ความคิดเห็นที่ 1 เท่าที่ได้อ่าน (อ่านจากหนังสือสองเล่มด้วยกัน คือ ตามรอบพระราชดำริ เศรษฐกิจพอเพียง ทฤษฏีใหม่ และ การเดินตามรอยพระยุคลบาท เศรษฐกิจพอเพียง ช่วยแก้ปัญหาความยากจนและการทุจริต) ทั้งสองเล่ม บอกไว้ชัดเจนว่า ขั้นแรก ต้องรู้จักว่าตัวเองพอเพียงอยู่ที่จุดไหน ทำตัวเองค่อยพอเพียงก่อน ขั้นที่สอง จับกลุ่ม เพื่อทำอย่างอื่นที่เราขาดเป็นการเติมเต็ม คือ ทางด้านการศึกษา การแพทย์การสาธารณสุข เป็นต้น ขั้นที่สาม คือ เข้าถึงแหล่งเงินทุน คือ ธนาคาร แหล่งเงินกู้ต่างๆ ตัววัดของเศรษฐกิจพอเพียงคืออะไร นั้นคือ ความสุขของประชาชน การมีกินมีใช้สมฐานะ ซึ่งจุดนี้เป็นจุดที่แตกต่างและยืนอยู่ตรงข้ามกับแนวทุนนิยม ซึ่งจุดนี้ทุนนิยมวัดด้วยตัวเงิน สินทรัพย์ต่างๆๆ แต่ไม่ได้วัดด้วยความสุข จากคุณ : Myth&Miracle - [ 5 ก.พ. 49 14:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทความคัดทอนมาจากหนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ วันที่ 5 กพ.2549 หน้า A9 ขอออกความเห็นโดยส่วนตัว ประการแรก คนระดับรองเลขานุการนายกรัฐมนตรี ยังไม่รู้ว่ารายละเอียดของการเจรจามีอะไรบ้าง ไม่รู้กระทั่งว่าจะก่อให้เกิดผลดี ผลได้ หรือผลเสียอย่างไร แต่กลับบอกประชาชนปาวๆ ว่าดีแน่ๆ รับเถอะ รับเถอะ ประการที่ 2 ขนาดเรื่องที่เขาต้องรู้ ยังไม่รู้ แล้วแนวคิดที่ลุ่มลึก อย่างเศรษฐกิจพอเพียง เขาจะเข้าใจได้แค่ไหน หรือจะเข้าใจเพียงว่า มีสูทเพียง 3 ชุด ชอบสะสมหนังสือ ใช้ชีวิตอยู่อย่างพอเพียง นี่คือเศรษฐกิจพอเพียง หรือ ง่ายไปหรือเปล่าครับ ประการที่ 3  ที่เขาพูดมา ว่า คนไทยรับกระแสทุนนิยมเต็มตัว คงไม่ผิด แต่คงไม่ใช่ทุกคน ผมว่านี่อาจจะเป็นประเด็นปัญหา ว่าคนไทยหลงไปในลัทธิทุนนิยมโดยไม่มีรากฐานที่มั่นคงพอ  เป็นสิ่งที่ต้องคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะสร้างให้เกิดเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเป็นรากฐานไม่ให้ล้ม ประการที่ 4 จะมีคนไทยสักกี่คนที่เข้าใจแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริง แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 49 15:09:45 จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 14:49:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมจึงไปลองค้นดูว่า เศรษฐกิจพอเพียงมีรายละเอียดอย่างไร ขออัญเชิญพระราชดำรัสบางส่วน มาจากhttp://www.chaipat.or.th/journal/aug99/thai/self.html          ". . . ความหมายของเศรษฐกิจพอเพียงและทำได้เศษหนึ่งส่วนสี่เท่านั้นจะพอนั้น ไม่ได้แปลว่าเศษหนึ่งส่วนสี่ของพื้นที่ แต่เป็นเศษหนึ่งส่วนสี่ของการกระทำ. . ." จากนั้น ได้ทรงขยายความ คำว่า "พอเพียง" เพิ่มเติมต่อไปว่า หมายถึง "พอมีพอกิน"           ". . . พอมีพอกิน ก็แปลว่า เศรษฐกิจพอเพียงนั่นเอง ถ้าแต่ละคนมีพอมีพอกินก็ใช้ได้ ยิ่งถ้าทั้งประเทศพอมีพอกินก็ยิ่งดี. . ."           ". . . ประเทศไทยสมัยก่อนนี้ พอมีพอกิน มาสมัยนี้อิสระ ไม่มีพอมีพอกิน จึงจะต้องเป็นนโยบายที่จะทำเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อที่จะให้ทุกคนพอเพียงได้ พอเพียงนี้ก็หมายความว่า มีกิน มีอยู่ ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่หรูหราก็ได้ แต่ว่าพอ. . ." ทรงเปรียบเทียบคำว่า พอเพียง กับคำว่า Self-Sufficiency ว่า           ". . . Self-Sufficiency นั้น หมายความว่า ผลิตอะไร มีพอที่จะใช้ ไม่ต้องไปขอยืมคนอื่น อยู่ได้ด้วยตนเอง. . . เป็นไปตามที่เค้าเรียกว่ายืนบนขาของตัวเอง. . . จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 14:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "  แต่ว่าพอเพียงนี้มีความหมายกว้างขวางยิ่งกว่านี้อีก คือ คำว่าพอ ก็พอเพียงนี้ก็พอแค่นั้นเอง คนเราถ้าพอใจในความต้องการมันก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียนผู้อื่นน้อย             ถ้าประเทศใดมีความคิดอันนี้ มีความคิดว่าทำอะไรต้องพอเพียง หมายความว่าพอประมาณ ซื่อตรง ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข           พอเพียงนี้ อาจจะมี มีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่ไปเบียดเบียนคนอื่น ต้องให้พอประมาณ พูดจาก็พอเพียง ทำอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติงานก็พอเพียง. . ." จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 14:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ได้มีพระราชกระแสเพิ่มเติมระหว่างเข้าเฝ้าถวายงานมาอีกว่า เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเสมือนรากฐาน ของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั้นเอง สิ่งก่อสร้างจะอยู่มั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็ม และลืมเสาเข็มเสียด้วยซ้ำไป จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 14:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลองอ่านก่อนครับ http://www.sufficiencyeconomy.org/ จากคุณ : sutee - [ 5 ก.พ. 49 15:04:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทรงย้ำเน้นว่าคำสำคัญที่สุดคือ คำว่า "พอ" ต้องสร้างความพอที่สมเหตุสมผลให้กับตัวเองให้ได้และเราก็จะพบกับความสุข เพื่อนๆผมหลายคนจะแปลความเศรษฐกิจพอเพียง ไปในแง่ว่า ทำอะไรให้แค่พอดีสำหรับกินใช้ ไม่ต้องเก็บสะสมมาก เลยพาลเหมาเอาว่า ไม่ต้องขยันมากนัก ผมบอกไปว่า ผิดถนัดเลย ในหลวงไม่สอนให้ขี้เกียจ ไม่ได้สอนให้หาเช้ากินค่ำ แต่ทรงสอนให้สร้างรากฐานที่พึ่งตัวเองได้ ไม่ว่าโลกภายนอกจะปั่นป่วนเพียงไร ถ้าประชาชนแต่ละคนยืนอยู่ได้อย่างมั่นคง ประเทศชาติก็จะแข็งแรงมั่นคง นี่กลับเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องขยัน ต้องคิด ต้องก้าวไปข้างหน้า จึงจะยืนอย่างมั่นคงได้ ไม่ได้สอนให้ปฏิเสธโลกภายนอก ไม่ได้สอนให้ดักดานไม่รับรู้ความเจริญ แต่เราต้องรับแบบมีรากฐานของเราเอง ไม่ใช่ยืนอยู่บนขาคนอื่น จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 15:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเห็นว่า เศรษฐกิจพอเพียง เป็นแนวคิด แนวคิดที่สามารถนำไปใช้ได้กับทุกเรื่อง ไม่ว่าคุณจะอยู่ในสายอาชีพไหนก็ตาม จากคุณ : ช า ติ - [ 5 ก.พ. 49 15:07:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราก็กำลังค้นคว้าเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน ขอบคุณที่ให้websiteมา แต่ที่บอกนั้นคือ ทางสายกลางในทางพระพุทธศาสนา หนังสือที่ต้องอ่านต่อเป็นจำพวก เศรษฐศาสตร์กับพุทธศาสนา แนวทางสายกลาง จำพวกนี้ล่ะ จากคุณ : Myth&Miracle - [ 5 ก.พ. 49 15:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รู้จักตัวเอง และไม่ทำอะไรเกินตัว น่าจะเป็นหลักการ ที่พระองค์ทรงทักท้วง คงเพราะ มหาโปรเจค มหึมาโปรแกรม โครงการ ต่างๆของรัฐบาล  เน้นการก้าวไปข้างหน้าแบบไฮสปีดเกินไป ไม่เรียลลิสติค ไม่สมกับสถานภาพทางสังคมและวัฒนธรรม และสมรรถนะจริงของคนไทยทั้งปวง   ทิ้งสมาชิกส่วนใหญ่ให้พัลวัลอยู่กับปัญหา โดยไม่มีคนเหลียวแล เกิดความลักลั่นในมิติต่างๆของการดำรงชีวิต   ดูประเทศทางยุโรปตอนเหนือเป็นตัวอย่าง จากคุณ : nijja - [ 5 ก.พ. 49 16:14:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอร่วมแจมด้วยความคิดส่วนตัวตามที่ได้เรียนมาเล็กๆน้อยๆครับ จริงอยู่ที่เศรษฐกิจพอเพียงจะสู้ทุนนิยมไม่ได้...ในเรื่องเชิงปริมาณ แต่ทุนนิยมก็สู้ความพอเพียงไม่ได้ในด้านสังคม เราต้องมองที่สถานการณ์ปัจจุบันกันก่อน ตอนนี้เราเผชิญปัญหาที่เกิดจากความไม่พอเพียง ซึ่งเป็นความต้องการ "มีให้มากขึ้น" ตามระบบทุนนิยม แล้วถ้าเราจะมีให้มากขึ้นโดยไม่มองความพอดีพอสมตัว สภาพฟองสบู่ก็จะเกิดขึ้น เช่นเดียวกับระบบการใช้เงินแบบเครดิตที่กำลังพองตัวอยู่ตอนนี้ แต่ถ้าเราจะมีให้มากขึ้นพอสมควรตามฐานะปัญหาอะไรก็ไม่มี ดังนั้น ถ้ามองเศรษฐกิจมุ่งทุนนิยมเพียงด้านเดียว ไม่หันมาดูความเป็นอยู่ที่พอดีกับตัวก็ "อาจจะ" เกิดปัญหาได้ "อาจจะ" เพราะ "ความเสี่ยง" High Risk, High Return เรื่องการบริหารความเสี่ยงกับเรื่องการใช้ระบบเศรษฐกิจจึงเป็นเรื่องที่แยกจากกันไม่ได้ ดังนั้น ถ้าใครบอกว่าอันนี้ดีกว่าอันนั้น หรืออันนั้นดีกว่าอันนี้ โดยไม่รู้เรื่องความเสี่ยง การบริหารเศรษฐกิจของเค้าก็เป็นการเก็งกำไรเท่านั้น ...FTA ทำให้ความผันผวนของราคามากขึ้น เกิดความหลากหลายของสินค้ามากขึ้น ...แล้วเรา(เมืองไทยของเรา) มีสินค้าและบริการไหนบ้างที่พัฒนาได้ดีกว่าคนอื่น มองแค่นี้ก็พอรู้แล้วว่าเราจะได้หรือเราจะเสียอะไรแค่ไหน ถ้าเราไม่รู้จัก "การศึกษา" ซักที แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 49 16:35:17 จากคุณ : Go2Better - [ 5 ก.พ. 49 16:33:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีเหตุผลทั้งหมด น่าอ่านเป็นความรู้ดีครับ จากคุณ : apornpath - [ 5 ก.พ. 49 16:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมเคยตั้งข้อสังเกตในคอลัมน์ของนักเขียนท่านหนึ่งในผู้จัดการออนไลน์เมื่อเดือนกันยายน ปีที่แล้ว ดังLinkข้างล่างนี้ http://www.manager.co.th/Columnist/ViewNews.aspx?NewsID=9480000123865 ขอคัดลอกความเห็นผมมาดังนี้ ในอนาคตอีก20กว่าปีข้างหน้า ถ้าประชากรของ2ประเทศนี้คือ จีนและอินเดียรวมกันกว่า 3,000 ล้านคนเข้าสู่ระบบตลาดโลก จะเกิดอะไรขึ้นและมีนัยต่อประเทศไทยอย่างไร? คำตอบต่อคำถาม ที่จะต้องใช้วิสัยทัศน์ล่วงหน้าไปกว่า20ปีเช่นนี้ จำเป็นที่จะต้องมียุทธศาสตร์ระยะสั้นและระยะยาวที่ชัดเจนตั้งแต่วันนี้ แต่ทว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ จะรักษาสมดุลของผลประโยชน์ของคน2 Generation หรือคน2รุ่นอย่างไร ระหว่างคนรุ่นเราและรุ่นลูกในอนาคตเมื่อคำนึงถึงประเด็นที่ของทรัพยากรที่บริโภคในวันนี้(คนรุ่นเรา)และส่วนที่เหลือในอนาคต(ให้คนรุ่นลูก) และประเด็นจะซับซ้อนเป็นทวีคูณ เมื่อขยายกรอบความคิดไปว่าคนชาตินั้น คนชาตินี้ กับทรัพยากรที่จำกัดของโลกทั้งในวันนี้และวันหน้า เพราะทรัพยากรจริงๆในวันนี้ไม่ได้หยุดนิ่งหรือเป็นสมบัติตายตัวของชาติใดชาติหนึ่ง ดังจะเห็นได้จากการไหลเวียนของคน(แรงงาน) เงินทุน(ทุน) โภคภัณฑ์(เหล็ก ทองคำ น้ำมัน สังกะสีฯลฯ) Software Computer และปัจจัยการผลิตอื่นๆ จนเราจินตนาการไม่ออกหรอกว่า มีสินค้าใดในโลกที่สร้างโดยทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตของประเทศใดประเทศหนึ่งตามลำพัง ผมเองโดยส่วนตัวยังสงสัยว่า ถ้าประเทศไทยเลือกเส้นทางเศรษฐกิจพอเพียงจริง แต่ชาติอื่นไม่เลือก ผลข้างเคียงจะเป็นเช่นไร ต่อนัยยะระดับการลงทุน ระดับการจ้างงาน ระดับการออม ทรัพยากรในประเทศ และอื่นๆในประเทศไทย และที่สำคัญต่อสวัสดิการของคนส่วนใหญ่ในประเทศไทย มีใครบอกได้บ้างว่าผลได้โดยตรงของคนรุ่นนี้และคนรุ่นอนาคตที่เลือกเส้นทางเศรษฐกิจพอเพียง เขาจะได้ผลประโยชน์อะไรหรืออรรถประโยชน์อะไรเป็นรูปธรรมนอกจากความสงบทางจิตใจ (ถ้าเกิดขึ้นได้จริงๆ กับคนส่วนใหญ่ที่เลือกเส้นทางพอเพียง