ความคิดเห็นที่ 1 ******** อย่าคิดว่าตัวเองเก่ง ******** ไม่ได้จะด่าใครคับ ประโยคนี้ผมไว้เตือนตัวเอง ในระยะหลังๆที่เล่นหุ้นครับ ทำไมผมถึงต้องเตือนตัวเองอย่างนี้ ? ผมมีเหตุผลครับ 1. เวลาเราได้ตังค์ เรามักนึกว่าเราเก่ง หารู้ไม่ หลายๆครั้งเราได้เพราะ "โชค" เราไม่ได้เก่งเลย เพื่อนผมบางคน ช่วงที่ผ่านมาได้เยอะครับ แล้วก็เปลี่ยนไป เริ่มเสียงแข็ง คิดว่าตัวเองเก่งมากๆ บอกให้คนรอบข้างถือ ยาวๆ โดยให้เหตุผลว่า ถือยาวๆยังไงก็กำไร ..... ผมคิดว่าอันตรายมาก ที่ช่วงนี้ถือแล้วกำไรเพราะมันเป็นขาขึ้น หุ้นช่วงขาขึ้น ใครทนถือก็กำไรครับ ยกเว้นซวยจริงๆ ไปโดนเอาตัวแจ็คพอร์ต เข้าไป   มีผู้ใหญ่เคยบอกผมว่า คนจะหมดตัว คืนกำไรสู่สังคมอีกครั้งตอนช่วงขาลง เพราะว่าคิดว่าถือยาวยังไงก็รอด เอาความรู้สึกของช่วงขาขึ้นมาใช้กับช่วงขาลง ดังนั้นสำหรับหุ้นที่ขาดทุนเยอะ การ "คัดลอส" ควรจะทำ และ หุ้นที่กำไร "คลายเครียดเรโช" เป็นสิ่งจำเป็นนะครับ 2.ระยะหลังๆ จากที่เริ่มได้เล่นหุ้นมานานขึ้น ได้มีประสบการณ์ และได้ฟังคำสอนจาก พี่คลายเครียด ผมได้ข้อสรุปมาข้อนึกคือ อย่าคิดว่าเราเป็น Gu Ru จริงๆแล้วเราเป็น Gu Mai Ru มากกว่า  .... ผมเองเรียนและฝึกฝนด้านการวิเคราะห์แบบเทคนิคมาครับ หลายครั้งที่ใช้แล้วได้ผล หลายครั้งที่พลาด .. พอเทคนิคอย่างเดียวยังไม่ได้ผล ผมก็คิดว่า งั้นดูพื้นฐานดีกว่า ผมก็เริ่มถามๆจากผู้รู้ทางด้านพื้นฐาน ผลก็ยังไม่ดีดีอีก ผลของการเริ่มวิถี VI ของผลปรากฎว่า เข้าเนื้อครับ เซ็งเลย งั้นต้องเป็นแบบลูกผสมเลยแล้วกัน ผมเริ่มดูพื้นฐานแล้วเอาเทคนิคจับจังหวะเข้าซื้อ .... ปรากฎว่าอาการดีขึ้นครับ ไม่เข้าเนื้อ แต่ว่ามักขายหมู ... อู๊ดๆๆๆ เพราะเวลาหุ้นจะขึ้น หลายๆครั้ง มันขึ้นแบบไร้เหตุผล พื้นฐานก็บอกว่า Full Value แล้ว เทคนิคก็บอดว่า Super Over Brought แล้ว มันนน ก็ยังไปต่อ ... เอ .................. แล้วทำไมมันเป็นอย่างนั้นละ ...?? อ้ออ "เจ้ามือ" นี่เอง ปล. กลต บอกว่าจะจัดการเรื่องนี้โดยเด็ดขาด ก๊ากกก...กกก คนลิขิตหรือจะสู้ ฟ้าลิขิต ฟ้าลิขิตหรือจะสู้เจ้ามือลิขิต(ในบางกรณี เจ้ามือก็สู้ฟ้าไม่ได้ครับ ฟ้าอาจส่งโบอิ้ง 2 ลำไปชนตึก) ผมก็เริ่มดูครับ เริ่มอ่านพฤติกรรมเจ้ามือ เริ่มศึกษาว่าเราจะจับทาง จับวิธีของเจ้ามือได้อย่างไร ก็เริ่มจับทางได้บ้างไม่ได้บ้าง เช่น หลังๆ ผมเริ่มจับได้ว่า เมื่อต้องการดันดัชนี หุ้นใหญ่จะใช้เป็นตัวดัน .. แล้วก็จะมีการสลับหุ้นใหญ่ขึ้นลงเป็นรอบๆ .. อย่างที่เราคงเห็นในช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ แต่ก็ยังเสี่ยงอีกนั่นแหล่ะ .... แล้วก็เดาทางได้ยาก หัวใจจะวาย ... สรุป ตอนนี้ผมใช้ 3 วิธี แล้วนะครับ 1. พื้นฐาน 2. เทคนิค 3. เจ้ามือ อืม แต่ก็ยังได้ๆเสียๆ เวลาเสียแรกๆจะบอกว่าตัวเองว่า เราใจร้อน เราไม่ระวัง ... แต่มาดูๆ เอ .. ตูก็ระวังดีแล้วนี่หว่า .. หลังๆชักโทษ ดวง .... สงสัย ตู ขาดบุญ บารมี นี่เอง เอา เริ่มแล้วครับ ตักบาตร ทำบุญ .. ทำทาน สรุป ตอนนี้ใช้มัน 4 ข้อเลย มีข้อ 4. ทำบุญทำกุศล เอาบารมีมาเป็นเส้นแนวรับด้วย ... แต่ก็ยังจิตใจตุ๊มๆต่อมๆ จนมาช่วงหลังๆ ผมทำข้อ 5 ครับ คือ "อย่าคิดว่าตัวเองเก่ง" การประกันความเสี่ยงเป็นเรื่องจำเป็น อบ่าโลภมาก ถ้าได้ต้อง Let Profit Run อย่าโลภเล่นรอบ เพราะเราไม่เก่งกว่าเจ้ามือได้ทุกครั้งหรอกครับ อย่าโลภมาก "ผมเลือกหุ้นดีครับ เข้าซื้อด้วยเทคนิค แล้วถือยาว พอได่กำไรพอควรแล้ว ต้องประกันความเสี่ยง" ได้มากๆ ต้องรักษากำไร .... คลายเครียดเรโช เป็นหนึ่งทางเลือกที่ดีครับ สรุป มาถึงวันนี้ ผมมีส่วนประกอบที่ต้องคำถึงถึงในการเล่นหุ้น 5 ข้อครับ 1. พื้นฐาน 2. เทคนิค 3. เจ้ามือ + ข่าว 4. บุญบารมี 5. การประกันความเสี่ยง ตัดขาดทุน รักษากำไร ทุกวันนี้อาการของผมดีวันดีคืนครับ ก็คิดว่าจะทำไปเรื่อยๆครับ นานๆผมจะโพสต์ที เพราะไม่ค่อยมีความสามารถอะไรเป็นพิเศษเหมือนคนอื่นๆเค้า เพื่อนๆ ใครเล่นหุ้นแล้ว มีอะไรอยากจะแชร์กัน ก็โพสต์มาเลยครับ จากคุณ : Arriba  - [ 4 พ.ย. 46 12:54:04 ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับผม ที่ต้องหมั่นทำคลายเครียดเรโช ก็เพราะว่าเข้าข่ายเป็นพวก "มืงไม่รู้" ซึ่งไม่เคยฟังพวก"กูรู้" ชี้เป้า ชี้กราฟ ชี้พื้นฐาน ชี้พื้นกระเบื้อง ชี้พื้นคอนกรีด ผมก็ต้องเอามวยวัดแบบคลายเครียดเรโชเข้าสู้ กับพวกรายใหญ่ทั้งสำนักฝ่ายธรรมะเช่นต่างชาติ กองทุน และรายใหญ่ฝ่ายอธรรม เช่นรายใหญ่ตามห้องค้า (เหมือนลิเกเลยหวะ ฮาๆๆๆ) ถ้าหุ้นของเราไม่มีต้นทุนได้มากเท่าไร เราก็วัดใจ วัดดวงกับพวกรายใหญ่ได้มากเท่านั้น ตัดแปะมาให้ดูซะหน่อยว่าทำไมผมไม่เครียดกับพอร์ตนี้ ก็เพราะ คลายเครียดเรโชมหภาคสูงมากกว่า ๓ พอร์ตนี้ผมเล่นแบบมั่วเลยครับ อยากซื้อตัวไหนซื้อ อยากขายตัวไหนขาย สำหรับความเห็นตลาดในขณะนี้ ผมขอตัดแปะจากทีวีไอมาให้ชาวสินธรอ่าน เป็นความเห็นแบบมวยวัดเลยหละครับท่านผู้ชม "ผมถือว่า ทุกคนที่เปิดบัญชีซื้อขายหุ้นคือ นักเล่นเกมล่าส่วนเกินทุนทั้งสิ้น จะต่างกันตรงที่ แนวทางนักลงทุนก็คือ การซื้อหุ้นไปตามกระแสเงิน ที่หมุนเวียนอยู่ในบริษัทหรือผลประกอบการ ส่วนแนวทางเก็งกำไรก็คือ การซื้อหุ้นไปตามกระแสเงินที่หมุนเวียนอยู่ในตลาดหลักทรัพย์ ด้วยการซื้อตามข่าวลือ ข่าวปล่อย ข่าววงใน และกราฟแท่ง กราฟเส้น ที่ชี้ให้เห็นแรงกรรมแห่งความโลภและความกลัว ช่วงนี้เกมล่าส่วนเกินทุนคึกสุดขีด เพราะมีเงินก้อนใหม่ๆซึ่งทนดอกเบี้ยเงินฝากถูกๆไม่ได้ ตามเข้ามาเล่นเกมแบบเงินต่อเงิน แรงกรรมแห่งความโลภ จึงสามารถเหวี่ยงราคาหุ้นไปมา แบบไม่สนใจผลประกอบการเท่าไร ตอนนี้ หุ้นไม่มีคำว่าดีหรือเน่า มีแต่ขึ้นหรือลง แล้วแต่ว่าคนจำนวนน้อยที่มีเงินมาก (ต่างชาติ กองทุน เซียนหุ้นรายใหญ่) จะเลือกหยิบไพ่สำรับไหนขึ้นมาเล่น แล้วทำให้คนจำนวนมากที่มีเงินน้อยเล่นตาม ดังนั้นในภาวะกระทิงดุ แนวทางการเล่นหุ้นแบบนักลงทุน จะเสื่อมความนิยมลงไปบ้าง เพราะคำว่าหุ้นดีหรือหุ้นเน่า สำคัญน้อยกว่าคำว่าหุ้นขึ้นหรือหุ้นลงมาก ซึ่งถ้าผมตามเล่นหุ้นแบบเก็งกำไรว่าขึ้นหรือลง วิธีเดียวที่ผมคิดว่าจะเอาตัวรอดได้ก็คือ ควบคุมปริมาณความโลภด้วยวิธีการทำคลายเครียดเรโช แต่กับการเล่นเกมล่าส่วนเกินทุน ด้วยการดูกระแสเงินที่หมุนเวียนอยู่ในบริษัท ถ้าเราดูเป็น แล้วเอามาเทียบกับราคาหุ้นในตลาดให้เหมาะสม ผมยังนึกไม่ออกเลยว่า เราจะเจ๊งหุ้นได้ไง ที่สำคัญเราก็ไม่ต้องคอยจำกัดปริมาณความโลภ เพราะเงินลงทุนของเรา จะเหวี่ยงไปตามแรงกรรมของผลประกอบการ ไม่ใช่แรงกรรมแห่งความโลภของผู้คนในตลาดหุ้น " ความเห็นเพิ่มเติม ในการเล่นเกมล่าส่วนเกินทุนยุคคึกสุดขีด มีคนสองจำพวกที่จะเพิ่มปริมาณความโลภแบบไม่จำกัดคือ เซียนหุ้น และแมลงเม่าหุ้น เซียนหุ้นไม่จำเป็นต้องจำกัด ยิ่งโลภก็ยิ่งได้ ส่วนแมลงเม่าหุ้นจะไม่ยอมจำกัดความโลภเช่นกัน เพราะแต่ละคนได้กลายเป็น"กูรู้ช่วงขาขึ้น" แต่ที่ผมเห็นมาตลอดทุกยุคทุกสมัยเหมือนกับนิยายน้ำเน่าก็คือ "กูรู้ช่วงขาขึ้น" จะกลายเป็นพวก"มืงไม่รู้ช่วงขาลง" อย่างพร้อมเพรียง โดยมิได้นัดหมายกันไว้ ฮาๆๆๆ จากคุณ : คลาย เครียด  - [ 4 พ.ย. 46 14:20:45 ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:51:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กลยุทธ์ที่ 1 สร้างเกราะป้องกันการตัดสินใจผิด   กลยุทธ์นี้ ใช้สำหรับการเปลี่ยนหุ้นจากตัวหนึ่งไปยังตัวอื่น ขอใช้ชื่อกลยุทธ์ว่า "สร้างเกราะป้องกันการตัดสินใจผิด" ในสถานการณ์แบบนี้ อ่านดูกระทู้หลายๆท่าน บางท่านก็ยินดีปรีดา บางท่านก็เพิ่งเริ่มยินดี บางท่านก็ยังบ่นว่าเห็นคนอื่นมีความสุข แต่ตนเองกำลังทุกข์ เพราะในพอร์ทก็ยังแดงอยู่ เมื่ออ่านดูก็อยากจะปลอบใจท่านที่ถือหุ้นบางตัวที่ยังไม่ขึ้น แต่จะปลอบแบบปกติก็ดูกระไรอยู่ เลยขอแนะนำวิธีที่ผมใช้ให้ท่านพิจารณาดูครับ โดยลองตอบคำถามเหล่านี้ดูเพื่อเป็นการประกอบการพิจารณาว่าจะเปลี่ยนตัวไปเล่นตัวอื่นหรือไม่ - หุ้นที่ไม่ขึ้น เป็นหุ้นพื้นฐานดีและมีปันผลหรือเปล่า - แนวโน้มธุรกิจของหุ้นที่ถืออยู่เป็นอย่างไร - มีข่าวไม่ดี (ที่ยืนยันได้) ในหุ้นตัวที่ท่านถืออยู่หรือเปล่า - หุ้นอื่นๆในกลุ่มเดียวกันขึ้นไปหมดแล้ว แล้วหุ้นเหล่านั้นย้อนกลับลงมาหรือยัง - มีโวลลุ่มในหุ้นตัวนั้นหรือไม่ มากน้อยเพียงใด - ราคาณ.ปัจจุบัน เป็นราคาต่ำกว่าราคาสูงสุดกี่ % - หุ้นเป้าหมายที่จะเปลี่ยนไปเล่น ขึ้นไปแล้วหรือยัง และทบทวนหุ้นเป้าหมายกับคำถามก่อนหน้า มีคำตอบเป็นอย่างไรบ้าง ขอให้พิจารณาคำตอบโดยตัดความอยากออกไป (พิจารณาขณะนอกเวลาทำการของตลาด) เมื่อได้คำตอบขอให้นำผลที่ได้มาพิจารณาเป็นผลบวกและลบ ซึ่งจะได้ข้อสรุปของหุ้นเก่า/หุ้นใหม่เพียง 4 ประการคือ บวก/บวก บวก/ลบ ลบ/บวก และ ลบ/ลบ หากได้คำตอบ = บวก/บวก หรือ บวก/ลบ ขอแนะนำว่า ถือหุ้นเดิมต่อเถิดครับ หากได้คำตอบ = ลบ/บวก เปลี่ยนป็นหุ้นใหม่ที่เลือกได้เลยครับ หากได้คำตอบ = ลบ/ลบ ขอแนะนำให้เปรียบเทียบกับหุ้นใหม่ตัวอื่นครับ ผมไม่ได้เก่งนะครับ หากแต่ว่า ตั้งแต่ผมเปลี่ยนมาใช้วิธีนี้ ไม่เคยขาดทุนเลยครับ แต่ข้อสำคัญ ต้องมีวินัยในการลงทุนนะครับ ปล. ยังอยากเห็นหุ้นไทยแซงหน้าหุ้นอินโดฯอยู่ รู้สึกจะใกล้ความจริงเข้าไปเรื่อยๆแล้วนะครับ 55555 และขอให้ทุกท่านประสพผลสำเร็จในการลงทุนนะครับ จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 27 ต.