคุย ต้องติดต่อ ต้องประสานงาน กับคนทั้งสิ้น มันไม่ใช่แค่งานที่ต้องรับผิดชอบ แต่มันต้องติดต่อ ต้องรับผิดชอบความรู้สึกกับคนจำนวนมากๆ ต้องเข้าใจใครต่อใคร ต้องเรียนรู้ทุกคนทั้งติดต่อด้วย และ ไม่ได้ติดต่อด้วย

แต่นั้นไม่ใช่เพียงสิ่งเดียวที่ คนเก่งงาน ต้องมี คนกลุ่มนี้ยังมีแนวความคิดที่ดี คิดที่จะทำให้สำเร็จ คิดที่จะต่อสู้ให้ถึงที่สุด คิดที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีๆ คิดที่จะพัฒนางานให้ก้าวหน้ามากยิ่งขี้น คิดว่าต้องศึกษางานให้มากขึ้นเพื่อให้ตัวเองได้รู้แล้วสามารถไปใช้งานอื่นๆได้ คิด คิด คิด และ ก็ คิดให้มาก

เมื่อคิดได้ ก็ต้องทำได้ ทุ่มเท และ ลงมือปฏิบัติให้เกิดขึ้น เพราะหากคิดได้ และ ทำไม่ได้มันก็ไม่มีผลอะไรขึ้นมา เหมือนกับที่คุณคิดได้ว่า คุณไม่อดทนทำงานให้นานๆ นั้น ก็เนื่องจาก คุณยังไม่เก่งทางด้านการทำ จงเปลี่ยนแนวความคิดเพื่อมาเป็นแนวทางปฏิบัติให้ได้ ทำความคิดที่ไม่มีตัวตน ให้มีรูปร่างหน้าตา สามารถเสนอให้ใครต่อใคร รับทราบถึงสิ่งที่เราทำไปนั้น มีผลงาน มีประโยชน์ ขึ้นมา การกระทำ ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้ความอดทน วิริยะ อุตสาหะ ทุ่มเททั้งแรงใจ แรงกาย และ มุ่งมั่นกับงานนั้นๆอยู่ตลอดเวลา จึงจะทำให้การกระทำเกิดผลขึ้น

ทำได้ก็ต้องสื่อสารได้ เก่งงานได้ก็ต้องบอกคนอื่นว่าเราเก่งงานนั้นๆ ไม่อย่างนั้นใครเล่าจะรับรู้ว่าคุณเป็นคนเก่งงาน มันก็เหมือนกับการทำการตลาดตัวเองครับ ต้องแจ้งให้เจ้านายรับรู้ว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นมีประโยชน์หรือไม่ แจ้งถึงผลงานของเรา ของลูกน้องที่ช่วยเรา แจ้งถึงผลงานของคนที่ช่วยเหลือให้เราประสบความสำเร็จ แจ้งให้ทุกคนที่ร่วมกันทำมีผลงาน ดูเหมือนง่าย แต่ก็ทำยาก เพราะ เทคนิคในการสื่อสารที่จะให้ผู้รับสารนั้น เข้าใจในความเป็นจริง อย่างไม่มากเกินไป หรือ ไม่น้อยเกินไป อย่างเป็นธรรมชาติ มันทำยากแต่ทำได้ ต้องพยายามเข้าใจคนที่จะสื่อสารด้วยว่าเขาต้องการอะไร แล้วเอาสิ่งที่เรามี มาประสานความสัมพันธ์แล้วสื่อออกไป สื่อแต่สิ่งที่เป็นความจริงเท่านั้น

สิ่งที่คุณขาดไม่ได้คือการประเมินผลการทำงานของคุณทุกชิ้น ทุกขั้นตอน บางทีจะทุกวัน หรือ ทุกครั้งที่พูด หรือ กระทำอะไรลงไป เพราะ การประเมินตัวคุณบ่อยแค่ไหน ก็จะทำให้ความคิดคุณ สามารถหาหนทางที่ดีที่สุดในครั้งต่อๆไป เพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้นอีก เอาประสบการณ์ที่ผ่านมาแต่ละครั้ง แต่ละวัน มาเป็นตัวสอนให้เราเข้าใจว่าควรทำหรือไม่ทำอะไรในอนาคต การประเมิณตัวเองทุกครั้งทุกเวลา เป็นสิ่งที่ควรทำ ผมขอยกตัวอย่างตัวผมเองให้คุณเข้าใจละกันครับ สิ่งที่ผมทำทุกวัน ทุกเวลา คือ ผมคุยกับใครแล้ว ผมก็ต้องประเมินตัวเองว่า ผมคุยไปนั้นดีหรือไม่ดีเพียงใด เพื่อเอาไปปรับปรุงใช้กับการคุยครั้งต่อไป หรือ ในหนึ่งวันหลังเลิกงาน ผมจะประเมินงานที่ผมทำว่าดีหรือไม่ดีเพียงใด มีสิ่งใดที่จะต้องแก้ไขปรับปรุง คำสั่งหรือ คำพูดใดในวันนี้เป็นอย่างไร ปฏิกริยาตอบโต้จากลูกน้อง/เจ้านายนั้นมีอย่างไรบ้าง และหากเกิดขึ้นอีก ผมจะรับมืออย่างไร พูดอย่างไร ทำอย่างไร เป็นต้น มันเป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝน สามารถทำได้ ต้องตั้งใจมั่นที่จะทำ หากทำจนคล่องแล้ว มันจะเป็นเรื่องปกติธรรมดา และ ทำมันอย่างธรรมชาติ เป็นนิสัยไปครับ