ผมเขียนย้ำว่าคนส่วนใหญ่กับผลลัพธ์ความสงบทางจิตใจเนื่องมาจากการบริโภคอย่างพอเพียง) ส่วนตัวผมยังคิดว่าเป็นเรื่องง่าย ที่จะยกเอาหลักคำสอนศาสนาเป็นข้ออ้างหรือวิธีแก้ปัญหาต่อปากท้องทางเศรษฐกิจ ผมย้ำนะครับว่าปัญหาปากท้องทางเศรษฐกิจไม่ใช่ปัญหาทางจิตใจ เป็นเรื่องง่ายที่เราจะบอกให้ทุกคนเอาหลักธรรมไปใช้ และบอกว่าพอเสียทีในด้านการบริโภค แต่ในความเป็นจริงโลกมันได้ง่ายเช่นนั้น เพราะเอาแค่ในมิติเวลาช่วงปัจจุบัน ไม่ได้ไปคิดถึงคนในรุ่นอนาคต คนในสังคมไทยแบ่งเป็นหลายกลุ่มเช่น จนมาก จนที่สุด จนน้อย พอมี พอมีขึ้นมาอีกหน่อย รวย รวยมาก รวยที่สุด ซึ่งในแต่ละกลุ่มก็ครองสัดส่วนประชากรของประเทศไทยแตกต่างกันออกไป เป็นเรื่องง่ายที่เราไปบอกประชากรส่วนใหญ่ของประเทศที่อยู่ในกลุ่มจนมากและจนที่สุดให้พอเสียทีกับการบริโภค และคงเป็นเรื่องง่ายเช่นกันที่เราบอกว่าการแก้ปัญหาสังคมง่ายนิดเดียว คือให้ทุกคน ละกิเลสให้หมด โลกเราไม่ง่ายเช่นนั้นหรอก ผมเองโดยส่วนตัว ยังอยากให้มีการพัฒนาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้มีมาตรการเป็นรูปธรรมอาทิเช่น ในเชิงภาษีเพื่อลดการบริโภค และมีนโยบายในเชิงสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืนให้สอดคล้องกับระดับการพัฒนาอุตสาหกรรมและภาคบริการของประเทศผ่านเครื่องมือนโยบายทั้งที่มีอยู่เดิมและสามารถที่จะพัฒนาขึ้นมาใหม่ เพราะ ณ วันนี้ ยังไม่มีนักคิดไทยคนใด หามาตรการรูปธรรมที่สอดคล้องกับประเทศไทยที่เป็นประเทศอุตสาหกรรมเลย เท่าที่เห็นมีแต่ความคิดของประเวศ วะสี ที่จะถอยหลังประเทศไทยไปสู่ยุคเกษตรกรรมธรรมชาติ แบบ Organic Agriculture หรือเกษตรอินทรีย์ ไม่มีเครื่องจักร ไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีคอมพิวเตอร์ ไม่มีสารเคมี ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา รวมทั้ง โรงพยาบาล ยารักษาโรคและถนนตลอดจนทั้งโรงเรียน ผมสงสัยว่าจำเป็นด้วยหรือที่เลือกเส้นทางพอเพียงจะต้องถอยหลังคนเลือกเส้นทางดังกล่าวไปสู่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ และจริงๆแล้วถ้าจะสร้างภาคเศรษฐกิจพอเพียงขึ้นมาในประเทศไทย สักส่วนหนึ่ง อะไรคือความพอเพียงที่เป็นรูปธรรม ถ้าจะพอเพียงแบบพึ่งตนเองได้ในทางอุตสาหกรรม ต้องเลือกอุตสาหกรรมสำคัญที่จำเป็นต่อชาติ และจะต้องลงทุนขนาดหนักผลาญทรัพยากรในวันนี้มหาศาล เพื่อการพึ่งตนเองได้ทางอุตสาหกรรมของคนในอนาคต ซึ่งถ้านำปัจจัยจีนและอินเดียมาคิดด้วย คำถามคือมีทรัพยากรในโลกที่จัดหาในราคาถูกหรือมีทรัพยากรเพียงพอหรือไม่ในวันข้างหน้า ถ้าพอเพียงแบบเกษตรกรรมจะทำอย่างไรต่อการวิจัยไบโอเทคโนโลยีที่เน้นการตัดแต่งพันธุกรรม (GMO) หรือจะเลือกเส้นทางพอเพียงทางการเกษตรด้วยการผลิตแบบการเกษตรแบบธรรมชาติ ไม่พึ่งสารเคมี พึ่งพาดิน น้ำ ฝน เยี่ยง100กว่าปีก่อนหน้านั้น และจริงๆถ้าเลือกการผลิตแบบธรรมชาติไม่พึ่งสารเคมี ประเทศไทยมีอาหารเพียงพอสำหรับการบริโภคของคนในชาติหรือ และถ้าเลือกพอเพียง ทั้งอุตสาหกรรมและเกษตรกรรม อะไรคือรูปธรรม ที่โยงไปยังปัญหาปากท้องจริงๆได้ ทั้งในวันนี้และอนาคต และถ้าเลือกพอเพียงทางจิตใจ อะไรคือรูปธรรม ทั้งในเชิงเครื่องมือและผลลัพธ์ ที่โยงไปยังปัญหาปากท้องจริงๆได้ ทั้งในวันนี้และอนาคต ผมฝากให้ผู้เชี่ยวชาญทางทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง ช่วยพัฒนาทฤษฎีให้เป็นรูปธรรมด้วยเพื่อให้เป็นทางออก ไม่เฉพาะของคนไทยแต่ทั้งโลกในเชิงรูปธรรมครับ จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 5 ก.พ. 49 19:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 การแข่งขันกับตัวเอง vs การแข่งขันกับคนอื่น จากคุณ : Chaeh - [ 5 ก.พ. 49 19:26:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยกับคุณปริเยศ ตอนนี้โลก  ก้าวไปข้างหน้าเร็วมาก เราอยู่นิ่งก็เท่ากับเราถอยหลัง เมื่อก่อนสามสิบปีก่อน เราเท่ากับ เกาหลี  ไต้หวัน  มาเลย์  แต่ตอนนี้ถูกเขาทิ้งไปห่างมาก    เพราะโครงการ MegaProjectที่เหมือนของเรานะเขาสเริ่มสร้างมาตั้งแต่สามสิบปีก่อน คิดว่าไม่มีก็ได้หรือไม่ม่ทางจะเป็นเช่นนั้นโลกแงความเป็นจริง ขณะนี้ต้องการคนที่ตามทันกล้าลงทุนโครงการใหญ่ๆ อย่าไปคิดแต่ว่าเขาจะเอาโครงการใหญ่มาเพื่อโกงกินเท่านั้น   กลัวการโกงกินก็ตรวจสอบปซิเดี๋ยวระบบตรวจสอบของเราก็ดีขึ้นเยอะแล้ว  หรือใครว่าไม่จริง  อย่างอดีตรมต สาธารณสุขยังต้องเข้าคุกและถูกยึดทรัพย์  คิดว่าทักษิณจะโง่เอา73000ล้านมาเสี่ยงถูกยึดหรือ   เอาง่ายๆเรื่องไฟฟ้านี่   กลางถึงปลายปีนี้ถ้าไม่สร้างโรงไฟฟ้าใหม่จะเกิดการขาดแคลนไฟฟ้าแน่นอน  แล้วการสร้างโรงไฟฟ้าใหม่นี่ แผนการลงทุนต้องเป็นโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ไม่ใช่เล็กๆอย่างที่ผ่านมา  ถ้ามีเรื่องยุ่งๆแบบนี้ใครจะมาลงทุน เดี๋ยวได้ไฟดับกันแล้วค่อยรู้สึกกัน จากคุณ : KAi (stangman) - [ 5 ก.พ. 49 19:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 16 imho, self-sufficiency is thus only as far as the returns is in the same relation with the means. someone with a more wealthy background will of course have a different capacity to generate returns which is sufficient to himself, as opposed to one with a less fortunate background. surely, self-sufficiency does not mean the suppression of one's potentialities nor does it prohibits the society from granting what one deserves. the key word here, however, is 'moderation'. i think what is most important is not to over leverage one's resources to the extent that the risk is enough to destabilise the entire system. practically, this means not going into debt for grassroots level, and for the economy is to not be overreliant on foreign funds, etc. what is important, however, is the compatibility between capitalism and sufficiency economy. i do not think that one precludes the existence of another. i believe that in a perfect market economy, without the imperfections, itis simply a nonrestrained form of economy such that each is free to pursue what is in their best inerests. that is, they are free to pursue what is sufficient for their own means. so, i believe that a perfect market economy is a self-sufficient one such that all resources flow according to one's potentialities and endowments, and thus, sufficient for one's means. of course, the real world is not that, but we must not be hasty to presume that the two are incompatible and that self-sufficiency economy somehow involves 'the betterment of the mind' or some very backward notion of closing the economy or anything like that. prudence, moderation, and pure commonsense is all that we need. จากคุณ : / (! o_o !) - [ 5 ก.พ. 49 19:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยกับคุณข้างบนครับ คนที่สนับสนุนเศรษฐกิจพอเพียง ต่อต้านเศรษฐกิจทุนนิยมส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจหลักการณ์ของทุนนิยม จึงต่อต้านทุนนิยม คนที่ต่อต้านเศรษฐกิจพอเพียง ก็คงไม่เข้าใจทุึนนิยม ดังที่อ้างมาในความเห็นที่ 13 จริงๆแล้ว การไหลไปมาของทุน เป็นแค่ภาพสะท้อนที่แท้จริงของ อุปสงค์และอุปทานของตลาดเท่านั้นเอง เงินทุนจะไหลไปสู่กิจการที่มีกำไรสูง คือ มี demand มากกว่า supply การจะทำให้เกิดเศรษฐกิจที่มั่นคง ยืนบนลำแข้งตัวเองได้ ไม่น่าจะใช่การไม่ลงทุนใน mega project ต่างๆ หรือ ไม่ลงทุนในอุตสาหกรรม การไม่นำเข้าสินค้า ความต้องการของประชากรแต่ละคน มีไม่เหมือนกัน ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่า ประเทศเราควรจะผลิตอะไร แค่ไหน จึงเรียกว่า "พอเพียง" การจะมาวางแผนว่า ประเทศเราไม่ควรลงทุนอะไรมากมาย ไม่ซื้ออะไรจากต่างชาติ ไม่ให้ต่างชาติเข้ามาลงทุน ลงทุนแต่กสิกรรมเท่านั้น เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย คำๆนี้เป็นจริงในระบบเศรษฐกิจ มันต้องมีการแข่งขันในเวทีโลก แต่อย่าลืมว่า หัวใจสำคัญที่แท้จริงของการอยู่ร่วมกับคนอื่น คือ ความร่วมมือกันด้วย เศรษฐกิจ ไม่ใช่ 0 sum เกมส์ ที่มีผู้ชนะ ต้องมีผู้แพ้ ความร่วมมือกัน ก่อให้เกิด win-win situation ได้ จริงๆแล้ว นี่แหละคือหัวใจของทุนนิยม competitive advantage การจะทำให้เกิดเศรษฐกิจพอเพียง จริงๆแล้วมันก็คือกลับมาที่หัวใจของทุนนิยม ว่า การไหลของเงินทุนสะท้อนความต้องการของตลาด ถ้าตลาดไม่ต้องการอบายมุข ธุรกิจอบายมุขก็ไม่เกิด ถ้าตลาดไม่ต้องการสินค้าฟุ่มเฟือย ธุรกิจนำเข้าสินค้าฟุ่มเฟือยก็ไม่เกิด ถ้าตลาดต้องการไฟฟ้า น้ำประปา สาธารณะสุข สิ่งเหล่านั้นก็เกิด การทำให้เกิดเศรษฐกิจพอเพียง มันเกิดจากหน่วยที่เล็กที่สุด คือ ตัวเอง แล้วมาเป็นครอบครัว แบบที่ในหลวงดำรัสไว้ ไม่ใช่ให้รัฐวางแผนว่า ครอบครัวนี้ ต้องพอแค่นี้ ประเทศเราต้องพอแค่นี้ ถ้า ทุกคนในสังคม มีค่านิยมที่ถูกต้อง ไม่ฟุ่มเฟีอย รักสิ่งแวดล้อม และอื่นๆ ทุึนนิยมก็จะทำหน้าที่ของมันตามปรกติ จะมีการลงทุนในกิจการที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมมากขึ้น และลดการลงทุนในกิจการที่ให้โทษต่อสังคมลง จากคุณ : สตางค์แดงเดียว - [ 5 ก.พ. 49 21:02:25 A:203.170.250.91 X: TicketID:008274 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ในความเห็นของผม  "เศรษฐกิจพอเพียง แปลว่า มีปัญญาแค่ไหน ทำแค่นั้น" ... คนรวย ก็ใช้ชีวิตแบบคนรวย คนจนก็ใช้ชีวิตแบบคนจน ไม่ใช่จน แต่ซื้อเบนซ์...อะไรประมาณเนี้ย จากคุณ : Jaffa - [ 5 ก.พ. 49 21:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มีแค่ไหนใช้แค่นั้นตามข้างบนครับ ควบคุมแค่ว่าใช้ไม่ให้เกินตัวไม่เห็นยากเลย ถ้าไปใช้เกินตัวเหมือนทุนนิยม ที่คอยแต่ทำตามใจอยาก มันก็ต้องหาตัว มี ให้มากขึ้น ส่วนใหญ่ก็จะมักง่ายกู้เอา บางรายก็ไปเบียดเบียนคนอื่น และต่อให้มีมากแค่ไหน แต่ไม่รู้จักควบคุมการใช้ ยังไงก็ไม่พอ มันไม่เป็นสุขหรอก คือเมกะโปรเจกต์จะลงทุนก็ลงได้ ถ้าไม่ต้องกู้เขามาเยอะๆ นะ แทนที่จะไปเจริญเหมือนที่ คคห 15 บอก ก็อาจจะหนี้ท่วมหัว จนต้องคอยจ่ายดอกเบี้ยด้วยทรัพยากรของตัวเองให้เมกาแทน จากคุณ : Calaglin - [ 5 ก.พ. 49 21:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ใช่เพราะความไม่พอเพียงเหรอ มันถึงมีปัญหากันอยู่ทุกวันนี้ ต่างคนต่าง "รวยไม่พอเพียง" ถึงได้โกงกินกันอย่าง "ไร้ขีดจำกัด" อยู่อย่างนี้ไง รวยมากโกงมาก รวยน้อยโกงน้อย ไม่มีเงินไม่ต้องใช้เงิน ก็ ไม่โกง จากคุณ : น้องส้มเด็กดี - [ 5 ก.