ค. 46 13:46:24 A:210.1.6.101 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กลยุทธ์ที่ 2 รู้จักเก็บเกี่ยวตามฤดูกาล มนุษย์หุ้น(ขอยืมคำ คุณ คลาย เครียด มาใช้หน่อยนะครับ)หลายๆท่าน มีความแตกต่างที่สำคัญกันอย่างมากประการหนึ่งคือ ประสบการณ์ที่ได้รับโดยตรงจากหุ้นแต่ละตัว บางท่านอย่าง คุณ คลาย เครียด รู้จักหุ้นแทบทุกตัวในตลาด (นับถือจริงๆ) แต่บางท่านอาจรู้จักหุ้นเพียงไม่กี่ตัว ถ้าถามกันตรงๆว่าใครได้เปรียบกว่ากัน คงตอบไม่ยากนะครับ หลายท่านอาจคิดว่า ประสบการณ์ที่กล่าวถึง ต้องเกิดจากระยะเวลาในการอยู่ในตลาดเป็นสำคัญ หากอยู่มายาวนานก็จะมีประสบการณ์มาก เป็นธรรมดาครับที่จะคิดเช่นนั้น แต่อันที่จริงแล้ว ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่เพิ่งจะเข้าตลาดมาไม่ถึง 2 ปี เชื่อไหมครับว่า เขาก็รู้จักหุ้นในตลาดแทบทุกตัวเช่นกัน เขาใช้เวลาในการศึกษาลักษณะธุรกิจของหุ้นแต่ละตัวเรียงตามหมวดหมู่ ซึ่งผมเองก็ได้รับความรู้จากเขาพอสมควรทั้งๆที่เขาก็เพิ่งเข้ามาในตลาดไม่นานนัก กลยุทธ์ที่ 2 ที่เป็นหัวเรื่องนี้ เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ผมเรียนรู้ได้จากประสบการณ์นานหลายปี แต่เพื่อนผมคนนี้กลับเรียนรู้ได้ในช่วงเวลาไม่ถึง 2 ปี หลายๆเรื่องผมกับเพื่อนก็มีความเห็นแย้งกัน แต่สำหรับกลยุทธ์ที่สองนี้ เรามีความเห็นตรงกันดังนี้ครับ เราปลูกไม้แบบใดย่อมได้ผลจากไม้นั้นเท่านั้น เป็น FACT อย่างหนึ่งในการลงทุน (ที่เพิ่งคิดได้) แต่หากเราปลูกไม้หลายอย่างผสมผสานกัน เราก็จะได้ผลหลายอย่างด้วยเข่นกัน แล้วถ้าเราจัดการปลูกไม้ที่ให้ผลตามฤดูกาลที่แตกต่างกันสลับกันไปเรื่อยๆ เราก็จะได้ผลต่อเนื่องไปเรื่อยๆใช่ไหมครับ หุ้นก็เช่นกัน ในธุรกิจบางประเภท จะมีช่วงเวลาที่ธุรกิจนั้นอยู่ในระยะที่ควรสะสม(เหมือนไม้สะสมอาหาร) บางช่วงก็จะเข้าไปอยู่ในระยะให้ผล(เหมือนไม้ออกดอกออกผล) แต่ในบางช่วงก็จะอยู่ในระยะนิ่งสงบ (เหมือนช่วงจำศีลของต้นไม้บางประเภท) และในบางช่วงก็จะเข้าไปอยู่ในระยะถดถอย(เหมือนไม้ผลัดใบ) ถ้าพิจารณาแบ่งแยกธุรกิจออกเป็นหมวดๆคล้ายกับต้นไม้ตามฤดูกาล เราก็จะพบว่า ในตลาดหุ้นบ้านเรานั้น ธุรกิจต่างๆจะมีช่วงพฤติกรรมแบ่งออกเป็นฤดูกาลได้เช่นเดียวกัน และถ้าเราเรียนรู้ได้ว่าช่วงไหน หุ้นตัวไหนอยู่ในระยะใดได้ ก็จะทำให้เราจัดการกับเงินทุนของเราได้อย่างมีประสิทธิภาพ เครื่องมืออย่างหนึ่งที่สามารถจะบอกเราได้ถึงระยะเวลาแต่ละช่วงของธุรกิจแต่ละอย่าง ก็คือเครื่องมือทางเทคนิค ซึ่งต้องนำไปเทียบกับการดำเนินงานของธุรกิจนั้นๆด้วยครับ และต้องตัดตัวแปรแวดล้อมในสภาวะพิเศษออกไปด้วย เช่น สงคราม ฟองสบุ่แตก ฯลฯ ผมใช้กลยุทธ์นี้กับหุ้นบางตัวอย่างได้ผล แต่กับหุ้นบางตัวใช้ไม่ได้จริงๆ ซึ่งทำให้รู้ว่า สำหรับหุ้นบางตัวที่ใช้กลยุทธ์นี้ไม่ได้ เป็นหุ้นไม่ธรรมดา ต้องนำกลยุทธ์อื่นมาใช้แทนครับ ถือเป็นการจัดหมวดหมู่หุ้นปกติ กับหุ้นไม่ธรรมดา ด้วยกลยุทธ์ง่ายๆด้วยครับ ระยะเวลาการเปลี่ยนแปลงของหุ้นในแต่ละช่วง มีสั้นบ้างยาวบ้าง เช่นเดียวกับพันธ์พืชแต่ละชนิด บ้างก็ให้ผลในเวลาอันสั้น บ้างก็ให้ผลในระยะปานกลาง และก็มีที่ให้ผลในระยะยาว คนปลูกพืชย่อมต้องรู้นิสัยพืชที่ตนปลูกเป็นอย่างดีฉันใด คนลงทุนสมควรต้องรู้นิสัยของหุ้นที่ตนเองลงทุนก็ฉันนั้น ผลที่ได้จะคุ้มค่าหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับการใส่ใจต่อพืชหรือหุ้นนั้นอย่างแน่นอน 5555 ปล. ตอนนี้ คนกลุ่มหนึ่งกำลังคิดว่า ช่วงของการปรับฐานกำลังใกล้เข้ามา คนบางกลุ่มก็คิดว่าปรับฐานแล้วอาจลงต่อด้วยซ้ำ(คิดตรงข้ามกับผมจริงๆ) คนบางกลุ่มก็คิดว่าอีกนานจึงปรับฐาน และคนอีกกลุ่มกำลังคิดว่า ช่วงปรับฐานอาจเป็นช่วงสั้นมากๆเนื่องจากข่าวที่กำลังจะออกมาในเร็ววัน เช่น ข่าวการปรับเครดิตของมูดี้ส์ ข่าวของกองทุนวายุภักดิ์ ข่าวการเพิ่มน้ำหนักการลงทุนของกองทุนต่างประเทศต่างๆ ข่าวผลประกอบการดีๆของแต่ละธุรกิจ ฯลฯ เราได้เห็นพลังของข่าวปรับอันดับเครดิตประเทศของ S&P ในช่วงก่อน APEC ซึ่งเป็นช่วงที่อึมครึมมากพอควรไปแล้ว เราคงจะได้เห็นพลังของข่าวปรับอันดับเครดิตของมูดีส์อีกครั้งในระยะเวลาอันใกล้นี้ ขอให้สังเกตพฤติกรรมการกลับมาซื้อของต่างชาติให้ดีนะครับ ขอให้โชคดีทุกท่านครับ 55555 ปล.2 สำหรับผมคิดว่า คงมีการปรับฐานในหุ้นบางกลุ่มที่ขึ้นมามากแล้วอย่างเช่นกลุ่มพลังงาน ฯลฯ แล้วขึ้นต่อ แต่ในบางกลุ่มกำลังจะลุกขึ้นในขณะที่พลังงานปรับฐาน เช่น กลุ่มสื่อสาร แบงค์ และไฟแนนซ์ ฯลฯ และมีบางตัวในกลุ่มวัสดุก่อสร้างที่อาจไปต่อ ในขณะที่บางตัวในกลุ่มวัสดุก่อสร้างเช่นกันอาจต้องปรับฐาน และพฤติโดยรวมของ Set อาจเห็นช่วงลบระยะสั้นๆ กราฟทางเทคนิคจะเป็นตัวบอกแนวโน้มครับ จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 28 ต.ค. 46 09:15:25 A:210.1.6.101 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กลยุทธ์ที่ 3 ไม่ต้องรีบยามทะยาน ไม่ควรสะท้านยามตระหนก การลงทุนสมัยนี้ จะตัดสินใจทำอะไร สามารถทำได้รวดเร็วกว่าสมัยก่อนมาก ยิ่งคนที่มีเครื่องมืออย่างพวก Notebook ด้วย ยิ่งทำตามใจได้อย่างเร็วมากขึ้น ปัญหาที่ตามมาก็คือ บางที่กดผิดกดถูก ซื้อกลายเป็นขาย (อ้นนี้ผมก็เคยเป็นและเสียหายมากด้วยครับ) หรือขายกลายเป็นซื้อ (อันนี้ยังพอแก้ตัวได้ เพราะปกติจะตั้งขายสูงไว้ก่อน แต่บางทีก็แย่เหมือนกันถ้าตั้งขายที่ราคารับซื้อเลย) ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ มักเกิดจากการรีบเร่งตัดสินใจ ซึ่งรีบทั้งตอนขายและตอนซื้อ ไม่ต้องรีบยามทะยาน จึงเป็นกลยุทธ์เพื่อป้องกันความผิดพลาดในการขายได้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ใช่จุดประสงค์หลักของกลยุทธ์นะครับ ในความหมายที่แท้จริงคือ เมื่อหุ้นตัวใดอยู่ในวงจรขาขึ้น สมควรต้องทำการบ้านเพิ่มให้มากขึ้น คือดูว่าที่ขึ้น ขึ้นเพราะอะไร เช่น หากขึ้นเพราะผลประกอบการออกมาดีกว่าที่คาดมากๆ ในวันแรกที่ประกาศหรือก่อนนั้นสักวันสองวัน(สำหรับผู้ที่มีข่าววงใน) หุ้นจะขึ้นไปด้วยอัตราเร่งที่รวดเร็ว หากเฝ้าดูอยู่ ท่านอาจรีบขาย ณ.จุดที่คิดว่าสูงที่สุด หรือเมื่อหุ้นตัวนั้นย่อลงมาสัก 2-3 เสตป เพราะคิดว่าจะรับกลับตอนหลังอีกครั้ง แต่ก็มีหลายๆครั้ง ที่ท่านไม่อาจรับกลับได้ นอกจากนี้สมควรต้องพิจารณาเพิ่มเติมด้วยว่า ธุรกิจนั้นกำลังเป็นธุรกิจดาวรุ่งหรือไม่ ค่า P/E ของธุรกิจเป็นอย่างไร (ยิ่งถ้า P/E ยังต่ำ โอกาสที่จะขึ้นต่อเรี่อยๆสักระยะ ก็จะมีสูงมากขึ้นด้วยครับ) ไม่ควรสะท้านยามตระหนก ก็สามารถป้องกันความผิดพลาดกรณีต้องการขายได้เช่นกัน และไม่ใช่จุดประสงค์หลักของกลยุทธ์เข่นกัน ในกรณีที่ตลาดเกิด Panic เช่น รับข่าวที่ยังไม่เกิดขึ้นจริงในขณะนั้น หุ้นทั้งกระดานแทบจะร่วงรับข่าวกันหมด ท่านยิ่งสมควรต้องทำการบ้านหนักขึ้นเป็นสองเท่า ต้องดูให้รู้ว่า ธุรกิจที่ท่านลงทุน ได้รับผลกระทบจากข่าวนั้นเพียงใด ในบางครั้ง การเกิด Panic กลับกลายเป็นผลดีต่อหุ้นบางตัว เพราะขณะที่คนกลุ่มใหญ่กำลังตระหนกตกใจ อาจมีหลายๆคนขายหุ้นในกลุ่มที่ได้รับประโยชน์จากข่าวนั้น แต่ด้วยอารามตกใจ ก็ขายทิ้งโดยไม่คิด (หรืออาจจะคิดว่าเดี่ยวรับกลับใหม่ในราคาที่ต่ำกว่าที่ถืออยู่) แต่ถ้าท่านรู้ว่าจะเกิดประโยชน์ ก็อาจจะเป็นจังหวะที่ดีในการรับหุ้นเข้าพอร์ทเพิ่มอีก แต่สำหรับหุ้นที่ได้รับผลกระทบเต็มๆ การ Cut Loss ย่อมเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่สำหรับหุ้นที่อยู่กลางๆมีพื้นฐานดี การหาจังหวะรับที่คน Panic กันมากที่สุด เพื่อเฉลี่ยต้นทุนให้ต่ำลง และรอขายในจังหวะที่หาย Panic (Rebound) บางครั้งก็สามารถ Save Loss คืนมาได้มากเหมือนกันครับ สิ่งที่จะสนับสนุนให้ผู้นำกลยุทธ์นี้ ไปปฏิบัติให้ได้ผลสำเร็จ ต้องขึ้นอยู่กับความเข้าใจในธุรกิจที่ท่านลงทุนอยู่ด้วยนะครับ ปกติผมจะไม่ Cut Loss ก่อนเฉลี่ย แต่จะ Keep Profit ก่อนที่จะ Loss นะครับ (ถ้าราคาที่สะสมไว้เอื้ออำนวยนะครับ) และที่สำคัญอย่างมากที่สุดก็คือ สติ ครับ จะทำให้เราได้กำไรมากขึ้นยามหุ้นทะยาน (อาจไม่ใช่กำไรสูงสุดนะครับ) และขาดทุนน้อยลงยามหุ้นเกิดแรงขายเนื่องจากการตื่นตระหนก ปล. ดูท่าวันนี้ผมอาจสะสมหุ้นได้อีกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หรืออาจสะสมเพิ่มไม่ได้เลย 5555 จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 29 ต.