PANTIP.COM : I4469963 ฟองสบู่ใหญ่ที่สุดในโลก กำลังจะแตก []

ความคิดเห็นที่ 1

หุ้นจะตกไปอีกนานหรือไม่

เศรษฐศาสตร์จานร้อน : ดร.ศุภวุฒิ สายเชื้อ กรุงเทพธุรกิจ วันจันทร์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2549

คำถามยอดฮิตในขณะนี้คือ หุ้นที่ราคาปรับลดลงไปอย่างมากในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมานั้น จะยังปรับลดลงไปอีกหรือไม่ ภายใต้ปัจจัยแวดล้อมต่างๆ ในขณะนี้ คำตอบคือ ราคาหุ้นอาจจะต้องปรับตัวลดลงอีก เพราะการดำเนินนโยบายการเงินของธนาคารกลางสหรัฐ (และอาจรวมถึงธนาคารกลางหลักอื่นๆ ด้วย) นั้น ต้องการทำให้เศรษฐกิจชะลอตัวลงอย่างมาก เพื่อที่จะเจาะฟองสบู่ที่ได้เกิดขึ้นในภาคอสังหาริมทรัพย์ และในสินค้าโภคภัณฑ์ เช่น น้ำมัน ทองแดง และทองคำ ซึ่งหมายถึงการปรับขึ้นดอกเบี้ยอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าเงินเฟ้อไม่ได้เป็นปัญหาหลักแต่อย่างใด

ข้อสรุปข้างต้นนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผมเอง ซึ่งไม่ใช่ความเห็นส่วนใหญ่แต่พอจะมีข้อคิดชี้นำไปในทางดังกล่าว เช่น ตารางคาดการณ์เศรษฐกิจข้างล่าง ซึ่งเป็นการรวบรวมความเห็นของนักวิเคราะห์ ที่นิตยสาร Economist นำมาสรุปเมื่อกลางเดือนพฤษภาคม ซึ่งเป็นช่วงที่ตลาดเชื่อว่าเมื่อธนาคารกลางสหรัฐปรับดอกเบี้ยระยะสั้นขึ้นไปเป็น 5.0% เมื่อ 10 พฤษภาคม แล้วก็จะหยุดขึ้นดอกเบี้ยไปอีกนาน
สหรัฐ อียู ญี่ปุ่น
2006 2007 2006 2007 2006 2007
การขยายตัว (GDP) 3.4 2.8 2.1 1.7 3.0 2.4
เงินเฟ้อ (CPI) 3.1 2.4 2.0 2.0 0.4 0.6
อัตราการว่างงาน 4.7 5.1 8.1 8.8 4.1 4.5

จะเห็นว่านักวิเคราะห์โดยรวมนั้นคาดการณ์ว่าการขยายตัวของเศรษฐกิจหลัก (สหรัฐ อียู และญี่ปุ่น) ในปี 2007 จะต่ำกว่าปีนี้ และเงินเฟ้อก็จะปรับลดลงอย่างเห็นได้ชัด เช่น ลดจาก 3.1% มาเป็น 2.4% ในกรณีของสหรัฐ ในขณะที่ในอียูนั้นจะอยู่ที่ 2.0% ซึ่งเป็นไปตามเป้าหมายของธนาคารกลาง สำหรับญี่ปุ่นนั้นกำลังดีใจที่อัตราเงินเฟ้อเป็นบวก และหวังว่าจะขยับขึ้นเล็กน้อยจาก 0.4% เป็น 0.6% ในปีหน้า

ที่สำคัญ จะเห็นได้ว่านักวิเคราะห์เชื่อว่าอัตราการว่างงานจะเพิ่มขึ้นในทั้ง 3 เศรษฐกิจหลักในปีหน้า ทำให้เห็นได้ว่าที่ตลาดเชื่อกันว่า การปรับขึ้นดอกเบี้ยเมื่อ 10 พฤษภาคม น่าจะเป็นการปรับขึ้นครั้งสุดท้ายนั้น เป็นข้อสรุปที่มีเหตุผลสนับสนุนอย่างชัดเจน เพราะจีดีพีก็จะขยายตัวช้าลง การว่างงานก็จะเพิ่มขึ้น ในขณะที่อัตราเงินเฟ้อก็น่าจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้น จึงไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องปรับดอกเบี้ยขึ้นอีก

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมาคือ ผู้ที่เป็นกรรมการของคณะกรรมการนโยบายการเงินของสหรัฐตั้งแต่ตัวนาย Bernake เองผลัดกันออกมาบอกกับตลาดว่าเป็นห่วงเรื่องเงินเฟ้อและเห็นว่าอัตราเงินเฟ้อปัจจุบันสูงเกินที่จะรับได้ ผู้ว่าการธนาคารกลางอียู และธนาคารกลางญี่ปุ่นก็ให้สัมภาษณ์ในทำนองเดียวกัน สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือ ตลาดล่วงหน้าเพิ่มโอกาสที่ธนาคารกลางสหรัฐจะปรับดอกเบี้ยขึ้นอีกครั้งเป็น 5.25% ในวันที่ 29 มิถุนายนนี้ จาก 42% มาเป็น 82% หมายความว่าเปลี่ยนแนวคิดว่าไม่น่าปรับขึ้นมาเป็นคงจะปรับขึ้นอย่างแน่นอน

ประเด็นที่สำคัญกว่าคือ ตลาดกำลังแสดงความเป็นห่วงว่าธนาคารกลางสหรัฐ ไม่ได้ตั้งเป้าที่จะควบคุมเงินเฟ้อ แต่ต้องการมากกว่านั้น คือการจัดการกับปัญหาการใช้จ่ายเกินตัวของสหรัฐ (การขาดดุลบัญชีเดินสะพัดเดือนละกว่า 60,000 ล้านดอลลาร์) โดยการเจาะฟองสบู่อสังหาริมทรัพย์ให้แตก และอาจรวมถึงการเจาะฟองสบู่ในตลาดหุ้น และฟองสบู่ในราคาสินค้าโภคภัณฑ์พร้อมกันไปด้วย

ทำไมสหรัฐจึงทำเช่นนี้ผมเห็นว่าเหตุผลอาจมีดังนี้

1. สหรัฐได้พยายามโน้มน้าวทางการเมือง และทางการทูตให้เอเชียกระตุ้นเศรษฐกิจตัวเองและปรับค่าเงินให้แข็งขึ้น เพื่อมาทดแทนการลดลงของอุปสงค์ของสหรัฐที่จะต้องลดลง เพื่อปรับให้เศรษฐกิจโลกเข้าสู่สภาวะสมดุลแต่ไม่เป็นผล ดังนั้น สหรัฐจึงต้องจัดการเรื่องนี้แบบฝ่ายเดียว (unilateral deflator) เพราะหากปล่อยเอาไว้อีก 2-3 ปี ก็จะเป็นภัยอันตรายอย่างยิ่งกับความมั่นคงของเศรษฐกิจสหรัฐและความน่าเชื่อถือของผู้กำหนดนโยบายเศรษฐกิจสหรัฐ

2. การฉุดเศรษฐกิจสหรัฐให้ชะลอตัวลงอย่างมากนั้น มีความเสี่ยงว่าอาจเกิดปัญหากับกองทุนต่างๆ รวมทั้ง Hedge Fund ที่จะเสียหายและอาจล้มละลายได้ แต่ธนาคารกลางสหรัฐยอมรับความเสี่ยงดังกล่าว เพราะเชื่อว่าระบบการเงินของสหรัฐมีความยืดหยุ่นและแข็งแกร่งเพียงพอ (จะถูกหรือผิดคงจะต้องดูกัน) นอกจากนั้น กองทุนต่างๆ ที่มีอยู่หลากหลายและมีนักลงทุนต่างชาติเป็นจำนวนมาก ก็มองได้ว่าเป็นการกระจายความเสี่ยงที่ดี ดังนั้น หากมีปัญหาก็น่าจะพอรับภาระกันได้