พ. 49 22:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมไม่ได้ต่อต้านเศรษฐกิจพอเพียง แต่ผมไม่เห็นความชัดเจนในเชิงรูปธรรมของทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงที่จะประยุกต์ไปเป็นนโยบายระดับประเทศ อาทิเช่นนโยบายการเงิน การคลัง หรือนโยบายการพัฒนาอื่นๆ ผมถึงเรียกร้องให้มีความชัดเจนในการพัฒนาทฤษฎีดังกล่าวในการประยุกต์ใช้ระดับประเทศ อย่างเป็นรูปธรรม อย่างที่ผมย้ำด้านบนครับ  โดยส่วนตัว เป็นเรื่องง่ายที่จะเรียกร้องต่อสังคมหรือคนส่วนใหญ่ให้  ลดกิเลสหรือ พอเพียงทางใจเสียบ้าง ปัญหาก็หมด แต่โลกมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นนะครับ อย่างน้อยในความเห็นด้านบนของผม ได้เกริ่นถึง นโยบายทางภาษีอากร ที่เชื่อมโยงไปกับการลดการบริโภคที่เกินความจำเป็น เชื่อมโยงกับการพัฒนาสิ่งแวดล้อมและอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ หรือถ้าต้องใช้ ก็จำเป็นต้องใช้อย่างมีประสิทธิภาพ และที่สำคัญ อย่างที่ผมย้ำด้านบนและเน้นมากๆ คือ ในภาวะโลกาภิวัฒน์ที่ทรัพยากร คน และสารสนเทศ ไหลเวียนไปทั่วอย่างนี้ เราจะรักษาความพอเพียงอย่างเป็นรูปธรรมได้อย่างไร ผมอ่านข้อเสนอเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงของนักคิดหลายต่อหลายท่าน แต่ไม่มีท่านใด คิดใช้เรื่องภาษี หรือมาตรการเชิงนโยบายที่เป็นรูปธรรมอื่นๆมาเสนอในกรอบเศรษฐกิจพอเพียงเลย นั่นแหละครับ คือเหตุผล ที่ผมเรียกร้องให้มีการพัฒนาทฤษฎีดังกล่าวอย่างเป็นรูปธรรม แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 49 22:23:13 แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 49 22:22:00 แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 49 22:20:08 จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 5 ก.พ. 49 22:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ในความเห็นของผม นโยบายทางด้านภาษีคงไม่สามารถช่วยให้เกิดเรษฐกิจพอเพียงให้เป็นรูปธรรมได้ครับ แต่เป็นมโนทัศน์ส่วนบุคคล ผมขอยกตัวอย่างที่เห็นมา จากTV เมื่อหลายคืนก่อนสัมภาษณ์ คุณ เภสัชฯ เจ้าของสยามพารากอน (ขออภัยผมจำชื่อไม่ได้) ห้องทำงานธรรมดามาก ต่างกันมากจากส่วนของโชว์รูม นั่นคือ ท่านพอเพียงกับสถานที่ทำงาน ไม่ต้องหรูเลิศอลังการ แค่ให้ดำเนินงานที่จำเป็นได้ก็เพียงพอ ครับ จากคุณ : ชีฉางเจิง - [ 5 ก.พ. 49 22:39:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ก็อย่า ตะกละ ชีวิต พอเพียง  ไม่ใช่ให้อยู่แบบจน เข้าใจไหมเนี่ย หรือว่าไอ้จักรภพ มันโง่ที่เชื่อแต่ฝรั่ง หลงเป็นเหยื่อฝรั่ง แต่พอในหลวงทรงรับสั่ง กลับไม่เชื่อ เฮ้อ... จากคุณ : ประธาน เหมา - [ 5 ก.พ. 49 22:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ชอบกระบวนการคิดและมุมมองของค.ห.17 คุณสตางส์แดงเดียวครับ เยี่ยมครับ จากคุณ : หนึ่งมุมมอง - [ 6 ก.พ. 49 00:22:10 A:58.9.10.12 X: TicketID:109001 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมุมมองของผมเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมอธิบายแบบยกตัวอย่างง่ายๆ ลองดูสิงคโปร์ แม้จะรู้กันอยู่ว่าเป็นประเทศทุนนิยม แต่รัฐบาลเค้าดูเหมือนใช้ทฤษฎีพอเพียงมานานแล้ว คนลอดช่องมีบ้าน มีรถหรูในประเทศถือว่ารวยมากๆ ไม่เหมือนบ้านเรา เงินเดือนนิดเดียวถอยเบนซ์มาขับรอไฟแนนซ์ยึดก็มี เค้าใช้ประโยชน์จากทุนนิยมเต็มที่กับคู่ค้าเท่านั้นครับ ประเทศเค้าถึงร่ำรวยมหาศาล (ทั้งๆที่ ตอนได้เอกราชใหม่ๆเค้าเริ่มจาก o และคำพูดผู้นำลีกวนยู ประโยคเดียวทำนองว่า ประเทศเราไม่มีอะไรเลย ดังนั้นถ้าเขาเจริญกว่าเราห้าสิบปี เราต้องขยันกว่าเค้าห้าสิบเท่า ) ตอนนี้ ประเทศสิงคโปร์รวยมากแล้ว และดูเหมือนคนสิงคโปร์ที่ขยันมานานเริ่มรู้สึกว่าตนไม่พอเพียง รัฐบาลเค้าก็พยายามใช้ทุนบีบประเทศอื่นให้เปิดทางให้คนของเขาเข้ามา อนาคตต่อไป คนสิงคโปร์ก็จะมีที่ดิน รถหรูขับสบายในประเทศไทยนี่แหละ เพราะทุกรัฐบาลไทยยังตีความคำว่าความพอเพียงไม่ขาด ตีเป็นแต่เพียงทุกวันต้องเอาเงินนอกเข้ามาเยอะๆ ต้องเป็นทาสเขาจึงจะอยุ่ได้เท่านั้น ตัวอย่างสิงคโปร์คงอธิบายได้ว่า การใช้ทฤษฏีพอเพียงแล้วต้องจน ไม่ทันสมัยซะที่ไหนล่ะ จากคุณ : แมงเม่า 15 ปี - [ 6 ก.พ. 49 03:00:04 A:203.188.28.147 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สิงคโปร์เป็นสังคมนิยม ภาครัฐมีส่วนอย่างมากในกำหนดสังคม เศรษฐกิจ แนวทางการดำเนินชีวิตของคนสิงคโปร์ผ่าน กม. ครับ ซึ่งความจริงก็ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นสังคมนิยมถึงทำได้ แต่รัฐบาลบ้านเรา กล้าหรือเปล่าเท่านั้น!!! ถ้ากล้าและเอาจริง ไม่คิดถึงแต่ทุนที่จะไหลเข้ากระเป๋าตน ผมว่า เราทำได้ครับ จากคุณ : แมงเม่า 15 ปี - [ 6 ก.พ. 49 03:06:06 A:203.188.28.147 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 27 บังเอิญผมเป็นขาจร อยากให้ขาประจำช่วยโหวตกระทู้ดีๆอย่างนี้ขึ้นหิ้งที่เถอะ จะได้ความเห็นหลากหลายกว่านี้ จากคุณ : แมงเม่า 15 ปี - [ 6 ก.พ. 49 03:15:12 A:203.188.28.147 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอโทษคุณปริเยศครับ ไม่ได้ตั้งใจกล่าวว่าคุณต่อต้านเศรษฐกิจพอเพียง ผมเข้าใจความคิดคุณและเห็นด้วยหลายส่วน ผมเขียนสั้นไปนิด ผมเพียงอ้างถึงแนวคิดที่คุณยกมาจากคนอื่นที่ว่า การจะทำเศรษฐกิจพอเพียงได้ ต้องย้อนหลังกลับไปเป็นเกษตรแบบธรรมชาติ ซึ่งผมไม่เห็นด้วยอย่างเด็ดขาด จากคุณ : สตางค์แดงเดียว - [ 6 ก.พ. 49 08:12:21 A:221.128.89.3 X: TicketID:008274 ]

ความคิดเห็นที่ 29 วันก่อนได้ฟังอ.ของม.จุฬา ท่านหนึ่ง (ขออภัยจำชื่อท่านไม่ได้ซะแล้ว) พูดไว้ดีครับ ว่า เราเป็นประเทศเปิดกว้างต้องโลก คือ ปชช เปิดกว้าง พร้อมที่จะรับ สิ่งต่างๆ แต่ว่าจริงๆแล้วเรายังไม่พร้อม เพราะขาดความรู้ ความเข้าใจ ในการรับมือกับปัญหาที่จะตามมา ถ้าเรามีเศรษฐกิจแบบผสม ระหว่าง ทุนนิยม กับ เศรษฐกิจแบบพอเพียง เราก็จะมีภูมิคุ้มกันตัวเอง จากคุณ : ฮวยบ่อข่วย (มือใหม่DSM) - [ 6 ก.พ. 49 09:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เคยมีงานวิจัยชิ้นหนึ่งจากต่างประเทศพบว่าประเทศที่ใช้ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมที่ประสบความสำเร็จทำให้ประเทศมั่งคั่ง เจริญก้าวหน้าไปได้ดีเป็นประเทศที่ประชาชนในประเทศมีความเป็นชาตินิยมสูง คนในประเทศชาติมีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว มีปัญหาอะไรก็ช่วยเหลือกันมากกว่าที่จะไปเชิดชูบูชาคนต่างชาติ ส่วนเศรษฐกิจพอเพียง ผมว่าถ้าประชาชนทุกคนหรือคนส่วนใหญ่ของประเทศทำได้และยึดมั่นก็เป็นสิ่งที่ดีและสมควรกระทำอย่างยิ่ง ทั้งนี้มองระบบเศรษฐกิจพอเพียงเป็น 2 ระดับคือ 1.ระดับผู้บริหารประเทศ หรือระดับมหภาค เป็นผู้กำหนดนโยบายประเทศ จะต้องออกกฏหมายคุมสิ่งมอมเมายั่วกิเสลประชาชน ไม่ว่าจะเรื่องการกำหนดการเก็บภาษี การควบคุมสื่อโฆษณาต่างๆ หรือเรื่องการควบคุมการกำหนดอัตราดอกเบี้ยผ่อนซื้อสินค้าทั้งหลาย จะต้องแยกแยะว่าสินค้านั้นจำเป็นต่อการดำรงชีวิตแค่ไหน สินค้าใดฟุ่มเฟือยก็กำหนดการโฆษณา กำหนดอัตราดอกเบี้ย และอัตราการเก็บภาษีแตกต่างกัน เป็นการควบคุมสิ่งเร้าที่จะมายั่วกิเลส และการไม่ส่งเสริมให้คนใช้สิ่งของที่เกินความจำเป็นพื้นฐานมากเกินไป ถ้าจะใช้ก็จ่ายภาษีแพงหน่อย คนที่จะกู้มาซื้อก็ทำได้ยากขึ้น 2.ในระดับประชาชน หรือระดับครัวเรือน หรือระดับจุลภาค ควรใช้หลักความเชื่อการสร้างกระแสให้ชุมชนมีจิตสำนึก ค่านิยมแห่งความพอเพียง ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ง่าย เพราะเป็นเรื่องของพื้นฐานจิตใจของแต่ละบุคคล แต่หากสามารถสร้างกระแสสังคมให้ตระหนักในความพอเพียง ใช้จ่ายลงทุนตามความสามารถที่ตัวเองมี ไม่ใช้จ่ายเกินตัว จากคุณ : ~เฮ้อ... - [ 6 ก.พ. 49 09:31:54 A:203.188.35.192 X: TicketID:075991 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ต่ออีกนิดครับ ถ้าสร้างกระแสจนเป็นค่านิยมในสังคมให้มีความตระหนักการใช้จ่ายที่ไม่เกินตัว ลงทุนตามความสามารถของตัวเองก็จะทำให้ประเทศชาติดำเนินเศรษฐกิจแบบพอพียงไปได้ง่ายขึ้น จากคุณ : ~เฮ้อ... - [ 6 ก.พ. 49 09:38:12 A:203.188.35.192 X: TicketID:075991 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ความเห็นของคุณปริเยศ ในความเห็นที่ 13 น่าสนใจครับ โดยเฉพาะในประเด็นที่ว่า "ถ้าประเทศไทยเลือกเส้นทางเศรษฐกิจพอเพียงจริง แต่ชาติอื่นไม่เลือก ผลข้างเคียงจะเป็นเช่นไร" "ยังไม่มีนักคิดไทยคนใด หามาตรการรูปธรรมที่สอดคล้องกับประเทศไทยที่เป็นประเทศอุตสาหกรรมเลย" "อยากให้มีการพัฒนาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้มีมาตรการเป็นรูปธรรมอาทิเช่น ในเชิงภาษีเพื่อลดการบริโภค" "และจริงๆแล้วถ้าจะสร้างภาคเศรษฐกิจพอเพียงขึ้นมาในประเทศไทย สักส่วนหนึ่ง อะไรคือความพอเพียงที่เป็นรูปธรรม" ผมขอแลกเปลี่ยนมุมมองในประเด็นข้างบนดังนี้ครับ ดังที่ผมตั้งคำถามไว้ว่า "จะมีคนไทยสักกี่คนที่เข้าใจแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริง" ผมคิดว่า แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง เป็นกรอบความคิด อาจจะเรียกว่าเป็นเป้าหมายในการวางแผนพัฒนาก็ได้ เมื่อเป็นกรอบแนวคิด แนวทางปฏิบัติย่อมแตกต่างกันไปในแต่ละเรื่อง ไม่มีสูตรสำเร็จว่าเรื่องนี้จะต้องทำอย่างนี้ แต่เมื่อไร ที่ผู้ปฏิบัติ มีธรรมชาติที่เข้าใจแนวคิดนี้แล้ว การกระทำทุกอย่างย่อมดำเนินไปสู่เป้าหมายที่เป็นทางเดียวกันของเศรษฐกิจพอเพียง จากคุณ : ช า ติ - [ 6 ก.พ. 49 14:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ทีนี้ถ้าเราใช้เป้าหมายมาเป็นตัวกำหนดแนวทางปฏิบัติแล้ว ไม่ว่าใครจะเป็นคนวางแผน หรือจะมีกี่กลุ่มก็ตาม หรือจะเปลี่ยนแผนพัฒนากี่ฉบับก็ตาม แต่เป้าหมายมีอย่างเดียว  การพัฒนาจะสอดคล้องและสนับสนุนกัน ไปในแนวทางที่จะบรรลุเป้าหมายของเศรษฐกิจพอเพียง เมื่อตั้งโจทย์ว่า การพัฒนาให้ยึดเป้าหมายเป็นสำคัญ คำถาม คือว่า อะไรคือเป้าหมายของการพัฒนาแบบเศรษฐกิจพอเพียง แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 49 00:29:03 จากคุณ : ช า ติ - [ 6 ก.พ. 49 15:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เศรษกิจพอเพียง เศรษฐกิจแบบพอมีพอกิน  แบบพอมีพอกินนั้น หมายความว่าอุ้มชูตัวเองได้  ให้มีพอเพียงกับตัวเอง พิมพ์ไว้ใน ธนบัตรใบละ 1000 ทุกใบ ใบไหนไม่มี ใบนั้นปลอมชัวร์ 5555+ จากคุณ : ปิงป่องแชะ - [ 6 ก.พ. 49 17:17:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เศรษฐกิจพอเพียงในความเห็นของดิฉัน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่เรามี เงินมากหรือน้อยไม่สำคัญ เล่นหุ้นหรือไม่เล่นหุ้นไม่ใช่ประเด็น เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้หมายความว่าเราต้องปลูกผัก เลี้ยงปลากินเอง ปั่นจักรยานไปทำงาน ไม่ต้องอาศัยพลังงานจากน้ำมัน เพราะเราอยู่ในโลกที่ต้องก้าวไปข้างหน้าให้ทันเทคโนโลยี และโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว แต่หมายถึงการที่เราสามารถพึ่งพาตัวเอง ยืนบนลำแข้งของตัวเองได้อย่างมั่นคง เข้มแข็ง และมีพลังในตัวเอง โดยไม่ต้องอาศัยเงินทองหรือวัตถุ ไม่ใช่ว่าเราต้องมีเงินมาก จึงจะรู้สึกมีพลังอำนาจมากขึ้น หรือเมื่อเรามีเงินน้อยแล้ว เรารู้สึกมีพลังอำนาจน้อยลงไป พลังจึงอยู่ในตัวเรา ไม่ได้อยู่ที่เงินค่ะ yanini www.ThaiPersonalFinance.com จากคุณ : yanini - [ 6 ก.พ. 49 19:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 6 ก.