ค. 46 09:40:49 A:210.1.6.101 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กลยุทธ์ที่ 4 ทุกสถานที่มีดาวเด่น พอดีพิมพ์ไปแล้วครั้งหนึ่งตอนเช้า พอจะ Send กลับ Error เลยว่าจะพิมพ์ใหม่คืนนี้ แต่อยากรู้ว่าใครจะเดาความหมายของกลยุทธ์นี้ได้บ้าง ช่วยๆกันหน่อยนะครับ คืนนี้จะมาเฉลย (กลยุทธ์นี้ Set ขึ้นก็ได้ตังค์ Set ลงก็ได้ตังค์ Set อยู่เฉยๆก็ได้ตังค์ครับ) จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 30 ต.ค. 46 13:50:49 A:210.1.6.101 X: ] ก่อนอื่นต้องขออภัยครับ ไม่รู้เป็นไง ครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้ เลยกินยาลดไข้แล้วกะจะพักสักงีบ ปรากกฏว่าตื่นอีกที่ตีสี่กว่าๆ เลยนอนต่อเลย 5555 คุณชาเขียวตอบได้ถูกมากที่สุดครับ คุณ scharn คงน่าจะหมายความในทำนองเดียวกัน ขอบคุณมากครับ และขอบคุณทุกท่านที่ลองตอบมาด้วยครับ นี่ถ้าเป็นเวทีต้องชี้ไปที่คุณชาเขียวแล้วก็พูดว่า ถูก...ถูก....ถูก....ถูกต้องครับ 5555 การประกอบธุรกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมต้องมีคู่แข่งขัน และตัวที่บอกว่าใครมีศักยภาพเพียงใด ก็เป็นตัวที่เราสามารถรู้ได้ว่า ในธุรกิจนั้นใครเป็นอันดับหนึ่ง สอง สาม.... เช่น ใครมี Market Share สูงสุดในธุรกิจนั้น ใครมีความสามารถกำไรมากที่สุด (บางที Market Share สูงแต่ได้กำไรต่ำกว่าก็มีนะครับ) ฯลฯ เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำให้ผมคิดว่า ทำไมต้องลงทุนในธุรกิจใดธุรกิจหนึ่งเท่านั้น ตอนนี้ถ้าแบ่งหมวดหมู่ตามกลุ่มธุรกิจ จะแบ่งได้ประมาณ 33 กลุ่ม เริ่มต้นก็พิจารณาว่า กลุ่มธุรกิจใดไม่สมควรลงทุน ตัดทิ้งไปเลยครับ สมมติว่าเหลือ 25 กลุ่มธุรกิจ ผมจะดูว่า ในกลุ่มธุรกิจนั้นใครเป็นดาวเด่น ติดอันดับ Top 3 เมื่อได้ครบ ก็จะเอามาสร้างตาราง โดยยึดกลยุทธ์ที่ 2 "รู้จักเก็บเกี่ยวตามฤดูกาล" ดังนั้นในหุ้นประมาณ 75 ตัวคือหุ้นที่ผมจะเลือกเล่นหมุนวนกันไป ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับข้อมูลอื่นๆประกอบกันไปด้วยเช่น ค่า P/E, P/BV, EPS, ROA, ROE และ Net Profit Margin ฯลฯ แต่โดยปกติแล้วผมจะมีหุ้นในพอร์ทประมาณ 30-40 ตัว (พอๆกับที่กองทุนใหญ่ๆซื้อเลยนะครับเนี่ย) หลายๆท่านคงสงสัยว่าผมจะเอาข้อมูลมาจากไหน และจะทำการบ้านไหวหรือ มีเคล็ดลับดังนี้ครับ ผมค่อนข้างมั่นใจว่า กลุ่มคนที่ทำงานทางด้านการเงิน จะมีความสามารถวิเคราะห์ธุรกิจได้ดีกว่าผม ดังนั้นข้อมูลที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ ข้อมูลที่วิเคราะห์จากศูนย์วิจัยต่างๆ เช่น ศูนย์วิจัยกสิกร ฯลฯ ข้อมูลพวกนี้จะออกประมาณปลายปีถึงต้นปี จะบอกว่าธุรกิจใดเป็นดาวรุ่ง และธุรกิจใดเป็นดาวร่วง เอามาเป็น Road Map สำหรับการลงทุน ส่วนข้อมูลประจำเดือน , อาทิตย์ หรือ วัน ขอจากหน่วยงานดำเนินการลงทุนด้านหลักทรัพย์ เช่นของกองทุน RMF ฯลฯ ข้อมูลเหล่านี้ ผมเสียเงินขั้นต่ำปีละ 5000 ก็ได้แล้ว (จริงๆแล้วไม่ได้เสียนะครับ ถือเป็นการออมอีกรูปแบบหนึ่ง ที่มีประโยชน์มากด้วย) โดยปกติข้อมูลเหล่านั้น จะบอกเราด้วยว่า เงินที่เราเอาไปให้เขาลงทุนนั้น เขาเอาไปลงทุนในหลักทรัพย์ใดบ้าง สัดส่วนเท่าใด เราก็เอาของเขาที่ผ่านการกรองจากคนระดับที่คัดสรรแล้วจากองค์กรของเขามาเป็น Road Map ในการลงทุนเพิ่มในช่วง Period ต่างๆ (พวกนี้เขาก็ลงทุนกันประมาณ 30-40 หลักทรัพย์เท่านั้น และเชื่อได้เลยว่าเขาได้ข่าวก่อนเราเป็นเวลานานๆด้วย) ตัวอย่างเช่น ถ้าเรารู้ว่ามีกองทุนใดเข้าไปซื้อลงทุนหุ้น เต้าฮวยร้อน และถ้ากองทุนนั้นมีส่วนในการให้ เต้าฮวยร้อน กู้เงินลงทุนด้วย เราจะคิดอย่างไรละครับ 5555 ข้อมูลจากสินธรสถาน จากกระทิงเขียว ฯลฯ เป็นอีกข้อมูลหนึ่ง ถ้าลองนำมาสร้างสถิติดู เช่น มีคนพูดถึงหุ้นตัวนั้นในทางบวกกี่คน ในทางลบกี่คน จับตัวเลขเหล่านี้มาบวกลบกันแล้วสังเกตพฤติกรรมตอบสนองของหุ้นเหล่านั้นดูสิครับ จะรู้อะไรดีๆบางอย่าง แต่ถ้าเทียบข้อมูลเหล่านี้กับข้อมูลข้างต้นที่กล่าวมา ถือเป็นองค์ประกอบส่วนย่อยเท่านั้นนะครับ โดยปกติผมจะแบ่งการลงทุนเป็น 2 พอร์ท พอร์ทถือยาวๆๆๆ กับพอร์ทเก็บเกี่ยวตามฤดูกาล ดังนั้น ในทุกๆครั้งที่ผมเข้ามาดูสวนดอกไม้แห่งนี้ จึงได้พบดอกไม้สีเขียว สีแดง สีเหลือง สลับกันชูซ่ออวดโฉมให้ผมได้ยล หากวันใดดอกไม้สีแดงทำถ้าจะหลุดจุด Keep Profit ที่ตั้งไว้ ผมก็ตัดมันออกมาเพื่อนำผลกำไรที่ได้ตามจุด Keep Profit ไปเก็บไว้เป็นเงินทุนเพิ่มเติมครับ ด้วยเหตุนี้แหละ ผมจึงบอกไว้ว่า Set จะขึ้น Set จะลง หรือ Set จะคงที่ ผมก็ยังคงมีกำไรอยู่เสมอๆครับ ปล. เพื่อนๆผมถามว่า ทำไมต้องเปิดเผยกลยุทธ์ให้คนอื่นๆรับรู้ ไม่กลัวว่าจะมีคู่แข่งเพิ่มขึ้นมากหรือ การลงทุนก็จะยากขึ้นไปอีกนะ ผมตอบเขาว่า คู่แข่งผมมีกลุ่มเดียวครับ คือ กลุ่มต่างชาติที่กระหายผลประโยชน์จากพวกเราคนไทย ดังนั้นผมจะค่อยๆถ่ายทอดกลยุทธ์ของผมเรื่อยๆไปถ้ามีโอกาส และถ้ายังมีคนรับฟังอยู่ ส่วนเมื่อรับฟังไปแล้ว ผมไม่อยากให้เชื่อตามนะครับ แต่อยากให้นำไปพินิจพิเคราะห์และปรับใช้กับตนเองให้ตรงตามบุคลิคนิสัยด้วยครับ ปล.2 หากไม่มีเหตุร้ายอย่างสงครามหรือโรคติดต่อร้ายแรงมาเยือนชาวโลก และดูท่าเศรษฐกิจอมาเกอาจฟื้นตัวได้อย่างช้าๆ ปัจจัยทางบวกมีมากพอที่จะทำให้ผมคิดว่า อนาคตเศรษฐกิจไทยจะดีขึ้นอีกมาก ดังนั้น ถ้าทิศทางการเดินไปของเศรษฐกิจไทยยังเป็นแนวนี้ต่อไป ผมก็มั่นใจว่า เรามีโอกาสได้เห็นดัชนียืนเหนือ 800 ในปีหน้าแน่ครับ จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 31 ต.ค. 46 09:02:30 A:210.1.6.101 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:53:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กลยุทธ์ที่ 5 ลมนิ่งต้องดึง ลมตึงต้องผ่อน ก่อนพายุมาต้องหลบ คุณ คลาย เครียด บอกไว้ในกลยุทธ์ที่ 4 ให้ผมช่วยรวมกระทู้ กลยุทธ์ คงต้องขอแรงท่านใดก็ได้สักคน ทำ Link รวมกลยุทธ์ เพื่อคุณคลาย เครียด ด้วยนะครับ 5555 เหมือนเช่นกระทู้ 4 ดีกว่าครับ ลองช่วยคิดดูหน่อยครับ ว่ากลยุทธ์นี้ ท่านทั้งหลายเข้าใจความหมายว่าอย่างไร พอมีแรงและหายปวดหลังแล้วจะมาเฉลยนะครับ 5555 ปล. วันนี้ SET(629.45) ไทยแซงทางโค้งผ่าน JSE (625.54)โดยไม่เสียหลัก ได้รับการปรบมือจากผู้ชมรอบสนามไปแล้ว หากเข้าทางตรงทรงตัวได้มั่นคง สงสัยจะทิ้งห่าง เป้าหมายในปีหน้าคือ KLS ของมาเลย์(817.12) ผมข้ามเกาหลีใต้ไป เพราะพื้นฐานประเทศยังคงห่างกัน แต่ถ้าเกิดปัญหาสงครามหรือโรคระบาดขึ้นอีกก็ลืมๆกระทู้นี้ไปเลยนะครับ 5555 จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 31 ต.ค. 46 17:29:00 A:210.1.6.101 X: ] กลับมาที่กลยุทธ์ที่ 5 นะครับ ตอนผมนั่งนึกว่าจะเปรียบเทียบกลยุทธ์นี้กับอะไร ผมก็นึกถึง ว่าว จริงๆครับ ตอนเด็กๆ ผมชอบทำว่าวแข่งตีกับเพื่อนๆ ทำหมดทั้งว่าวปักเป้า ว่าวจุฬา(เพี้ยนๆ) ว่าวอินเดีย ว่าวนาๆชาติฯลฯ เอาไปแข่งทีไรแพ้เพื่อนทุกที ตอนหลังเลยคิดทำเป็นว่าวแขกหัวแหลมเปี๊ยบ ปรากฏว่าชนะเพื่อนได้ แต่ก็ทำให้เลิกแข่งกันไปเลยครับ คือเขาไม่แข่งกับผมอีกเลย เขากลัวผมจะทำว่าวประหลาดๆออกมาอีก (มาพิจารณาดูตอนหลัง ว่าวแขกหัวแหลมที่ผมทำมันอันตรายมาก เพราะถ้ามันเกิดดิ่งใส่หัวคน สงสัยทะลุกระโหลกได้เลย) ชักไปไกลแล้วกลับเข้าเรื่องดีกว่า ยามลมนิ่งให้ดึง เมื่อลมไม่มี ก็เหมือนกับแรงซื้อหายไปจากตลาดนั่นแหละครับ หุ้นส่วนใหญ่มักจะตกแบบค่อยๆซืมลงเหมือนเวลาว่าวตกนั่นแหละครับ ถ้าเป็นว่าว จังหวะนี้เราต้องดึงสายป่านเข้ามาเพื่อให้ว่าวยังคงลอยตัวอยู่ได้ สำหรับหุ้นจะเป็นช่วงที่ต้องเก็บเงินที่กระจัดกระจายไปในหุ้นจำนวนมากๆหลายๆตัวขึ้นมาบ้าง อาจนำไปใส่ในหุ้นตัวที่เรามั่นใจมากที่สุดลดหลั่นกันไปตามลำดับ เงินที่เก็บเข้ามาบางส่วนก็เพื่อรอจังหวะดีๆครับ กล่าวคือ ในช่วงหนึ่งผมอาจจะลงทุนในหุ้นถึง 30 ตัว ช่วงที่ไร้ข่าวใดๆหรือไม่มีใครอยากลงทุนในตลาด หุ้นบางตัวอาจหยุดนิ่งอยู่อย่างนั้น แต่บางตัวอาจค่อยๆซึมลงเนื่องจากร้อนแรงเกินไปในช่วงที่ผ่านมา แต่บางตัวอาจโดนทุบหลังหมดข่าวเพื่อให้รายใหญ่ได้เก็บเพิ่ม ช่วงนี้ ควรลดจำนวนหุ้นลงให้เหลืออยู่ไม่กี่ตัว ถ้าหุ้นตัวบางตัวโดนทุบแรงๆทั้งๆที่มีพื้นฐานดี ก็ควรขายหุ้นพวกนี้ออกไปก่อน (ตามจุด Keep Profit ที่ตั้งไว้) ซึ่งก็คือการเก็บสายป่านไว้ครับ เมื่อหุ้นที่โดนทุบลงไปต่ำมากๆ ก็อาจซื้อเพิ่ม หรือนำหุ้นที่ค่อยๆซืมลงไปแลกกับหุ้นที่ถูกทุบ เพราะส่วนต่างการลดค่าจะไม่เท่ากัน ด้วยวิธีนี้จะทำให้สามารถลดจำนวนหุ้นที่ถือครองในขณะที่เก็บเงินไว้ใช้ยามต้องการได้ด้วยครับ และหลายๆครั้งจากประสบการณ์ก็พบว่า เมื่อเกิดการทุบเพื่อเก็บของ ก็จะเกิดการหมุนวนการทุบคล้ายๆกับตอนหมุนวนการปั่น