-=-=-=-=-=-
"มีบริษัทอยู่ที่หนึ่งเป็นบริษัทเกี่ยวกับรับทำบัญชี แต่เค้าก็ให้ผมไปเป็นฝ่ายการตลาด ซึ่งตอนแรกก็ต้องช่วยเค้าลงบัญชีก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่เผอิญทางบริษัทเค้าก็ให้ผมทำงานล่วงเวลา(ถึง3-4 ทุ่ม) โดยไม่มีโอทีให้ แถมเงินเดือนตอนนั้นได้แค่ 7,xxx ผมก็เลยคิดน้อยใจ ขอเค้าลาออก..."

สิ่งที่ผมมองเห็นคือ คุณคิดถึงตัวเงิน ไม่ได้คิดถึงตัวงานที่คุณจะได้รับ บริษัทฯ ที่คุณทำก็ไม่ยุติธรรมกับพนักงานมากนัก ดังนั้นถ้าคุณคิดแต่ตัวเงิน แล้วจะลาออก มันก็เป็นเรื่องที่คนธรรมดาเขาคิดกันครับ ไม่แปลกตรงไหนเลย แต่หากคุณติดนิสัยอย่างนี้ไปแล้ว คุณก็จะต้องเปลี่ยนงานไปเรื่อยๆ โดยเอาตัวเลขมาตัดสิน เงินเดือนไม่มีบริษัทฯใดให้พนักงานได้พอต่อความต้องการ เพราะหากได้มากๆในวันนี้ เมื่อนานไปความต้องการก็จะเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ถึงแม้นจะพอใช้แต่ไม่พอจ่าย มันก็จะเป็นตัวทำให้คนทั่วไปเปลี่ยนงานเรื่อยๆ จากสาเหตุของตัวเงิน

"มาที่ที่ 2 เป็นบริษัทรถแห่งหนึ่ง เค้าให้ผมทำตำแหน่งที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ก่อนสมัครเค้าก้อธิบายคราวๆมาให้แล้วแหละ และผมก็คิดว่าน่าจะทำได้ แต่เผอิญได้ลองทำมาแค่ 2 วันผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้วก็ทำผิดเยอะมาก โดยสาเหตุก็อาจมาจาก คนเก่าที่เยทำเค้าออกไปก่อนหน้าที่ผมจะมา แล้วก็ไม่มีคนสอนงานให้ ผมก็คิดว่า ผมคงเอาดีไม่ได้แล้ว"

ที่ทำงานที่2 ของคุณนี้ ผมอยากให้คุณเพิ่มเรื่อง ความอดทน ความทุ่มเททั้งกายใจและความสามารถ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น การสร้างระบบ การวิเคราะห์สถานการณ์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่คนรุ่นใหม่ที่อยู่แต่ในสังคมฟองสบู่มาตลอดต้องเพิ่มเติมให้มากๆ ก่อนที่ความคิดและสังคมของตัวเองจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนมากกว่านี้ อีกอย่างที่อยากให้เปลี่ยนแปลง คือ อย่าโยนความผิดให้กับคนอื่น หรือ สิ่งอื่น เพราะการโยนไปไม่ได้ช่วยให้คุณดีขึ้น แต่กลับทำให้คุณแย่ลงในสายตาคนที่รู้เท่าทัน เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้น ถ้าเป็นสิ่งที่เราผิดพลาด ต้องกล้ารับผิด กล้าที่จะหาทางปรับเปลี่ยน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้น การโทษคนอื่น หรือ สิ่งอื่น คือคนขี้ขลาด หนีปัญหา ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง เป็นคนไม่มีความสามารถในเรื่องนั้นๆ และ เป็นคนไม่มองตนเองไม่ยอมรับตัวของตัวเอง

เปลี่ยนนิสัยให้เป็นคนกล้าคิดกล้าทำกล้ารับครับ แล้วคุณจะเห็นความเปลี่ยนแปลงจากสังคมสิ่งแวดล้อมใกล้ๆตัวคุณเอง ขอให้โชคดีกับงานใหม่ หรือ กิจการที่จะทำใหม่ในอนาคตนะครับ และ อย่าลืมเอาความผิดพลาดอดีตกลับมาสร้างทางในปัจจุบัน เพื่อปูทางที่ดีในอนาคตนะครับ

จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 10 ก.ค. 47 23:34:51 ]