พ. 49 22:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยุคนี้จึงเป็นยุคล่าอาณานิคมโดยใช้เครื่องมือทางการเงินที่กำหนดกฏ กติกาโดยผู้มีอำนาจ จากคุณ : แสนสุขสม - [ 6 ก.พ. 49 23:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เศรษฐกิจพอเพียง คืออยู่แบบเข้มแข็งพึ่งพาตนเองทางเศรษฐกิจ จะเป็นภูมิค้มกันให้กับประเทศ จากคุณ : แสนสุขสม - [ 6 ก.พ. 49 23:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ยุคนี้เป็นยุคทุนนิยมครับ ใครมีเงินมากได้เปรียบมาก ไม่ต้องไปสะสมอาวุธ ทหาร กำลังพล ไม่ต้องไปยึดดินแดน อาณาเขต อีกต่อไปแล้ว ปัจจุบันใช้การเงิน เข้าไปซื้อกิจการ เทคโอเวอร์ บริษัทต่างๆที่มีอยูในประเทศนั้นๆ ซึ่งมีกิจการ เครื่องมือ เครื่องจักร พนักงาน ลูกค้า อยู่แล้ว ไม่ต้องไปเสียเวลาตั้งใหม่ ไม่ต้องใช้แรงงาน, กำลังคน ,กำลังการผลิต ของประเทศแม่อีกแล้ว เพียงแค่อัดฉีดเงินเข้าไป แล้วก็ดูดกำไรออกไปยังประเทศแม่ เช่น สินค้าตัวหนึ่ง ออกแบบที่อเมริกา ผลิตที่จีน ไปขายทั่วโลก กำไรส่งกลับไปอเมริกา คำถามที่ว่า เป็นสัญญาณอันตรายอะไรหรือเปล่า คำตอบคืออันตรายมาก เพราะประเทศต่างๆที่มาลงทุนก็ต้องการกำไร เมื่อมีกำไรก็จะโอนออกไปยังประเทศนายทุนเหล่านั้น ความมั่งคั่งก็จะถูกดูดซับออกไปจากระบบเศรษฐกิจของไทย เงินออมที่มีอยู่ก็ไม่ใช่ของคนไทยเมื่อมีปัญหา หรือหากต่างชาติถอนออกไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง ก็จะทำให้เสถียรภาพทางการเงินของไทยสั่นคลอนอีก ตัวอย่างเปรียบเทียบที่จะทำให้เห็นภาพได้ชัดคือ ครอบครัวหนึ่งมี พ่อ แม่ ลูกชาย ลูกสาว พ่อแม่ มีอาชีพขายข้าวแกง ต้องตื่นแต่เช้าไปตลาดหาซื้อของมาทำเป็นอาหารต่างๆเพื่อนำไปขาย เมื่อขายได้ในแต่ละวันสมมุติมีกำไร วันละ 1000 บาท   เงินกำไร นี้เมื่อเก็บเอาไว้เป็นเงินออมจะแสดงถึงความมั่งคั่งของครอบครัวนี้ หรือหากอยากจะนำไปปรับปรุงกิจการซื้อวัสดุอุปกรณ์ ก็ทำให้กิจการเติบโตขึ้น แต่เจ้าลูกชายเกเร แทนที่จะช่วยทำมาหากินก็กลับไปติดยา วันๆก็จะมาขโมยเงิน 1000 นี้ไปซื้อยา และเล่นการพนัน ความมั่งคั่งของครอบครัวนี้ก็จะหายไปเปล่าๆ โอกาสจะพัฒนาปรับปรุงกิจการก็ไม่มี  ถ้าจะคิดปรับปรุงก็ต้องไปกู้เงินทำให้ต้องเสียดอกเบี้ยอีก เงินสำรองเป็นค่าเล่าเรียนของลูกสาวก็ไม่มี บริษัทต่างๆที่ถูกซื้อกิจการโดยต่างชาติ เมื่อประกอบกิจการมีกำไรก็จะถูกโอนกำไรออกไปยังต่างประเทศ ความมั่งคั่งก็ไหลออกไปยังต่างประเทศ จากคุณ : แสนสุขสม - [ 6 ก.พ. 49 23:03:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มันคือ ความเห็นแก่ตัวของคนรวย ที่บอกแก่คนจน จากคุณ : จงจนต่อไป (skzero) - [ 6 ก.พ. 49 23:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอเขียนตามความเข้าใจของผม หัวใจของเศรษฐกิจพอเพียง คือการพึ่งตนเองได้ การพัฒนาแบบเศรษฐกิจพอเพียง คือการพัฒนาโดยเน้นที่ความมีความรู้ เพราะความรู้เท่านั้นที่ทำให้พึ่งพาตัวเองได้ ผมยกตัวอย่าง ให้เห็นง่ายๆ สมมติว่า ประเทศไทยอยากพัฒนารถยนต์แห่งชาติขึ้นมา เราควรจะทำอย่างไร วิธีง่ายที่สุด คือ การให้ต่างชาติมาร่วมลงทุน สมมติว่าให้บริษัทรถยนต์ต่างชาติยี่ห้อหนึ่ง มาลงทุนร่วมกับรัฐบาล โดยรัฐบาลเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ บริษัทรถต่างชาติ เอาเครื่องจักรทุกอย่างเข้ามา จ้างแรงงานคนไทยทำงาน ภายใต้การควบคุมของวิศวกรต่างชาติ ผลิตรถยนต์ส่งออกปีละหลายหมื่นล้านบาท เอากำไรมาแบ่งกันระหว่างรัฐบาลไทยกับบริษัทต่างชาติ พร้อมกับประกาศความภาคภูมิใจว่า เราผลิตรถยนต์ได้เอง   อย่างนี้เป็นเศรษฐกิจพอเพียงหรือไม่ ตอบว่า ไม่ใช่ ทำไมจึงไม่ใช่ ตอบว่า เพราะไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้ในอนาคต เมื่อไรก็ตามที่บริษัทต่างชาติถอนการลงทุน เราจะสามารถผลิตรถยนต์ได้เองหรือไม่ ตอบว่าไม่ เพราะเราไม่มีความรู้ของตนเอง เมื่อถึงตอนนั้น ที่บริษัทต่างชาติ เมินประเทศไทย เพราะ ค่าแรงแพง หรือประเทศอื่นน่าสนใจกว่า ถามว่าเราจะเหลืออะไร ตอบว่า เราจะเหลือแรงงานที่คุ้นเคยกับการทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม ตามคำสั่งของหัวหน้างาน ไม่มีความรอบรู้ในงาน เพราะถูกจับทำแบบแยกส่วน นี่คือจุดอ่อนของการพัฒนาแบบทุนนิยม ที่จำเป็นต้องแก้ไข จากคุณ : ช า ติ - [ 6 ก.พ. 49 23:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เศรษฐกิจพอเพียงจะป้องกันปัญหานี้ได้อย่างไร ขอย้ำอีกครั้งว่า "หัวใจของเศรษฐกิจพอเพียง คือการพึ่งตนเองได้" ขอยกตัวอย่างประเทศจีน ตอนที่รัฐบาลจีนเปิดประเทศใหม่ๆ ทุนต่างชาติหลั่งไหลเข้าไปในประเทศจีน เพราะเห็นโอกาสทางธุรกิจ รัฐบาลจีนที่ดำเนินนโยบายอย่างรอบคอบ มองการณ์ไกลมากกว่ารัฐบาลเพื่อนบ้านหลายๆประเทศ ได้ยื่นเงื่อนไขสำคัญแก่นักลงทุนต่างชาติที่จะเข้าไปลงทุน ว่าจะต้องมีการถ่ายทอดความรู้ และเครื่องจักรเมื่อเลิกใช้แล้วจะเป็นของประเทศจีน นี่คือตัวอย่างของการนำแนวคิดของการพึ่งพาตนเองมาใช้ในการวางแผนระดับประเทศ เงื่อนไขของประเทศไทยตอนนี้ อาจจะไม่สามารถต่อรองได้เหมือนประเทศจีน แต่ถ้าเราไม่เริ่มคิดที่จะสร้างองค์ความรู้ของประเทศ คงพอมองเห็นอนาคตได้ การวิ่งไล่ตามทุนนิยม ซื้อเทคโนโลยีทุกอย่าง ใช้เป็น แต่สร้างไม่เป็น และละทิ้งจุดเด่นของตนเอง ผมเห็นว่า ไม่ใช่การวิ่งตามโลก แต่กลับเป็นการถอยหลังเข้าคลอง จากคุณ : ช า ติ - [ 6 ก.พ. 49 23:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 43 รู้จักตัวเอง?  ถ้ารู้จักตัวเองก็สามารถอยู่ได้   รู้จักรุก รู้จักรับ ถ้ารู้จักรุก  นั่นคือ ตัวเองพร้อมแล้ว มั่นใจแล้ว ตัวเองแน่พอแล้ว ถ้ารู้จักรับ นั่นคือ ตอนนี้ยังก่อน ยังเก่งไม่พอ ยังไม่ถึงขั้นพอ รอก่อน ต้องซ้อม ต้องฝึกอีกหน่อย เอาทั้งรู้จักรุกและรู้จักรับมารวมกันก็ไม่ต้องเดือดร้อนภายหน้า จากคุณ : Chaeh - [ 6 ก.พ. 49 23:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ประเด็นที่น่าคิดอีกอย่าง คือ ในโลกที่เป็นระบบทุนนิยมนี้ ประเทศไทยคงหลีกเลี่ยงไม่พ้นที่ต้องรับระบบทุนนิยมมาด้วย เป็นไปได้ไหม ที่จะนำแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง มาใช้ร่วมกับระบบทุนนิยม ผมไม่ค่อยแน่ใจว่า นิยามที่แท้จริงของระบบทุนนิยม คืออะไร กว้างๆ คงเป็นการใช้ระบบทุน ในการพัฒนาทุกๆด้าน ทั้งเศรษฐกิจ การค้า การลงทุน วิทยาศาสตร์ การเกษตร โดยเน้นพื้นฐานที่การสร้างผลตอบแทนให้มากที่สุด ผมคิดว่า ระบบทุนนิยม คงไม่ได้รวมถึง การเบียดเบียนธรรมชาติ การทำลายสิ่งแวดล้อม การทำลายสุขภาพประชาชน การเอารัดเอาเปรียบอย่างไม่ยุติธรรม เพราะสิ่งเลวๆเหล่านี้ ไม่น่าจะนับเป็นส่วนหนึ่งของระบบเศรษฐกิจใดๆได้เลย ถ้าเอาสิ่งเลวๆที่ผิดเพี้ยนเหล่านี้ ออกจากระบบทุนนิยมได้ ผมคิดว่า เศรษฐกิจพอเพียงกับทุนนิยมเข้ากันได้ดียิ่ง และจะส่งเสริมซึ่งกันและกันด้วยซ้ำ เพราะยิ่งประชาชนแต่ละคน ชุมชนแต่ละชุมชน เมืองแต่ละเมือง ประเทศแต่ละประเทศ มีองค์ความรู้เป็นพื้นฐาน ทำให้สามารถพึ่งพาตนเองได้  การพัฒนาแบบก้าวกระโดดจะเกิดขึ้น วิกฤตการณ์ต่างๆ เช่นสงครามจะเกิดขึ้นได้ยาก เพราะทุกหน่วยในสังคมโลก มีความแข็งแรงด้วยตัวเอง จากคุณ : ช า ติ - [ 7 ก.พ. 49 00:02:09 ]

ความคิดเห็นที่ 45 มาถึงประเด็นที่ผมขอแลกเปลี่ยนคุณปริเยศ "ถ้าประเทศไทยเลือกเส้นทางเศรษฐกิจพอเพียงจริง แต่ชาติอื่นไม่เลือก ผลข้างเคียงจะเป็นเช่นไร" ผมคิดว่า เราสามารถใช้แนวทางเศรษฐกิจพอเพียง คือการพัฒนาที่เน้นการพึ่งพาตนเองได้ มาควบคุม การพัฒนาตามแนวทางทุนนิยม ให้อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง น่าจะเป็นผลดีและก้าวหน้ายิ่งกว่าเพื่อนบ้าน ผมคิดว่าหลายๆท่าน ยังคิดอยู่ว่า เศรษฐกิจพอเพียงหมายถึง การปฏิเสธโลกภายนอก แล้วกลับไปอยู่กับตัวเองแบบเดิมๆ ขอยืนยันว่าไม่ใช่ครับ ย้ำอีกครั้ง "การพัฒนาตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง คือการพัฒนาที่ช่วยให้พึ่งตนเองได้ในปัจจุบันและอนาคต" "ยังไม่มีนักคิดไทยคนใด หามาตรการรูปธรรมที่สอดคล้องกับประเทศไทยที่เป็นประเทศอุตสาหกรรมเลย" เศรษฐกิจพอเพียง เป็นแนวคิดที่เน้นการพึ่งพาตนเองได้ทั้งในปัจจุบันและอนาคต สามารถนำไปใช้กับทุกเรื่อง วิธีปฏิบัติอยู่ที่เราแต่ละคน วิธีใดที่นำไปสู่เป้าหมาย คือการพึ่งพาตนเองได้ ถือว่าเป็นวิธีที่ใช้ได้ทั้งสิ้น "อยากให้มีการพัฒนาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้มีมาตรการเป็นรูปธรรมอาทิเช่น ในเชิงภาษีเพื่อลดการบริโภค" เป็นแนวคิดที่ดี อาจจะเป็นการสนับสนุนให้ประชาชนควบคุมตัวเองได้มากขึ้น ผมคิดว่า ระดับปัจเจกบุคคล การทำตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ต้องเกิดจากตัวเอง เป็นแรงขับเคลื่อนจากภายในของแต่ละคน จึงจะสำเร็จได้ "และจริงๆแล้วถ้าจะสร้างภาคเศรษฐกิจพอเพียงขึ้นมาในประเทศไทย สักส่วนหนึ่ง อะไรคือความพอเพียงที่เป็นรูปธรรม" ย้ำอีกครั้งครับ "เศรษฐกิจพอเพียง คือเศรษฐกิจที่พึ่งพาตนเองได้" จากคุณ : ช า ติ - [ 7 ก.พ. 49 00:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขออัญเชิญพระราชดำรัสมาอีกครั้งหนึ่ง "เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเสมือนรากฐาน ของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั้นเอง สิ่งก่อสร้างจะอยู่มั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็ม และลืมเสาเข็มเสียด้วยซ้ำไป" จากคุณ : ช า ติ - [ 7 ก.พ. 49 00:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ผมอ่านความคิดเห็นของหลายคนแล้วเห็นชัดเลยว่าไม่เข้าใจแนวความคิดเศรษฐกิจพอเพียง ย้ำว่าไม่เข้าใจ ผมเองก็เคยไม่เข้าใจเช่นกันทำให้คิดแบบตื้นๆ (ผมว่าตัวเองนะ) เท่าที่อ่านจึงเข้าใจว่าหลายคนไม่เข้าใจ ในหลวงมีพระอัฉริยภาพมากครับ ผมกล้าพูดแบบนี้จริงๆไม่ใช่เพราะท่านเป็นในหลวงแต่เพราะท่านมีอัฉริยภาพจริงๆ ลองหาหนังสือของโซรอสมาอ่านแล้วคุณจะเข้าใจทุนนิยมมากขึ้นแล้วจะเข้าใจว่าประเทศเราต้องการอะไร พร้อมสำหรับอะไร ? ทุนนิยม หรือ พอเพียง ? จากคุณ : mketer - [ 7 ก.พ. 49 00:37:06 A:58.9.1.102 X: TicketID:108358 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เท่าที่อ่านมาผมเข้าใจว่า เศรษฐกิจพอเพียง = การดำเนินชีวิตโดยมีความเสี่ยงต่ำ แต่สิ่งที่เรียกว่าความเสี่ยงนั้นมันก็มีหลายประเภท เช่น - ความเสี่ยงทางด้านสุขภาพ - ความเสี่ยงทางการเงิน - ความเสี่ยงด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน - ฯลฯ ไม่มีวิธีไหนที่จะลดความเสี่ยงได้ทุกชนิด และทุกคนก็ให้ความสำคัญต่อความเสี่ยงแต่ละประเภทไม่เท่ากันมันก็เลยทำให้แต่ละคนมองนิยามคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงต่างกัน สรุปว่าถ้าจะคุยเรื่องนี้กันจริงๆ ต้องชี้ชัดให้ได้ก่อนว่าแต่ละคนให้ความสำคัญกับความเสี่ยงด้านไหนมากแล้วค่อยมาดูว่าการดำเนินชีวิตของเค้าสอดคล้องกับความคิดมากแค่ไหนน่าจะดีกว่าครับ ปล. นี่เป็นสิ่งที่ผมเพิ่งคิดได้เมื่อกี้อาจจะมึนๆไปบ้าง เชิญวิจารณ์ได้ตามสะดวกครับ จากคุณ : chorchai - [ 7 ก.