ซึ่งการแลกหุ้นตัวที่ค่อยๆซืมลงกับตัวที่ถูกทุบมากๆจะเป็นแนวทางที่ดีกว่าการใช้เงินเข้าไปซื้อเพิ่มครับ ยามตึงให้ผ่อน ในขณะที่ลมแรงๆ เป็นจังหวะที่เราสามารถผ่อนสายป่านออกไป พร้อมๆกันนั้นว่าวก็ยังคงลอยในระดับความสูงอยู่ได้ สำหรับการลงทุน เมื่อเริ่มมีข่าวดีปรากฏ (ขอย้ำนะครับว่าเริ่มมี) คนจะเริ่มมั่นใจในตลาดมากขึ้น ก็จะพากันกลับเข้ามาในตลาดมากขึ้น สายป่านที่เคยเก็บไว้ ก็สามารถลงทุนเพิ่มในหุ้นที่มีพื้นฐานดีๆที่ถูกทุบไปก่อนหน้านี้หรือหุ้นดีๆที่ยังไม่มีใครนึกถึง(หายากหน่อยนะ 5555) หากเราเพิ่มการลงทุนในหุ้นที่เรามีอยู่แล้ว หลายๆท่านอาจบอกว่า ทุนของเราก็จะเพิ่มขึ้นมิใช่หรือ ก็ถูกนะครับ แต่ขอแนะนำว่าควรเพิ่ม แต่ไม่ควรไล่ราคานะครับ ไม่ใช่ซื้อเพิ่มในจังหวะที่คนกำลังไล่ แต่ควรซื้อในจังหวะที่คนทำกำไรซึ่งราคาจะอ่อนตัวลงมาระดับหนึ่ง ถึงไม่ถูกเท่ากับตอน Low แต่ก็ไม่สูงเท่ากับตอน High นะครับ ยิ่งถ้าสามารถซื้อเพิ่มที่ระดับราคาต่ำกว่าค่าเฉลี่ยมากๆได้ก็จะดีครับ พร้อมๆกันนั้นก็ตั้งจุด Keep Profit ไปเรื่อยๆ ดังนั้นหากเราซื้อเพิ่มจนเข้าใกล้จุด Keep Profit ก็ควรหยุดนะครับ ก่อนพายุมาต้องหลบ เมื่อพายุมา ว่าว ก็ไม่สามารถเล่นได้ แต่ก่อนพายุมามักมีสิ่งบอกเหตุหลายๆประการ ปกติจะมี 2 รูปแบบคือ ลมนิ่งจนน่ากลัวแล้วเกิดพายุ กับลมแรงขึ้นเรื่อยๆจนเกิดพายุใหญ่ แบบหลังนี้น่ากลัวกว่ามาก (ทำให้คนติดดอยมามากแล้ว) ตอนลมนิ่งๆ หรือตลาดไร้ปัจจัยบวก จะมีเวลาค่อยๆคิดถอนการลงทุนหรือโยกย้ายหุ้นได้อย่างรอบคอบ หากเกิดพายุหลังจากปรับพอร์ทเรียบร้อยก็ถือว่า ท่านได้เข้าสู่สภาวะเตรียมพร้อมรับมือพายุได้อย่างดี และอาจได้รับประโยชน์จากการเกิดของพายุด้วยซ้ำ แต่หากตลาดอยู่ในช่วงกำลังบูม มักไม่ค่อยนึกถึงการปรับพอร์ทกัน อาจมีการขายทำกำไรกันบ้าง แต่โดยส่วนใหญ่ก็มักจะนำกำไรที่ได้ใส่กลับคืนเข้าไปในตลาดอย่างเร่งรีบ ซึ่งหากเกิดพายุทันที ก็จะเกิดความไม่พร้อม และคงได้แต่นั้งภาวนาเฝ้ารอให้พายุสงบโดยเร็ว และเสียโอกาสในการทำกำไรหลังพายุอย่างแน่นอน ปล. ในขณะนี้ ตลาดยังเป็นไปตามคาดการณ์ตั้งแต่ผมกลับจากต่างประเทศ และพิมพ์เรื่อง คน 7 คน แต่รู้สึกว่าจะเกินความคาดหมายอย่างรวดเร็วมากเกินไป ซึ่งนับว่าลมกำลังแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วนะครับ ขอเตือนหลายๆท่านที่กำลังผ่อนสายป่านรับลมออกไปด้วยครับ ยิ่งผ่อนสายป่านไปยาวมากเท่าใด ท่านก็ต้องใช้เวลากับการดึงสายป่านกลับมากขึ้นเท่านั้น และโอกาสของท่านจะลดลงหากเกิดพายุขึ้นทันที่ในสภาวะการณ์เช่นนี้ หวังว่าทุกๆท่านคงลงทุนกันอย่างรอบคอบนะครับ 55555 จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 3 พ.ย. 46 11:17:47 A:210.1.6.101 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กลยุทธ์ที่ 6 สร้างพอร์ทที่มีแต่กำไร เพื่อฝึกให้สามารถถือยาวๆๆๆ กลยุทธ์ที่กล่าวถึงนี้ไม่จำเป็นต้องรอขายหุ้นที่มีกำไรทั้งหมดเพื่อนำไปใส่ในพอร์ทหลังครับ และในทางปฏิบัติก็ทำได้ยากพอควรครับ และจะทำให้เกิดการปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปในบางครั้งครับ (อ่านถึงตอนท้ายๆจะทราบครับว่าเสียโอกาสอย่างไร) ข้อสำคัญในการลงทุนไม่ให้เกิดความเครียด สิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งก็คือกำลังใจครับ ระหว่างคนที่ลงทุนแล้วต้องนั่งจดจ่อรอคอย พร้อมกับลุ้นว่าจะกำไรหรือขาดทุน กับคนที่ไม่ต้องสนใจตลาดมากนัก ปล่อยให้เงินลงทุนทำงานของมันไปเรื่อยๆ คนหลังน่าจะมีความสุขมากกว่าจริงไหมครับ เมื่อได้พิจารณาซื้อหุ้นตัวใดแล้วมีกำไร สามารถนำกำไรที่ได้ไปซื้อหุ้นอีกพอร์ทหนึ่งได้เลยครับ และไม่จำเป็นต้องซื้อตัวที่สร้างกำไรอยู่ในขณะนั้นด้วยครับ อีกประการหนึ่ง การที่จะเอากำไรทั้งหมดไปซื้อหุ้นตัวอื่นในอีกพอร์ทหนึ่งนั้น เวลาหุ้นตก จะมีความรู้สึกเสียดายพอสมควร วิธีที่นิยมใช้คือ แบ่งกำไรที่ได้เป็น 2 ส่วนในอัตราที่เหมาะสมกับจริตของแต่ละท่านครับ (ผมชอบ 70/30 ครับ) ผมเอาส่วนแรก 70% ไปเลือกซื้อหุ้นดีๆที่อยู่นอกฤดูกาลออกดอกออกผลเก็บไว้ในพอร์ทที่มีแต่กำไร ส่วนอีก 30% ที่เหลือเก็บไว้ในพอร์ทปกติเพื่อเพิ่มจำนวนเงินลงทุนหรือไม่ก็ถอนออกมาซื้อหาข้าวของและทำบุญทำทานบ้างครับ ด้วยวิธีนี้จะทำให้มีความรู้สึกว่าได้เห็นกำไรงอกเงยขึ้นในพอร์ทปกติ หลังจากนั้นก็เหมือนกับที่คุณ จูกัด เหลียงกล่าวไว้ครับ คือปล่อยพอร์ทที่มีแต่กำไรไปนานๆจนลืมเลยครับ (บางทีกลับมาดูแทบหัวใจวายเหมือนกัน 5555) การที่นำเงินกำไรที่ได้จากการลงทุนในพอร์ทปกติ ไปซื้อหุ้นในอีกพอร์ท เป็นการแบ่งแยกที่ชัดเจนครับ ตอนแรกๆผมก็ปนๆกันไปทั้งหุ้นที่กำไรและขาดทุน และขายๆซื้อๆในพอร์ทเดียวอยู่เป็นนาน ปวดหัวกับการจัดการมากครับ และเมื่อนั่งสังเกตความรู้สึกของตนดู ยิ่งจำนวนหุ้นมากขึ้น ยิ่งสับสนครับ เลยแยกเป็น 2 พอร์ท ผลที่ได้คือ ในพอร์ทที่ใช้กำไรซื้อ ไม่ว่าหุ้นจะขึ้นหรือจะลงผมไม่สนใจเลยครับ ถึงแม้หุ้นบางตัวจะติดลบหลังจากซื้อ ก็เป็นเพียงการขาดทุนกำไรครับ จึงไม่ต้องเดือดเนื้อร้อนใจอันใดเลย ทำอย่างนี้จึงทำให้ผมสามารถถือหุ้นบางตัวได้ยาวๆๆๆๆข้ามปีเลยครับ นอกจากนี้ หุ้นในพอร์ทที่ใช้กำไรลงทุน จะเป็น Indicator ที่สำคัญที่ช่วยในการตัดสินใจในการลงทุนพอร์ทปกติด้วย ผมเคยพบว่า หุ้นบางต้วในพอร์ทที่มีกำไร เคยติดลบกว่า 50% เมื่อพิจารณาพื้นฐานของหุ้นนั้น ผมก็ตัดสินใจลงทุนในพอร์ทปกติอีกครั้ง พอ Rebound ก็จะได้กำไรในพอร์ทปกติเป็นกอบเป็นกำพอสมควรด้วยครับ แล้วก็เอากำไรไปรอซื้อหุ้นตัวอื่นๆ ที่ Indicator ในพอร์ทที่มีแต่กำไรชี้ว่า หุ้นตัวนั้นมีราคาต่ำเกินไปแล้ว (สงสัยโดนทุบครับ) ตรงนี้แหละครับที่ผมเกริ่นไว้ในตอนต้นว่าทำให้ไม่เสียโอกาส เพราะในช่วงเวลาหนึ่ง หุ้นบางตัวอาจถูกทุบลงมาเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง หากเรารอจนหุ้นได้กำไรแล้วขายทิ้ง ช่วงจังหวะเวลาอาจไม่สอดประสานกันก็ได้ครับ ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งครับ "จังหวะเราเป็นผู้กำหนด โอกาสเราเป็นผู้สร้าง หนทางขึ้นอยู่กับความเป็นไปของโลกครับ" ข้อสำคัญอีกประการหนึ่ง หากตลาดเป็นขาขึ้นทั้งหมด 70% ที่ได้จากกำไร ไม่จำเป็นต้องนำไปซื้อหุ้นใดๆในทันทีนะครับ เก็บไว้ในบัญชีของพอร์ทที่มีกำไรก่อนก็ได้ครับ กำหนดจังหวะ สร้างโอกาสดีๆให้กับพอร์ทของตนดีกว่าครับ จะได้ไม่ขาดทุนกำไรมากนัก 55555 จริงๆแล้ว กลยุทธ์นี้ก็คล้ายๆกับ คลาย เครียด เรโช เหมือนกันนะครับ ต่างนิดตรงที่ว่า ต้นทุนผมติดลบจริงๆครับ ก็ติดลบจาก 30% ของสัดส่วนที่ผมกล่าวถึงในตอนต้นๆนั่นแหละครับ จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กลยุทธ์ที่ 7 ลูกปิงปองที่ตกลงพื้น จะเด้งขึ้นสูงได้น้อยกว่าเดิม ยกเว้นมีแรงส่ง ผมนั่งนึกย้อนเวลาไปในอดีต ค้นหาภาพเหตุการณ์ผิดพลาดต่างๆที่เป็นบทเรียนสอนใจให้จดจำมาจวบจนปัจจุบัน สำหรับนักลงทุนหลายๆท่าน ก็คงเคยได้รับบทเรียนอันเจ็บปวดจากพฤติกรรมการลงทุนของตนเองบ้างไม่มากก็น้อย ผมเป็นคนหนึ่งที่มีนิสัยไม่ดีตรงไม่ชอบ Cut Loss (แต่ก็เคยทำนะครับ) ความเจ็บปวดหนึ่งผุดขึ้นมา ผมเลยเอามาตั้งเป็นกลยุทธ์นี้ ซึ่งความผิดพลาดที่เคยพบและเกี่ยวข้องกับกลยุทธ์นี้ มี 2 ลักษณะดังนี้ครับ 1. มีหลายๆครั้งที่ผมซื้อหุ้นที่ราคาสูงสุดในบางรอบ พอมันลงผมก็จะซื้อเฉลี่ยไปเรื่อยๆ ยิ่งลงยิ่งซื้อเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตรงที่เจ็บปวดก็คือ พอมันหยุดแล้ว Rebound กลับขึ้นมา ผมก็จะรอไปเรื่อยๆ เนื่องจากคิดว่ามันจะกลับมาที่ราคาเท่ากับตอนที่ผมซื้อครั้งแรก ซึ่งจะทำให้ผมมีกำไรมากมาย ผมพบว่า บางครั้งก็ได้ผล แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ผล เพราะราคาที่ขึ้นจากการ Rebound มักไม่สูงเท่ากับครั้งแรกที่ซื้อ พอผมรอไปถึงระยะหนึ่ง ราคามันก็ร่วงกลับลงไปอีก ทำให้เสียเวลาไปพอสมควร และความเจ็บปวดอันนี้เองที่เป็นบทเรียนให้ผมเคร่งครัดต่อวินัยในการลงทุนอย่างมาก และเป็นที่มาของการตั้งจุด Keep Profit ครับ 2. เช่นเดียวกับข้อแรก เมื่อผมซื้อเฉลี่ยไปเรื่อยๆจนถึงจุด Rebound ผมกลับใจร้อนรีบขายทั้งหมด เมื่อมันมีกำไรให้เห็นเพียงเล็กน้อย แต่แล้ว ผมก็ได้ยินเสียง อู๊ดๆไล่หลังมาในเวลาไม่นานนัก เนื่องจากในช่วงจังหวะที่ขาย ผมมัวแต่ดีใจว่าได้ลงจากดอยแล้ว โดยไม่สนใจพื้นฐานการดำเนินงานของบริษัท หรือเหตุที่ทำให้ราคามันขึ้นมา ซึ่งบางครั้งหลังจากขายและเห็นราคามันขึ้นสูงกว่าจุดที่เคยซื้อครั้งแรก ผมจึงหาข้อมูลดู และพบว่า ที่ราคาขึ้นสูงเกินกว่าเดิมได้นั้น เพราะแรงส่งจากข่าวและผลการดำเนินงานของธุรกิจนั้น ความเจ็บปวดจากกรณีนี้ จึงทำให้ผมคอยติดตามข่าวและผลการดำเนินการของธุรกิจที่ผมลงทุนก่อนตัดสินใจขายในปัจจุบัน บทสรุปจากทั้งสองกรณี คือต้องให้ความสำคัญต่อศึกษาหาข้อมูลในหุ้นที่เรากำลังจะตัดสินใจขายมากพอๆกับการตัดสินใจซื้อครับ ในปัจจุบัน ผมจะวางเป้าหมายไว้ล่วงหน้าว่า หุ้นใดผมต้องการลงทุนด้วยเงินจำนวนเท่าใดก่อนเสมอ หากราคาของหุ้นลดลงผมยังคงซื้อเฉลี่ยอยู่ แต่ไม่รีบร้อนซื้อ จะต้องค้นดูสาเหตุของการลงเสียก่อน แล้วจึงตั้งเป้าหมายการซื้อเฉลี่ยแต่ละครั้ง ซึ่งหากจำนวนเงินที่ลงทุนซื้อเฉลี่ยไปเกิดมีจำนวนมากกว่าที่วางเป้าหมายไว้ เมื่อมีการ Rebound กลับ ผมจะดึงเงินส่วนเกินกลับขึ้นมาจากเป้าหมายการลงทุน ถึงแม้จะมีกำไรไม่มากนัก หลังจากนั้นก็จะถือหุ้นที่ราคาเฉลี่ยไปเรื่อยๆด้วยจำนวนเงินที่ตั้งเป้าหมายไว้แต่แรก (แต่มีต้นทุนต่ำลง) จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:56:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กลยุทธ์ที่ 8 "จงเป็นพ่อค้าที่มีเงินทุนสำรองอยู่อย่างสม่ำเสมอ" ต้องขออภัยท่านผู้ติดตามอ่านด้วยครับ เมื่อคืน และเมื่อวานซืน ผมพยายามจะโพสต์กระทู้นี้ แต่แปลก เมื่อเข้าสินธรสถานได้ ผมเห็นแต่หัวข้อกระทู้ เข้าไปอ่านกระทู้ไม่ได้ เข้าเวปอื่นๆก็เข้าได้ปกติ ใครเคยเจอแบบผมบ้างครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมให้หลายช่วยเก็บฮาร์ดดิสค์ตัวใหม่ไว้ แล้วเอาตัวเก่าที่มีโปรแกรมเก่าๆมาใช้งานก่อน ไม่เช่นนั้นอาจไม่ทันกำหนดเดินทาง ผมคาดว่า กลยุทธ์นี้ เป็นกลยุทธ์ที่ยากที่สุดที่นักเก็งกำไรจะสามารถทำได้ในบางสถานการณ์ แต่กลยุทธ์นี้เป็นกลยุทธ์ที่ทำให้ผมได้กำไรจากการลงทุนแบบยั่งยืนครับ และผมคิดเองว่าเป็นกลยุทธ์ที่อาจสามารถทำให้นักเก็งกำไรบางท่านแปรเปลี่ยนเป็นนักลงทุนอย่างแท้จริงได้ครับ โดยไม่ต้องคำนึงถึงความแตกต่างระหว่าง VI กับ VS แต่หากท่านใดมีความเห็นแตกต่าง ผมก็ยินดีรับฟังคำวิจารณ์และความเห็นหักล้างครับ ใน 7 กลยุทธ์ที่กล่าวมา เป็นเพียงองค์ประกอบให้การดำเนินการในกลยุทธ์ที่ 8 นี้ บรรลุสู่เป้าหมาย หากแต่ว่า กลยุทธ์ทั้ง 7 นั้น ผมเห็นว่าสามารถใช้ได้ทั้งนักเก็งกำไรและนักลงทุน แต่กลยุทธ์ที่ 8 และ กลยุทธ์ที่ 9 ใช้ได้ผลสำหรับนักลงทุนที่แท้จริงเท่านั้นครับ ซึ่งเมื่อผมมองย้อนกลับไปดูในช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมก็รู้สึกว่ากลยุทธ์นี้เป็นกลยุทธ์ที่หลอมรวมความคิดแบบนักเก็งกำไรของผมเองเข้ากับความคิดแบบนักลงทุนแบบพ่อค้า ให้กลายเป็นความคิดแบบนักลงทุนในตลาดหุ้นครับ โม้ไปหรือเปล่าใช้วิจารณญานส่วนตัวพิจารนาดูกันนะครับว่า ผมเป็นมนุษย์หุ้นแบบใด) คงต้องขออธิบายถึงเรื่องการลงทุนก่อนนะครับ ในภาคปฏิบัติ มนุษย์ทุกชีวิตที่ถือกำเนิดขึ้นมาย่อมต้องคลุกคลีกับเรื่องการลงทุนบ้างไม่มากก็น้อยนะครับ หากย้อนคิดถึงภาพต่างๆในอดีต หลายๆครั้งผมก็ได้เห็นตนเองซื้อของมาขาย ซื้อหนังสือมาอ่าน และได้นำความรู้ไปพูดกล่าวให้มนุษย์อีกหลายๆคนได้รับรู้รับฟัง อันนำมาซึ่งสินจ้างบ้าง น้ำใจบ้าง เหล่านั้นก็เป็นรูปแบบของการลงทุนอีกอย่างหนึ่งนั่นเองครับ หลายๆท่านลองรำลึกถึงอดีตกันดูบ้างนะครับ อาจเห็นภาพของตนเองแบบผมบ้างก็ได้ 5555 โดยสรุป จุดประสงค์ของการลงทุนคือ เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่คาดหวังว่าจะได้รับตอบแทนกลับคืน แม้การทำบุญก็อาจเป็นรูปแบบหนึ่งของการลงทุนเพื่อให้ได้มาซึ่งความสงบสุขในใจโดยมีความคิดขัดแย้งว่าเป็นสิ่งที่ไม่ได้หวังผลตอบแทนอันใด รูปแบบของการลงทุนก็มีอยู่อีกมากมาย ดังนั้น ผมจึงขอมุ่งประเด็นให้แคบลงมาเฉพาะในเรื่องสองเรื่องคือเรื่องการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์และการทำมาค้าขายนะครับ ซึ่งผมจะเรียกว่า การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ และ การลงทุนในตลาดซื้อขายสินค้า ไม่ว่าเราจะลงทุนในตลาดหลักทรัพย์หรือตลาดซื้อขายสินค้า เป้าหมายที่สำคัญก็คือการได้มาซึ่งกำไรเหมือนกัน หากแต่ว่า เมื่อคนนึกถืงตลาดหลักทรัพย์ หลายๆคนกลับนำไปเชื่อมโยงกับการพนันกันเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งจริงๆแล้วในการทำมาค้าขายปกติ ก็สามารถนำไปเชื่อมโยงกับเรื่องการพนันได้เช่นกันครับ ผมนึกถึงวิธีถ่ายทอดความคิดออกมาให้เป็นรูปแบบง่ายๆ และสรุปออกมาเป็น เรื่องราวของชีวิตของคนสองคนที่ผมเคยได้สัมผัสในหลากหลายรูปแบบดังต่อไปนี้นะครับ มีคนสองคนเป็นเพื่อนกัน คนหนึ่งชอบเล่นการพนัน (ผีพนัน) อีกคนชอบทำมาหากิน (คนขยัน) สองคนคบกันมาตั้งแต่เด็กจนแก่ ต่างก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาโดยตลอด บางครั้งผีพนันก็ได้เงินมากมายจากการเล่นการพนัน แล้วก็พาคนขยันไปเลี้ยงดูปูเสื่อ คนขยันก็คอยเตือนผีพนันด้วยความจริงใจอยู่เสมอว่ามีเงินให้เอาไปทำมาหากินทางอื่นดีกว่า อย่าเล่นพนันต่อเลย หลายครั้ง ผีพนันก็มาขอข้าวคนขยันกิน ถึงกระนั้นคนขยันก็ไม่เคยดูหมิ่นดูแคลนผีพนันเพื่อนรักเลย เหตุเป็นเช่นนี้เรื่อยมาจนกระทั่งมีผีพนันได้ยินว่ามีการเปิดตลาดหุ้น วันหนึ่ง ผีพนัน มาบอก คนขยัน ว่า ตนจะเลิกเล่นการพนันแล้ว ขอยืมเงินไปลงทุนในตลาดหุ้นหน่อย คนขยัน ก็แย้งว่า มันก็การพนันเหมือนกันนั่นแหละ ถ้าเอาไปเปิดร้านขายของจะให้ยืมเงินแต่ถ้าเอาไปลงทุนในตลาดหุ้นไม่มีให้ ผีพนันโกรธเลยหายไปเล่นพนันหนักขึ้น เป็นหนี้เป็นสิน โดนอันธพาลทำร้ายหลายครั้ง คนขยัน ได้ยินข่าวก็เสียใจ ลองเข้าไปศึกษาข้อมูลในตลาดหุ้นดู ก็พบความจริงว่า ในตลาดมีทั้งนักพนัน และนักลงทุน จากนั้นก็เที่ยวตามหา ผีพนัน จนเจอในสภาพสะบักสะบอมเต็มทน ผีพนัน ยังโกรธคนขยันไม่หายเพราะช่วงที่ผ่านมาตลาดหุ้นได้เติบโตมากขึ้นเรื่อยๆ มีคนรวยจากตลาดมากมาย ถ้า คนขยัน ให้เงินทุน คงรวยและเลิกเล่นพนันไปแล้ว แต่คนขยันก็สามารถนำตัวผีพนันไปดูแลรักษาจนได้ คนขยัน ดูแลรักษาเพื่อนจนหายดี และบอกเพื่อนว่า จะให้เงินลงทุนในตลาดหุ้น แต่มีข้อแม้ว่า ผีพนันต้องทำตามที่ตกลง และให้ซื้อขายผ่านคนขยันเท่านั้น ได้เงินบวกลบเท่าใด หนึ่งปีมาคิดหักกลบลบหนี้กัน ผีพนันก็ตกลง และเริ่มต้นบอกให้คนขยันลงทุนตามที่ตนต้องการ แรกๆ ผีพนันก็ค่อยๆลงทุน เพราะกลัวเงินหมด เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ตลาดหุ้นเป็นตลาดขาขึ้น บางช่วงเวลา ผีพนัน เห็นว่าตนเองได้กำไรมากมาย จะมาขอเงินจากคนขยัน คนขยันก็บอกว่ายังไม่ครบหนึงปี ผีพนันก็ได้แต่หัวเราะแล้วบอกว่า เตรียมตัวแสดงความยินดีกับเขาไว้เถอะ ดูจากผลงานที่ผ่านมา คาดว่าเมื่อครบหนึ่งปี เขาจะมีเงินมากกว่า คนขยันหลายเท่านัก จากนั้นเหมือนยิ่งเล่นยิ่งมัน ผีพนัน บอกคนขยันให้ลงทุนในหุ้นที่มีความเสี่ยงสูงหลายๆตัวโดยไม่สนใจพื้นฐานมากนัก ครบหนึ่งปี ผีพนัน หายหน้าหายตาไม่ยอมมาพบ คนขยัน จนคนขยันต้องออกตามหา เมื่อพบ ผีพนัน ขอโทษขอโพย คนขยันที่ทำให้ต้องเสียเงินเสียทองมากมาย คนขยัน บอกไม่เป็นไร เห็นไหมว่าตลาดหุ้นมันก็บ่อนการพนันดีๆนั่นแหละ แถมเสียเงินทองมากกว่าเล่นพนันตามบ่อนเสียอีก ผีพนัน ละอายใจที่ทำให้เพื่อนเดือดร้อนและสาบานว่าจะกลับตัวเลิกเล่นพนันโดยเด็ดขาด และขอเป็นคนรับใช้คนขยันไปจนตาย คนขยันบอกผีพนันว่า ไม่ต้องเป็นคนรับใช้หรอก แต่ขอให้ทำมาหากินให้ดีก็พอ จะให้เงินลงทุนใหม่ ผีพนัน ซาบซึ้ง แล้วขอคำแนะนำจากคนขยันว่า ตนสมควรจะลงทุนค้าขายอะไรดี ความรู้ก็ไม่ค่อยมี คนขยันก็ตอบว่า ก็ลงทุนค้าขายในตลาดหุ้นนั่นแหละ ด้วยเงื่อนไขเดิม แต่เพิ่มข้อแม้ใหม่ คือ ต้องลงทุนในช่วงที่ตนบอก และเลิกลงทุนทันทีเมื่อตนบอกเช่นกัน ผีพนัน สงสัยอย่างมากว่า ทั้งๆที่ตนเองทำให้ คนขยันเสียเงินทองมากมาย ทำไมยังให้ตนใช้เงินลงทุนในตลาดอีก ตนไม่อยากให้เพื่อนรักเสียเงินมากขึ้นอีก และไม่อยากเล่นพนันอีกเพราะผิดคำสาบาน (ถ้าไม่สาบานก็ไม่แน่ใช่ไหมละ 5555) คนขยันเลยเฉลยว่า ที่ผ่านมาตอนช่วงที่ ผีพนันได้กำไรตนเองก็ไม่ได้ซื้อ ตอนช่วงที่ขาดทุนตนเองก็ไม่ได้ซื้อ แต่ตนเองเตรียมเงินไว้จ่าย ผีพนัน หากสุดท้ายสรุปว่า ผีพนัน ได้กำไร และในขณะที่รับข้อมูลจาก ผีพนัน และศึกษาตลาด ก็พบว่า ในความเป็นจริงแล้ว เราสามารถ ซื้อขายหุ้นในตลาดได้เหมือนทำมาค้าขายสินค้าทั่วไปเหมือนกัน แต่ต้องมีวินัยในการลงทุนอย่างเข้มงวด และคิดเช่นเดียวกับการซื้อของเข้าร้านไว้รอขาย ของบางอย่างยังต้องรอเป็นเวลานาน บางทีหลายวัน หลายเดือนหรือบางอย่างก็เป็นปีถึงจะได้ขาย แถมบางอย่างก็ต้องตัดใจยอมขายขาดทุนเหมือนกัน แต่ข้อสำคัญ ของใดที่มีวันหมดอายุ ต้องรีบๆขายเอากำไร ยิ่งใกล้หมดอายุยิ่งน่ากลัว จึงต้องไม่ซื้อของใกล้หมดอายุมาขายเด็ดขาด ของบางอย่างคนเห่อซื้อในบางช่วงทำให้ขายได้กำไรดี ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเห่อซื้อกันอย่างนั่นเสมอไป แต่ถ้าเป็นของไม่เน่าไม่เสีย ยังไงก็ยังขายได้ แต่จะขายได้เท่าใดก็เป็นอีกเรื่อง สรุปแล้วหากรู้ว่า มีของที่ไม่เน่าไม่เสียให้ซื้อมาขายได้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการเปิดร้านขายของหรอก ข้อสำคัญอยู่ที่ว่า ตอนที่ซื้อของมา ต้องซื้อที่ราคาต่ำๆ เวลาขายจะได้กำไรดี แล้วต้องดูเงินทุนด้วย ไม่ใช่สักแต่จะซื้อจนทุนหมด พอมีของที่ถูกกว่ามาขายก็ซื้อไม่ได้ และด้วยเหตุผลในความส่วนนี้ จึงเป็นที่มาของชื่อของกลยุทธ์ที่ 8 หากท่านทั้งหลายยังไม่เข้าใจ ขอให้ติดตามอ่านต่อไปครับ จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 3 ธ.