3. ความเสี่ยงที่สองคือ เมื่อเศรษฐกิจชะลอตังลงอย่างมาก กลุ่มที่สามารถกระตุ้นอุปสงค์ของตนมาทดแทนได้คือ เอเชียและตะวันออกกลางอาจจะลังเลอยู่อีกนาน เพราะในอดีต 6-7 ปีที่ผ่านมานั้น อาศัยการส่งออกสินค้าไปยังตลาดสหรัฐ เพื่อเป็นกลไกหลักในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของตนจนติดเป็นนิสัย เพราะฉะนั้น เมื่อเศรษฐกิจสหรัฐชะลอตัวลง และค่าเงินสหรัฐอ่อนตัว ก็มีสัญชาตญาณที่จะลดค่าเงินของตนเองลงตามเงินสหรัฐและยังหวัง (อย่างลมๆ แล้งๆ) ว่า จะต้องให้การส่งออกของตนขยายตัว 2-3 เท่าของจีดีพี กล่าวคือยิ่งเอเชียปรับตัวไปสู่ "ความจริง" นี้ ช้าเท่าไรเศรษฐกิจโลกก็จะตกต่ำอย่างยืดเยื้อยาวนานมากขึ้นเท่านั้น

ดังที่ผมกล่าวข้างต้น ความพยายามที่จะดำเนินการแบบฝ่ายเดียวของสหรัฐ หากเป็นจริงย่อมทำให้ตลาดหุ้น ตลาดสินค้าโภคภัณฑ์ และตลาดพันธบัตรรู้สึกกังวลอย่างมาก ในส่วนของตลาดพันธบัตรนั้น แม้ว่าเจ้าหน้าที่ของธนาคารกลางสหรัฐ จะออกมาแถลงความเป็นห่วงเกี่ยวกับปัญหาเงินเฟ้อ แต่ผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาล 10 ปี กลับปรับลดลงจาก 5.14% ในวันที่ 11 พฤษภาคม (หลังจีนปรับขึ้นดอกเบี้ยครั้งล่าสุด) มาเป็น 4.97% ในวันที่ 10 มิถุนายน แปลว่าตลาดไม่ได้กลัวปัญหาเงินเฟ้อมากขึ้น แต่กลัวเศรษฐกิจชะลอตัว เพราะดอกเบี้ย 2 ปี ปรับสูงขึ้นกว่าดอกเบี้ย 10 ปี อีกครั้งหนึ่งแล้ว

สำหรับตลาดสินค้าโภคภัณฑ์นั้นก็เห็นการปรับตัวลงอย่างมากของทองคำจากที่ขึ้นไปสูงถึง 730 ดอลลาร์ต่อออนซ์ลงมาต่ำกว่า 600 ดอลลาร์ในขณะนี้ ราคาทองแดงและแร่เหล็กอื่น ก็มีการปรับลดลงเช่นกัน ในส่วนของตลาดหุ้นในตลาดเกิดใหม่นั้น ก็ต้องถือว่าเป็นสินทรัพย์ที่มีความเสี่ยง และอาจมีฟองสบู่ด้วยเช่นกัน

สรุปได้ว่าเงินทุนที่ไหลเข้ามาจากต่างประเทศสู่ตลาดเกิดใหม่ คงจะลดลงไปอย่างต่อเนื่องหากธนาคารกลางสหรัฐ ไม่ปรับเปลี่ยนท่าทีที่จะปรับขึ้นดอกเบี้ยไปเรื่อยๆ เพราะเมื่อฟองสบู่แตกอุปสงค์จากสหรัฐ ก็จะปรับลดลงไปด้วยในที่สุดจนกว่าเอเชีย จะหันมากระตุ้นอุปสงค์ของตัวเองขึ้นมาทดแทน

จากคุณ : อาทิตย์จรัสแสง - [ 20 มิ.ย. 49 13:19:13 ]