พ. 49 02:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณความเห็นทุกๆท่านครับ .... ผมเป็นผู้หนึ่งที่ชอบศึกษาระบบเศรษฐกิจเปรียบเทียบและแนวทางยุทธศาสตร์การพัฒนาชาติของประเทศต่างๆ... ผมอยากให้นักคิดของไทยหรือทุกท่านลองศึกษาประสบการณ์การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ ฟินแลนด์และกลุ่มประเทศแถบแสกนดิเนเวียเช่นนอร์เวย์ สวีเดนครับ มีอะไรหลายอย่างที่เราสามารถเรียนรู้และนำไปเป็นบทเรียนสำหรับเศรษฐกิจพอเพียง แม้ว่าขนาดของประชากรของประเทศดังกล่าวจะเล็กกว่าประเทศไทยมากนัก  ...นอกจากนี้ประสบการณ์การพัฒนาประเทศของ เหาหลีใต้และญี่ปุ่น เป็นแนวทางและบทเรียนของประเทศไทยได้เป็นอย่างดี จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 7 ก.พ. 49 05:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอลบครับ แต่เห็นด้วยว่าในหลวงท่านทรงมีพระอัจฉริยภาพมากครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 49 10:50:26 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 49 10:41:32 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 49 10:38:23 จากคุณ : nut0123 - [ 7 ก.พ. 49 10:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เศรษฐกิจพอเพียง ......ไม่ได้มีความหมายว่าหยุดพัฒนาประเทศไทย  อยู่เฉยๆ มองดูโลก และประเทศเพื่อนบ้านเจริญรุ่งเรืองสร้างอารยธรรมแต่เพียงอย่างเดียวนะครับ...ขอเพื่อนไทยพิจารณาคำๆนี้ให้เข้าใจลึกซึ้ง   จากคุณ : สุดโจ๋ว - [ 7 ก.พ. 49 10:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เศรษฐกิจพอเพียง คือการไม่เป็นหนี้สินจนเกินกำลังความสามารถของตนเอง การใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่แล้วอย่างมีประสิทธิภาพ การใช้กำลังคนและความสามารถของคนในชาติอย่างเสมอภาคและยุติธรรม จากคุณ : เซียนมาเอง - [ 7 ก.พ. 49 13:26:44 A:61.47.107.114 X: TicketID:115483 ]

ความคิดเห็นที่ 53 หูย มีเศรษฐกิจพอเพียงมาอยู่แถวนี้ด้วย แนวคิดด้านเศรษฐกิจพอเพียงนั้นดังในเมืองไทยเพราะเป็นแนวคิดที่โดนใจสังคมไทย หนึ่งก็เพราะว่าในหลวงทรงเป็นผู้ริเริ่มแนวคิดนี้ สองคือเป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธ มีเรื่องทางสายกลางและความพอดี แต่ในความคิดของผม ถ้าไปเล่าเรื่องความคิดนี้ให้คนอื่นที่ไม่ใช่คนไทยฟัง พวกเขาก็คงจะไม่สนใจ แล้วถามว่า แล้วไง? จุดมุ่งหมายของเศรษฐกิจพอเพียงนี้ พอๆกับ sustainable development ที่ UN พยายามผลักดันเลย ดันนั้นความคิดนี้ก็ไม่มีอะไรใหม่ นอกเหนือจากนั้น ความคิดนี้ยังหวังให้มนุษย์ทำอะไรที่ไม่มีทางเป็นไปได้ด้วย เพราะว่าอย่างนี้นี่เอง ความคิดนี้จึงเป็นแค่แนวคิด ไม่สามารถที่จะเอามาใช้จริงๆได้ หนึ่ง ความคิดนี้บอกว่าคนจะต้องมีคุณธรรม ต้องเป็คนดี ซื่อสัตย์ และไม่เอาเปรียบคนอื่น หวังสูงจากมนุษย์มากๆ มนุษย์จะขี้โกงจะตาย ถ้าโกงได้ก็โกงกันทั้งนั้น พวกไม่โกงที่เป็นคนดีจริงๆมีน้อยมากจนถึงไม่มีเลย (ไม่ใช่ดีแต่ปากนะครับ) สอง บอกว่าคนเราจะต้องทำอะไรที่มีความเสี่ยงตำ่ เห้อๆ บอกแค่นี้ทำไม่ได้หรอก ก็คนอยากจะเสี่ยงเขาก็เสี่ยงดิ ไปบังคับเขาได้อย่างไร แล้วอีกอย่าง การคิดอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากการไปยัดเยัยดความชองหรือเกลียดความเสี่ยงของตนเองให้คนอื่น มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไร เพราะความพอดีของแต่ละคนนั้นมันไม่เหมือนกัน แน่นอนว่าเราสามารถที่จะตั้งระบบขึ้นมาให้มนุษย์โกงได้น้อยลง เช่น พัฒนากฏหมายให้ดีขึ้น และให้มนุษย์สามารถทำอะไรที่เสี่ยงตำ เช่น การพัฒนาคุณภาพของระบบการเงินและการธนาคารของไทย แต่พอพูดถึงเรื่องพวกนี้แล้ว ทุกประเทศก็พยายามที่จะทำ ไม่ใช่ประเทศที่ใช้ “เศรษฐกิจพอเพียง” อย่างเดียว.. ดังนั้น ความคิดแบบนี้ก็ไม่ได้มีอะไรใหม่ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นว่าความคิดนี้มีจุดดีอย่างน้อยสองจุดด้วยกัน หนึ่งก็คือทำให้คนหันมาสนใจการพัฒนาของประเทศมากขึ้น เพราะสามารถใส่แนวคิดทางการพัฒนาหลายๆอย่างมาได้อย่างโดนใจคนไทย สองคือเอาไว้ด่านักการเมืองชั่วๆได้ (แต่ด้านการเอาไปใช้งานจริงๆนั้น ไม่มีความน่าตื่นเต้นเลย).. แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 49 08:17:26 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 49 00:53:24 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 49 00:41:51 จากคุณ : solow (Solow) - [ 8 ก.พ. 49 00:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 54 โหวตให้ครับ จากคุณ : Hypoentropic - [ 8 ก.พ. 49 09:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ทำกินเอง  ใช้เอง  ไม่ต้องซื้อ  ไม่ต้องแสวงหาที่จะซื้อ  อยู่โดยไม่โลภ ไม่อยาก  ไม่หลงให้ใครหรอก ขาย (เช่น หลอกขาย คอมพิวเตอร์ หรือ โทรศัพท์ มือถือ รุ่นใหม่) ไม่ต้องเดินทางไกลให้มาก เพราะใช้เวลาอยู่บ้านทำอยู่ทำกิน  กินเท่าที่มี ไม่กินอะไรแปลกประหลาด เช่น หูฉลาม ถ้าทำได้เช่นนี้แล้ว  ทุนนิยมจะทำอะไรได้ จากคุณ : pork - [ 8 ก.พ. 49 22:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สู้ได้และเป็นหนทางที่ถูกต้อง ถ้าเศรษฐกิจพอเพียงหมายถึงการใช้ปัญญาใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์พอเพียงกับความต้องการ ถ้าทุนนิยมหมายถึงการสะสมทุนเพื่อเก็งกำไรจากความใหญ่ของทุนและทุนใหญ่กินทุนเล็ก จากคุณ : มังกรใจเย็น - [ 9 ก.พ. 49 15:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 57 หารายได้อย่างทุนนิยม ดำรงชีวิตอย่างเศรษฐกิจพอเพียง ใช้จ่ายตามฐานานุรูปของแต่ละคน = อิสระภาพทางการเงิน จากคุณ : นบท - [ 10 ก.พ. 49 09:12:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 น่าจะพอสรุปได้ว่า ทำอะไรต้องรู้สึกประมาณตน ไม่ลงทุนเกินกำลัง ถ้าหากพลาดไปก็จะเจ็บตัวมาก เหมือนสมัยฟองสบู่ แต่ระบบทุนนิยมนั้นเป็นพื้นฐานของเศรษฐกิจโลกสมัยใหม่ไปแล้ว จึงยากที่จะหลีกเลี่ยงได้  สมัยก่อนเป็นระบบอำนาจนิยม ใครมีอำนาจ บารมี กองทหาร ก็ควบคุมพลเมืองได้ ทั้งสองระบบก็มีความแตกต่างกันครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 10 ก.พ. 49 16:44:20 ]

ความคิดเห็นที่ 60 กรุณาย้อนกลับไปดู จากคุณ : คนเมล่อ - [ 11 ก.พ. 49 00:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 61 http://www.personal.psu.edu/users/w/x/wxk116/antic/ จากคุณ : somwang - [ 11 ก.พ. 49 14:00:51 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตามอ่านแนวคิด..มาจน#60 แล้วเลยย้อนกลับ #1...เออ จริงแฮะ...นี่แหละ หนาเค้าถึงเปรียบเทียบว่า นักเศรษฐศาสตร์เหมือนตาบอดไล่จับแมวในห้องมืด นักการเมืองคุยโม้ดังลั่นตนจับได้แล้วแม้ขนาดมีผ้าปิดตา...ก็แบบ 30บาทรักษาได้ทุกโรค...คงรักษาได้แค่โรคหิวชั่วคราว ก็ก้วยเตี๋ยวชามเดียว..เท่านั้นนา เห็นด้วย กับแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในทุนนิยมและหรือสังคมนิยมก็ตาม..ทุกความเห็น ส่วนตัวชี้วัดหรือมองวิสัยทัศน์ยุทธศาสตร์เป้าหมายและแนวทางนโยบายกำหนดตลอดภาษี น่าเปนหน้าที่ระดับสูงอย่างสภาผู้แทนฯและให้ความรู้ทุกระดับก่อน...คิดในใจว่าจะให้ตายตัวน่าไม่ได้หรอก อย่างข้าวแกง 30บาท น้ำมันโซล่า 27บาทปีนี้หรือ 2ปีเปนต้น...หรือให้ตามกระแสสื่อและนักการเมืองที่มีความเหมือนในความแตกต่างก็ไม่ไหว...ก็ ขออย่าอ้างเอาความรักชาติเปนความชอบธรรม...นักเลย จากคุณ : แพะโง่ - [ 11 ก.พ. 49 14:38:27 A:203.113.71.167 X: TicketID:000712 ]

ความคิดเห็นที่ 63 แน่นอนเราอยู่ในโลกทุนนิยม เวลามองเศรษฐกิจพอเพียงจึงคิดว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ แต่อย่าเพิ่งสรุป เคยคิดไหมว่า ทุนนิยมก็ต้องจบตัวเองในวันนึงเพราะความโลภที่มากเกินไปจะทำให้โลกแตก แล้วเมื่อนั้น แนวคิดพอเพียงก็จะถูกให้ความสนใจมากขึ้น ไม่ใช่แค่นามธรรม ตัวอย่างเช่น หลายคนที่เคยโดนพิษฟองสบู่ มาวันนี้ก็ระมัดระวังขึ้น ใช่ไหมล่ะ ผมเองหายซ่าไปเยอะ และมาถึงทุกวันนี้ ผมเองก็กลับมีทุกอย่างโดยจ่ายน้อยลงไปเยอะ โดยใช้วิธีแลกของบ้าง ซื้อของมือสองบ้าง โดยเฉพาะพวกดิจิตอลทั้งหลาย ราคาลงทุกเดือน มีช้าไปครึ่งปีก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ทันสมัย ยังไง ทุนนิยมต้องจบด้วยความโลภ แล้วเปลี่ยนระบบใหม่ มั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์ ดูจากการก่อการร้ายทั้งหลาย และต่อไปไม่ใช่แค่พวกอาหรับ แต่จะมีปัญหาพวกประเทศด้อยพัฒนาที่โดนดูดไปมากๆด้วย เน้นๆ ผมว่ามันอยู่ที่ท่านรัฐบาลทั้งหลายนั่นแหละ มาตราการต่างๆทำได้ ถ้าคิดจะทำ และตัวคุณเองเริ่มหรือยัง?? จากคุณ : คนโง่ - [ 12 ก.พ. 49 13:52:40 A:203.114.98.83 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 64 Web ที่คุณ Sutee ให้ในความคิดเห็นที่ 6 ดีมากครับ ควรจะอ่านกันก่อนที่จะตีความคำว่า "เศรษฐกิจพอเพียง" ด้วย "ความไม่รู้" เว็บดังกล่าวได้อัญเชิญพระราชดำรัส (รวบรวมมาจากการพระราชทานในโอกาสต่างๆ) มาดังนี้ เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาชี้ถึงแนวการดำรงอยู่และปฏิบัติตนของประชาชน ในทุกระดับตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชนจนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนาและบริหารประเทศให้ดำเนินไปใน ทางสายกลาง โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ก้าวทันต่อโลกยุคโลกาภิวัฒน์ ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการมีผลกระทบใดๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่ง ในการนำวิชาการต่างๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินการทุกขั้นตอน .............................................................................................................................. ..........ให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบ เพื่อให้สมดุลและพร้อมต่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและกว้างขวาง ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี จากคุณ : academician - [ 14 ก.พ. 49 02:47:41 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 65 1. เศรษฐกิจพอเพียงไม่ใช่การถอยหลังเข้าคลอง เราสามารถนำองค์ความรู้และเทคโนโลยีสมัยใหม่มาใช้ได้ 2. "ถ้าพอมีพอกินเฉพาะตัวเองไม่ใช่เศรษฐกิจพอเพียง......เป็นเศรษฐกิจสมัยหิน" เศรษฐกิจพอเพียงต้องประสานกันทุกระดับ ตั้งแต่ครัวเรือนไปจนถึงรัฐ และต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวต่อผลกระทบจากปัจจัยภายในและภายนอก 3. เศรษฐกิจพอเพียงไม่ใช่การปิดประเทศ ......แต่เป็นการวางแผนอย่างมีเหตุผลในการพัฒนาเศรษฐกิจให้ก้าวทันโลก ประเทศยังสามารถนำเข้าและส่งออกสินค้า บนพื้นฐานของความพอประมาณและมีเหตุผล มีโครงสร้างภาษีที่เหมาะสมแก่การพัฒนาเศรษฐกิจ 4. เศรษฐกิจพอเพียงไม่ใช่การทำเกษตรแบบนั่งรอฝนจากเทวดา .........แต่เศรษฐกิจพอเพียงมีการใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ มีการผลิตในทุกภาคอุตสาหกรรม มีการวางแผนการใช้ทรัพยากรที่ดี มีการสร้างสาธารณูปโภคอย่างพอเพียงต่อการพัฒนาประเทศ จากคุณ : academician - [ 14 ก.