ค. 46 00:36:10 A:202.133.162.233 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:56:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พ่อค้าตลาดหุ้น มักจะซื้อหุ้นในตลาดในช่วงที่เป็นขาลง และเป็นการซื้อแบบค่อยๆสะสมไปเรื่อยๆ แบบที่หลายๆท่านมักจะกล่าวถึงกรณีนี้ว่า เป็นการซื้อเฉลี่ยขาลง ซึ่งเป็นวิธีที่หลายๆคนก็บอกว่าไม่ถูก ในความเห็นผมเอง คำว่าถูกหรือผิด ไม่สามารถนำมาใช้ตัดสินเพียงวิธีการซื้อขายอย่างใดอย่างหนึ่ง หากแต่ว่า วิธีการใดจะถูกหรือผิด ขึ้นอยู่กับ ได้ทำตามกลยุทธ์ที่ 8 หรือไม่ การเป็นพ่อค้าที่มีทุนสำรองอยู่เสมอ พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ อย่าทุ่มจนหมดตัวนั่นเอง คนขยันไม่ได้ประสพความสำเร็จจากการเปิดสาขาทุกสาขา บางสาขาที่เปิดก็ต้องปิดไป เพราะทำกำไรไม่ได้ตามเป้าหมาย (ไม่คุ้มทุนและเวลา) สิ่งหนึ่งที่พ่อค้าตลาดหุ้นคิดอยู่เสมอก็คือ โอกาสในปัจจุบันมีมากกว่าในอดีตหลายเท่านัก แต่หลายๆคนมักจะพูดว่าโอกาสร่ำรวยในอดีตมีมากกว่าปัจจุบัน คิดดูง่ายๆ คนขยัน เปิดสาขาแห่งหนึ่ง ต้องมีเงินลงทุนตกแต่งร้านเพียงใด ต้องเสียค่าเช่าพื้นที่หรือเสียเงินทองสร้างตึกเพียงใด แต่พ่อค้าตลาดหุ้นไม่ต้องเสียค่าเช่าหรือเสียค่าก่อสร้างสิ่งใดๆ เขาไม่ต้องเสียเงินให้กับใครเลย ยกเว้น เขาต้องเสียเงินให้กับสิ่งที่หลายๆคนเรียกว่า ค่าคอมมิสชั่น หรือค่ารถไปห้องค้า ซึ่งคิดๆดูให้ดีก็ยังถูกกว่าค่าโสหุ้ยต่างๆในการนำสินค้าไปถึงมือลูกค้าเสียอีก ประเด็นเรื่องค่าคอมมิสชั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไรเลยหากการค้าขายหุ้นทุกครั้งมีกำไรมากกว่าค่าคอมมิสชั่น ซึ่งไม่ต่างอะไรกับการขายสินค้าที่บางอย่างกำไรมาก บางอย่างกำไรน้อย การที่ยอมให้โบรคได้คอมฯบ้าง อันที่จริงก็เป็นเรื่อง Think Win-Win แบบหนึ่ง สิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาก็เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับพ่อค้าตลาดหุ้นไม่มากก็น้อย คนที่ทำให้โบรคได้คอมฯ มากหรือน้อยกว่าตนเองก็เป็นนักลงทุนในตลาดเองนั่นแหละครับ ซึ่งขึ้นอยู่กับพฤติกรรมการค้านั่นแหละครับ พ่อค้าตลาดหุ้น ได้นึกเปรียบเทียบการค้าในตลาดหลักทรัพย์กับการขายสินค้าในห้างของคนขยันว่า ห้างของคนขยันมีพื้นที่จำกัด แต่พื้นที่ร้านค้าของ พ่อค้าตลาดหุ้น ไม่เคยเต็ม สิ่งที่เหมือนกันก็คือ ไม่ว่า คนขยัน หรือ พ่อค้าตลาดหุ้น ต่างก็มีเงินทุนจำกัดอยู่ถึงจุดหนึ่งเหมือนกัน (แต่ไม่เท่ากันนะครับ) และต่างต้องค้นหาสินค้าราคาถูกที่มีคุณภาพมาวางขายให้ลูกค้าเลือกซื้อ (พ่อค้าตลาดหุ้นก็ต้องเฟ้นหาหุ้นของธุรกิจที่มีอนาคตซึ่งคนส่วนใหญ่อาจมองไม่เห็นมาเก็บไว้ในพอร์ทเช่นเดียวกัน) ดังนั้น การบริหารเงินทุน และการเลือกซื้อสินค้าเพื่อนำมาขาย จึงนับเป็นหัวใจของการประสพความสำเร็จอย่างแท้จริง แต่มีสิ่งหนึ่งที่มักเป็นตัวเร่งซึ่งทำให้หลายๆคนตัดสินใจผิดพลาด สิ่งนั้นก็คือ เวลา หลายๆคนมักนึกว่า ค้าขายในตลาดต้องใช้เวลาอันสั้นให้ได้กำไรอย่างรวดเร็ว แต่พ่อค้าตลาดหุ้นคิดว่า จะใช้เวลาเท่าใดไม่สำคัญ แต่เมื่อขายต้องมีกำไร จะกำไรมากหรือน้อยก็ไม่สำคัญแต่ต้องเป็นกำไรอย่างยั่งยืน นอกจากนี้ พ่อค้าตลาดหุ้นยังได้รับรู้ว่า ไม่ว่าตลาดจริงหรือตลาดหุ้นต่างมีความเสี่ยงในการลงทุนเหมือนๆกัน (ดังตัวอย่างจากสินค้ารสองอย่างข้างต้น) และการลงทุนในตลาดจริงหรือตลาดหุ้นให้ประสพผลสำเร็จสมควรต้องใช้เวลานานพอสมควร บางสินค้าที่ได้กำไรมากมาย ก็เหมือนบางหุ้นที่กำไรหลายเท่า แต่กำไรเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่แน่นอน แต่คล้ายๆกับได้รับโชคลาภ อันอาจสืบเนื่องจากการทำบุญกุศลทั้งในภพนี้หรือภพก่อนหน้า พ่อค้าตลาดหุ้นยังค้นพบอีกว่า คนขยัน หาสินค้าตัวหนึ่งมาวางขาย ต้องมีองค์ประกอบของอุปสรรคมากกว่า พ่อค้าตลาดหุ้น หลายประการ เช่น - ต้องมีคนเห็นซื้อสินค้านั้น (บางทีวางไว้ในที่อับ คนก็ไม่เห็น) แต่หุ้นทุกตัวมีลูกค้าเห็นทุกวัน - ต้องมีลูกค้าแวะเวียนเข้าร้านในจำนวนมากพอควร (บางสาขาไม่ค่อยมีคนเข้า ก็ต้องปิดสาขาไป ซึ่งเสียเงินลงทุนเปิดร้านไปพอควร) แต่ตลาดหุ้นมีคนเข้ามาดูนับแสนรายทุกๆวัน - ต้องห่วงว่าสินค้าของตนมีราคาแพงกว่าร้านคู่แข่ง (คิดในขณะที่ยังมีกำไรในการขายสินค้า) แต่ในตลาดหุ้น ไม่ต้องสนใจว่าราคาสินค้าใครจะแพงกว่า เพราะใช้มาตราฐานเดียวและเปิดเผยให้เห็นกันโดยถ้วนหน้า - สินค้าในห้างของคนขยัน มีมากมายนับหมื่นรายการ แต่สินค้าในตลาดมีเพียง ไม่กี่ร้อยรายการ การบริหารจัดการถือได้ว่าน้อยกว่ากันมากนัก (แต่จำนวนหุ้นที่น่าซื้อมาขายกลับมีไม่มากนักในช่วงเวลาต่างๆกัน) - สินค้าในห้างแทบทุกชนิด มีวันหมดอายุหรือเสื่อมคุณภาพ แต่หุ้นมีเฉพาะวันหมดอายุ ไม่มีวันเสื่อมคุณภาพ (แต่มีการเสื่อมราคา 5555) - อีกหลายกรณีที่เคยนึกออกครับ แต่เวลาจะพิมพ์แล้วจำไม่ได้ ใครนึกออกช่วยๆกันเสริมหน่อยก็ดีนะครับ 5555 ดังนั้น พ่อค้าตลาดหุ้นจึงพบว่า การค้าขายในตลาดหุ้น จึงมีต้นทุนต่ำกว่า การค้าขายจริงๆมากมายนัก และการบริหารที่สำคัญที่สุดเพื่อประกอบการในฐานะพ่อค้าตลาดหุ้นให้ได้รับผลสำเร็จ อยู่ที่การบริหารเงินทุนและการเลือกซื้อหุ้นในช่วงเวลาต่างๆเท่านั้น (ซึ่งเคยนำเสนอในกลยุทธ์ที่ 1-7 ไปบ้างแล้ว) และในช่วงเวลาที่ผ่านมา พ่อค้าตลาดหุ้นก็ค้นพบเห็นสิ่งที่ค่อนข้างเป็นความจริงหลายประการคือ - หุ้นที่มีราคาสูงเกินไปในช่วงหนึ่ง ต้องมีราคาลดลงในสักวันหนึ่ง - หุ้นที่มีราคาต่ำเกินไปในช่วง Panic ต้องมีราคาเพิ่มขึ้นหลังจากหาย Panic - หุ้นทุกตัว ไม่เคยมีราคาคงที่ - ในขณะที่ตลาดหุ้นเป็นขาขึ้น ก็มีหุ้นบางตัวมีราคาต่ำลง - ในขณะที่ตลาดหุ้นเป็นขาลง ก็มีหุ้นบางตัวมีราคาสูงขึ้น - หากธุรกิจยังคงมีผลกำไร ราคาหุ้นจะไม่มีราคาเป็นศูนย์อย่างแน่นอน - หากตลาดหลักทรัพย์มีเหตุต้องปิดดำเนินการ เงินของพ่อค้าตลาดหุ้น จะยังคงเหลืออยู่ประมาณกึ่งหนึ่งเสมอ กล่าวถึงตอนนี้ ในตอนต่อไปที่จะนำเสนอ (พิมพ์ไว้แล้ว) ผลยังมีความกังวลกับความรู้สึกว่า เป็นการนำเสนอที่ค่อนข้างสุ่มเสี่ยงต่อการชี้นำท่านผู้ลงทุนทั้งหลายพอสมควร หากหลายๆท่านไม่สามารถดำรงตนอยู่ในวินัยของการลงทุนแล้ว วิธีซื้อของ พ่อค้าตลาดหุ้น อาจนำมาซึ่งความเสียหายต่อท่านได้ไม่มากก็น้อย ใจหนึ่งก็อยากนำเสนอจนหมดสิ้น อีกใจหนึ่งก็คิดว่า แค่นี้ก็คงพอ ในที่สุดทั้งสองใจ ก็ได้ตกลงกันว่า ขอให้เป็นการตัดสินใจจากผู้เข้ามาอ่านกระทู้นี้จะดีกว่า ดังนั้น จึงใคร่ขอความเห็นท่านผู้ติดตามอ่านด้วยครับว่า จะให้ผมนำเสนอวิธีการซื้อหุ้นของ พ่อค้าตลาดหุ้น โดยละเอียดหรือไม่ หากไม่มีผู้ใดต้องการ ผมก็คงขอจบกลยุทธ์ที่ 8 ไว้แต่เพียงเท่านี้ แต่หากมีผู้ต้องการอ่าน ขอได้โปรดให้คำตอบโดยไว เพราะผมต้องบินในวันที่ 5 นี้แล้ว ผมจะได้นำเสนอวิธีการซื้อก่อนผมเดินทาง และคงอีกนานพอควรถึงได้กลับมาต่อกลยุทธ์ที่ 9 ซึ่งเป็นกลยุทธ์ในการถอยอย่างเป็นระเบียบต่อไป จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 3 ธ.ค. 46 00:39:52 A:202.133.162.233 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กลยุทธ์ที่ 9 การถอยอย่างเป็นระเบียบ จะได้เปรียบการถอยแบบเดาสุ่ม การดำเนินชีวิตของคนปกติ มักคิดฝันกันถึงเรื่องความก้าวหน้า ความสำเร็จ ความสุข ฯลฯ หลายๆคนก็บรรลุความหวัง ในขณะที่หลายๆคนก็พบสิ่งผิดหวัง หากแต่เมื่อพิจารณาให้ถี่ถ้วน ทุกๆชีวิตล้วนแต่ได้พบทั้งความผิดหวังและสมหวัง คนที่เก็บสะสมแต่ความสำเร็จไว้ ก็จะพบความสุข ส่วนคนที่ชอบรำลึกถึงแต่ความผิดหวังก็มักจะเป็นคนอมทุกข์ไว้ จนอาจทำให้ปิดกั้นความสามารถของตนไปก็มากมี เมื่อเกิดสงครามใดๆ ย่อมต้องมีฝ่ายแพ้และฝ่ายชนะ ปัญหาคือฝ่ายแพ้จะสูญเสียเท่าใด และฝ่ายชนะจะได้ชัยชนะคุ้มค่ากับสิ่งที่นำไปแลกมาหรือไม่ การทำงาน การลงทุน และการปฏิบัติสิ่งใดๆก็ตาม ย่อมได้ผลซึ่งบ่งบอกถึงการได้มาและการสูญเสียบางสิ่งบางอย่างทั้งสิ้น กล่าวมายีดยาว จะเกี่ยวกับเรื่องการลงทุนในตลาดหุ้นอย่างไรบ้าง ลองมาดูกันครับ เมื่อตลาดอยู่ในภาวะที่ไม่น่าลงทุน โดยเฉพาะเมื่อเป็นตลาดขาลง (ซึ่งอาจเกิดเพราะสงครามหรือเหตุร้ายที่ไม่คาดฝันต่างๆ) กลยุทธ์นี้คงไม่สามารถนำไปใช้ให้เกิดผลในระยะสั้นได้ และคงไม่ได้ผลดีมากนัก เพราะคนส่วนใหญ่ก็คงออกจากตลาด กลับไปใช้ชีวิตที่ห่างไกลจากการลงทุนกันมากพอควร ซึ่งควรเป็นจุดที่สรุปได้ว่า ผู้ใดที่เข้ามาลงทุนในตลาด ได้รับชัยชนะหรือพ่ายแพ้กลับไป แต่ในปัจจุบัน ตลาดหุ้น ยังอยู่ในช่วง Sideway Up ซึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งต่อจากนี้ มูลค่าของหุ้นแต่ละตัวที่มีปัจจัยพื้นฐานมั่นคง (ขอย้ำว่า มั่นคง นะครับ) จะมีมูลค่าสูงกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันอย่างแน่นอน ปัญหาการลงทุนในช่วง Sideway อยู่ที่ว่า หลายๆคนจะเข้าซื้อหุ้นด้วยแรงเชื่อจากคำว่า "ซื้อตอนที่ขึ้นแน่ๆดีกว่าซื้อตอนขาลง" ซึ่งไม่ใช่ประโยคที่ผิดนะครับ แต่หลายคนตีความผิดจนกลายเป็นซื้อตอนที่ราคาหุ้นนั้นขึ้นสูงเกินไปแล้ว ที่สำคัญหลายๆครั้งที่ซื้อก็อาจเจอช่วงปรับฐาน และไม่สามารถ Cut Loss ได้ทัน (Cut Loss ไม่ทันอาจเป็นเพราะราคาหุ้นร่วงผิดปกติ หรือไม่กล้า Cut หรือ ฯลฯ) จากที่กล่าวมา ทุกคนย่อมทราบดีว่าไม่ควรซื้อณ.จุดที่หุ้นกำลังจะปรับฐาน แต่จะรู้ได้อย่างไรว่าจะมีการปรับฐานปรับราคาลงในช่วงใดบ้าง คนส่วนใหญ่มักรู้ว่าหุ้นที่ตนเองถืออยู่เข้าสู่ช่วงของการปรับฐานก็ต่อเมื่อสายเกินกว่าจะ Cut Loss แล้ว อันที่จริงแล้วหากซื้อสะสมหุ้นตามกลยุทธ์ที่ 8 แล้ว ก็ถือว่าปลอดภัยในระดับหนึ่ง เพราะในช่วงปรับฐาน (ไม่ใช่ช่วงขาลง) ไม่ว่าหุ้นใดๆที่มีพื้นฐานมั่นคง จะไม่มีการปรับฐานลงมากจนผิดปกติ หากซื้อตามที่กล่าวไว้นั้น ก็ถือได้ว่า เป็นการรุกด้วยการตั้งรับอย่างหนึ่ง หากแต่ คนคำนวนหรือจะสู้ฟ้าลิขิต เหตุอันไม่คาดฝันบางอย่าง อาจทำให้ตลาดยวบลงทันทีทันใด ผลก็คือ หุ้นในพอร์ทที่เคยมีสีเขียว สีเหลือง สีแดง สลับกันไป อาจพร้อมใจกันเปลี่ยนเป็นสีแดงทั้งหมดในทันที แล้วจะทำอย่างไรละครับ มาดูกันทีละข้อเลยครับ ข้อแรก เพิ่มปริมาณหุ้นแต่ไม่เพิ่มการลงทุน ซึ่งเป็นวิธีที่หลายๆคนนิยมทำกันมากคือ รีบขายทิ้งแล้วรอซื้อตอนราคาถูกกว่าเดิมครับ วิธีนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีประสบการณ์การตัดสินใจที่ค่อนข้างถูกต้องแม่นยำ ไม่ยึดมั่นกับคำว่า "ไม่ขายไม่ขาดทุน" และมีจิดใจมั่นคง ไม่หวั่นไหวกับการขาดทุนในเบื้องต้น และสามารถรอจนได้ส่วนต่างของราคาขายกับราคาซื้อคืนที่เหมาะสม ตัวอย่างเช่น ซื้อหุ้นตัวหนึ่งมา 1000 หุ้นที่ราคา 1.25 บาท (ใช้เงินไป 1250 บาท) เมื่อแนวโน้มของหุ้นที่ถือครองมีราคาต่ำลงเพราะตื่นข่าวร้าย หากขายหุ้น 1000 หุ้นได้ที่ราคา 1 บาท จะได้เงิน 1000 บาท ซึ่งขาดทุนไป 250 บาท เมื่อรอให้หุ้นตกไปที่ราคา 0.80 บาทแล้วซื้อ จะได้จำนวนหุ้น 1250 หุ้น คือได้หุ้นเพิ่มมา 250 หุ้น โดยไม่ต้องเสียเงินเพิ่ม และเมื่อหุ้น Rebound ขึ้นมาที่ราคา 1 บาท ก็จะสามารถล้างขาดทุน 250 บาทได้โดยไม่ต้องรอให้ราคาหุ้นย้อนกลับไปที่ 1.25 บาทดังเดิม (เมื่อคำนึงถึง กลยุทธ์ เมื่อลูกปิงปองตกลงพื้น จะไม่สามารถเด้งสูงได้เท่าเดิม ข้อนี้จะทำให้สามารถลดการขาดทุนได้อย่างรวดเร็ว) ข้อสอง แลกเปลี่ยนหุ้นโดยไม่ลงทุนเพิ่ม คนที่จะทำข้อนี้ได้ ต้องเป็นคนที่ไม่ยึดมั่นกับคำว่า "ไม่ขายไม่ขาดทุน" เช่นเดียวกัน การแลกเปลี่ยนหุ้นโดยนำหุ้นที่มีอัตราเปลี่ยนแปลงช่วงราคาน้อยๆไปแลกกับหุ้นที่มีอัตราเปลี่ยนแปลงของช่วงราคามากๆ เช่น นำหุ้นที่มีราคาติดลบ 10% ไปแลกกับหุ้นที่มีราคาติดลบ 20% กล่าวคือ หากซื้อหุ้นสองตัวที่ราคาเท่ากันคือ 1 บาท มาอย่างละ 1000 หุ้น ใช้เงินทั้งสิ้น 2000 บาท เมื่อถึงช่วงฟ้าลิขิตให้ลง หุ้นตัวแรก จะมีราคาลดลง 100 บาท แต่หุ้นตัวที่สองจะมีราคาลดลง 200 บาท เมื่อเราขายหุ้นตัวแรกได้เงินมา 900 บาท และนำไปซื้อหุ้นตัวที่สอง จะได้หุ้น 720 หุ้น รวมกับของเดิมอีก 1000 หุ้น เป็น 1720 หุ้น หากสถานการณ์กลับคืนสู่สภาวะปกติ ราคาหุ้นโดยส่วนใหญ่กลับคืนสู่สภาพเดิม และสมมุติว่าหุ้นทั้งสองตัวกลับสู่ราคาเดิมด้วย ดังนั้น หุ้น 1720 หุ้น ราคากลับขึ้นไป 20% จะได้เงิน 2064 บาท (ได้กำไร 64 บาท) ซึ่งสามารถนำเงิน 1000 บาทไปซื้อหุ้นตัวแรกได้ 1000 หุ้นเท่าเดิม (เพราะช่วงราคาคืนสู่ค่าเดิม 10% ก็คือ 1 บาทอย่างเดิม) จากคุณ : ชอบอ่าน - [ วันสิ้นปี 01:03:42 A:202.133.160.208 X: ] จากคุณ : no_lagging - [ 19 พ.ย. 49 18:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอแสดงความนับถือ เป็นกระทู้ที่ดีมากครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : mr.stock - [ 19 พ.ย. 49 19:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ... ขอบคุณมากครับ จากคุณ : roadtrip - [ 19 พ.ย. 49 19:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หมู่นี้รู้สึกกระทู้แนวบทความให้ความรู้จะเยอะมาก   ดีครับ จากคุณ : Conundrum - [ 19 พ.ย. 49 20:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ... ไม่มีเวลาอ่าน ทำหน้าที่กดโหวดอย่างเดียว จากคุณ : Mr.Zack - [ 19 พ.ย. 49 20:59:25 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอโหวตให้อีกหนึ่งกระทู้ครับ ขอบคุณ จขกท มากๆครับ ผมได้อ่านมาหมดแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้ระลึกถึงท่านเหล่านี้ครับ จากคุณ : กุ้งไร้สาร - [ 19 พ.ย. 49 21:00:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากค่ะ แหม ข้อเขียนเก่าๆ ยังใช้ได้เสมอ คห เก้า อ่านแล้ว ใช่ เลยค่ะ โหวตค่ะ จากคุณ : nijja - [ 19 พ.ย. 49 21:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากๆ ครับ ไว้จะตามอ่านให้หมด เยอะมาก จากคุณ : teeranet - [ 19 พ.ย. 49 22:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตค่ะ อ่านแล้วให้ข้อคิดดีจริง ๆ จากคุณ : EndlessRoad - [ 19 พ.ย. 49 22:52:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 -อย่าคิดว่าตัวเองเก่ง -อย่าโลภ -คัทลอสให้เป็น ผมว่าถ้าอ่านแล้วเข้าใจแค่ 3 ข้อนี้ก็คุ้มที่จะอ่านแล้ว ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ยำทุเรียน - [ 19 พ.ย. 49 23:00:44 A:58.9.29.163 X: TicketID:110000 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณครับ จากคุณ : นราเทพ - [ 20 พ.ย. 49 01:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มีเหตุผลดี ขอบคุณครับ^_^ จากคุณ : khonthai - [ 20 พ.ย. 49 02:36:35 A:58.64.106.173 X: TicketID:121012 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณค่ะ ดีจังเลย หมู่นี้มีแต่กระทู้ดีๆมีสาระให้อ่านเต็มไปหมด จากคุณ : หนูขิง - [ 20 พ.ย. 49 02:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตลาดและกาลเวลา จะเป็นผู้ที่ให้บทเรียนแก่ผู้ลงทุนเองครับ ส่วนการฝืนตลาด ตลาดก็จะเป็นผู้ลงโทษเองเช่นกัน จากคุณ : อ่านแล้วต้องตีความด้วย - [ 20 พ.ย. 49 05:34:09 A:203.188.23.145 X: TicketID:128313 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยครับ ว่าโชคมีส่วนช่วยเยอะเหมือนกัน เพราะเท่าที่สังเกตุดูช่วงตลาด...ขาขึ้น Guru กับอาจารย์หุ้น เต็มตลาด ขาลง Gumairu ก็เต็มตลาดเหมือนกันครับ... จากคุณ : ม. ๓ (Seaview) - [ 20 พ.ย. 49 07:55:13 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกระทู้ที่สำคัญมากอีกกระทู้ สมควรโหวด จากคุณ : ม่ายสาว-พราวเสน่ห์ - [ 20 พ.ย. 49 08:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อยากอ่านนะแต่มันยาวจัง นั่งอ่านนานๆตาลายคล้ายจะเป็นลม ขอ mark ไว้ก่อนละกันนะคะ ขอบคุณผู้รวบรวมค่ะ จากคุณ : ... (cntip) - [ 20 พ.ย. 49 08:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาขอบคุณอีกครับ จากคุณ : helga - [ 20 พ.ย. 49 10:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้ดีมากครับ จากคุณ : Muffin - [ 20 พ.ย. 49 11:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาโหวตครับ จากคุณ : DragonV - [ 20 พ.ย. 49 13:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แถมมมมมม  ให้น้องงงงงมือใหม่ เมื่อแวะเข้ามาก็ขอตั้งวง....เล่าเรื่องตามประสาของคนแก่...เท่าที่สมองยังไม่ฟ่อ และพอจำเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้...ขอถ่ายทอดเป็นกรณีศึกษาถึงชาวหุ้นรุ่นไฟแรงทั้งหลายที่สนใจร่วมสดับรับรู้กันคร๊าบ...... ย้อนหลังไปเมื่อครั้งตลาดหุ้นอยู่ศูนย์การค้าสยามเซ็นเตอร์ ช่วงนั้นลุงก็ยังหนุ่มไม่ลงพุงเหมือนทุกวันนี้หรอกว่ะ....ภาพที่ลุงจำได้และหวนคิดหยิบขึ้นมาเล่าขานในวันนี้ก็คือเรื่องของคุณหมอท่านหนึ่ง...ที่มีบุคคลิกมาดมั่น ใส่สูทผูกไทสมกับเป็นผู้ดีทุกระเรียบนิ้ว.....ทั้งมีความคิดความอ่านเฉียบคม มีความเชื่อมั่นต่อตนเองสูงมาก มีภาวะความเป็นผู้นำอย่างสูงล้น และเป็นคนที่ยืนบนหลักคิดของตนอย่างเหนียวแน่นมาก....ครั้งใดที่คุณหมอท่านนี้ก้าวเข้าสู่ห้องค้าของโบรกเกอร์...มักจะมีผู้คนนักเล่นหุ้นรายล้อมมาฟังวิสัยทัศน์ ทักษะคติ มุมคิดของคุณหมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหุ้น เรื่องร้อยแปดพันประการ คุณหมอคุยได้หมดทุกเรื่องคร๊าบ...