พ. 49 03:01:58 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ผมก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมไม่มีใครอ่านความคิดเห็นที่ 1 จากคุณ : academician - [ 14 ก.พ. 49 03:05:30 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ++++ "ทุกข์สุขอยู่ที่ใจ หาใช่ปริมาณทรัพย์สินที่ล้นเหลือก็หาไม่" ++++ เศรษฐกิจพอเพียง ตามแนวพระราชดำริ คำนึงถึงความสงบสุขของประสบนิกรทั่วหล้าของพระองค์ท่าน  ซึ่งสอดคล้องกับการเดินสายกลางทางพระพุทธศาสนา ++++ หากมองถึงการกระทำของผู้นำของรัฐฯ ณ.ใวลานี้บอกได้เพียงคำเดียวว่า "สวนกระแสฯ " และผิดหวังจริงๆ(ไม่อยากจะวิจารณ์อะไรมากกว่านี้ เดี๋ยวจะถูกกล่าวหาว่าเป็นฝ่ายที่จ้องจะล้ม... ฯลฯ) จากคุณ : ลุค - [ 14 ก.พ. 49 08:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ...ตกลง จนป่านนี้แล้ว พวกลุงๆทั้งหลายยังเถียงกันไม่เสร็จอีกหรือครับว่า ...  ก่วยเตี๋ยวแห้ง กับ ก่วยเตี๋ยวน้ำ อย่างไหนมันกินอิ่มคุ้มค่ากว่ากัน พวกหลานๆหิวจนแสบท้องแล้ว... จากคุณ : แม่แคม - [ 14 ก.พ. 49 15:18:38 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เห็นด้วยกะความเห็นของ คุณชาติ ที่ คห.ที่ ๔๑ และ คห.ที่ ๔๘ ของคุณ Chorchai  ที่ว่า ...หัวใจของเศรษฐกิจพอเพียง คือการพึ่งตนเองได้  และ ...เศรษฐกิจพอเพียง คือ การลดความเสี่ยง บริหารจัดการความเสี่ยง  ซึ่งทั้งสองส่วนที่ว่ามา คือ หัวใจหรือปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงครับ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเราเข้าใจปรัชญานี้หรือไม่  ปัญหาคือ มีวิธีการทำอย่างไรให้ คนเราสามารถพึ่งตนเองได้ มีความเสี่ยงน้อยที่สุดในการดำเนินชีวิต และสามารถเผชิญรองรับกับภาวะการเปลี่ยนในอนาคตได้้  นั่นคือ การปฏิบัติครับ...ว่าจะทำได้หรือไม่ ถ้าหากจะบอกว่าใคร ๆ ก็ทำได้นั้น ถ้าง่ายอย่างนั้นป่านนี้เห็นผลมานานแล้วล่ะครับ  ส่วน ที่ คห.ที่ ๑ บอกว่า ตัวชี้วัดความสำเร็จของเศรษฐกิจพอเพียง อยู่ที่ ความสุข  นั้นคือผลสำเร็จที่ปรารถนาในเชิงอุดมคติ ของเศรษฐกิจพอเพียงครับ  ทุก ๆ ปรัชญาทางสังคม ก็มุ่งหมายไปสู่จุดเดียวกัน คือ สังคมแห่งความสุข ทั้งนั้น...  ดังนั้น เศรษฐกิจพอเพียง จึงได้ออกมาเป็นทฤษฎีใหม่ แต่นั่นเป็นเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งของความสำเร็จ การปฏิบัติตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง ขั้นต้น ที่ว่า ให้พึ่งตนเองได้ก่อน แต่การต่อสู้กับภาวะความเปลี่ยนแปลงโลก ลดความเสี่ยง นั้น ไม่รับประกันได้ว่า ทฤษฎีใหม่จะไปรอด โดยเฉพาะในโครงสร้างเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ...สรุปแล้วคือ ผ่านแค่ขั้นต้นเรื่องการพึ่งพาตนเองได้ แม้จะเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังพอเดินต่อไปได้ (ซึ่งมีตัวอย่างมากแล้วที่นำเอาทฤษฎีใหม่ไปปฏิบัติแล้วล้มเหลว...ซึ่งก็จะมีการตั้งคำถามวกกลับมาที่ คำว่า เศรษฐกิจพอเพียง ว่าได้ทำตามหลักการณ์ที่ว่า(พึ่งตนเองได้ พึ่งคนอื่นน้อยลง ลดความเสี่ยง) นั้นหรือยัง)  การนำเอาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มาปรับใช้ สามารถนำไปใช้ทำได้ทุกระดับ ถ้าหากเข้าใจเพียงสองข้อ ตามที่ จขกท.ที่๔๑ และ ๔๘ อธิบายมา... แต่ปัญหาที่ว่าคือ ทำได้แค่ไหน ได้จริงหรือไม่ จะเป็นการสวนกระแสเศรษฐกิจทุนนิยมหรือไม่ จะต่อสู้กับพลังของทุนนิยมได้หรือไม่ นั่นคือ ข้อท้าทายของเศรษฐกิจพอเพียงครับ  ถามว่า..ทำไมเศรษฐกิจพอเพียง จึงไม่ได้รับการสนใจเท่าไหร่นัก ผมคิดว่าน่าจะเป็นเพราะ เศรษฐกิจพอเพียงไม่สามารถต้านทาน ในเรื่อง การจัดการความเสี่ยงภายใต้เศรษฐกิจทุนนิยมได้ ถ้าจะทำได้ต้องปรับฐานทั้งหมดให้เป็นเศรษฐกิจพอเพียง คือ ทำข้อหนึ่ง พึ่งตนเองให้ได้ทั้งหมดเสียก่อน คือ เมื่อถึงตอนนั้นผู้คนที่คิดเรื่องทุนนิยมการแข่งขันจะหมดออกไป   แล้วความเสี่ยงก็จะหมดตามไปด้วย  เป้าหมายความสุข ถึงจะได้มา   ซึ่งในความจริงตอนนี้ เป็นไปไม่ได้ ที่จะทำให้ทุกส่วนเป็นดำเนินตามเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างสมบูรณ์  ถ้าทำได้หนึ่งในสี่ส่วนของทั้งประเทศ ก็คือ อยู่ได้ แต่หากไม่ทำเลย จะอยู่ไม่ได้ เมื่อความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจเกิดขึ้นอย่างฉับพลันเหมือนที่เคยเป็นมา   อย่างที่มีคนกล่าวไว้ข้างต้นว่า เศรษฐกิจพอเพียง ไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะมีนักเศรษฐศาสตร์ องค์กรต่าง ๆ ได้เสนอแนวทางในลักษณะนี้มาเยอะแล้ว เช่น ในแนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืน ของ ธนาคารโลก เป็นต้น   แต่เศรษฐกิจพอเพียง ได้รวบเอาปรัชญาทางพุทธศาสนาเรื่องทางสายกลาง ความรู้จักพอ เข้ามาด้วย จึงมีหลายมิติมากกว่า แนวทางอื่น ๆ ซึ่งไม่ได้พิจารณา แต่เน้นเชื่อมเอาเฉพาะเรื่องเศรษฐกิจและึความเป็นอยู่คนในสังคมแต่อย่างเดียว   ซึ่งหมายความว่าเศรษฐกิจพอเพียง มีความเป็นวัฒนธรรมไทย เข้ากับสังคมไทยได้ดีกว่า แน่นอน แต่กระแสวัฒนธรรมโลกเข้มแข็งมาก ทำให้มิติด้านศาสนาพุทธ การรู้จักพอ ถูกมองข้ามไป และมีการแปรความหมายตีความของคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงเอาเฉพาะที่สอดคล้องรองรับเศรษฐกิจเชิงทุนนิยม   ผมมีข้อมูลเพิ่มเติม...จากเวปนี้ รวบรวมไว้แบบคร่าว ๆ ลองไปอ่านเล่น ๆ ได้นะครับ   http://www.thaijaidee.com/forum/index.php?topic=735.msg5939#msg5939 จากคุณ : คนไม่เสียสิทธิ์ - [ 15 ก.พ. 49 12:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 70 พระองค์ท่านไม่ได้ต่อต้านทุนนิยม แต่ได้วางรากฐานทางจิตใจให้ประชาชนยึดถือเอาไว้จะได้ไม่เดือดร้อนล่มจมในภายหลัง คุณเคยล้มละลายหรือยัง จำได้ไหมยุคเศรษฐกิจฟองสบู่ ผู้ที่ไม่เจ็บตัวคือพวกที่อยู่อย่างพอดี ไม่มาก ไม่น้อยจนเกินไป พระองค์ท่านพระชนมายุมากแล้ว ผ่านประสบการณ์มามาก มองทะลุปรุโปร่งว่าอะไรมันดี มันมั่นคงอย่างถาวร จึงทรงตักเตือนไว้ ส่วนใครจะปฏิบัติตามหรือไม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เหมือนพระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้และสั่งสอนไว้ ใครปฏิบัติตามก็มีความสุข ใครไม่ปฏิบัติตามก็มีความทุกข์ ท่านไมได้บังคับให้เชื่อ แต่มันเป็นเรื่องจริง เป็นธรรมชาติ มีอยู่แล้ว ส่วนความเห็นที่แตกต่างกันก็ไม่มีใครผิดใครถูก แล้วแต่มุมมอง จากคุณ : กัลยาณมิตร (decoupage) - [ 15 ก.พ. 49 12:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ผมรู้สึกดีใจครับ ที่กระทู้นี้ยังเป็นกระทู้ที่ได้รับการแนะนำของเพื่อนสมาชิกกลุ่มสินธร แต่อย่างไรก็ดีผมคิดว่าหลายท่านต่อหลายท่านไม่เข้าใจนัยยะที่ผมสื่อ ดังนั้นผมขอขยายความเพิ่มเติมเล็กน้อยครับ เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง เป็นเรื่องดีแน่นอน  แต่ปัญหามีเพียงอยู่ว่า ในแง่ของสังคม ในแง่ของระบบ ในแง่ของภาพรวมของประเทศ จะจัดการและมียุทธศาสตร์อย่างไรถึงเรียกว่าเป็นระบบเศรษฐกิจพอเพียง   ผมขอขยายความดังนี้ครับ โดยยกตัวอย่างวิชาเศรษฐศาสตร์ ในวิชาเศรษฐศาสตร์มีการวิเคราะห์ภาพย่อย เรียกว่าเศรษฐศาสตร์จุลภาค วิเคราะห์พฤติกรรมของปัจเจกบุคคล หน่วยธุรกิจ และอุตสาหกรรม ในขณะที่วิชาเศรษฐศาสตร์มหภาค จะวิเคราะห์พฤติกรรมรวมของระบบเศรษฐกิจและปรากฏการณ์รวมของเศรษฐกิจระดับประเทศ หรือระดับของสังคมนั้นๆ อาทิเช่น เงินเฟ้อ เงินฝืด อัตราการว่างงาน  เศรษฐกิจตกต่ำ นโยบายการเงิน การคลัง เป็นต้น เศรษฐกิจพอเพียงที่หลายท่านอธิบายมา ผมคิดว่าในแง่ของปัจเจกบุคคล ถ้าปฏิบัติตามได้ดีแน่นอนครับ     แต่ปัญหามีอยู่ว่า ในระดับประเทศ   อย่างไรถึงเรียกว่าเศรษฐกิจพอเพียง บางท่านบอกว่า ถ้าทุกคนที่อยู่ในประเทศไทยหรือส่วนใหญ่ที่อยู่ในประเทศไทย ทำตามหลักการเศรษฐกิจพอเพียง  สังคมเศรษฐกิจไทย เป็นสังคมเศรษฐกิจพอเพียงเอง สำหรับผมดังที่ย้ำด้านบน ว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นครับ สังคม หรือมนุษย์ไม่ได้ง่ายอย่างนั้น เรามีหลักธรรมพื้นฐานของศาสนาซึ่งก็สั่งสอนให้คนมีคุณธรรม ไม่เบียดเบียนคนอื่น ซึ่งถ้าทุกคนทำตามหลักธรรมของศาสนาได้จริงๆ  คงไม่มีความจำเป็นที่สังคมหรือประเทศต้องมีหลักกฎหมาย มีหลักการปกครอง มีหลักการนโยบายการเงิน การคลัง มีนโยบายเศรษฐกิจ  แต่จริงๆเราก็ทราบใช่ไหมครับว่าการมีหลักธรรมของศาสนา ไม่เพียงพอในการบริหาร จัดการ คนในสังคมและแก้ปัญหาของสังคมที่มีมิติตั้งแต่เรื่องปากท้อง จนถึงปัญหาทางจิตใจ   ดังนั้น สังคมต้องมีเครื่องมีที่เรียกว่ากฎหมาย มีระบบเรียกว่าระบบการปกครอง และมีเครื่องมือที่แก้ปัญหาปากท้อง ได้แก่ นโยบายการเงิน การคลัง เพราะเราทราบดีว่า หลักการทางศาสนาเพียงลำพังไม่เพียงพอที่จะบริหารจัดการสังคมและเศรษฐกิจ นั่นแหละครับ ผมถึงเรียกร้องให้มีการพัฒนาหลักการเศรษฐกิจพอเพียงในระดับประเทศให้เป็นรูปธรรม นอกจากนี้  ในด้านบน มีการเขียนถึงประเด็น การพึ่งตนเองและการลดความเสี่ยง ผมขอขยายความในภาพรวมระดับประเทศนะครับ ในความเห็นด้านบน ผมได้ตั้งคำถามถึงยุทธศาสตร์ของประเทศไทย ว่าถ้าประเทศไทยเดินตามเศรษฐกิจพอเพียง เน้นการพึ่งตนเอง เราจะพึ่งตนเองในด้านใด  เพราะไม่ว่าจะเป็นการพึ่งตนเองในด้านเกษตรกรรม หรือด้านอุตสาหกรรม ประเทศไทยจำเป็นต้องลงทุนอย่างมหาศาล พัฒนาทรัพยากรบุคคลให้สอดคล้องกับการก้าวไกลของเทคโนโลยี  ที่สำคัญต้องผลาญทรัพยากรธรรมชาติ  ซึ่งต้องแย่งชิงทรัพยากรกับประเทศจีนและอินเดียว ตลอดจนประเทศอื่นๆในโลก ด้วยประเด็นที่กล่าวมาในด้านบน ผมถึงเรียกร้องให้มีการพัฒนาแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงให้ครอบคลุมถึงการจัดการสังคมเศรษฐกิจในภาพรวมครับ จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 15 ก.พ. 49 23:58:58 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อย่าลืมนะครับว่า เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเพียงความพอเพียงในการดำเนินชีวิต แต่มิได้ลดความพอเพียงในความเพียร ความขยัน รวมถึงการหาและพัฒนาความรู้ใหม่ๆเสมอ ผมมองว่าการที่เราเอาเศรษฐศาสตร์ที่ใช้กันทุกวันมาวิเคราะห์เศรษฐกิจพอเพียงมันไม่ถูก ที่ไม่ถูกเพราะเศรษฐศาสตร์ที่ใช้อยู่มีฐานแนวคิดที่ต่างจากความพอเพียงเกินไป มันจึงต้องถูกคิด และพัฒนาด้วยแนวคิดของความพอเพียงเอง ทางเศรษฐศาสตร์พัฒนา จะเรียกเศรษฐศาสตรทุนนิยมว่าเป็นกระแสหลัก ส่วนพอเพียงเป็นกระแสรองคือพวก Life Economic ซึ่งพวกหลังมิได้ชอบกับตัวเลข GDP หรือ Growth ที่สวยงามแต่มีนัยยะแอบแฝง เพราะถ้ามัน Growth เฉพาะกลุ่ม แต่คนในชนบทไม่มีอะไรกิน มันจะเป็นการพัฒนาประเทศที่ยั่งยืนหรือ............ ผมมิได้ปิดกั้นตัวแบบหรือสมการของแนวคิดเศรษฐศาสตร์กระแสหลักนะครับ แต่ควรให้มันเป็นเครื่องมือโดยยืนแนวคิดหลักที่เศรษฐกิจพอเพียง มิใช่ยึดแนวคิดเศรษฐศาสตร์กระแสหลัก และให้เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเครื่องมือ มันต่างกันมากนะครับ......... แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 49 10:14:30 จากคุณ : nut0123 - [ 16 ก.พ. 49 10:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 73 @ขอขอบคุณปริเยศ เห็นด้วยครับ แต่มึนไม่ได้มึนคุณ แต่มึนกับความเป็นไป...มึนกับความเป็นจริงที่ดำเนินอ่ยในสถานการณ์ปัจจุบัน...พวกเราต้องยอมรับสภาพแบบนี้กันอีกนานแค่ไหน...แม่แคมครับ...ขอแห้ง 1ชาม น้ำ 1ชามก็แล้วกัน...ชีวิตต้องดำเนินต่อไป... จากคุณ : chon (aiemsaard) - [ 16 ก.พ. 49 10:23:06 ]