ผมเองก็ยอมรับในตัวท่านเชียวแหละว่าท่านคือหนึ่งในพหูสูตรผู้ยั้งรู้ไปแทบทุกเรื่องจริงๆ  ......เช้าวันหนึ่งผมเห็นคุณหมอเข้ามาในห้องค้าด้วยท่าทางที่เอาจริงเอาจังตาจ้องเขม้งไปที่กระดานที่ตีตารางหุ้น แล้วก็ชี้สั่งซื้อหุ้นมาบุญครองอบพืชและไซโล  ด้วยจำนวนที่มากมายอย่างผิดสังเกตุ....ทำให้ชาวหุ้นที่นั่งอยู่ในห้องค้าไม่กล้าถามไถ่ว่า หุ้นอบพืชนี่นะมันมีอะไรดีแต่ก็พากันแห่ซื้อตามเพราะเกรงตกรถเหมือนกัน ด้วยความเชื่อมั่นในตัวคุณหมอนี่แหละครับ.....หลังจากที่คุณหมอเสร็จภาะกิจจากซื้อหุ้นแล้ว นักเล่นหุ้นหลายคนเดินเข้าไปถามคุณหมอเกี่ยวกับหุ้น มาบุญครองอบพืชและไซโล มีอะไรดีหรือ....ตามสไตล์คุณหมอท่านก็ร่ายตอบยาวเยียดครับ....แต่พอสรุปใจความได้ว่า....เจ้าของซื้อและมีข่าวว่าจะลากหุ้นตัวนี้ไปอีกไกล.....ชาวหุ้นที่อยู่ในห้องค้าก้วนเดียวกับคุณหมอที่แห่พากันซื้อหุ้นตัวดังกล่าวต่างก็ยิ้มลึก ๆ เพราะความหวังว่าราคาหุ้นคงจะขยับพรวด ๆ ตามแรงซื้อของเจ้าของหุ้นแน่ ๆ ......วันถัดมาไม่เป็นไปตามคาดครับ....หุ้นอบพืชกลายเป็นหุ้นอับเฉา...ราคาหุ้นไหลรูด...รูด...รูด....แต่ด้วยความเชื่อมั่นที่คุณหมอมีอยู่เต็มอก...คุณหมอสั่งเคาะซื้อสวนสู้อย่างสนุกและเมามันท่ามกลางเสียงเชียร์ของเหล่านักเล่นหุ้นหน้าห้องค้า.....ยิ่งเคาะสวนหุ้นก็ยิ่งหล่น...คุณหมอเริ่มออกอาการหมดแรงสู้อย่างเห็นได้ชัดเพราะคุณหมอซัดสู้ไปจนเต็มพอร์ตทั้งพอร์ตเงินสดพอร์ตมาร์จิ้นสู้จนหยดสุดท้ายแล้ว....แต่หุ้นมาบุญครองกับกลายเป็นหุ้นบุญตกคลองเพราะราคาหุ้นเกิดอาการหล่นติดฟลอร์หลายวันติดต่อกัน...โดยที่คุณหมอไม่ได้เทขายหุ้นหรือปรับพอร์ตออกของเลยแม้แต่หุ้นเดียว...เพราะความยึดมั่นถือมั่นที่ตัวเองมีอยู่ที่ว่าเจ้าของจะมาลากขึ้น....จากวันที่คุณหมอยืนสู้ซดซื้อหุ้นตัวดังกล่าวไม่นานภาพของคุณหมอเริ่มเปลี่ยนแปลง จากคนที่ใส่สูทผูกไท กลายเป็นคนที่พับแขนเสื้อไร้สูทไม่มีไท....และมีอยู่วันหนึ่งที่คุณหมอเดินมาตามผมให้ช่วยเข็นรถมือสองหรือสามซึ่งสต๊าดเครื่องไม่ติด....คุณหมอบอกว่าเป็นรถที่ต้องใช้ประจำเพราะคันเดิมที่เคยขับ รถเบ็นซ์ คันงามได้ขายทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว....อีกไม่นานผมก็ทราบข่าวว่าคุณหมอถูกฟ้องล้มละลายไปแล้วว์....เรื่องนี้ลุงไม่ขอมีบทสรุปอะไรนะเพียงแต่อยากให้สิ่งที่เล่านี้เป็นข้อเตือนใจชาวหุ้นทุกคนเท่านั้นว่า....เรื่องของตลาดหุ้น  "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านโชคดีทั้งปีนี้และปีหน้า..สวัสดีครับ จากคุณ : "ส้มสีแสด"  - [ 13 ธ.ค. 47 14:36:33 ] จากคุณ : no_lagging - [ 20 พ.ย. 49 13:27:14 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ปลาเล็กมีลักษณะเหมือนกับนักพนัน  คือมองการซื้อหุ้น  เป็นการเดิมพัน  ซึ่งการเลือกเต็มไปด้วยความไม่มีเหตุผล  ไม่สามารถตอบได้ว่าทำไมถึงซื้อ-ขาย   ส่วนใหญ่จะแห่ซื้อตามคนอื่น  สังเกตได้จากตามเว็บบอร์ดเกี่ยวกับหุ้น  ที่มีการใบ้หุ้นทางเมล์  แล้วก็จะมีคนทิ้งเมล์ไว้เต็มไปหมด  เมื่อได้รับเมล์แล้วก็จะปฏิบัติตามคำใบ้    คนพวกนี้ทำเหมือนอย่างกับไปนั่งรวมกลุ่มอยู่ใต้ต้นไม้  แล้วก็จะมีคนค่อยขูดหาเลข นี่เหรอนักลงทุนไทย  ทำตัวเหมือนพวกไร้สมอง  ไม่มีความคิด   อย่างนี้ในระยะสั้นอาจจะได้บ้างนิดหน่อย  แต่ในระยะยาวแล้ว   ส่วนใหญ่มีแต่จะหมด   ส่วนคนที่ได้จริงๆ ก็คือคนใบ้นั้นเอง  ไม่ต้องทำอะไรมาก  ซื้อแล้วก็มาหลอกล่อให้พวกปัญญาน้อยมาซื้อตาม    เมื่อพวกนี้มาแย่งหันซื้อแล้ว  เป็นธรรมดาที่ราคาจะเพิ่มขึ้น   เมื่อถึงจุดแล้วคนใบ้หุ้นก็จะขาย   นี่ก็เป็นการสร้างราคาหุ้นแบบหนึ่ง   ที่ดูแล้วไม่น่ามีอะไรซับซ้อน  แต่ก็ยังมีพวกปัญญาน้อยเข้าไปติดกับได้อีก แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 46 19:53:10 จากคุณ : GS Mobile  - [ 5 ต.ค. 46 19:50:40 ] จากคุณ : no_lagging - [ 20 พ.ย. 49 13:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ปลาใหญ่ ย่อมต้องกินปลาเล็ก เป็นอาหาร แล้ว คนก็ ไปกิน ปลาใหญ่ อีกที ตลาดหุ้น ก็ สะท้อน ให้ รู้จัก การ ไม่ละโมภ โลภ ความกล้าจนเกินเหตู ไม่มองความเสี่ยงที่จะตามมา เชื่อบทวิเคราะห์ว่า ตลาด มีแต่ข่าวดี นี่ แหละ อตร สุดสุด เป็น ภาวะ ของกระทิง แต่อาจจะเป็น ปลายกระทิง ที่ ทำให้คนที่ประมาท ติดหุ้น ในราคาสูงลิบด้วยความโลภ นั่นเอง ตอนตลาด หมี ก็ ไม่มีคนสนใจ แม้กระทั่ง โบรก เอง ก็ บอกอย่าซื้อ แต่ผมว่า รายใหญ่และโบรก นั่นแหละ จะค่อยค่อยเก็บหุ้นราคาถูก ไป เรื่อย เรื่อย เพื่อ รอ ขายราคาสูงสูงใน ภาวะ กระทิง นั่นเอง มันเป็น เรื่องธรรมชาติ ที่ หมุนวน อย่างนี้ เรื่อยไป แต่เราเราท่านท่าน ก็ ไม่จดจำ ให้ ขึ้นใจ โปรด ระวัง ความสูง และข่าวดี ที่โหม กระหน่ำ เพราะถ้ามี ข่าวร้ายมากระทบ ตลาด ก็ เปราะบางมากที่ จะ ถูกเทขายลงมา เพราะ รายใหญ่ กำไร ทุกราคา อยู่แล้ว ครับ จากคุณ : samsam  - [ 6 ต.ค. 46 08:40:39 ] จากคุณ : no_lagging - [ 20 พ.ย. 49 13:28:34 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบพระคุณมากๆครับ จากคุณ : ธราธิป - [ 20 พ.ย. 49 13:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณครับที่รวบรวมมา อ่านไม่ไหว ต้องเซฟก่อน จากคุณ : เม่ามีชัย - [ 20 พ.ย. 49 14:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณครับที่รวบรวมไว้ อ่านแล้วคิดถึงคุณชอบอ่านเลยครับ ไม่เห็นมานานมากแล้ว ไม่ทราบว่าเปลี่ยน  log in หรือเปล่าครับ ถ้าเปลี่ยน ปัจจุบันใช้ชื่ออะไรใครทราบบ้างครับ จากคุณ : *John* - [ 20 พ.ย. 49 16:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มือใหม่  ต้องสั่งสอน (จนเป็นมือเก่า) จากคุณ : ศิล - [ 20 พ.ย. 49 21:01:41 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมก็เป็นอีกคนที่เคยอ่านกระทู้เหล่านี้มา อาจจะหลงไปบ้างลืมไปบ้างแต่ส่วนใหญ่เคยอ่านทั้งสิ้น ขอแสดงความขอบคุณและระลึกถึง  อาจารย์ในดวงใจทุกๆท่านที่สอนสั่ง ไว้ณ ที่นี้เลยนะครับ ขอบคุณสำหรับจขกท ที่รวบรวมมาให้อ่านอีกครั้งด้วย ขอให้ร่ำรวย จากคุณ : utto (UTTO) - [ 22 พ.ย. 49 02:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แจ๋วกว่าคลังกระทู้เก่าอีก ขอบคุณครับ โหวตครับ จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 22 พ.ย. 49 09:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เฮียคลายเครียด ตอนเจอกันเมื่อต้นปี ถามผมว่า ทำไมเดี๋ยวนี้หมากเขียวไม่ค่อยโพสเลย ผมยังจำคำตอบที่ตอบเฮียได้ดี... "นายขอไว้ครับ" ทั้งๆ ที่บทความที่ผมเขียน จะระวังเรื่องหุ้นรายตัว หรือการบอกแนวโน้มตลาด มันคงจะไม่เป็นการดีต่อตัวผม และผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างมาก เกิด กลต มารู้ว่า มีสถาบัน มานั่งเล่นบอร์ดร่วมกับรายย่อย แต่หลังไมค์นั้น ต้องลบแทบทุกวัน ผมคิดว่าน่าจะเป็นธรรมชาติของรายย่อยโดยทั่วไปครับ เดี๋ยวนี้ผมหยุดโพส หลังไมค์แทบไม่มีแล้ว เป็นผู้อ่านอย่างเดียวก็ดีไปอย่าง 555 จากคุณ : หมากเขียว - [ 22 พ.ย. 49 14:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณมากครับ โหวตทันทีครับ จากคุณ : Wearep - [ 23 พ.ย. 49 18:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณ  คุณno_lagging ค่ะ  ที่รวบรวมข้อความดีดีไว้ให้อ่าน มีประโยชน์ดีมากๆ การให้วิทยาทาน นับว่าเป็นการสร้างกุศลใหญ่นะคะ ขออนุโมทนาในกุศลนี้ด้วยค่ะ                                                           จากคุณ : Horizon23 - [ 24 พ.ย. 49 00:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คราย สังเกตุเหมือนกระพ้มมั่ง ว่าแต่ละ GuRu ที่รวบรวม/แนะนำมา ตอนนี้ได้ล้มหายตายไปจากตลาดแล้วมั้ง เพราะ ไม่เคยเห็นโพสต์ เข้ามาในเวปบอร์ดสินธร นี้อีกเลย หุหุ... จากคุณ : หุหุ... (Green Turbo) - [ 26 พ.ย. 49 12:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : Mossard - [ 27 พ.ย. 49 10:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 46 กระพ้มก็ไม่เห้นนเหมือนกัน .. นะ คุณGreen Turbo จากคุณ : :::GANTZ::: - [ 27 พ.ย. 49 13:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณมาก ขอเก็บไว้ blog เลยครับ จากคุณ : chat156 - [ 27 พ.ย. 49 18:59:30 ]

ความคิดเห็นที่ 48 พี่ๆเค้าเปลี่ยนชื่อกันคับ  ชื่อเก่าเบื่อแล้วเอาชื่อใหม่สดใสซาบซ่าส์คับ  พี่Green Turbo....หุหุหุหุ จากคุณ : no_lagging - [ 27 พ.ย. 49 19:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณมากค่ะ เพราะกระทู้ที่แนะนำดีๆไม่มีมาบ่อย จากคุณ : เรียนรู้ - [ 28 พ.ย. 49 10:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 50 vote krab....thanks จากคุณ : samsam - [ 8 ธ.ค. 49 14:00:35 ]