ความคิดเห็นที่ 74 แก่นสารสำคัญที่ผมสื่อในด้านบน ไม่ใช่ว่าผมใช้กรอบเศรษฐศาสตร์มาวิเคราะห์แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง แต่ผมเน้นย้ำว่า แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงยังไม่มีความชัดเจนในแง่ของการประยุกต์ใช้ในระดับสังคมหรือระดับประเทศ เพราะประเทศไม่ใช่บุคคล และไม่ใช่แม้แต่บริษัทครับ ประเทศมีลักษณะที่ซับซ้อนเกี่ยวพันถึงกลุ่มคนหลายหลายระดับชั้นของรายได้ หลากหลายสถานะทางเศรษฐกิจ และมีลักษณะซับซ้อนอื่นๆมากมายจนไม่อาจเหมาได้ว่าสิ่งที่เป็นจริงในระดับการปฏิบัติเชิงบุคคลจะสามารถดำเนินการได้ในระดับประเทศ หลายความคิดในกระทู้นี้ สื่อถึงแต่พฤติกรรมจากแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในลักษณะปัจเจกบุคคล แต่ไม่มีใครสามารถยกตัวอย่างเป็นรูปธรรมได้ว่า ระบบเศรษฐกิจพอเพียงเป็นเช่นไร หรือแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงจะประยุกต์ใช้ในการดำเนินนโยบายหรือจัดการสังคมไทยอย่างเป็นรูปธรรมได้อย่างไร ทุกท่านยกตัวอย่างได้ไหมครับ มีประเทศไหนในโลกนี้ครับ ที่ดำเนินนโยบายเศรษฐกิจพอเพียง หรือมีระบบเศรษฐกิจพอเพียง ผมคิดว่า แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ยังเป็นปรัชญาที่ปฏิบัติได้ในเชิงบุคคล ยังไม่มีความชัดเจนว่าในระดับประเทศ แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง จะบริหารจัดการได้เช่นไร นี่คือสิ่งที่ผมเรียกร้องให้มีการพัฒนาทฤษฎีดังกล่าวนี้ในระดับสังคมให้เป็นรูปธรรม ผมย้ำว่า ผมเขียนบรรทัดข้างบนด้วยความที่ผมเข้าใจในเรื่องของปัญหาทรัพยากรธรรมชาติที่จะหมดลง ปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาการกระจายรายได้ที่เลวร้ายลงโดยเฉพาะในประเทศกลุ่มโลกที่3และประเทศไทยเองสถิติล่าสุดบ่งชี้ว่าเรามีการกระจายรายได้ที่แย่กว่าในอดีต และปัญหาอื่นๆอีกมากมาย นักเศรษฐศาสตร์และนักคิดหลายท่าน ต่างก็มีความคิดและพยายามสร้างสรรค์วิถีทาง หลักคิดและ เครื่องมือเชิงนโยบายมาแก้ปัญหาด้านบนดังกล่าว นักคิดของไทยท่านหนึ่งที่พยายามเสนอความคิดดังกล่าวอย่างเป็นทฤษฎีและเป็นระบบ คือ ศ.ดร. อภิชัย พันธเสน ผู้เขียนหนังสือ พุทธเศรษฐศาสตร์ ผมเองโดยส่วนตัว อ่านแล้วยังคิดว่าหนังลือเล่มนี้มีจุดอ่อนเชิงทฤษฎีที่สำคัญๆหลายประการ แต่เป็นหนึ่งในความพยายามของคนไทยที่จะสร้างสรรค์ทฤษฏี นอกจากนี้ยังมีทฤษฎีเศรษฐกิจชุมชน ของ ศ.ดร.ฉัตรทิพย์ นาถสุภา ที่พยายามหาทางออกแก่ชุมชนชนบทให้รอดพ้นจากปัญหาเชิงเศรษฐกิจ แต่ในทรรศนะส่วนตัวผมยังคิดว่ามีจุดอ่อนหลายประการที่สำคัญเช่นเดียวกัน ดังนั้นจากเนื้อความในความคิดเห็นที่ 64และ 65 ที่สรุปแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงไว้ ผมคิดว่าแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง เป็นแค่แนวคิดกว้างๆแนวคิดหนึ่งๆที่สามารถประยุกต์ใช้กับบุคคลได้ดี แต่ว่าการประยุกต์ใช้ในระดับประเทศคิดว่าต้องพัฒนาอีกพอสมควรครับ จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 16 ก.พ. 49 12:59:19 ]

ความคิดเห็นที่ 75 การพัฒนา เศรษฐกิจพอเพียงให้อยู่ในระดับชาติคือสิ่งที่ต้องกระทำ สิ่งที่ผมอธิบายคือถ้าต้องการพัฒนาในแนวทางนี้จริงก็ต้องเริ่มพัฒนาเอง เพราะยังไม่มีแม่แบบหรือ Model ใดมารองรับ ต่างจากการพัฒนาตามรูปแบบต่างประเทศที่เป็นอยู่ ซึ่งตรงนี้ก็อยู่ที่ว่าจะมีรัฐบาลหรือหน่วยงานใดมาสนับสนุนอย่างจริงจัง ผมมิกล้าบอกได้ว่าสิ่งนี้จะเป็นสูตรที่ทำแล้วจะสำเร็จตามที่หวัง หรือเป็นเพียงกระแสนิยมชั่วคราวเพื่อให้ได้มาซึ่งการสนับสนุนจากประชาชน แต่สำหรับผมมองว่าถ้าการพัฒนายังเป็นเช่นปัจจุบันประเทศจะประสบปัญหาอย่างร้ายแรง จึงคิดว่าน่าจะมีการเปลี่ยนแนวคิดการพัฒนาให้เหมาะสมมากขึ้น บางทีสิ่งนี้อาจไม่ทำให้เราประสบความสำเร็จ แต่บางทีมันก็อาจเป็นทางรอดก็ได้ครับ แต่ยังไงแล้วก็อยู่ที่ความสนใจของทางภาครัฐและนักวิชาการว่าจะต้องการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียงมากน้อยเพียงใด ซึ่งมันก็เหมือนกับการคิดและปฏิบัติทฤษฏีใหม่ครับ ซึ่งคงยากและท้าทายมากพอสมควร สำหรับผมอาจจะเห็นผลในเร็ววัน หรืออาจจะไม่มีเวลาได้เห็นผล หรืออาจจะไม่มีทางเห็นผลก็ได้............. จากคุณ : nut0123 - [ 16 ก.พ. 49 13:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ในเมืองไทยของเรานี่ มันมีทางเดียวเท่านั้นที่จะแก้ปัญหาอย่างปัจจุบันนี้ได้ คือ ฟื้นฟูเกษตรกรรมแบบผสมผสาน ปรับปรุงเศรษฐกิจพอเพียงตามนโยบายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเป็นนโยบายที่ยอดที่สุด และตรงกับชีวิตจริงของคนไทยด้วย ผมมีข้อมูลเพิ่มเติม ลองเข้าไปอ่านได้ที่ http://members.thai.net/thaniyo/chapter21.htm จากคุณ : prammika - [ 16 ก.พ. 49 18:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 77 จากภาพข้างล่าง จะเห็นว่า ภาคเกษตรกรรมกินสัดส่วนของรายได้ประชาชาติเพียง 9.4% เท่านั้น จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 16 ก.พ. 49 20:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 78 จากภาพในความคิดเห็นที่77 เห็นว่า อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของภาคเกษตรกรรมมีอัตราการเติบโตที่เป็นลบมาโดยตลอด ในพ.ศ. 2543 ภาคการเกษตร กินสัดส่วนของรายได้ประชาชาติ10.3% แต่ในปี2547 สัดส่วนดังกล่าวลดลงเหลือเพียงแค่ 9.4% คำถามคือ เราจะปรับปรุงภาคเกษตรกรรมของประเทศไทยอย่างไรครับ ในบริบทที่โลกกำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วอันเนื่องมาจากการเข้ามาสู่ตลาดโลกของประเทศโลกที่สามอย่างเวียดนาม บังคลาเทศ ปากีสถาน มีราคาสินค้าเกษตรไม่กี่ประเภทเท่านั้นที่ราคาทะยานขึ้นในช่วง2-3ปีหลัง  เท่าที่ผมทราบ มี  ยาง ปาล์มน้ำมัน มันสำปะหลัง น้ำตาล(ในตลาดโลก) แต่ราคาข้าวกลับขึ้นไม่มาก หลายท่านมักจะมีจินตนาการถึงภาคการเกษตรกรรมด้วยความโรแมนติกและคิดว่าเป็นทางออกของสังคมไทยโดยรวม .....แต่ผมคิดว่าในชีวิตจริงของชาวนาไทย หรือเกษตรกรไทยไมได้โรแมนติกอย่างนั้น เพราะราคาสินค้าเกษตรในประเทศถูกกดให้ต่ำมาโดยตลอด เว้นแต่สินค้าเกษตรที่เน้นไปที่การส่งออก แต่ผลประโยชน์ส่วนใหญ่ไม่ได้ตกอยู่ที่เกษตรกร กลับตกอยู่ที่พ่อค้าคนกลางทั้งไทยและต่างประเทศ นี่ยังไม่ได้บรรยายถึงปัญหาการขาดที่ดินทำกินของเกษตรกรจำนวนมหาศาล เพราะประเทศไทยไม่มีนโยบายปฎิรูปที่ดินและเก็บภาษีที่ดินว่างเปล่าตลอดจนภาษีมรดก ดังประเทศที่เจริญแล้ว ดังนั้นผมถึงแปลกใจ ที่ถ้าเรามุ่งเน้นไปที่การเกษตร แต่ศักยภาพของภาคการกษตรของประเทศไทยกินสัดส่วนรายได้ประชาชาติไม่ถึง 10%  ภาครัฐและนักคิดชั้นนำของสังคมไทยไม่เคยมีการเกริ่นถึงนโยบายปฎิรูปที่ดินที่วงวิชาการพัฒนาการเศรษฐกิจล้วนทราบดีว่า เป็นนโยบายที่ช่วยในการกระจายรายได้และลดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของชนชั้น ได้ดีดังประสบการณ์ของประเทศใต้หวัน เกาหลีใต้และ ญี่ปุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่2 และถ้าเรามองว่าภาคการเกษตรเป็นภาคความมั่นคงที่ต้องปกป้อง เรายอมหรือไม่ที่จะปกป้องภาคการเกษตรไทยด้วยการกีดกันสินค้าเกษตรจากต่างประเทศและให้ราคาสินค้าเกษตรไทยปรับตัวสูงขึ้น ดังการปกป้องภาคการเกษตรของประเทศในยุโรป ในเอเชียที่เห็นชัดคือ ญี่ปุ่นที่ปกป้องภาคการเกษตรด้านข้าวอย่างมาก เพราะในความเป็นจริง ผมไม่เคยได้ยินชนชั้นกลางไทยประกาศยินยอมให้ราคาสินค้าเกษตรไทยปรับตัวสูงขึ้น ผมเห็นว่าราคาสินค้าเกษตรเช่นข้าว ไข่ไก่ ฯลฯ พอราคาสูงขึ้น คนเมืองบ่นกันทุกที ซ้ำร้ายภาครัฐเอาภาคการเกษตรไทยไปแลกในเงื่อนไขการเจรจาการค้าเสรีแบบทวิภาคี(FTA) กับประเทศต่างๆ โดยไม่ได้ดู ศักยภาพด้านCompetitiveness ของภาคการเกษตรแต่ละSector ว่าสามารถแข่งขันกับต่างประเทศได้หรือไม่ ภาคการเกษตรที่แข่งขันได้มีการจ้างงานเกษตรกรไทยน้อยมาก เน้นการใช้สินค้าประเภททุนสูง เช่นภาคการเกษตรของCP ที่ศักยภาพการแข่งขันสูงมาก แต่ไม่ได้เชื่อมโยงกับเกษตรกรไทยส่วนใหญ่เลย ดังนั้นผมถึงแปลกใจ เวลาใครบอกว่าภาคการเกษตรไทย เป็นทางออก ที่แปลกใจ เพราะว่าคนๆนั้นได้ศึกษาภาคการเกษตรของไทย สัดส่วนของเกษตรกรในภาคการเกษตรแต่ละSector ดีแค่ไหน และสำหรับทฤษฏีใหม่จะไม่ส่งผลต่อเกษตรกรส่วนใหญ่เลย ถ้าไม่มีการปฏิรูปที่ดินครับ จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 16 ก.พ. 49 20:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อันนี้ขอถามด้วยความไม่รู้จริงๆ นะครับ จากแผนภูมิใน ความคิดเห็นที่ 77 ภาคบริการดูจะเป็นองค์ประกอบหลักของรายได้ประชาชาติ อยากทราบว่า นอกจากการท่องเที่ยวและสถานพยาบาลแล้ว มันรวมอะไรอีกบ้างครับ หวังว่าคงไม่ใช่...บริการของหน่วยราชการ+รัฐวิสาหกิจ....นะครับ เพราะส่วนนี้ไม่น่าจะเป็นจุดแข็งของประเทศครับ ........และอยากทราบเรามีความสามารถในการแข่งขันด้านบริการจริงๆแค่ไหน ในกิจการประเภทใดบ้างครับ ความคิดเห็นส่วนตัวผมมองว่าประเทศไทยมีศักยภาพจริงๆ เพียงแค่ 4 ด้าน ด้านการท่องเที่ยวและบริการ(ที่เกี่ยวข้อง) ด้านการแพทย์ พยาบาลและเวชภัณฑ์ ด้านผลิตภัณฑ์อัญมณีและเครื่องประดับ ด้านการเกษตร ประมงและอาหาร อีกคำถามนึงคือ ถ้าทำแผนภูมิแบบความคิดเห็นที่ 77 แต่เป็นแผนภูมิแสดงสัดส่วนประชากรวัยทำงาน รูปมันจะออกมาคล้ายกับความคิดเห็นที่ 77 หรือต่างกันอย่างไรครับ ถ้าผมจำไม่ผิดประมาณครึ่งนึงของประชากรวัยทำงานจะอยู่ในภาคเกษตรนะครับ ประมาณ สองในห้าอยู่ในภาคบริการ ที่เหลืออยู่ในภาคอุตสาหกรรม "มีประเทศไหนในโลกนี้ครับ ที่ดำเนินนโยบายเศรษฐกิจพอเพียง หรือมีระบบเศรษฐกิจพอเพียง" อืมม ขอเดาว่า ถ้าไม่มีปัญหากับพวก Palestinian ..... อิสราเอลน่าจะพอเป็นตัวอย่างได้นะครับ Israel has a technologically advanced market economy with substantial government participation. It depends on imports of crude oil, grains, raw materials, and military equipment. Despite limited natural resources, Israel has intensively developed its agricultural and industrial sectors over the past 20 years. Israel imports substantial quantities of grain, but is largely self-sufficient in other agricultural products. Cut diamonds, high-technology equipment, and agricultural products (fruits and vegetables) are the leading exports. หึ หึ เรื่องเกษตรต้องว่ากันยาวครับ ปํญหาหลักเกิดจากภาครัฐมากกว่า ......ทั้งกระทรวงเกษตรฯ สภาพัฒนฯ กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงอุตสาหกรรมฯ การคลังฯ ......... พวกนี้ล้มเหลวมาโดยตลอดครับในการพัฒนาประเทศ ทั้งในแง่การวางแผนการผลิต การใช้เทคโนโลยี การใช้ปุ๋ยและยาปราบศัตรูพืช การชลประทาน และการจัดสรรที่ดินทำกิน เกษตรกรไทยน่ะเก่งครับ .......แต่ถูกรัฐตัดแขน ตัดขา ควักสมอง ปั่นหัว จนไม่สามารถแข่งขันได้ครับ จากคุณ : academician - [ 16 ก.พ. 49 22:11:55 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อยากพิมพ์อีกเยอะเลย แต่ไม่มีเวลาครับ อีก 2-3 วันจะมาคุยด้วยใหม่ครับ ให้ท่านอื่นๆ คุยกันไปก่อนละกัน จากคุณ : academician - [ 16 ก.พ. 49 22:18:57 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 81 มานั่งนึกถึงภาคบริการอีกทีนึง ก็นึกออกแต่..... .....สถาบันการเงิน (ธนาคาร ประกันภัย ฯ) .....พาณิชย์ (ค้าส่ง ค้าปลีก) .....การขนส่งและลอจิสติกส์ .....การศึกษา ดูแล้วก็ยังไม่เห็นว่าเราจะไปแข่งกับใครได้เลยแฮะ จากสมการ Y จากคุณ : academician - [ 16 ก.พ. 49 22:53:08 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 82 (เอ๊ะ หายไปไหน) Y = C+I+G+(X-M) ผมก็ยังคาดว่าบริการภาครัฐและรัฐวิสาหกิจ (ตัว G) เป็นตัวการทำให้ภาพแผนภูมิใน ความคิดเห็นที่ 77 ..........ทำให้บริการมีสัดส่วนสูงในรายได้ประชาชาติขนาดนั้น อันนี้เป็นการคาดการณ์ด้วย "ความไม่รู้" นะครับ จะรอคำตอบและรายละเอียดจากผู้รู้อีกทีครับ จากคุณ : academician - [ 16 ก.พ. 49 22:54:27 A:24.116.22.7 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 83 พอเพียงเป็นนามธรรม อยู่ในใจ ตั้งมั่น พ่อเตือนลูกให้ระลึกเสมอ แต่มันวัดไม่ได้นะว่าเท่าไร เพียงแต่ให้รู้จักพอ เหนื่อยก็พักเท่าที่เราทำได้ จะทุนนิยมขนาดไหน ก็พอเพียงได้ จะสังคมนิยมขนาดไหนก็พอเพียงได้ แต่ไม่ใช่ว่าต้องพอเท่านั้นเท่านี้ พอเท่าที่ทำได้แหล่ะ ง่าย ๆ ไม่ใช่เอามาเถียงกัน ให้ทุกคนเตือนตัวเองบ้างว่า เออหนอพอแล้วเรา พักบ้างน่ะ อย่าดึงไปไกลล่ะ จากคุณ : monkab - [ 16 ก.พ. 49 23:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 84 คุณ academician จากแผนภูมิในความคิดเห็นที่ 77 ผมนำข้อมูลมาจากสภาพัฒน์ฯ ในภาคบริการได้รวมกิจกรรมบริการจากภาครัฐเข้าไปด้วย.... แต่สิ่งที่ผมต้องการสื่อจากแผนภูมิดังกล่าวคือในเชิงรายได้ประชาชาติของไทย รายได้จากภาคการเกษตรไม่ใช่แหล่งรายได้สำคัญของประเทศไทย ไม่ได้บอกว่าภาคไหนมีความสามารถแข่งขันกว่าภาคไหน สำหรับตัวเลขโครงสร้างการจ้างงาน ในตารางข้างล่าง ปี 2539-2542 โดยในปี 2539 แรงงานไทยอยู่ในภาคการเกษตร 43.73% ในขณะที่ปี 2542 แรงงานไทยอยู่ในภาคการเกษตร 42.53 % ข้อน่าสังเกตคือวิกฤติเศรษฐกิจไทยเริ่มปี2540 ภาคการเกษตรเป็นภาคที่รองรับแรงงานได้ระดับหนึ่ง ดูจากตัวเลข ปี2539 มีแรงงานในภาคการเกษตร 14.13 ล้านคน ปี2540ปีวิกฤติเศรษฐกิจมีแรงงานอยู่ในภาคการเกษตร 14.31ล้านคน และตัวเลขปรับตัวลดลงมาตลอด(เมื่อเทียบกับปี2539) ในปี2541 เป็น 13.57ล้านคน และปี2542 เป็น 13.97 ล้านคน ตัวเลขจากปี 254เป็นต้นมา ผมไม่มีข้อมูลในมือขณะนี้ แต่ผมจำได้ว่าแรงานในภาคการเกษตรได้มีจำนวนลดลงมาโดยตลอด เข้าใจว่าในปัจจุบัน น่าจะอยู่ที่ ต่ำกว่า40% ครับ ส่วนเรื่องภาคการเกษตร ผมขอเขียนถึงวันนี้ ปัจจุบันนี้นะครับ เพราะเรื่องในอดีตป่วยการเขียนถึงเพราะกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อย่างมากเป็นบทเรียนไม่ให้ทำซ้ำรอย ดูจากแนวโน้มการเปิดเขตการค้าเสรีแบบพหุภาคีในกรอบWTO ที่บราซิลเป็นแกนนำผลักดันให้เปิดการค้าเสรีภาคการเกษตรแล้ว จากข้อตกลงแบบการค้าเสรีแบบทวิภาคีในกรอบของFTA ภาคการเกษตรของไทยที่เน้นพืชเชิงอาหารโดยรวมลำบากแน่นอนครับ แต่ภาคการเกษตรที่มีสินค้าชั้นปฐมที่เชื่อมโยงกับอุตสาหกรรม เช่น ยางพารา ปาล์มน้ำมัน น้ำตาล มันสำปะหลัง เท่านั้นที่มีอนาคตในระยะกลางที่ดี เนื่องมาจากการทะยานขึ้นทางเศรษฐกิจของประเทศที่มีประชากร หนึ่งพันล้านคนเช่นจีนและอินเดีย ที่ภาคการเกษตรของไทยลำบาก เพราะประสิทธิภาพการผลิตไม่ดี ต้นทุนการผลิตสูง ปัญหาการไร้ที่ดินทำกินและ ราคาสินค้าเกษตรในประเทศไทยตกต่ำมาโดยตลอด ไม่สามารถปรับราคาสินค้าเกษตรให้ขึ้นได้ แม้สินค้าเกษตรบางตัวในตลาดโลกราคาดี แต่ในประเทศไทยไม่สามารถปรับราคาขึ้นได้เพราะแรงต้านจากคนในเมือง หลายท่านมักจะมุ่งเน้นระบุปัญหาภาคการเกษตรไทยไปในเหตุผลทางเดียวว่าพึ่งพิงปัจจัยภายนอกมากเกินไปเช่น ปุ๋ยเคมี เครื่องจักร ยาฆ่าแมลง ฯลฯ แต่ผมเชื่อว่านั่นเป็นเหตุผลส่วนน้อยเท่านั้นที่ทำให้ภาคการเกษตรไทยมีปัญหา ที่น่าแปลกใจปัญหาใหญ่ๆของภาคการเกษตร เช่น การไร้ที่ดินทำกิน ประสิทธิภาพการผลิต ราคาสินค้าเกษตรในประเทศตกต่ำ กลับไม่มีใครแตะ โดยเฉพาะเรื่องการปฏิรูปที่ดิน ไม่มีใครกล้าแตะเลย เพราะที่ดินในประเทศไทยถ้าไม่นับที่ราชการไทยเป็นเจ้าของแล้ว ที่ดินส่วนใหญ่อยู่ในกำมือของคนไม่กี่ตระกูลเท่านั้น และไม่มีมาตรการเชิงภาษีมาจัดการการที่ดินที่ไม่ทำประโยชน์เหมือนประเทศที่เจริญแล้ว สภาพการณ์เช่นนี้กล่าวคือที่ดินส่วนใหญ่ของประเทศอยู่ในกำมือของคนไม่กี่ตระกูล คล้ายกับประเทศในแถบละตินอเมริกามากครับ จนผมไม่เข้าใจว่าประเทศที่อ้างว่าเป็นประเทศเกษตรกรรม และมีความคิดแบบเศรษฐกิจพอเพียง ปล่อยให้เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 17 ก.พ. 49 10:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ลืมภาพครับ เรื่องความสามารถเชิงแข่งขันของอุตสาหกรรมไทย  เชิญอ่านเอกสารที่นี่ครับ http://www.competitiveness.in.th/ http://www.nesdb.go.th/national/competitiveness/cdo.php ข้อมูลเศรษฐกิจไทยที่น่าสนใจ http://www.thailandoutlook.com/thailandoutlook1/ จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 17 ก.พ. 49 10:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เรื่องประเทศอิสราเอลนั้นพอเป็นตัวอย่างของประเทศที่มีระบบเศรษฐกิจพอเพียงหรือไม่ ผมเองไม่ทราบเหมือนกันครับ เพราะยังไม่มีนิยามที่ชัดเจนเลยว่า แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในระดับประเทศ คืออะไร จากความเห็นที่ 64และ 65 ของคุณ academician เรายังไม่มีนิยามอย่างชัดเจนเลยว่า ทางสายกลางในระดับประเทศคืออะไร ความพอประมาณในระดับประเทศคืออะไร ภูมิคุ้มกันที่ดีต่อปัญหาความผันผวนภายนอกคืออะไร และ ฯลฯ คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจกระบวนทัศน์ระดับประเทศว่าแตกต่างจากโลกทัศน์ กระบวนทัศน์แบบบุคคล แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงไม่มีปัญหาในการตีความในระดับบุคคล แต่พอขยายมาระดับประเทศ ไม่สามารถเอาโลกทัศน์ กระบวนทัศน์แบบบุคคลมาประยุกต์ใช้กับประเทศได้ 100%  เพราะสังคมมีลักษณะซับซ้อน ยกตัวอย่างเช่น มีกลุ่มผลประโยชน์หลายกลุ่มที่ผลประโยชน์อาจจะเป็นไปในทางเดียวกัน อาจจะขัดแย้งกัน ทางสายกลางของคนกลุ่มหนึ่งอาจจะไม่ใช่ของคนอีกกลุ่มหนึ่ง หรือแม้แต่การดำเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบหนึ่ง คนกลุ่มหนึ่งตีความว่าพอเพียง แต่อีกกลุ่มอาจจะว่าไม่ใช่ สถานการณ์ของสังคม เศรษฐกิจในภาพรวมสลับซับซ้อนมากกว่าการเอาสิ่งทำได้ในระดับบุคคลมาระบุว่าระดับประเทศต้องทำได้เฉกเช่นเดียวกัน นี่คือสิ่งที่ผมเรียกร้องมาตลอดว่าถ้าจะนำแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในระดับประเทศ ต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจน มีนิยามมีเหตุผลและตรรกะที่แม่นยำชัดเจนกว่านี้ครับ ไม่งั้นจะเป็นไปตามความคิดเห็นที่ 53 บอกไว้ในตอนท้าย เพราะที่สุดแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงจะเป็นเครื่องมือในการโจมตีกันทางการเมืองเท่านั้นเอง จากคุณ : ปริเยศ (Pariyed) - [ 17 ก.พ. 49 10:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 87 คำว่าเศรษฐิจพอเพียงบางคนไม่เข้าใจความหมาย และนำเอาไปตีความเพื่อเข้าข้างตัวเองแถมไปด่ากระทบผู้นำประเทศ ว่าจะทำให้ประเทศชาติเสียหาย ซึ่งที่จริงความหมายคือ เราต้องรู้จักตัวเองว่าเรามีความสามรถที่จะหาได้เท่าไรและจะใช้จ่ายเท่าไรที่จะไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน ไม่ใช้พอเพียงคือไม่ทำอะไรเลย ไม่พัฒนาอะไรเลย ถ้าอย่างนั้นประเทศอยู่ไม่ได้แน่นอน เพราะเราต้องติดต่อค้าขายกับต่างประเทศ จากคุณ : คนไทยรักชาติ (sunsuri) - [ 19 ก.พ. 49 10:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ผมเองไม่สันทัดเรื่องเศรษฐศาสตร์เชิงวิชาการอะไรหรอก แต่ผมสงสัยเหลือเกินว่า สิ่งที่พระองค์ดำรัสออกมานั้น ท่านคงมิได้เพื่อให้เฉพาะนักปราชญ์มาตีความและถกเถียงกัน ชาวบ้านธรรมดาคงไม่มีปัญญาเข้าใจ ผมยังสงสัยอีกว่า ประเทศที่เคยเป็นเมืองขึ้น ประเทศล้มละลาย ประเทศโดนปรมาณู ประเทศเจ๊งบ๊งทั้งหลายเขาฟื้นขึ้นมาได้ยังไง เขาต้องรอให้นักปราชญ์ค้นหาถกเถียงทฤษฎีกันกี่สิบปีกันครับ จุดเริ่ม มันมิใช่แค่เพราะสามัญสำนึกของประชาชนและความเชื่อมั่นในผู้นำประเทศชาติหรอกหรือ ที่ทำให้สิ่งที่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ กลับเป็นไปได้ มันสมองผมอาจจะโง่ที่สุด และไม่ได้เจตนาเบรคใครนะครับ แต่คิดว่า ด้วยความเข้าใจเศรษฐกิจพอเพียงแบบโง่ๆงูๆปลาๆ และแค่เชื่อมั่นว่ามันจะทำให้ผมรอด โดยไม่เคยคิดว่า มันจะสำเร็จหรือเปล่า วันนี้ ผมก็รอดจริงๆ จากเกือบล้มละลาย มายืนได้ด้วยลำแข้งตัวเองอีกครั้ง โดยสามัญสำนึกของผมคิดว่า เศรษฐกิจพอเพียงต้องเริ่มจากความเชื่อมั่นภาคปัจเจกบุคคลนี่แหละ และขายแนวคิดไปทั่วๆ จนไปถึงภาครัฐ (แต่ก่อนกระแสดี 1/4 ตอนนี้ กระแสหดก็เพราะเถียงกันไปเถียงกันมานี่แหละ) และการจะให้นักวิชาการไปบอกภาครัฐว่าอย่างโน้น อย่างนี้แต่เขาไม่ทำ มันก็ไร้ประโยชน์ นานไปก็ถอดใจเสียเปล่าๆ บางครั้งก็โดนเบรค อ้างโน่นนี่ ทำให้เกิดอาการที่เรียกว่าล้นถ้วย มันก็จบกัน ส่วนประเทศไทยเดินตามกระแสหลักมาตลอดอยู่แล้ว และก็ได้พิสูจน์แล้วหลายครั้งเช่นกันว่า ฟื้นๆ ฟุบๆ ตามเม็ดเงินที่ไหลเข้าออกมาภูมิภาคนี้ แต่ต่อไป มันอาจไม่เหมือนเดิม อาจจะฟุบแล้วไม่ฟื้นอีกเลยก็ได้ เพราะโลกาภิวัฒน์ การแข่งขัน ศักยภาพแทบทุกด้านสู้เขาไม่ได้ สามัญสำนึกระดับปัจเจกบุคคลนี่แหละครับ ที่ผมว่าจะทำให้เราอยู่ต่อไปได้ (ขออภัย ถ้าเขียนไม่ถูกใจใคร เพราะผมบ้านนอกคอกนาและโง่เศรษฐศาสตร์ครับ ) จากคุณ : นะ - [ 20 ก.พ. 49 04:54:29 A:203.188.30.76 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ความเชื่อมั่นในผู้นำประเทศชาติ ผมหมายถึงองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงประทานพระราชดำรัสเรื่องนี้นะครับ ไม่เกี่ยวกับผู้นำการเมือง จากคุณ : นะ - [ 20 ก.พ. 49 04:57:35 A:203.188.30.76 X: TicketID:115604 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อีกนิดนะครับ สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ ผมยังอยากฟังทุกท่านผู้มีความรู้ช่วยกันหาแสงสว่างเกี่ยวกับการกระจายรายได้อยู่ครับ เพราะพอ ไม่พอ ทุกวันนี้มันก็เกิดจากปัญหานี้แหละ สมัยฟองสบู่แตก แค่ 200 บริษัทใหญ่ล้มก็ล้มละลายทั้งประเทศ ไม่มีภูมิคุ้มกัน ขอบคุณครับ จากคุณ : นะ - [ 20 ก.พ. 49 05:17:21 A:203.188.30.76 X: TicketID:115604 ]